Ploutarchou tou Chairōneōs Ta ēthika =

발행: 연대 미상

분량: 623페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

411쪽

εἴ τι - - ἔχω πνρὸς -τα, μὴ σιώπα. Ibidem p. 43. II βουλοίμην δ' - , σου inoin et, τι ποτὲ, νω ἔχεις προς αὐτα. Magis usitata est illa potestas, qua notat animi propintum, agitare quid animo fariendum, velle quid facere veluti Alcibiado I p. 25. D. 9. B. 47. D. ρισαθεοντας Verbum per vim praepositionis duplicem habet significationem alteram mutandi cursum, ut in λεταεάλλω, An id μώοικέω, migro, multisque aliis alteram petendi, arcessendi, ut in σειραι, απερχομα , et similibus. Utraque vis conjuncta est in fignificatione quin-randi indagandi, pervestigandi, venandi, siquidem rei propositae petitio inventioque non potest fieri ni eursu inpemurare, ultro citroque quaquaversum currendo. Sic apud Platonem in Parinenide p. 55 ν ac περ αἱ Λακαινα σκυλακης,- ροταθῶς τε καὶ πεύεις τὰ λεχθεντα, de sudio i-sigandi veri in dissenda bi Vophia dicitur quem locum attigi--s in Epistola Critica ad Buhnhenium p. 5 I. Ac prouti iste Iuliano Ep. XVIII restituimus μα-m pro μεταθεῖν , se idem nunc facimus in Nicostrati disputatione de Nuptiis apud Stob. Serm. LXVIII. p. 427. μὴ δη in δε κατα-ν - μα ς, ἐπὰ κοινόγον - κάλλει καταπιων , ο λόου - α-- Θέω i. e. ne vero quis me reprehendat, quando piatarundinis nominae ad res communes per abusonem ι--fero, suadam eam quaquaversum currendo iisvestigare: in καταχρέπομα est significati καταχρησπιος, catachreyis, Minonis, figurae rhetoricae r quod et Gesinerua vertens expressit. Proprio sensu exstat apud Plutarchum opp. or. p. 564. F. 567. D. 96I A. Vitarum p. 383. E. 393. C. 884. F. 47. D. - κρω- συνοικουσαν - α Θίαν in significatio Heraclitet dicti Κρωαν --- ρέσσω νες το μέσον φέρειν et de quo diximus ad p. 43. D. U. Ε. λα-- Ηari. . a prima manu, Vescob. τηντα-- βλακώαν. De hujus vocis significatione consulatur Ruhnkenius noster ad Timaei Lex Plat. p. 6o laudatus in bis supra ad p. 8. B. G. oenius ad Corinthum Do

412쪽

4eta nisi ultro a Uerenum gloriam non acciperem, παντά- πατι βλαε σιην τις Notavit etiam quaedam M. Spanhemius

ad Aristophanis Plutum 325.

reliqui codices in toto loco. Igitur recepta lectio ut 1egitima et verisimilis est probanda. Περιλα&ιν τι , διανοία,

sententis argumenti plane congruit, et confirmatur πι-ximo illo p. 48. B. ταν τὰ κεφαλαια 6 -- - ιγώς- . De Fortuna Rom. p. 3M Ε λογισμω τινι - τοτε κα--φειαν καὶ - ώπάρχουσαν εὐδαιμονιαν της πολεως περιλαόων. Ramnis Tim. p. 5a6. I , τὸ αεν - νοήσω - λόγου et ριλα mr saepe posteris repetitum et umenio p. Euseb. Praem. Evang. XI. p. 526. D. Porro dicitur αρός τι εἶναι et πνός τω συα , alicui rei intentum, in aliquo opere occupatum esν, ut monuimus ad librum De Sera Num Vind. p. I. . 47. E. υσυων Facetorum Urbamorum, Festinorum, qui fatibus e Dei valent. Sic Plutarchus De Cap. ex Inimis. Utilitate p. 89 A: οὐκ φυα δεῖ τὸ λοιδοροόμενον ab ἰῆ --γαλἀμ- M. ιταρον, ἄλλ' ἀλοιδορητον Ἀ- ῶν λαππ. IB-

