Ploutarchou tou Chairōneōs Ta ēthika =

401쪽

DE RECTA AUDIENDI RATIONE. p. 45. E. am: διδακτον ἀρετὴ p. 439 Ε ubi legitur ἐπαλλαξ ut apud Aristidem, qui eumdem Comici versum mente agitabat scribens T. II p. 95 : -- τίμα τοῖς παιώριοι ταυτα λέ

οὐ χρὴ, - βαδίζων ν ταις ὁδοῖς τι σὴ κοσμιος, - τοις πρεσ- τέροις --k- , καὶ τους πόας φιλών, Α μὴ Θορυόεῖν, μηn κυόευαν, μομ ιχων, εἰ βάλα, τὰ uiati main Q ubi haud scio, an interpres Latinus parum ceperit illud εἰ βουλα, quod est,ti hoc tirum exempli gratia Clemens Alexandr Paedagog. II. p. 71. Dci εἰ δὴ κο καθεζοιντο, μὴ Βαλλα τὰ ποδε ον-

- θώω υπερειδόώ-. Caeteroquin in adverbii forma ἐναλλα Plutarcho istatum, opp. m. p. 95I. D. IOI7. E. Oa I. B. OM. Ε. . A. Vii. Io et C. Simile est Agathis III. P. 55. A. -γχανε γαρ αλλά hi ἔχων τὰ πόδε bH τον αὐ- επήτω serrae. At verbo ἐπαλλάτlω magis utitur Plutarchus, cum aliis locis, tum eodem sensu in Lucullo p. 5m. D. de regibus captivis Tigranem circumstantibus ει - μά- ναις δι' ἀλληλοπ ταῖς χερσ--. Alios hujus verbi usus insequentibus attingemus. Q. E. συνδαπου τι χαρίεκτος ἔργω τὶ Ita in Sapientum Convivio p. 47. Ε. Illud proxime dictum, haud scio, an sit quoddam Menandreum hujusmodi rΗκοντες ελαμῶν, μένον πιν' Ris. Hujusmodi auditoris iniqui reprehensio

est apud Aristidem T. II. p. 393.

Q. E. προαγων se ευM H Ita omnes, quod sciam, li-- tamen malim προσάγαm, quod et Reisscius conjecit. 45. Ε -οικιζειν -- τὴν ἀκρο-ιν Vox et res propria Grammaticis transfertur ad alias vitae partes et actiones te hoc quidem loco opportune, quidem fastidiosus ita auditor etiam κατὰ 'in soloecismos dicentis venatur. Sic Galenus De ordine Librorum uorum T. I. p. 5a Dr- - γαρ ἐς τῆ - - α ντ- - σολοικίζων. Lucili Anthologiae II. 46 7

402쪽

An advertendus in ultimo versu soloecismis de disia a poeta commissus, quasi significante, se per rhetorem istum eodem soloecismi morbo assectum esse, Et ego eum videns, os mihi ligarum es nam appauet eum haec scribentem in mente habuisse amuam illam in schosis, et Stoicis proditam soloecismi definitionem additumque definitioni exemplum cujusmodi exstat apud Diogenem Laertium

VII 59. ac plenius apud Suidam voce ο --μῶ. Ἀ- λομπειο δ ὲς λόγου --αλληλος συντεταγαέ vos ' ἀπερα-- τοῖν --s quamquam apud Atticitas, Philostratum, et in primis lianum, tamquam gratae cujusdam negligentiae elegantia frequentatur. Redeamus ad Plutarchum, qui eadem tralatione describit curiosum, in libro De Curios late p. 5ao ν οἱ τοίγε πολυπράγμονες vs α ουδε ποιανάτων, ἀλλὰ βίων ἁ χηματα ό - μωρολεματα

