장음표시 사용
191쪽
prascientiam recte facto. rum . quibus
tersit butus modi quasio, ω quam in
illa iudicium ferat Massaius .
138 generis meritum a divina misericordia repetendum est ; tum quod divina pollicitatio , atque illa cum Christo conjunctio scilius divinae misericordiae munus sit ; tum quod eadem ilia justitia per quam . Christo conjungimur , & illa vesipistentia , per quam justitia redhibetur , dona Dei sunt omnino
gratuita . Quamobrem , tum bonum omne , tum merces quam nobis reddit justus iudex, a scriptura & Patribus vocatur gratia , dicente Apostolo ad Rom. cap. 6. v. 23. ωatia Dei vita aeterna. Et Augustinus epist. I 86. cap. 3. Olim epist. Ioes. Gra eta ait meretur augeri , ut aucta mereatu perfici. i8o. Alia est , quae solicitos plurimum habet scholae theologos Quaestio, num justis praedestina vetit Ueus gloriam ex nulla praesensione meritorum anteCedentium: an potius gloriam praede stinaturus , eorumdem rationem habuerit ι quae tamen Dei dona esse , & Spiritus Sancti impulis comparari certo Cetaius Constare debet. At Ionis e congruentius loquuntur qui quaestionem ita inisi tuunt: Num praecestinatio praescientiam benefactorum , quorum plerio gloria acquiritur anteve tat : quam qui disquirunt , an praedestinatio prior sit praescientia meritorum ἔ nam meritum Proprie mercedem respicit, ut medium respicit finem. Porro mercedis , meriti , finis & medii vocabula , relate ad gloriam caelestem diversa ratione conveniunt operibus . M. 18 I. Sed nullius sere momenti est ejusmodi disceptatio, ut ne de nomine quidem appellari Valeat; namque earum propositionum utraque juxta varias bonorum operum & gloriae Considerationes, vera est, & manifesta : est siquidem aeterna Florias mul finis de praemium seu merces reiectu bonorum operum quibus adsciscitur : vicissimque bona opera , media simul , de merita sunt relata ad gloriam. Di tigod by Corali
192쪽
riam. Itaque ut finis ante media; ita gloria quatenus finis , ante opera bona prout consuerantur ramquam media , praede itinatur et sed mercedis &Praemii ratio exigit, ut prius praedelfinentur meriis ra. Ergo praede itinatio ad gloriam , prior simul lepoiterior ei praedestinatione honorum operuntia . Nec sane eadem res variis modis inspecta , prior simul & pol erior . una & multiplex absurde dici tur ἔ quemadmodum in Sanctissimae Trinitatis mysterio Hater & Filius , cum natura unum sint &Penitus aequales ; personalitatis tamen & originis ratione duae sunt peisonae distinctae, quarum altera prior , altera ut posterior Concipitur . 182. Caeterum quod gloriae praedestinatio , aut praecedat , aut Consequatur meritorum praescia entiam tam parvi refert , ut ecclesiae doctrina . . quoad verae gratiae , te gratuitae praedestinationis dogma , nullam ad partem illi datur ; & Ρelagiani , errore suo nullatenus ejurato , fateri pollini praedellinationem a meritis nequaquam pendere ς imo qui ecclesiae doctrina in contra Ρelagianos , omnium ma Xkne tuentur . praedes inationem ad gloriam post meritorum praevisionem . non inepte itatuerent hoc ei r affirmare p issent Pelagiani, Deum ad gloriam praedestinasse electos suos . ante meritorum & bonorum operum praevisionem; ac deince , quod huic proposito vel decreto consentaneum et ,& in primis Congrueret . praedicationem Evangelii, occasiones etiam & ad bene agendum auxilia CO stituisse iis temporibus , iisque in locis , in quibus eos credituros, poenitentiam adhu ros. & alvinar legis obtemperaturos praescivit ς his autem praesidiis instructum eorum liberum arbitrium , producere eπse polle fidem , caritatem . contritionem, reliquaseque salutares virtutes , quia eas donet Deus , N
193쪽
g. 183. Inde Catholici asserere utique possunt, floriam praedestinari post praevisionem meritorum ,
