De comparanda senectutis felicitate libri tres A. B. B. C.R. S.P

발행: 1793년

분량: 191페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

COMPARANDA

seeundum recipium; sed ut iuud bonum θινι

bi proveniat primus autem amor pertino ad earitatem ue instaret Deo recundum se ipsum Sed spes pertinet ad recundum amorem , quia imie, qui sperat, aliquid sibi Mareo rentendit.

Haud secus de duplici amoris in Deum natura sensit supra laudatus . Salesius, ct apertius discrimen exponit: .. Cur ergo , inquit, Theoti, me , Deum amore concupiscentiae diligimus

is mi ille est bonum nostrum. Quando igitur dico supremo quodam modo nos Deum dilige., re, meamque elicitatem ex eo sperare, il- , tum supremum, absolutumque amorem non b, contemplor quoniam amor summus non est, , nisi in caritate spei autem amor est impe , sectus , quoniam ad infinitam bonitatem mi, ni me tendi , ex quo persecta, Sc excellens, est in se ipsa. Cum autem talis Deus a no4, bis habeatur, videlicet, quia Ohis est sum, me beneficus, non potiori digniorique rati is ne movemur, quae ex consideratione summi boni deri vat; sed respectum nostrum adium, gimus nec obstat, quin Deum supremo am , re prosequi dicamur. Nemo autem hac sola, sui dilectione Dei mandata sera are valet, necis vitam consequi aeternam quia affectus, quem, praestat hic amor, portet , ut secum addi, tam habeat caritatem , . Hactenus . Fran. Sales cit. lib. 2. c. 7. Commendat autem idem

auctor pluribus in locis spem, quam amorem concupiscentiae appellat , quo, ut ultimo felici

tatis nostrae termino Dei tunsimur, atque ad

72쪽

SENECTUTI FELICITAT . LI3.I. seu adspiramus , ad cuius possessionem conditi sumus i L. Sed hoc amore benevolentiae amor, seu caritatis , multo excellentior est cuius rationen assignat D.Thoin. 2.2. q. I7 art. 8. Praeivies. Augustinus , qui perspicue docet illum amo. rem, quo Deum ut summum bonum nostrum diligimus, caritatis praerogativam , sive excelle tiam non habere . Inquit enim de Doctr.Christi

lib. I . cap. II. n. a I. Sed nec re ipso quisquam fmι debet, si liquido advertas , quia nee seipsum debet propter seipsum diligere sed propter itium quo fruendum est. Tune est optimus homo , cum tota vita sua pergit ad ineommutabilem vitam,

O toto ostrem inhaeret tui. Si autem se propter se diligit, non se refert ad Drain, sed ad se ἐφιπι eonimur, non ad nommutabis utiquisonvertitur . Et prinet iam cum deseres aliquo se fruitur aeuia mellariit, eum totus haeret, a

que eonstringitur incommutabili bono, quam eum inde et ad se ipsum relaxatur Caritas ergo persecta illa est, quae in Deo diligendo tota consumitur, nullo alio hono movetur, quam illo it Deo cognito, cuius bonitas est ipsa eius essentia, neque addis aliquid eius dilectioni, sed Deus ipse sufficit. Hinc idem S. August. verba illa s. LIII Giunturi sacrifieabo tibi ita e ponit Voluntarie sacrificabo tibi . mare volumiari ei Ieria gratis . Ibi est gratis Et eoast bor nomini tuo, Domine quoniam bonum est.

73쪽

46 DE OMPARANDA Melius non mento , quam nomen tuum . Nes Utebor nomini tuo , quoniam bonim est. Eadem brevius dixit S. Bernardus lib. de diligendo Deo cap. 9. 2- --stetur Domi is, non quo niam sibi bonus est; hi vere Migit Deum pr pter Deum, ira propter resipium . Verum de qua dilectione Dei tam diserte .Cor is egisse Ap

stolii arbitramur i De amore concupiscet tiae, an de amore benevolentiae. De hoc sane , quia eum proprie caritat m vocat illum a speci a fide discernit, atque super virtutes illas exaltat maior autem borum est caritias L. Cor. I Deus enim a siue, ut summa veritas proponitur

eredendus a spe ad plenum promissionum suarum effectum expectandum invitamur: a caritate autem ut summe bonus in se S amabilis est, ad diligem dum excitamur. De illa profecto caritate loquitur Apostolus I. Cor. I. 8. , quam dicit numquam exebdere maritas namquam exeidi r in coelis enim

Beati neque fidem , neque spem habent; quia omnia ostensa sunt eis, omnique coelestium honorum posse sione ruuntur; c. non solum in eis caritas manet, sed semper ardentior fiet . Quis igitur Apostolo , sanctisque Patribus unanimi consensu Deum amore benevolentiae diligendum docentibus , non nisi amorem concupiseentiae dari posse in terris affirmabit cum secundario Deum hic amori respiciat, neque formaliter, ut

aiunt

i utor hac usitata, quamvis inadaequata distinctione, quae e vi verborum non dat diversam ideam amoris , quam ves aeur. Disiliae by

