Ploutarchou tou Chairōneōs Ta ēthika =

111쪽

DE DUCAT PUERORUM. p. 6. A, B. Imfus exi mo, bonos beatos, improbos miseras. Miser ergo A Meiarus e Certe, cinissus. Ad quem locum aliorum etiam citatione notavit d. Davisus Simile exstat Agesilai dictum in Amphili. Reg. et Duc. p. 19o F et Amphili.

6. A. Amra δε παραινῶ . De temeritate et negligentia, qua hoc in capite versatus est scriptor, monuimus in Disp. de scriptore hrius libelli Mist. II. Part. I. Cap. II. q. a. 6. A. πα- πυρικων ληρων rime ricis nugin significantur rhetoricae institutiones eae, quibus proposita est cum eloquentiae civilis ea pars, quae ad concionem et plebem ducendam pertinet, tum etiam sophisticae orationes ac declamatione ad ostentationem habendae. Hinc per tralationem πο-προικον dicitur in malam partem, quidquid collu-Visne multarum variarumque partium constitit, item studium placendi et inserviendi concionibus popviaribus et mi alis seculi moribus. Sic Plutarchus Opp. or P. a. A. dissuadet in oratione ac disputatione τὰ ανΘηρὰ κα

τρυφερὰ - Α --, οὐ των πραγμάτων τα δραματικὰ ἡ παντ--κά. P. D. C. adulatoris in conserendis ossiciis το πανηγρικον κα Ἀπιδαιτικώ. Item p. 71 Ar admonitionem vult esse μὴ πακηγυρικὴ , ριηδ' ἔπι κτικην, μαψὲ μαρτυρας, λάτας σ33-ν--. 79. B. O. Ε τὸ παωδες του πανηγυρικῶ, - τουπρος επίδειξιν πλέον ἔνες ιν αὐταῖς το προς--ειαν. 393. '. 4a. B rara κον , πα γυρικόν. M. C. πανηγυρικος μαντις. 663. s. 777. Ε - νῆς φιλύας δολον απατηλον και πανηγυρικον οὐ φερέ-νον ὐπο μανουο ν. 989. E. Vestitu πανηγυρικως κεκο- φὶ μενον Lucullo P. 495 C: γυναικὶ σοόαρα και πανηγυρικν,

a vinoένης εἶπε, σάντων ς δυχερές -ον το πολλοῖς ἀρέσκειν. Sumtum ex Epistola ΙΙΙ. p. II 6 Α το - γαρ ποπιν αρέ- - - συρυδελεύοντα καὶ τα κοινὰ πράHοντα, δύνατον. Simile

112쪽

, πολιτεύεται, ΠΟ, Διμ ε μεν πονηρά τις πολιτευητα , τοῖς Θεοις α παρέσει, εἰ δὲ χροςὰ τοῖς πολίταις. Rusdem ap. Dire Laert, VII. 8ν ὀνειδιδεῶς -ό τινος ἔτι ἡ παρὰ Ἀρ- ων μσοὶ πολλῶν 'χολάζοι, Ε τοῖς πολλοῖς, εδπε, προσειπν, - - ἐφιλοσόφησα. Sci- te opponuntur οἱ πολλοὶ vulgus, et πολλοὶ mutit. 6. B. Μαρτυρ δὲ τῶ πω . E. .- Animadrertatur formula rhetorica, Plutarcho nusquam usurpata, Dequens Philoni Judaeo: v. c. p. 165 A: μαρτυρ δη μου λόγω φύσις p. 18. C: μαρτυρει δέ μου - λόγω ὁ θεσπέσιος ἀνηρ. 286. B: μαρτυρ δέ με τω λόγω το παρα - μνογράφορ ρημένον-. item in C. 46O. B. Ima A.

