장음표시 사용
181쪽
uiata Christi est iro: Ego Militi, inquit, Stiguanta Clii isti
cula Christi audiens Quis non ipsam anima uaponat; nedum servia ut unum ait Tiuio thous Pater. Aliusti e Cum Ssumit, ut illo plurimis rogantibus facilius co latuit Patiam iri buat. Philemoni dilecto et adjutori nostro. , Si diluctus, non audaci tu nec temeritatis est sidero sed amiciti u multo indici tuo. Si adjutor, non modo preces pro re tali adnat ero, sudet iam gi alia ui habere debui bibit ii in ipsi gratiam largitur, idem opus aedificat, ita ut etianis non rogeris, aliam, in quit gratiae concede nil necessi lato in habeos am si Evangelio est utilis, cum tu Evangelici des O CP in , CPSO non rogari, sed rogare ob s. st Et Apphia dilector. Vtile lui inihi ea conjux fuisse Philemonis Vive Palili liti iij inla
tem et Tituo theum assuluit ad simul rogandiaria me ilium solum rogat, sed etiam UXO rem ejuS, et Alium lue lupiam sorio iniciam. Et Archippo, ii uiuit, Osti militoni nostro. urioi imperio vult haec assos ii, ne quo indigua tui si protinns jubenti non obsequatur sud ac si ignotus scit beret, arcsacer rogut illos, ut postulatum impeti et Aon enim plurimis rogGri tantiam, sed Liam ad plurimos preces Ol- ferre, confert ad rem impetrondam. duo scobat: ii Et Archippo commisitoni nostro. Si commilito es in hoc etiam juvaro debes. Hic autem Archippus ille ost, de quo scribens ad Colossensus dicebat: si Dicite Archis, ido, in inisterium quod occepisti in Domino, ut illud impluas . , Videtur autem mihi hic ex numero illorum osse, qui iii Clerum
allectitie ant, quom ut precando assumit otio in militon in Oeat, ii omni modo se eum pro et uir u Et Ecclesia quarn in domo lua est. Aequo prvos hic omisit. Sciebat enim servorum etiam verba posse don,ini Sententiam nitituro,
182쪽
gis illum in iam conci lavor dii l. on sinit igitur illos in
inviditim acore, cum X appellatione eos cum clominis
honoret, Duque etiam donii num indigia: iri sinit Dam si nominatim dixisset, ii, lignatus orto nisset. Si cro noninum orasset, solio indigno tulisset. Vide igitur quam prudenter ex cog itavit et illos latomorando honoraro, et Q viam non lacessore. Nomen quippe Ecclesiae non sinit
clesia enim illo Pontium lion Oxit herum inter et servum o recto saetis et ex peccatis et hunc et thim discernit. Si orgo Ecclesia est, ne indignoris, Mod tu cuin servus memoratus sit. 4 in hi isto CDimia SH non est servus c- , quo lihor Gratia vobis et pax . In peccatorum suorum recordationem illum inducit, cum gratiam memorat. CO-t: ita, inquit, quanta tibi condonaverit Deus, quomodo luper gratiam salvus suetus sis. Imilaro Dominum. Pacem autem ipsi opprecatur et merito runc enim illa venit,
cum imitamur ipsum, iam gratia CP manserit . Nam ille servus erga Conse PViam immis ori Cors, donec centum illos
denarios exigeret, gratiam domini sui retinia it quando aut m illos Oxegit, tunc anti tu ot tortoribus traditias fuit. Host otios cogita illos, misericordos simus, et iis qui in no peccaveriant ignoscamus. Centum quippe donarii hic sunt pec Cata contra sis admiSS quae vero contra Deum a nobis admittuntur, uti docem millia talonia. II. Scitis autem xi Crsonarum conditione peccata dis- erni et aestimari verbi gratia , qui privatum contumelia associi, peccavit; sed non licvindo atque is qui princi pomo isendit, et major ossonsa est cum major est prine lis, quam cuni minor olli ver rogem offendit, longe magis peccat. Contumelia vero per Se o dein si Sed ex in
183쪽
tensa personet conditione Najor ossicit tr. Si uiloni is qui regem contrivi elia isse cit , ob per Sonae dignita lovi intolerabili traditur supplicio, qui Detitia contumes ollicit, quot taleniorum debitor erit cita suo oliam si eadem