74쪽

aiunt schola tici, ad eum, ut summam in se bonitatem dirigatur Amat eo propriam selicitatem, qui ut a Deo promissam , his qui bligunt eam , expectat , Sc hac spe confortatus eius observat mandata . Bonus ac sanctus hic amor dicitur, hominique accomodabilior sed longe nobilior, atque praestantior est enev lentiae amor, quo purissimae quaedam animae e arserunt, factae sunt victimae caritatis.

tis non facimus praecepto diligendi Deum, si illum amore tantum concupiscentiae diligamus; tunc enim caremus amore benevolentiali atque hic

summopere praeceptum est . Quid est enim amoebenevolenti seo Est velle alicui bonum, quod habet , S maius etiam si fieri possit, quo habet . An non tenetur creatura velle ut Deus habeathonum, quod habe t Praeterea oportet amare Deum ut bonum est nobis praeceptum est enim ut aeternam inquiramus nostram selicitatem . Ipso

enim , qui pro sua infinita miseratione nos in filios adoptavit, atque celestis regni sui her des secit, sibi corda nostra devinxit, ut cum prior ipse nos dilexit, amori amorem rependo

T X. De iucunditate in aeuitium meditatisve HAEc infima, ct terrena, in quibus non est nisi vanitas vanitatum omnia vanitas, relinquamus, ct ad coelestia, quae veram coni,nent beatitatem mentem erigamus . Illic est iu

75쪽

storum habitatio, in qua iucundantur exutitant in conspecta. Dei, & delectantur in laetitia ibi quidem a lumine gloriae clarificati , quem viatores non nisi per speculum , S in aenigmateώiderant, tunc facie ad faciem Deum contemis

plantur. Si hoc in mundo iustitia induti, iubnoque amore succensi, dum divinam naturam, eiusque bonitatis effusionem recogitabant , --ta iucunditate persundebantur, ut ab ea esuti inebriati viderentur; quanto maius erit gaudium ,

quantaque excellentior iucunditas, cum ad pedifectam eius possessionem pervenerint i Accedamus ergo ad Dominum nostrum , si illuminari

volumus, abiicientes opera tenebrarum , quae nos a Deo avocant, eumque gustare non sinunt

Gustate, in quibat David, s. si is quam

suavis est inlisus sed eius dulcedinem perci. per nequeunt, qui terrenis adhuc deliciis dei

ctantur, eas studiose quaerunt, eoque adhaerere non laborant . Cum enim totum exigat -- Iuntatis affectum Dominus , qui stipremam tenet

cordium nostrorum dominationem , nullum alium amorem secum admittit , eisque suas denegans benedictiones , in languore dc ariditate relinquit . Regius autem Propheta, qui in adhaerendo Deo suam inveniebat felicitatem , eiusquα cor in meditatione summi boni exardebat Ps.38. v.q. animae suae exultationem experiebatur, super salutare eius delectabatur i). Deum ergo

76쪽

assidue meditantes nihil melius sibi dari cognoscunt cum in eo bona omnia contineantur mare ipse . David Dei beatitatem uno e ho complecti volens, at mihi autem Deo

haerere honum est. s. 2 28. Beatus itaque vir ille , cuius mirabiles fiunt ascensiones in Deum cum frequenter in conspectu Dei se constituat, quo magis eius pulchritudo S magnificentia ipsi revelatur, tanto magis persectionis proposito, S uoluntate inflam. matur . Propriam enim agnoscens infirmitatem , carnis sentiens repugnantiam , illis virtutibus communiri postiuat, quibus a via iustitiae numquam declinet . Nuper ad Deum conversis lux prima claritatis scientiae eius splendeseere incipit, qui depulsis vitiorum tenebris, de virtute in virtutem procedent, amabiliorem semper divinam bonitatem inspicientes , ab ea num.

quam divelli patientur. Cum nihil verae, stabilisque elicitatis mundus ipsis conferre valeat , iam di pendia potius vitae, quam vera eius gaudia experti sint , decipi ab illis non ulterius sinent, sed ad Deum solam permanentem fel, eitatem adspirabunt . Ipse enim est pax nostra,

quae exsuperat omnem sensum, non habentes, semper inquietum est cor nostrum, donec in eo requiescat