413쪽

ραννον Demosthene p. 857. Dci οἱ δε ευ si χλευάζοντες, υχοπὸ συνάγχης ἔφραζον ἀλλ' - αργυράγχης εἰλη μα νυκτωρ τον--γωγόν. Videatur alchenarius ad Ammonium p. 6I. Eὐ ης κι- ωα ς αφέρω Ευ η ειεν γὰρ λεγεται παρὰ Ἀτὶικοῖς ἡ σκ Πικος, Εὐμα ς δε ι εἰς τὸ ραβεῖν ταχύς et p. 87. Animadversionum. Hesychius in voce, ibique citati M. Albertio tum Rnhnhenius Historia Crit. r. r. Ρ, 7a. 47. Ε ὁ Κλεανθης Me ὁ Ξενοκράτης- ροῖντες De Cle-vnthe Diogenes Laertius VII. I7 : Καὶ σκωἡόμενος δὲ πὸτων συμμι - μέχετο, Κονον ἀκουιον προοἘδέχετο, λεγων αὐτος -- δύναι η αςάζων το Ζήνωνει φορτίον De Xenocratis tarditate idem IV. 6 ἡ δὲ τὴν φύσιν νοορός - φαδ λεγειν

ha hunc Plutaretii lcvium adfert Aldobrandinus, haud scio, an sinteum hujus rei documentum. In αυδδράσκειν apparetiolo Xenophonteus de puero Cyro similis studii Cyropoediae I 4 5 ς ἀς οὐκ -δίδρασοιεν ἐκ του τρα Θα εἰ τὸ μὴ ποιεῖν β'Hετο, ἀλλ' εὐλι-ῖτο ὲν - πειρα t αυξις βέλτιον ποιῶν, ταχυ πιν εἰς το ἴσον ἀφίκετο Π ἱππικν τρῖς λικιώται ταχυδ -nis, διὰ το ἐραν του ἔργου.47. F. Ilά Ἀπολψανα διζημνον ἔμμι- -MwJ Singulam hac um mentione cognitum Phoonidis dictum, non est in spimo isto illius poetae nomen mentiente camine. X- pressum videtur ex illa Pittas sententia αλεπὸν λειον --μεν , quod a Platone laudatur in rotagora p. ω etao . Caeterum, et hoc Phogylidis dictum et ipsa Plu archi disputatio, inde ab illis verbis Πῶπα ουν ἀπαναάμενοι τὴν τοσαύτην βλακειαν, opportunam praebet materiam com- Parationi irin admonitione, quae sub Iani sive vero sive tali nomine prodita est arato eo Sem. V. p. 63. indeque rotis repetita Horilegii p. 37. et Brunckio relat ni nomicis Poetis . Ia8. non sine quadam nitoris accessione , sed nos satis habemus principium apposuisse : --δὴ σπεμ ιν---ος δι' ἀκουῆς,

414쪽

M6 D. M ANIMADV. IN PLUTARCHI LIB.

Bifariam potest accipi vel neutre, irruere, ferri, niti, quorum postremo vertit Xylander atque ita saepe loquitur Plutarchus opp. ori , 8 I. D, E. Ias A. 36. C. 596. F. 794. D. Vitarum p. a. F. M. D. 99. . m. h. 49. A. 8Ο. F. 81. B. I7. A. F. 65. F. 95. E. 399. B. 463. E. 465. D. VI. C. 477. C. 5a3.D. 537. D. 546. A. 55O. B. 56Ι. D. 574. B. 579. A. I4. A. 15. E. go. E. 23. C. 67 a. F. 769. A. 78I C. 935. 936. A. Iom. E. I 4. F. vel active, repellere, reprimere, depriore, ut jungatur Accusativo se αμα θέαν, quae item constructio isequens est Plutarcho, opp. or P. 325. D. 346. D. 454. C. 76o Ε Vitarum p. 13. A. 47. F. M7. D. 71. E. 3I6. E. 317. F. 414. C. 547. F. 56a. D. 6a E. 7 . A. 16. D. 734. A. 18. D. 56 B. - B. Io7 a. B. Κάαθλειν, debellare, viribus zas autitua πι--tatione Νmaiis sic De Ira Cohib. p. 459. B: παντ- δὲ

