Ploutarchou tou Chairōneōs Ta ēthika =

391쪽

DE RECTA AUDIENDI RATIONE. p. 44. B. 383μα δένα τρόπιλ αρος ἀλκὴ . In mysteriis ignoratio caussaxum facit Θαμος Cicerone p. 87I D: De Sentiendo Prosectu Viri. p. 8 I. L et subinde utitur vocabulo, Vitariam p. 414. D. Ma A. 532 Ε. 58Ο. F. IO A. 23. C. 724. D. M. B. 898. C. 991. A. Sed et Democriti apparet auctoritas, qui summum bonum fecit Θαμείν, ut relare Clemens Alexandr Strom. II pia 417. B. et ipsius dictum exstat ap. Stobaeum Seriit. 1 ΙΙ. p. 38. et Η. Stephanum Poesi Philos p. 16ar si μαμ δε οε- πάντων, τιμωτάτη γάρ. Porro τὸ μὲν ἐξ απορία ἐξαίρει alutandum in o μὰν ο αρέα ἐξαιρεῖ. Illud proprium esse hac in re ostendit cum locus ille huic geminus, modo allatus ex Vita Periclis p. 154. E. tum res ipsa evincit Θαμσος oriri non adeo ἐξ ἀ-ρίας, dubisatione, quam ἐξ ἀπειρίας, imperitia;

denique Plutarchi consuetudo απειρίαν et γνοιαν conjungere soliti Adv. Epicur. p. Io94 α - ελ- να δἰ ἄγνοιανά, αειρίαν. De Musica P. I 8 C: Πλαται με ἀγνοια ἔτι ἀπώρια et ἄλλα παρντανατο Catone Min. p. 766 B. describis aerarii, νέους αρχοντας παραλαμ νοντες ' πειρίαν Sa γνοιαν ἀτεχνῶς δ. σκάλων ἐτέρων ό πωδαγωγῶν δμεαενους Artaxerxe p. Ioas. F δἰ ἄπειρίαν των κοιλων- αγνοιαν. Iam

infinita et innumerabilis est confusio verborum εα ων et εξαιρον, quam attigimus ad Fragmentum adjectum libro De Sera Num Vind. p. IV. et pistola Crit. p. o. et alio loco in his Animadversionibus uberius tractabimus. IIoc unum nunc monuisse sufficiat, apud Atticos quidem et omnes adeo diligenter scribentes, μιρων dici ubi erion Iendi, καιραν ubi demendi, eximendi notio valet; siquidem a communi origine verbi ἄρω apto, est αιρω, tollo, et αἰ- sapio, fumo. Denique το μέγα displicet; nam magnitudo

et excelsitas animi, quae una notio in hunc locum cadere possit, ab hoc nexu abhorret quippe quae potius cum τω

καταφρονα et τω σεμνω, quam cum εὐκόλο et φιλανθρώπω,

conjuncta est. Igitur vel ευμνες substituendum censemus, vel totam hanc partem ita refingendam, το εἴκολον σὰ τῆ φιλαν ωπου non quidem ut alterutram hanc nostram correctionem unice verum pronunciemus, sed ut vulgatae qui--m lectioni praeserendam judicemus.

392쪽

44 C. ὀροεωδης Aviculis smilis, volaticus, quasi dicas aviculuris, aviarius formationis ac terminationis Dequentlimina vocabulum, usus perrari omissum in H. Stephani Thesauro, supplatum a D. Scotto hujus unius Plutarchei

loci mentione. 44. D. πολυπΤοητον προ τής επαίνους Similiter supra p. o. C. ἡ-σις ρισὰ χαρας ἀπειροκάλου προ μαινον. t ver moriosi et nomina ποία, mrοη ς ωpe ccurrunt in Plutarcho habent conjunctam Originem et amnem vim cum Verbis Τησσειν, urtiar is nam ut haec notant contremiseere, ita 'Hοεωα est, repentino animi motu exsilire ae tumuMari