77쪽

so DE COMPARANDA

vii ne patet ratio, cur tot eximii viri, ut liberius Deo vacarent, deserta, solitudines e. tierunt avulsi enim ab illecebris mundi, necessaria tantum sibi concedentes, in sanctis ineditationibus spiritum relaxabant vetere enim com sumpto homine, novoque superinduti , quo Jesu Christo assimilari cupiebant, mortificati quiadem in carne, vivificari autem ipso in spiritu cupiebant quot dii lcedines igitur, quo raptus ad Deum, quot illustrationes ab ipso accipiebant ut persaepe illud Apostoli usurparent Philip i. 3. Cupio dissolvi esse eum Christo. Haec sola cogitatio quantae laetitiae, jucundi . tatis nos implere debet, aniniadvertentes unive

sum hunc tantarum creaturarum apparatum quondam interiturum, nos autem ad beatam immo talitatem conditos, eam promereri posse . Quanta Dei dignatii, qui nos in coelis sibi socios facturus es t quas facultates animae dedit, ut ab his caducis rebus se elevaret , atque ad ipsum possidendum tota contenderet Non eas desidiosas patitur, non ad terrena conversas sed cum imexaustum omnium honorum fontem se eis prae-heat, S interioribus illas viribus continuo reficiat; quae prius non alliciebant; modo maxiniam in cordibus excitant cupiditatem Constat illis duas esse ad coeleste Dei a

hernaculum vias , innocentiam nempe, ianitentiam ; si a prima exciderunt, alteram libenti animo amplectentes, in cruciatibus is poenis corporis, quibus se affligunt, gaudent , tantoque magis suis in cruciatibus delectantur, quo

78쪽

puriores fieri coram Deo concupiscunt . Ipse Gemtium Apostolus Paulus, qui ad tertium usque

coelum elevatus superna arcana sibi revelari me merat, fassus est, se corpus gastigare, in servitutem redigere , ut victa carnis repugna n. tia , nihil eum retardaret, quin totus Deo coniungeretur. Inita igitur hac interioris hominis eum Domino uniones, qui natura sua est comis

municabilis, S qui amantes ad se attrahit, tam tis illis benedictionibus cumulat, ut uuam in mundo beatiorem iucunditatem inveniat Gnis eretis collocutionibus, in finentis Elevatione ad diviisum amantem, cum tota rapiatur anima , quasi in aspectu eius beatissimo absorbeatur,

sacrae Sponsae vota usurpans ait . Cant. a. q. Sonet et o tua in auribus tuis acies tua de-e Ora nihil enim iucundius est , quam ad eius amorem incendi , nihil delectabilius , quam ad clariorem Dei cognitionem pervenire . Ibi infinibiam contemplans Dei caritatem, qua nos diligit, nosque diligentes facit, maior ardet est. derio placendi Deo , voluntatem nostram in diu, nam plene transsermat, it nihil cogitet, nihil

velit, quam cum Deo esse , eique persecte ashaerere. Si enim Apostolus Petrus, cum esset in monte Thabor, ubi gloria Christi Salvatoris revelata sui , eiusque facies sole splendidior apparuit, perpetuam ibi mansionem facere exopta Avit Matth. 17. A quanta suavitate in gaudio cumulantur, qui non paucis momentis formam corporis Christi clarificatam intuentur, sed ad suo divinitatis arcana intelligenda admittuntur, Dis atque

79쪽

DE COMPARANDA SEN FEL LIX. .

atque frequentibus illustrationibus recreantur 'Fortasse Dilectus a se aliquando longatus videbitur ariditatem etiam, Stenebras contem. olationi vacantes patientur sed eum quaerere, depreor ser tius studeant, ipse se liber . Iem iterum praestabit, uberioresque gratias in ii.

Ios effundet Ueruntamen non pro sensibili gaudio Deus est amandus sed eius dignitas , eius excellentia is bonitas infinita omnem amorem sibi vindicantro hoc satis est, quod nos immerentes, peccatis onustos , plerumque etiam ingrat' se am re patiatur. Rogemus ergo eum,

ut eadem caritas, qua nos hic viatores ipsi mirabiliter coniungit, comprehensores in coelis eius bonitatis faciat eumdemque perpetua dilectione prosequamur. De amore Dei egregie cecinies in laudatus antes De Purgat Cant xv eam βο νονο ρο ηα- brare

80쪽

CVm homo constitutus sit a Deo , ut opereo tu illa in conditione , in qua positus est, diesque suos non in inertia , sed in labore traducat, senectus illi gravis valde tristis redditur, si inoperosus,in tamquam semimortuus v,

vat. Videns enim se nihil amplius ad privata publicam consore utilitatem , viresque suas quotidie descere sentiens , concidit animo, mortis

praedam iam iam evasuriis.Ηanc cogitationem senes die nocteque volventes, non facile dictu est, quanto in luctu rae moerore vitam agant , Sessolatio se destitutos esse querantur. Verum aliter sensit Seneca p. a. lib. I. Lucillo scribens rdoreos plana ei voluptatis , a sola uti; . opportune sapienterque admonet Cicero lib. de seneci,Scipionem, S Laelium colloquentes faciens, quibus remediis aetati ad occasum vergenti sit o currendum . . turima , inquit, os uo sunt, Seipio, o Laeli, arma serietatis, artes, exere lationesque virtutum , qua in omni aetate ulta, eum diu multumque vixeris, mirifieos serunt fim. eius , non solum quia numquam deserant, nec iis extremo quidem tempore aetatis quamquam id αἰ- .em maximum ut verum etiam, q/uocoscientia

SEARCH

MENU NAVIGATION