장음표시 사용
101쪽
deat. Nihil sit indignum adventu ejus, ct ipse cito diver
sabitur ad nos. πιφαυεια autem dicitur, quod desuper op parcat et oriatur. Ergo quae Sursum Sunt quaeram Us et cito radios illos attrahemus. Nemo eorum qui de Orsum respiciunt, et se ipsos in terram defodiunt, poterit solarem lucem videre. Nemo, qui saecularibus se negotiis inquinet,
poterit Solem justitiae in lucri nulli ex iis, qui e ad illa
vertunt, Oritur. Resipisco modicum, te exi P i'und reduc a saeculari tempestate, si vis solem videre, si vis adventu ejus dignari. Si hoc fruaris adventu, tune illum cum fiducia multa intueberis Philosophare nunc, ne sit apud te arrogantiae spiritus, ne te vehementer caedat, et dejiciat. No sit tibi cor lapideum, nec tenebrae, ne illic naVem allidas . Ne sit dolus nain saxa latentia naufragia pariunt gravissima. Ne seras nutrias, nempe vitia, quae sunt seris immaniora fluxis rebus considas , ut possis firmiter Stare. Nemo Super aquam Stat, Stapra petram autem Omnes luto consistunt. A qua sunt negotia saecularia is Venerunt, ainquit, aquae usque ad animam meam , is sicut torrens praeterfluens Petra sunt spiritualia : nam ait : In petras exaltasti pedes meos . s Coenum et lutum sunt saecularia.
Ab iis nos extrahamus ita enim frui poterimus adventu Christi. Quidquid evenerit seramus summa in innibuSconsolatio est propter Christum pati. Hanc divinam cautionem repetamus, et vulneris dolor cessabit. Et quomodo, inquies, propter Christum pati possumus P Sycophantia te quispiam impetiit non propter Christum P Si sortiter seras, si gratias agas, si pro illo preceris, haec omnia propter Christum facis. Si maledixeris si indigne
seras, si te ulcisci coneris, etiamsi nequeas, jam non est propter Christum , sed damnum passus es , et arbitri tuo fructu te privas. In nostra enim potestale est ex ad Versis
102쪽
vel lucrari, vel laedi. Exenipli causa , lania passus est Iob; cum Iratiar una actione tulit, et justificatus est, non quia passus est, sed quia cum gratiarum actione filius eadem ipsa passus ina nullus cst qui alia passus sit, sed multo minora conviciatus est, indigne tulit, toti orbi maledixit,ina contra Deum commolus est. Hic judicatus et damnalus est; non quia passus est Sed quia blasphemavit Blas plium avit autem non ex eventus necessitate; nam si illa necessitas hoc fecisset, oportuerat et JObnu blasphemare.
Si autem graviora ille passus, nihil tale socii non hinc, sed ex insit ni itato voluntatis illa contigerunt. Forti igitur nobis animo opus est, ct uilii nobis durum videbitura sicut illo infirmauto, nihil non durum videtur Ex nostroio itur assectu et volu ut ale omnia vel tolerabilia vel intolorabilia videntur. Ianc itaque muniamus, et omnia facitosorumus. Nam arbor, cum altam radicem posuerit, ne vehemens quidem tempestas illam succulero poterit; si vero in super scio solum haereat, vel modicus voliti status illam radicitus evellet. Ita nobis c0n lingit, si consigamus Dei
timor carne nos iras, nihil nos commovere poterit; si utcumque aliplicemus, Vel m0dica impulsio nos perimit c perdit. Quocirca rogo, Cum magna alacritate omnia
suramus, imitemurque Prophetam dicentem Adhaesith anima mea post te a id quid dicat, adlud sit animas mea; η non dixit, appropinquavit; sed , Adhaesit u trursus, si Sitivit te anima mea cis non solum dixit, csideravit; sed his verbis desideri vehementiam expressit; et rursus, si Confige timore tu carnes meas o Vult enim nos semper idi haerere, et ita colligari, ut nunquam abscedamus. Si ita Deo pereamus, si astigamus ipsi cogita tiones nostras, si ejus desiderio sitiamus, et quaecumque volumus accedent, et sutura consequemur bona, in Christo
103쪽