Q. E. ε τω σφαιρίζειν ψυχα,α De similitudinis Dequentia diximus ad p. 38. E. Huic loco etiam adhibe tur Epictetua Diss. II. 5. p. 89 : ουτο - τοιουντας σφαιρίζοντας ἐμπάρως οὐδεις ἀτῶν λαφέρετα περὶ του ροπα-ν, ὼς περ ἀγαθου - κακου, περὶ δὲ τῶ βαλλῶν - δόχ-- λοαώ. Ἐν τούτω νευρυχαία, εν τούτω ἡ τεχνη--.45. F. 'Bπίκουρος-κροτοθορύόους γίνεα ποερ πιαμ is qEx epistola Epicuri ad amicam Leontium meretricem, Diogenes Laertius hanc particulam apponit X. y Παιαν ἄναξ, φίλον Λεοντάριον, οῖ κροτοθορύς ημα ἐνέφυ - ἀναπιμτας σου το ὲπις ιον. rgo sensus apparet: Epicurusseribens

δε epi liis amicorum, facto esse, lectis his epistians, avαυτῶν, ab ibis, id est, ab Epicuro et familiaribus, κροτQ-όους, ineptus, ac di sica Vocabulum fictum ab ipso

403쪽

DERECTA AUDIENDI RATIONE. p. 45. 46. Α. 39s Epicuro, quum dicendum suisset κρότους οὐ Θορύδες, plausere tumultus. Eodem spectat Plutarchus Adv. Epicurum p. 3 5. D. et Adv. Colorem p. III 7. A. Alia etiam attule runt ad Laertii locum Casa onus et enagi Q hic quia

dein perperam corrigens σοι Pm σου.

M. F. Θάως, Θμφορήτως Amre ' diximus de his acclamationibus ad p. 6 B. Verbo ἐπιφωνειν. 45. F. περ miri Hic quamvis magnus fuit orator aebonus civis, numquam prose Misadius est eam existimationem, ut in exemplum virtutis sapientiaeque celebraretur quam quidem existimationem Socrates, Plato, et Plutarchi certe sensu Judicioque Euripides etiam habuit. Et vero haec nomina subinde a librariis permutata reperi untur: quod cognoscere licet ex animadvetiione Ruhn-kenii in Historia Critica ratoriun Graecorum P. I. I arpocration voce in , eam interpretatur addens hanc Hyperidis auctoritatem, παυρίδης ἐν τω προς γιαίνοντα. In Aristotelis Rhetoris. III. I5 ωσπερ Εὐριπίδης πρὸς ' ιαι- νοντα ἐν τη-mMorae memoratur ita, ut nullum sit dubium, quin Euripidis nomen verum et ab ipso Aristotele, nec alibrario sit sed et apud Harpocrationem verum videtur essem eridis nomen, siquidem ille non nisi oratorum vocabula explicat Fortasse post Aristotelem demum illa Gripidis oratio in meridis nomen translata in hujusque orationibus ab Harpocratione et lecta et habita est. Nam, quod H. Valesius addit in Notis admotas ausiaci p. II 6 Fortem periδε eam rationem Euripidi scripserat: solertissima sane esset ratio expediendae difficultatis, modo ne temporum rationibus repugnat et nisi alium quendam IIyperidis aequalem intelligamus Euripidem. Caeterum γιαίνοντα quum apud utrunaque legatur, et iterum apud Harpocrationem in ΕΗ κα Νεα, malim hoc tueri quam cum alchenario nostro ad Euripidis Hippolytum p. ua.

γιαίνεσον corrigere. P. 46. A. -ορ σωφρονουσι προσφέροντες ἔπανον ἡταιρικὸνd πλωικοὐ μελεται sunt Sophistarum et Rhetorum, et hi sae- Pius cum merEtricιbus con l. arantur: qua de re exposuit

doctus homo L. Crelollius in Theatro Soph. III. a. p. 158.