6 B. Εὐριπίδης Hippolyto 986. quem locum suo morenlustravit Veschenarius noster, id est, ita ut nihil addi

possit. 6. B. συρφετώδεσιν χλοι J Polybius IV. 75 in δε συνδεδραμηκότος χλου συρφετωδους Lucianus De Saltat T. II. p. 314. οἱ μεν συρφετάδεις - αὐτο τουτο ἰδιωτα , τῆ εὐχη νος ὐκ ἐς οχασμένοι. Plutarchus De Ira Cohib. p. 454 Ε ἔκ τινος λαλιας οὐ βωμολοχίας συρφετάβους. Caeterum reprehensio ista fluxit a fonte Platonis rhetoricam reprehendentis illustri illa disputatione in Gorgia, ubi haec notanda sunt p. 287. Οο ου καλον σοι δοκει ν πτορικὴ εἶναι, ' ἰυ qaον λα ἀνθρώποις Ibid. Ε Δοκει τοινυν μοι ἁ Γοργια,

εἶναι τι ἐπιτ δε in τεχνικον μὲν ὁ ψυχης δὲ ροχας ικης - ανδρεια κοι φύσει δεινης προσομιλειν τοῖς ἀνθρωποις καλῶ δὲ αυτουι - κεν λαιον, κολακειαν.

6. . Προς δὲ τήτοις De ineptia hujus loci diximus in Disp. de Scriptore Libelli Sect II. an. I. Cap. II.

q. a.

6. C. αλεπὰ τὰ καλά. Plato Cratylo p. 257. D VI, HImrονίκου Ερμόγενες, παλαιὰ παροιμω, ἔτι χαλεπὰ τὰ καλά ἐςi Ari εχει μαθών. Huc pertinet Commeritarius in Scholiassa Platonico Ruhnkenii p. I . et Zenobius Provem. VI. 38. Hesychius et Suidas in voce αλε--. Aposto- lius Proverb. XX. 47. ibique Pantinus Lambinus ad Horat Sat. I. . . Im. 6. C. της ἱκνουμενης συμμετριας J Sic ἱκνούμενον dicitur ορ- portunum, convenien , quod Ius impore, lare, mori u

113쪽

DE DUCAT PUERORUM. p. 6 C. Imriculam Delphicum apud Demosthenem Or in Macari tum P. 667 C: ἐν ἱκνουμένα μέρα, quod ipse Orator mox interpretatur, is ταῶ καΘηκμαις μεραις Aristides r. ad

περὶ ὁ ἐρῶ κατὰ τὸν ἱκνου α νον λογον, de quo dictum suo loco: possit et reddi, ut iacit Latinus in te pres, dicam, cum eo perducta erit oratis. Certe κνήμενοι χρονοι sunt venienιia tempora, sera aetas, apud Plutarchum in m. Paulo P. 267. B. Caesare p. 7 I. C. et Megasthenem in Euseb. Praep. Evang. IX. p. 457. Alia de hac voce cognoscantur ex Budaeo Comment. . r. p. 55a et Stephano hec L. Gr. . I. p. 682.6 C. - ῶν ἀκούειν παροδεδο-d Flosculus rhetoricus a Demosthene petit mr adv. Aristocrat. p. 438 Aci τουτο

ιεν τοίνυν τὰ παλαιὰ - νήι ἀκουσα παραδέδοτα .6 C. Περικλῆ-Δ-Θένης LOperae pretium est Plutarchitarum, unde hic ductus est, apponere, quo magis forma supposititia a germana dignoscatur sic igitur in Praeceptis Reip. Ger. p. 8m Fci Μάλι- μώ ὁ ἐσκηα ιενω πειρω κοὐ Mi