μένην. Est etiam exercisatione corpus mare: Μario p. m. F. do Romanis in pugna contra Cimbros, οἴσω δ' - άπονοι τὰ σώματα, κατηθληκόρος, ῶς μετε Μουντά τινα, ριμ δεμαίνοντα Ῥωμαιων ὀ misi . Pseudo-Plutarchus De Ed

p. 48. A. γενέ-νοι καθ' αὐτὸςJ si facti, quum a febola domum redierunt e foli secum ies sum Sympos V. p. 67 a. F. nutrices sepositis infantibus dicuntur κακὲα-- πό- μενα Simplex καθ' ἐπιπον, suus, forsan, et cum verbo

415쪽

DE RECTA AUDIENDI RATIONE. p. 48. A. Mordis vel alio, item πό τινω A. v suis locis videbi

mus.

48. A. πράγματα ἔχων, ἀλλα ναρεχουσι - λέγοντι Haeo et verbis et reipsa oppositio celebrata est praecipue illo Epicuri effato Κυρίαν Δοξῶν, . apud Diogenem Laertium X. 13 ri μακαριον - α ροον in αὐτο πράγματα iam, Φυτε ἄλλω παρέχω. Sod et extra hanc formulam usitatum. Sic Xenophon Hellenicon IV. p. 53o. πράγματα ευμ τε καὶ παρειχον τοῖς ἐν - αςti et acute restituit alckenarius Ast , II. I. . ubi plura de hac rina attulit. Dionis Chrys. Or. XXXVI p. 4 et A, mile est: οἱ -ι-Bεν πράγματα χουσι - παρέχουσι τοῖς πρὸ αυτῶν Isocratisor de Pace p. 97 αυτη γάρ ἐς ιν των κακῶν αἰτια, ων ποιτε εχομεν, καὶ τοῖς αλλοις παρέπw.48. A. σπερ απὶνες νεοσσοὶ κεχ νότες - πρὸς αλλότριονςόμα Negans et verbis et ipsa imagine locus, non tam ex aliquo poeta sumtus, quam ab ipso Plutarcho poetica omatus. Simile exemplum secutus est Iuvenalis Sat. X. o -hujus Pallida labra eibum capiunt digitis alienis, se ad conspectum omnis diducere rictum Suetus hiat tantum, ceu pullus hirundinis, ad quem Ore vola pleno mater. In docentis descriptione imaginem Homoricae avis similiter secutus est De Prosect Virtut p. M. At μὲν ὁ τοιουτος σοφις is διαφέρει τῆς μηρικῆνονιεις, δ, τι si λώιόοι τοῖς λαθ

των λαμανομνων. Respicitur ad Iliad. I. 3M. iboriam a Xσι νε- sim προ-n Μ- ακ', - κε λαρσι, κακῶς δ' - οι πι- αὐτη. In eadem militudine versatur Iulianus p. XL. ad Iamblichum p. 419. Dci μὴ περισδης - α νεσ3ους - - των παρά σου τροφων, χρα τυγχάνοντας αλλὰ και γράφε συνεχως, καὶ τοῖς πιαμ σαυτου καλοῖς ἐς ιαν μας μὴ κατοκνα. Caeterum non vulgaris est esticacia dimonis tralatae χαίνειν πρός τι, inhiare altem rei. Dion Chrys. Or. XXXIV. p. 4a r. C; προ τον απὸ τῶ πληοου Θόρυόον κεχηνότες. -nius P. Stob. semi. XIX. P. 169 αδ τὴν ἄξαν κανα-ἐς Porphyrius