404쪽

et 23. p. 3I t et in eadem comparatione Sophis te Philosophis, ut meretrices honestis matronis, opponunmr- IIuc pertinet dictum Eratosthenis de Bione Boosthenita apud Diogenem Laertium II 52 ως πρῶτος - τη φιλοσοφίαν ἀνθινὰ ἐνεδυσεν Bis primus philosophiam vario ac 'im siment induit quandoquidem philosophiam ad sophisticam artem redegit, ei quasi meretririas se induit haec enim sunt ανθινὰ quibus vestiue esse debebant mulieres meretricium quaestum factitantes Attica quidem Lege, de qua videre est Petitum p. 576. Seneca Gpistola LVIII: Damnum quidem fecisse philosophiam, ποπerit dubium, squam pro tuta es, id est, postquam Soph

sticam, tamquam meretriciam artem iacit. 46. B. Vmmi ιιιξολυδις ο οντος Haec enim harmonia vigebat Tragicorum studiis ut colligitur ex verbis Aristoxeni apud Plutarchum De usica p. 1136. : - , μιξολύδιος δε παΘητικη τις ἐςι, τραγωδίαις - ζορκτα. Ἀρουέξενος ς σου, Σαπφὼ προ ν ευρα ξολυδις ὶ παρ' ἡ τοῦ τραγι-ο- ruis. In primis ut flebilis notatur a Platone Rep. III. p. 437. Impia θρηνώδεις αρρογία , λεγε μοι συ γαρ μ σικός. Μιξολυδιε ὶ ἔφη - συντονολυδις , i τοιαῖτο τινες quo spe stat Plutarchus i. c. B. Caeterunt pro α--Θης praeferam μαθημ st enim ignorantia' suporis, nuingenii doctrina misi Pertinet eodem Euripidis dictum ex Antiopa . III. p. 55O 'μεκτίοι τοι μηδ' - οἰκτροῖ ν

6. B. k έτιζες Videatur annotatio ad p. 4a. D. do conjunistae originis voce τερ εὐε de hac Hemsterhusius ad Thom. q. p. 9O8.46 B. Ορα γὰρ αληθῶς οδο ες ι παινός ς ί Formula' usum habet in principiis sententiarum satis Dequentem re cujus quidem usus obseriatione colligam ἀμως non cum Ορα, sed cum ou ἐς jungendum esse sive mutarchus per transpositionem, sive librarius per eri orem Oeadverbium eo quo nunc est loco posuerit ut sensus fit, Nam id qua reverabis. Similis exempla usus exstant

405쪽

jus loci plane convenit egregiamusonii admonitio apud Gellium V i Musonium philosophum filitum dicere aecepimus, curam bilosephus, inquit, hortatur, monet, suadet, οι--jurgat, aliudve quid disciplinarum di erit tum qui uiuunt, summo et soluto pectora obvias vulgarasius laudes e --tiunt filamisan etiam, O m ejus festivitatibus, Amodulis verborum, siquibusdam qu0i frequentamentis oriatonis movemur, exagitanιur, a gestiunt; tum flias, et qui dicit, e qui adiunt, mufra se: nequacissio bilωρο-- siqui, fodisibismem eanere. Animus audientis philosophum, si quo.

dicuntur, Mitia et salubria sum e errarum ιque vitioruma dicinas ferunt, laxammium atque otium prolixa no seque

Iatidandi non habes. Quiriquis illa es qui audis, se illa espiana deperditus, inter ipsam philosophi orationam et perhomosa ne se bi, et pudeat iacitus, et poeniteat, et gaudeat,e admiretur. Marios de vultus disparil qua sensus gervi;

minis ut eum conscientiamque ejus istiserit iurarumquaanimi partium, aut Merarum, aut ingrarum, philose i pertractatio. Pristerea dicebat, magnam laudem non abessas admiraιione admirationem autem P ae mamma es, non

parer verba, sistenιιum: idcirco, inquit, poetarum δε entio in audisores illos dixi labores βοs illuseri a narrantis, ubi loquendi inis factus, non a uuare nec repere nee υω aerari facis, sed eo lis e universos dicit, quasi Διιο--nisos et ob piris det mentis a rium ad origines usque vo-- pe Minaruribus. In eodem argumento item luculenta et salutaris est Senecae pistola LVIII. sed cum longior illa quam quae transcribatur, et resertior praestantiorque quam quae excerpatur; ut nunc certe, si umquam alias, intelligam verum esse, quod Seneca alibi dixit, Stoicorum libro non excerpendos, sed totos ediscendos esse quod omnes eorum deinceps partes in eadem aequabiliter sint et soliditate et excellentia; ut locus delectui nullus relinquatur.