οἱ κωρ ἡ κολπολλὰ φέροντες ἐν ταῖς πολιτειαι αἰφνίδια Δι κυψ

μενος - κατοκνῶν. Item de Demosthene in libro De Sent. Prosect in Viri. p. 8o C. De Periclis in dicendo cautione tradit Quinctilianus Inst. r. XII. 9: Nec immeriso Pericles soleba optare ne qumdbibi verbum in mentem venire quo populus finderetur.-Dicet scripia cum res paιietur: et ιιι emo me ait, s continget, sculpta cujus de Demosthene dicti ratio forte eo pertinuit, ut se excusaret, quod non ni meditatus ad dicendum accederet, et reprehensores consularet significans, non modo dicenda esse scripta, sed saepe etiam sculpta, id est majore cura elabo--ta et magis permansura. Qua in parte potissimum Peririem unitatu est Demosthenes, ut ipse Prodit Plutarchus

114쪽

Iω D. ANIMADVERSI ES IN LIBELLUM in Demosthene p. 85o A. De Periclis autem ad dice dum accedentis religione et optato, idem in hujus ita

is meritatus, ita dicitur in Theophrasti senteritia p. Dire Laert. V. 39: -Τον- ό- δων Amra ἀχαλίνω ε λόγω

ἀσυντάκτω.

6. D. εν - κατὰ Μωδίου Demosthenes r. adv. Midiam p. 4II. C. ubi rectius legitur κα ρομελε κενα pro καταριερ λετηκεν , quod in omnibus nostris libris exstat. 6. D. Το δε δὴ παντα πιν γωγε Scribendum erat Τὸ δεμ παλμ α παντα σιν ἀποδοκιμάζειν των λόγων τὸν ἡτοιμοτη , ἡ ταυτην οὐκ ἀσκῶν - αείοις, ω φαίην ἄν ἔγωγε urum subitam rationem rursus plane repudiare, eamque in rebus

dignis et idoneis non adbibere, avid ego suadeam. Hanc certe sententiam differendi nexus postulabat. Et libri v riant. Ante Τὸ δὲ δη parvulam habent lacunam, sive spatium, A. C. E et pro h καλιν αδ non est nisi, in A. C.

115쪽

IAE EDUCAT PUERORO. p. 6. E.-7. C. IOZ a de Caia Plant. III 5Q- φαρμάκου μ. Attigit haec Th. Gaiaherus ad . Antonin p. 331. 6. E. ἐκ τῶ παρατυχόντs Plutarchus Conviv. Sap. p. Is in ἄπικρινατο δὲ πισίοδος, τῆ παρατυχόντος Sympos.

II p. 634. Dci is του παρατυμυς si αντο σκῶμμα. 6. E. Ωσπερ γὰρ οἱ πολυν χρόνον Μένὶε φυλάσσου m. J Huic argumento nec res nec ratio constat : quod monuimus

Disp. de Scriptore Libelli Sect. II. Part. I. Cap. II. q. a.

Nec operae pretium fecit, nec vitium disputationis animadvertit, vir elegantis doctrinae . artinus M. Lect. I. 16. ei comparans Senecam Controv. IV. p. 34 Baqua velu ex umbros et obscuro prodeuntes lac claris lucis fulgoriseineat fessos, a scholis in forum transeuntes omma tamquam nova et in tala perturbanι. Haec recte et vere Seneca sed non pertinent ad nostrum locum stuporis aut temeritatis crimine liberandum. adem comparotione, sed suo loco et opportune usus est Cicero Tusc. I. 3I: Nam qui in compedibus corporis semper fuerum, etiam cum sta iuvi, tardSus ingrediuntur. Item Apuleius in Floridis p. 357: interum vox cohibita lentio perpeti, non magis usui sum quam nares gravedine oppletin aures spiritu bis ans, oculi albugine obducti. Quid, manus manicis restringantur quid F pedes pedicis Gartentur esuetudo omnibus pigritiam, pigritia veternum parit. p. 7. A. παμράγαμος Satis magnim erat vitium in oratione quidem το τραγικόν nunc id, quod in ipsa tragoedia tumidum, inflatum, et vitiosum est, reprehenditur. Lon-mus Sect III οὐ τραγικὰ re ταῶτα, ἀλλα παρατρο ορδα.

