장음표시 사용
421쪽
leguntur: V. c. opp. Μor P. 23. B. --κε. 43. C. ἡσκηκεν, ubi in nostram editionem, nescio quo casu, venit εσκησεν 399. A. et M. A. ἀνηγόρευκεν. a. B. πεπαυκε. 3. E. ηὐπορηκε. 35. A. v . 873. E. ἁπη λκε. III3. F. κεκωλυκε. Vitarum p. 618. B. -αρεσκευάκασι. 682. D. μωκεν. I a C. συνωκή- sed de Plusquam-persectis alibi dicemus: Ροικα ut bene Graecum probat ἀνηγκακα ut
populare Alexandrinum improbat tymologus Magn in hac voce t Dinarchus r. Adv. Demosth. p. 99. Aci ἀπεφαγκεν In nostro loco una est varietas Harteiani codicis ἐκὶ παγκε, quae nisi vera, niagis tarne proba est forma. 48. D. να μὴ σοφιςικην ἔξιν μαμ ἱςορικην, ἀλλ' ενδι ετον , φιλόσοφον λαμαναρον opponuntur σπιςικὴ ξις et ενδι ποο,
de quibus diximus ad p. 44. D. internus habitus solidusae Amus, subsis ad opinionum comparato item opponuntur φιλόσοφος et ἰςορικη, quoman hic tantum noscit quid , ille etiam uar si Latinum abitus vulgo non recte accipitur pro flerii per onsuetudinem et usum aequisitares enim ἔξις proprie illud, quod ἔχορον, in iisque censentur scientiis et virtutis, auctore Aristotele Categor. Cap. s. et 6. et intaphys. IV. o. unde fluxisse videntur ea, quae praecipit Cicero Invent. II. 9. quocum conjungenda
sunt Aristotelica etaph. I. a , 5. V. 53. Hinc intelli- ndus Cicero Leg. I. 16. et alibi subinde.
423쪽
DE DISCERNENDO ADULATORE AB AMICO.P. o. Ε. ΠΩΣ ΑΝ ΤΙΣ --ΝΕΙ ΤΟΝ ΚΟΛΑΚΑ
ΤΟΥ ΦΙΛΟΥ. Haec est inscriptio codicum sere omnium, quibuscum consentiunt Sopater apud Photium Cod. CLXI. p. 341. aa. Marius Chrysocephalas in nec- dotis Graecis illoisoni Vol. II. p. Io Thomas Magister in vocibus λαμυρία et ποκοριζομαι hunc librum citantes. Non nisi duo aliter habent ulcob et Venet. πιερὶ διαφορας φίλου ἡ κόλακος. In Lampriae Catalogo, πῶς λακρίνομ του φίλου ον κόλακα, Num LXXXVIII De hoc argumento videtur fuisse Theophrasti liber περὶ κολαιώοις, citatus Diogeni Laertis nam in ejusdem Characteribus caput πε κολακίας, adulatoris habet imaginem, non ejus ab amico diversitatem. Porro exstat in Stobae Florilegio Serino XIV. περὶ κολακώς. Attigit hunc locum Seneca, Epist. XXIII XLV. LIX. Quaest. Nat. IV. P set Benefic. VI. 3o Tranquill Animici fine. Et magnus videtur huic quaestioni locus fuisse in Philosophorum de Amitaria disilutationibus et vero etiam singulares do hac ipsa re disputationes ruerunt voluti hodieque superest Maximi Tyrii Dissertatio XX πισι χωρ - τὸν κόλακα του φίλου.
