Praelectiones academicae Oxonii habitae annis 1832-1841

281쪽

PR Em. XVI. radita de eo convenire cum carminitus 269

nobis in hoc arorum Onto magnOlier laborandum. Fuerit Homo rus, juXta Merodotum, Uno iteroque saeculo posterior Troicis moritno, sicut conjiciat aliquis se ipsius carminum tenore, Heraclidarum aequalis vo Otiam iis anterior: ViXisse eum satis constat inter ipsas aevi r an reliquias, quo tempore forma ac faei manebant jura ne religione heroum, tantum non vanuerat Virtus ipsorum atque anima. Flori itaque potuit, ut aevi istius magno quodam desidori percitus carmino Saltem laude Hus, unque

studia in longum propagarol. En vobis initium atque φορμ i, ut ita dicam divini utriusquo oomatis.

Haetonus de Homori tempore. Pauperiem ejus,

Ionici maris, testantur quae pauca Voluti fragmina popularium de oo rumorum Servavit nobis vel ausanias vo auctor ipsius vitae sub Herodoti nomino. Insignis ost Hus apud Pausaniam laus, propterea quod, multorum dissimilis, noluerit regali patrono uti. Postquam enim bene multos nominaverat, qui singuli cum principibus Viris ViXorunt 'Hoίοδος, inquit , ca

ni fallor, documonium, non dico Homerico indollis. Sed ejus certo opinionis, quae do Homeri ita ac moribus pererobuit aliud popularos SuOS. . Udi Pendi periti, an θος ijusdommodi sapiant D pro -

Attic. c. a. p. 6. d. Kulin. 696.

282쪽

conferuntur inter se proeorum et Eumaei hospitia Ex his omnibus mei vidotur, ut in re servolusta

atque in magian auctorum peti uria, minimo contemnenda Historiae eonsensio cum iis quae o libris ipsius augurio probabili poterit qui eruore. Eo alacrius pergendum erit ad aeteros, quicunquo Graiorum post Homerum Ximi floruerunt primariae PoeSOOs gloria. Est autem quod in ipso limino occurrat, ac dubitationem quandam non levom nobis incutere videatur. Suspicantur Videlicet, minus folicitor actum iri cum ora POpsi Si qua forte in regiono, qui prinosep eam artem coleret, i primas quoque

omnium judicio tutorii ita ut nihil prorsus simile aut

socundum sibi habeat. Itaque cum Homerus unus Omnium qui usquam ullo tempore usurum luis sint auspienti plenissima auctoritate regnaverit apud suos, Ogant facile fori potuisse, ut quisquam eorum evaderet germanus Oeta. Elonina in Hiis vostigiis, sato quodam, omnes insi Stere.

At tu illiti quidem nomo negaverit, altissimo quodammodo insedisse in Graecis litoris, atques adeo in litoris omnium gentium, quae priscam illam humanitat in se loviter sapiant Homericae OPSOOS EDm-hun quendam amorom. Multis autem ego rationibus adducor, ut firmissime erodam majestatona illam Homeri propo regiam do , non nocuisso libertati poeticae, ut eum unice adjuverit atque auXerit. Quod quo molius intelligatur, OnSiderato, UBPSO, mecum Paulisper, eademici, quot viis in animos suorum insinuare so debitori Homerica Poesis, quam

283쪽

PRAEL. XVI. mainime cum religiombus conjuncta. 271

more solent, qui Singulis forme annis apud nos produnt canori homines, populari aurae aptatores. Immo vero, uti tunc temporis abobant so ros Hollonium, nulla prO1 Sus Vitae pars orat, seu domi sive militiae, nullum neque publieum neque privatum metum, quo non pertinuerint statim Homeri carmina, verum vivumque istius speculi Xemplar modo Color quodam imbutum, qualis esse solet exuviarum labentis aevi, Vel ipsa moestitia ac desiderio gratiorum. Quid multat rospondobant Homerica robus at tuo animis aequalium Suorum plane sicut hodie respondent eantilenae nauticae nautarum rebus, nimisque eundo δ' quo illico sibi locum apud populares vindieavit Ποιλτης, qUam apud nos hahsperus noster Anglorum κατ εξο χὴν Vnte jur nominatus. Eundoni dicol immo vero familiarem magis, propiusque ad aras Oeosque Recedentem maXime propter Deorum religiones, quibuscum arctissimo conjuncta erat Semper, uti nostis Homericorum momoria. Atque hie nomini non, uto Oecurret Herodotoum istud, domosiodo se Homero': υτοι δε

