Paulli Sacrati canonici Ferrariensis In 33. Psalmos commentarius. Eiusdem Homiliae 18. ..

발행: 1588년

분량: 898페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

351쪽

sa via, ct nulla vita mea instituta prorsus obliqua

fuerunt.

In Ecclesius benedicam te Domine.

Ροriceti r in omnibus ecclesiis totius orbis Psalmorum cantu se dominum laudaturum, vi pote qui conuersionem totius orbis prouideret, ct sic illius νaricinium liuem consecutum ιβ quidem terra mariq; magnus David Deum bene cis auctorem decantat. Nos autem qui tantis 1 celeribus, acflagitiis,peccato rumi; sordibus inquinati sumus, audebimus ne dic re: iudica,σ urei quis enim noIirum adeo amens est ut se huic periculo committere velit 3 hoc enim viri terjecti, inlli, qualis tunc erat David xsit, qui nullius sibi criminis conscius est, ct cum iniquis non com municauit, se inter innocentes manus lauit, muneribus corruptua non est; at nourum νnumquemq; de

lictora Dorum valde poenitere primum oportet; ρcissct admisericordiam Dei confugere, eum q; ct oratio ne, o ieiunitate placare, promissa facientes, quod p ibac ipso adiutore a viiijs ab tinebimus, ct enitemur ea praestare, quae ad ignoscendum nobis eum alliaciunt,et quod in posterum odio malitiosos babebimus, impiorum consortium fugiemus, ct talia conuersi in eum animi nostri indicia oIlendevius, vi ei placere nos valde cupere, persticiat Dominus Deus; P am βd via praua declinauerimus, ct innocentia semitam persequamur, nemo nostrum ambigat, quin miseri Ar

352쪽

COMMENTARIV s. s

mens; atque totam spem suam in eo ponens, qua non decidet sibi bonorum caelestum pumia tributum iri co dat a Domino nostro Iesu Christo,qui uiuit, regnaς sternis faculis. Amen.

IN PSALMUM XXXI.

Beati quorum, &c.

I scriptio almi huius est secundum aliquorum

opinionem: Intellectus Daui vel ipsi David intelligenti3,fecundum alios Dauid eruditio, aut quia is intelligentia multum abundabat, quando Psalmum composuitiaut quia ob grauissimas illius sententias ectori magna est opus scientia quem poenitentem se peceatorem intelligere,oe nolle decet: vel qu)d is eruditur , ne meritis suis ,sed diuina gratia confitens peccata sua se liberari putet: Qui enim deiunitia sua sibi arrogauerit, O infirmitatem suam perpendens, misericordia Dei confidens,crimina diluere neglexerit, ἡ Dei ipsius gratia , atque iustitia excidere certo sciat. Nunc autem Psalmum post adulterium ac eadem scripsit, quem D. Paullus ad Roma. iustitiam, quae ex deest, aduersius eos, qui de operibus gloriantur, commendare volens, ct ostendere nos fide,quae salutis humana initium e hae fundamentum, er radix, non legis operibus iustos fieri,ienem producit ; nec D. Iacobo aduersatur; is enim tontra eos, qui sibi de Iesa fide arroganni opera bona nauare Miebam, egregia Abrax facta

353쪽

PAVLII SACRATI

laudauit, tutus fidem Paulius . At opera nulla praeponere fidei debemus,nec arbitrari quequam ante id boni quid effecisse, quod opera illa,quamuis laudabilia videantur inania tamen sunt. Ergo si Abraam fide iussus factus est cum opera non praeterint, secuta tamen statim sunt,qt Θd elu,sides ne dilectione non existeret, ut ex obedientia, ct promptissima ipsius ad immolandum filium voluntate apparuit. Atque in priori Psalmo Dauidem de corde compuncto eglige iic vero de confessione tradiare sciendum est, ubi non suam tantum ,sed cuiuscunq; peccatoris persona agens, inquit.

