장음표시 사용
91쪽
prouidentia regit,rebus ; humanis, nec solum νniuer As,sed singulis etiam consulit, et quod furit, et irascitur, m in malos animaduertit, et huiusmodi; ut hoc metu homines perterriti vitia odio habeant; vel aliter, ijdem ex humanis operibus diuina explicantes, quia eτιoquentes,et audientes sunt bomines, secus ac humana tingua exprimere sensa sua non posiunt, et ad captum eorum, quibus cum sermo est e accommodare student. Ne igitur,inquit, debitum, ac meritis meis congruens de me supplicium sumas s at sermonibus me salutaribus emendes, quaeso
Miserere mei, quoniam infirmus sum.
CVncti certe hac indigemus voce,quamuis innumerabilia fortiter,et rectὰgesierimus, vel ad iustitia
etiam summam appulerimus ; non enim viuens in hoc mundo νllus in cofectu Dei esscietur iustus: Plam quis se purum cor habere, et a borde mundum esti si riabitur, cum omnes peccasse testetur Paullus omnes ergo egemus, miseericordiam autem assequi digni non sumus uniues. Verum qui strenuum aliquid nauauit, . propter quod miserationem impetrare mereretur, sicut
David noster, cuius nobis exemplum Iemper propositu sit, is, miserere mei,liberi proferre potes: Et quoniapeccatum est mentis aegritudo, ab ea petit liberari inquiens ,si mens mea debilitata non fuisset, assectiones illam non νicsent: ideo miserere mei , quia iustitiam
92쪽
tnam sustinere nequeo, aduersu hostem,qui non Nidetur, animi infirmitate laboro, siduisq; af lictati nibus debilitor, quam debilitatem meam eonsidera d mine, ne me damnatio ii addicas, obsecro. fac,νt priora Vulnera sanentur, quoniam contur. bata sunt ossa, mamentμm scilicet meum, ac robur anima meas vel cogitationes, vel animi νirtutes ra- tionis compotes Isiue Ures, O potentiae, quibus mens sustinetur; sicut enim in ossibus est corporis fortitudo , ita in virtutibua animi robur inuenitur: Quemadmodum autem perturbato aurigasqui insolenter feruntur; sic turbata ratione omnia confunduntur. Dolor igitur , quem ex continuis angustiis capio, usque ad ossa sensu carentia peruenit: Idcirco cum peceatorum conscientia quotidiὰ nos rodat , diuiηa mi strationis d
I S, quod ossa appellaui cor oris intelligerentur addidit, O anima mea aegra, ac debilis mea causa facta est dolorum vim non serens: Et quis non intelisit animam significari cum moribus suis luctantem,
Sana me Domine, quoniam conturbata sunt ossa mea.
93쪽
diu autem a medico dilatam, ut ipsa tandem perspic ret, quemadmodum peccata se praecipitem egerint; diffcultas enim recipienda sanitatis eiusdem recuperata maiorem custodiam inducit, quia quod facile sanatur, non myltum cauetur: ex quo cognosci potest, quanta impiis poena praeparetur apud inferos, qui se ad Deum conuertere nolunt, si ad eum c onfugientes magnas diffcultates exorbeat. turbata est: de illo etiam dicitur, qui acerbiori aliqua iracundia aut prauo appetitu incitatua fuerit. Tunc enim Daemon immoderate nos tentans, non secus ac vetus validus mare turbat id illud irruens, animam, corpus agitare Diet.
D lifera, ct animam meam non liberasὶ re non sa
nas me fecundum mistricordiam tuam3 vel usq; quo te auertis, no exaudiesὶ verba nempe bsc seunt non accusantu , sed hominis dolorem non mediocrem perpetienti metuentisq; damnationem, νix facinorum suorum molem sustinentis ; Talibus enim opem ferre statim non Alet Deus, qui ob scelera sua in mae fore magno versantur; tempore enim accepto, exaudiui te unquit, eo consilio, quod nos inuestigare, in
scrutari nequimus; ijs vero,quibus a Daemone insidia sunt ,st e statim adeRaabuc enim loquente te cicam, cccep suo sum.
94쪽
COMMENTAR Ivs. Conuertere Domine, & eripe
animam meam. ATtende mibi, adiuva me, vi sicut anima per
poenitentiam ad te couersa est, sic tu ad eam permultam miserationem re conuertas, eandem d voluptatum illecebris igneo tuo amore avoces; Duo quidem ponit, & conuel tere,& eripe,p a d iustis ingeti sudio contenduntur,vi σ ipse benignuo sit, propitiusq; , ac non auersetur equetur enam hoc, ut anιma seruetur: non sicut multi homines planὰ rudes duntaxat quaerunt, νr praesenti prosperitate fruantur, sic iusti: at ut anima salutem conjequantur, qua nihil illis es antiquiM.
cordiam tuam. Ετ protege me ab hostium tentationibus diuina.
atque incredibili tu virtute, ac miseericordia,non meis virtutibus; nullae enim mihi sunt, quibus m
Quoniam non est in morte, qui mor sit tui: in Inferno autem quis confitebitur tibi .
