장음표시 사용
381쪽
Miser factus sum, & curuatus sum usque in finem.
M Istr ex hoc, quod auersus en d me propter precata Dominus Deus; Et secundum Diuum Di ronymum a 'ctussum, sta' incuruatus ob ea,qua commemoraui; vel, dum corpus meum grauiter assectu vi sanare cupio, Uq; in finem, id est, prorsus, vel nimis, aut νsq; in morte debilitatus sum. Vnde incuruatus ab elationes elatus. n.eram : qui aute fuerit humilis,erigetur. At ille vere incuruatus es, qui cistere se non potes; ac tales sunt , qui animum suu penitus in terra figunt, terrenaq; tantu meditantur.
Tota die contristatus ingrediebar.
AT que tota die, id est, sine intermissione ac semis
ster, quamuis Rex essem, in tristitia versans ambulabam, vel si qui a conscientia teste pungebar ,σ nulla perfundi laetitia poteram.
moniam lumbi mei impleti sunt illusionibu S.
T 'istitia caussa haec est, quod Daemon carnis delectatione, Pt instrumento utens me admota illusit , iniquos, turpesq; libidinis a petitus mihi excitant , Irritissq;: non enim appetitus est voluptas, sed voluptatis νmbra . Quo sit, ut lumbi mei, vel lat via mea aut illa licrepleta sint ignominia, ut ignomi
382쪽
us importuno tempore ita se intrudat in orationibuo vix νt aliquando orare permittar.
Et non est sanita S in carne mea.
TVnc me illuso x ulla carni mea requies est, nullas natio; eam enim castigo, ut dictum est, o delira ob illicitam voluptatem supplicium stimo: vel non est sanitas, quia nasia pars corporis non tentata car , quam peccati doderium non titillet .
Afflictus sum, & humiliatus sum
MAgnitudinem tristitia ostendit inquiens. Asest cius fame, siti, ac vigilhs, o humi iacendo humilisfuctussum, ac demibus; vel a Rigens conscientiam meam hoc feci, Ni cor gemitus euerer propter magni boni amissionem , optimi Italus mutationem ; quod quantis peccatis meis,viti se veneritisne molestia cogitare non is um, praesertim cum magnum infelicitatis genus sit, felicem fuisse.
SIcut Leo frendisam, tanta erat cordis acerbitas, qua cruciabar, o fetus vehemextia; amaνe . n.
admodum flebam ; dicit autem c cordis P quia si quado homines gemitu auscultant, carnis plerunque, ne cordis audiunt, oc ultus enim gemitus a Deo no ab homine auditur. Dis prof cto verbis rectam erga Deuπoluntatem, animumst; praese fert: peccatoria prasino existens contemnere solet, iustus aut em ι-vima quas peccata metuit.
383쪽
s PAVLLI SACRATI Domine ante te omne desiderium meum, & gemitus meus a te non est absconditus. 'D omine nihil desidero, nisi esse ante te, non ante
homines, qui cor intueri nequeunt; nosti enim, quod filutem, atque a praesentibus angustiis atq; doloribus liberationem impetrare concupisco, O gemia tum meum velut vocem de profundo editam auibus percipis,qui satis esse potest; ac lacrymas meas vides.
Cor meum conturbatum est, derelinquit me virtuS mea.
CVr conturbatum quoniam propter pereatum in illud horror, ct perturbatio inuasit; Et quoniad νιν ut e prudentia excidi, insipientia ostera e feci . Itaque qui olim fortis eram, modo corrui, oe virtκs infirmum me reliquit, fortitudoq; omni cruciatus ge- nere aflictum deseruit; non enim queo nunc dicere, omnia possum in eo, qui me corroborat, utpote ab affectu victus, oe viribus destitutus s verum σ aliud quiudim mihi graue accιdit.
Et lumen oculorum meorum de ipsum non est mecum.
384쪽
eacitatem venit vel stritus prophetiae, O pradictis Nis, anima meae νfuvi illuminans aufugit.
: Amici mei. & proximi mei aduersui me appropinquauerunt, &
steterunt. Drinceps recenset, qua pol t am eum paenitere
coepit,sibi euenerunt, quoa inquit, amicos, ereommilitones turpiter vinem habebam ς Achitophelim antem alios multos iudicat, quorum mentes vnimi infensae, atq; aduersae fuerunt, Deo scilicet ob peccata permittente illa, ij m ι aduersari, fuerunt . neq; eos qui mihi proximi erais, Ni primum d malis faciendis abstinui, quo reste vine , amplius ami co experirι licuit .
