[Omnia quae extant juxta Benedictinorum versionem]

발행: 1835년

분량: 602페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

est, quia Semel gratiam accepit, et regeneratus est; non genuinus tamen nec dilectus, quia patre indignus est, at quo ad alterum tJrannum se recipit. In naturalibus quippe filiis , genuinus et non genuinus a pariente et a seminante desinitur hic vero non sic sed X arbitrio et proposito. Potest enim is qui genuinus editus est, genuinus non manere potest eliam qui genuinus non est, genuinus fieri: neque enim haec necessitate naturae circumscripta sunt,

sed ex arbitrii libertate pendent; unde etiam frequenter mutantur. Fuerat Onesimus filius dilectus; verum dilectus postea non fuit, quod sactus esset inutilis Ac rursus dilectus filius actus est, ita ut Viscera apostos C VO- caretur . eoito dilecto sitio secundum communem, fidem . , Quid sibi vult, secundum communem fidem PPostquam dixerat silium, et in patris transierat ordinem, cur hunc honorem minuit et contrahit praudi secundum communem dem intulit id est, secundum idem nihil plus habeo, quam tu ; Ommunis quippe OSt, ac per eam dem et ego et tu geniti sumus. Qua ergo ratione silium vocat illum vel ut assectum 3ntum patris ostenderet, vel quia prior in praedicatione erat Vel quia ab se illuminatus ille suerat. Ido et filios et fratres vocat. Quoniam ex eadem fide geniti erant, fratres; quia per ipsius manus, dii. Cum ergo dixit , secundum communem si dem, fraternitatem subindicavit. Gratia et pax a Deo Patre, et Domino, Jesu Christo Salvatore OStro.

III. Quia dixerat silium , intulit, a Deo Patre, ut ipsius

mentem erigeret, et di Sceret Uju esset filius; et quod non solum dicendo communem fidem, Sed inserendo , a tris nostri, honoris paritatem Ostenderet. Vide autem quomodo ea quae discipulis et plurimi S, ea quoque doc

tori apprecetur. Hic quippe iisdem precibus indiget, imo

Philem. a. - ait. I, 4.

LXXXVII.

122쪽

Pliis qua in illi, ut qui plures inlinicitias habeat, pluresque

occasiones et pericula divina Ostensionis. Quanto enim uiajoi' est dignitas, tanto uia jora sacerdoti mulinunt poricula. Potest enim vel laniani lii Scopi recte iactum , ipsum in coelum attollere o peccatum unum in ipsam gehennam dejicere tu senim artera Dianaia praeteream, quae quotidie accidunt, Si quando contingat ut per amicitiam, vel per aliam causam indiguum ad episcopatum promoveat, aut magna civitatis principatum conserat, vide quanto se igni 1aciat obnoxium. Neque enim animarum pereuntium tan-lum , quas illo perdit quod pietate careat; sed omnium gestorum ejus, ipse poenas daturus est. Nam qui in ordine privat religiosus non orat multo minus erit cum principatum obtinuerit Optandum enim ut qui antea pius erat, talis maneat suscepto episcopatus munere. Tunc enim inanis gloriae cupiditas vehementius imminet, et pecuniarum amor et astu cum principatus ipse potestatem praebeat tunc Ossensiones, contumeliae, maledicta et aliatim umera. Si quis igitur parum religiosus erat, multo irreligiosior erit in tali statu. Cum ergo talem Ecclesiae princiliem constituerit, Ouinibus peccatis ejus et subiectae plebis obnoxius erit. Quod si ei qui animam unam scandaligat, expedit ut mola asinaria suspendatur a collo ejus, et dentergatur inpros undum maris , qui tot animas Scandaligat, urbes integras et populos, innumerasque animas, VirOS, nullier S, U 'POS, cives, agricolus, eo qui in istac urbe

sunt, eos qui in aliis lisi subjectis, quid patietur Si enim

tris,lo majorem poenam dixeris, nihil dicturus D tantae ille ori obnoxios poenae atque supplicio. Hic itaque maxime linei gratia et pace opus liabet : nisi enim hac subnixus populum regat, Omnia pereunti pessumdantur, cum ipsugubernacula non teneat. Licet enim gubernandi porthus

123쪽

sit, nisi haec gubernacula teneat, gratiam et pacem qua a Deo est, et navicula Simul et naviganto Submergentur.

