[Omnia quae extant juxta Benedictinorum versionem]

발행: 1835년

분량: 602페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

valentem, imo in illis Ohitatum , ad sanitatem reducit et corrigit. Et id quaenam ab illis exigat, qude omnium maxime dominis quietem praestent, si Non contradicentes, a non rudantes; id est, multam benevolentiam exhibentes in iis quae sibi credita sunt, et quod erga dominos optimo sint assecli, ipsorum mandatis obsequentes. IV. Ne laque existimulis me nunc sine causa ista persoqui. Ad domesticos enim jam sermo isto dirigitur. Ne ergo, optime homo, id iam spectes quod homini ser vias; sed, quod Deo, quod praedicationem Ornes : et omnia facile seres, hero obsequens, et intempestive indignantem iratum liue serens. Cogita te non illi gratiam praestare; sed Dei praeceptum implere, et omnia facile patieris. Quod autem semper dico, id nunc etiam dicam,

quod si spiritualia octo exequamur, quae ad praesentem vitam spectant pro voto Sequentur. Talem enim famulum, ita bonovolum, ita mansuetum, non lanium Deus probabit et coronis illis splendidis ornabit; sed etiam herus ille, cum quo tam heno agitur, etiamsi bellua suorit, etiamsi lapideus, inhumanus et crudelis, laudabit illum et mirabitur, omnibusque aliis praeseret imo ipsum aliis omnibus praeficiet, quamvis Gentilis fuerit. Atque etiamsi heri illi Gentiles fuerint, jubebunt sane talem sibi domesticum offerri. Si placet antem exemplum vobis 3sseram. Vonditus est oseph coquor lim principi, aliamque Olebat religionem, non aegyptiacam. Quid ergo ille fvirtute praeditum vidit adolescesntum, de religionis disso rentia non cogitavit sei illum amabat, diligebat et mirabatur, aliorum illi administrationem totam commisit ita ut nihil nosset ille eorum quae in domo Sua gerebantur,

sed secundus dominus Joseph orat, imo mogis quam ille dominus. Siquidem ille sua non 10 verat; oseph vero quae ipsius erant m 9gis n0verat, quam ipse siminus. c

152쪽

idetur inihi domuin, quando mulierculae credidit, ini suom illam sycophantiam contra illum proserenti, ex

priori voverentia et honore, iram rupressisse, ita ut in carcere ui tantum ipsum mitteret Nisi enim virum admodum reveritus suisset, et ex prioribus gestis ipsum miratus cssol illiani statim trucidasset talladio confodisset. Plenus enim Zelo, inquit, furor Viri, nullaque redemp-hlione inimicitiam solvet, neque soluctu donis plurimis . ηQuod si cujuslibet viri tantus cst gelus, multo magis illius, qui Egyptius orat et barbarus, ab eo quem honore assecura injuria hesus, ut putabatur Scitis enim omnes, nos non similiter morderi ab omnibus nobis illatis injuriis, sed acrius indignari adversus cos qui nobis pridem hunc assecti ni orant quibus sidebatinis, et qui nobis sidis uerant, et beneficia a nobis acceperant. Non cogitavit

illo nec dixit : Quid hoc est y amulum illum accepi, quae in domo orant omnia ipsi tradidi, libertate donavi, me majorem suci, et tales ille mihi vices rependit Nihil horum dixit, adeo illum prior animi reverentia tenebat. Et quid mirum, si in domo illa tanto in honore suit, cum

ipso in carcere videas quanto fruatur cultu Nostis quantatur anitate uti soleant ii quibus carcerum custodia committitur. Alienarum calamitatem fructum decerpunt, et cos quos alii male laabentes nutriunt, ipsi lacerant lucra reserentes multis lacrymis digna soris ipsis immaniores. Ex iis quae misericordiam erga in carceratos movere debebant, ab iisdein ipsi lucrum reportant. At ne hoc tantum cogitemus sed quod illi non pari modo orga omnes illos qui in carcerem trusi sunt se gerant. Illos enim qui pers copliantiam, Vel qui oli modo VeXantur, sorte cum misericordia tractent: illos vero, qui ob turpissima et gravissilii a facinora illo conjecti sunt, mille plagis Iuniant.

