Ploutarchou tou Chairōneōs Ta ēthika =

131쪽

DE DUCAT NERORUM. p. I. A, B IMe Is rate praecepto Admon ad Demotnc. p. Io προμή , τὸ - - -- obrans ἐντυγχάνω quod hinc duxisse videtur Iohannes Chrysostomus vimit. De Davide

132쪽

in bans verba prin matu, id est, mutis periculi profenseo utata oratisinem. Ibidem p. 3- στως καμ' Laxati et .vaολή - paeriisse totus orationis apparatus. Ita εκχειν eleganter ove dicitur, quum rem magis amittimus pereuntem nobis, quam ipsi eam inundimus.

Io B. Γύλιππος Clama illata Atheniensibus ad Syracusas illa clademnesta, postea ob subreptas publicas pe-nias in exilium expulsus Exstat rei mentio apud Pluta chum in Lysandro p. 442 C. Mesa p. 54I. F. 54a. A videtur a Timaeo habuisse. Nostrum quidem script rem ex eodem fonte hausisse, quo Diodorum Siculum XIII Ἀω, apparet ex verborum similitudine -- Γολαπιας

τὰ μεν σειαι παρέλκω, κελάρονος N τάλαντα τρι-ιόσια, Α δῶ, ω Breviter meminit Athenaeus I. 34. A. I . C. Σωκρατη μὲν γαρ λα- mma σα τὸν Diogenes Laertius refert ex Demetrio Byzantio II. I -κα λακτι-Bέπα, παμ νεχετο, τινὸς Θαυμάσαέος, ωῶν, Εἰ δέ με ονος ελάκτισε, δίκην ab αυτον ἐλάγχανον. Paulo aliter Basilius . r. De Leg. Gr. p. I6 edit. Potteri adjecta Plutarchi libro

ridiculam reddidit et noster homo factum non satis grave visum iri putavit, nisi ei tragicum exit. m a mort et fusi pendio adolescentis adderet: idque, ut videtur, sumsit efimili facto aliorum veluti Dionis alaxandrini philosophi, quod proditum cognovimus a Zenobio Proverb. V. 5 M- - ενος ita is pro λοιδορουμιενον δὲ - mm των

133쪽

DE EDUCAT PUERORUM. p. Io C. Isticanis Proverbiis notanto etiam Scholis. Sed brevisis et fine suspendio apud in eum Sem. XX. p. 17 Διωνι

πις ἔλπε ε βλασφημίας ἀδεν ωαλιμπανε ὁ δ' ησύχως εἶχεν 'suδε Α - - οικιαν ἐλει, - ντι αὐτω εἰσιέναι ὁ λοιδομ 'I' - ἔφη Προς ὁ εἶπεν ὁ Διων, οὐδε f. Pythagorae reprehensio apud discipulum eamdem vim habuisse fertur, ut est apud Plutarchum Opp. Μor. p. 7o F Πυ γόρου δε τραχύτερονεν et λλῶς γνωρ - προσενεχ mo ἀπάγξασo ' μειράκιον λά-IO C. μαζοντα κώ-ροεατο Verba exquisita. Prius etiam usurpat Plutarchus opp. or. p. 5aa. C. 55O C. IIoci A. vitar. p. 359. B. 616. B. 7a8. C. 95I. D ejus que vim exposuerunt Praeter exicographos, Interpretes

ad Longinviii Sect XXV mersonus ad inrid. p. 356r Rahnkenta ad imaeum Gloss. lat. p. 4et. Posterius non invenimus in Plutarcho est tamen apud alios noni requens, et illustratum a viris doctus ad Phrynichum p. 68 omam Mag. p. 5ω Pierion ad Moerid. p. 275. qui Atticis κατεπροεατο scribi docet Ionibus et aliis divifim καrevia re dimam filisse colligitur ex Etymologo Μ. in voce, et libroriam scriptorum auctoritate. Io. C. 'μι φάρος δε, is τὰς νεφέλας ε ρε-J Elianus erinosus ac ver sua est in hoc facto narrando Var. His . II. 13. Paulo iter,us ius v. Stob Sem. XX. p.

mila prodit Cleanthis is in Diogenes Laert VII 173:

Io. . . a De poetis heφέρων μον, Plutarchus opp.

