장음표시 사용
331쪽
PRAEL. XVIII. Obscurus Horror, Agamemnonis initio. 19
Irrident autem, ut fit Choro, confirmat se non sutura modo praecinere, Verum etiam respicere praeterita:
Vidolico obscura quaedam formido, ab initio usque Tragoediae, Agamemnonis domum teXerat Sensorant hominus dirum aliquod impendero, longo autem lateque fluctuabant animis, quo tandem crimine devota gens in grave illud periculum incurrerit'.
Vonit igitur divinitus Cassandra, quae moneat rem omnem pertinere ad caelestium iras, atque ad majorum delicta. Quod autem in seduli oderunt ejus
332쪽
ariguria Chorici senes, agnoscimus plano vulgi duritiam, non facito ferentis afforri ad omne Ventumvo divini uminis vim vel momoriam faeinoris nimis antiqui, set jamdudum, ut Visum his erat, obsoluti Possim permulta sano addere, quae Uevehementer portineant; sed manum abstinoo quid Onimi exscribendae forent universae formo fatidicae virginis partes. Nam a passim ita loquitur, ut decuit eam, quae iis ipsis docentibus vindieatura
esset in eorum tutelam re hominum a code et
Doindo, o altera quoquo parte habemus ClVtem-nOStram, mirifice tuentem Se necessitnte Oecandi, ubi commissum Seolus negare neque auderet nec vollo quidem. Neque enim alia esse causa Videtur, cur a tam avide arripiat Daemoni nomen, Semel choro nominatum P.
Rapitur hic illi animus mali sibi conscius, ten
tatque omnia, Si qua sorte ratione praestare Se poterit ab immani ulla liborum Chorus contra mentem reserens, ut assolet, ipsius Poetae, non sinit eam ita proVOeare ad daemonem OSeio quem, ut non semper habeat praecipuam Numinis omnia temporantis ra
333쪽
R0gina doinde horrore percita, Suam US' Ue e PerSD-nam Xuit, ut e neget absendam SSe reVera conjugoni Agamemnonis, immo ero fingat umbram quandam Atro furialom, Clytaemnostro simillimam, in ejus locum cessisse, et immano perpetrasso flagitium.
Habsent ista significationem neerbissimam ODSeientiae morsu interno laeeratae; Sed eXlireSSi cavetur Verbis, ne Orto, commisso flagitio, nequiescat aliquis in istiusmodi dementia.
Quid multat optimo hoc loco Schylus, qua
erat ejus prudentia, conjunxit fatalem illum ac tragicum terrorem eum elementis Verae sapientiae; cum doceat, rem quamque magnum et atrocem neque per Deos, nec sine Diis agi posse. Quin et in Xoηφοροι quoque, ubi Venit tandem Orestes, ipso jam poenae articulo, purgat e Clytaem-neStra mentione Fatiq.
334쪽
322 Mylassi re sit tristior in re divina. PRAEL. XVIII. Vidulis andoni sermo rationem Proserri, utque onm, qua utitur in eodem urgumento Venerandit SacrR-
sanetae Theologis antistes, Bullerus. IS enim, cum eo reprehendoret, qui, freti opinion necessitatis, negant malo recte puniri, interroga it peracute, Mus necessitas crimino levat caedis reui /, quidni ultorem otiam lovet 'l' Non parum valo in I chyli monte doctaranda, quod acu quasi totigori non modo Porum errOrom, qui sat concesso, tolli vitant religionem, Verum etiam subtile ingonios hominis rQSPonSum, quo i docuit, mundi rogimen Oisi foret fatale justissimis tumon continori posso legibus. Haec habui, quae e Agamemnonia serie putarem hoc tempore OXPromenda quo certius constaret Eschyli sontonii do divino rorum arbitrio. Quae omnia, si per tempus liceret, cumulanda Orant multis magni Sque Xemplis, partim OXeorptis ab adem ragoedia, partim e reliqua ορεστεία delectis. Vorum redoremus ad Promethea quoniam X ea
potissimum fabula secrevimus hodie Xpiscari mentoni P00tae. Ex iis, quae jam dicta Sunt, uti al)
rationis judicio. Quid igitur ' univorso carmine distus illa d mortalibus aegris tristitia, quae tandem qualisque abori ob t Omnino, ni fallor, hanc
vim habet ut Oxprimat nobis animum non do Numinis imporio incertum, sed maXime tamen commotum et inquietum, propter ea quae pro se serunt dirae illius nocessitatis similitudinomit speciom. Verbo dicam mundum osse liborum auguratus os quodammodo AEschylus, sed eo torquebatur et aestuabat, quod in
335쪽
PRAEL. XVIII. Qua arte apud Promethea deploret homines. 823
tot ejus partibus impressa cernerentur fatalium catonarum vestigia. Eo tandem ferme delatus Ost, ut fingero a se Separari in vicom summi uminis potestates ut nequo is qui Maximus sit jure etiam vocetur Optimus, nec qui omnia possit Omnia plano idem Sciat undo non sori potuit, quin exorirentur mirae quaedam turbae, et confusa rerum colluVies, non Solum mortalium, sed divinarum quoque o caelestium. Jam, ut haec singula fusius paullo eXponam; primum in campo illo Poetarum, qui est domisoris aegrisque mortalibus, nemo omnium latius vagari solot. Unum de multis accipite Xemplum, ympharum naeniam, advolantium in Opem Promothoi'.
NOD Obscure prae se ferunt contumeliam quandam, miser icordis suae immistam : qualem ominemur fore puellarum caeleStium, suo magis lumine eXultantium, quam aliena plorantium mala. equo aliud sonat earum carmen, ubi prim in cenam ingrediuntur .