424쪽
Et ex verbis . Ciceronis De Petitione Consulatus . Io. haud temere quis colligat Dequentem fuisse locum in hominum doctorum disputationibus: Non es hujus temporis e priua illa de hoc genere disputatis, quibus rebus benevotas ei mulator dijudieari pessis tantum es hujus temporis arimonere Iacobi rederici Heusingeri editas annotationes in hunc Plutarchi libellum alicubi memoratas legeram: ipsas, quum haec scriberem, nondum vidi. Iam sub ipsum hoc tempus, quo has nostras in Plutarchi oralium volumen I. Animadversiones Oxonium mittimus, in Montimus eas proditas in Misceli Lips. ovis. Igitur earum in Addendis rationem habebimus. 48. E. N σφοδρα φιλῶν is τοτ άσκοντι Dixi in mendatione, legendum videri οὐ σφόh φιλεῖν ---σφώH
τυ νωμὸν μὲν παντας ὁ Πλατων δονα φησί- siquidem ad Platonis exemplum redigendus sit hic locus, nec Plutarchus eum memoriter referens immutaverit, aut aliter in
suo libro expressum habuerit quod ut disertius appareat, ipsa dictio Platonis apponenda est ex Leg. V. p. 6o6 C:
--των δε μεν ν κακὸν ἀνθρωποι τοι πολλῶ εμφυτον is ταῖς
- ι Stultiu es improbus hic amor es, dignusque οιαν Juliani Inip. admonitio Misopogone p. 349. B: ἀν ἀποπ
τυφλουτο γαρ ὁ φιλῶν περ το φιλούμενον tribus aliis locis adhibuit Plutarchus De Capienda in Inim. Util. p. o. Ar a.' Quaest Platon p. mo. A. Galenus De Dignotione et Curat Propr. it. T. VI, p. 5a I. A: τὰ
425쪽
ut mesta Euripidea suscepit, ita in hoc eius in Cresphonta
sententiam secutus videatur Fragm. VIII: Ἐκεῖνο δὴ ---αμ α - βρο- Φιλῶν μῶλις ιμωτον οὐκ αἰ νομα .His alungantur Aristotelisa thic Nicomach. VIII 8.
Rhetoris L II. 3. 48. E. Ἀντιοχε Φιλωτο rq Recte se habet nomen viri, caeterum non satis cogniti consentiunt codices exceptis perperam olim. Nov. et T. qui habent Ἀντιλαε Mosc. I. Hart. I. Φιλλαε ac nostrae editioni exempla octon ria φιλοπα- parvula litem initiali, quasi non esset cogno-x n, sed adjectivum. st hic idem, de quo narrat Plutam. Sympos. I. Io Φιλ- που του βασιλέως ταῖς φυλά. - --ους χορογωπος. At quare dicitur βασιλ-. Non sane quod Athenis βασιλ- sacroriam, secundus ille ex novem Archontibus esset sed quod regium nomen retineret, utpote nepos Antiochi regis Commagenae, a Vesp
sano Caesare inno spoliati hic duos habuit filios Callinicum et Epiphanem, O item regno pulsi, Romam cum Patre concesserunt: cujus rei auctorem habemus Asephum Bello Ad. VII et cui addatur Suetonius in Vespas. VIII. et Tillemoni Hist. Imperat T. II. P. 13. nec ipsi,
nec eorum poster avitum regnum recuperarunt. Et ex horum numero unus fuit is, ad quem usonius scholam habuit, relatiun a Stobaeo Sem. XLVI p. 336: πελ- τος δε πρυ- ώων - βο- ε- τινος των Mia reis Συρίας -ον γὰρ ἔτι τότε ἐν Σύρια βασιλεῖς Ῥοφαίον --οι- . Igitur
Epiphanis filius fuisse videtur hic Philopappus, cujus monumentum Athenis vidit ac Sponius ejusque inscrip-
426쪽
de Dalmatie, de Grece et u Levant-Ia. T. II. p. 57. seq. duas Graecas alteram ΦΙΛΟΠΑΠΠΟΣ ΠΙ
FAB ANTIOCHUS PHILOPAPPUS COS. FRATER ARVALIS SULLECTUS INTER PRAETORIOS AB IMP.
Haec nil habet impediti jam mite edita a Grutem p. CCCCXXLmum. a. e Scaligeraris Hadrianopoli. At in altera Graeca legi dicas ΒΑΣΙΛΕΥΣ pro eo, quod Ssonius edidit mera et ejusque specie indu s Antiochum Iecit civem populi Atticae, Byis, memorati Straboni IX. p. set B: itaque certe m4ΙΕΥΣ edendum erat, prinati est in alia inscriptione a Sponio edita Indice Ptolorum Atticae p. 39 Caeterum haud fine verissmilitudine hue
resere locum Pausaniae I ay ἔς δὲ timὸς οὐ περιεο- - γύου τὸ Μουσεῖον, ex ἀντικρύ της ἀκροπόλεως λόφος -- - μνημα αυτοι ἀρι κοδομηθη Σύρω : Syrum hunc lanificari judicans Antiochum Philopappulit, siquidem nonumentum. illud in loco veteris use repertum est. Quod autem dicitur βασιλέως ' τι χου scit sius, non ' ι -- ut in priore Inscriptione, expedita est ratio quippe -- phanes fuit praenomen ipsi, nomen Amininus commune.
