Ploutarchou tou Chairōneōs Ta ēthika =

531쪽

69. B. ad Mi ασια Alio loco poterat serri, ubi exercitationis abusus reprehenderetur hic non item, praesertim quum in apodosi sententiae κα γυναῖκας, hic simile postulari videatur. Itaque malim Musi ita, Vel γυναικομανία, qua voce Chrysippus usus est apud Athenaeum I. p. o . D, D vel γυνωα, mulierculas, id est, amores, ut supra p. 5a. D. 16 C. 69. B. Ω- ακα -- Εx Comico, fortasse. 69. C. προπεχουσιν Mitio nostra formae octavae perperam habet προτρέχουσιν. 69. C. Δημόπριος ὁ Φαληρους Demetrio Poliorceto Athenis potito inde humaniter dimissus, Thebas concessit, quas Cassander modo restituerat et tunc tenebat, Ol. II 8. a. Ante Chr. 3 quo tortuo ad Ptolemaeum Lagi filium Alexandriam aufugit, Ol. Iao. 3. Thebis habitabat eo tempore Crates Cynicus cujus vitam a PIutarcho conia scriptam, si adhuc haberemus, non est dubitandum quin illud colloquium planius accuratiusque rieremus. 69. D. Λυπερερενο γαρ μυλ θ Uno versu antecederito auctius citat Plutarchus Consolat Apollon. p. Ioa . . Duos hic potitos habet etiam Sotion ap. Stobaeum Serm. CXII. p. 58 . non addito poetae noniine Sub titulo Incerti posuit Grotius in Horilinio p. 4 o Euripidis nomine resertati Galatarus Advorsar Posthum Cap. VIII. p. 487. et in Fraginentis repositi sunt ap. Μusgrav. In- celet. XVIII. 69. D. -ανης Or Olynth. II. p. 8. C: is τοῖς σώ

532쪽

notionem tralatam ad animum,Birisu ac superbiam, -- petum alicujus circumcidera tamquam alas, reprimere. fonte verbi κέλα, ut et excello, procella, celer, iam, --,

κωλύω, alia multa. Plutarcho frequens, saepe a libraresin κωλύων mutatum ut hic vulgata ante nos lactio fuit κωλύσουε atqui mox est Σακράτης ' κις- ωόλουε. Loci,

C. 83I. D. 83 a. B. I. C. Ioa5. D. IO58 A IO67. D. Euripidi fortass. restituendum hi ram Plisthenis p. Stob Sem. XLVI. p. 325. u rav. T. III. p. 583 κόλουε δ' - α σωροὶ δίκην τιμωμνον' ubi nunc leψtur Κάλυε. Sic Fragm. Alcmenae p. 54a δη- κολουει, deprimis plebem. Plato Apolog Socr. p. 368 D: μη του ἄλλους κολου- ἀλλ' αὐτον παρασκευάζειν πως ἔς - βέλτις ο : quod praeceptum etiam reponitur Leg. V. p. 6ω Α φιλο--τω δὲ - -

533쪽

'se attemperansa legendum κολάσας, compr-em, circumcidens apparatum iιineris, ubique vagabar. r. XXXIX. p. 489. B: τὸ μεν πόδημα δεῖ προ αυτον ἁρμόζαν - τον αὐτουπόδα, κὰν κ, agis, περπροῶν πολιν δὲ Ουὀ-οτε δει κωλυῶν, lege κολοώnνὶ,-οα καταγών - αὐτον, δε προ τὴν ἐαυτου ψων τρειν, ἐὶ τυχη σνκρὰν ἔκ- - ἀνελευθεραν Aristides T. II. p. 3a . τομους in δῶ τοὐτον κολο ν Plata deprimens tragicos per Homerum quod hunc tragicorum prin-c1pem vocasset Iamblichus it Pythag. q. I4 την παρα-

69. F. -- προς Κροι rari Herodotus I. 3O a. 69. F. Σααράτης ' κις- ἐκολου-ἀνεπεφε Platone sumtiun Sympos p. 333. C. ubi Alcibiades de Socrate loquitur : λαν γὰρ κο 'τους), πολύ μι μαλλον των κορ ιντιώντων ' καρδια πιμα, κα δάκρυα manis sero των -- των τουτου Eumdem locum spemvit Plutarchus

