장음표시 사용
301쪽
PRAEL. XVII. Eschylus Homero quodammodo tardior diris
O liartibus latim intor se convonisso nobile Po0tamni par no dubitomus Aseliylum dicor Trago0dorum Atticorum O αγηρικωτατον. Haec tamen ita volim accipi ut discipulus non tam Vultu gestu tuo quam intimo quodam Sensu magistrum reserat, ideo- quo ovitor intuontibus non adeo similis Homori vid0atur. Similitudinem autem eam quam inter se haboni molius fortasso intelligemus, Si prius aueis eXPOSuero, quae Sint eorum praecipuae dissimili tudinOS Didimus igitur ομηρικ ὁτατον AESChylum, Non Uodietionum doloetu Ot sono propius illo quam caeteri omnes ad Homericum modulum necesserit: tonim amplitudo illa Eschyloa, isque et Onu Vorborum, alto quasi in cumulaim Otig Storum, non Parum discrepat, Vel aurium ipsarum judicio, ab Opica Homeri celeritate set ναργεια. Planeque intelligimus Oxcusationem dari logitimam, cur eum luserit Aristophanes notissimo carminet',
Quo in loco id tu mihi notare non Olum ampullas et magnifica Verba, verum illud etiam non paulo molestius, quod in re quaque narranda et oxplicanda tantopero sudet schylus ac laborot; non frustra quidom illo, sed laborat tamen. Quod contra Homerus, feliciter ne rapide, quo Vult, Sua quadam aura decurrit, Virgiliano illius columba plano similiS, quae
aere lapsa quieto Radit iter liquidum, celeres neque commovet alas.
302쪽
290 Cumulari ab Eschylo πιθετα. PRAEL. XVII.
Hujus autem tarditatis Eschyleae absit, precor, verbo invidia non nim intelligimus tardum ho-betemque ingenio, sed lingua solum ostiaque lentum quodammodo et spissum tarditatis, inquam, Aschyles erat utrumque, tum ut rem unam luribus modis variaret atque efferret, tum ut gradatim, quo Ollet, RSSurgeret, πιθετα quae vocant alia aliis cumulando qua de re acute Aristophanes Verbum illi id, πυργωσας, adhibuit. Insigne Xemphim prael, bit lymnus illo Choricus, quo caedem indipodarum Phobans lugent Virgines'.
Νihil hic otiosum invenios, nihil non gravissimo assectu plenum. Illud modo incompositum videatur ne rude, quod unam plane formulam saepius repetit. Nobilo set illi id do sacris et Iphigeniae, in hoc ip8 argumento jam ante a doctissimo viro allatum'.
303쪽
PRAEL. XVII. De simplici Fabulari, ejus ratione. 291Νimis orit iniquus egregio Oetae, quicunque ex horum carminum tenor desidiae eum insimulare audobit. Quin potius nimia cur PecenSSO di Xerim, qui mos est eorum, qui rebus unice intenti, do verbis numerisque variandis ne cogitant quidem id agunt, in eo sunt, ut pleno ac liboro quid sibi velint sexpri
Jam, quod historiarum decursus simplicior ostquam subtilior quod in paucissimis plerumque personis Vertitur immensae rei discrimen quod languere solo apud Eschylum cursus fortunae, neqlle Imultum casibus et conversionibus Variatur eo pertinere Videntur ad unum Omnia, ut indicent Scriptorem usum stylo non adeo facili paucorum quodammodo homi-ΠUm, paucarum fuiSSe rerum quo autem Semel describendos ibi dologorit, Sive eventus Sive Ominos, iuriis nullam ejus diligontiam, nullum unquam acumen desiderari. Reeenseatis, quaeso, mecum, Academici, Singularum usaragoediarum, quae quidem SuperSunt, formulum. Mirabiles est, tam parca volui suppilectile tantas res tam potenter agi. Placet nutem O potissimum ordino fabularum titulos referre, quo scripta fuisse maxime est credibile qui Ordo recte Semel OScriptus, haud parum fortasse adjuvabit ilo Eschylo judi
Ac primo quid0m loco ponuntur, doctorum Seu-tentia, nobiles illi orsae quana fabulam docuit AESchylus, si fidos narratis, septimo post Plataeam anno', flagrante otiamnum bello in Asia maritimo. Νeque multum ab isto calculo abhorret ipsius dramati ratio atque indolos, spirans ubique Martem,