Beati, quorum remita sunt iniquitates,&quorum tecta sunt peccata.

BEatos illos esse ait, nunc quidem certa spe, postea re ipsa,quibus absque labore contigit propria pec .cata abluere,nimirum illos significans,qui sacro baptismate hoc fuerint remisponis donum confecuti: per illud enim iniquitates remittusitur, cum per amaram. peccata poenitentiam occultentur . Verum nonnulli

quidem iniquitates,gracd, ἀνομοbs ad gentes refrur, quae lege carebant; ad Iudaeos aurem peccata, quia peceatum est legis contemptio.' ij vero iniquitates,peccati fomitem intelligunt, quod ante baptisma, ablutionem culpa, σpoena est, originalis scilicet, post ablutionem poena non culpa extitit . filia dixit, uia per plenam remissionem ita operta sunt,ut ea amplius non Q ciat Deus; vel sic per consessionem, O pomitetiam velata, ut in iudicio apparitura non fiut.peccata

enim tegimus , si caritate . ac prauatris factis prauasi astitata

354쪽

actiones nostras obruimus. Animaduertere autem licet in peccato tria inesse, Dei offensam, maculam, O poenam , contra haec etiam tria ordinari, quod benignus Deus olfensionem condonat, maculam operit, O poena obligationem tollit, quia hoc ei non attribuitur peccatum ; Et ideo sequitur.

Beatus vir, cui non imputauit Dominus peccatum.

CVi ea ratione peccatum non ascripsit, quod iam illud her ablutionem penitus deletum sit; pro culpa enim secundum nonnullos peccatum sumpsit ,sed de poena obligatione proprie intelligitur,quia pro peccato

poena ei non reseruatur.

Nec est in spiritu eius dolus.

Nn eri in animo eiws mendacium, pro quo dolus hoc loco exponitur, quod illa post lacram ablutionem mentitus non sit, pactionem,quam cum μορcit mandatis elua parendi, seruauerit, vel f νt legunt Graeci, D. Augu IlinusJ non e It in ore eius dolus ; si ect idem sensua jit,iustitia videlicet ostentatio, meritorum iactatio, sicut nec in Nathanaelis ore, qui se peccatorem ita confitebatur, ut audire meruerit Christum dicentem, ecce vere Israelita, in quo dolus non est, nee in Publicani spiritu,qui longe stabat, qui se accusabat, nec oculos in caelum tollebat. Qui vero peccata sua confiteri nolunt. σ in eorum defensione laborant, iactantes aliqua ipsorum opera bona, hi Thari

355쪽

glorians, ceteros spernebat. Nos autem Nathana lem, Publicanum imitari studeamus, Domino nosro Iesu Christo animum nostrum prorsus aperιamus, o ipse omnia nobis delicta, ae sicelera condonabit.

Quoniam tacui inueterauerunt ossa mea, dum clamarem tota die. CVm graue istud scelus fecisset David, non statim

ad poenitentiae remedium confugit, ideo secum de hoc expostulat, quod accepto vulnere continuo Med. cunon accersierit, σ ait,cum facinus ab initio manifectu non reddiderim, ct confessionem tacuerim, prae clamore,σ luctu debilitata est virtus mea. Verum is con traria dicere videtur; At siluit id, quod sibi prodesse putabat,culpam scilicet,clamauit de poena, oese iusti. esse,quod non oportuit, Et ideo illi contigit, ut ossa eius inueterauerint, id est,interior fortitudo defecerit eius, qui fatendo, nouitatem amare noluit, dum tota die clamaret, assidue νidelicet in peccatorum suori defensione perseveransded resipiscere coepit, postquam a Nathan admonitus, atque reprehensus fuit, tunc namq; peccati veniam, oe impunitatem petjς, in accusando illud consenuit.

Quoniam die, ac nocte grauata est super me manus tua, couersus sum in aer una mea, dii co figitur spina.