Cicero Tusc. III 3a -- fatis sibi videtur idisse oo anthes, suseipi aliquando ingritudinem posse ex eo ibo, quod οβ summum malum Cleanthes i e fauatur. Quid enim di nu, cum Socrates Alcibiadi persuasisses, eum nihil M-

534쪽

326 D., ANIMAM IMPLUTARCHI B. -inis se, ne quidquam infer uiliadem fiamma loe -- es quemvis astutum Meresse eum se scibiades assisaret, crima quae Meraii funis esset, viriinem traderes, turpinusinemque deperures P Augustinus Civ. D. XIV. 8.citatus I. Irivisio, qui caeteroquin sedem dicti perperam notavit Alcibiad. I. p. 38. Plutarchus suo judicio pro . - λα- - κωίαν dixit ἀνωρεφε τυν -δέ- non quod aliam in exemplo suo haberet scripturam. 69. F. Κύρου προς Κυανεά- Pertinet ad Xenophontis

narrationem, Cyropaedis V. 5. 8 et seq. quam item respexit Iulianus or. I. p. 44. A. ut monuimus Miso Crit Vol. III. Part. II p. 69.69. F. Διωνα Πλάταπος - διενα τὴν - - - - ξύνοικον Tono auctoritatis est apud ipsum Platonem IV in fine, p. 7 Io Ε μνουν Me πιλο σε ἔτι διὰ του--σκων τοῖς ἀνθρώποις a. o more in is, δ' αὐθάμ, ξύνοικος. Subinde usurpat Plutarchus v. c. Coriolano p.

a34. D. de Volscis indignantibus illius astrum, τον --

sppi in scriptis memorat pistolas Diogenes Laertius IV. 5 ' ιςολ- προς Δίωνα, Διονύσιον, Φαι 'εν, ubi iam sinet innagius hoc Plutarchi indicium non omittunt. Iasine est Euripidea dictio, Phoenis. 73a: L - το - ρον τῶν φρενα 'Aντιγ. ἰς παπρός γε συμφορὰς ἀκλω t O. B. ἶκτος καὶ Εὐλαιος Idem reser in Emit Hisp. 67. B. D: Περ- ὸ ι Vi μ ὲκ Πύδνης εἰς Πέλλαν ἡ χώρει-- πω δὲ νυκτὸς Πέλλαν εἰσελθὼν Εὐκτον - Ελ

τους - του νομύσματος, ἀπαν μαντας αυτω, καὶ τὰ '

535쪽

DE DISCERN ADUL AB AMICO. p. 7o B, C set σφόουλεύοντας, οργιδεας ἀ--τεινεν -- - ει δέω ἀμφοτέρους. Quae, ut alia hujus historiae, ex Polybi libro XXIX. ρο- tita videntur. ἔλαιος an amo verior lectio sit, non definiam: nam Ευ in Ptolemaei aulicus spado apud Polybium Excerpt. Leg. LXXXII. p. n. ab hoc diverius

est. 7Ο. B. Δημάρατον εἰς Μακεδοναν he Κορι ω- mutarchus Apophthem. p. 179. a δε διωχθέντος αὐτου στρος--ανετο ---ρὸς ἁλληλους ωουσιν οἱ Ἐλληνες κοψ ὁ Δημαθα- τος, Πάνυ γο- ἔφη, σοὶ πρὶ της τῶν Ελλην- ό νοίας ἡ λόγος ὲHν, ουπω πρός σου τῶν οἰκειοτάτων ἐχόντα ὁ δὲ συμ ον----το τῆς ὀργης καὶ διηλλάγη πρὸς αυτής idem factum repetit in Vita Alexandri p. 669. C. Attigit Valchenarius noster in Orat. De Philippo p. 45. Hunc Demaratum Corinthium in illo indice proditorum Graeciae et Civitatumniarum recensuit Demosthenes or. pro Corona P. 354. C: --ον Alexandri vocat Arrianus Expedit. I. II in descriptione pugnae ad Granicum Δημάρατος δὲ ἀνηρ Κον ιοι