304쪽
292 Do simplieitate Eschylea Persin, Prometheu8. PRAEL. XVII.
praeSertim naValem. Jam, qui persona numerabit, inveniet Persarum fabulam contineri partibus trium re aetorum Chori, Atossae, Darii ab inferis evocati. Nam orXis ipsius moro so luctu effundentis, ViXulla obo hoc loco ubori ratio. Quod si concedamus ejus rei in ausa fuisse, aliqua eri e parte, impor clam adhuc rudemque Tragoediae formam, cui primus ipse schylus secundi histrionis partes addidit; at ipsius tamen Poetae, credo, erat, quod simplicitatem istam nulla utiquam arte VarinVerit, sod in eo totus fuerit, ut quas paucas adhibuisset
personas, illa ante oculo eXPreSSn poneret, Omniquo numero absolutas. Ipsius etiam erat, quod in eo carmine nuda prorsu narratione re conficitur, nullo, quem Oeant, Odo, Ulla περιτ ετεια. Tantuna, quod
initio sumus minati, πάθος, id magi magiSque acerescit, procedente fabula usque dum certissimo nuntio vortitur in luctum atque in moerorem aePrrimum. Vonio nune ad Promethea Vinctum: nam ad eandem τετρaλογίαν pertinuiSSe aiunt Persas, Prometho πυρφορον quae του Δεσμωτου quodammodo prima par erat itaque eum non longo tempore, ut opinor, praecedere debuit. Ru autem quae Superest fabulae eadem formo atque Persarum S ratio, ab initio usque ad finem uno tenore decurrentis, nulla
aut rerum converSione, aut inopitiato RuSarum neXU.
Fateor equidsem, pliaribus eum quasi luminibus personarum distingui primo Nympharum introitu, oindo Oceani, postremo Ius inquietae illius ae Vagae. Atque ut id quod ros os dicam, liberius hic quam usquam alias Xcurror mihi videtur si schyliis, o ad Ηο- morio styli facilitatem O coloritatem propius nec
305쪽
doro ita amon, ut ipsi is fabulae summa ubique sorvotur simplicitas Eunt redeuntque PerSonae, το
Quod idem nescio an clarius etiam igniscet splendidissima Tragoedia, cui titulus 'Eπτα , Ouβας.Ejus quidem editae annun noseimus tantum post Persas Scriptam fuisse auctor est interpres Aristophanis s. Universam autem illam fabulam unus Eteocles ita sustinet, ut ea non tam ragoedia esse Videatur, quam pompa quaedam ragica, Coram eo ducta Neminis ne persona quidem inducitur modo Amphiaraus Capaneus, caeteri, nuntio Narranto Singuli quodammodo prodeunt. Quid multat simplicitati isti suae tam unico hic consuluit Poeta, ut tantum non ipsi Tragoediae formam Tragicam denega erit. Quod autem in cenam, extrem fine Poematis, Antigonam cum Oror miserit, OVoque assectu nune luctus de morte fratrum, nune gaudia immiscuerit Vietoriae, urbisque serVatae erodidorim quid in id
Deisso schylum, Sophocleo' Otius mori Obsecutum, quippe qui hoc tempore regnare jam in theatris incepisset quam propria voluntate Ot judicio. Quanquam et ibi Esehyloum plano illud agnosco, quod ipso etiam fino Tragoediae soliciti relinquuntur animi, re infecta. Plane sicut in musicis sori audimus, lege harmonis non omni e parte SerVnta; SuSpensum quodammodo relinqui in aere Sonum, neque Suo tempore in orbem persectum redire. Videte an Husmodi sint ultimi quoquo Promethei
306쪽
29s Quonam ompore scripserit Eschylus S FPlices: PRAEL. XVII.