416쪽

48. A. εκ μαναν Frui re Hiem bore partac decrepere alienum fructum, abundanter quid percipere, discera inventum aliorum sunt notiones hujus verbi nondum satis explicitae Plato Leg. VII. p. 635. Dci αασα δὲ νυε-- μέρο

ελπίζουσι δε οσον αγαθόν ςι εν αὐτοῖς, τουτο μὰν κληψε ς τὰ δε δεινοὶ πάντα τὰ προσόντα τω πραγμαπι και τα κακὰ διαμει-

μαι bona quidem se pereepturos. Polybius II 39 του Mισρους κοὐ νόμους ἐκλα ντες τους των 'Aχαιων, quum didici uleges moresque Achinorum. Similiter Origenes Adv. Gl- sum VII. p. 718. C. 8. A. προσοχης κα δριμύτησος ἐν ου δεισι Θηρωμενοι δόξαν, ἀποκναίουσι-τους λέγονταςJ Brevi spatio quot verba, tot elegantiae Προσοχὴ attentio, legimus jam aliquoties, et legemus porro in Opp. Mor. p. 38. F. a. A. M. C. 83. B. 99. D. 14. E. 8a5. D. I 5. E. Utitur et Dion Chrys. or. XXXIV. p. 4I8. Cci χρόνου δειτα και προοχης mu-terpres reddidit, indige tempora e provectu, ac si habuisset προκοπη rectius mox 42Ι δῶτα τὰ παρόντα προσοχῆς. XIV. p. 6 3. A. XLVII p. 529. Ἀ σῶμα θεραπειας , πιον ab πολλης προσως Porphyrius De Abstin. I. 39,

, 4I. Δριμυ ς, acumen, astutia Plutarchus De Fraterno Amore p. 583. Fi γαυριῶντες τι των ἀδέλφῶν πανουργια, καὶ δριμύτητι, , παραλογισμω πλω ἔχον ἐν τω νέμε eo gloriamur

vehementia importuna, malim acumine. Gryllo p. 99a. μιτὰς -- λτηριας , λακάας ἐλέγχου v έρων πανουργία και δριμύωες aliorum animalium suores et inerti. ostenduntiatorum olutu e flerauae possit etiam verti vinias animi; vulgo male, activitas. pies eius Disso. II. a. p. 33o dedocendo, ἀνάγκη δε ν παραβοσιν γίνε 'εωρημάτων διὰ λέξεως πνοια κο μετά τινος ποικιλίας ἡ δριμυντος ita recto corrigunt Hier Wolfius et I Upton laclendo altera τῶν

417쪽

DE RECTA AUDIENDI RATIONE. p. 8. A. i4- ειορ νιάτω post ιμ-ησος Ergo hic aliquam laudem habbet δριμύτνς, quamquam Plutarchus philosopho non vult acclamari ρεμέως p. 46 sane haec est una ex postrentis laudibus, et ipsum vocabulum est τω μώων, ut in utram que partem accipiatur habetque multas tralationes pro sectas illas a propria notione saporis acidi e satis, unde ad lepidum venustum facetum, item vehementram amorisae sudii adhibetur de quibus alibi dicemus. Nunc de inge in oleri qiu nolim tenendum, eam fere conjunctam esse cum astutia Plutarchus Isid. et sir. p. 379 Ε.τής -ενεῖς γε κάκους opponit τοῖς Μιμυτεροι - Θρο- τέροις. Platoni frequens deteriore sensu Leg. VII. p. 635. G:

tonicus apud Euseb. Praep. vang. V. p. 795. A. et ganti imagine Platonem in mans aquilam altissimo montis vertici insidentem, ista de Aristotele subjicit, is τομον τὸνἈψηλον παγον το δριμ α πανοῖργον κεῖνο ἀνελθεῖν ἀδυνατον. Dion Chrysostomus quoque pro astat usurpat r. X. p. 1 6. D. XX. 226. D. XLIV. p. 50. D. XLIX. p. 536. C. L. p. 5 I. D. LII. p. 549. B. Ma A. Porro, ἐν οὐ δεοντι, in eo quo non oporist, alieno loco ac tempore, insem. pes e, exponemus ad D a16. F. Tum ράμνος δοξαν τινος, alicujus rei Deoiem,mans, pinionem confectam supra P, 44 A: --νος -- ἀς ἀθους καὶ βάδεος νοντος ανδ M. De Discrim. Ad et Am. p. 59 D: μμορος - os metas δόξαν De Sui Laude p. 547. α δι' ἀλείας Hόρου -- --- θη-μενος Catone in p. 76a C: οὐ δόξαν ἐκ ταμες τῆς κανόωος ρωμος Musonius Stob. XXIX. p. oa. racitur et cum Accusativo rei pro Genitivo, omisso δέων, veluti ἄρ ν ἀμαθίαν, de quo supra disimus v. o. De Tranquill An. p. 464. F οὐκ ἁκροάσειος κα παμέρος κώ - , - φίαν, Pro ζοξαν καλλιγραφίας. MetaPhqripum usum nO

418쪽

tavit etiam . Wesselingius ad Diodorum Sic T. II. p. Denique verbum ἀποκναίων eximie illustravit Rctn-nius noster ad Timaei Lex Plat. p. 4a cujus disputationi addantur Ioci in primis Plutarchei: nam labore quem fati,

gare, macerare, est Opp. or, p. 135. D. 62. A. D. A. Vit. p. o . D loquacitate, interrogando, narraudo qum obtundere, necare, opp. mr. p. 5 . D. 96I. C. I 8.

B. 1 3 E. at Sympoc II p. 6a8. . in Democriti dicto ἀπέκνωσας Xylander quidem vertit enuasti nec tamen diuturniιatis significationem isse lacus accipit, ut potius vertendum videatur, emunxisti, is spe deseri 48. A. in p--- βραχεῖα γλτι 'κραὶ, J Ita distinxit Stephanus, et vertendo secuti sunt Amyotus et Xylander,

hic in Graeca editione Θοος cum versu conjungens Luscinius et Cruserius versum omnino a prosa oratione non

distinxerunt Atqui lentur in Sophoclis AntiMna a37. Τοιαῖθ' ἐλι-ων επιτον κολ βραδύς X' ἀτως ὁδὸς βραβα γίγνεται μακρά. Et in proximis Plutarcheis apparet Sophocleus color ex

eodem loco ductus, veluti in μι ατεις Vere a3o. Πολλα γὰρ ἔχον φροnnum πιιώσεις,

Sic Plutarchus Ioco gemino De Prosectu in sent. 76. . laudat ἡ φιλοσοφία τοι ἐνδελεχὲς Α το συνεχὲς -- ρωας - λὴ πολλὰς διὰ μέσου πο ουμενον ἐπισώσεις, id est, sitimes, mansiones. Sensu proprio De Solertia Animal. p. 973 C: γενομένης, ἄσπερ εἴωθεν, κατὰ τὸ τόπον ἔπις --. Hinc oritur notio auensionis, de qua diximus ad p. 7. F. 32. B. Συνοδia, et is societas, itineris Onfortium, comitatur. Opp. ori p. a I. B. 4a. B. 783. B. GUM p. 182. A. Suidas in voce, ubi pro vetere Σ-οδέοι usterus recepit Qδεια quamquam consuetudo in his terminationibus variat. 8. B. κατα τὸν Ἱερώνυμον, 'ερ οἱ δειλὼ rad γλίχρω μά- χες-οὐχ Assis es. J Quandoquidem γλίχροι nulla notionis commendatione tueri se potest, qui enim sit parcis temitas, tenacibus, hic lacus unisuis non apparet conjeo λι-