Quod utique, ut plerique intor protes, non ita judicamus accipiendum, quasi X AEgypto ut luo se Asiatum primum deduxorint illi coloniam quandam OVO-rum numinum Verum Sic statuimus, prineipes eo in Ordinem redegisso, Versibus ne memoriae common-daSSO, Vaga prius atque in ortu ut luo in ore hominum fluitantia o Dii suis commonia suis carminibUS reddidisse rationsem eorum, quae in oeulo hominum nullo non tempore incurrobant, ludorum dico, ueri-

284쪽

272 Veterum de Homeri auctoritate testimonia. PRAEL. XVI.

ficiorum, ostorum diorum quo nihil jucundius aur0ssorire potuit, rudes quidem illas, sed religionum pionissimRS. Ita tuo, ut caetera taceam, quibus is egregie comparatus erat ad dolor iendos Graiorum animos; vel quoniam ipse, quantus quantus, nihil orat nisi

Graiorum alumnus, neque squam longe agatur a

patris limitibus vel quoniam ubiquo tangit res

otiam vulgo non penitu ignotaS, Oeorum, urbium domorum tigonustrum ieeS, Opera Ruturum, gricolarum, militantium simpliciter ad Veritatem X- pressa -Verum Ut Sin miSs faciam, o sola religionum V auguraror, foro Homerum brevissimo tempor in manibus omnium qui Graece Seiront, non solum propter Xcellentem OOSeos laudem, Verum

otium quod obviam se offerebat jus momoria, ut familiarissimi oujusdam et intimi, quoquo ferme aut

oculos aut cogitationes sua Verterent. Inam Credidorim umbram quandam ejus, quasi tutelaris cujusdam Gonii, ad latus eorum adhaesisse : ut ipse Venerandus omnibus et Sanctus OVISOrit, cujus nomon Cum re quaque Sanctissim tam ni et Conjunetum OSSOt.

Pol ro, rem ita se habuisse testatur uniVersa plano Graecorum antiquitas. Ut pauca de multis doli boni; Poeta Omnos a nomine summi Poetae Oμηριδας appollatos fuisse a Pindaro docomur contra ipso IIomerus, misso nomino proprio dicitur plerumque II ora ri)ς, non Proximis modo Saeculis, sed et poromne temtau Graecarum litorarum. Otiore sunt, quam ut enarrando aures vostras odio fatigoni, historiolae do sol,lom uri ibus Asiae, Homerum acerrimo suum vindicantibus, in iborii usque o intona. Quae discoptatio is tunc temporis ad ina non modo gloriam tortinia rit. Orodibilo si ijus trinoi pia mon

285쪽

PRAEL. XVI. Dedisse eum remplar non solis Poetis 273

IOIage abfuisse a sacrosancta religiolae. Nam quae civitas Vere ne i roprie ibi assumere poterat ΠΟ- morum, habitura erat jure suo templum ejus, altaria, ceremonias proinde futura erat et ipsa Sacrosancta, νεωκορος quodammodo et antistes ejus jam in Divorum numerum relati. Quid, quod carmina ejus non

semel usurpari legimus, ubi de nibus erat contro-VOrsia, tanquam e tripode judicium proforontis ut intor alia divina illud otiam Homeri sit proprium, quod oracula loqui nOVerit. Videtis aliam sesso gloriolam, qua inter ludos

litorarios imitatorum caterVae magno Viro Prosequuntur alium longe cultum illum, quo Suum Homerum universa prosequebatur Graecia. Non

minus inter se distant, ac si fingamus alteri generosum in Venas transfundi sanguinom, alteri in faciem modo colorem cutis putidius illini. Concesso itaque, magno quoque Oeta Semper fore civibus periculum aliquod, ne in imitationem ejus indignam et nimiam abeant postori constat tamen, id in Homerici eo minus metuendum esse, quo illum Opinio quaedam sanctitatis supra omne non dico scriptorum sedis hominum genus eXtulerit. Praeterea quFerendum, an sapor ille Homericus infecerit solutam recentioris Graeciae Orationem, altius fortasse, quam ipsos Poetas. Ex quo emcietur, animi non moris causa finxisse se ad illud exomplar homines tum, quod Verissimum est, Graiorum ingenium neSeio quomodo αντιστροφον SSe Homerici Styli, et cum eo miris e consentire. Jam ut aeter Staceam, habemus Herodotum, habemus Platonem; quorum alter Homerum refert non lingua tantum Ionica, et simplicitate illa ρχαιοτροπω, Sed et Uni-VOI O genere narrandi, o ma Ximo omnium propter T

286쪽

274 Dulitatu, an splendidato eos primordia PRAEL. XVI. quasdam sententias, de Vita adusta, rerumque

mortalium aegritudine, quas ille mira dulcedine narrationibus suis intortox curavit Platonem autem OXpressis verbis habor volunt Philosopliorum Ou 3ρικωτaτOi/: Omnino juxta illiud Horatii,

Increntum cui sit, cui mens divinior, atque os Magna sonaturum, des nominis hujus honorem.