Et qui iuxta me erant, de Ionae
steterunt. DEeisdem loquitur inimisis, ni odio ei appropiquauerunt, ut persecutores, oe a veteri amiciatis,ec beneuolentia discedentes, ab eo se abalienata langeq; steterunt aves de sonis angelis intelligendum Graeci notanniti exponunt. Qui mibi, inquτο David, prius amici erant omni tempore nini res, ii me relicto longὰ Reterunt, O cum peccant,r cesseruntδ addunt tamen, atque is sermum desam praedicti , quod non penitus eum relinquebant Angeli;νe
385쪽
alse quidam, qui in peccatis quotidie νersantuir, pr pius accedentes immihi faciebant.
Et vim faciebant, qui quaerebant
T torquebant me,inquit,qui animam meam, id est meipsum quarebant, o mobstiam miri ea bibebaur,occasionem nacti, quod oculorum lumen me descisset , πel eam quaerebant, ut auferrent. Hac ad eaput nos rum Iesum chrasium aptὸ referri psunt, ut ipsius voces sint inquientis: Amici mei, G proximi Iudai, quia cognatι erant, appropinquaverunt squando me cruce assecerunt, proximi, postoli logὰ Heterunt, ne mecum paterentur, o me reletho fugerunt o νel qui se amicos simularunt is dicerent ,scimin, quia νere Dei viam doces, appropinquauerunt corpore, quia in crucem me sustμlerunt ,1eu corde longe isteterunt is, qui maledicta in me coger ani quiq; me occidere qu)erebant. Possunt haec quoque ad poenirentem quemlibet applicari cui in hoc saeculo,quandiu insceleribus ipse ver Druta est, amisti extiterunt peccatores,deserenti autem mundum, fugienti peccatum aduerjati sunt.
Et qui inquirebant mihi mala, locuti sunt vanitates, & dolos tota die meditabas tur.
ET qui de pernicie mea cogitabant, proferebant pesulantia νcrba, mibili conuitia grandia faciebant δ
386쪽
bant . vanitates, dιXit, νelut mendacia quadam . ac falsa: & dolos, ides in dias mihi tendebant, rime deciperent, ac laqueis me irretire conabantur. Sic de Iesu Christo, quia non reperiebant,qus dicerent, Iudaei mendacia excogitabant: Perspicuum est enim quata in eum di ta fuerint teriimonia falsa,vanaq; ; sic poenitenti quoque accidit, ut si publice illum poenituerit, ab alijs, qui perseuerant in peccatis .is maximi derideatur, contumeliosoq; in ipsum voces emissas audiat.
Ego autem, tanquam surdus non au. diebam,&sicut mutus non aperiens o S suum.
IID Ostendit patientiamsuam David: homines. tu nisi patienter ferant, qu ando e liguntur, pri
mo bili mouentur,deinde asstera, o odiosa verba ex eorum ore excidunt. At ne mi hoc eueniret,quando Semei contumeliis, atque conuitiis eum insectatus est, David inquit,reuera audiebam, sed a cultare simu- taban non aperiens os scilicet eram, iden, lac ham . Hoc autem maximὰ Dominus noster Iesus Christus executus en, qui sicut mutua os suum non aperuit,ita ut miraretur pr es.
audiens. . 'S Neriorum declaratio est, ct esse a patientis
appare contra malarum opini cm,qu i hoc gnauia s
387쪽
niae, non vinati ascribunt: unde chrisso ait prasese inibi non loqueri
ut non habens in ore suo redargu
tione S. I Dest, eontradictiones, quibus eos coarguere possem, qui male loquebantur, quo ad respondendum
promptus non essem, quemadmodum christo illine Merodes, eumq; spreuit, quod sibi interroganti de nanullis rebus minime responderet; verilm oportebat, t rclusime sileret, dum patiebatur, in iudicio postea non taciturus; qui iudicium subiturus ad nos ven vat cum magna humilitate, maxima deinde cum potemte iudicaturus.