Quapropter mirari mihi subit cos qui tantam molem op petunt. Miser homo ut ius lix, non vides cujus rei desiderio teneris Si privatus ueris et ignotus, etiamsi innumera

admiseris peccata, Unius tantum animae lionem dabis, et pro ea cena S Xolve cum autem in tantum principatum evectus fueris, cogita quot capitum tibi poena debetur. Audi enim Paullam dicentem : Obedite praepositis veS-stris et subjacete eis , quoniam ipsi vigilant pro animabus a vestris quasi rationem reddituri Sed honor et principatus te alliciunt Ecqua hujusmodi honoris voluptas esse possit Neque enim hoc ideo : eri quippe non potest ut qui talis est, Vere sit princeps. Quomodo Quia in potes-

lato subditorum est obedire Vel non. Et si quis accuraterum exploret, qui talis est non Ad principatum venit, sed innumeris servit dominis contraria volentibus ac dicenti bus. Nam quod unus laudat, alius improbat quod hic vitii perat, ille miratur. Quem ergo audire oportet, cui ob- temporare , perspici nequit Servus quidem emptitius, si contraria herus imperarit, moleste fert tu vero tam multis dominis contraria imperantibus, si doleas, dabis poenas, Omnium contra te ora aperiens. Voccine, quaeso B, honor est hoc principatus hoc potestas II. Imperat episcopus ut pecunice inserantur si sub ditus noluerit, non modo non infert; sed etiam ne videa tu desidiae causa ita se gerere, accusat iubentem Furatur, inquiens, rapit, devorat pauperum res, absorbet

inopiam facultates Finem fac maledicendi , quousque ista dices Non vis inferre pecunias nemo cogit, nemo vim assuri. Cur etiam hortanti et consilium danti conviciaris P Sed si quis tu necessitate versetur, ille non porrigit ma-

124쪽

niana, si Vo quod noli posSil, Sive quod in alio vorsetur ii egotio. Nulla datur venia , sed rursus criminationes praecedentibus

pejores Hoccine est principatus Nec sano potest ulcisci

vise ora onim sunt Sua AC sicut viscera si intumuerint, si dolorem intulerint capiti ac reliquo corpori, non audemus ulcisci neque enim arrepto gladio abscindimus; sic cisi quis ex subditis talis sit, atque ex criminationibus hujusmodi labores nobis moeroresque intulorit, Ulcisci non audemus : id enim a paterno animo procul est; sed necesse est molestiam1urro, donec ille ad sanam amentem te ducatur Emptitius

servus habet aliquod opus imperatum si illud perfecerit, jam sui dominus est. At hic circum qua quo trahituri multa ab eo exiguntur, quae vires ejus exuperant. Si non sit dicendi peritus, multa hinc murmura; si apte loqui valeat,

rursus accusationes cinanis gloriae cupidus est nisi mortuos excitet, nullius momenti est, inquit. Ille pius est, in quit, hic vero non item. Si moderat utatur cibo , rursus crimina oportebat, inquit, illima susso cari. Si lavantem

viderit quispiam , hi rima hinc convitia indignus os quis0lem videat si eadem ipsa faciat, quae ego facio, si lavatur, si comedit et bibit, si vestimentis operitur, si do mus et famulorum curam habet, cur mihi praeficitur sedo famulos habet sibi ministrantos, et asello vehitur murmihi praeest At qui e sole, an non debet ministro uti, sed ipso ignem incendere, aquam assurre, ligna scindere, in sorum ingredi. Et quanta hoe turpitudo prat sancti quidem illi viri, Apostoli, cum qui doctrina insisteret, neque ad viduarum ministerium operam dare votimi, sed id operis illo indignum arbitrantur. Tu vero illima in famulorum tuorum ossicium redigis y Cur tu, qui haec imporas, nihil impendis, neque haec impius Nonne , quaeso te, longe majus tibi infert ministerium, quam tu, qui corporalia curas cur non servum mittis tuum, qui illi ministret P

