장음표시 사용
311쪽
PRAEL. XVII. delectari erum proesertim mari imis. 299
Etiam, ubi fugatas Xerxis collortes narrat tentasse fluvium golii astrictum :
Haec, ni fallor, hominis Sunt non omnino liospitis in ipso quem narrat casu Vel certe ejus qui bono calluserit mentes sonsusque militum, tali fortuna conflictantium. Nam ibi solvuntur quodammodo otlanguent fortium quoque Virorum liaritus, invicti alias se illaesi se summo instantis praelii orieulo. Verum haec sunt terra militantis. Eschyli automnostri propria ne praecipua laus, ut ei Vom de sebat
maritimis atque in naVali certamine. Audito qua vi, qua pulchritudine lectissimorum numerorum, Persici senes patriae vindicent prima terra marique arteS'.
Hucusque de rebus terrae gestis splendide sane Sed videte, Obsecro, quibus quasi pennis ultro Se Osserat batos Simul atque ad Maritima Ventum
312쪽
300 Hyle nauticum aliquid spirare. PRAEL. XVII.
Νocosso est ipse navigaverit, qui cum schylo prorsus lio loco sentire volit Alias vico ne vix quidem capiot, quid tandem doctrina opus Sit, ut possit aliquis profunda maris contemplari neque recte ibi finget ποντιον illud λσος, corallii scilicetae Salsarum fruticum. Sed unus omnium dominatur in hac materia nuntii formo do pugna Salaminia qui cum sit in Ore omnium, Satis erit Si e eo pauea quaedam ioctempore adseram, quibus nauticum ut ita dicaminspirat eximio olli eosus vatos. Tale aliquid invenias, ubi noctu so parant Persae littus Atticum, claSSem- quo Hollonicam obse8Suri y.
Talis et corporum misere collisorum, cum fluctibus et scopulis obscure conflictantium mentio η.
313쪽
PRAEL. XVII. Persis eum timori e loqui. 80 IQuibris ot illud adjungere liceat, quo planissime, ut milii qui doni videtur, docuit Poeta Sontontiam Suam, qualis esse solet veterani nautae, de vi maris ineX
Nolite oro putare, schylum, cum lisee patriae gratulatus scripserit, irrisisse plane Persarum infortunia quae doctorum quorundam est sententia. At Scire Velim, qua tandem ratione OnVeniat eum risu et insolentia, quod nusquam non honorifice appellat neque Persa neque Darium, neque etiam XerXenipsum. Primum, quod ad Persarum gentem attinet,
illam non modo divitiis odist ollicam civili virtuto
praestantissimam nobis tradit. Eo crediderim speetur Verborum ne numerorum piparatum, magnificum Sane, Sub pSO carminis initio φ.
314쪽
302 Darium ultro ab Eschylo ornari PRAEL. XVII.
qua quidem similitudino, ni fallor repraesentat nobis Poeta vultum quodammodo haereditarium regii generis Achaemonidarum:)
Profecto non sunt haec irridentis, neque sedulo elevantis hostem, sed ejus potius scriptoris, qui ingenua aemulorum laude patriam Suam victricem ornari sentiat. Darii ver o mortuis vocata perSona, quam quaSi figuram et umbram Veteris Persarum gloriae adhibet Poetu, nonne ea est, cui inesse videntur sanctitas quaedam et sua paene divinita. sive ea poetes, quae Viam processuro ab inseri sternunt; sive ipsius introitum, vocesque et Verba plenissima paternae atque regiae majestatis. En quo desidori mortuum proSequuntur nobile Persae, ipsius sodales di
315쪽
PRAEL. XVII. evocata proesertim ejus Umbra. 303
promendunt est illud βλαβης, quasi nullo unquam tempore male cessissent Persis Darii arma; sicut neque illa chorieorum senum aetatio
Fuserunt qui haec vitio Verterent Eschylo tanquam fido historiae non bono SerVata. Verum, ut opinor, vix tantum valuit Vel fuga illa Scythica se ipso Marathon, ut tot annorum memoriam tranquille ac soliciter actorum, obscurare debuerint. Sud rodeamus ad personam Darii. Num potuit verius exprimi reverentia piis dignissima sacerdOtibus, quam ubi Senes chorici regiam e sepulchro animam cantu arcessunt fl
Quo doindo assoctu sibi fingunt vel tiaram et Othurnum emergentis, Vetera regii splendoris in-