7. B. MMμα δὲ ias λων Inepta interjectio : de qua monuimus Disp. de Scriptore Libelli Sect. II. Pari. I. Cap. II. q. a. abet qui Isocrateum, Contra Sophist.

p. 5 λομαι δὲ, πειδήπερ τοι α προηλθον, ἔτι σαφές ερον 7. C. Δει τοίνυν ἡ δὲ φιλοσοφέα πρψόευων. Quae igitur sunt ea quae dicuntur εγκυκλια παιδευματω quomodo, et

quantum, puer in quoque discere debet Haec silentio praeterinittere, at primo sic colendam eo pbiissephiam, quae non erat pars puerilis institutionis, sed studii adolescen-

116쪽

- um: sed igitur produnt hominem et judicii inopem et in crum usu rudem. Diligentius hunc locum, quamva. mon de proposito, adumbra Philo Jud D Agriculi. p. 39ο ν φυτευσω δε τῶ με is λικία ταδικῆ ψυχαις πόματα, ω ὁ καρπος αὐτὰς τι νηο ετ ' ες δε ταυτα η του γράφειν , ἀναγινώσκειν ευςοχος επιτ δευ ς' τῶν παρὰ σοφοῖς ποιφαῖς ἀκριόης ερευνα γεωμετρία και η περὶ τους ητορικους λόγους με- λε sαπασα της ἐγκυκλίου παιδείας μουσικὴ ταις δε νεανιευομέναις , αγ ουμπως χ', τὰ - ει- - τελεώτερα, ο φρονη- τεως φυτον, το ανδρέας το σωφροσυνης, το δικαιοσύνης, το ρετῆς

άπάσης planta robustiorum significatur philosophia. Videaturit nostra Dissere de Auctore hujus libelli Sect. II. Part. I. Cap. I. q. I. um. IV. Caeterum rhetorica se linitur philosophiae laudatio, ex aliquo Protreptio desumta quacum noli inutile sit conseiTe partem capitis primi ex Iamblichi Protrcptico, praesertumquum libri exemplum editis emendatius habeam e Gronoviana auctione 'Aλλ' ω περ' ψυχὴ κατα βραχυ πρόεισιν ἐμει μειζον απὸ των ελατ3όνων, δια πάντων τε λεξεισι τῶν καλῶν, καὶ επὶ τω τέλει τὰ τε Lτατα παΘαὶ Inis V ἴτω δει προτροπη ὀδω προιεν ασομένη ἀπὸ τῶν κοινῶν Εἰς γὰρ φιλοσοφίαν ἄπλῶς παρορμπει, di me αυτο τὸ φιλο φῶν συλλεσδην, κα4 se τις υν 'γωγρο, μηδεμιας τῶν αἰρεσεων ἄκτικρυς προκρινομένης, ἀλλα κοινῶς κατὰ γενος πασῶν παινουμενων, ' παρὰ τὰ ἀνθρώπινα επι ti αατα 'πιδευο- μόνων κατά τινα κοινον , δημ4οδη προτρεπ'ικον τρόπον. Est igitur

principo et veluti antiquissimo loco quid colere, πρεσσευειν:et sic usurpat Plutarchus Apophth. p. 28. C. Luculi p. 93 Ε Aristides T. I p. 68. 186. 393. 56Ι. . II. p. a

117쪽

DE EDUCAT PUERORUM. p. p. 'O'

- - ἐκώνων χρεσι ν καταυχόντας - τὴν ἁληξως--μανώς- ἀ- ντας φιλοσο ιν In hoc argumento versatur Synes liber, Dion inscriptus Pertinet ad idem praeceptum Seneca ΕP. II. Primum argumentum compostis mentis existi-- p in re, et ecum morari. Illud autem vide, ne salinis multorum auctorum, et omnis generis voluminum, habeat quia vagum et instabile. Certis ingeniis immorari et innu- uiri oportit, s alis aliquid trafiere, Mod in animo Metile sedeat. NuM-m es, qui ubique es. In peregrinatione vitam et Hiras Me venit, vi multa inpitia habeant, nullas amitatas. Idem accidat nees es iis qui nullis se ingemu ita lag. pro ingehio familiariter applicant, sed omnia cur- e properanter trammittunt. Posuimus hoc item in nostris Praeceptis Philos. Logicae I I. a. 3. Duos illos Ni-eolai et Senecae locos notaverat quoque Hevnrannus.