Igitur quod ad Homerum et ad Graecos attinet, nihil sano invenio, cur tutem minus feliciter VeniSSe, quod qui primus operam odori poseticae, is in lucem protul0rit Xemplar omnibus numeris absolutum. Nisi forte propter Homorum degeneraVerunt viri seximii Plato Herodotus, Pindarus, RSehVlus, caeter quorum unusquisque quantum Homero debeat in promptu est idoro. At senim sino utaris fortasse erat Graeeorum et Homeri causa. Istam, Si placet, quaestionem altiuSpaullo investigemus. Rutionos, ipsa re dueantur, quare, Subductis bene calculis luero deputari obseant ubique, et in omne tempus, splendida illa Musarum aliud quosque primordia. Ac nolim profecto suspi- comini, frigidam tantummodo ae jejunam θεσιν hoc loco a nobis tractari. Multum, mihi credito, Verse Poeseos interest, diligentor ac scito poni limitos imitandi quae res O facilior erit, quo subtilius cornat aliquis mirabile illii magnorum ingeniorum

quasi commercium et communionem, rectiusque intelligat, quorsum cuiquo liceat alienis uti ut suis. Quaproptor in hac causa Venia Sit paulisper consistunt et commoranti.

Volo autona planissime intolligatur quae sit ipsius

causae summa. Quaerimus Videlicet do vora et germana Popsi, an e re Hii Sit, ut in unaquaque regione DXstot qui tanquam in choro duetor onmium a sonsu

287쪽

PRAEL. XVI. o umodo an incommodo Artissant. 275

primus Q Solus regnet. Ubi arobe tenendum est, qualom nos intelligere Olemu Verum et germanam Posesin Scilicet iiij iis nominis honorem tribuimus eis tantum seriptoribus, qui instinctu quodam animorum quaSi servente aguntur in carmina; qui sibi quodammodo requiem et Spatium quaerunt. Eo itaque rodit a nobis l)roposita quaestio, ut disceptandum sit, utrumne homines, raeSertim adolescentes, pleno ac fervonti ingenio, facilius prorupturi sint in carmina, extante in manibus divino quodam X- emplRre. Afferri poterunt rationes sane probabiles, cur id negandum eSSe Videatur. Primo occurrit decantatum

illud V,

Multos foro putandum est omni Oe ne tempore, qui poStquam carmina fingere coeperint, visis Semel magnorum Virorum reliquiis, Vel actum Se agere intelligent vel certe operam et Oleum perditurOS. Hac ratione, propter unum Homerum paucioreSfuserint apud Graeco Poetae. Deinde, quod Omnium molestissimum deterrentur fortasse facilius ingeniosi viri, quam hebete pror8US et inepti Prout enim quisque auribu acutius audit, e plerumque aegrius ad canendum inducitur, eXperta Semel in cantor aliquo eximio suavi illavocum Varietate. Rudos ac stolidi facit sibi placent. At tu illi id quido in veroo ut audeam negaro, ubi

Choerilus ap. Aristot Rhet. 3. 4. I.

288쪽

276 Poetas accendi Poetarum contactu PRAEL. XVI.

cunque gentium unus primariorum extiterit, brevi soro, ut ibidom noscatur luxuriosa prave imitantium Seges. Quod autem motuat aliquis, eandem ob causam multOS ad silontium rodigi, qui feliciter ad carmina pangenda alias aggressuri essent, id etsi specie veri non careat, invenietur vix rationi consentaneum. Oetam uim hodierna disputationes appellamus, non qui magno populi plausu orsus suos in lucem edat, sed qui magno sui solati domi sedetis numero et Verba meditetur. Tales autem qui sint, quanquam inviti et

recusantes sinant Scripta Sua in manu Venirct, nescio

equidem cur Stylo utantur Segniore, quod scilicet ineiderint in vatem aliquem egregium, atque adeo Sibi magis suae modiocritatis saeti sint conscii. Immovidoro mihi videor rationes minime contemnendaS, cur alacriores ad scribendum fiant, OStquam con-SpeXerint in opere quodam immortali, quid possit nativo Pooseos quasi de coelo delata vis. Primo, tanquam ignis igne, ita ferme poetae