316쪽
80 Do erae fugitii ο De nominibus barbaris. PRAEL. XVII.
Qiuid quod in lucem quoque redeuntem Cum Solonii formidino Xeipiunt, coram o Vel profari metuentus hi
Ν multa Darii vo solius partes quisquis eri ac Sedulo inspiciet, minime ita comparatum OSS hane fabulam judicabit, ut in ea victores impune VictOS irrideant. Ut o Atossae pia tranquillitate taceam, qua certe nihil remotius ab ista arrogantia fingi poteSt. Quod autem aiunt, Xerxem fugitivum, laceris panniS, Oram duci contumoliae orgo, oblivisci plano Videntur Veterum ritus, praesertim Orientalium; apud quo8, ut aerae quoque iterae QStantur, non tam mutatae quam scissae vestes solennem habent calamitatis significationem. Rursus objiciunt, regum ducumque nomina non uno in loco aliud alio cumulari, barbari soni atque a8peris, ne desit quod infimis subselliis ludo sit atque oeo. Vorum erodibile est, fuisse ea Ornantia nobilium Persarum nomina, Eschylo, si cui Atheniensium, bene ac familiaritor nota quibus ad OoScena ejus debuerit ornari jure haudquaquam deteriore at tuo in Homeri Catalogo recensentur Trojani paritor o Graii. Exordium illud Persarum Homerica quidem elegantia caret, non mal tamen comparata osse videtur ad illustrandam Xerxis magnificentiam, cujus simul in uno Xercitu militaverint
317쪽
PR EL. XVIa Persas at Eselisio non irrideri. 305
tot gentes, quarum terminis ibi definitur summi rogis
imperium. Postremo, non equi lom inscias vorim, molostius quodammodo ferire aures fragmont illa pseniarum Seu κομματα quae Oeant quibus o inviosem ad solum provocant, sub sine Tragoediae, et Xes et
chorici sonos. eque tamen uello mihi quisquam persuadobit, adhibori ista dedita opor ad risum
theatri movendum, cum videam eadem lane forni illa querimonias Ot hietus in aliis quoque tragoediis eXstare, ubi nullus Omnino locus erat idondi. Vi
cantores quam ad Poeta pertinuisse. De orbis, ut opinor, non multum ibi laborabant; numeris tribuebatur Omni cura et Studium.
Quare qui selit omnino Persas apud Esehylima ludibrio haberi, is noeesse est non manseat in Singulis Versibus, Sed acerbam quandam ironiam tota fabula distundi judio t. Quae primo conjectura St Orn, et ea quidona frigidissima, cum nullam habent spo-ciem Veri, quae legentibus ultro so Osthrat. Doindoxi diei potest, quam longo abhorreat ista ratio ab indolo animoque sevorissimi Omnium Seriptori S.
AEschyliim, non modo Poetam, Verum tiam grRVissimae sectae Philosophum, Oeari, more ferme Aristophanico, in ea re, qua contineantur non Ollam
Athenarum ortunae sod o universi terrarum orbis Miles cum fuserit, et gloria militari ornatus, irridori ab eo Viros Ortos ejus opera devictos et fugatos Et quod omnium maXimum ost, ultor qui Osso asSiduus Deorum, et religionibus X animo seditus, pueri litoreunt idere et cavillari, quo sempore nam is ragoediae totius os tenor Diis agondo erant gratiae, delubris, domibus, o omni publica servatis
318쪽
306 Versari in religionibus schyli Per8a PRA L. XVII. Profecto non erat tempus terendum in quaestione tam aperta sed fecimus propter leviculos quosdam homines, quorum lio tempore major Si copia, quam facito forat qui oro dignoquo amat sive Virtutem sive ejus ancillam, oesin eos dico, qui non tam rident ipsi, quam ab Omnibus omnia rideri confirmant qui nihil a quoquam serio agi putant quod genus hominum solet non modice sibi plaudore, si quando videant in re seria Vatem egregium inepte lusiSSe. Sod quoniam incidi in religionum mentionsem, Videamus, quaeso, an non liunde pendeat universa Serie et ικονομία Persarum, quam a propinqui Numinis religio Q. Primum, ita nos ipso docuit Seriptor expressis Verbis cladem Persarum retulit ad Ompla Deorum diruta, araSque pollutaS'.