153쪽

llaque laon solum e more suo Carceri custos crudelis futurus est, sed etiau ex causa pro qua miser ille conjec-lus in carcerem est. Quem autem Contra Se non concitaverit juvenis illo , qui lanio ruebatur honoro, cum ius uspicionein Venit, quod dominam suam violare tentaverit, et sic bene sic vicein rependero voluerit Pipe igitur cogitans carceris custos, et pristinum honorem ejus qui illo rusus fuerat, causamque ob quam illo injectus fuerat, Secum 'putans, an non immanius quam sera quaevis adolescentem aggressus osset y Sed illis omnibus superior fuit spes in Deum. Sic solet virtus ipsas seras mansites acere. Eadem quippe mansuetudine, quae dominUm Ceperat, CUS-lodem quoque carceris cepit. Rursus princeps erat Joseph et in carcere Diperabat, ut in domo. Quia enim regnaturus erat, merit prius didicit esse subjectus, et cum subditus esset in domo imperabat et pr. Esectus orat.

V. Nam si in eo qui ad Ecclesiam rogendam trahitur hoc requirit Pauliis ita dicens : Si quis enim in domon Sua praeesse nescit, quomodo Ecclesiodici curam habo , bii P Eum, qui ad imperium veniebat, primo optimum in domo praesectum fuisse oportebat. Praefuit Joseph car

Ceri , non tit carceri, sed ut domui omnium enim ala mittites soliabatur, et incarceratis quasi propriis membris praeerat : non modo illorum calamit3tes curiose observans, o leniens; sed etiam si cogitabundum quempiam videret, accedebat ut caiisam disceret moestum enim

videro non sustinebat, nisi prius illii in a moestitia libera rel. Atqui alern assectum n erga filios quidem quispiam ostendit. Ex his itaque bonorum initium ipsi ortum est. Oportet enim ut primuin quae nostra Sunt Compareant, et postea quae Dei sunt. Quod autem ille tali sit usus com miseratione et diligentia, observes. Vidit, inquit, unu-

LXXXVII. IO

154쪽

chos a Pharaono inclusos , in cornu Pima princi poni, atque pistor alia , et dixit: ur tristes sunt hodio utilius vestri PAc quo hinc soluui; scd otiam ab iis qua illi lucerunt, viri virtus edisci potest. Aequo niua utpote regis domus lici respuerunt illiani, non utpote moesti ut tristes illum repulere; sed quasi fiatri genuino, qui condolere Sciret, Omnia sua ipsi revelarunt. Iaae porro omnia ideo a me dictu sunt, quod is qui virtute lii cuditus est, etiamsi in servitute sit etiamsi in capti itale otium si in carcere, etiamsi sub ipsa terra positus, nihil unquam illuni ex ptignare poterit. Ilaec a me ad sorvos dicta sunt, quod otiamsi feras habeant dominos, Velut Egyptium, etiamsi immanes ut custodem carceris, ipso tamen caper poterunt etiamsi untilus fuerint, quemadmodum et illi, quovis modo hos poterunt cito demulcero. Nihil enim est bonis moribus sua Vius, nihil jucundius et dulcius modestia, mansuetudine et Obedientia. Omnibus est commodus qui talis est. Qui hujusmodi sunt, de servitute non erubescunt, non pauperem

fugiunt, non infirmum et aegrotant m. Omnia namque Superat Virtus, omnia vincit. Quod si in servis tantum ea ros habet roboris, quanto magis in liberis Haec ergo exerceamus et servi ot bori, o mulieres et virici sic et hominibus elico chari rimus non virtute praedilis tantum; sed etiam improbis , illis vero maximo illi nam quo Sunt qui magis honorant et reverentur. Quemadmodum nivi modosio dona tuos subditi magis tremunt; sic et virtute praeditos ii qui in temporalites sunt, scient si quibusnam ipsi cxcidorint. Quia igit in tantus est virtutis fructus, hanc prosequamur. Si hanc sic te mur, nihil gravo nobis erit: omnia facilia , ouanos levia ; sive per ignem transierimus, Si V per aquam, omnia virtuti cedunt, etiamque ipsa mors. am igitur aemulemur et sectemur, ut sutura consequamur bona, in Christo Jesu D0mino nostr0. Ameti.