Mor. p. 685. α σψrum edere p. ca Ε. III5. C. IV. B. sit 5as C. F. 853. A. IO C. κατασπωδα- ντος Non debebat offendere mu- manniam rem verbi usum vindicavit musingerus et erudite illustravit Hersonus ad inridem p. I aaO: Cujus

copiis saltem hi loci addantur Plutarchei Adversus --

134쪽

IIo D. . ANIMADVERSIONE IN I ELLUM

riis, sed propria potestas adgyrege S, agitur, alibi data

mus.

tur habet fine exemplo Stephanus in Append. p. 417 rne aliud nisi Me ipsum appotati Scottiis in Append- ad Steph. Deinde ἄμα fere hae niueatismo eum I. t -- piis jungitur: v. e. plutarcho opp. Mor P. Ia4. C. 13o.

C. ISO C. 188. A. Io C. is συμ-- μεγαλ Scite notat inumanarus, haec resem ad morem veterum conriviorum. Neque vero

in convivi; tantiunmodo paristi et seumst, ut in Symposio Xenophontis, dicteria jacistant, sed et ipsi eonvisae ra

,cto suscipere. Qua de re est erians disputatio Plutarchisympos II. I. Io. D. Ἀρχύτας ἄν-- Ευ-- Simisit a Pluta cho, qui duo haec exempla posvit De Sera Num Vmd. p. Ma A, B ubi a s hujus --ctorea inavimus. I . D. -υν, ἔφη ν ἀ--- ρο σον Λωnagrus ad Diog. Laert. III 48 hunc locuin apponesis, ait ita cli-guendum G- --ἀ--ἄν, σπάνισον. Quorum is neutra parte ei assentior. 'rudem κροτῶν pro verbar re non sicile alibi obvium sed a nostro homine non ita omnia ad consistudinis normam ex enda tua. Sed et γα- ων non magis habet patronam eonsile taenia Pin vero Heusit gerus notulam Salmas memorare hanc ex ipsius exemplari apponam 'κρα- τώ-- νά- estiari ne

136쪽

I D. N ANIMADVERSIONES IN LIBELLUM mysterium significari. Rectius in hac re praecipit Isocrates

Adm ad Demonio P. II et Ia Μῶλλον τηρα τὰς τῶν λόγων - των χρη-ων παρακαταθήκας ερὶ τῶν πιών, ἀπορρε- των ανακοινῆ P. I Δυο ποιῶ καιρὸς του λέγειν εἰαρνων οἷ σαφῶς, ε αερνῶν ἁναγκαῖον λων. Ἐν τουτοις γὰρ Ῥαμις ὁ λόγος τῆς σιγῆς κρατὶων is δὲ τοῖς ἄλλοις - νον σι ν η λπων My-9hria influuia es, ut Niniarias tacere discerenι, quamquam falsum est, tamen poterat pueris utiliter narrari. Nollem tamen Spanhemium illud ex hoc libello ita repetiisse, quasi verum judicaret ad Aristoph. an. 3a4. Denique notandum est elegans hoc usu verbum καταδεικῶν , quo dicitur de inventione artium, ininstitione religionis et sacrorum, ut item Latinum ostendere Plutarchus De usca p. II I. A. Crass p. 553. 'Aφ - - πάν- ως ἀνθρώπους ἀσφ

Byblius ap. Euseb. Praep. Evang. I. p. 35. Ε Ο κώε εαν κώμας , ποίμνας, qui invenerunt usum tuarum et habendi pecoris Athenaeus XII p. 533. E. Iamblichus it Pythag. q. 68. et apud Stob. p. 47 : Θεὸς ν' ως αλαμῶς ὁ κατα εας , in κτικεν-. Aristides T. I. p. 7. IO6. Ο7.183. T. II. p. 7. I a. 393. Alia jam attulerunt er-glerus ad Aristoph. Ban. I 4 et Wesselingius ad Diodor. Sic. . I. p. 9.