D indo quid sibi vult Alossa, colloquiis istis sive cum Choro habitis, sive cum Darii umbra, nisi ut eos vel propitios serVare Vel placare possit iratost imirum id erat proprium Eschyli nostri, ut ad iotatona et religionem unico omnia traheret ne referret. Itaque cum se docenda orat fabula de reconii Athonarum gloria, plenam quidem bello et J Iarte conseripsit, plenam navali clamore atque impetu peritum Solocorum, patriae amantem, bene gnarum reipublicae
319쪽
PRAEL. XVII. Proesertim quod ad At scie personam otiis of 307
prodit a prae caeteri tamen OmnibuS, morem, ut si indoli suae gerons, eos, Manes, Caerimoni RS, caras et honoratas habot. Rusmodi compilara hodio Scien prudensque missa facio, commodius fortasso in alia parto disputationis nostrae FiSehyles promenda. Unam hoc tempore mecum eonsideretis velim Atosso personam, mirifice temperatam regia dignitate, sun-Vitate quali matrem, moestitia qualis viduum doceat unius ejus unicam, inquam, sententiam hoc tempore consideretis Velim. Nempe ubi eam rem, quam timuerat, habuit jam certam Claramque, Θquo lacrymis se conficit et Hulatu, nec dolorem premit acorbissimo illo silentio; verum ut docuit sapion tona bonamque Reminam, ad aras Statim se Deorum tutelam se recipit; neque, quod Vulgaris foret ite-tatiS Vota preceSque, Velut frustra neoptas, omittit .
Habotis hic Fido ejus prope Specimen, quam OS DEO docti tantum laudamUS. Sod pergamus cum AtOssa. Eadem qu abierat, tranquillitate, post paulo redit, sacra forens Ianium. Adeo non cedit moeroribus, qui acutissimi eam
320쪽
308 Esuvii Pietatem, tranquillam quandamfuiue PRAEL. XVII.
Quo in Sermone verbum illud, πρευμενεὰ, bis jam inlia re repetitum, setenim paulo ante Chorus mo
Verbum illud πρευμενεῖς, inquam, optime ae OriSSimendumbrat aggredientem ad caeleste reS, uni momo luctservili neque curis turbido, neque ob nimium motum d octo se anxio ponit in conspectu Vultum tranquillum, oculos humiles, pectora ad patientiam om-p0Sitn. Unum addam : lperperam omnino risus Si nonne
mini Eschylus nostor ita eum Sophocle OmpOnendus se Euripido, ut in diris atque in larvis, atque in horror incutiendo, plus peteris Omnibus polleret; insolix, ubi duleo lino opus esset. Quod contra videmus vel unius Alossae sexomplo, nihil eo dulciussori potuisso, nihil tranquillius. Sed hi ut semper, suum illud servat Vulgus hominum in interpretando Vetere Poeta, quod in judicando do religionibus hodiernis. Animos Statim ad ortunt ad ea, quae duovo tria fortasse eum impetu et clamore efferuntur: quieta, tranquilla, religiosa foro segligunt. Sed inquietis ot tranquillis, SiVe dulcedinem quaeras, SiVe
De religionibus autem Eschyleis, simul et de fonto X quo credibile est derivatas eas fuisse in pectus divini Vatis, fusius erit dicendum alio tempore.