406쪽

ipsa attingitur De Ira Cohib. p. 458. B.

o. D. ταφῆς Tamo, conisectatiso, turn transate rem hensio. Plutarchus Lysandro p. 446. D: σε μὸν ἀνττως δει τινὰ τῆς εκμελούς - ς φιλοτηι,--α --- πα- τὸν Λώτα, ον αρι των δωτερ- . Significatio a Pythagoricis venit, teste Iamblicho ita Pythag. . II4 μ ομνσύμπαν τὸ Πυθαγορικον δασααλεῖον - πομον κάρ τι iσυναρμα ει , - ὰν ποιειτο ρολ- τισιν aerarii οις Adeatur et superior animadversio de voce κατάρτυσπ ad p. 38. D. Fortasse et restituendum cognatum vocabulum Nicostrato apud Stobaeum Sem. LXVIII. p. 4a6. fine, ubi laudatur γύναιον, κα προὐς τε αριμώομ-ου ανελεύειρον δε οὐδε ἀρτο-ποιον, χρη, γε μην κοψ ἁμεα ποτὲ μύλην κώ επαφύσας αυτῆς διάδουσαν -περ - λύρας. His in ultimis verbis editio Trin-

velli, et codex Parisiensis, cujus varias temones adscripsit Η Grotius exemplari suo, quod nunc in bibliotheca Lugdunobatava servatur, pro παφύσας habent παφησας, quod propius ducit ad veram lectionem -- τως, id est, Hiereula utilis agitando minae aliquando, fui tractatumem --benti musicam, ut in lum, ut mola dat senum numeria modisque distinctum nisi etiam διδουσαν referendum sit ad γύναιον, vel idcirco legendum διδὸν scilicet τὸ γυ-- certe -- et πάφησις est tractatio, pulsati θω, ut ex Eulyphami loco supra citato ad 38. D. intelligitur et ad molam mulieres canere solitas, exemtilo est Lesbia illa apud Plutarchum Sapient. Convivio p. 157. D. Aliis locis mino apud Plutarchum proprio sensu amonis sed imioris, occurriti Opp. Μor. p. 47. A. 589. B. ω Ε. 18. A. I. B. a I. A. 93I A. IIO9. D. 6. D. δρῶτος καὶ - ου Mςον, ἀχυν γεγάμπιον τι --

407쪽

DE RECTA AUDIENDI RAU E. p. 46. D. ast x die voce ἔλι ος et λι iam notavinius ad p. 7. F. Alterum item in descriptione antiquae disciplinae apud

Aristophanem ub. 988 Καὶ τοῖς αἰκροῖς αισμε ν, κεισκώπὶη τις σε φλε Θα . Quod imitatur Aristides T. I. p. 774 ἄγαλμα Παν τις ἔρησε - αἴθους αυτον εἶναι πιε τὰ μὲν ἄλλα σιωπα κηρκώ εἰ δέ τι με οιτο, ἔδει λέγε .

posuimus ad p. 3I. E. Prius habet elegantem tralationem a rictu canino ad ridendi significationem ductam Plutarchus Conjug. Praec. p. 139. F εἰ χαίροντος in εἰκόνα σκυ- -1ν αοδίδωσι τὸ ἔσοπψον, Ῥομένου δὲ κοψ - ωπαζοντος ι ρει γῆ σεσηρυῖαν, - μόνον ἐς κώ φαῆλον Amphinem. Lac. p. 23. C. de Cleomene ἐκ-- τον βίον γε κω καὶ

σηρότα. Scriptor libelli Dea ducatione p. 3. B σε - τες ' ο τρέμως γε σου Philo Jud. Legat. Ad C . p. Io I. A. Dion Chrys. r. I. P. I 6 C: -ὶ μὲν τοῦ προσ-