427쪽
DE DIκERN ADUL Aa ΑΜΙ . Ag. F. Isilbae omnibus Coi magenis e Seleucidarum prosapia regibus. De his regibus quaedam docuit Norisius De ina Syro-Macedonum Diff. II. p. I36 et accuratior e tnotitia, si I. Valliantius utilissimum illum librum ' Α-riis Seleucidarum non in Antiocho XIII, qui, post Syriae
regnum a Pompeio in provinciae formam redactum, primus Commage rum regnum nomenque obtinuit, finivisset,
sed quousque per nummoriun aliorumque monumentorum indicia limbat, deduxisset. Nam M. assonus, qui reges Commagenos recensuit in . . HVm Te ro Britannico Vol. I. p. III. m. illos quidem, qui postea, regno in provinciam redacto, privati Athenis vel alibi
vixerunt, non attigit. 48. F. οῖτο - κόλακι πολλὴν με ευ τῆς φιλίας ἀρυχωρίαν
δίδωσι ὁρμητέριον ἐφ' ἡνας εὐφυὲς ἔπησι τὴν φιλα/ψαν Imago ac dictio tralatione et evidentia plane est proprietatis Plutarcheae: Hoc adulatori magnum prisbe locum in media amiaeitia, in quam μου induere possit; anna qui baleat naturaleme inportunam adversus nos arcem, unde nos aggrediatur,
Urum erga nos ipse amorem. Similis est notatio adulatoris aut Hunnilatoris fratres disiciantis De Frat Amore p. 479. B: h πρὸς το συγ&ὰς διαεολὴ , φόρασις Φυλέοις ἡπωνσι φαύλας καὶ πονηρὰς . τὸ ἐλλιπες Θοειν ωιρρεούσας. In re corporea proprie ita exprimitur Sympos VI p. 696. B. de soliditate olei: ἔς γαρ κνότατον οὐ γὰρ ἔχω -ἀυ
εστα το παρεμπωθον. Sic animus hominis nimium se ipsum amantis, noli solidus, sed vanus et inflatus, multos habet inanes locos, in quos adulatorem recipiat ' sis ριον proprie in re bellica est ianimentum, locus tutus, unde pzis in B em excurrere, et quo se recipere ρ t. etaphora Pluto archo non infrequens. De Sui aude p. 546 B: μίγα γὰρ ἡ περ-τολογία - φιλαυτίαν re intro ἔχουσα, καὶ τά. -- δοκου μετριως latam vinas ιν - αι-- πολλακι ἐπιτι- Θεμεν i. Catonem . p. 353. C. dicitur, eum ad ersus pri-- opes in rep. ἡ ω de principatu contendis. μαμὲν ον πηριον σχοντα πω, -- - ραμ-ομνην me τῶν δισια- Cicerone P. 866 ν βουλόμενο ὁ Κατιλινας κυρο τι προκώαλαδε Μειη-
428쪽
De Amicitia XXVI: uatio, quamvis emi Ua is, nocere amen nemini potes, nisi ei, pia eam recipi atq- delectatur. Ita A, ut is as-ιMoribus amaria aures vas maxime, qui isse bi a Matur et se mari a sese daeiactis. Omnino es amaris sui virius ορι- mim a ipsa novis, quamqua amabilis si inultigit. Ego autem non de isti nunc loquor, sed a virtutis opinione. In opponendia in re βούλε- , ut mox p. 65. D est Demosthenica stirina exor Olynth. III. p. 37. D: μέγα τοι τοwύτοις ---λάγκε παρ κάς βήλπις' - μα ν ἀπάντων ἔ- -- ἀ- πνσ- ὸ γὰρ βούλεται, sia εκαςος καὶ οἴεται Menander, fi Euripides, quamquam illius potius esse putent, apud Stob. Sem. XXIII. p. 9o. p. mi P. 16. Clem P. M. in Fragm. Euripidi Incert. T. III. p. 595. edit. Mus is vii πι βουλετα γὰρ μόνον ὁρ- γῆ προδοκων, ' Hiri ις - ψειας κν ές. Ab eodem exemplo ductum est Dionysi Halicarnassensis Iudic de Thucydide p. 49 α - λα- τος ἁνα βουλεται περῶ τὸ φιλούμενόν τε καὶ θαυμαζόμενον ν
49. A. κατὰ Πλατω- Leg. V. p. 6χ F --- παν- των μὲν --- Θεῶς, πάντα δε ανθρώποις ἡγεῖται sententiata inultis Veteriini Mun memorando, tum imitando, etiam
429쪽
DE DISCERN MUL AB AMICO. p. 40. B. mbravi ut notavimus in pistola Critica ad D. Ruhnhenium p. 5.
