장음표시 사용
181쪽
ar 8 n e T 1 o V. D K N o M I N E. peculiare, quod etiam Sub antivis subinde vis quaedam insit susteriativa. Fit autem illud, quoties Abstractum pro Concreto ponitur: ut terra erat va Mis, i. e. vastissima, Gen. I, a. vel quoties idem Substantivum semet ipsum aut Θnon um regit, interveniente scit. Regimine: ut servus servorum, h. e. servux vicismus, tenebrae caliginis, h. e. tenebrae densissimae ; vel quoties Nomini additur ri Paragogicum, de quo pluribus
Sect. VIII. Vel Nomen cum Nomine divino construitur: ut cedri Dei, i. e. cedri maxima, flamma Dei, h. e. flamma maxima; confBV ATDRF-F I v s in Thesiauro Gram. L. II. c. 3. F E s s E L I V s in Asuersariis S. L. I. C. .6. C. H. RIT MEIER. in Disserta de Nominibus divinis rem amplificantibus, aliique apud 'moLFFIVM in Curis Philolog. ad ROm. IO, 2. Nomina tamen divina vim superlativam involvere negant GVssETIVs in Conmentar. ling. Hebr. p. 6s. seq. E. H. POLEMANNVs de Pleonasmis S. S. Diss VL& Auctores Relationum innocuarum an. ITOa. p. 278. se . cons ΡFEIFFERVS l. c. quaest. 24. quia Judaei sententia illa abuti solent, maxime Gen. I, 2. ConfNOLDII Concordant. Particul. Hebri p. 884. R ΑΜ-B A c Η I I Hermeneut. S. p. 338. Celeb. WoLL
Dissert. de usu s abusu ά σεως Nominum Avinorum, &c. Hebraeos quoque, ut Arabes, Superlatia vum se are Nominibus praeposito N memantico, se tentia est A L B. S c H V L T E N s II in Institis. Iing. Hebr. p. I84. in Commentar. in Iobum p. 843. &c. sed vid. Arcanum Formari Nom. Hebri P. 347. f. IX. 'Maximi vero momenti sunt Nominis mutanones: quarum tum cause, tum modus ti ratio spectanda sunt. Mutationam illarum causa in genere est conentata
182쪽
Sec TIO V. DE NOMINE. IArata Hebraeorum monuntiatis'. unde voces, quoad eius fieri potest, decurtari atque abbreviari solent. In specie vero duas ob causas mutationes Nominibus a cidunt: ob toni sive Accentus mutationem, & propter Regimen. Mutatio toni sive Accentus mutationem qu
que Nominis inducit, quoties ille ob incrementum Nominis ex penultima ad ultimam descendit: quod fit in Motione, Declinatione sive flexione in Dualem Pluralem, & in in ione. Quia enim his casibus non solum tonus sive Accentus descendit, sed ipsum quoque Nomen Syllabis crescit & prolixius evadit,
praeter mutationes Punctorum generales, Sectione praeced. traditas, etiam quicquid celerem sermonis cur sum impedire poterat, removetur, quantum citra Forisma Nominis detrimentum fieri potest. Regimen po ro mutationes Nominis essicit: quia per illud duo Nomina tam arcte coniunguntur, ut quasi unam dictionem constituant, & quasi Nomen Rectum incrementum tantum sit sive additamentum Nominis R gentis, cum revera unicam tantum rem designent. Quia enim Nomen Rectum instar Afri cuiusdam Nomen Regem determinat, hinc quoque tonus a Nomine R gente ad Rectum celeriter sertur & non raro per lianeam Mahheph plane tollitur. Sic ergo Nomen prius sive Regens, quoad eius fieri potest, decurtatur, laquicquid arctiorem eius cum Nomine Recto coniunctionem impedire poterat, removetur. Mutationes, utrubique evenientes, partim Litteras, partim Puncta conet. Cernunt. Priori casu, quoties tonus Nominis, ob a cedens per motionem, flexionem in Dualem s Hurais Iem vel 4 ionem incrementum, descendit, Pluratium & Dualium ante Afra tollitur, quo Nomen illud cum novo suo incremento arctius combinetur: cui combinationi ci, clausis prius labris emerendum, o stat, observantibus DAN ZIO in Litterat. p. 3I . &
183쪽
servatur, quo indicium pluralitatis supersit. Contra vero terminatio f-. Hur. ni manet: quia commode abiici nequit; ne & Numeri Pluratis & Generis indicium sic pereat. Quod si tamen Nomina Foeminina in sing. in P servile terminentur, hoc in sormatione