155쪽

Apparuit enim gratia Dei salutaris omnibus hominibus,

erudiens nos, ut abnegantes impietatem et saecularia desideria, sobrie et juste et pie vivamus in hoc saeculo, expectante lieatam spem et adventum gloriae magni Dei, et Salvatoris nostri Jesu Christi, qui dedit semctipsum pro nobis, Ut nos redimeret ab omni iniquitatu, et inundaret sibi populum acceptabilem , sectatorem bonorum operum . I. Postquam a Servi magnam exegit virtutem ; nam magna certo Virtus est, doctrinam Dei Salvatoris nostri in omnibus Ornare , et nulla ui dare dominis querendi ansam vel in re levissima justam subjungit causam, cur famuli tales esse debeant. Quamnam Apparuit enim , inquit,ngratia Dei salutaris , Qui Deum doctorem consecuti Suni, cur, quaeso, non tale fuerint, quales ego jam descripsi, quibus innumera peccata remissa sunt ' Nostis enim ut inter caetera, hoc non parum animum pudore assiciat et reprimat, quod cum mille peccatis sit Obnoxia, non det tamen piunas, Sed et veniam ob innumera bona consequatit P. Si quis enim, dic mihi, arreptum servum, qui mille ostensas admiserit, illiini non flagris sedata sed concussa praeteritorum venia, de luburis se poenas Xpetituruua O-neat, alque cavere jubeat ne in paria incidat, et d0nis

156쪽

Unglii UXOrn Ct iuuia i iiicilis ii in uitiuidum bre tali uti lita et accepta gratia P cruria ne putus gratiam On- CPSSI P:Dleritorum Vonia sisturo gradima : sed etiam insuturinia nos illa praemunit : nam illud quo lue gratiae nitanus Ost. Nam, si Scelera patrantes nunquam punitura esset jam non esset gratia, Sud incitamentum ad perniciem et corruptioncm si Apparuit enim, inquit, gratia Dein crudien nos, ut, abnegantes impietatem et saecularia densideria, sobrie o justo et pio vivamus in hoc saeculo, nexpectante beatam spem, o adventum gloriae magnis l)o , et Salvatoris nostri Jesu Christi. Vide quomodo cum praemiis villulem ponat. Et hoc est gratiae, quod astucularibus abstrahat, et ad coelum ducat Duos hic os tendit adventus duo enim vero sunt primus gratiae secundus retributionis et justiti se Ut abnegantes, inquit,nim pietatem o stecularia desiderio. Ecce virtutis totius argumentum. Non dixit, ut fugiamus; sed, ut abnegantes. Abnegatio multam ostendit distantiam, mullum Odium

in agnam VCPSionem : Cum quanto assecti , cum quanto

studio idola aversati sunt, cum lanto etiam ipsam nequiliam ct specularia desideria inquit. Nam haec quoque sunt idola speculare nempe desiderium, avaritia et lia, idololatriam vocat. Et quaecumque ad praesentem vitam nobis utilia sunt, specularia sunt desidoria. Nihil igitur commune cum ipsis habeamus. Venit Christus ut abnegemus impietate in Impietatem prava dogmata dicit o saecularia desideria scelestam Vitam vocat, Sobrie et justo et pie viva -

II. Vides-ne quod semper dico, Sobrietas non modo esta ornicatione abstinere; sed etiam a reliquis vitiis alienum osse Ergo etiam qui amat pecunias, sobrius non est. Sicut enim ille corpora, sic iste pecunias amat cimo

hic intemperantior est, utpote qui non tanta vi trahatur.