contra Deum peccata pi mill 3mus, up contra homines, nulla certe paritas ost sed quantuni intervallum est Deu ui inter et hominem, latitum inter haec O illa ioccata i uncaulem multa deprehendo peccata , non modo 'lud ex
digni late personetae majora esse tantur, P etiam ex ipsa rei natura. Et horrendum quidem tremendumque est id quod uni dicturus sum; sed necessorio dicondum , ut si Cmentum nostram concutiat et exagitet, ostendens iacis multo magis homines, quam Deum timere, et mulio A
gis homines quam cum honorare. Perpendo namqUC. Qui adultorium admittit, eum so videro novit, illiamque despicit; si autem homo se viderit con rapiscentiam re tinet ille vero non modo hominem De praeseri, non modo Deum contumelia assicit sed quod longe gravius est, homines timet Deum contemnit. Nam si homines viderit , concupiscentiae flammam relinet , imo quam summam P non est laninia , sed contumelia. Si enim non licero cum mulier congredi jure id flamma diceretur, nunc autem contumelia 'am si homines videat, insaniam sedat, Dei vero longanimitatem minoris facit. Rursos alitis
qui furatur, novit se aliena δ pere et homines fidi P co natur, apud accusatores Sese purgat ac defensioni suae
probabilitatis speciem dat cum veno diu persuadero
nequeat, nihil cur it, non Oretur illum teque honorat. Si vero rex imperet ab alienis pecuniis b, tinere, nostras potius in donum Omnes isterremus clim vero Deus jubeat non rapere, neque aliena ColligCro, non paremus. Videsne ut nos Deo homines anteferamus P Grave dictum est et molestum Sed ostendi te quod molestum sit; ab ipso
184쪽
iii ore si igito sinito si pus illiu iuui limetis, clii Oilio lovo his credam dicentii, iis, 1 rba liiij ii si Nodi inelia ituris, ns s lito i rgra Lis . Ini ipsi vos peto ggravatis , et nihil cuiuilis Aulii Si Orbis dieci in opiae vos opor facilis cindignanti ilici id vero 'lito modo non absiti di in si ierit Qui num a Cia duci irin CSSUnt illa lito minc dico. lallem ogo
tu illa diu niihi dicum in i pingimiiud vos lemur ot Pustra
criminatus sim , illiam vos Viduro liis do rebus accusatos.
Non modo autem OD)inus Deo pro sortis sod etiam alios id lucer cogitis. 'lurimi ilurimos sui vos otiarii lii filiosco gerunt. Alii ad mi plias Paxori in invitos alii ad ministeria turpissim 3, et ud aut Orem CXOCrandum , 3 pinas,
violentos actus cita iit diit, lex sit ii cim ut non jam exii cccssi lato possit illis venia cincedi Ram e si in litus mala otio Puris et ex irincipis ussim liae sane non idonea est excusatio , imo gr. vita sit peccptiam , cum cogas illos in eadem incidere. JUa enim hujusmodi homini sporanda venia osti IItaec dixi, non Os condeum apo Olons; sed illos tendoro in quantum e dubitores simus. Nam si cum hominum pari lion ire prosoquimur atque cum Deo contum ullam facimus , multo magis cum homines ipsi priae serimus. Si CPO pec clita contra hominus admissa , si conlini elim stant, longe 3jOP Stant, quanto magis cuml, occati illius geniis ot majus et gravius ost 'Examinet quispiani se ipsum . et Videbit so Omnia propter homines lacere. Beati ad modi ina esst: mus , si a propior cum laceromus, quae facimus propter hominus, et ad hominum s loriam nobis concilianda in quae X metu, quί ad honorem. Si tot orgo Simus mulis obnoxii, de bona iis cum
omni animi lac pilato veniam largiri iis qui nos in justo
laedunt, nostra alii lint, ' injuriarum ocordari. Illuc namque via est ad puccato Pulli remissionum, quae nec lal, otibus, nec pecunice X pensis get, C que di quopiam,
185쪽