. D. - ἔλπεν ἡ φιλόσοφος Aristippo tribuit Dioge

118쪽

11ο D. W. AMMADVERSIONES IN LIBELLUM

paratione versatur, Leg. Allegor. p. o6. B. Joh D mascenus MS Crantoris nomine apponit: Κράνω ἔλπε, - φιλοσυιαν ἐλθών sub is τοῖς ἐγκυκλίοις διαποναμῆ - . In re meretricia si quis exemplum desideret, in promtu est Terentii Heaut II. a. ω. 7. D. κατοπκελετεύουσι Philo Jud. De Notalitate . II. P. 4384 εκ μακρῶς κά μινάδους νόσου κα-- ουμένον. Restituendum eidem in libro omnem Probum raeaab. p.

in primis ex Platonis Gorgia prosecti p. 87. G. 3m et seq. Philosophia ψυχης - - multis dicta quorum Partim laudavimus ad Plutarchum Plat. Quaest. I. p. I O. D. Bibl. Crit Vol. III. Pan. I. p. 29. 7. D. Διὰ γὰρ ταυτην κὰτ λ. Comparet quia laudati nem milosophiae vere oratoriam et philosopham, Isocratis Panegyrico p. 85. Cicemnis Tusc. V. I. Musonii ap. Stob.

in his etiam ponit--καλως Μν αὐτῶν προ αδεα , καλῶς δε οἶκον οἰκησα , καλυς δε α et πολεως - δὲ πλουτον σολ εδ δε πινιαν, ε δε προπα in φίλοις, εἶδε συγ-σς καιως δ' -μλη in .γονέων, πως τε Θερα--- λους corrigendum forte ὁσιας τε

ειρα-- Θεός. Rusdem generis est illa rhetorice momata laus Virtutis apud Philonem Jud. De Nominum,utat. p. Io68. A, B, C. Ex his et stallibus item Sententiis in Pythagorico Carmine et Isocrate ad Demonicum Admonitione . . tamquam stellis suam chreiam noster homo distinxit. 7. E. τι το συλλήδην αἰρετόν. Formiit e scholis philos

119쪽

DE DUCAT PUEROR . p. 7. E R IIIphis uniserse expetensim Deum genus Plato Protag. p. χ88. Hr Ἀδικία - η σέ - συλλης- πει τὸ Καντ- της πολιτικης vae N. 89. E. Leg. X. 664. B. XII. 694. B. V. 6o7. E. - - τον αρετῆς ἐχόρονον κατὰ σωμα ε καὶ κατὰ ψυχαν-. Aristoteles et alibi, et Ethic Niconi. V. I. Dio Chrys. r. LXVIII p. 618 ν ἀνδρειαν, καὶ δικαιοσύνην, καὶ φρόνησιν, Α - - ην verse πω αν. Numenius p. Euseb. Praep. mang. XV. 19. A se οἶν δη τὰ ἄνω ταυτ ερον, μοι εδε σὸν ε in εν γέ τι αυτῶν. Plutarchus opp. or.