Jesu Domino nostro, cui una Patre et sancto Spiritu, gloria, imperium, Ionor, nunc et SeInper, et in Saecula
Festina venire ad me cito mendas enim me reliquit, diligens hoc saeculi uim et abiit Thessalonicam , Crescens in Galatiam, Titus in Dalinatiam Luca est mecum solus. Marcum a SSumens adduc tecum est enim mihi utilis in Diinisterium Τychicum autem misi Ephesum Ponulam, quam reliqui Troade apud Carpum, veniens asser lucum, et libro S maxime membranas . I. Quaeri merito potest quomodo Timotheum ad se vocet, cui cclesia et gens tota concredita suerat. Non ex arrogantia autem id agit: ipse enim illum adire paratus erat. Audi enim illimi u Si autem tardavero, ut scias a quomodo oporteat in domo Dei conversari Sed curlandem vocat Necessitas erat magna, nec ultra ille poterat alio pergere. In carcer strat, a Ne Pone inclusus, moxque moriturus erat. Ne igitur hoc eveniret antequam ili discipulum videret, ideo ipsum Vocat, ut ante mortem videret, et sorte plurima ipsi commendaret. Ideo ait :u Festina aut hyemem venire ad me Dema enim mus dereliquit, dis gens hoc saeculima sine dicit, ut te vi
104쪽
96 s. cunYsosTou AncuIEPISCOPI c. p. deam antefitiam ex lia vita migroin, quod maximo ipsi maerori erat. Sed quia solus sum, inquit, neminem habeo adjutorem diomas enim me deseruit, diligens hoc sae culinia , et ivit Titossalonicam n hoc est, quietem amans, et ut sino periculo et in tuto esset, maliti domi doliciis frui, quam mecum in aerumnis esse et pericula praesentia subire hunc solum incusavit, non tamen ut incusaret, sed ut nos firmaret, ut in periculis molles non essemus,
neque in laboribus : hoc enim sibi vult illud, e IIo dili-
η gens Saeculum o simul autem o discipulum attrahere Volens si Crescens, inquit, in Galaliam Iitus in Dalma stiam si Os non accusat Titus enim erat virtute mirabilis, ita ut illi insulam crediderit, non parvam, Sed maximam, empe Cretam si Lucas est solus mecum. Ipso
enim ab eo separari non poterat. Qui enim vangelium scripsit, et universalia acta, scilicet Acta Apostolorum, laboriosus, ac discendi cupidus, patiens tuo, do quo haec scribit ille. 4 Cujus laus est in Evangelio per omnes Ec- aclesias . Marcum assumens adduc locum. Tu id P Est, enim mihi utilis in ministerium sinon ad quietem suam dicit, scd ad ministerium Evangelii Nam cum in vinculis QSSet, praedicare non cessabat. Ergo et Timotheum ad hoc Vocabat, non sui causa, sed ut vangelium praedicaret; o ut in morte ipsius nulla inter fideles porturbatio osset, cum adessent plurimi jus discipuli, qui turbas cohiberent, et eos consolarentur; qui jus mortem serre non poterant Verisimile enim est naultos qui Romae crediderant honorabiles viros fuisse. Iychicum misi Ephesum. o Penulam, quam reliqui roade apud Carpum, veniens asser, et libros, maximeque membranas. Penulam hic vestimentum dicit, alii scrinium putant, ubi libri ponebantur. Quid autein libris illi opus erat, ad Deum naigra -
105쪽
turo Opus tunc maxime erat, ut fidelibus exponerentur et ejus doctrinae vice illos haberent. Omnes itaque idolos verisimile est tunc δgnam accepisse plagam maxime ver eos, qui morti eius aderant, et tunc illo fruebantur. Penulam autem quaerit; ne ab alio accipere opus haberet. Vides enim illum hujus rei multam curam habere, qui alibi dicebat, cum phesios qui aderant alloqueretur : Scitis quia necessitatibus meis, et iis qui mecum erant,