nisi solum arbitrii voluntate. Non pus est puregrinationem suscipere, neque in remotissimam regionem PQ, non pericula et sudores subire sed velle tantum. III. Quam ergo, quaeso te, Veniam alii turi sumus in rebus difficilibus , quando levo opiis, et tanti bicri atque lilitatis, nulliusque laboris, non tamen Iacimus an non potes pecunias contemnere P an non potes facultates tuas pauperibus erogares an non potes boni quid piam velle annon potes te injuria amicienti parere 3 Etiamsi enim non tot obnoxius esses peccatis si Deus juberet parcere, annon id sacere oportero Potin autem tot obnoxius malis, aliis non dimittis, et hoc cum scius abs te eorum quae a Deo habes, Xpetendam osse rationem Si nos debitorem nostrum adeamus, hoc conspecto ille nos cum ossicio suscipit et honore, atque nullam non exhibet benevolentiam, tamenque ille ascenore non absolvitur. sed nos vult mansuetos reddere, Ut ne cito repetamus. uvero qui tot et tanta Deo debes, jussus aliis dimittere, ut rursus alia accipias, non dimittis tamen Cur quaeso P se mihi: quanta fruimur Dei benignitate Pquantam ver exhibemus no luitiam P quantum somnum P quantam ignaviam suam facilis est virtus , quae et multam habet utilitatem p Quam
operosa res est nequitia Nos autem a re tam levi sugiontes, aliam persequimur plumbo graviorem. Hic non corpore robore est opus, non diVitiis, non pecuniis, noli potentia, non amicitia, non ali quopiam , sed satis est tantum velle, et totum actum est. e quispiam affecit dolore, contumelia, dicteriis Sed cogita te similia multa aliis sacere, ipsique Domino, et parce Veniam quo concede illi. 4 Dimitto nobis debita nostra , sicut et nos imittimus h debitoribus nostris Cogita quod si non dimiseris, non poteri hoc cum siducia dicere; si vero dimisoris, jam il-
186쪽
Ii id ut debitum exigis, non ex rei natura , sed ex jias qui dedit benignitato. Et quomodo par res fuerit, si eum conservis dimittimus, peccatorum qui in Deum admisimus veniam accipiamus Attamen benignitatem ni jusmodi consequimur, quia dives ille est in misoricordia et miserationibus. Ut autum ostendam tibi, quod iis oliam missis, missa quoquo illa remissione . to cum dimittis fructum decorpere cogita quo is qui talis est amicos haheat, quomodo laudes ejus omnes uliique praedicent dicentes, Bonus est vir sacile reconcilia lur, nescit injuriarum secordari, statim atque vulnus excipit, medelam habet. Talem virum si in calamitatem incitat, quis non jus uti serobitur 3 Quis non condonabit peccanti Quis gratiam pro aliis potenti negabit Quis tam bouost animo amicus, im serVris, esse non cupiat Etiam rogo, omnia hujus rei causa sa-ciamus; non amicis tantum set cognatis; sed otiam servis. Remittentos , inquit, minas, scientes finia et estor Do-
, minus in coelis est Si dimittamus proximo peccata, dimittentur etiam nobisn eleemosynas erogemus, si humiles fuerimus : nam et illiad quoque peccata tollit Nain si Publicanus, ubi solum dixit, Propitius sto mihi peccantori , , descendit justis catus mullo magis nos, si humiles fuerimus et contriti, poterimus nitaliam consequi henignitalem si confiteamur peccata nostra, ornos ipsos
damnemus, Sordium maculas abstergemus. M talis namque viae sunt ad purgandum. Unctique igitur diabohim ΟΡ-
pugnemus. Nihil dixi dissicile, nihil grave. Romille o quite laesit, miserere egeni, humilia animam tuam. Eliam si admodum peccator Sis, oleri r gnum consequi, per hae peccata Hrgans et abluens Sordes. Utinam autem nos omnes, peccatorum sordibus omnibus per consessionem purgati, illic consequamur promissa bona, in Christo Iesu
187쪽
couMENT. Ix EPIST. AD PHILEMONEM. OOM. II 179 Domino nostro citi cum Patre et Spiritu Stinclo gloria, imperium, honor et adoratio, nunc et Omper, Et in saecula saeculorum. Amen.