- ἀμφ' αὐτον ἐτα-- δίδωσιν αυτο τ αυτου δορο vim vero

et ex animo Philippi Alexandrique studiosum fuisse, apparet ex ejus tactu et dicto Alexandrum videntis sedentem in solio Darii quod te memorat Plutarchus De re Alex. II. p. 329 D: Δημώρητος μὲν οἶν ὁ Κορίνθιος, 4 - Φιλέα r ε-- ἡ φίλων με ' κανδρον suis is Σήσας, - ἔμπροδεεν τε κότας Ελληνας, τι 'Aλεξανδρον ου δον, πω Δαράου θρόνα καρήμενον item in Vita Alexandri p. 687. A. et 696. E. ΤΟ. C. αππης α σευ -. Plutarchus De Exilio p. 6. R Τί δέ Διογένης οὐκ ἁχε ναρρησιαν; ος εἰς τὸ του Φι

usdem iacti meminit Epictetus Diff. I. a . . Iaa. u. Q a. p. 448 ad priorem locum videatur I Uptonus p. 79. Diogenes Laertius L G ubi consulendus est eminus.

536쪽

dolph. Schori. Jannot Anon. διώ-ἀ-- ais, illius est late pretatio a descriptoribus invecta. o. D. εἰ δῶ μηδεν αλλο προσεκτεον ές, ανῶς - 'μορ-ἡ ωσιν οἱ et I J Videtur ex eodem sonte fluxisse, m- de illud Iuvenalis Sat. IX. II emendum recta, cum propis plurima, runc bis Principua cavissu, ti linguas mancipiorum

Conumnas. Nam lingua mati pars pe a se l. N. E. D r ημυρος καθηγνω ' ιμώνιος---π-M J De Ammomo Plutarchi praeceptore alibi dicemus nunc ejus cognoscendi studiosos ablegamus ad Io Rualdi Vitam Plutarchi, praemissam editio Gr. Latinae, somae maximae, Parisiis A. I 6a . . I. Cap. VII. I. A. Fabisti Biblioth. r. Vol. III. p. 329 et IV. p. 17 a. d. oriri Vitam Plutarchi praefixam ejus editioni operis spurii se Placitis Philosophormin. Θηγrmis honestiore nomine di

citur pro ti σκαλος. Sic Opp. or. p. 327. E. Aristote, Alexandri καθηγητης mox p. 7 I. C. Aristomenes piis maei: M. B. σαρ συ in kr H κὐππης - μώ- - διὸ καλος 617. E. 17. B. Io69. A. IIcio A. Vita A laxandri p. 667. B. Leonidas Alexandri cognatus idem que ejus educationi praefectus, nomen et habitum paedagogi relinquebat Lysimacho, ipse διὰ τὸ αε-- - --ότητα τροφευς Αλεξάνδρου καὶ κα mi καλούμενος fas vis est in vocabulis καθηγεμων et κα Pinia τινος, de qui, alias agemus : et complodi itur utrumque ossicium παλεργων et ασκάλου, sed ita ut praesemiram utrius res ei au ritatem, majoremque dignitatem habeat. Sic dat Cicero Fin I. I. magisra ac dura natura Verina V ai dux e mari r et recte Propertio III. o. in dua Di cura restituit pro docte Epicure do Brouisusius, plura do cena de usu nominis. virum διατρι 1, schola ponini o

Sic de Aristotele Gellius XX. x bule diseiptime, quo di i

ροατικὴν tempus exercendo dabat in Dee marutisum, Gad eam quemquam emere admittebat, nisi quorum πι ν

genium et eruditionis elemmis atque in disrandes diam is boremque explorasset illas vero ξωτροκὰς auditisares, Mor'