a ministraverunt manus istae s et rurSum, Beatius esta magis dare, quam accipere Alexander aerarius multa, mihi mala ostendit reddat illi Dominus secundum opera, ipsius . a Rursus hic tentationis meminit, non ut culpet illum tantum, aut accuset; sed ut discipulum ad certamina ungat, ut sortite serat, etsi vilis conditionis sunt qui tentationes admovent, quantumVis viles, et despicabiles, oportet, inquit, omnia sortiter ferre. Qui enim a magno quodam Viro eXatur, non parum hinc solatii capit, quod a summo viro sic assiciatur inui autem a vili et ab jecta persona, majori assicitur dolore. Nulla mihi malas ostendit; n id est, variis me modis vexavit. Sed non inulta, inquit, haec erunt. I eddet enim illi Dominus se xeundum Opera ipsius a Sicut superius scribens dicebat:
si Quales persecutione SUStinui, et ex omnibus eripuit me, Dominus': ita hic dupliciter discipulum consolatur, quod ipse male patiatur, et quod ille vicem accepturus sit. Non quod sancti do supplicio tali gaudeant; sed quod praedicatio, ct infirmiores, hujusmodi consolatione opus
habeant, crauem et tu, inquit, devita Valde enim resti alit sermonibus nostris ii hoc est, bellum excitat et ad ver
satur. Nec dicit, iciscere, uni depelle etsi poterat per gratiam talia sacere. Sed nihil horum, neque armat
ipsum contra adversarium, sed ut recedat tantum praeci-
106쪽
pit, ultionem Deo committens. Et ad infirmiorum consolation dira tio dixit, si nod do illi, a quod etiam prophelia est vel tua precatio. Quod ut discipii lii in ungat hoc dicat, ex sequentibus palam est. Sed vide rursum quomodo alias
tontationes suas narrol. In pri in mea defensione, in
s luit, nemo mihi assuit, omnes me dereliquerunt: non, illis imputetUr. II. Vides-no quomodo familiari hus suis parcat, etsi rem gravem secerant Neque enim par res est ab externis des pici, et a familiaribus. Vidos-no auctum moerorona Non potes dicere: Ab externis impetebar, sed solatio, obsΟ-quio, et auxilio meorum ruebar : nam et illi me prodido. runt. Omnes me dereliquerunt, inquit. Non parvum ergo
peccatum hoc est. Si enim in bello, qui in periculo Wrsantem deserit, et ab liostium manu se subducit, a suis
jure plectitur, ut qui l0tuna labefactarit et prodi durit, multo magis in pra dicatione. Quam ver dicit ,rimam defensionum p Neroni jam adductus fuerat, et effragoral, quia vero pincernam ejus in fide instituit, tunc ipsi caput amputari jussit. Ecce rursum solatium discipulo per ea quod sequuntur. Sed Dominus mihi astitit, o consortavit, me .s Nam Eum qui ab hominibus derelinquitur, noli sinit Deus quid grave ali. Et consertavit me, inquit, idost, fiduciam dedit non ut adorom permisit ei per me, praedicatio impleatur. OVide quanta sit humilitas ius. Non lanquam dono dignum, inquit, o consor lavit, sed ut praedicatio impleretur, quae mihi credita suerat. Ac si quis
purpuram et diadema gestaret, et per haec servaretur. Einaudiant, inquit, omnes gentes. Quid hoc si ut omnibus, inquit, manifesta sit praedicationis lux, providen lito-tiuo orga me dispositio. Et liberavit m de oro leonis. Et, liborabit me Dominus ab omni opere malo'. Vide quam
107쪽
proximus morti esset. In ipsas leonis saucos decidorat leonem enim hic Nuronem dicit, ob seritatem et potentiam imperii ejus, et quod imperterritus esset et liberavit me, inquit, Dominus, o liberabit. Si rursus liberaxit, cur di xit: edam deliborph Sed attendo verbis Liberavit me, inquit, ex oro leonis, et rursus liberabit; non jam ex oro: sed quid st Ab omni opero malo. Iunc enim me e periculis eripuit quando autem satis Evanguli factum si, lib0rabit me rursus ab omni peccato, id est, non permittet me cum culpa proficisci. Nam posse usque ad sanguinem peccato obsistere, neque cedere, ab alio leone, id est diabolo erui est. Itaque major est ista salus, quam prior, quando videtur tradi ad mortem. Et salvum faciet
sin regnum suum coeleste cui gloria in saecula saeculon rutra amen. Ηδd est ergo aliis, cum illic fulgebimiab.
