Ploutarchou tou Chairōneōs Ta ēthika =

191쪽

DE AUDIENDIS POETIS. p. 16 C. M

χώρους ἀχον - ἡ πάμην μύθους τῶ Αἰσώπου, τολων ποίη- ῶς πρώτοις πέτυχον Igitur ex hoc fonte, quando ενόμιζε vix sanum victatur, quia corrigat vel πέτεινε vel Erοίησε in si quidem μιν defendit, putans id a νόμος, poeseos genere, significare, nomos faciebat. Reistius autem emendando mutat quadrata rotundis. Pudem non diffitear νομίζω τι significationem activm posse accipere, ut notet aliquid legam aureo, prouti eri iam τινὰ, aliquem regem jacere, quem usum alio loco exponemus et sic fere Aristides T. LP 6 ἀνθρώπους δ αδ μόνους τω a Misis otiis μιζε, aviter omnium animalium solos homines legibus instruxit, ad lares redetis. Possis eadem ratione fere accipere alium locum ejusdem T. II. p. IOI κχοντας - πολιπειαν ἐνόμισαν' a gistratus ae r ublicis administrationem tigilus constituerunt. Lenior tamen et probabilior videtur correctio ἐνέρρωζε. Herodotus, ut vocatur, in Vita Homeri IX. Q τουνομα --το ἐναρμόσας εἰ τὴν ποίμιν 'oδυσσέως ---ον φὰς εἶναι. Philo Jud. De Monarchia I p. 8I4 C: -ογραφοι-μελεσε - - οῖς οὐ μέτροις ἐνηρμοσαν το sic leg pro ἐνηρμόσαν γψεως, νηι αντες - ίως καταγοητεύσειν τους τυγχάνοντας.

Heliodorus Ethiop. VIII ID. p. 39or το δ ονα - νυς μέτρον ἡρμοσμένον. Sic et ἐφαρμόζα dicitur. Critias in Ueg ad Alcibiadem p. Hephaestion demetris p. 9 in γάρ

να--, Dionysius vilio De Isocrate III p. 51 εἰς προόδους ἐναρμότria ἄπαντα τὰ νο-ατα, includere periodis om ssententias. De Compositione p. 55 D Δη-ώ' οὐ οἴτιος δελιο ν - ἄταν γράφω id praeferam ex odd pro γράφη

- λόγους, μέτρα κά φ μους, ἄσπερ οἰ πλάς , παρατιδεόμενος, ειαν αν πειρατο τούτοις τοῖς τώτοις τὰ κῶλα, πέφων ἄνω as κατ---ματα. huc aliquid coloris duxisse videtur Rhe

192쪽

16 C. Θοσίας - γαρ όρους - - λους προεν. ει- ficiis adhiberi labat tibia et chorus. Ac de tibia quiadem satis constat sed chorus non nisi in maioribus ac publicis fuisse videtur sacrificiis cm preces non modo ad tibiam recitarentur a sacerdote, sed et a saltantium choro iis accineretur Plato Leg. VII. p. 63a Ε 'E τουω τῆ

ra ταμα χορος - ac λὰ πλῆθος χορῶν ἡ κώ-- . oratius Epist. II. I. I3 et C s cum meris nara puella mariti DUceret unde reces, vatem nisi Musa distri P esset opem

chorus et prinyentia numina senti . lia petantur ex Span-henisi M. in Callimach Hymn. iii Dian. v. 3. I O. 67. Aberat chorus a domestico certe lacrificio plerumque aut ubi copia tibicinis nulla erat, debebat et ipsi abesse. λαυλοι et πιρροι erant σία . Vehat quum tibicines ex urbe Roma profvolam, Heri δε--πνια τῶν ἱερέων ἄγαμαλώτων, religis errebis sacerdotes με tibicis facrificantes, ait plutarchus opp. Mor. p. 77. E. et w6. A. ραπις ἄναυλοι , λυροι, amores ibi a dira carentes. MAIndes Phoeniss. 797 alloquens artem belli auctorem, καμνὰναυλότατον προπρεύεις. Conferatur annotatio nostra ad p. 13a E deminoe Rarum est utrumque vocabulium,

rius etiam alterum Polhax IV. 8I Hλ-- το ἄχορον αἴ- λημα, τὸ Πυθικόν Euripides Andromach. Io39. χόρους - ναχα nolim cum Musgravio mutare in ἐπόρους ναχάς. 16 C. ἄσπι ἄχη- Vocabulum et alias habet metaphoras, et hanc, qua poesin, tamquam curru invehentem,

a prosa oratione, pede Di κε λόγω, distinguit. Sic UuN

193쪽

que monuit. 16 C. ιν ογκον Appae atum graritatis et omatus Ur torri, quo poeta supra pedestrem oratisnem evehi-

