Ploutarchou tou Chairōneōs Ta ēthika =

221쪽

DE AUDIENDIS POETIS. p. m. E. Is

Io de Antisthene Ποντικοῖς γὰρ νεανισκοις κατὰ κλέος Σαμρο-s ἀφιγμ ις π πα- ἄπηγαγεν αυτοῦ πιρος τον Ἀ-ον,εω- ω ε , σοφ-ρον abat Σ--ους, perperam interpres Latmus, dicens, Ilium moribus apientiorem esse quam Socratem, quod reddendum erat diem leni irrisis , lenibus sub verbis ac moribus Arni cata repressi sime, Uumfapientiorem esse Socrate Isocrates r. ad Philipp. p. Iso: ratis, quam quia lenta a figida tigis, μηδὲν λ ροσημαινόμενος, ἀλλ'

Sic et ἡ Θικῶς dicitur mulate, amiliando. i. t alis animi steriis, faceta de quo consulatur destissimus . L. Abreschius in Aristaenet. p. 3Io; et nos in sequentibus alio loco agemus. aO Ε. υμ ει tam, πρὸς τὰς ' Mρικὰς των θεῶν φέψεις οπ άλληλα καὶ τρωσως οὐ ρω-- H Deesse videtur verbum, quo sententia regatur idque voluit Vula Cossin. Muret. Jannot in margine positum, ἴτω λώπω τι Mistius

post χαλ- πας supplet ποφέρων M. Malim credere verbum quoddam excidisse, quam praesentibus mutandis sensum constituere. Locus caeteroquin sanus est. Εὐεις initio sententiae est exempli gratia, ut αυτίκα monuit G. Munius ad Corinth. p. I95 D. Ru kenius ad imae Lex. p. 56 et multis Plutarchi locis ita usurpatur: Opp. or.

494. A. 5I5. D. 58. A. Dion Chrys. r. I. p. 19I A. Deinde ει tam opp. or. p. 667. A. 699. A et apud

alios, ut dudum notavimus ad Plut de Ser. Num Vind. P. 68. meorum bisai Me μέλαν, quamquam non sunt mutuae, sed unius Iovis alios Deo i,Mοντος, dicuntur ad e tendam oppositionem, quam των ροπων postes at. Deorum ab 'ses invicem ejectiones et ab hominibus vulnreationes, est constructio qua Nomen Verbale vim Verbi sui in regendo servat, de qua monuerunt Duherus ad hucyd. V. o. Abreschius Animadu ad Eschyl. p. 57. laudati Debsio I. Μ. Heusingeriis ad Vechneri Hellenolexias I. s. 7. p. 64. et qui ab his citantur et nos hic semel ejus explicationi satisfiiciamus memorandia locis ciun Plut-

222쪽

Σκυρο α μενον- τω παρ-λι προηριενην πιπληξιν - - 'Οδυσσέως potest etiam sola Verbi, unde oritur, potestato hanc vim tueri: p. II. . τι- α - atomis,

fans eum ut aseum prodere exercitum Priami fias Latin rum exempla Scriptorum, praeter J. . Heusingemm m do laudatum, notavit d. F. Gmnov. ad Lis XXIII. 35. -7. et XXXI. o. Io M ante eum plurima muti a Ph. Pareus inimico Plautino voc Verba .ao Ε. G- κα ἄλλα. Iliad. H. 358. Μ. Ma. - Ε. - ζωοντες. Iliad. Z. 138 de quo nuper quaedam notavi ad Vitam Davidis; --ul a9 - Ε. v - τερποντι- Odyss. Z. o. m. F. Ω γὰρ EM---το Iliad. . 525. m. F. Πολλωσι in asi J Euripidis auctoritato citat Plutarchus Dese n. Oracul. p. 431. Aci πολλοῖ - μορφαῖς ἡ σοφισμά - ώς - πί- μῶν ἁλλὰ πραγμά π, σφάλλουσιν --. Uterque vetitus, ut hoc loco, exstat apud Stoboeum Serm HL p. 35. sed apposito perperam nomino Menandri quem errorem secutus est Apost mus Provem.