125쪽

Christus lavit pedos Discipulorum; et tu si ministerium doctori praebeas, an magnum quid facis Sed nequo vis praebere, im ipsum impedis Quid ergo num e coelo vitam ducere debet sed id Deus non vult. Quid ergo, inquies, num Apostoli liberos homines habuerunt, qui sibi servirenti Vis audire quomodo Apostolici gesserint Peregrinationibus operam dabant, et viri liberi ac mulieres

nobiles, ad illos recreandos et animas et capita Sua supponebant. Audi beatum hunc virum hortantem ac dicentem diujusmodi in honore habetote; et rursus, Propater opus Dei usque ad mortem appropinqua Vit, non p3rCens animae suae , ut impleret quod ex vobis deeratnerga me ministorium ides, ne quid dicat Tu vero pro patre tu ne Verbum quidem proferre, ut non dicam tantum subire periculum, sustines. At, inquies, lavare non oportet. Cur, quaeso , et ubinam hoc vetitum est Neque enim sordes honestae sunt. Nusquam haec videmus vel

crimini data, vel admirationi habita. Alia enim sunt quae episcopis habenda praecepit Paulus irreprehensibilem

esse, Sobrium , Ornatum, hospitalem , doctorem. Haec

exigit Apostolus, haec a praesule exquirenda sunt, et nihil ulterius. Non es tu Paulo accuratior imo es Spiritu ipso accuratior. Si percussor fuerit, si vinolentus, si crudelis et immitis, accusa. Haec indigna sunt episcopo. Si deliciis doditus est, hoc criminatione dignum. Si Vero corpus curet, ut tibi ministret, utque tibi utilis sit, an ideo culpandus est An ignora corpoream infirmitatem, non minusquam animae aegritudinem et nobis et Ecclesiae nocero Cur ergo illam curat Paulus Timotheo scribens et Modicos in utere propter stomachum tuum et frequentes tuas, infirmitates in Nam si animae solius opera Virtutem exer-CemUS, curam corporis habere non debemus. Cur autem

126쪽

sic saeti si armis Quod si illud plurimiam conserat, non nocorpus Dogligere extronam demutiliae ueri P Sit nim virali litis episcopatu honoratus, cui Ecclesiae cura concrodita fuerit, sitque virtute priuilitus, ceteraque omnia liabeat, ita: habere par est sacerdotem, Verum prId nimia aegritudine semper in lecto decumbat, quid hic prodesse poterit quam suscipere peregrinationem P quo pacto visi laro Quem increpare poterit quem monere Haec dixi, ut discalis non culpare pastores, eosque polius Cum benevolentia suscipere L etiam si quis hujusmodi principatus cupiditate toneatur, conspecta criminationum multitudine, hoc extingua desiderium Magnum enim revera periculum est quod et Dei gratia et pace opus habeat, quam nobis approcem in obsecro, et quam nos obi apprecamur ut omnes simul Virtute ornati, sic promissa bona consequamur, in Christo Jesu, cui cum Patre una quo Spiritu sancto gloria , imperium, honor, et nunc et semper, et in

specula speculorum. Amen.