uid sibi vult illii L Salvum faciet in regnum suum P Eripidi me, inquit, ab omni culpa, et ibi custodiel. Hoc onini est, salvum fieri in regnum si hic pro illo moriamur et ams qui odit animam suam in hoc mundo, inquit, in vitam
s. aeternam custodit eam . Cui gloria. Ecce glorificatio
Filii . . Saluta Priscillam et Aquilam, et Onesiphori do-hmum .s Ipse enim Romae tunc orat, ut dicit: e Dot illis Dominus invenire misericordiam a Domino in illa die. bl lac autem salutatione illius, Omnes qui in domo erant promptiorcs facit ad talia pridie clara per a. Saluta, inquit., Priscillam et Aquilam. , di sunt quos ille requenter meiat 0rat, apud quos diversatus erat, qui Ap0llo recuperant Ρmumittit uxorem, quia, ut mihi videtur, diligentio et silutio erat; nam et illa tunc excepit Apollo vel hoc in disserenter facit. Non parva ipsis consolatio erat haec a
108쪽
beati Ilius salutatio, in gratia ini pluat cum qui illam excipit. Erastus mansit Corinthi, rophimum autem oti quis Miloli insu uium .s IIunc et Tychicum novimus in libro Actuum Apostolorum, congregatos ab illo ex Judaea, et tibique cum illo versantus, fortassis ut aliis diligentiores. u Trophinnim autem, inquit, oli qui Mileti infirmum a Cur non illum sanasti, sod reliquisti Non omnia poterant Apostoli vel non omnia dispensabant per gratiam; nequis do illis Oxistimaro supra id quod videretur. Iloc etiam in hoatis illis, qui ipsos praecesserant, contigisse Videmus; ut in Moyse, qui gracili voce orat cur non hunc deseclum abstulit Soepe dolore et moestitia assiciebatur in terram promissioni non ingressit est.
III. Plurima nimior mittebat Deus similia, ut ostenderetur humana natur: infirmitas. Si enim rebus ita ostis di eo bant Iudaei illi sensu carentes ibi est Moyses, qui . eduxit ilos ox terra Egyptii quid non passi fuissent, si illos in terram promissionis induxisset Si non permisisset illum metu Pharaonis percelli, an non illum Deum esse putavis soni Ita de Paulo et Barnaba in L Istris oppidanos sensisse videmus, deosque putasse illos quando illi scissis vosti bus exilierunt in turbam, clamantes et dicentus u Viri, , quid harae facitis Nos h0mines sumus similes vobis, pas, sibilos .s Petrus item quando claudum a natalibus curavit, stupentibus omnibus hac de re, respondit dicens: α Viri Is- , raelit tu, quid admiro mini in hoc, aut quid nobis alto fidi. stis, quasi propria virtute aut pietate secerimus hunc am-ubularo P Audi rursus boatum Paulum dicentem : Et datus est mihi stimulus carnis, ut non extollar sat inquies, haec humilitatis verba sunt. Absit non ita res schabet. Non enim ideo datus est Stimulus, ut humiliter scia-
109쪽
tiret tantum, nec per humilitatem soluta haec locutus est, sed ob alias causas Vide ergo tu Ona Odo Deus rationem
asserens, non dicit illi: Susticit tibi gratia mea, ut non extollaris, sed quid ' Virtus enim mea, inquit, in infirmi
, tale perscitur. Duo igitur simul facta sunt; et manifesta suere quae gesta suerant, et totum Deo Scribebatur. Ideo etiam alibi dicit : Habemus thesaurum istum in vasis sic utilibus ;, id est, in corpor passibili et infirmo. Qua res Ut excollens magnitudo sit Dei, et non ex nobis. Nisi passibilia essent corpora, omnia ipsis ascriberentur. Et alibi videmus de infirmitate maerentem, nam capaphrodito