157쪽

Νam auriga ille imperitus diceretur, non qui vehementem et infrenem c qilum retinere non posset, Sed qui mansuetiorem subjicere non valeret. Quid ergo , inquies, pecuniarum cupiditas minor est amor corporum id omnibus palam est, et multi probatur argument s. Et primo quidem quia corporum cupiditas necessario in nobis nascitur; quod autem necess9ri sit, palam est non nisi cum

laboro multo corrigi posse illud enim ipsi naturae insitum est. Secundo, quia pecuniarum apud Veteres non magna habebatur ratio mulierum vero, magna pudicitii aeservandpe causa atque eum qui cum uxore secundum

leges congreditur usque ad Senectutem, nemo culpaVerit; eum vero qui pecunias colligit, omnes reprehendunt.

Externi autem philosophi multi pecunias contempserunt, mulieres non item ita hic amor illo violentior os t. Sed quia nos Ecclesiam alloquimur, ne ab exteris exempla sumamus, sed a Scripturis. Joc igitur praecepti sermo modo ponit hic beatus vir dicens K Habentes cibos oth tegumenta his contenti simus . si uxoribus vero ait, Nolito audaro invicem, nisi sorte X consensu; o ites rum revertimini in idipsum'. Et saepe vi doris illum dologitimo coitu praecepta dantem. IIacci ut concupiscentia sinit, et secundas nuptia permittit magnamque hujuscere curam gerit, et nusquam ea de re punit Pecuniarum

vero cupidum ubique damnat Christus etiam de pecuniis saepe praecepta dedit, ut hanc perniciem fugiamus, de abstinentia ab uxor non item. Audi enim quid de pecu niis dicat: 'isi quis renuntiet omnibus quae possidet Nusquam dixit , nisi quis renuntiaverit uxori. Noverat enim quant: id esset tyrannidis. Et hic solitus dicit

4 Honorabile connubium, et Ortis inaniaculatus nus quam vero pecuniarum curam honorabilem dicit: imi,

158쪽

contra et imo thoo, si ui antem volunt divites fieri, hincidunt in lentationum, et in laqueum , t desideriau multa inutilia o nociva . ni on dixit, pecunias colligere, sed divit D essso. uti leni id discatis a continiani sonsu, no cosso os hi me Prmonem vobis id modium adducere. Qui semel pecuniis oramino caruerit, is non ultra a concupiscentia turbatur. Nihil enim ita pecuniarum dosiderium insori, ut ipsit necuniarum possessio. Non ita vero so habet corporum amor Verumtamen tantie hi mulli facii, interio rem flammam non Oxtinxerunt: nam hic concupiscentia in aliis organis jacet, intus insita per naturam. Cur orgo haec a nobis dicta sunt Quia pecuniarum cupidi fornicatoribus intemperantiores sunt, eo quod minori exagitentur concupiscentia. Imo vero concupiscentia haec res est, sed ignaVia. 'arnis oro concupiscentia naturalis est: ita ut etiamsi quis ad nauli rem non accesserit, matura tamen Nod suum cst facit o operatur. Illic vero nihil tale est uat pio vi- vamus in loc saeculo , inquit Et quaenam spes est pquae laborum merces 3 Expectantes, inquit, beatam spem, uet adventum sinovera nihil illa suerit beatius, nihil do- siderabilius: et haec verbis exprimi non possunt: etenim illa sutura bona mentem exuperant. EXpe tantes in-squit, beatam spem it adventum glorio magni Dei eth Salva foris nostri. Lbi sunt qui Palpo minorem esse Filium dicunt i Magni, inquit, Dei et Salvatoris. Qui inimicos servavit, quid non unc faciet, iam non probe agentes acceperit magni, inquit. Dui cum lignum dicit Deum, non ad quid magnus sit dicit sed absolute magnus est: post quem nullus vere magnus dicetur, quia ad aliquid magnus Si ul0m id aliquid per comparationem, non natiar a naagnus est: nunc autQui magnus incomparabiliter dicitur u Qui dedit omel ipsum pro nobis, inquit, ut nos, redimeret ab omni iniquitatu, et mundorct sibi popu-