t honorum operum , quae tamen omnia sint specialia & gratuita Dei munera , ac proinde . non a Deo praestita dumtaxat sed etiam praedestinaraia , cum omnia quae ipse facturus est praedestinet ; sed inter illa dona , fidem , poenitentiam , & finalem perseverantiam . nulla habita antecedentium operum ratione praedestinari; justitiam autem praedestinati ex praevia cognitione eorum operum squae proprie merita non sunt, sed gratuita Dei d Da . prout supra adnotavimus . Quapropter S. Augustinus , acerrimus verae gratiae , ac praedestinationis gratuitae vindex , non usquequaque profligandam & rejiciendam putavit opinionem, quae praedestinationem ad gloriam a meritorum praevisi ne repetit , dummodo sincerδ admittatur . & firmitane teneatur . illa merita esse ux re & propriheatificantis Dei dona.; quum enim urgerent Pe-giani , gloriam praedestinari ex meritorum pro notione ; respondit lib. de grat. & lib. arb. cap 6. Si merita nosti a sis intelligerent , iat etiam ipsa De/dona esse cognoscerent, non esset reprobanda tua sem
6. I 84. Ad haec si animum adverterent , non equidem emaeni garriendi libidine laborarent , qui ut praedestinationem , Vel praeserant , vel posthain heant meritorum praenotioni . vim inferunt patrihus , eosque ad somnia, & nugas suas fulciendas, invitos & reluctantes trahunt, dum suadere conantur . eos qui prioribus quinque seculis , antequam virus suum effunderet Ρelagius , inclaruere . praesertim orientales , facem praetulime Scholasticis , qui gloriam ex meritorum praesensione praedestinari
volunt; sed Augustinum , aliosque patres , qui P lagio dicam scripsere, oppositae sententiae Patr
194쪽
cinium suscepisse. Primam enim , dixerit quidem ex patribus quispiam , gloriam praescitis jam metiatis praedeitinari : dixerint alii Catholicum in m dum , eamdem praedestinari ante Praevisa merita ;quid inde diversis verbis eadem rubest sententia a gloria enim relate ad bona opera quibus ad ipsam pervenitur , & sinis est, & merces. β. a 8s. Deinde quisquis diligenter expenderit
quae Patres , aut secundum , aut Contra gratuitam Praedestinationem memoriae prodiderunt , facile animadvertet x. eorum scita a Scholasticis tricis abhorrere , & a se invicem neutiquam discrepare. Σ. Patres omnes & praecipue Augustinum , uum gratuitam praedestinationem docent , non exclude Te merita , quorum intuitu dona quaedam praedestinari voluerunt . 3. Patres omnes , merita , e
rumque praevisionem agnoscere a nec a quibusdam ea merita induci , quae a praedesti natione gratuita alii summovent , id eii , quae reapse Dei dona non sunt; neque enim alia mente Pelagiani ac S mi pelagiani negarunt praedestinationem esse gratuitam ; Augustinus vero cum reliquis Patribus eam non aliter gratuitam esse decrevit , quam quate nus gratuita eis ipsa gratia , & caetera quae praed
. t 86. Suam & ecclesiae doctrinam ad tria . capita seu dogmata ejusdem ecclesiae revocant Ρ tres . Primum est , quod bonum opus & meritum nostrum quodcumque , sit Dei donum . M ab eo Praedet inetur . 2. Fidem , atque ab impietate 8e peccatis resipiscentiam praedestinari ante praenotionem bonorum operum antecedentium. 3. Finalem perseverantiam aeque ac justificationis nostrae exortadia . specialia Dei dona esse , eaque a Deo sin Gullo ad praecedentia nostra merita respectu praedestinari. Dogma primo loco ropositum demonstrap
195쪽
x MAugustinus in cunctis operibus contra Pelagianos elucubratis Duo quae sequvnrur , in iisdem obiter delibavit s sed ex instituto ac de industria quibuLdam in epistolis ea persecutus eii , & sigillatim in Iibro de correptione & gratia . Quod attinet ad initium fidei & conversionis . fuse disputat in libro
de praedestinatione sanctorum : pluribus agit in lib. de dono perseverantiae. I. 18 . : Raro de praedestinatione . ad gloriam, Numquam vero separatim & confiitio de ea diu ruit : Gratulam eam dixit ; sed una hac de causa, quod Dei dona glaruita sint merita omnia , quibus Comparatur. Idcirco lib. I. Op imp. n. 333. inquit . debetur m rees bunis operibus si fiant; Dd gratiatqvae non debetur praeeedit ut fani ; Quibus ver- his satis indieat . merita nothra anteVertere Pra destinationem ad gloriam. Contra, praedestinati Nem ad fidem , ad resipiscentiam . vi ad finalem. Perseverantiam docuit peni Ilis esse gratu tam . Haecsbi si praeseripsisset nob Historicus , non e6 liacentiae prooeiIisset, ut confidenter in universum