QVia scelus meum tacueram Domine, quid feci fur manum tuam,id estotentiam in me die, ac nocte

356쪽

COMMENTARIVS. ' .

nocte exercuisti,assiduὰ νidelicet, ineq; castigans acri rer punivisti,qui me ita erigebam. t humilitatis essens oblitus. Itaque in miseriam, ct arumnam couuersius sum ancidiq;; σ qui gloriabaraanquam omnium di-rssimus, ad me rediens infelicem me agnoui, θι-va, id est, peccatum, quod quasi morsu quodam tonsi tiam meam pungit, H Itimulus qreidam, in corde meo extra penetrando figitur, Et nempe magnum en mistricordiae,quam nobis impertit Deus,argumentum , dunos in hoc saeculo peccatores afligit; ostendit enim si nosmetipsos ipsi nouerimus ,se nolle vi at emo tempore

peream res.

Delictum meum cognitum tibi seci.

AC m murmurare videatur,mutat sermonem,o quomodo misiericordiam Dei assecutus sit, deinceps declarat . quiens, cum Vathan crimen meum aliam personam agens confinxisset, ac me illum esse addidi et, quo ei sermo erat, patefeci continuo scelus meum, nec inficiatus sum' Quando enim homo peccatum recognoscit, vult cerad illud a Deo cognosci, ut libenter is ignoscat.

Et iniustitiam meam non abscondi.

OPerire nolui, qui enim peccata tegunt, nudare pulea coguntur; -ἐcontra Dauid ea nudavit, ut ipse operiretur: Et quamuis haec particulatim ad

Dauidem pertineant; ad cunctos tamen nos generatim spectat Deo cognita facere delicta nonra, quo ad ignoscendum nobii cum prρμης*δε ' Dis.

357쪽

Dixi, confitebor aduersum me intultitiam meam Domino.

Iac animo pro fui confiteri, promittit ergo se Meficturum , o iam Deus ei peccatum condonauit; onteudit autem animo pronunciasse,non verbo, σ aduertum se, non contra Deum,cum alij eum redarguat,

alij fato,aut stellis ascribant.

Et tu remisisti impietatem pec

cati mei. Non me iuxta criminis grauitatem supplicio affecisti:sed moderatὸ me corripui sei: Alii legunt, impietatem cordis,quia nullas de adulterio, σ bomicidio leges formidaverat. Nonnulli dubitant, si condonatum est ei peccatum, cur Dominus illum aflixit 'undetur, postquam Dauid is Nathan rem resciuit, se ipsum iudicasse reum; ideo ob humilem mentis confessionem morte ,seu damnatione a Deo liberatum fuisse; poenas tamen acceptis calamitatibus sustinuisse,ne tanti bene cis immemor esset. At si e Ii tanta confessonis oecacitas coram Deo , ut si re ipsa statim non confiteatur. inducat tamen in animum id facere, veniam ante consequatur,quid ρ rodere Possea confessis An remissionem peccati nou meretur in cofectu Dei confesso, nisi nora ei existat con tendi sacerdoti firma illius νο- sunto λ In qua peccatorum confessone, O virtute clauium absolurione, quia de poena derrabitur, σ graticle consse

358쪽

COMMENTARIVs sit

onfertur dcircῖ in proposito perseuerare necesse est,ut tandem effectus hic confitendi consequatur , cum acta facultas.

Pro hac orabit ad te omnis sanctus

in tempore opportuno. Ρ ο hac impietate,vel remisone,vel potius pro braremissis impietate. bi cundiis constabit, Ilatim ut consessus sum, Deu ti mihi pepercisse, pi, omnes in tempore opportuno, poenitentiae scilicet,Orabunt,meq; imitabuntur, ut oe ipsi veniam assequantur . Hac enim Nita praesens opportunum est tempus,in quo omnis sanctus oret; quod nemo , dum in hoc mundo vitam de git, a peccato immunis existat, quamuis excellat Ianctitate . Nbam quandoque in leuibus, O quotidianis peccatis labitur, non definit tamen esse iustus e Vel in tempore opportuno,tum Euangelium cirini publicabitur ; νnde quia delictorum veniam dedisti, te orabiosan IIus, cum Dauidis Psalmos cecineri tibiq; mari mas agetgratio rabebitq;.

