Antonii Bosi De episcoporum electionibus dissertatio

71쪽

66 BE ELECTIONIBUssionum dote locupletatae , ideo Abbatum eligendorum facultatem sibi sumpserunt Aulae Regiae Magistri , quia potissimum Monachi tunc forent Laici, ordinumque

omnium Ecclesiasticorum expertes. In Italia vero cum nullae usque ad annum T o. extarent Abbatiae divitiis adeo praestantes, eas Gothi Reges, Imperatores, ac Longo bardi despexerunt, ac proinde pristina et Gonis ratio permansit. Quapropter Episcopi , qui rei familiari, splendorique augendo sedulam operam dabant, Monasteriis nimis erant graves, atque molesti a) ob eamque causam Monachi simul ,& Abbates ad Romanum Pontificem confugerunt, ut ab Episcopali auctoritate subductos in suam reciperet fidem . Idque non aegre a Papis concessum b) ; Ex iis ergo omnibus, quae in hae secunda disceptationis parte hactenus diximus, colligere est, quod etiamsi Ecclesiae Occidentis diutissime permiserint Laicis ius eligendi , Principibus, Cleroque longe maius quam Populo fuit privilegium, ita ut Episcopis facile saepe fuerit, eundem

taὶ Episcopi tune praesertim diminari nimis absolute , dam--- ue coeperunt , eum circa an. so a. trientem ex ata Eeclesiasti libere dispensandum laetiti sunt.

si Quid de hae innovatione senserit Divus vernaedua collisi potest ea ιib. a. de Coac si P. 4. Di sitiroci by OO

72쪽

1 p I s Co P O R U M 67dem pariter ab electione Proesbyterorum , Diaconorum , aliorumque Ecclesiae Ministrorum fere expellere, solique Principi vel Magistratui integram conferre nominandi pro Vinciam , ut in eorumdem Episcoporum electionibus iam uiuuenerat.

SEquitur, ut tertiam prosequar Instituti mei partem, periculosae quidem ple

nam aleae , ita ut quae potius dicam , quae-Ve omittam non bene noverim; praelucente tamen veritatis face pulcherrima, a quam e numquam discessurum profiteor, reli quas electionum vicissitudines, contentione

sque sub Imperio ByZantino, & Carolin-gica stirpe excitatas diligenter quantum

Potero percensere contendam.

Canone igitur tertio Concilii Oecume nici 7. electiones illae damnatae fuerunt, quae temporalium Principum auctoritate celebra bantur , Canone Apostolico in eos innovato, qui ad Episcopales Sedes Principum favore conscenderent. Summa auctoritatis in

eodem Concilio Episcopis vindicatur, ut electionibus praesint, nee Cieri, Populi, Principisque consensum conterant, sed prude E a tia

73쪽

68 DE ELECTIONIBUS

tia regant; & moderentur; alioquὶ Patro innatus Laicus hoc Canone destrueretur , qui longe antiquissimas , & alii simas in utraque Ecclesia radices egerat . Nec minus in cliadem rem perspicui sunt Canones S. I 2. & aa. Oecumenici VIII. Concilii quemadmodum in Methodii , & Ignatii Electionibus demonstratur. In ipsis enim Imperatoriam potestarem cum Episcopis , So- natu, Clero, Populoque mirifice conspira sese aperte intelligitur, de qua re doctissimus Petavius lib. de Hierarch. Eccles. Tomo 3. dogmatum Theologicorum egregie de more disserit, ut ab Episcopis, aut una

etiam a Ciero eligerentur Antistites, recepta per omnes Ecclesias Canonum Decreta san X erunt; ut autem in iis renunciandis Laicorum etiam suffragia locum haberent, in Occidente potissimum Lex, &consuetudo iubebat. Hanc auctoritatem frustra Bellar minus infringere conatus est , quasi istiusmodi popularis electio, tantum ex Romani Pontificis conniventia fuerit ad breve tempus tolerata. Insuper clarissimus Vir addit in oriente etiam Clerum, Populumque co) in, Hectionibus exclusum non. fuisse,

- aὶ initatum pliities in icelesia suit ut Populu, aliquem poiasta

74쪽

fuisse, exemplum a iserens ex Synesio Cyrenes Episcopo, sua quidem sententia adeo inconcussum, ut existimet nusquam inveniri posse in creandis Episcopis, ac Popularibus Comitiis .clebrandis antiqui moris luculentius, clariusque vestigium . Qua Propter mirutti est, quomodo Bellar minopersuasum fuerit illam , quam e X posuimus

consuetudinem , nec diuturnam fuisse , nec in Ecclesia univeisa receptam , c Um prae sertim omnis eius, sementiae . antiqua Historia adversetur. Ouod enim attinoi ad decreta Nicaenae primae , Laodice nae , &Constantinopolitanae Synodi quibus aliud constitutum videtur, vel ipsc Pctavius dubitat , an ex illorum Canonum Verbis ac

rate perpensis satis probari possit Populo fuisse penitus ius illud creptum a .