Aee ditis illud sub Oeoani adventu
336쪽
32 Disisse apud schylum Deoru in Provinciin. PRAEL. XVIII.
En indicia minimo contemnenda montis in humanum genus vere benevolae Linquit Oceanus tutas speluncas Nymphae liberrimum iter per aera purissimum Veniunt in hane terram, saXis Speram, durissimae prolis altricem, ne non adsint qui solatium adserant patrono hominum, iniqua crue laboranti: Veniente autem, palam et aperte, tum telluris ipsius, tum mortalium vicem dolent, non solum ipsa Vivondi condition positorum infra se longissimo intervallo, Verum etiam degenerum, o indignorum prorsuS, ad quo accedant lucis et aetheris indigenae. Dicimus praeterea, labem illum casumque hominum, si schylum audies, ex e potissimum oriri, quod est quae maXime pertineant ad perfectionem divini uminis non in uno inveniantur Omnia, Sed de coelestium numero altius bonitate excollat, alius sapientia, alius, intelligo Jovem illum recens Victorem, in potestate sola immensa atque infinita. Itaque vel initio poematis duarum quasi partium fit mentio, quarum ad alterutram quisque Se adjungat necesse est, ovis idoli et o hominum. Nam isto sermo tenore Sunt, quibus προλογιζει nuntius irati uminis. Ait nimirum, poenas dare Promethea V,
Queritur alioqui Promotheus ipso
337쪽
PR ΕL. XVIII. Promethea propter bonitatem exari. 325
Ne autem desidorotis aliquid in ipsius Promethoi bonitate, recolite modo, qua benevolentia prosequatur non solum Oceanum ui amicum, sed etiam Atlanta fratrona divorsis licet usum consiliis immo otiam Typhoeum, Diis omnibus invisum, quod ille supplicia
Jam, quod indefessa illa bonitas multis magnisque veXatur impedimentis; quod habet gravissimos
omni tempore adversarios nostis utique necessitatis opinionem vigere in complurium animis, quae ratione et via mirandam hane rerum terrenarum Summam utcunque X plicare identur. Quid quaeritis is re, riman ferme omnium est color, ut in os ipsi Prometheo veniat ultro decantata sententia
ejus Scilicet iocessitatis cujus labenas teneant
338쪽
826 Naturariis ustici Eschy ι, nobis favere. PRAEL. XVIII.
Eumenides et Pareae: vitiae, o Dei licet ainfractibus, justissima tamon et certissima lege procedat. Jam se illud quoque non dubie docet Eschylus inter infortunia et angustias, dari quodammodo in manus hominum quasi tesseram quandam melioris olim aevi, propterea quod elliis quoque et aequora ponti,' et quicquid usquam validius dulciusve incurrere solet in oculos hominum, non eum tyrannis, sed cum iis bonis et amicis humani generis Sentire videatur. Et hoc quidem latissime patet, et in pulcherrimas regiones manu ducit Veram Posesin. Quid nimi Prometheus, sibi relictus, poStquam Semel tortores abierunt, nonne in ea Statim prorumpit, quae Orphicis paene idem faciant fabulis adeo sunt bene adeoque potenter Omparata ad re Omnes undequaque alliciendas l
Quod autem vocatae audiunt, atque in tu Solatium veniunt, primae nimium connide Nymphae, deinde pater ipso Oceanus nescio equidem an
nemini vestrum probare valeam meam Sententiam,
dicam tam n id quod in mentem Solet Venire. Quid si schyliis, ut orat rei maritimae peritissimus, agnoscat hoc loco benignam Maris Vim quam, ut opinor sontimus ad unum omnes, ubi satigatis
339쪽
PRAEL. XVIII. De Prori tuo, luce- α oculos resumento. 32 et aegris animis occurrunt littorum, Undarum Seopulorum quoque formae a SonoreS: S praeSertim, qui maximo domuleo corda, mirabilem die aetheris Superni consensum cum infinito ponti aequore. Sed haec semel tacta linquamus, sunt enim Ortasse subtiliora. Unum at tuo alterum addam, quae nemini non plana erunt. Primum, VeriSSime ad naturae exemplar commoveri Promethea, Vis repente Nympharum et Oceani adventu qui enim modo Vocaverat 11 partes, atque, ut ita dicam, Olemniter antostatus erat omnes ubique Deos homineSque i nunc pudore tactu molestum et paene odiosum habet, quenquam omnium ad ejus poenam, tanquam ad Spectaculum, accurrere'.
Est ubi manifestius idem conqueritur φ.
του νεκροδεγμονος εἰς ἀπεραντον
340쪽
328 Quonam arii et Prome thei doLrem PRAEL. XVIII. Qiuin et Oceani introitum tacite, ut videtur, deprecatur'.
His omnibus declarari vid0tur id, quo nihil amictis animi solennius, quod vitae hujus minime vitalis non modo sedeat pigeatque sed pudeat etiam; quod indigne nobiscum agi putemus, si qui vel opis
ferendae causa propius inSpicere audeant, graVia patientes: qui est eorum praeSertim affectuS, qui Ut Prometheus, peteri Sunt acutioreS. Neque vero e hac parte sola, sed et omni prorsus fabula, Promethei, licet Daemonis, non hominiS, perSΟ- nam dedita opera informari Videmus ad eam, quam eXperti noVimus, Omnium mortalium naturam atque indolem propterea quod Prometheus ille universio oneris hominum vices o erit. Deinde Venustissime Vel ipsius cense ordo, Varii- quo advenientium gestus, ad id comparantur, Ut tacita collation altius animos subeant hinc acerbus
indigni vinculi sensus, illitie Xultatio quaedam et judunditas liberrimo spatiantium in aethereis regionibus. Interrogat vinetus nam propter Vincula nequit circum so ferro oculos,)