πληθῶς Sententia Simonidis. Hic ipse locus sub nomino

Plutarchi exstat in axim et Anton p. 387: -- ας μὰν ουδεὶς μετενόησε, λαλησαντες δὲ παμπληθώς. Plutarchus De Sanit. uenda p. 25. D ἡ Σμωνίδης ἔλεγε, μαψώπου αυτωμ ταμε- α σιγματι, μνημμένω δὲ νολλακις. De Garrulitate p. 514. D. M πρόχροον ἔχειν, μνημονευειν τὸ Σιε--

Integrae instar Epistola est in Apollonii Tyanensis Epistolia LXXXI Σιμωνίδης - μηδέποτε αυτ ροταμ ελησα σι --

137쪽

DE EDUCAT PUEROR . p. 1O. F. 11. A, B 129 e rem, Θεκαμών δε αλλάκις quae ipsis verbis sunt illa modo apposita Plutarchi p. I 25. Dci et item sub nomine Apollonii leguntur in Stobaeo Serm. XXXIII. p. 14. Th. Gat erus Adversar Posthum Cap. XXXI p. 759.

haec contulit cum Μenandrea sententia, ' αντα με γέ- αν ανΘρωποι φέρει, Μόνη Πωπη μετα- - ου φέρει.

IO. F. χαακουσας Fando audivi, consueta significatione. Est ubi notat, ei me aud-Us. Videatur Abreschius ad Aristaenet. I. 4. p. 18. p. II. A. Του Φιλαδελφου Σωράδης εἰπὼν, J De Ptolemaei Philadelphi cum sorore Arsinoe nuptiis videatur ad Sim soni Chron. Anno A. C. 275. omnino Wesselingius Sota- dissociae maledicentia et obscoenitas Sotadeo carmini in-s iam nominis addidit qua de re satis est memorasse unum ex recentioribus Fabricium Bibl. r. Vol. I. p. 789. De hoc ipso in Philadelphum acto versu non praetereundus est Athenaeus XIV. p. 6ao et 62I. de Sotade et alia

ινὰ, ἀτὰρ - τοῖο, ἄτε την δελφὴν ' σινόην ἔγεγαμ έκω Uς di ὀγσω τρυμαλ- το κεντρον Maie.' Πατροκλος ὁ ὁ τοῦ Πτολεμαίου πατηγὸς, Καύνω τῆ νη- λαό- αυτον - εἰς μολύμνκεραμιδα - λων - α παρον εἰς τὸ πέλαγος καπεπώτατε. Hinc sua habet Eustathius eumdem versum apponens adu Π. p. Io69. II. Breviter rem narrat Schol. Hephaest.

p. 6. Attigit locum et alchenarius ad Eurip. Phoeniss. p. 6ω. idem regi in eadem caussa adulatus est rhapso-dus Homerico versu, quod prodit Plutarchus sympos. IX.

dationem Ptolemaei duxit Theocritus IdylL XVII. 3o. Hujusmodi matrimonii exemplum ab AEgyptiis venerat, quibus iste mos patrius et lagitimus fuit ut docet Wesse-lininus ad Diodor Sic. I. 7. II. A, B. ἀκρί, πορφύριος μηρου θάνατος Athenaeus ex Agatharchide et Phylarcho XII p. 539. F. seq. ' ραψε