223쪽

stat p. Ma quum quidem et Grotius Floril. p. 5. --aeandri nomen retinuisset. In m invii editione in inter

Fragmenta Inceriorum Dramatum XV. P. I. A. Posia, δ' ra αὐλι--- Plutarchus de Stoic. Repugn. p. 1 9. H. - Εὐριπιδου Mγοντος, ι Θεο τι Μωσιν

cum tribus antecedentibus versibus au rem exhibet, ad-

o nomine Euripidis et ab a Bellerophontis unde Gratius rotulit Horileg. p. 4I9. et seq. Inm graviana admotio est in Fragm. illius Abiuae, XIX. a T. A. - mari. ἔρ- rindarus Isthm. IV. 81. Habet quoque Aristides r. Pin. III. p. 3aa.

M. A. - -- δικαν Pindarus Isthm. VII. 67. 23. A. ο κέρδου -- Sophoclis ex incerto dramatera runck mentis Ofitum . II. p. 4a et mm-pamtum cum imi ejusdem dicto Electr. I. Δοκω μὲν .- - - κόρω κακόν omnes veteres libri habent ii, quod, quamquam vitiosum, milia fine libri auctoritate mu-- Xylander et Grinius o rexerunt εν Bronchius h. a I A. Mi ηαγ- Item hoc uno loco ad uvimineremtionem proditus versus apud Branch. . II. p. 4et: Grossiim Excerpti P. 1 7. at B. 1 - - ἔρον --ος stat quoque apud Moharum Semi. LXXXIX. p. 5m locus auctior quinque versibus hos praecedentibus et duobus sequentibus appositis nomimbus in eis et abuti Sophoeus Α κδαις. unde rotius utriusque exempli comparatione or morem retulis in in m. p. 3 1. et Brunckius T. II. P. 7. Primo versu Stob. Gesneri mirixae recte Eeim Narrae, nec melius Di avelli E-ος γὰρ ἔν- proxima habent ita Ald. - l. A. C. E. G. osc. I. a. -- τὰ βατάκ---, οἱ is prius .. praeterea deest in A. et --. Nov. at Viacob. πρὸς ἄμωτα - πηρος τὰ βατά rporro recte Stobaeus ἔς τε φαατα. M a Bruncis mathium secutus, explet mensin am ita, Κα - τὰ βατὰ

mendationibus contextu subjinis: Stobaei τα- st

224쪽

librarii error pro .m vel εὐτυχῶν. Versu s. Γλωσση

Ald Bas. Xyl. Stob. Gesner quod nihil est; nam hi

casu recto est, κτσα, ut vertit Latinus noster interpres: at Aleander, Steph. et Graeco-Latinae, Stob. Trinc est. Grot et reliqui γλώσmi, ut sit -- --, disertum. Sed multa mihi praeterea in hoc loco turbata videntur, atque adeo antiquitiis, quandoquidem Plutarchi et Stobaei scripturiae fere consentiunt. Initium et finis magis uripideum quam Sophocleum characterem reserunt: illius alterum versum cum Euripide conjunxit ipse Plutarchus Opp. or. p. 497. BP τα δὲ π τῶ παιδου λεγε νον υπηματ ἀνθρώποισιν ἀρέσκειν φίλους, Δύνα is τε πλως ν των ἐν

ἀνθρώποις ἔχειν st enim hic Phoeniss. 443. Finis, si e

δυσειδες σῶμα δειν speciem habet sententiae cum Euripideae, tum peculiaris, nec continuatae cum antecedentibus; quippe quorum ratio per hanc niuia redditur. Donique illud versu secundo, ' ποθεω-τυχῶν, fio accipias, per veni eo quis perveneri ραuper, non tamen incis is ustisse potiatur, sive, et ροιitur iis, quin cupit, inde, unde sau iis Οιiri non pugit, quamvis e pervexuens dura et Ontorta fiunt, nec solutionem habent, nis proximum quemdam versum excidisse statuamus. Illud quidem, G ἐν- τυχὼν δύναι - - ἐραταειν, solum per se argutiam habet non invenustam, ne ridens quidem in rem, ea re potiri

Serm. IV. p. 5a. p. Grol. p. 27 'Aλλ' οἱ κακῶς πράσσοντες οὐ κωφοι μώον, ' λ' οὐδ' ὁρῶντες εἰσπιρα ι ἀμμνῆ Plautus

Milite II. 1. 71, Faciamus, ut, quod viderit m videris: ib. a. - id vi a ui ne visum siet. ib. 7 a sem hic sinu visa, ut visa ne sul fucta insecta usi sunt. Item 4. 17. et

β3, 6 89 Viam illud quod scies nocineris. Bacchia. IV.