Gratias ago Deo meo semper, memoriam tui facion in orationibus meis, audiens charitatem tuam et fideiuquam habes erga Dominum Jesum , et in Omnes a DCtos ut communicatio sile luae ossica sat in agnitione omnis boni, quod est in vobis in Christo u I. Non statim ab initio gratiam petit; sed irius virum admiratus, laudatisque ejus recte factis, citio charitatis erga eum suae indicium non minimum dedisset, quod ejus semper in orationibus suis recordaretur, dixissetque multos esse qui in eo requiescerent, quodque in omnibus Obsequeretur et cederet tunc ipsam postremam ponit gratiam hinc maximo sibi illum concilians. Nam si Ilii quae postulant consequuntur, multo magis Paulus. Si ante alios Veniens dignus erat qui impetraret, multo mugis post alios accedens, et rem postulans non pro se ipso, sod pro alio. Dein do ne videretur hac solum de causa scribere, noe diceret quispiam, Nisi Onesimus esset, non scripsisses, vidi' quomodo alias scribendi epistolam causas asserat. Primo quidem ipsius charitatem indicat, deii id hospitium sibi parari jubet. Audiens, inquit, charitatem inani. moemirabile est et multo majus, quam si praesens illum vidisset Palam quippe est, cum illa charitas eximia esset, ammanifestam fuisse, et ad ejus aures venisse, etiamsi noni Philem. 4-6.
188쪽
inodicum in torvallum csset Romam inter o Phrygiam. Illic enim mihi videtur suisse , quod ibi Archippus esset. Colossonsos enim in Phrygia sunt illisque scribens dicebat uin lecta suerit pud vos Epistola, facito ut o in, I aodicensium legatur Ecclesia, o eam qua ad Laodiu consus ipsi legatis . Haec vero Phrygiae urbs est. Oplo, i, inquit, Ut cominianicatio dei tute estica sat s Videsne prius ipsum dare, quam acciperet, et priusquam grη-li ilia peteret, suam dare multo majorem communiscatio , inquit, de luto ossica sat in agnition omnis boni, quod est in vobis in Christo Jesu id est, Mi oni nena Virtute in assequaris, ut nihil desideretur. Sic enini virtus ossicax ost, cum opera exhibet sine operibus en inis de mortua est. Nec dixit, do tua, sed communicatiosi do tuost, illum secum conjungens, et UDUm OrpN Osiondens, illumque sibi maximo concilians. Si consor Ps. inquit, sociandum fidem, secundum alia quoque consors osso debes. Gaudium enim habemus et multam consola, tionem in charitate tua: quia Viscera sanctorum requie - 1, verunt per te, frater Nihil tu movet et conciliat ut
bonosci aliis collata prosorro, cum maxime hic illis longe venorabilior est. Nec dixit: Si id aliis facis, multo magis mihi. Sed hoc subindicavit. At illiud cum arte gratius X- pressit, Gaudium habemus; si est, tu mihi duciam
dedisti, ex iis quae aliis contulisti, Et consolationem; hid est, non modo hae tamur, sed et consolationem accipimus illi enim membra nostra sunt. Si igitur tantam pomiet esse concordiam, ut d aliorum 'equie illi quoque qui in aerumnis sunt, etiamsi nullo ruantur, de iliis tament: Plentiar, quasi ianum corpus beneficia acceperit; multo inagis si nobis otiam requiem libuas. Neque dixit, quia cedis, quia oblemperas, sed et vehementius et cum R-
189쪽
jore emphasi Uia Vi SCera Sanctorum requieverunt, sac si do puerulo parentibus char et amabili ageretur, sic