537쪽

DE DISCERN ADUL AB -ICO. p. 70. E. 529eitiumque dirandi eodem in Ae vesperi faciebat, atque m δειλινον αερμωτο appellabat, illum alterum supra Din ν:utroque enam tempore ambulans disserebat Aliomni hac dedisserentia annotationes memoravimus in Praeceptis hilosophiae Logica III. I. 9 Diogenes Laertius in Theophrasti scriptis V. o. recenset Δειλινων α β in quo subaudiendum περιπλον vel διατριαν non memoratum interpretibus nec Fabricio quidem Biblioth. r. Vol. II. p. a 6. I. eurso nominatum in Theophrasto Num CXVIII. P. I O. at nulla animadversione explicitum. Et aliis hominibus vulgo ponieridiana ambulatio usitata : Luciani huc specta Iove Dag. T. II p. 659 em , δεπω γὰρ πανο

tionem philosophorum item antemeridianas et pomeridianas scholas habere solebat Cicero, sedens aut ambulans: Tusc. I. 4 μ ure jubebam, a quo quis audire vellet ad id auisedens aut ambulans disputabam. Itaque dierum quinque sobolas, ut Grine appellant, in totidem libros contuli. II. y Itaque, cum ante meridiem dictioni operam dedis mus, sic ut pridis feceranius post meridiem in Academimm defendimus Est igitur ambulantibus ad hunc modum Hrmo II nobis insiturus. Ibid. n. 6 Cras igitur ad eles j Iram i. e. ad declamandunt):-et illud quidem ante meri- Iram hoc eodem tempore: i. e. hoc de philosophia disse- Ere, eodem tempore pomeridiano). III 3 Ut enim m adear iam Osram defendimvis inelinato jam in Vimeri ianum tempus G poposci aliquem eorum, qui adcrant, causam disserendi. IV. . . . Leg. II. I. De Or. I. 7. II. iii me. III. 5. 3o: non es paucorum libellorum hoc munus neque Tusculani, atque hujus ambulationis antemeridianisu no in pomeridianis fessionis. Hoc satis est ad vindicantam x xligatam lectionem coninicndandamque pro altera

Δελφοῖς inv si quamquam et ibi cum discipulis disse- ait Ammonius v. c. in libris De E apud Delphos, et De infe Ruiraculorum. Iussit igitur Amnionius libertum

538쪽

suurri, uni e suis servis ἰδέω -ομὶ verbera ingererm: hoe enim per libertum fieri solebat: viti ex Polluce cisDgitur TU IG. Hic igitur servus puniebatur eo nomnae, quod in prandio adhiberet acetum, nec vellet Possetve jam sine aceto prandere hoc enim ' se silum in Atticis condimenti instar habebatur ut est apud Athenarum II p. 67. C. Denique --ων animadvertendae est notis , causam 'interea Arnificans. Sic Opp. or P. M. CI 4. . it. 3IO. C. 46o. F. I. F. 77 I. F. ΤΟ Ε τὸ οὐ Πλατωνος ἰπων; Venusti acuminis nariatiuncula, sumta ex aliquo deperdito vel Socratico vel struptore de Socraticis. Interpretes, quod sciam, omnes Mταις τραπέζαις reddiderunt, qua significaret in co-- coena Perperam. Nam Plutarcho quidem hoc sensu dicitur numero fingulari , τραπέζν et ντ αερα, de -- munione cibi e potus in eadem mense certe, ubi de fing lari re sermo est,. . Opp. or. p. 61. C. 68. D. M. LI 24. B. Ia8. B. 32 Ε. 33. A, B. 49. F. 158. Qi697. D. 7o7. C. 71a. F. 16 B. 991 6. 997 C. Pla-ralis usurpatur vel de convivio et coena m a Primiae, s-cunc , apponuntur, tolluntur, vel ubi omnino mures lan, ficandae sunt. Hic quidem is ταῖς τραπέζους est ad --μ tabernariorum, Uscum, numninlariorum, ad quas Som alas accedere solebat, ut cum iis eosque circumstantibus hominibus dissereret Plato Apolog Socr. p. 358. et ais δὲ ia

άλλοθι με, Θαυ-ζειν, μέrra Θορυόεῖν τουτου νεκα ibi et Ili piam audivit disserentem, ut narrat in Euthydem P. 3I.

stides orat Plat. II. . II. p. 34 οὐδὲ γὰρ Σωκράτη ἄ- ναν ἔγωγε, cistasησε in ναίους λαλους κά φιλο νάκους, - πλῶσα ναίων 'ντων τραπέων καὶ των εργα νέων διελέγετο , --