225쪽

DE AUDIENDIS MEUS. p. 21. B . 2176. I Sci me esse servum nescio etiam id quod scio. Nque ad hanc formam corrigenda putem verba Platonis

Leg. X. p. 67 a F γιγνώσκων δε απὴν τὴν συντελειαν), ἁ πάν- άνδρειοτατε, πῶς υ δὐ δοκος se τις μὴ γιγνά - ουναν τυχον ἴδοι ποτε, ἡδε λόγον ξυμαυ---ερὶ βίου δυνατὸς ais γένοιτο εἰς εὐδαιμονίαν τε κά δυσδαίριον τύχην quo loco τυχον, sive errore, sive librurum auctoritate, venit in editionem Lugdunensem qua utimur, certe ad veriorem temonem ducit hanc: δ' εντυχὼν χοι ποτ . Cognoscere ratem cons uionem Onyummationemque Providentus --, quomodo non necesse putas quam qui non cognoscens, ne cincidas quidem in eam, i. e. ne tum quidem quum ei Providens sdivim est ius eventurique se sinat, videre psit, nec aliis cum hominibus rationes conferre da vitis et jelicitate vel infelicitate. Sane haec lectio a sententia multum praeferenda est vulgatae μον, quam habent Basl Steph. et cuseb. Praep. Evang. XII p. 636. A.

a I. B. Γένοιτο κἀν λουτος- Hoc uno loco proditum, ex incerto Sophoclis dramate, Brunck. . II. p. a. a I. B. Ο ἐν καούαν xlωχος--J Ex eodem genere videndus ibidem Brunckius. I. C. -ἀλλα τῶν - ἄν- I Item ejusdem generis, ibidem relatum a Brunckio.

a I. C, Mino is ei-.J hoc loco retulit in xcerpta Comio Grotius p. 755 indeque Clericus p. 64. Proverbii vim habet Philo Jud. Logis Allegor. III. p.

a I. C. 'μα ς αἰκρος βίος Gidem, iisdem locis.

M. D. Ar ως ortum sine dubio e proximo antecedeniso πη- - ονψιν, ejecit germanam lectionem ἀτόπως. Incredibile dictu quam late pateat per Veteriam libros ista

corruptelae cauta, ut librariorum negligentia e duobus vicinis ex similibus vocabulis alterum ad majorem etiam alterius similitudinem transfiguraret. Cujus rei vim exemplorum alibi expromemus.

a I. D. M βοῶ - συλλέγων Alexidis hinc ini cerpta Comic posuit Grotius p. 595 sorte ex ejus δε-

226쪽

mutitas, iinde similena orationem apposuit Athenaeus M. P. 463. E. tuos postremos versus fine auctoris nomine citat Phitarchus ire Mores p. 45. F. In secundo, με εἰσὶν - γε τὴν δυνο-ον πικτηριενα videtur inesse parodia dicti in Euripi lis Antiopa, ap. us rav. P. 547. - εἰσιν

ἀρετα - - --- ω τέκνω λους -τιμαν, τους - - - ας πινῶς, ψες τε κοινὸς Ἐλλάδος ut item in illo metrico proverbis apud A. Scholium 896. ρῶς - λινοὶ vivo πώ --α λίθοι, ', ἄσι τραχεις, ἄν δε μοι, τόσπαρος. Operae pretium animadvertere vim vocis προδεν ex ad a