138쪽

Iao D. W ANIMADVERSIONES IN LIBELLUM

alius potuit esse Antigonus quam is qui antea fuerat dux et ismiliaris Alexandri . Demetrii Ilaliorcetae pater. Atqui hic non censetur in regibus incedoniae, quamquam per aliquod tempus Mae regnum, et magnam in acedo- alia auctoritatem habuit. Hic μνόφθαλμος diuisu Polybio V. 67. Plinius Η Ν. XXXV. 36 14 Apellas xi et

librum ex Plutarchi Symposiacis compilavit, haec describens, auis uberius narrat Antigonias Rex Moerisum iam, da quo juravera quod ei parsurus sis, Occidis propιαμ-mmas eodem is se dictum. Cum πια νιμ unian ad Antigonum raperetur, μοι-ιisus eum amicis acipem possi-emrassima, quod omnino clementiam regia experrum set, cum ad oculos stis em es, respondit: Ergo lavo iam misi dieisu Bems ia era autem Antigonus uno orbatiuiscuti: at importuna urbanuas maledis em iace privatas P. Vin iis ad Demetrium De locut Cap. 313. p. m. illum lacum mancum mutitatique dicit: nam ut nunc Iegitur, supplevit eum postea Stephanua ex Turiae in exempli Quod autem miratur musumma tutarchum eamdem

rem bis ipsum tam diveris modo is se nulla erit admiratae locus iis, qui nolint diversis es scriptorea: cui nos admirationi jam occurrimus in D p. de Scriptore belli Sin. II. Pari L Cap. I. a. min. I. Aini hi rem laborauites oculi memorantur a Plauto Poenul. III. 3.

139쪽

DE EDUCAT PUERORUM. p. II. A, E. 13 is x e et in ignoratione illius temporis laeuo retinenda, nee

in Antigoni mutanda videtur. XI. A. rem uisis is M. Si scriptum esset, Τοπιγοψ Εὐ- τροπι-- αρχη-- γρον --,--- κῶμψας accipi-ericlum erat, Nam Mimpionem, qui amis princeps coquorum uerrat, cuia legiιimo mandata eminens. Nunc ital in sunt verba, ut Eutropion adhuc princeps coquorum fuisse significetur quod et sequens μάγειρος εν declarat et intelligendum, cum Xylandro, qui mianus aliquod gesserat, vel inici ordiae erat, i. e. in ordine et mitinare aliquo vel Anti .es misi ari Sic Plutarchus Sulla p. 462. F -η πώεα ρατε μώνα miles cerii ordinis ac muneris. Eumene 583. Aristides T. I. p. 58 - ἡ Μν--τα ἀπο-- αντες, multis ex magisωι oecim. T. II. p. 3M τὸ M

11. B. την - λω ἀπεως Curiose dictum pro απολέσωσ

140쪽

I32 D. M. ANIMADVERSIONES INMBELLUM

mi satellites, misit qui eum inuescerent. De hac loquendi ratione videatur Wetstentus ad atth. II. I6. Valchenarius Diatrib. p. I 89 Alia dabimus alio loco. II. C. ἀειρο μίας Rarius obvium ac fere tragicum. Sophocles Philodi. I 87. ἀθυρολιμ αώ. Sic μυρόγλωσσος Euripides rest. 9oI. Polybius Excemi. Ubr. VIII p. 2O.

de Theopompo : ταυτην δὲ την τι πικρίαν ab τὴν μυρογλώσσέαντο συ ραφέως τίς οὐκ αν Oraro κ' ἀσειεν Suidas in voce. ει- tribus Christianis frequens, ut notat uicerus Thesaur- Eccles Voce.

636. D. 874. C.

II. E. αυλγι-ους Plutarcho usitatuin De Amico et Adul. p. 57. οἰορονος χλὸν ἔχειν νουν, i βουλόμνος αὐ . ς ε να αὐθέκα De Vitioso Pudore p. 5a9. Ε. λάνθρωπονή πολιτικον, καὶ κοινον ἔχοντα οὐν ο οὐκ ἄτεγκτον δε αὐθέκα-ςον Politic Praecepi. p. 23. A. 8a6. . it. 33. E.

339. E. 445. C. Aristoteles Eudem. III. 7 ὁ --,

comach. IV. 7. uberius explicatur origo significationis est ab αὐτοέκας ος, ipse solus, qui per facies Apinatur, non aliis obsequi, solam veritataem sequi vult quod colligitur ibid. I. 6. Philo Jud advo Flaccum p. 967. C. Caligulam perhibui Macrone veniente dicere lasitum: μη - δι ηπι,