Pluralis plane excluditur: quia iam ex terminationent Genus Nominis cognoscitur, duo autem n sic concurrentia euphoniae repugnarent, e. g. r Uyn , in 'plur. r j VI pro . Eandem ob causim
cibum ti Teteri ultimum certis casibus, ut & Laium penultimum Nominum Forma n V, abiiciuntur.3. X. Plurimae vero Nominis mutationes, ob accedens aliquod incrementum in Μstione. flexione in Dualem Pluralem, atque in vi ione, instituendae, a constitutione S gabarum dependent, adeoque proprie generales sunt, Semone praeced. explicatae. Sic enim I iauiescens, quod in medio vocum quiescere nequit, una cum praecedente Vocali excluditur: ut in formationρ P,
ratis, e. g. Ποῦ C, in plur. pro P Vnta C ι vel in P abit, quod & ipsum alibi terminationem fammis. constituit: ut in sormatione Dualis, ante AF M Litteras Paragogicas. Causa vero, cur n in inditum Generis Formis loco ri assumatur, in mali quia clem non alia est, quam quia terminatio a ita propria est tam Μ culinis, quam Fgmininis, adeoque non constaret, utrum Νomen Singulare Masi linum sit, an Remi inum' nisi n sic Genus Fremininum
insinuaret, e. g. a fini Π F; nonne putetur Singularis esse Sic quoque ante
184쪽
Lsge TIO V. DE NOMINE. IIIA a & Litteras Paragogicas ta Iulescens in n transit, , n plane excluso, Nomen habeatur pro Masculino,
set. A conmittitione quoque Sosiabarum dependet, quod finale in incremento, ubi medium vocis occupat rum erat, mutationes subeat; quod Patare Syllabae ultimae , Vocales item Nominum Segolatorum ti Formae rota& c. ob incrementa finalia mutentur: quas tamen aliasque Nominis in incremento finali mutationes, ut in mistione , in sormatione Pluratis & malis & ante A xa, prolixius & specialius pertractandas Grammaticis relinquim .
In Reg mine mutationes Nominis Regentis eodem sere modo instituuntur. Nam e. g. ci muri I duac similiter, ut ante Uxa, abiicitur, ne arctiori N minis Regentis cum Recto coniunctioni obstet,) Jod vero praecedens in ) quiescit; non in , ne videatur esse Uxum primae Personae. Mutatur quoque ri Damin n & praecedens in se : quia ri in medio qui
scere nequit. Duo enim Nomina, per Regimen constructa, pro unico, adeoque prioris ri ultimum in medio Consistere, putanda sunt. Cur vero ri etiam hic in ritranseat, eYponunt STA Rc RIVs l. c. p. Ias. &ΗER M. ΗΑκDTIus in Fundamentis ling. Hebr. p. Io. Cons. quoque DAN ZI Vs l. c. p. 313. & Sc HV DTI usi. c. c. s. f. 8. Eadem de causa & ut Nomen Regens abbrevietur, ae in Syllaba eius penultima pe eunt, in ultima vero corripiuntur. singulariter sese in Regimine habent I. Nomina Masculina in ri . terminata, quae non solum ri suum retinent, quia rassicale
est; sed & praecedens in insuper producunt,
non aliam on causam, quam ut Regimen a Statu Abso-M isto
185쪽
QS SEcTIO V. DE NOMINE.isto discerni sic queat: quod utriusque discrimen Co NELIus a LAPIDE&BELI ARMI NVs Ies 33, 4. neglexerunt, notante Sc HVDTIo in Praefat. ad Commentari de genis Ut indole linguae S. Aliam causam affert STARcΚIVs l. c. p. J26. quae tamen minus sessiciens videtur. II. Nomina Sego lata, quae in Regimine invariata manent; non quidem ac sii breviora fieri non Possent, ut STARcΚIVs l. c. existimat, sic enim Vocalis penultima abiici posset, sed quia sere ut monο- DPaba efferuntur, e. g. sere ut Germ. n tante Η E R Μ. Η Α R D T I O l. c. p. Is. seq. quamvis T vera non sint mono staba, ut Cl. C. G. H Λ S .E ita Gram. Hur. p. 32. contendit. Dicuntur autem Nomina Segolata illa, quae tonum habent in penultima, caeterum vero in ultima Vocalem v , vel, ob Litteram Guttu
ralem, - , interdum quoque , ut p; in penu/tima similiter v , vel, propter Gutturalem, 0 ; vel
etiam vel Cholem. Nomina illa Segolata maximum Nominum constituere numerum, videre est ex Arcano nostro Forma m Nominum Hebri Sect. IV.