D era iEAne. M etraeta di punio indifferente , net quais tanto ὸ Cariotieo ebi lien r Mna , come chi ratiatra . . . . . In plena liberta pero era iI nostro Santod' appliearsi a quat μα volasse . Sed S. Doctor mendacium videtur illi exprobrare lib. de dono Ρersev cap. 22. Inquiens et me scio , neminem eontra istanti, praede atronem . quam fecundum scripturar sanctas defendimus , ns errando disputare potuisse. Sane ab hac S. Augustini circa gratuitam praedestinationem doctrina recedere nemini licet , quin eludat quae se pra indicavimus & exposuimus ecclesiae dogmata g. r 86. id est . eat inficias. merita & hona opera nostra , esse Dei dona ; de fidei ac conve
196쪽
- 16 sionis initium . itemque fio alem perseverantiam . a
gratuita divina boni tare proficisci. Haec ego dogmata . nem crediderim ab equite lijstorico accesseri opinionibus , quae siue discrimino in utramque Partem versari queant et se traita di punio indifferente . Quod si prae adtie sententiae sncere excipiantur , quidquid de meritis & gloria efferri potest, optime cum S. Augultini, aliorumque Patrum de gratia , & gratuita Praedestinatione: sententiis conciliabitur . 88. . Libet hoc argumentum duabus obser Gavationibus claudere , solidis porro ac necessariis . p is, visa ut quae universae de praedeliinatione doctrinae lu- ιuisa ad fcem asserant, & nullius momenti altercationibus dem , ω β- modum ponantis Eriino , praedestinatio gratuita a . naum perfe- meritis Praecisa . eo sensu quo circa fidem & fimia ver ut 1 m ἔlem perseverantiam adversua Pelagianos de Semi- h.
pelagianos ab ecclesia & Patribus definita est. non 'i ., . . potest ad gloriam transferri, nisi ab haereticis illis, P dibis, να. qui bona justorum opera . meriti loco non ha- diium ω chent ; negantque praefracte . iisdem a Deo gloxia m. oerim. am tamquam, mercedem rependi. Ecclesia squi- .vm β , ne dem & Patres volunt . Praedestiuationem ad fidem& finalem perseverantiam , eatenus esse omnino gratuitam . minimeque a meritis suspensam quate- diu, pnus fides & sin alis perseverantia a Deo donantur nulla habita .praecedentium meritorum seu operum
ratione ; quod neutiquam quadeat in justitiam , &bona justorum opera relatea, ad aeteCnam gloriam, nisi in Protestantium errorem concedamus de justi- tia mere imputatiVa. Inde constat, gravioris quam nonnulli opinantur momenti, nec de mera loque a di ratione eam esse CODIroversiam, quae .Calvini
nos ab acclesia dirimit circa gratuitam praedestinationem , siquidem resertue ad capitales ejuscem di errores ; scilicet , non esse veram α intel-X a nam Digitigod by Corale
197쪽
nam quam a Deo aecipimus iustitiam e Deum n hili facere hona opera , quae a justis Spiritus Saucti impulsu fiunt, nullamque eorum habere rati nem ut aeternam gloriam illis largiatur; sed apud Deum valere dumtaxat justitiam Christi , quae justis ipsis imputatur ob fiduciam de sui ip'ruuia
electione ac praedestinatione conceptam. Nihil hoc documento pestilentius , nihil quod gravius verae pietati detrimentum importaret, excogitari a Pr testantibus Potuit. I 89. Huc altera pertinet observatio, quod ruo sensu Sancti Patres gratuitam praedicant praeestinationem ad gloriam , eadem contrario dogmate, ex meritis statui nequit nisi a Pelagianis oeSemipelagianis , qui aut nolint, justorum merita 8e bona opera esse dona Dei , velle & operari in nobis atque nobiscum operantis aut velint , initium Fidei, finalemque perseverantiam , a nobis posse praecedentibus operibus certissime Comparari, adeoque non esse specialia ac gratuita Dei dona . Haec sponte suunt ex supradictis.