stularet elἰσendum . Antiquitus non multum di .repabant electio , & postulatio maxime eo tempore quo Plebis consensus in Episeoptulectione adhue expetebatur dis. 16. cap. la. cap. 1 c. 6 I. cad. a. dis. 62. Praecipue autem postulare dieebantur; qui ex alicna Parochia , vel Dioeeefi elem erant, qui d sine Episcopi licentia fieri non poterat teste du Cinge in glosi . voe. postulare . Novuna Eeinde postulatiovis genua invaluit, scilicet penquam aliqui electi ruet int, Canonieis ea.ilitatibar destituti , postulatio dici ε est inita is eapituli petitio pro admittendo qu, secundum Canones admitti neni de at praevia auctoritate . & uispensatione Superioris inre fucateniate . C. 2 r. X de eloch. 9 electi potes i

ta; Si quis deb populi potestate maiora adhue desideret . consulat opus Mar. Antonii de Dominia de B p. Eccl.

75쪽

Illud interea exploratum est, elemones aliquando ab Imperatoribus ex eorum voto fuisse celebratas, ex quo Nicephorus Imperator Lege lata quemquam cligi vel Episcopum ordinari citra Imperatoris aia sensum probibuit sa . Verum ea Lex omnibus quidem invisa fuit; nam Polyeuctus Patriarcha non ante adduci potuit, ut Ioannem Zemiscem Imperatoriis ornamentis indueret , quam ea Lex ab eodem abrogaretur . Nec alia ratione exautoratus Alexis

Patriarcha invenitur, quam quod eam Sedem non Episcoporum suffragiis, sed una Baslii

Imperatoris voluntate occupasset. Ex quo evidenter eruitur , illos a sacris dignitatibus deiectos fuisse, qui nullis Episcoporum fulti suffragiis Episcopales Cathedras o

tinerent .

Quσd si tam incorrupta libertas vigebat in Constantinopolitani Patriarchae clectione, licet Episcopatus ille inter Imperii Orientalis dignitates excelleret, et ceti O-que ante ipsius Imperatoris oculos celebra retur , quid cogitandum de coeteris Episcoporum ordinationibus longinquis in Regionibus habitis Θ Antiochena Ecclesia quadraginta annorum spatio viduata Pastoribus

76쪽

7 bus, eo quod Sarraceni Tyranni electiones impedirent, nullatenus vidit fulgorem aliquem libertatis , cum Sarracenorum Imperator Stephani cuiusdam Monachi amore inflammatus Antiochenis deligendi sibi Patriarcham potestatem concessit , dummodo hunc Stephanum designarent a). Ex quo intelligitur, primo aliquando Ius Patronatus , & nominationis ad beneficia ad Ethnicos , & Haereticos devolvi passam esse Ecclesiam, nec cilitate exigente , charitatis , & indulgentiae caussa, ne Religio pro temporis conditionibus prostrata & afflicta dcstrueretur omnino, se cundo non nihil loci electionibus fuisse, vel in media infidelium colluvione atque

barbarie ; b) tertio quae fiebant ab his

Pincipibus electiones non eas esse, quae libertatem prorsus everterent, quamvis in arctiores sane limites compellerent; postremo si Ecclesia humanitate, indulgentiaque in Principes barbaros usa fuit, multo id magis facere posse erga Christianos Principes, si quando potestatem ipsi suam non iis prorsus finibus circumscripserint, quos leges Canonesque statuerunt.

77쪽

Hucusque penes Episcopos praecipue, addito quodam Populi desiderio, Prinei pi-1que conu nsu escctiones fuisse vidimus; verum posterioribus saeculis longe a veteri dignitate disciplina deflexit. Nam Balsamon saeculi xl. & XII. mores exponens

ait, quod etiam fi Iustiniani Constitutio maxima ex parte in desuetudine in abiisset, attamen illud adhuc supereru, ut ab Episcopis tres designarentur, quorum digniss-mum Metropolitanus seligeret; similiter,&in Metropolitani electione e tribus propositis unus a Patriarcha consecrabatur, atque ae Clcctiones plerumque Constantinopoli celebrabantur, eodem adstante Patriarcha,

ac Metropolitis compluribus, qui saepe arctissimas refidentiae leges praetergredi non dubitabant sa). Illud autem magis mirancum, quod ut Balsamon ait , Metropolitani ab Epij coporum electione prohibiti fuerint, cum non cOS adesse tantum , sed & aliis

οῦ De Episeoportim residemia certatum acerrime fuit in Cone. Tridentino. Ita fidendi munus repetebant e π iure Divino qnymptu imi ne. lii Patres. Refert ex Caie n. Farnanus ad eap. de Cier.