- , με μα- -ρίλυπος Isocratis locum habet Choricius Sophista in Or Funebri in Eneam Gazaeum q. 9. apud Fabricium Bibl. r. Vol. VIII. p. 856 καὶ μώπην - Ἀ-ι - τὶ, με εὐτυχων, περιχαρὴς μήτε πράτων τέρως 'ρίλυπος Stobseus Sem. III. p. 563. Item Mum et Antonius Sent. p. 8 I9. Ad rem ipsam similes sunt alio-' n sententiae, veluti Archiloctu ap. Stob Sem. XX. p. 37a. Caussas rei attingit lato Leg. VII. p. 638. B . . proverbii vis in dictis notat enexen p. 4 Ε ετος ψεν ὁ σώφρων, - ἀτος ὁ ἁνιμος - φρόνι ς' οἶτος γιγνομένων

- ἔτι γὰρ χαίρων με λυπούμενος ἀ- φανησπται διὰ τὸ αὐτῆ πποιμαι quae Cicero vestit Tusc. V. a. --bie est illa moderarus, hic frtis, Nesapiens bis et nascemibus e caden-ιrbus eum reliquis commodis, tum maxime liberis, parebit prin-ισι uti veteri, neque enim linabitur umquam, nec moerisis timis; quia semper in facies omnem pem remne με. 7. F. τὸ μεν γὰρ in νως τα- ωδρὸς tradatio magis ad oratium concinnitatem, quam ad rei veritatisque ratio-

120쪽

nom composta etiam si primam partem ita conigamus, Τὸ ρύεν γαρ εὐγενῶς ἀτυχειν ἀνδρος, ο δε ἀνεπιφθόνως εὐτυχειν, ευνίου ἀνθρώπου, ut Megiriacus et Heumannus jusserunt, et res ipsa postulat porro, etiam si pro σοφῶν legamus σώφρονος, quod item sententiae nexus desiderat. -- et γε-αίως hoc sensu frequens est in similibus sententiis, quae complures exstant ap. Stobaeum Serm. CVI. de oritur ferendis coibus ortums, ori δει γενναιως φέρειν τὰ προπτω- τον--. V. C. p. 568. Euripidis, ' λ' οὐ φέρων χρὴ συμφορὰ τον εὐμνη : ubi legendum εὐγεν cum Grotio Floril. p. 45 I.

Antiphanis p. 569. Grol. p. 455. N τέχη φέρειν δῶ πίως

το ευγενη G μὲν ἀτυχῆσαι, παντος in μοι δοκει Ἀνδρος δ' ενεγκών ἀτυχίαν ὀρθω τρόπω Menandri p. 567. Cleric. p. a5ω Tον ανδ μαμῶς εὐγεν ῆ - Θ Καὰ τὰ καιὰ δα σῶαίοντα γενναίως φέρειν. Bias P. Diog. Laert. I. 86 ' αν Θως, τί δυχερες Tην επὶ το χῶρον, ἔφη, πιαεολὴν ἀγνως φέρων. Cleobuli ibid. y Εὐτυχῶν, μιχ ἴθι in ρηφανος ἀπορήσας, μὴ ταπεινου Dio Chrys. r. XXVIII. p. 56. R ὁ γὰρ πλω .

p. 8. A. ἐπηόολους Compotes. Vocabulum usurpatum elegantis studiosis proprie est is qui solertia in collineando et scopo seriendo valet unde imaeus Gloss. Platon Ευε, σολοι οἱ ἐπιτυχῶς βάλλοντες ubi videatur D. R nkenius, et, qui ab eo citantur, Wesselingius ad Diod Sic. I. I9. et oupius ad Longin Sect VIII. Praeter locos illis an- 1 otatos, est Plutarchi Music. p. II a. D. Aris ni M. Stob. p. 6aa. Porphyrii Quaest. Homer a vilesii Praep. Evang. VII. p. 3o7. A. 8. A. ἀκυμνος Vita otiosa, remota a civili administr xione, et tamquam immunis a fluctibus civilibus, et contraria illi, quae ab Horatio significatur Ep. I. I. I 6. Nunc agilis fo, et mersor civilibus undis. Plutarchus De Anim Tranq. p. 465 Α ποεν γε δὴ προς ἀλυπιαν ψυχῆς κω si ἀκυμνα χρημάτ- φελος De Exilio p. 6oa in Tiberius otians Capreis non babili ἀκύμονα iv νησῶσιν συχίαν GH

라틴어 텍스트