Morte memoriam probibente, vi imminens steriis culum ostendat: mortem namq; mortis tempus oppellat, quia rii quis ea hac νita decorit, remini-
95쪽
Icendi Dei, emni, orandi facultas ablata est; Et quis
in morte praecepta tua seruare queat,ac Dei νι ueniis, dicessiisq;., Ego sum vita, memoriam tenere ξ Pon quam enim diem obierimus, in Inferno loco, quo impii ad poenam praeripites feruntur, quis confitebitur tibi quasi dicat, nullus, cum poenitentiae locim non detur.
Nam et i confessus ita est diues, qui Laqarum vidit, Ni σfratres suos moneri vellet sicut in Evangelio habetur) quo illi propter acerbil imo poenar, qκε apud inferos exinere a plerisque nonώreduntur, se a peccatis ab Hinerent; nihil tamen ei profuit: quoniat pud praeterierat. Ante mortem igitur quemlibet poeni tere licet; post obitum rectὰ factis praemia,peccatis supplicia debentur,oe a Deo dantur . vel potius de illa morte intelligendum est, quam gignit peccatum ,
quod qui committit, tunc Dei memor non sit; tali n. ebrius est; ct ab ea vita recedit anima, quae cum Virtutibus coniuncta est, Ni aculeum mortis peccatumsmortera Nocet, non de communi morte: Nam νiri sancti multo magis cum ab hoc caduco fragiliq; compore soluti fuerint, Dei memoriam retinent. In illa ergo mentu caecitate, quam infernum vocavit David, quod ea peccantem maxime inuolunt atq; obruat,quis confitebitur tibi λ ab ista morte ut tuta sic, precatur anima, dum ad Deum conuersionem molitur . Ex quo patex, nunc esse tempus ad Deum animum traducendi, quia in praesientia nisi peccata diluamus, in illo te , ribili,ac formidoloso iudicio ante Tribunal Dei sinere
96쪽
COMMENTARIVS. Laboraui in gemitu meo, lauabo per singulas noctra lectum meum, lacrymis meis stratum i
meum rigabo. . Pinnitentisvmitum ponit, quo laboraui, inquit,
qua res laboris intentionem,ac magnitudinem signi cat; sin ut enim summus, incredibilis labor est,nes io an ullus maior, quam attente semper orare, spropter inconstantiam,humanaeq; mentis mutabilit tem intentum assiduo in eundem animum ,sicut arcum
docillimum sit,sic stere continenter, O gemere laboriosi um esse cui dubium est 3 Et cum dicit laboraui, O postea lauabo, illud innuere, atque indicare Nid tur, quod quisq; in maestitia versans dicere solet, cum hoc mihi ex sententia non successerit,quod feci, ergo illud essciam, oe lavabo. Alij νero aiunt,laboraui,prolaborabo, O lauabo suspirando lectum meum , non.η. satis ipsi fuit dicere, lac mas profundam) in quo animus ager, ct infirmus laquam in uoluptate corporis, oculi delectatione quiescit, quem lacromis ille i uat, qui ab hoc oblectamento atque solutio sese abducere conatur non semel,bi terue , sed per singulis noctes, νndepollicetur se voluptariam νitam non amplius sectaturum .sicut etiam de D. Petro legitur, q*i 'pngulis noctibus eadem hora, qua negauit Christum, plorantam surgebat. Esquoniam varia cogitqtist . E s ηυ
97쪽
nes me die dirabunt, noctem, confessionis tempus esse statuam, et perpetuo dum uiuam, Lacrymis stratum rigabo: ut sit repetitio; quamuis secundum aliquos lauatio superficiem attingat, ad interiora rigatio perueniat. Iuxta moralem sensum lectus conscientia est, quam lauare debet is per singulas noctes, quem maximὰ delictorum suorum piget, quod pro singulis peccatis, plorare quilibet homo obligatus sit, ct profectδ ea lauat, qui a cogitationibM malis, atque acerbis sietuidam abnergit ;stratum rigat, qui continuo luctu, ac dolore scelerum macul, diluit, se compungens animi duritiem mollit. Sed tanti regis poenitentiam cum audiamus, eam non admiremur adinodum,atque imitari conemur λ Qui verbis his cum miserationem Dei commouere, atque illam captare niteretur, ne quando
tot'dissicultatibus affectus atque aflictus inutilis es.set, quid nos homunciones facere debemus, qui quotidie delinquimin grauite quique in luxu, O coeno assiὸ νersamur.