186쪽
188쪽
e .go. e .e .e . . . . . . p .ia. ω S. I. s uicquid apud Hebraeos nec Nomen est, nec Verbum aut Participium, Particula dicitur: cuius unius nomine Articulus, Pronomen, A verbium, Praepositio, Comiunctio & Interiectio comprehenduntur. Sunt autem Particula vel Hexibiles vel Inflexibiles. Flexibitra sunt, quae alias Pronomina vocantur. Haec Pronomina vel Separata sunt, quae seorsim ponuntur;
vel Aso, aliis Sino, quae nunquam seorsim p nuntur, sed aliis vocibus amuntur. Separata quadruplicis sunt generis: Personalia, Demonstrativa, Relativa & Interrogativa. Singyla sequenti schemate exhibemus: I. Personalia
189쪽
Generis Commua. IV. Interrogativa
s. In Circa Pronomina illa Separata observandum est, I. quaedam eorum cum aliis Partieulis compositionem ingredi, θ. g. naa Interrogativum cum Pronomine Personaia En Erech. 8, 6. I cum Prae is P, P, f; quaedam vero habere ri Paragor ut nanN, Irari, nari , & iuxta DANEIVM atque ST A RcκIVM, n N; pro Im ,
nullis uentheticum videtur. II. Interrogativum nysubinde quoque de re usurpari, ut Iud. 33, IT. Mich. I, s. ω. cum alioquin, si cum Bux TORFFIo in Thmaatro Grammatico p. 392. de persona l. c. intelligamus,
sermo fiat coactior; & Interrogativum nra praesertim adhiberi sequente ri & II; alias vero n)ῖ , quod V suum plerumque in se & Dagesta Forte Dachil resolvit.
190쪽
S E caelo VL DE PARTI e VLA: 183 solvit. III. Pronomen Demonserativum vel cum Articulo Nn , bene esse distinguendum a Nomina divino neque, ut vulgo creditur, Numeri esse tantum muralis, sed etiam Singularis, ut Ostendimus
in Onomastico S. V. T. p. 628. f. m. Pronomina es a sive SVixa sequenti schemate exhibemus:
Eiusmodi Pronomina Mixa in solis linguis orientalibus occurrunt, si ex occidentalibus solam linguam Nungarisam excipias, quae & ipsa uisa sive Susi admittit. Attamen in aliis quoque linguis eius rei vestigia quaedam offenduntur, ut in Italica: frateisio,
i. e. frater meus; in Latina: eccum, eccam, eccos, e Ium Ic. pro ecce eum, ecce Etam &c. I in Germa
nica: id, misis pro id, imis es, im pro in dei'behm pro hep dem &c. Caeterum circa Pronomina Mixa consideranda sunt eorum i) origo, et divisio, O Amisecari' 4 congructis cum aliis vocibus, & de-Μ 4 nique