Sed enim div0rsa paulo a caeteris videtur SSe ratio Promothoi, Agamemnonis, Choephorarum ut quae singulae tripartiti dramatis sint partes, non integra quaeque rugoedia. Quare consentaneum erat, ut ORI Um unaquaeque poetaret ad ultorius aliquid Soddo Thobana tragoedia nihil prorsus tale aecepimus. Quare, ut dicebam, Suspicari licet clausulam ejus ad exemplar Sophoclis effingi. Tacemus autem hoc tempore, siquid gravioris et sanctioris Oetrinae putandus est vates insinuasse per ejusmodi οἰκονομίαν. Manet igitur, hanc quoquo fabulam documento fore simplicitatis Eschyleae. Quid sero dulcissimae illae 'Ικετιδες ' nam istis proximum a Thobanis tribuunt locum conjectura, ut mihi quidoni videtur, probabili ac prope Vora. Et si nim nihil, quod sciam, de ea re doceant veterum Grammaticorum libri, non deest tamen undo ducat aliquis argumentum. Iodo teneatur,
Aschylum nostrum, sicut et posteriores, Praesertim Atticos, aliquando ad eam rempublicam, quae Suo tempore erat, in condendis carminibu reSpeXisse. Constat porro e ipso Ix ιδα, tonore, duas OtiSSimum terrarum rogiones scribentis animo OsS Ob
versatas hinc AEgyptum, illinc Argolidis littus.
ConStat quoque, vivente Otiamnum Eschylo, in easdem illas regiones eum omni cura se Solicitudino conversum aliquando misso populum Atheniensem. Praece8Serunt Hii mortem quatuor anni Figyptiacae
307쪽
PRAEL. XVII. miri a jus Fibuis simplieitas. 295
turbae, lacessent Persas naro', quibus prompte intervonisse Athenienses, nXimo I paratu, nemo nescit. Itaque non fieri potuit, quin in ore omnium diu esset 1 gyptus, arrectisque animi plebs ea raperet quae ad illam provinciam pertinerent. Idem Ru US primus erat, ex quo simultas illa propter Ithomen ut Mossonios intercesserat inter Lacedaemonem et Athonas in unde Ossensi Atheniense coeperunt illico potero Argivorum societatem. Quidni igitur Statuamus, cum Vir docto R, Sehylum nostrum, cum in eam incidisset fabulam, quae re partim T gyptiacas tangeret, partim Argivas, minimo negotio eam aceOmmodasse ad rempublicam, quae tunc erat lut simul laudaro ot conciliaro Argivos, Simul SUO-rum animos deleniret, si qui aut AEgyptum ipsi inviserant, aut militantes ibi desiderabant amicos. Profecto cum his calculis mirandum in modum congruere diXorim ipsius Poematis αρελείαν. Parumne existimatis valore ad homine mulcendos, quod
nulla neque narrantis arte, neque Violent certamine ne motu animorum, sed aequabili rerum tenore eo
deducimur, quo volit jus et fas et religio supplicum' 'Hθος, quod proprio vocant Critici, nescio an nullum osso dicam in illa fabula. Ita nimirum est
Ea morata, ut genera hominum, non homine ipsos, repraesentet: non Danaidas, Sed omne quae unquam
fuere Supplices mulieres non Pelasgum, non plebem ArgiVorum, sed genera ipSa regum, grogiSqUO POPU-laris. Deinde narratio simplex et aperta Appellant ad littus virginos, fidom Argivorum implorant, reeipiuntur in societatem, a raptorum injuria vindicantur
Clinton, ast Hellen. l. o. 1 81. I. , Ibid. l. 79. 4. Mulier, p. Buller Mi in Suppl. P. 8.
308쪽
296 De Orestea. schylus Honὶstro durior. PRAEL. XVII. aeutis sol itioniblis agitur. Has qui unice amant, crodi lorim istis taedio prorsus futuram IK ετιδων loetion m. Restat nobilissima omnium series, 'Oρεστεία qURm ut concedamus deduci fortasse filo non udo simplici, Velim amon ominorint homines, prodiisse eam in Seenam ultimam omnium, utque adeo OStqUam corona jam Xeiderat, commissa lite poetica cum
Sophocle, Eschylus Quare seri potuit, ut non tam SUO, quam temporis et thoatri Attio consilio,
formam scribendi nitaret: Si tamen mutuSS dicenis diis QSt.