charitas et dilectio ostendit eum ab illis valde suisso dilectum. Propter quod multam fiduciam habens in , hristo, imperavi tibi quod ad rem pertinet duquali caute agat, ne quid ex iis quae ex vehementi charitate dicebantur, auditorem percelleret, ita ut id gravi lorterret. Ideo antequam diceret Imperavi tibi, quia grave illud erat, etiamsi ex charitate dictum, curare potius Valeret; attamen ex abundanti, magnam adhibet correptionem, dicens: Fiduciam habens, quod magnum esse virum Philemonem indicabat. Hoc est, duciam nobis tu de . disti. Neque hoc tantum; sed etiam addens, in Christo, quo significatur, non quod sis in mundo clarior, non quod potetitior, sed propter sidem in Christum. Tuncque posuit illud 4 imperavi tibi; neque hoc tantum, sed etiam ii Quod ad rem pertinet; id est, rem rationabilem. Et vide ex quot rebus illud apparat, si Aliis, inquit, bene acis et smihi; set propter Christum, et quia id rationabile est et quia charitas dat ideo subjungit. Propter charitatem magis, obsecro Ac si diceret Novi quidem quia imperando esse iam cum potestato multa, ex praecedentibus id sciens. Sed quia hac de re admodum sollicitus sum Obsecro. Lirumque simul ostendit quod et ipsi considat praecepit enim :et quod res sibi valdo cordi sit ideo hortatur Cum sis statis, inquit, ut Paulus senex. Papae quanta ad illum flectendum adhibet Paulus ex personae conditione, ex aetate, quia senex, quia justior omnibus, quia vinctus Jesu Christi. ΙΙ. Quis enim athletam coronatum non supinis manibus excepisset Quis videns vinctum propter Christum, Oli
innumera ipsi largitus esset Cum ergo tot modis ipfurii
190쪽
demulsisset, non statim nomen injecit suum; sed cum laniam veni petiisset, dissor adhuc Scitis enim dona ino-riun adversus fugitivos servos ii dignationum, maxime si addito surto discesserint quantumlibet mites heri sint, quani hinc augeatur ira Illam igitur supradictis omnibus mitigavit. Cuin primum suasisset illi ut qualibet in re sibi subministraret, et ejus animum parasset ad omnem Obsequentiam, tunc supplicationem subjungit et ait: si Obse- , cro te; et laudes adjicit, Pro meo silio, quem genuiuin vinculis . , Rursus vinculi ad phacandum memorantur, triuia nomen apponitur : non modo enim ejus iram extinxit; sed ut la)turetur necit. Neque enim, inquit, it tum filium vocassum, nisi admodum probatus et utilis esset. li Timothoum silium dixeram , ita et illum et cum mullis in locis usuctum suum ostendisset, a tempore partus illum hortatur. Vinctus ipsum genui, inquit. Itaque ideo etiam dignus est qui multum consequatur honorem, quia in ipsis cor laminibus genitus est, in lentalionibus propter hi istu in susceptis. α Onesimo, qui tibi aliquando inutilis afuit . Vide quanta utatur prudentia, quomodo consiteatur ejus peccatum, et hac ratione surorem ejus extinguat Novi, in luit, quod inutilis fuerit si Nunc autem tu tibi et mihi utilis erit. v Non dixit, Nunc autem tibi utilis erit, ut o illo contro diceret; sed suam quoque perSO- nam induxit, ut spes fide dignior esset Nunc autem et, tibi, inquit, o mihi utilis. Nam si Paulo tantam accuration m exigunt utilis erat, multo magis domino suturus erat si uena ovais tibi. Iac quoquo ratione iram jus extinxit, cum illum in manus ejus tradidit. Nam tunc maxime heri indignantur, cum pro absentibus preces anseruntur ulo itaque modo magis illum mitigabat. Tu autum illum ut viscera mea suscipe 4 Et rursus non nu-