Turbatus est a furore oculus meus.
I Deo turbatus en animae oculus, iden intellectus
me ,ratio:mea, siue perspicacitas, ratiocinandi facultas, quam propriorum scelerum cogitatio perturbare solet; intellectum apte profect) oculum appellauit, veluti qui ductor noster existat ε, de uno enim tarum oculo mentionem fecit. Considerans igitur σοβι rem inum aduersum peccatores in die iudicii, veri
98쪽
menter concitatus sum. Hic autem furor, haec ira inchoatur, cum in hac vita quisque peccatoriudicii trumorem paritur, et plorat,ne ad illud perducatur, cuius initium perniciosum experitur it perficitur autem, cum qum in tanta es cscitate,ut dum tempna adest, nolit se corrigere, o penitus d Deo abesse velit; o ideo turbatum, non extinctum oculum dixi vel furore contra fagitia . me admissa turbata est ratio mea. Aliqui dicunt oculum Dauid perturbatum fuisse, cum inimicis Absalonis maxime consiliarijs iratus esset proprium est enim ijs, qui succensent, νt oculi sui caligine tegaratur; non oculum ,sed oculos dicturum fuisse illum opinor, ντ superiorem interpretationem magis probe.
Inueteraui inter oes inimico S me OS.
Voniam J me auersus es, vestimentorum vel state consenescentium inflati ab inimicis meis coremptus sum, riti tamen antequam in peccata incidisesem, me formidabant ;πetinueteraui,idest inter vitia ipsa, aut inter homines, qui ad Deum sie conuertere volunt, nimis me demoratuta sum, ac detinui, a quibus bonus omnis non loco, sed animo separatur ; siue inter inimicos manifestos cir occultos,seu Daemones iuxta existimationem aliquorum inueteraui, idest consenui, ac debilitatus sum quia qui viceram,atque victoria insignia multa eram adeptus, modo filium fugiam . Hieronymus tegit, ab omnibus hostibus meis consum
99쪽
PAVLLI SACRATI Discedite a me omneS, qui opera mini iniquitatem.
Hic fructus poenitentiae apparet, cuius tantus labor non est inanis: P am exauditum se Dauid ef
se significans, σ auxilium sibi diuinum praesto esse sen
tiens, fidentiam octendit, ct inimicos suos ue qui videantur, siue qui non, perterrens aufugere iubet, dicens, discedite, ct non amplius me irridere,qui priora facinora vestra non agnoscentes, mea dente maledico carpitis; Vel, discedite inquam a me, qui ad peccatum me inducitis ; non enim societatem vobiscum coire Nolo, nec prauarum actionum vestrarum esse particeps, in quibus perseueratis, quia Dominus bellator fortis mecum e Ii. Ac nimirum malos fugere, O ab eis declinare ad virtAtem assequendam optima est Niet. Vel, discedite, quia, etsi pariter oe eisdem conuenticulis continentur boni, O mali, in area tamen a paleis nuda iam grana segregata sunt, licet adhuc inter eas lateant; Iraque simul esse possunt, si l autem vento auferri nequeunt, Vaticinans enim, ac praedices
declarat, illos discesshros esse, oe cum iudicis, dies aduenerit, impios a ius iis separatos fore . Quoniam
100쪽
COMMENTA RIVL 7 Quoniam exaudivit Dominus vocε fletus mei, Exaudivit Dominus deprecationem meam, dominus orationem meam suscepit.
E 'idem sensum babent, vocem fletus, idest, compunctum animum meum,deprecationem , peccata mihi condonando, orationem, perseuerantiam dando
exaudiuit: sed perpendere debemus,quod ter dominκs ab es exprimitur, Ni se a tota Trinitate exauditum elase declaret, sicut alibi etia dicitur, benedicat nos Deus Deus noster, benedicat nos Deus: Et crebra sec repetitio nos non moueat, non enim narrantis quasi necessitatem, sed assectκm exultantis indicat,sic enim latantes loqui solent, ut satis eis non sit semelnunciare, sgaudeant. Hic ergo gemitus, ac lacrymarum fractus es, Ni qui exauditus en, gaudio exiliat sic alibi qui seminant in lacrymis, in exultatione metent.
Erubescant,&conturbentur Omnes inimici mei.
OPto finem hunc, uterubescant inimici mei,quos vana, ct inanis spes tenuerat ,fore; νι in manibMi ipsi, O in potestate me velut diuino auxilio carenum haberent f σ pudore a peccatis Dii restigiant quod