Pradonina β. I9Ο. Colligamus igitur , eos accurate non is, qua loqui , qui unum e praecipuis S. Augustini circ uomodagra. Eratiam Iesu Christi dogmatibus , volunt istud esse, uita ex Au. praedestinatio in universum gratuita sit. Se m Iuniusto rita omnia antecedat. Praedestinatio enim ad varia honorum genera traduci potest . quae non e dem prorsus modo a Deo nobis praedestinantur . Errant itaque , qui de sententia Augustini praed stinationem quamcumque in statu naturae vitiata gratuitam neglectis omnino meritis statuunt 3 at enim Augustinus docet , justitiam praedestinari ali- ua habita ratione mediorum , conversionis videisicet . fidei, poenitentiae, Oration s. magis autem praedestinari Horiam ex praescientia meritorum j stitiae, bonorum operum , di finalis perseverantiae. a Disiligod by Corale
198쪽
assQuapropter eorum sententiam non improbavit clib. de grat. M lib. atb. cap. 6. qui dicerent , justitiam praedestinari ex praevisis meritis fidei & ora tionis et gloriam vero , non sine respectu ad hona opera ἔ dum tamen simul faterentur . ea merita esse Dei dona , ac proinde praesciri , atque etiam praedestinari. Denique , tantum molli praeaestinati nem fidei infidelibus , poenitentiae peccatoribus, &fin iis perseverantiae justis , gratuitam Prorsus , mr
Dimeque ab antecedentium meritorum praescientia Pendulam ratus est Augustinus. 191. Satis de hoc argumento , vel etiam Mast i e
nimium multa. Sea Ionius nos abduceret eques est circa an
Historico- Theologus 3 dc ad Dauseam usque ora--θ tionem producere cogeret, ubi construm foret Li-hri decimi menda omnia castigare. Textus D. Au- , .... gustini quam inique detorqueti Pelagianum in m dum ita loquentem inducit pag. 27O. n. 2. Non pro desino Dio se non queui , cui previri do ver ered re , e douer feeondare M vocanione. Et in margine producit ex lib. exposiI. quar. Propos n. s . hunc textum r non praed07inavit aliquem , nisi quem prascivit erediturum , ct secuturum vocationem suam,
suos di electos dieit. Uerum historici ingenui officium erat scrutari quid de libro illo scriptErit Augustinus lib. I. Retract. cap. 23. di Praecipue dum relata ejusmodi sententia . immediate subdit r nomdum diligentius quAE eram , nec adbuc inveneram
qualis sit electio gratia , de qua idem dicit Apost Dr Rom. cap. t I. v. s. Reliquis per Hesionem gratiae salvae factae sunt; quae utique non es o eis , si merita uua praecedant. Et paulo post relatis similibus verbis , ait : profecto non dicerem , se jam scirem , etiam ipsam fidem inter Dei munero reperiri, die. Qui mentem Augustini exponendamas impsit, non quae retractavit Iamquam erronegs
199쪽