φιλους -διάματος ταπεινὸν ἐσεσηρα κώ -ουλον ita vere Casa onus correxit pro ἐπισηρου. axinius Tyrius Diff. VI. . . D. Mia-ν σμώ καὶ Θιασοι σεσηρότω καὶ σαπώτων - ἄκρα τη γ τὶν τὸ φιλειν ἐχόντων. XX. I. p. 233 . de adulatore, ὁ μὲν - - ὀρέγων δεῆ - M. Antoninus XI I τὸ ἀμ- α borris, εα νωιον ι καὶ νοσηρος, μηδὲ κρεσις. Is ubi dia verbi vim exponit h. Gat erus. Quaedam etiam notavit L. C. Valchenarius ad Theocriti XX. 5. Plautus Captiv. III. I. 5 : Nemo rides a ca--m qiadam irrisaiam volui quisquam imitarin Graecum σεσηρε- exprimere voluit. Elianus M. Hist. III. Sastros dictos intrata τῶ σε Πηρέναι mea opinione est cogna- originis, dictum pro Σάτουρος, caudam movem, ab ρὰ et σαω, unde σαί- et σα - de canibus, hoc rimandi, deinde --rdi notione . o. D. -- σω - συνέχωαν. Huiusmodi paronomasia optimus qiusque Veterum, Plato, Cicero, Plutarchus, Praesertim si a re ipsa et sententia osseuentur, libenter secuti sunt. Infinitum sit unius Plutarchi in hoc genere exempla notare duobus cognatorum nominum συν- et

408쪽

6. D. περ- σκληραὶ 'κ - τυ- risiis μα--μη λαμανοντος. J Adumbratum ex pervulgata illa opinione, animam vitiis et male factis vibices et cicatrices contrahere de qua opinione diximus ad libellum De Soramum. Vind. p. 93 veteris nostrae editionis r hujus p. 565. B. 46. D. φεύγως πεπιςretra re οντες ἐκ φιλοσυι-JHaud scio, an ex Platonica fluxerit consuetudine. Sic de se narrat Alcibiades in Symposio p. 333. D. se reprehendentem Socratem fugere δραπετω-ων ωπον καὶ - :sed totus legendus est locus epitomen quamdam ejus, assumtis quibusdam ex aliis dialogis exhibuit mutarestiua in Alcibiade p. 194. ν ι δε λοκράτους ἔρως πολλους ἔπι--

-ερορων. mprium est de fugitisis fervis translatum de alumnis disciplinae, ab ea, ut a domina, fugientibus et qua ration dixit Lucianus in Somnio, et T. L p. 18 4 δὲ

ςr, rarior sorma est et in Iamblicho it Pythag. q. Is rhequentior est ἀμετας ρεHI de quin exstat glossa imaei Lex. Plat et Ohokenii nota p. 25. 46. Ε ὁ μυετὰ τὴν τομὴν φεύγων τον ἰατρον Indem imaginem compluribus deinceps iteratam exemplis a ritin exitu libri De Discrimine Ad et Am. p. 7 . D. quod, notata etiam imaginis origine, monuimus ad librum De Seramum Vind. p. 6. veteris editionis hujus p. 548. B. 46. F. Πριςοισι λόγχης Versus ex uripidis Telepho, hoc uno testimonio cognitus inter ejus Fragmenta positus Num. XXV. Rca ipsa celebrata instar provectu, in com-

409쪽

DgmE A AUDIENDI RATIONE . 47 Α Iparationem adhibita cum ab aliis multis, tum a Plutarcho De Capienda ex inlinicis Utilitate p. 89 α ὁ Τηλεφος οἰκειου μη τυγχάνων ἰατρου, - πολεμ ικῶ δόρατι το ἔλκος ὐπέ κεν.

Similiore etiani in argumento Lucianus Nigrino, sub finem. T. I. p. 8 I. ubi Tib. Ηemsterhusius multos citat cum novos homines, qui de hoc proverbio egerunt, tum antiquos eo usos, in his Scholiasten Theocriti ad XII. s. quem fua pene credas, ut ait, hinc ex proente Plutarebi ire sues uamquam ibi legendum potius videatur, το του λογου, ὁ τρωσας ἰάσεται. Verba Scholiastae haec sunt 'Eαν γὰρ - - 1ρόν τι 'κτικὸν δρά ς, ὁ λογος ὁ τρωσaς ω τετα . Sane credibile est, veram scripturam esse το τοὐλογου. Propertius II. I. 63 M us et Emonia juvenis qua

cuspide vulnus Senserat, hac ipsa cuspide fensis opem. vidius Tristium V. I. 5 Telephus interna consumtus abeperisset, Si non, quin nocuit, dextra tulisse opemu et alibi, et hic et alii Adhibendi sunt quoque Plinius XXV. I rErasmus Adag. p. a : Meetiriacus ad Ovidii Epist. p. a33. et L C. Valckenarius in Diatrib ad Eurip. Fragm.