419쪽

DE RECTA AUDIENDI RATIONE. p.48. A11κροὶ, ut , et proprium in hac re, et accommodatum huic loco cujus rei caussa comparetur factum Lycurgi in duobus canibus opp. or. p. 3. A. a5. F. Similitudo ducta videtur a fonte Platonico Rep. VII. p. 49O D: -οι

mus ad librum D Seramum Vind. p. II. Ab hoc exemplo ductam imagmem immutavit et amplificavit Hieronymus Panem imaginis attigit Horatius Epist. I. a. Q venaticus a quo Tampore cervinam pellem lareavi in aula, Milita in Bisis arulus Hieronymus hic est Rhodius, Peripateticus, suppar aetate Hieronymi Cardiani civis et familiaris Eumeni, scriptoris de succetaribus Alexandri agni, peium hoc confusus, clarior tamen e dom multis in omni doctrina scriptis et ad posteritatem celebratis libris Musdem, vel ex eodem es ex similia argumen libro locitan in supplementia Stobaeanis seo

tum prodidimus, in Animadversionibus ad libellum .

ῶνειν - τὴν -- αν. Platonica sunt, siquidem animus rerum involutam cognitionem in se habet igitur vasis fi-litudo non satis in eum convenit judice quoque Cicerono

-H Absurdum id Ράλ- qui assim dura, Mimae salis -- fora intelligi potest avit viae μαι omnino spa--as. Sed sunt item Stoica squidem animus in se habet wλέψεις et ἔννοιας, inchoasas intelligentias, quibus explicatis iniis ratisque pervenit ad sapientiam, Leg. I. . IO. 16. a. m. V. I. Igitur otiam in divinatione non nisi sotato opus habet, ipse jam a rena materiam igni idoneam. Plutarchi huc valet disputatio Domino. Desectu p. 438.

420쪽

τοι προς το ταθει καὶ Μνας sis ομως ἔπι-αν. . Stoica simiet postrema ιρμη universe est impetus et moti animi Φε fit ad rem appetendam, est ὀρεξις fi ad fusendam, scitur ἔκ--ου de qua distinctione monuωunt Salmas ad Simplicium p. 49 seq. et Heynius ad Epicteti Enchm .dion I. I. Ergo et ὁρμη est μυ--d universa, ορε, ἀμ- ας, peculiariter atque ita loquendi usus invalisit Plut archus De Iside et sir. p. 33I. Ε λ σος ἔρεξις πιν ἡ τῆαλ ας, μαλις αα νη περὶ Θεώ σφε τις Aristocles v. Euseb: ep. Evang. XIV. p. 765. Ah ου ἔγ- ιν ιρειὴν α μεικJamblichus it Pythag. q. am: Minis, την - μώ- 48. C. -- ωμενος----ἐξέωκε διὰ φιλοσοφίας Injectario. mitis, λα--μα- , mentione, inde veritatis cum igne, luce, calore, comparatio ducta, per suaves et notas imagines deducitur ad evidentem rei quas oculis subjectae adspectiam : κων λόγου μεταλααν, venians ad priendam se ιisnam, fiotiam, constructionem in sequentibu exHac bimus. Veluti eaura ignis ruborem ac piandorem, σωι δοξαν απὸ των λόγων, opinionem ab audiendis bilinopbi ἀρρutationibus aufert, ut sibi et aliis profecisse videatur, non ut revera profecerit opponitur δόξα et aeri μη, τῆ ἀλ- , ac refertur ad σοφι κὴν ἐξιν dicitur in primis γα-- dos eudoro aeris, qui poliendo, vel obducto stanno sit, qua de significatione videatur Is Casaubonus ad Athenaeum LP. I. et nostra animadversi ad p. V. B. At inurior manimi inruginem non κυωρμακε, alefaciendo avumavis, Mi βις vel ex xit, ut sander vertith nec animi eo bras per philoisphiam dispulit: εὐρως et a per metapho. xam de animi istis dicitur: sic Iutarchus opp. Mor. P, II 29. D. 19. E. Dion Chrys. p. 663. A. et alii notauod libellum De Sera Num Vind. p. II et Latinia ---go, Mim ita in usu est. Formam Perfectorum minus a seribus gratam Plutarchus non magnopere spematur: qui quidem aliquam in componendo rationem suavitatis haberent, utebantur Aoristis, in hoc loco poterat poni κε-

SEARCH

MENU NAVIGATION