ωpe in uis potiria ac fasum notat, translata propria nomiam significatione ad poesin Sic Isschylo εγκος tr hiatur, is a' ap. Plutarch. Opp. m. p. 79. B. saepe etiam laudatur Aristotelas m et m. 6. Poetic Cap. a r

ἔγ- Plutarch. Philopoemene p. 36a D: Nemeis ludis Pylade Citharoedo canente nitrum ex Timothei Periis sim της -- τῆ με - ποέησιν hie πι- ρι-- Longmus VIII. τὸν ὀγκον - τὸ -- ungens, illum in laude ponit Plutarchus loco proxime anteo dente, Θω ογκος de Pythiae orac. p. m. D. opponit -- orationem is μέτρον καὶ ἔπι - - μα--ἡ -- να ὀ aris et P. M . A, B Politio. Praecepi. p. 8m-B M λ δὲ ὁ μὰν ἄγκος - τὸ μέγδος ' πολιτικα - λω - ώ. De Audiendi Ratione p. 41. in ἔχει δέ τι λει ἀποemmis, ἡταν - - σολλὴ καὶ - οπι τινὸς ἡ κατασκευῆς -κφέρον τοῖς πράγμοπιν Cato ri. P. 344. C. sua ipse secta laudans oratione, --- ταῖς urinam ταύτας ἄγκου παρετ M. Cicero p. 886 C: dicitur ruperasse θ- καὶ μεγαλοπρεπῶ νους τλα--. De vitiota orationis significatione exempla adsere longum fit. De utraque diligenter exposuis M. Christ. Theoph. Mnesti, dignus tanti normes communisme, scriptor utilissimi libri, Lexio ΠΜ--π- rineorum Rhetorici, editi Lipfiae anno I795. --

16. D. αρι κε με, σφιγγὸς at μερον Verum videtur

194쪽

σφιγγος, a Stephano introductum, et ab uno nostro libro Pol confirmatum, reliquis omnibus λυγγος exhibentibus: nam codex D ab initio hujus libelli usque ad p. 3I. E. e cidit. Dictum non alibi in Veterum scriptis deprehendimus. Hieronymus Wolfius in Annot ad .Eschinis Ο-rat de Falsa Legatione p. I3a6 inquit, Plutarchus Atas iambicum trimetrum 'sa παπάλ- λυγκος αἰολώτερονοῦ nouille quidem libri alicujus auctoritate, sed ut menwria deceptus, aut tacita conjectura corrigens. quidem ut μα-- et παιπάλημα huic loco convenit, ita illud in omnibus, hoc in nullo est libro quod si in uno reperiatur, praeserendum illi videatur exquisitae nomine elegantiae, de qua videantur Taylorus ad Eschinis orat memoratam

si as, vel Misti ἄν οὐ vel Nupii του ad Longin p. I7I. Nam quia illo Homeri loco, quem significat Plutarchua, Iliad. . ω Pluto ime ne Neptunus, rupta terra, Orcum deserere diis hominibvsiud in proclivi erat suspicari tu archum item de Plutone timente. Neptunum cogitarer cui cogitationi rectius conveniat του μου, vel simplexo quam vulg*tum αυτου, aut ipsum hoc a notas receptum απου. Atqui hoc ipsum nexus sententiae postviat quippe sermo est de legente, qui non, ἁλμη προσδέχεται τον λογον, γοητεια - ποιητικης magica vi poesos in phantasiae errorem non abripiatur, ut quasi Plutonis personam ac timorem suscipiat, s se ipse reprehandat, si forte iste timor eum incedat. Atque haec descriptio, ut sublimis, ita essica ad

animum legentis terrore percellendum et impio errore imbuendum, in primis a Longino de Sublim. IX. interpretis cautionem postulare judicatur. Notum est πιλαμ- ων-- τινος, aliquem, veluti manu injecta, reprehendere: minus sorte notum sit λι μανε mnem, si um reprehendere. Atqui sic Plutarchus opp. Μor. p. 447 A: τοι- ῶτόν ἐς της ψιχης ὁ πεφυκεν is ει ιν - μετανοειν ωγκε v