p. 47. A. to ηργμεκης Reliqua, praeter notatam, varietas haec est Exempl. Turn. καθειρημενης, κατηργνυμενης: l. et Leonio κα ραμεin1ς Jannot καΘηραμενης Arion. καταφρουμενης, in ali κα ρημενης , T. V. B. καθειρκμένησvel κατ- ρουμένης, Vel κο ρημένης. aeteri et meliores consentiunt in vulgata lectione, quae prosecto unice vera est Sensus est, phil ubi eum tamquam in metseriis miti- nte est enim κατάρχεθα τινος, aliquem initrare, consecrare. Lucianus in argumento simili de magistro suo statuariae artis, a quo novus discipulus verberibus acceptus fuerat,

in Somnio p. 6 ὁ δε ἀγανακτησας, σκυτάλην τινὰ κειμένην πλη- σιον λαό- ου πράως ουδε προπρεαΠικως μου καπερεατο ok δάκρυά μοι ταὶ προοίμια της τέχνης. Plutarchus hemistin te p. Iri 9. A. de sacrificandis captivis adolescentibus vates ἐκε-

410쪽

νεὼς συνειλ-μόνος - προς τὴν Θυσίαν πιαρεσκευασμάνος, αδ

'Iφιγένεια - κατάρχεται αὐτῶν. Aliae etiam in re sacra hujus verbi sunt construendi formae, de quibus suo laco di

cemus.

s. Α. φιλοσοφία ταραχης Comparentur loci notati ad p. 6 B. σπιρ -ο δεισιδαιρωνέα ' et 8 I. D. 47. B. H προς τὰς μι-εις ἀρχαὶ Proba est construmo, veluti modo p. o. E. habuimus ἀρ- προς το σμῆναι. Alteram lectionem, ο πρώτα μά--, usus tueri videtur. Sic fere Aristoteles Art. Poet. I. εὐρωπικώτατώ Κι ο-

ματα. Alia etiam et plura de hac imone adserto. Woriwerenus De Polymathia III. p. 4. Sed hi omnibus in locis quum πρώτου μα-ως fere intelligantur singulares disciplinae, quae in discendo aliis praemittuntur, προααβεύμπια, τὰ ἐγκύκλια - 'τα, Grammatica Rhetoriis,musica, non principia atque elementa προ -- artium, ut in hoc lutarchi loco haud sine ratione quis in eam partem inclinet, ut receptam lectionem veriorem judicet. Atque item sere dixit Plutarchus in Amatorio p. 769. Ε ταράτΤε ῖ a μαθηματα παῖδάς ἀρχομένους, ε φιλοσοφώι

7. B. φιλοσοφίας si is τι γλιχρον Xylander vertit j junum, non male poterat item subtile, tenue, di A.

Certe non admittendum πικρον, quod Μegiria a volaba Videatur nostra animadversio ad p. 31. E. 47. B. προσλιπαρουσα Diximus ad p. 39. A. 7. C. τὴν παν το καλ.ον μυ ποιοι αν ἁναμένων - isti JΕxpressum cx Pythagorico praecepto Ἐλου βίον τοὐμπω, αμυν δ' αὐτον η συνημεια ποιπει de quo dicemus ad raecept Sanit. p. 123. C.

7. D. ἔχοντες - Exquisite dictum, in meme habenisses, intelligentes, cognoHenies Platoni usitatum Euthy- Phrone p. 48 Bri I της εν - ἔχεις Πιτ)εα Μελιτον, Aquin

라틴어 텍스트