De his suo quodvis loco in sequentibus tractatamus. . D. Δικην μιεν ουν δικάζοντα Fluxit ec verbialibus dictionibus : altera, Μηδε δίκην δικάσης, πρὶν α ἀμφοῖν μχον ἁκω ς, Theognide sententia, quam attingemus P. I 4. E altera, emulgata comparatione χάριτος et θρας, in quo genere est principium cinosthenicae rationis De Chersoneso p. 35. B: Eta μεν, ω ἄνδρες Θηναῖοι, τους λε- γοντας ἄπασας Ἀψιν, μητε προς ἔχ'ραν ποι&Dα λόγον μηδενα, μητε προς χάριν Respicitur et ad judicum jusjurandum: quod est imo at p. 48I C. et significatur in cΡtinea

44. D. - γνώμης Formulae hujus vim non ubique esse expeditarn ac planam, videre licet es ex H. Stephani explicatione Thes L. Gr. T. I. p. 1837. Primum videanaias Plutarchi consuetudinem. Reip. Ger Praec. p. 798 Ε:ἄπο γνωμης et λογισμ- τὰ κοινὰ πράσσειν ἀρξάμενος, ratione et obnini ad rem tractamiam adgress opponuntur iis, quitemcrcit casu hoc faciunt, caussam sequente κρισιν - λογον, ἀλλα μη ἀοίαν - δόξης κενης Alexandro p. 687. C: narrato regio Persicae incendio per ebrietatem compotatorum facto, subjicit: οἰ μὲν οἶν ουτω ταυτα γενέλε φασὶ, οἱ δε ἀπο γνωμης, alii autem dicunt hoc factum es deliberat constio, ratione ae judieio ibid. p. 693. C. de Cliti caede, facta οὐκ ἀπο -Wης, αλλα δυ χροα, non deliberato judicio, Madverso ea se Alia exempla, ubi adjectivum additur, veluti- ὰπο δικαίας γνώμης, adferre nil attinet. Porio si animadve tamus, hic απο γνάρ ς propemoduni opponi antecedenti

393쪽

D RECTA AUDIENDI RΑΤΙΟΝΕ p. 44. E, F 385 προὐγκομην, Winter animi sententiam et voluntatem, vix dubium sit quin ἀπο γνώμης sit ex animi judicis ac sententia, ita quidem ut ipse, a viare: nam si alius si auctor, et tibi quoque gratum sit ut probes est κατὰ γνώμην. Sed ipsum illud Ar γνωμει non per se significat ex bon veraque animi judicis, nam potest in utramque partem fieri, quod significatur addito alio nominea ut hoc loco ἀπὸ γνώμης πνρὸς τὸ δίκαι dicitur illa figura tim δυοῖν pro simplicitam tiκαίας γνώμης Μulto est Dequentius Plutarcho παρὰ γνώμην V. C. Opp. Mor. p. 183. F. 866. D. 868. D. 984. A. 986. B. Vitarem p. 149. C. 17o A. 98. A. 359. C. 473. F. 5o8. F. 53O C. 53I C. 58O. B. 7I7. A. Q. F. m. C. 8a I. B. 8a5. B. Ima. E. O75. F. - Ε. Ερμῆν ταῖς αρισιν Ita exprimendum erat in con-δextu, non χάραι, beneficiis Seneca De Benef. I. y Et Mercurius tina sat cum Gratiis; mm quia beneficia oratis eommendat, sed quia pictori ita visum es quod e Chrysalsi libro de Beneficiis sumtiun proxima arguunt. Caeterum illic I. Umus non omisit hunc Plutarchi locum. Fortasse etiam caussa adjungendi Gratiis ercurii fuit, quod is ριτοδότης cognominaretur de quo cognomine alibi dice

mus.

archus ne auctoris nomine posuit De Fratem Amore p. 485. A. Sympos L p. 6a I. . Priorem vorsum orationi suae accommodavit Athenaeus III. 97 D: ξονυχίζας

--- - ὸkων - συνα os . Ut et in Schotti Proverbus Metricis M. 44. F. 'ors γὰρ hiara τινὲς παίριιον prat λόγος Quum eloquentiae ossici mallerisque sophistis poneretur, in rebus parvis augendis, magnis minuendis, ut monuimus ad Iuliani in I. p. a. C. Biblioth. Crit Vol. III. Pari. I. p. 38 plerique in alteram se partem dederunt, parvarum contemtarumque laudationis rerum, ut magis in natura et humanitate postam Plato Symposio p. 317. B: εἰ δεβού- α ---ο τὸ χρπος σπις ας- αλλ' ἔγωγε δ πινὶ