dicebat: Etenim infirmatus si us lue ad mortem , Sed a Deus misertus cst ejus , ne multa ab ignorasse cernimus, idque utiliter tam sibi, quam discipuli: s. Trophimum, , inquit, reliqui 'Ilioli infirmantem. Miletus Epheso vicina
est igitur vel cum in Judaeam navigarot vel alio tempore id factum dicemus. am cum Romoe suisset, rursus in Hispaniam prosectus cst: si autem inde in has partes venerit, nescimus. Ab omnibus ergo ipsum desertum fuisse conspicimius et Demas enim me deseruit, inquit Crescens, abiit in Galatiam, Titus in Dalmatiam. Erastus mansit Co- , in thi, Trophimum Mileti reliqui infirmantem Festina antea hyemem venire. Salutat te Eubulus, et Pudens, et Linus, , o Claudia GHunc Linum narrant quidam secundum post Petrum romano Ecclesiae episcopum fuisse. Et Linus, inquit, et Claudia. Vides- ne quomodo mulieres quoque
servebant circa sideris ut Priscilla, ut isthor Claudi jam
crucifixae, jam ad certamen paratae. Cur autem cum tot fideles essent, has memorat mulieres Quia, ut palam est, a mundanis rebus jam animo recesserant, et magis fulgebant. Non enim poterat impediri mulier. Nam hoc divinae gratiae erat opus, ut hic sexus in mundanis solum impedi
110쪽
retur, imo ne in istis litidem. Neque enim in administralion minima in parten sortita os mulier, quae domi residet et absque illa publicae res nunquam consistere possunt: nam si ros familiaris domi turbis ot tumultibus plena esset, singuli cives domi se continerunt, ut quo in Urbe res pus
si me cederent. Unde nec in illis minus habent illae, nequo in spirituallibus. Potest enim mulier millies mori, si velit:
atque etiam multae martyrium subierunt Pudicitiam quoque Servare possunt, tiam magis, quam viri, ut pol non tanta quam viri flamma servenies honestatem etiam, gra vitalem et sanctis calionem exhibere possunt γε in quas nemo videbit Dominum specunias quoque contemn Uros velint, et reliqua omnia sacero. Festina, inquit, antev hyemem Venire. s Quantum urget illuui pinuque tamen
quidpiam triste adjicit. Non dicit : Antequam moriar, ne
maerorem injiciat; sed, Ante hyemem venire, uno detinearis. Salutat te, inquit, Eubuliis, et Pudens, et Linus ci, Claudia, et fratres omnes. Vides-no illos serventior ssuisse Puloininus Jesus Christus cum Spiritu tuo . Nihil hac oratione melius. 'Oli inurrere, inquit, quod disce dam : Dominus tecum est; nec dixit: Tocum; sed et Cum spiritu tuo. Duplex auxilium; gralia Spiritus, ut Dei auxiliantis. Nec potest alio modo Deus QSse nobis Cum, nisi adsit gratia spiritualis . Gratia sit nobiscum, amen. Sibi etiam demum apprectitur h0 est, ut grati semper illi sint, ut gratiam cum dono habeant. Si haec adsit, nihil uti stum erit. Sicut enim is qui rogum videt, ct in gratia est apud ilium, nihil iii institiae habet sic etiamsi ab amicis deseramur, etiamsi in adversum quidpiam incidamus, nihil ingratum sentiemus, gratia illa prpesCnto, et I OS U-niente.