- γὰρ ἄν φαίνοιντο τῶν γυναικων. Arrianus Disseri Epistet. I. 4. p. 49 οὐ δε προδεηκην - ἐκώνων -- , ἀλλ' ἐκεινοι συνῶ προ ναι est fere illud Horati vi ex Aristippi praecepto Epist. I. I. I : Et mihi res, non me retiu, fis vera conor. Aristides T. I. p. m. 3I. 535. . IL

p. 4et I Notum est Demosthenis dictum de Macedonum

227쪽

de plebe Atheniens, Olynth. III p. 39. B: εὐώπηρέτου - πη -κης μερο πένηm item Orat de Rep. Ord. p. 127. Ε ὁ δ δῆμος ἐν ρετου - προονιη μερα Dictionem posteri Scriptores imitati sunt. Dionysius Hal. Ant. Rom.

T. I. p. 5184 τὸ γα - κων το τε συν-αχων το τοτ α τοῖς παραγενόμ νον ἐν προακης μέρει του πολιτικου ib. XIII.

a a T. II. p. O35 - - ιγελλῖνον εν προλμης μόρω τῶν Νέρωνος, ἔτι - αυτολὴν τιθην. Cicero or pro Sextio 3I: Inor sit -- se, nescio qui ad amemum inimicorum rum ubi D. Lambinus non oblitus est Demosthenis. aI. Ε. ους - φαύλους Θ του Λοιαν καὶ eram ἔνεκεν lSocratis dii uni non quidem in Platonis aut Xenophontis proditum libris, celebratum tamen apud posteros Auctor ad Herennium, ut solet omisi Scriptoris nomine IV. 8: aes oportet, vi vivas non vivere, αι edas. Quinctilianus lusi. r. IX. 3. p. 824 N-- edam viso, sed in v--ο uisuiu ap. Stob Serm. XVII. p. 167 aero

228쪽

ιχειν αρις ἔκτι τω λόγω Σωκράτους, ο ἔφη, τὸ μεν ολλὸς ἀνθρωπους ζῆν, ἔνα ε Θέαπιν, αὐτος δε ἐBίων, να si Gellius XIX. a. n. Socrates quidem dicebat, multos homines propterea velle mere, ut ederent e bibaerenι se bibere atque ess, uvivereι Athenaeus IV. p. 58. F. - Σααρά ς δ' ἰώ- σπιν αὐτος δ' inia, is si Diogenes Laert in Socratem. 34 ἔλεγε, τὸ μὲν ἄλλους ἀορώπους ' ἶν' Θίοιεν αυτο δὲ--ν ἴνα μη Stobseus, nullo nominato auctore, Sem.

XVII. p. 157. et in Sententiis Maximi et Antonii ed. . Stob. chel. Francos. p. 99 Σωκράm τὰ πιν ἀνθρώπους ἔλεγε Θ, ἴνα ἐBI- ιν επω δὲ - ο ῖνα ζῶ.

tus a Plutarcho de Vitioso pudore p. 534. A. Ἀὼν v

a I. Ε. Διογενους mutaroh opp. Μor. p. 88. A me se την - νους ἀπόφα τιν, φιλόσοφον σφοδρα κεἰ πολιτικὴν ἔσαν Πως ἀμυνοχ αντον χθρον - γωλος κἀγαθὸς πέλενος Isidorus Pelusiota uisi. III. I 8ν ἄκουσον ν των αὐαιων τις περὶ τουτου ἄπες νατο ἐρωτημεις γαρ Πῶς ἄν μνα ν ἐχθρόν ἔφη, Αὐτος καλος κἀγαΘος γινόμενος. Simile est Epicteti Fragm. p. 78a edit. Upton 'Eαλτ- --χυς πως τις τον ἐχθρον λοππη, ἔφη, αὐτὸν παρο--άζω βέλτις πρατ- των. De hoc argumento est animadverso Th. Gaiaheri ad M. Antonin p. 72. a I. F. - τριπο λόιο Κωνοι βροτα-- Sophoclis ex in-oerto dranaate, hoc uno loo proditum, Grotius posuit in incerptis Trag. p. 47. edens ιντρατολόιοι- Branckiua

T. II. p. 4a Videtur Tragicus imitatus esse effatum illud in Homerico Hymno in Cererem 485 judicem n nio,

Haec est sorte ipse sacra formula certe antiquissima laudatio Μysteriorum, siquidem nulla eorum mentio apud Homerum et Hesiodum exstat cujus silentii aussam ex

.ruditissimi viri Pieterici ledemanni animadversione sy

229쪽

DE AUDIENDIS MEUS. p. 2I. R. Miniueavimus in Bibliotheca Critica Vol. II. Part. IL p. 8a.