394쪽

--πεν. havorinus, Plutarchi familiaris, his argumcntia tractandis delectari solitus, etiam Febris Mu minem sCripsit ut prodit Gellius XVII. Ia plura etiam narrana de hoc non solum sophistarum, sed philosophorum, more. Neque tantummodo ad oratoriae facultatis ostentationem, sed animi et virtutis fructum id pertinere, intelligitur exemplo Agrippini, de quo subinde Epictetus mentionem facit et hunc quidem laudat morem in fragmento apud

πυρέτλοι, πυρετοῖ εἰ δὲ ἀδοξοι, ἀδιείας σιὲ φύγοι, φύγης Luciani exstat ncomtum Muscae . III p. I. Iabanti Laudationes Thersitae, et bovis T. I. p. 8o et 4. Plura de sophistis petantur a Taetae Chiliad. XI. 383 L. Cre- sollio Thoatro Soph. III. . . mo. Scquitur, ut de Constructione dictionis exponamus, quae dissicultatis quid aut

habet, aut habere videtur. μου et ἐκ in nunciatione conjuncta ita componuntur, ut illud conditioni et antecedenti, hoc apodosi et consequenti praeponatur, eique apodosi adjungat ammationem ironicam, mera negantem, qualis est in Latino sitieri, nimirum i veluti apud Pluta chum De Pythiae rac P. 4 .a: που γαρ ἀψύχοις σω- σι ος κατὰ ταυτὰ sorte καθ' αὐτὰ μονίμοις - ε απτα ρ- ο - κ μ μενον του το ἔμψυχον αυτοκίνητον τε ε λόγου μετέχω ἄλλως ἄν τις η κατὰ ' ἐαυτων προ παρχουσαν δειν η υναρων. φυσιν μεταχωρίσαιτο Quando enim antis aeeipertibus et immobilibus per se oorporibus contra iHorum na- ram vim inferre non licet cilice id phod anima μαδ- manus e f. sum moves aliser, quam insta us abiura avis faminas ara natura feria, tractare ρυμ - Xylander ve tit mrulti minus, ad sententiam non male, male ad propri tatem. Reip. Ger Praec. p. 8oI es rem βασιλῶ -κ μόλουν τῆς οὐ λεγειν χάριτος ἐπου --ὸν - ωπον διώτην ξιπσα , κρα-- των πολλῶν, εἰ μὴ λώγ.

395쪽

DE RECTA AUDIENDI RATIONE. p. 44. F. S87 ἔχει πάθοντα Α προσαγόμενον , Siquidem enim mam reges non neglexerunt Heendi gratiam Lysiliori feri pusit, ut privatus homo apud plebem valeat eamque teneat, nisi praeditus it ratione persuadent et allieiente ' Ibidem p. 813. Cr

glectis opinionem superbia attulit nimirum is, qui de collegis dignitate detrahat, inquus habebitur et moderatus P 938. A. Est etiam ubi pro Ars ponitur ταν Advers. Stoicos .

is τοῖς δόγμασι τὴν φολογίαν βεαιων Quando igitur nihil de his, prosinu pugnant, concedere volunt, s omnia in confesse ponunt cinnae tibi videntur mirifice consensum ueri P Ando des de Mysteriis p. a. 19. dis Steph. P. 17.

Quandoquidem igitur jurasis, vos a triginta se idem strannorum injuriin, qui maximorum vobis malorum auctores δε- aerunt, memores futuros, quidaem judicium subiisent rimi. tim, vix alii cuiquam civium Aletis injuris memoriam re- erre. Isocrates orat ad Demonicum p. 6. 43 es Aris ρ - τω λόγω μώ- φειδομένους σποδοκι-ζομεν, mr τους τωβι--ακὰ ἐλατρουμένους οὐ φαυλους συο φήμειεν, Nam cum eos improbemus, qui verbis tantum fallunt; quanto magis eos nequam homines dicemus, qui Nilum in a vita se digninuis graiam retiaruerunι Ita elegantia Latinae, et Graecae scientia linguae clarus interpres, Hieronymus Wolfius:

qui proprietatem sequi voluisset, reddidisset filiis Dum Chrys. Orat. XLVII. p. 525. B, C: cujus sententia,

ut in reliquis verbis ac nexu cornupta, ita in his particulis in ra, hunc in modum constituenda videtur: μου δε τὸ -τοικι νον τοῖς Aeπισῶσι μόνεῖταid, ε τλο λυπῶ τινας, εἰ φυγάδες ἄ- ό λιδες πατρίδα κουσι - πιο,ούσοντα κατὰ