accenSUS animus alius Oetae quasi contactu so-votur. Timidi ac pudibundi hominos, qui antea sibi otiam ipsis vix se ne vix quidem consesSi

erant animorum suorum sensus, non dubitant arcana ista communicare quodammodo cum Scriptore

semel adamatori amicorum loco habent carmina cum montibus suis ot affectibus ximio congruentia ita paulatim audaciores facti sui quoque faciunt periculum discunt cantando viam lenire; deniquo et ii Si quale quales, evadunt poetae. Quis scit an hico ubique habeat Ximius quiSquo Vate Suum quendam discipulorum gregem, qui voli iti scintillam ut o omissam tacito ac latenter OVeant, eoque ariorem habeant, quo abditam magis Itaque omni loco ac

289쪽

PR EL. XVI. non instructu sem invicem mulari. 277

qui legitimis postarum ordinibus erunt adscribondi:

qui facile forant sua carmina SQQum mori, modo vivontibus et canoro licuerit, et aure hominum canendo fallere. Neque oro in iis rebus sua V prorsus carobitillaria ingeniorum, magnorum operum RitriX, Emulatio. Erunt, redo, unus et alter, magno et servido

ingenio viri, quos adeo non frigore feriet seximia priscorum exemplarium pulchritudo, ut Stylum eorum magis magisque euat, ipsaque magnitudine Operis Spem confirmet. Erunt quidem rarissimi, sederunt tamen. seque enim solis id accidit ollicae gloriae amatoribus, ut parta a Miltiado tropaea ho- mistoclem non sinant dormire. quo ad libros et ad haec Musarum dona non pertinebit, uni reserunt effatum sexcidisso principi omnium Pictori, qui cum osset Architectura quoquo nobilis, Romae, On- templans cameram templi alicujus de vetustioribus,

leno,' inquit; in quid si aliquando id bitis

fornicem istum, me opere, medio serme ere US-pondi '' Id quod undoni mirifico praestitisse testantur, ut aiunt, laquearia S. Petri. Itaque non erat inanis illa aetatio, sed fortis et honost VOX magnifice

de Se neque tamen perperam, SentientiS. Par St, ut

in re quoque poetica tale reliquid interdum putemus evenire. Quod quoties accidet, tot edentur eXempla, quibus intelligatur, quanto cum bono OeSeOS Xtiterint adpo praeclara onus initia. Porro quanti id foro existimatis, ut pleno quaSi

animo laborantibus praesto sint verba, VOCES, Umeri, quorum se Sese Xpediant X aestu illo cogitationum et phantasiae Saepissime, redo, anguntUr

ingeniosi hominus, quod cum intus habeant graviS-simas fortasse ros iso Musi. dignissimas, pereant

290쪽

27 Manum, initando, facilior feri PH EL. XVI.

lingua immo ne mente quidem ea quae sentiant in Ordinem redigere Valeant. Qui postquam Semellegendo didicerimi, quae sint consilia, quae arteS legitimae Opseos, statim ovari se onere diOSOgeStiunt, magnamque alacritatem sibi ad scribendum

addi. His splendidioris cujusque ootae liber erit Vel armamentarii loco, ut, si malit aliquis, ludi militaris quo Scilico necedant rudiores, non tam materiae Sumendae gratia, quam penitus sese tentandi, nevo immobilis ot rigida rapidis animorum flexibus male respondeat. Rom jam antea sibi providerant;

nunc formam ediscunt et ordinem, magno an Vetustiorum auctorum benescio.

Τriplici ergo componsari idolis bono, si quam injuriam poeticae rei aliud veteres Graecos intulerit maturior atque absolutior unius praestantia : principio, quod primariorum luetio, dulcissima quadam

quasi Venis quorundam ignes praeSertim eorum, qui animo sunt tenerior deinde, quod stabiles et robustos tiam ad scribendum incitet postremo, quod inoXpertos sensim doceat Verbi numerisque concludere sensus animici ut, quemadmodum canere nesciens, turba atque impetu canentium aliquando abreptus, Sentit quid sua o Vere possit, ita qui prius sibi orant visi ab omnibus Musis alionissimi, postquam familiares saeti sunt gregio Vati ultro se Drri patiantur cursu Hus et numerorum flumine. At senim, quos non absterrebit admiranda priorum vatum Xcellentia, eos tamen eadem litor fortasse impodiot, ne inter primarios locum sibi mereant.' idolies sori pot0st, ut in unum quondam denum pro isto gregio des Xam adpo teneat quis montona atque aninium ut ne clausulam quidem, nedum