Huius o gratia reliqui to Cretae, ut quae desunt corrigas, o constituas per civitates presbyteros, sicut et ego disposui tibi. Si quis sine crimino est, unius uxoris Vir, filios habens fideles, non in accusatione luxuriae, aut noti subditos . I. Antiquis certe viris vita omnis erat in opere atque in

127쪽

certamine nobis autem non sic, Sed nogligentiae plena est. Noverunt profecto illi, se ideo in hunc mundiana suisso deductos, ut secundum C indiloris Voluntatem operarentur. Nos vero ac si duo conditi simus ut comodamus otbibamus ac deliciis operam demus, ita nullam spiritualium rerum rationem habemus. Νon de postolis loquor tantum, sed etiam de iis qui post illos suorunt. Vides igitur

eos omnia percurrentes, quasi uno suscepto opere semper in peregrina regione Versantes, utpote qui non haberent

civitatem in terra. Audi igitur quid beatus hic vir dicat: quia jus rei gratia reliqui te Cretae Quasi domum unam

orbem tollam distribuontes, ita omnia administrabant, ut omnium qui in mundo essent curam gererent, dum hic illam , ille aliam partem si hi sumeret. 4 Hujus rei gratia, hinquit, reliqui te Cretae, ut quae desunt corrigas u on imperantis more interim hortatur Lit corrigas, inquit. Vides animam omni invidia liberam, ubique dis ipulorum utilitati consulentem, nec curantem sive per se, sive per

allium id agatur L hi enim plurimum periculi et dissicultatis

inerat, pr esens ipse perageb ut quae vero honorem magis quam laudem serebant discipulo permittebat episcoporum nempe Ordinationes et Caelera Omnia , quae correctione opus habebant, atque, Ut ita dixerim, persectione majore. Quid, quies , dicis tua ille corrigit nec putas rem tur pena ac tibi dedecori esses minime sano communem enim utilitatem rospicio tantum sive autem per me, si v per alium id sibi, nihil mea interest. Ita pastorqm assectum esse opus est, nec proprium honorem quaerere, sed communem ut is latom. Et constituas, inquit, per civitates

η presbyteros hapiscopos hic dicit, ut jam alibi diximus. Sicut et Og disposui tibi. Si quis sino crimine est. Per civitates inquit. Neque enim volebat totam insulam ni committi; sed unicuique suam curam et sollicitudinem

128쪽

assignari. Ita enim labor ipsi levior staturus erat, et sub dili majori cum diligentia gubornatuli erant, si doctor

multas o Clusias regendas non percurreret, sed ni gubernando et ornando operam daret si Si quis, inquit, esti, sine crimine, unius Uxoris vir, filios habens fideles, non sin accusation luxurite, Ut non subditos a Cur hujus-ni odi honii neu in mediunt adduciti Ora obstruit haereticis nuptias damnantibus ostendens rem culpa vacare, imo ita honorandam esse, ut quis connubio unctus possit in sanctum thronum ascendere Eadem quo opera impudicos casti gat, non sinens eos post secundas nuptias ad I cclosiae regimen assumi. Nam qui erga defunctam uxorem nullam servavit benevolentiam, quomodo bonus Ecclesiae praesul esse O-

tuerit Quibus criminationibus non subjicietur Nostisonim, nostis utique, quod etsi per leges secundae nuptiae permittuntur, multis tamen ea res accusationibus palet. Nullam ergo vult praesulem subditis occasionem praebere. Ido hic ponit, Si quis sino crimino est; id est, si vita ejus sit immunis a culpa, si nullam carpendi se occasionem praebuerit. Audi hristum dicentoni Si enim tu smen quod in te est, inquit, tenebra sint ipso tenebraes quanto erunt Filios habens fideles, non in accusationes luxuriae, aut non subditos o Perpendamus quantam de educandis liberis providentiam gerat. Nam qui filiorum Suorum doctor SSe non potuit, quo pacto alios docea tySi quos ab initio secum habuit et nutrivit, et in quo per legem et per naturam potestatum habebat, recte instituere non potuit, quomodo alienis prodesso valebit Nisi enim summa patris ignavia esset, non ivisset eos, qui sub potestale sua Erant improbos evadere. Neque fieri potest, ut qui ab initio cum magna cura et diligentia educatus suit, improbus sit. Neque enim ea natura sunt peccata , ut

Matth. VI, 25.