. . Nullus antiquorum contradicebat quin Pastorea Animarum tenerentur praecepto Divino ad parsonaliter residendum harenisum tamen est posse Episcopos interdum abesse , praeser in exirente Eeelesiae utilitate . Ideo itidenti Synodus nonnullas ab sciri e eausas comprobavit.

78쪽

praeire debere Canones decrevissent. Verum huius consuetudinis ratio haec reddi potest , quod quotiescumque Populus , Clerus, & Episcopi ad eleetiones celebrandas incumberent, illis necessario praeficiendus erat Metropolitanus; At postquam circa XII. saeculum desiit Clerus , Populusque convocari , & Episcopi tres Metropolitano nominarunt unum ex iis designaturo, tum aequum amplius non fuit, ut Epscoporum con Ven- tui ipse interesset. Addit etiam Balsamon Episcopqs omnes in Urbe degentes Vocatos fuisse, clectionemque unius tantum absentia intermissam . od sane non video qui eum priscis Canonibus constare possit, qui quamvis Episcopos omnes e X peterent ,

tres tamen susscere de cro verant . Sed haec rursus erant corruptae Graecorum Ecclesiae vitia . Constat itaque permagnam Episcoporum auctoritatem fuisse , siquidem eo pervenere, ut Ct crus Populusque iure quod iam per mille annos habuerant, tan

dem penitus e Xuerentur.

Patriarchae vero Constantinopolitanielectio post annum Christi ni illesimum a veteri more recessit. Etenim post Patriarchae obitum , nullus Episcopus ad eam accede. bat Ecclesiam, ne praestantissimam illam Sc- dem

79쪽

dem ambire videretur a ; solus Imperator Episcopos omnes sic convocabat, ut tresesi gerent, ex quibus unum ordinari Patriarcham ipse Imperator iubebat , tam quam a Sanctis Patribus ut pia nonnullorum sententia fert ) hanc potestatem nactus, mediante Sacro Chrismate , quo in ungebatur . Unde autem nova haec eligendi ratio ortum habuerit, haud tam faeile coniicere possumus. Hoc tantum statuerat Iustinianus, ut ex tribus iis a Ciero populoque exhibendis digniorem Metropolitanus

praeferret, ideoque nova mcthodus ab eodem minime repetenda . Praeterquamquod Synodus Oecumenica v III. non adeo illis

succensa fuisset electionibus, in quibus Imperator plus aequo sibi tribuebat, si ea iam

tum invaluisset consuetudo, ut Imperator Patriarchatus Constantinopolitani per pedum , pallium , Crucemque darer investituram. Tradunt itaque Zonaras & Cedrenus, quod anno circiter ς ε 3. inter Patriarchas , & Episcopos dissensione suborta super iure modoque electionis, ea capta occasione Nieephorus Phocas vetuit, quom ianus praeter suum consensum Episcopi Ee- Uesiarum habenas capesserent. Hinc opi-

80쪽

nor, huius novae disciplinae exordium. Nicephori postmodum successores neque transmissam iurisdietionem penitus remittere voluerunt, neque adamussim iis omnibus iuribus pertinacius adhaerere, quae ipsis aliquam ignominiae labem afferre facile potuissent. Quocirca in hoc convenerunt, ut Episcopi tres proponerent, Imperatores Vcro unum ex illis ordinandum eligerent. Interea cum summi Constatinopolis Imperantes coedes , interneciones , dolos , simulationesque molirentur, aut futilibus Theologicis vacarent quaestionibus , potius quam publicae felicitatis legibus conservandis, Imperium veteres florentes vires decusque amittere occoepit , adeo ut Graeci malis

artibus pessimaeque administrationi indignantes auxilium pro Alexi iuniore a Latinis efflagitaverint , qui suppetias profecti coiadem oppressos , ae profligatos inditioncm redegerunt. Sed ne id quidem prospere

cessit, ut electionum libertas aliquantisper restitueretur . Nam teste Gregorio Acropolitano Imperatores proprio nutu, atque arbitrio Patriarchas eos designabant , quos

aut ambitio, aut quaedam ingenii stupiditas illorum obsequi studio , & voluntati cogebat . Attamen haud longuae diuturnumque sibi