396쪽

inviiaetu ejectis in urbem restitui, a Memina habet u dam,s orbi civitate et exules patriam habebunt, e suis ψ - - us rumpublieam tuebuntur in libertatis, nec potius pris p rum visatim dissipes vivere, praui barbari, quam no-- ridignisatem emitatis obtinere silieri jam mirandum es, saliud quidquam quosdam mala babet Aristides T. Li. 376.378. T. II. p. a14 aas bis, 3oa. 44. F. in νυν ε ωρ παντες, ἄρ πιν ὁ Πλα-ν--ρο- ως Platonis dimi multorum commemorationi a sequentium Scriptorum celebratum, exstat Rep. V. p. 466. E. laudatur item a Plutarcho De Discrim M. et Am. p. 56 C: unitatione expressum Lucretii IV Io54. Horatii Sat. I. 3. 48. Tibulli I. 4 69. et ut splendulus late Pannus ab Aristaeneto assutus Epist. I. 8. Memoratur et Philastrato Imag. I. 4. p. 768. ac labant Ep. DCCV n tante etiam Belivio.. p. 45. A. οὐκ απὸ τρόπου a Me, non ab rar in ejusmodi usu ubi ἀπο privandi notione pro ανω pomis λpe in scriptis editisque libris est Ar retracto in penultimam accentu, quam rationem legitimam esse judiuati L Stephanus Thes. L. r. T. I. p. 49a et Vigerius Idi usui. p. 5aa citati a. F. Heusingero ad Plutarcheum libellum De Mucatione p. 39. ut in nro γνώμης - Θυματο τρόπου. Nostri libri variant, plerumque tamen oram e hibent igitur hos secuti, in nostra editione unam intimnem tenere non potuimus. Caeterum formula hinc est Opp. Mor. p. 4. A. 636. E. 71. F. 738. C. Vitarum P. 4II. F. 48I C. 493. D. 734. Ε. Dionis hi sest. r. XXXVI p. 453. C. ubi vitiose legitur ἀτροπω. 45. A. ὁ Πλάτων οὐ τί λόγον Plato in Phaedro p.

339. II: TIM; - ταύτη δῶ - εριου τε κά σου τον λόγον --- βῆναι - τὰ δε - εἰραηιότος του πνοιρο - ἀλλ' οὐκ ἐκείνη μένωσι σοι ἡ, ρογγυλα ἡ ἄκριας λια ι των νομάτων ------ . Plutarchus reprehensiones et laudes Lysiacae orationis diversis dialogi locis a Platone positas in unum hunc .locum colligit: υρεισιν reprehendit P. 34O. D. --

397쪽

DE RECTA AUDIENDI RATIONE. p. 45. A. sis

τοιουτων οὐ τὴν συρψιν, αλλὰ - διάθεσιν μαινετέον porro de

ejus ἀπαεια p. 35a A, B, C : ἄσσα ἀφ' ἄν πεπαυμενος ἀνθη Ἀρα ς λεγοι -- τὰ παιδικά. I δέ ταλλα ου χυδροδοκεῖ φελμα τὰ του που -μοὶ μὲν γὰρ noεεν ως μηδενον- ωκ ἀγεννως το ὲπῶν εἰρηBot τω γραφοσι : comparetur Dionysius mi T. II. p. III. et proxima deinceps fusidem sunt argumenti. ' Osελίαν non hoc ipse nomine

appellat, sed significat cum illo supra posito loco, tum

etiam his verbis p. 339. G - σοι αδετος, ἁ Σώκρατες, λόγος ου λαρ - τά τε αλλα - τοῖς ὀνόμα τι εἰ αι; ΣΩΑΡ Δαμαγνιως μὰν οἶν, ὁ ἐταῖρε, ἔς ει ἐκπλαγχνα . Ita reposuimus pro his ελών, et reponendum jam monuerant