Verumtamen in diluuio aquarum multarum ad eum non approxima dunt.

Aoamen dum aqua multa, ideR,tentationes, O calamitates mundum a ligent, O obruent, ad illum sanctum, cui bac ritione,quod sie peccatorem pronuncia uerις, peccata ignouit benignis. Deus, non a propinquabunt, nec ipsum ladent, aut omniκo attingent, βως nec ipsum se laserunt in baptismate,

359쪽

evius aquas habita potentia spiritus sancti ratione pstius quam νndarum quantitate multas appellat, delicta ad illum bonum virum illic nimirum obruta,atque expiata non appropinquabunt : Nonnulli personam mutant , interpretantur enim, qui in aquis multis, ideri,in variis doctranis natant se aduersus Deum extollentes, cum una tantum sit Dei, siue sacrae ablutionis. sue doctrin e sabιtaris aqua, quae Domino conliterι docet, ct aduersum se iniustitiam pronuntiare, atqνe humilitatem amare imprimis, net sibι arrogare, tales non appropinquabunt ad Deum . In libris enim alienigenarum, siue Platonis, siue Aristotelis, o similium,ticet optima morum, ac disciplinarum praecepta inueniantur, humilitas tamen non reperitur,quae aliunde, quam a Domino Iesu Chrino non manat, qui cum altissimus esse humilis tamen ad nos venire voluit. In hac vero qui versantur, facilὰ ad Dominum Iesum Chrinum non accedunt solum, sed cum eo etiam conivis guntur.

Tu es refugium meum a tribulatione , qus circundedit me: exultio mea erue me a cir , cundantibus me.

E bat asilictione, qua circundor, ct opprimoriari ut me tuearis,quod non pateat,ab aliqua parte auxitium, ad te confugio Deus meus s νt Ecclesiae etiavo lit) tanquam ad summum bonum me um, tinitatis, o perfuium muri eripe me ab insidiis inimicorum,

360쪽

COMMENTA RIVS. D

rvo, qui me cireundant, siue ii videantur, siue nono Ego enim gaudeo spe mesustentans,res a adbucgemo.

Intellectum tibi dabo, &instruam te

Avidi relyondet Dominus: Ego te adeo prudentem reddam dono intellectuo ornans,νς ab inimicis tuta victo. iam reportes , ac simul in itinere tecum gradiar,quo ad bel uri proficisci cogitas ; νnde pollicetur se illi ducem invia recta suturum esse; Et sermo iisti etiam e It ad ponsam suam Ecclesiam inquientis: Intellectum tibi tribuam, νt te siemper agnoscas, post consissionem tuam invia mandatorum te erudiam, νt ab ea non recedM,nec aberres,immo gaudeas in spe exi Ilens fore. ut tandem ad illam patriam pem uenias.νbi non Peides rei locus erit,ac diuina conum platioui.

Firmabo super te oculo S meo S. Ee simpliciter te assticiam, sed assidue isseruiast,

eorum inuariqui alicuius in bello curam gerunt, suscipiuntq; , o eum oculis continenter intuentur,vs in periculo versanti ipsi prasso sint, atque subueniat; nec νnquam oculos a te defciam, quod in me tuos conficias.

Nolite seri sicut equus, S mutuis. quibus non est intellectus.

DUnde ad defendentes scelera sua se conuertit,ocos admonet emplo suoγηρμοις Nolite mise

in via hac, qua gradieris.

SEARCH

MENU NAVIGATION