195쪽

Philostiatus ita Apollon. I. 5. P. I et οἰ γὰρ - τοιουτων

εώ παι , - μαμ ε νῆν κουσι. Ibid. I. p. 7 λα μενος--ου --,ος, serim reprehendens. Simile Plutarchi De Sent. Profect in Viri. p. 85. Α ε φωνῆς αγεοες-ας αὐτῶν ἐπιλαμ νομεινους ubi rectius scribatur τῶν vel nos mist ignavum quoddam dictum reprehendantes. Sed in αὐτῶ et απου αὐτω et αὐτῶ, αὐτον et αμον, item in iisdem Casibus Pluralis Numeri, quamqirum Veteres, certe libraria, turbariant, a nobis, prosedio distinguenda sunt. Consulatur Stephanus Thes. L. r. . I. p. 6m Dorvilium ad Chariton. P. 43. 483. et qui ab eo citantur p. 3a8.16. E. πιληψεται δε τε Ἀπολλωνι χαλ-αίνοντος Mani-sestior etiam ex hoc loco patet nexus sententiae et necessitas corrigendi, qua pro του Aπόλλωνος dedimus τα - --ι, id est, reprehendet seipsum Apollini irascenDm, si sorte auferatur illa Thetidis lamentatione reprehendentis Apollinem, qui in ipsius cum Peleo nuptiis, et faustum pollicitus conjugium, nunc ipse ejus filium Achillem intersecisset: 'μ αυτος υμ--αὐτός ςιν ὁ κτανών AEschyli est ex incerto dramate, quod Plistobulinam esse putavit, nullo satis certo argumento, Stanteius T. II p. 646. Locum AEschyli reprehensione celebravit Plato ep. II. p. 43a.

A nam ab hoc eum repetiverunt et Plutarchus, et Athenagoras Legat. p. a. B et Eusebius Praep. vang.

XIII. 3. p. 647. A. t quod diximus, schylum secutum esse Homeri vestigia, Il. Ω utrumque secutus est Dion Chrysostomus Orat. LVIII. p. 574. A. Videantur Annot nostra ad Selecta Historic. p. 388.16. Ε τον φθιτον Ἀχιλλέα τον Ἀγαμ- να- Achillis mentio resertur ad Odyssi Λ. 47o. Ἐγνω δὲ ψυχή με --κεος Αἰακλω, Καὶ μ' ὀλοφυρομένη Ars Evias προσηύδα, tum ad illud ejus dictum, Βουλοίμην κ ἐπάρουρο ὲλ -υεμεν ἄλλαν' - παρ- - ω μὴ βιοτος πολύς εἴη, Η πασι νεκυεσσι καπωμιμνοπιν ἀνάσσων quod item reprehendit Plato Rep.

III p. 3a C. Agamemnonis pertinet ad versum 39o:

196쪽

α probabilitas accedit e simili loco ejuslem Nimmensi de eodem Arcesilao 8 p. 737. C: παρια -- τῆ

87. Ε de feris bestim, quas hommes mansi aciunt, mir-- m- - τωμ- δἰ μικιαν ἀερομνῶς - ἀπατηλοι ἀσιν, καταφοινώοντες δοναν -- φυσιν - - - ' Murus in verbis quid sit caelorum comptelae, videatur suo loco. Dion in ejus ita p. 963. D. dichur riserere; με καταφωρογάσσών τε Πλυμ-ος iam Διονύσἀν. Eodem sensu scit ut κατα- ωικεύειν, apud Platondi Phaedro p. 343. B. λόγω adversus Amorem, quem habuit Socrates, Phaedri suasu, - δῶ τε - ς - πος καπαφαρμακευθέντος - uiam. Plutares . Opp. or. p. M. B uicussus senex, Καλλι- ρο ἐδώ- καταφων κε λη φα - - αυτου - προ ευμ σιν. De signiucatione satis frequente horum verborum νε- ώ

et magica incaritaι-- nunc non scimus.

197쪽

lanificatione Activi et Meta, occumti Activa est oelsco, a vaesari et consuefiere cum aliquo, ut ei quasi corporis contactu colorem δε-- a iam Media hanc habet vim, με. quo isa -- caere, in ab eo quin corporis intactu sociauinam, M. H. Stepharis nec L. r. . IV. p. 4 et seq. de reliquis hujus verbi compositis agens, hujus compositi nullas adsert auctoritates. Neque tamen est in

mri diximus ad P. 4. A. p. I7. A. Mai Iliad. X. Io. 17. A. Al λου--χος-- chinas fuit tradioedia AEAhylii γα periis, ne uno quidem excepto versu;

squidem illi supra memorati P in F certo ad amo ista nequeant atque adeo argvinentum fabulae ignor remus, ni a Iutarchesia proditum exstaret Minesius, magnus vir, tamen emrate lapsu 'uo tria volebat legi, r. MEL IL p. 1a . At ---- tuentur notata Statis