x66 sed quae eonstant hi doeuit usque ad finem vitae producere debuisset ;i praecipuε cum , Semipelagianorum errore se laborasse fateatne ipse , eo tem pore quo propositiones illas exposuit . Sed pigethonas noras inlumere ad extricandas ineptias, quia hus apud Nob. Historicum refertissima est de gratuita vel non gratuita ad gloriam praedestinatione inter Scholasticos disputatio. Neutri contendentium parti se subscribere simulat ; nec tamen quae favent praedestinationi gratuitae ea in bono lumine Colloeat; nec rem ita in medio relinquit . ut ol positam sibi arridere sententiam perspicue non si gnificet. Obiter noturae quam jejunus sit in Hi-itoria de gratia nic nobilis criticus: Pag. 28 IVIII. ait : I Semipelagiari acetis ano S. Mossinor introaurre ἐι fato ; onae ei r4pondeua sero e minon Famo assertori deI fato alaramente . Idque t to illo patagrapho constanter adscribit Semipei gianis, Oe probat produinis in margine duobus te tibus ex lib. 2. ad Boni f. n. v. & rr. obiectio illa familiaris utique filii Pelagianis r numquam proposita reperitur a Semipelagianis r Libri ad Bonit. Conis scripti fuere contra duar episeolas Pelagianorum, ut seri librorum illorum inscriptio , M ad Bonifaciumpet Alypium transmiis suere initio anni qet x. ΡΟ ro eo tempore nondum noti erant Augustino Smmipelagiani ; quorum notitiam, nonnisi per Prosperum 8c Hilarium accepit ann. 428. tempore Cael
stini, deiuncto jam Bonifacio die et s. o Robr. anni qetet. Eruditioni nobilis Historici male sedent ejusmodi anachronismi. Sed de hoc satis . . I92. Ad rem facit quam maxime praeclara equitis animadverso. cujus ad praescriptum , si suam ipse historiam consuisset , nonnihil inde utilitatis Theologi forte percipere potuissent. Inquit ille
200쪽
ἐI nUBro maestro insigna. D timane attoni, e venir da Dio, e venir dati' inmo. In quam rem producit ex
liti degrat.& lib. arb. cap.M. D.62. semuentla verba: agit enim omnipotens in cordibus Bominum etiam maia tum voluntar/s eorum , ut per eos agar, quod per eas
agere ipse voluerit. Jam vero si actiones hominum latetur esse a Deo , & ab homine; non sunt igitur eaedem ab entitatula creata, quae non sit Deus ipse, sed Dei veluti instrumentum. Sicut ab homine im mediate sunt . ita & a Deo ; quae Dei operatio est illa gratia . quam consecrabat ecclesia, respuebant Pelagiani. Id sibi quoque volunt ipsa S. Doctoris verisba; nam quemadmodum τὸ Bomsnest agere , impo Iat actionem hominum ; ita is agit omnipotens s gnificat actionem Dei; quae non terminetur ad aliis quam entitatem , sed ad motum ipsum voluntatis , nempe ad amorem . unde omnes bonae actiones
dimanant . Profecto immediata Dei actio in v luntatem ipsam, clarius designari non poterat quam verbis illis ab historico relatis sed non intellectis . I93. Utinam huic doctrinae eques Hiitori-co- Theologus historiam suam consarcinans adhaesisset. Quot ille declinasset scopulos quot nubeculas
dissipasseti Tum ille intellexisset fieri non posse, ut
dam Voluntatem movet Deus , voluntas non moveatur : dum agit omnipotens motum voluntatis , iu
oluntate non fit motus, nec tamen inile quidpiam detrahi libertati quae arbitrio essentialis eit, qua libertate sublata nomines ad helluarum conditi
nem redigi, Patres, & Ρhilosophi docuere. Α- nihil aliua est quam motus voluntatis , qua ipsa sertur quocumque fertur . Ubi Spiritus Sanctus c,ritatem id est amorem , seu motum quo voluntas fertur ad Deum insundat . nequit non inesse voluntati amor Dei, immediate a Spiritu Sancto productus quia nulla creatura potest directe ager Mamj