Aliae aliorum poetarum de hoc argumento sententiae, quas multas protulerunt citati a Ruhnkeniora Meuritus U-fin Cap. 7. et I 8. L. C. Valchenarius ad Eurip. Hippol M. aliique ex his igitur duae certe ex eadem imit tame fluxerunt altera Pindis apud Clementem Alexandri Strom. III. p. 518 ἀλλὰ - IIbδαρος περὶ,- Ἐλευσῖνι μυ - ρι- λάγαν επι ρει, πιλειος ωις ώ- ἐκεινα, κοῖλα ευ - Η - ita Hiansius coirigit, quamquam et κοινὰ legi poterat altera Aristophanis Ran. 457. Μονοις γαρ μν' Ηλιος, Κονφέ ος ἱλαρόν ἐς ν, as μου, υσεό τε διε εμ τροπον. Haec quamvis sacra non dubitavit ad ridiculum tr ducere Philetaerua Comicus V. Athen. p. 633. Fr

Tres ejusdem iacti narratores idem exemplum secuti, eo tamen describentes, sed ad suum quisque ingenium convertentes, varietatem lectionis secerunt quae quidem in Maera ς ἀπθρώπους et τμώσας etiam in exemplis, quae illi secuti sunt, fuisse videtur Temeritatem hujus religionis similiter notat Philo I . De Sacrificantibus p. 857. A:

-rion, nomen famosae hominis malitiae, frequens et anti-

230쪽

qvitus in Comoedus, nec hodieque m iis quae supersunt Veterum libris inisequens est Moriam mentiones nota sunt Menagius ad Diog. Laert. l. o. et Η. Valesius ἀHarpocrationem p. 62. E βορ ρο - τελη τὰ ἀμήτους iteam in ex fomita carininis mystici, cujus auctor habebatur Orpheus, ut prodis Olympiodorus ad hunc Platonis locum in Phaedone p. 38o D κών --ος , ἀπό ς-- α Ἀφι- σον is ομόρω ἄσεται Coriserantur Fragmenta Orphisaed. Gessier. p. et loca citata a Meur usin. a 38 Is Casaubono Exercit Baron. p. 39O seq. Quibus addatur Plotinus Mnead I 6 p. 55 A a. τηλετο ὀρ- τὸ μὴ κοβαρὸν, βοραρε - καιων φίλον - - - δε ου κα-

-το. Timotheus Milesius Musicus ac distriambicus poeta, Philoxeni aequalis, notu ab innovatioue Musicae, e que de caussa facto in eum decreto Lacedaemomorus P

gnus, eique citati, Biblioth Gr. Vo I p. 694. Buretinis Memoriis Acad. Inscript Τ. X. p. 36. eumque diffinginta Timotheo tibicine, qui apud Alax. . fitit. Poetae jus dicta factaque frequenter memorat Plutarchus, opp. Mor hoccipis libello p. 3a. D. Porro 77. B. 237. C. 8a-C. M3. E. 334. B. 539. C. 659. A. M. D. II3a D, HII35. C, D. II 38. B. 114I. F. Philopoem. 39a. D. M H. 6m. D. memetr. 93. D. . a. A. Κιν riac Athenis s. hyrambicus, ob genii

ineptiam et morum pravitatem a Comicis frequenter notatua ac traductus. Qua de re videatur Plutarchus Opp. Mor. p. 348. B. Ia A. 14I A. Aristophanes Ran. 353. 458. Mib. 1377. Melas. 33o Lysar. 38. Ma. Lysias e cujus contra metam orati me altera, nam duae fuerunt, insigne fragmentum servavit Athenae XII p.

라틴어 텍스트