Verum enimvero quid est, Obsecro, cur in istis etiam Tragoediis Ormanam Eschyli simplicitatem aliquis desideret ' Pluros, fateor in scenam mittunt Ur OrSonae, ut quaeque accuratius distinctae notis: Variantur audacius tum mimorum assectus, tum QR quae ad locos quaeque ad fortunas hominum pertiis nent. Ea vero Omnia quot tandem uncti Separantur a posteriorum calliditate ac Versuti l Conserantur modo Choephorae cum Sophoclis locim: 1iem non intelliget abundare hanc actibus et dolis, quibus illa prorsu carent. Ad Summam, pro concesso habeamus, Eschylum Homero doctius fortasse et severius, sed duriore ut plurimum stylo scripsisse : id quod non modo arguas O fabularum Ot Orsonarum ratione, Verum illi id etiam non male adjungas, multo rarius ostram quasi ludore sonorum clausulis ac diversitate numerorum. EXcerpat aliquis e rius ambiet octoginta vel contum Versias, et cum totidem Sophocleis, no dicam Aristophanicis componat mirum ii 40 aurium
Clinton, ast Hellen Ol. O. 3 78. I.
309쪽
PRAEL. XVII. olyhis bellica laudo insignis. 297 judicio inveniat recentiorum rhythmum muli agilius movori, O ad mentem scriptoris immutari. Dicat aliquis, Quonam igitur modo appellandus erit Eschyliis O u,;ρι ωτατος ' Ut uno alteroque Verbo respondeam Quoniam, O diligit, quae sunt in Homeri doliolis, et more Homerico Se VeriSSimecum rebus et negotiis solet immiscero. Quod primum omnium perspicias et agnoscas in iis quae porti non ad militiam, praesertim navalem. Quod nim in Homero conjeetura tantum augurabamur, id in Eschylo nostro cortissimis votorum testimoniis ovincimus extitisse eum bellica laude egregium, tum cum maXime florebat armis Graeein Marathoii, Salamis, Plataea, immortalia nomina, pars erant HuS famae In quod O marmora illa testantur, hos intra pariete etiamnum Servata' et picta Olim testata Iarathonii proelii tabula, quam habuit theatrum Atticum Pausania narrante' et Versu eXsculpti in ipsius Pootae tumulo P,
quos quidem versus ab ipso fuisse conditos, Pausanias
Quid multat nihil se se vulgatius, quam eodem illo vitae tempore, cum ad Tragoedias Scribenda se contulerat, cum fratribus eum duobus durissima militiae pericula ac labores suseepisse. Qui Seit, an id ipsum in causa fuerit, cur gravius aliquod ac Sanctius sonent ferme Esehyli carmina, quam caeterorum, qui in Tragicis laudantur ' Non nim usitatum neque trivialo bollandi onus impendebat; non levia aut ludicra petebantur praemia, OrUm Ca
310쪽
298 De belliooso schyli ingenio : PRAEL. XVII. erant tempora, quae prae caeteris egrogi vatis animum
erigerent atque in immortalia raperent. Ac fortasselio illud orat, quod in minutis negligentior esset Eschylus : usus videlicet nobili quadam incuria, qualis optime deceat milites, oriclitante patria. Sed ne vagemur opinionibus, Eschylum militasso
tum omnes confirmant historiae, tum universa ejus carmina, Vel cursim intuentibus, militiam quodammodo Sapiunt. Videas non raro XSultantem, primo
quod ipso Atheniensis sit, deindo quod Athenae folicitor so in victoriam et in libertatem asserant. In tolligitis in hoc loco Persas potissimum OSpicere: nam de coetoris statuant quid volint hominosin illa certo fabula, nullis ambagibus, palam prae se fert animum arrectum in rei publicae tempora atque iumilitares curas. Adeo ut ad historiae supellectilem eam assumere minime dubitaverit judex solertissimus historicae veritatis, Mitfordius'. Videt vero an doceat vetoranum interrogatio illa Choricorum Senum
Sorvant idolico illii castrense, ut e telorum Otproeliandi onero nationes designent ut quaerant
utra plus alii rit ollandi ratio. Quid, quod laudantes Darii tempora, O ro militari sumunt initium' '