I. Taylom in Vita Lysiae p. 59. P.Messelingius ad Di dori Sic T. I. p. 246. I. Nupius ad Longinum P. 3Ieest enim ἀ- ελία hoc loco ipse mitis et forma orationis,

quae emitur in verborum cum delectu, tum compositione: ut accipienda est vox apud Plutarchum in Demosthene p. 846. . quam vocis significationem attigerunt

partim uni docti modo laudati et Olearius ad Philostratum p. s. rum I. C. m. mestus in Lexico Technologiae p. 33.

et nos breviter supra P. Q. E. In harum Permutationa vocum et alias peccatum est a librariis veluti in loco Clearchi apud Iosephum Adv. Apionem I. a. a. Ουκοῖν, εἶπεν ι' ις οτέλης, κατὰ τὸ τῶν 'τορικῶν παρα- - γένος αὐτούπρωτον διέλθω- - , --ῶρον τοῖς των ἀπ sελιῶν διδασκάλοις ita recte legitur apud Eusebium Harp. vang. IX. p. 4 . D. et restitutum inde est pro vulgata επα ε- λιῶν in editionemaverkamplana T. II. p. 454 utrum hoc loco, prouti vertitur, narrandi magistris, an dicendi magi- is vertendum fit, nec satis constat, neque etiam multum resert Dion Chrysost brevi spatio quater hoc vocabulum posuit r. XVIII p. 256 B Dci ροδμ- ων οἶν,εσοτε ἔφορον sorte πίφορον jucundum Vel, ον, tempest-υνή σοι, μετὰ πολλης - αιας εντάεν το γὰρ ἀνειμένον - τογλ- της - ελίας ita cum Cassi ono - ωγώλιας)

398쪽

τητα- hic ubique haec vox notat firmam dictionis, et ipse adeo illo articulo ἀπαγίελίαν τῶν λόγων, ut Aristides item usurpat Rhetoric. p. 438. 446 488. et Sopater Proteg. in Aristid. p. 8 licet etiam poterat accipi pro narrarimis orationum, praestat, ut in reliquis, Ilitum orationum intes-ligere. Alibi et apud multos saepe narrationem notat, ut Platonis ep. III. p. 435. D. Caeteriam conlarendus est omnino Hermogenes De Formis orat. I. a. p. 35a: a τοὐτό ἐς τὸ κάλλος ὁ μοι - σὲ Πλατων εἰπών, φάσκων δεῖν ἔχων

rhetorica erudite disputa Ric Bentleius ad illud Horatii

Art. Poet. 44 I. Et male ornatos incudi reddere, perperam tamen ille, si quid judico, ornatos mutans in ter a M. Quibus addo Iulianum Imp. r. II. p. 77. Aci 4-πνεάων τὰς αεριόδους Philostratum Epist. I. p. 16: αππορνεύ- κύκλον. Haud scio, an Antisthenes, ut adversarius Platonis, dialogo Phaedro opposuerit librum quo Isocratem, Platoni dilectum, reprehenderet et Lysiam vindicaret, et id signiscetur a Diogene Laertio VI. 5. loco Omapto, 'Iσογραφὴ ε ασέας si 'Iσοκράτης, προ τον 'Ι κράτους ἀμάρτυροην, foliasse ita restituendo, σογραφη, η Λυσίας - σοκράτης

Προς τον σοκράτους ἀμάρτυρον ut hi duo diversi Antisthenis

libri recenseantur.

399쪽

Plutarcho etiam opp. mr. p. 5eto. B: maledicentia et obscoenitate sere constabat, quod temperarunt Sappho et Alcaeus, et ipse Horatius, caeteras illius laudes secutus, repudiavit Epist. I. I9. 3 Parios ego primus Iambos odi Latio, numeros a siminque scutus

Arctilochi, non res et agentia verba Lycamben:-

Temperat Archilocti Musam pede mascula Sappho, Temperat Alcintis, sed rebus et Ordina dispar:

Nec focerum qiuaerit, quem versus oblinat atris, Nec pons laqueum famos carmim nectis.