Quoniam in te speraui domine tu exaudies me Domine Deus
meuS.CAugam patientia assere,inquiens, ideo me mutum strabui, silui; quia te mihi iudicem, σωlrorem esse speraui, mihi enim vindicitam, aisnam nisi collocassem ego spem in te,vltus me fuissem, προώillud ratum quaesiui, ne in manus hostium inciderem Et quoniam eos, Semei praesertim, perspicis me pro b is,ac malediIus vexare, tu domine preces meas exaudies. Tantum praeclara fidelem quemlibet conscientia st sustentare oportet, o integra mente prae
388쪽
COMMENTARI Us. 3 'M, ae tuto ille dicere poterit: quoniam spem mihi iare posui Domine.
Quia dixi, ne quando supergaudeat . mihi inimici mei,& dum com
mouentur pedes mei,super me magna locuti sunt.
Dixi enim hoc mihi in optatis esse, ut oratio mea in conoectum tuum venia ne aliquando Iuper gaudeant, vel cνt ait D.HieronFmuπὶ in me insultent inimici mei; quod pland sescient, nisi misericordia tuari ero cor secutus, Et dum comouenturpedes mei, humana infirmitate, aut Absalonis caussa de ciuitate regia fugiendo , vel ut idem ait Hieronymus P cum vacillaverint pedes me idest, cum auersum fuerit parumper Evia diuinorum mandatorum iter meum, liberὰ illi se mihi mortem offerre velle gloriatisunt.Pertranslationem Christus ait: dum commouentarpedes mei. Apostoli, qui nimirum Nacillarunt, cultrum, quem pati ipsis videre licuit,an Dei blius esset, dubitauerunt. Itaque de ipso Christo magna, ct impia locuti sunt inimici, quia illis conturbatis, Erfugien
tibus reum mortis eum iudicauerunt.
Quonia ego in flagella paratus sum,& dolor meus in conspectu
EG ad correctionem, O emendationem tuam paratμ sum, quam ego ob peccata mea libens, aepromptus
389쪽
promptus accipiam , σ dolor. quem ex commissis a me sceleribus capio , semper mihi ante oculos versatur,νrgens me, ac stimulans, ne illorum memoriam deponam. certe ille tantus, ac generosus flagella viriliter perrulit, ac secutas calamitates magno animo perpessim est; nota enim fuit ei sententia illa; Deum virgis bitum omnem, quem amat, amplexatur,caedere, atque corripere, quod ratibus post verbera paretur vita sempiterna: Peccatores verὰ in hoe mundo non verberari ab eo, aut minus , quῖd illorum salus iam desperatasit; ut quem Deus nullis verberibus excruciat, eum a se reprobari, non modicum sit argumentum: Dolore igitur non flagellorum, sed peccatorum David ardebat, que νι nam imitari Nellemin, fortasse ad mala tam facile procliues non essem M.
. Quoniam iniquitatem mea mann
peccato meo. Hst tres poenitentia partes patent, dolor ad compunctum cor iniquitatum pronunciatio ad confessionem, anxia de peccato cura ad satisfaciendum pertinet: dicit ergo, an nunciabo, Nel νt ait Hieronymus , an nuncio , iden , confiteor iniquitatem, cogitabo, idest sollicitus ero,ut idem ait,de peccato,
idest, medicina peccati,curabo enita,ut illud sanem . Inimici
390쪽
Inimici autem mei vivunt,& confin. mati sunt super me.
I imici permissione tua ad probandum me infelicε,
de me periculum faciendum missi, vivunt, fortes sunt. atque potentes, j Icilicet,qurauiu Absalone luaut in me persequendo roborata sunt.
Et multiplicati iunt, qui oderunti me inique. ET multiplicati non pauci, quod en grauissimum,
viribusq; aucti mala pro bonis reddentes me in Iuste odera ii, quia nihil habent, in quo me arisiare posAnt,aut odio dicere dignum:.Et bonam erga se voluntatem respuerunt, pro nihilo putarunt. Itaque oculi s licitate gaudent illi, dum ego angor o Ta es aduersus Iesum chrinum Iudaei fuerunt.
Qui retribuunt mala pro bonis, detrahebant mihi, quoniam sequebar bonitatem.
DEtrabebant mihi, qui malum pro bonis rependebant,quoniam viam bonam, salutarem persequebar, ac bonitatem,innocentiamq; seruabam , atqi iniurio obliuione delebam. Hoc propter Ab alonem . vicit , qui benignitati, atque amori pa erno inuidia, atque in idi s obsistebat, eumq; tanquam iniust m MPm calumniabatur, hoc pacto ad costrationem eos alliciensa