129쪽

lantam curam Sta perare Valeant. Qiuod si posthabita siliorum ducatione, pecuniis congerendis dederit operam, nec tantam liberorum claram habuerit etiam sic indignus est. am si cum Hrgebat naturalis assectus, ita socors fuit, aut ita stultus, ut plias de pecuniis, quam de diis, solli citus esset, quo pacto hic in thronum tantumque princi- palum evehatur Nam si non potuerit, magnae socordiae crimen est; si vero studium non adhibuerit, ut paterni

Assectus expers est damnandus. Qui igitur proprios filios Bogisgit, quomodo alienorum habebit curauit Nec simpliciter dixit, non luxuriosum; sed nec ea de re accusari, ne Cmalam habero famam voluit si Oportet enim episcopum sine crimine osse sicut Dei dispensatorem, non Superbum,n non iracundum, non Vinolentum, non per USSOrem .

II. Nam is qui externum principatum obtinet, quia ex

lege et ex necessitate imperat, merit saepe non ex suboditorum voluntate et sententia dominatur is vero qui volentibus, et gratias do suscepto domini habentibus prae esse vult si ita se gerat, ut consilio proprio tantum m ni faciat, nemini rationem reddens, tyrannice potiusquam populariter hujusmodi exercet ossicium si Oportetnenim, inquit, sino crimino esse, sicut Dei dispensatorem, η non superbum, non iracundum. Quomodo enim docebit alios hoc vitium superare, qui se ipsum non docuit Inplurima enim hic principatus inducit negotia, quae vel moderatiorem molestum et ingratum ossiciant, innumeras quotidie iracundiae causas circumseroris Nisi igitur ad hoc

praemeditatus accesserit, molestissimus erit, plurimaque corrumpet ac perdet eorum, quae sui ossicii sunt. Non Vinolentum, non percussorem ni contumelioso hic loquitur. Nam hortando potius quam increpando omnia sa-cienda sunt. Non contumeliosum. Quae enim , qUdeSO te,

Tit. I, 7.

130쪽

contum olim necessitas si honnae conina in alione terrendi ina, Da agnusque timor illi ibundus. Nam qui contumelia asticitur, audacior evadit, et contumeliosum magis contemnit. Nihil enim ita contemptum parit, ut contumelia. quae contumeliosum dedecorat, ne sinit esso venerabilem. Cum piolato mulla illum vortia sacere oportot et peccantibus suturi judicii montionum acoro, atque ab omni contum tia purum et alienum esse. Quod si qui sint, qui ea quae sui ossicii sunt impediant, tunc cum omni auctoritate res tractanda est urion percussorem, inquit Medicus est animarum doctor modicias autem non percutit, sed eum qui morbo vel vulnero assectus est emendat et

sanat et Non turpis hic ri cupidum sed hospitalem, benig-

η niun, Obrium, justum, an Ctram , Continentem , am- η plectentem iam, qui secundum doctrinam est, si delum sermonem. Vides-ne quantum Virtutis culmon requirat pNon turpis lucri cupidum, inquit id est, qui magnum

pecuniarum contemplum prae se erat. Hospitalem, be- η nignum, sobrium , justima, sanctum n sua omnia, in

quit, egenis impertientem. Continentem non jejunio doditum hic dicit: od qui vilia superat, linguam , manum et impudicos oculos. Haec quippe est continentia, nullo pertrahi vitio u Amplectentem eum, qui secundum doc hirinam est, s delem sermono m. Fidelem hic vorum dicit, vel qui per fidem traditus est, qui nec ratiociniis nec quaestionibus geat. Implectentem, sollicite curant ira, hoc sibi opus assigna salom. Quid ergo si externo disciplinae suorit expors Ideo dixi, Eum qui secundum doctrinam

nost, fidelem sermo nom. potens sit exhortari, et os η qui contradicunt arguere. η Non ergo verborum fastu opus est, sed mente, et Scripturarum peritia sensuum que vi Non vides Paulum qui orbem convertit universum,

et plus potuit, quam Plato, et plus quam caeteri omnes 'Sed

SEARCH

MENU NAVIGATION