539쪽

αὐθάδη μὰν ταυτα Σ κρατους αμαθές ερον δ' μι μαλλον, ὁτι τους λόγους τήτους- ιν απορ πω τοιεῖτο, δε πρὸς μόνους τους μα- ὰς ἁλλὰ προς πάντα ανθρωπους si που αυτός φησιν εκκεχυμώνως Euthyphr. p. 48. E. M. - των τραπεζων - ἐν τοῖς ἐπα ηρίοις κοὐ is ταῖς παλα ραις. Hae in soro mensae memorantur et Theophrasto Charact. V. καὶ της μὲν ἀγορας προς τὰς τραπέζας προσφοπαν. Romae Plutarchus Bruto p. 993. C. Caesare 74o C. Antonio aet. B. Et alibi ab aliis factitatum, ab Euphrate Sophista, quem hoc nomine reprehendit Apollonius ut ad mensas et disserentem et scenerantem apud Philostratum VIII. II. p. 344. κώντων τραπιζῶν φ διαλέγεται κάπηλος, -οκοσηλος, τελωνης, ὀδελος απης, πάντα γιγνόμενος τὰ πωλουμενά τε κα πωλουσα. Caeterum in Socratis responso est tempestivae repetitionis aculeus qualis fere in illo Plauti Poenulo I. a. so. ace. M. Taceo A. Si sa- eiu es, jam istud taceo, non natum foret. 7o. F. Πυθαγόρας Singularis haec est mentio hujus facti Pythagoricorum in reprehendendis monendisque iunioribus cautionem laudat Iamblichus it Pythag. q.

IOI. . Antoninus eamdem cautionem praecipit XI. I 8:δει δε μο εἰροι- αυτο τὸ παραινεῖν ποιῶν, μνα sim&ςικως, ἄλλα φιλος όργως καὶ δεκτω τῆ mi' κο ει - ἐν χολὴ, μψὸυα αλλος παρα- Θαυμάση αλλ' ἀώ τοι προς μόνον, καὶ Φαν --λοι τινὲς περιες κοπι ubi videatur ra. Gaiaherus. Quaedam ad hanc rem notavimus supra p. o. C. P. 7 I. A. μὴ πανπρορικὴ, Vide animadversionem ad p. S. A. 7I A. ἐνευδοκιμειν ἔσπερ οἱ χειρουργοῦνδες ἐν τοῖς Θεάτροις - -

ροὶ - ρος ἐργολα - Notavimus quaedam ad p. 67 Ε, .it oblice etiam principes medicorum et disserendo et hvitando artem ostendebant veluti Galenus, quod narat De Suis Libris T. I. p. 37. C. 39. C. E. O. A. Sic eritorum et vanorum differentiam medicorum notat Dion Phrys. r. XXXIII. p. 395 D: ἡ μὲν οἶν τοιάδε ἀκρόασις

540쪽

Denique illud ἐργολαό- Uus ac dum mercede jus in contemtu objicitur Sophistis ac Philosophis v. e. l. crates or. Ad Philippum p. I5o τῆς δὲ λόγους ' η' δειξιν , προς ἐπομοίαν γεγράφεις. Eschinis ori De Di,

ἐγκωμια εἶναι. Alciphron Epist. I. 34 III 55. Caete notentur saltem loci Plutarchei sic igitur opp. in 498. E. O9. A. Vit 3 7 A. 481. A. 565. C. επε it. p. 169. A. 37. E. I o. B. ἐργολαδεῖν opp. ini p5 5 it. 6O A. 71 A. νου)σήμνος ἔρως μαλλον πιεζει κατ' Εὐριπιδη δ' ς mentum ex Stheneboea apud Musgrav. T. III p. 537 'quo et Valchenarius notavit ad Hippolytum, vem Imitatur Menander ap. Stob. Gosneri Gmui pari. Clerici p. 18. φύσι γάρ ες ἔρως Τοῦ νουΘετῶντο - 7I A. αλλ' ἐαν νουΘετ τις--Θί σι, Qui alterum, sentibus aliis, immoderat neque ei parcens repreheηφ' hic ejus morbum et affectum non expellit, sed compina inipudentiam. Hanc sententiam attigi in rati φηvi et effracta Historiae ad studium Virtutis p. 38. ne huc Epicteti effatum p. 777 πον νουθετοὐντα Mi,'