Nota sve res, sive fabula, de Lycamba eiusque filiabus,

quos poetae maledicentia ad voluntariam mortem compulisse sertur versu huc referendo verisimilem obscoenitatem reddidit I. Nuptas ad Suidam T. II. p. 464. editionis novissimae. Parmenidis versificatis, id est, compositio Versuum minus accurata, ex iis quae supersunt fragmentis, non satis apparet; siquidem hoc nomine reprehenditur, quo verrificatis in memate locum habeι, quem in oratione com-m io, judicio Quinctiliani Instit. Or. IX. 4. Fortasse etiam alio nomine reprehenditur, quasi magis versificationem, quam poema, condiderit ut idem QuinEtilianus do Comes Severo judicat, eum meliorem versificatorem, quam poetam fuisse. Me HOolidis Misia satis constat. Euripidis λαλιὰν perstrinxit Aristophanes Banisso. IIoI. ubi videndus M. Spanhemius: Comici reprehensonem probat Aristides r. Hai. II. p. 33. Sophocli --αλία, imaequalitas in moribus, aut descriptione oeconomiaque fa-hulae objici certe nequit: potest forte in dictione, tu ut plerumque est tragica sublimis, gravis, ita nonnumquam infra cothumum ad prosae similitudinem delabituri veluti adeo in versibus quibusdam Plutarcho citatis videre Iicet Opp. or. p. 16. A. I. A. et 7. F. M. A. 98. Α 418. D. M. C. ἐγκύκλια απμεω, solita, pervulgata Hesychius, Cc

400쪽

κυκλα τὰ πκυκλή-- τω βία, καὶ omninis Altera tamen

hoc sensu somia ἐγκύκλια magis est usitata Musite vocabulum principes Graecarum Iaterarum lexi graphum. Budaeua Comment L. r. p. 999. hoc etiam allato mutarchi loco, et II. Stephanus Thes. J Gr. . II. P. 5oa, 5m. M. C. μεῖρα δέ τις τυφος mabitum stabris istiusmodi in auditorio superbi ac fastidiosi eleganter describit Plinius Epist. VI. 17. admonitione opportuna et in hunc Plutarchi locum plane congruente. Sed totam perae Pr tium est Epistolam legere. Idem auditoriam mi entiam nota I. I3. Philo Ad De Propaedeum. p. 433. D. Quia Ber Div. Haeres p. 483. A. 45. C. W-ελεψις αυτ τω ποντι pro το προσελόπαν :quippe nomina verbalia regunt casum verbi de quo usu disimus ad p. ao Ε. . . Ω, ετ εργο δὲ umor Deleto ως bene constabit et sensus et constructio : nec deest in delendo ratio a Probabilitas quippe quod facile nasci potuit e proxime antecedente v ον.

45. C. το μὰν καλον ἐκ πολλῶν οιον ἀριδιαν Stoica delinitione, quae est apud Diogenem Laertium VII. Ioci: καλον δὲ λέγουσι το τέλειον ἀγαθώ, παρὰ τὸ πάντας ἀπεχών ἐπιω Ῥώνους αρδεμυς σο της φύσως, - τὸ λάως συμμετρον:ubi videndus est in primis enatus. Eodem pertinet Ciceronis dictum Ost . III 3. cmorat et M. Antoninua III I. VI. 6. ad cujus priorem locum copiosa est Gala-keri disputatio. Hinc frequens Latinis dictio, omnisus -- meris absolutus. Adjungatur et Plutarchus Sympos. IX. p. 73a Ε . τὸ μεν γὰρ κατὰ φύσιν τέτακτο κοὐ βιάρις- τἀκ γὰρ η τάξεως ἔργον η φύσις , δε αταξία, καλ- Πινδαρικὴ

45. D. μηρῶν ἐπάλλαις ἀπρεπης, Fuit hoc etiam praeceptum antiquae disciplinae ab Aristophane exposita in Nubibus 979 Ουδ' ὀψοφαγῶν, οὐδε κιχλίζειν, οὐδ' ἔχων τὰ πω ἐναλλάξ quem versum Plutarchus laudat in libello Ori

라틴어 텍스트