198쪽

Iso D. W ΑΝΙΜ V. IN PLUTARCHI Lin Ieri ad Eschyli Fragmenta p. 646. et disputatio T. Hem-sterhusii ad Larciani T. I. p. 47 I. a Jo Alberti ad Hesychium voc Ἀνηκίδοτοι, item Seberi et unge anni ad Pollucem IV I3o. Hujus argumenti signum fuit Olympiae, donarium Apolloniae urbis opus yronis, quod Pausanias describit, V. a. p. 435 r Παρὰ δ το Iam δάμον -- λούμενον, λιθου τε δερον ς κύκλος - τυς, ἡ ἀγάλματα,

I . A. - ω ἀνθρώπων Iliad. Δ. 84. -- hoc loco nil dissicultatis insisto debebat objicere, ac si ab Homero

pro spensatore positum, a Plutarcho pro auctore acciperetur. Nam et in Homeri versu ructorem notare potest. Variae sunt Scholiastarum interpretationes nec eas reserre

attinet. αμας est xii promit et condit, dat et aulari: ergo et is qui administrat Iupiter est ορ- ταμίας Euripidi Med. I7o. Ibid. I 15. Πολλῶν ταμίας ἀς ἐν λύμ- πω, Πολλοὶ δ' αέλα ς κραυουσι Θεο I7. B. --ος μεν αἰτιαν φύει βρποῖς AEschyli nomine ponit Plato Rep. II. p. 43o Ε, F ουτ αλας Nw

ducor, ut illam Eschyli sententiam in tragoedia Niobe exstitisse putem Totam Platonis disputationem ad verbuni reser Eusebius Praep. vang. XIII. 3. et hos versus p. 6 3. D. Hi et apud alios citantur, sed, ut opinor, non ex ipsa Eschyli fabula, verum ex Platone; irundoviidem ubique initium primi versus deest velut mutaret, de

199쪽

DE AUDIENDIS POETIS. p. 17. B. I9IP. 3o 6 ubi perperam nomen Menandri adscriptum est. Eodem argumento sertur hoc incerti poetae in Lycurgi

oratione adu Leocrat. p. I59. ed. Steph. - - ὸ πρῶτον - ουρωπα φρενῶν Τὸν νουν τὸν ἐδελὸν εἰς ὀντην χώρω τρέπω λάμπ', εἰ Ἀληιο ἀνώμαρτάνω. Haec opinionum perversitas e vulgari superstitione in o elis aequius sertur faciliusque excusatur, quam vel in oratoribus, nedum in Historicis. Nam Philosophi, in quibus minime illa seri debet, an ita pronunciaverint, non satis constat. Probabilius Isocrates ut in populari opinioneor ad Philipp. p. 19a o vοων, - τρέπον

--ερα παραγλλι τουτων non enim 'se Dii essectoris uia bonorum malorumque, quin in hominibus versantur: sediti humis hominibus eam an mentem, ut nobis per nos invicem vitraque Obrivant ita locus editoribus adhuc non satis expeditus, et legendus et reddendus ramistoricis illam opinionem adeo frequenter secutus est Appianus, ut hos poetarum versus in animo habuisse videatur veluti Syrisc. de Antiocho rege, ax: λοὐ λῶπὶοντος ἡ- του λογψμ-ς, ρ ἄπασι προσιόν- ἀτυχημάτων προ--r . Bello Civit. II.

67. de Pompeio εὐη των οἰκ- λογισμων, καὶ σε κεν αὐ-τῶι, σου Da loντος - - ταλλα παρ' ἔλον τονδε τον πολεμον. De eodem, I. Θεοδεά οι κῶ αὐτον σαρα γειν et sum

inde apud eumdem scriptorem tales forinulae occum . Sed et Vesteius Paterculus II. II Quippe ita se res habet, ut purumque ominam mutaturus Deus consilia corrum- ραι, inciso e quod miserrimum es, ut quia auidis, id aliam meris aec se videatur, e casu in culpamura eat. Idem laniori verbosarum accusat, II 57 Sed minem inalties bias falisum is, cujuscumque fortunam uiara constituis, viis a corrumpit. Ubi Resin nius noster, nam semper ille noster diuetur, hanc opinionem Veterum tantia illusetravit doctrinae copiis, ut nil iis addi posse videatur.

200쪽

rsa D. . ANIMI IN PLUTARCHI LIB. Νεκυία in primis dieitur liber Odysseae Λ. qui Ulyssis ad

ῶ ρω, ω - ε, δι modo ma Thisis, modo ponis Au--αὐέσεις non sunt, quod sum p. 16 B. Δέρωι , sed am menti tamquam latium sub oculos ia*octio atque avulana demonstratio, ut mox p. aci ν .itur pictoribustri utar. Plutarchua Demetrio p. 898 Ε ὁ Κώωιος Πρω-

έ εώσης. Alia do hoc usi petantur a Casauhono ad Minia. V. 6 p. 346. Cicos Veritu IU. 56 dicit amas

라틴어 텍스트