49. B. -τάδεω γὰρ λ πη Nin σου τὸν ut factu dissicillimum, ita praeceptum nemini ignotum de Ru ribus dicem minetam ad p. I . B. Ad hujus loci a gumentum pertinet dictum Chilonis p. Stob. p. 76:Xιλιον ἐγ- , τ χαλ- -- Τὸ γινώσκειν ἐαυτὸν, ἔφη. -λλὰ γὰρ τὸ φιλαυτια ἔκ-- - αν - . mblema τὰ ἀγαθὰ κα τὰ και delevimus, et prora arim dedimus ἐλλι- obsecuti eodicum auctoritati. Illud compositione leniore retentum est in Conm. Nov. ita τὰ - ἀγαθὰ ιλλαν - ἀπιλα - κα--. Aristotelas in eodem argumento versans usus est nomine et forma D n ς Rheto- . I. II. μὶ δὲ τὸ δ λα τὸ εὐ-mκὸν κοντὸ --ομον τοῖς ἀνθρώποις τους αλπων M. τὸ τὰ ιλλανῆ ἐπιτελεnt. Haec forma est in Plutarcho opp. or. p. 39I F - ελ- -ῶν μόρον, ubi A. B. D. antra Ληῶν. At vero ἐλλιπὴς diserte estis a38. E. Io C. Vii. M. A. Plato Leg. X l. p. 679. F. Thucydides, , ut Indo r. habet. Caeterum pro νοκον quod omnes libri habent, fuit quum legere mallem - . -s. 49. B. οι θρηνες εμφύοντα μαλος τῆ ἀπαλοις - γλυκωιξολως --τα habent C. D. Hari. I. a. Moso a Vula.
Iun. - ΜΟΩ..I. a priore marim vulgatum tamen pra
430쪽
λον. Quo loco notandum genua ν - . t pro πνες, quo est genus serpentum, corrigendum σπες, inein reliq emendatio petatur a Benuei p. 8o. 49. B. O -ine dira ἁδεινJ Praeter libros. Viacob Scholt. Coliat Mure'. etiam Fulvius Ursinus in ramientia Lyricorum hunc locum reserpns p. 179. exhibe Zα--: et probat eamdepti lemqnem alia narius in Notis adorationem suam de Philippo Maced. p. a , 59. CC parans hoc dictum cum Homerico Od. Δ. 6-- ... et Horatiano inde ducto pist. I. I: Non es astus gasis Bbae locus u neque plavis Porrectuci odiis, nec nino prodio harbα. Idem in Zacynthum potem valem, lysiis item insulam, dictam omer m A. 4. - - σα Ζάκυνθος, 'Virgilio En III i o nemorosa Zas nibus. Ea sertasse e sus hujusmodi fuerit οὐδὲ Ζακύν παδεῖ, νυν-
ροισι δ' o ραις, 'Is ἀτροφος---. Caeterum in vulgata consentiunt omnes caeteri libri, nisi quod D. hahet πυροφόροισω. Λέκμος, ampulla olearia, tinguentaria, piget --ria, non satis recte in signum paupertatis et humilitatis adta tur rectiusque fritio opponiatur λέκιθος, Miseum in litora mritimo crescens, tenue ac vile, de quo Plutarchus Sympos IV. p. 638. B. Stephanus Thes. . r. T. II p. 675. Nisi lario Simonides frumenti et olei Proventum C --
Parare, et tectas alterutro ab dantes, veluti Atticam et
Siciliam, signiscare voluit. 49 α πραγμάτων μεγάλ- hi mo Mus verborum
κράσεις οριιτρώκοις χουσι τὰς Μαο ς. imperium, saepe dicuntur πραγματα, ut Manis res opp. Οr. P. 37. A.
M. C. 76.D. 18λ. A. 337. C. 338. D. M. C. 467. D. 766. D. Vitarum p. 33. v. 34. B. 39. A. m. D. F. E. Ia. E. 36. C. D. 4o. B. 4a. B. 259. C. 77. A.