159쪽

bium accoplabilem hoc est, lectum, nihil haboni mcommune cum aliis a Pelatorem bonoruin operum. Vides-ne ut opera nostra exigant tur ne modo p 'ra quaerit, sed et Secta lorem, id est, qui cum ingunti studio vir intem adeat, et cum Ohementia competenti Εο igitur qui malis onusti erant et in curabili morbo laborant, eripore, benignitatis illius erat: quae ero post haec se

quiantur, et nostra et illius sunt simae loquere et exhor-ulare: id quo cum praeCopto. III. Vides- ne quomodo Timotheo praecipiat dicens , Argum, obsecra increpa hi autem , vide loquere, ne exhortaro, et argue iam omni imperio Ο nia horum moros asperiores Orant, ideo se vero et cum omni imperio arguero jubet. Sunt enim peccata, quae r aecepti arcere oportet. Ad pecunias contemnendas hortando persuadere opus est, itemque ut auditores modesti sint et similia. Adullorum autem et Ornicatorem et pecuniae cupidum cum imperi a diaetiora ducer opus ost Auguria Observantona, divinationi deditum, et similia ag ntes, non simplicitor cum in i perio, sed cum omni imperio reducendi. Vides-ne quomodo velit cum auctoritato et polostate multa Titum haec impurare u Nomo te contemnat s sed e Ad-hmon illos principibus et potestatibus subditos esse, dictos Obedire, ad omne opus Oniam paratos esSD, neminem

blasphemare, non litigiosos esse is Quid ergo ne illis quidem qui malo agi in convitiari licet P. Sed ad omnes opus bonum paratos esse. Neminem bl3sphemare. Os nostrum a conviciis purum ess debet, otiumst enim vera sint maledicta , non nostrum os illa proferre; sodjudicis os rem examinare. ΤΠ vero, inquit quid jus di eas patri in tuum Si aulo in non ora sint vide

quantum ignem tibi paras J. Audi latroitum alii latroni

160쪽

ilicontem Nam et ipsi in eadem clamnation sumus , Cum dem agonem currimus. Si laeteris convicioris, cito et ipse in cadom incidos. Ideo hic Bontus admonet dicens ii Qui so putat stare, videat ne cadat. Non litigiosos esse, v sed modestos , in nem Ostendentes mansuetudinem ad somnes' et gentiles O Judaeos et Scelestos et improbos. Illic enim ex futuris terret dicens, Ita quo qui se putatus lare, videat o cadat hic ero non a lituris, sed a praetcritis hortatur, o hoc facit per ea quae subjungit : Eramus enim aliquando et nos insipionios'; id quod cliam in Epistola ad Gulatas facit o Cum essemus parVuli,s sub elementis mundi eramus servientes . , Nomini igitur exprobraveris , inquit, talis enim et tu suisti uiramus senim, inquit, si litando et nos insipientes, increduli er- nrantes, Servientes desideriis ot voluptatibus variis, in , malitia o invidia agentes, odibiles et odientes invicem. Τales igitur erga omnes esse oportet, et mans leto gere. Nam qui prius talis fuerat, et postea liberatus suit, eos

qui sunt hujusmodi probris allicere non debet, sed precari et gratias ager ei, qui et sibi, illis odit ut liboriossunt a pristinis malis. Nemo glorietur, Omne quippe peC- caverunt. Cum ergo quempsum probro assicere volueris, cum ipso recte agas, pri Stinam Vitam tuam cogitans, nec non incertum suturi exitum, iram cohibe. Etiamsi enima teneris Virtutem exercuisses, multa tamen admisisses peccata. Quod si te putas nulla habere, cogita id non ex virtute tua factum esse, sed ex Dei gratia. Si nim illo avos tuos non Vocasset, insidelis tu fuisses. Vide quo uiodo omnem percurrit nequitiam. Nonne innumera per Prophetas et per omnes dispensavit Deus P et non audivimus. Eramus enim et nos, inquit, errantes. Cum autem es nignitas et humanitas apparuit Salvatovis nostri Dei s

SEARCH

MENU NAVIGATION