[Omnia quae extant juxta Benedictinorum versionem]

191쪽

luna nouacia ponit; sed voco addita, quae magis illum noctere posset, qua Ardenti Orem, quani VOX alius, assectum expri-niebat. Dixuro filium dixerat, genui. Itaque magis diligendus erat, quia in tentationibus ipsum genuerat Perspicuum enim est nos erga silio liujusmodi ardentiore amore ferri; quando scilicet pericula frugimus, et inter ipsa pericula genuimus ut cum dicit Scriptura: Vae Barochabul 14 . Et

rursus cum iaci, ut Benjaminum vocat, silium doloris mei appellat . Tu autem, inquit, illuni Ut ViSCera mea suScipe. Magnitudinem charitatis suae ostendit. Non dixit, Recipe; non dixit, irasςaris; sed, Suscipe monoenia tantum, sed et honore dignus est. Quare Pauli lius est essectus. u Quem ego Volueram mecum detinere ut pro te mihi, ministraret in vinculis Evangelii . Vides-ne quam multa antea apparaxerit, ut illum postea in honorem apud dominum suum induceret Et vide cum quanta id sapientia esst-cia D vide quoquo quam sibi illum debitorem reddat, et

quanto illum in pretio habeat. Invenisti, inquit, quo pacto ministerium mihi tuum per illum reddas. Hic ostendit se illi

magis quam servo prospicere, quia Valde ipsum reveretur.

Sin consilio autem tuo , inquit, nihil volui sacere,

, uti no velut ex necessitate bonum tuum esset, sed O-sluntarium. Hoc maxime flectit eum qui rogatur, quando res per se utili est, et cum voluntate rogantis esticitur. Hinc enim duo nascuntur bona cille lucratur, et hic tutior constituitur die dixit, ut ne ex necessitate Sed, ut novelut ex necessitate. Sciebam enim, inquit, te etiamsi id non accurpto didicisses; sed repente audisses, non indigno laturum fuisse; attamen ex abundanti ut ne velut exis

cessitate osset, ita seci. Forsitan enim de discessit ad shoram a te, ut aeternum illum reciperes, jam non ut a servum ' a viecto illud, si Forsitan posuit, ut dominus

192쪽

Nequo dixit, ideo fugit ideo discessit, honestiori vocere ut luna perans. equo dixit, o pSum Separavit, sed, discessit. Aequo enim ita apparatu erat ut propter hoc, vel propter illud discederet. Quod et Joseph 1 atros suos

oXctis ii iis dicit, si Deus huc me misit id est, ua alitia uiritui sid bonum est usus. Ideo discessit, inquit, ad horain. Et teniptis Contrahit, peccatum consitetur, totum suu in divinum dispensi0nem vertit ut aeternum illum recis pias inquit, non in praesenti Solim tempore, sed etiani in futuro. t semper habeas illum, non jam servum , Sed Servo Putiosior In Nam Servum manentem habebis melius orgato asseclum, quam fratrem. Itaque et extempore et ocrei ratione lucratus es Jam enim non ultra discedet. uitu lernum, inquit, reciperes jam non Ut Servum , Sed spro Servo charissimum fratrem, maxime mihi. Servum ad breve tempus amisisti, et fratrem perpetuo inveni 'S, fratrem non modo tuum; Sed et meum. Hic virtus magnucoinpuret. Si frater ille meus est, tu non erubeSceS. Cunisilium illuni dixit, assectum ostendit Cum fratrem O cavit, benevolentiam magnam et aequalitatem. III. lac non sine causa scripta sunt, sed ut ne de servis peccantibus desperemus, neque illos vehementius insec- tumor sed discamus peccata illis condonare ut ne se uiper asperi simus , neque dedignemur illos in omnibus in sortes hahere quando probi sunt. Si enim Paulus non erubuit servum fili una vocare , viscera Sua, fratrem, fCharii Simiam, cur nos rubescamus P Et quid dico Paulum Ρauli Dominus non erubescit servo nostros fratres uos cicare , et nos erubescimus P id quanto in honore nos habeat servos nostros Oeat, fratres, amicos, cohaeredCS.

193쪽

Vido quousque se demittat. Quid ergo acie Daus nos ut totum hoc perficiamus o unquam poterimus 'am ad quantam vis humilitatem nos deprimamia S, magna ejus virtutis pars adhuc deficiet. Perpende, quaeso. Quidquid 1 e

vos tuos id socii. Audi et exhorresce. Nunquam de humilitate extollaris. Forte de dicto hujusmodi ridetis, quodliumilitas extollat. Sed ne miremini DCX tollit, cum germanu non est. Quomodo et qua rationes Quando illa adhibolii ad excipiendos homines, non Deum inuando ad latidos sibi conciliandas , et altos spiritus sumendos Ram thoc diabolicum est. Sicut enim multi, ut non vanam gloriam sociari videantur, illam sectantur; sic et cum se humiliant extollim lur, quod altum sapiant. EXempli causa: Venit quispiam Fator, vel servus illiam ex episti, pedes ejus lavasti, et stat in altum sapuisti. Feci, inquis, quod nemo secit humilitatem exercui. Quomodo ergo quis in humilitate persistat . Si memor sit praecepti Christi dicentis urium omnia seceritis, dicite, Servi inutiles sumus . t ursusque, magister orbis dicit, si Ego me non arbitrora comprehendisse Qui sibi ipsi persuasit se nihil magni fecisse, quidquid tandem secerit, hic solia humiliter sentire potest, qui se putat nondum ad finem pervenisse. Multi ex humili lato in superbiam elati sunt. Α ne nos hoc patiamur Aliquid humile exhibuisti P ne altum sapias; nam totum perdes. Talis sui Pharisaeus illo: ola lus est quia do-cimas pauperibus dabat , et lotum perdidit. At non sic

Publicanus. Audi Paulum rursus dicentem, Nihil mihi

conscius sum, sed non in hoc justis catus sum .s Vides-no illum non sese extulisse, sed Omnino compressisse et humiliasse, idque cum ad virtutis culmen ascendisset Et tres pueri in igne erant et in media fornace quid vero dic c-

194쪽

bant Θη Peccavimus, inique ogimus cum patribus nostris. Hoc est cor contritum habere , ideo dicere pol orant: Sedi, in contrito cordo et in spiritu humilitatis suscipiamur . , Sic postquam in fornacem inciderunt, adnio dum humiles erant, et magi quam antea suerant. Postquam enim miraculum ilhid viderunt, indignos se alii te existimantes, in humili latum conversi sunt. Nam cum tutam HS DOS proeler meritum benescia magna accupisse, tunc maxime angimur. Atqui, quae pr; clur meritum beneficia acceperunt illi se ipsos in fornacem dediderunt, in captivitatem ducti fuerant aliis peccantibus juvenes enim adhuc illi

erant; neque murmuraverunt, vel indignati sunt; nec dixerunt Quid doni nobis consertur quod Deo serviamus PQuid lucrati sumus illum adorantes Ilic impius est, ut dominus noster os ctus st: cum idololatris ab idololii ira torquemur in captivitatem adducti sumus, a patria excidimus, a libertate, a paternis omnibus, captivi et servi facti regi barbaro servimus. Nihil horum dixerunt. Suilquid Peccavimus, inique egimus neque pro se, Sed pro aliis preces undunt 'litia rogi, inquiunt, inimicissimo rhiniquissimo tradidisti nos. Rursus Daniel secundo incia cum injectus dicebat: Biocordalus est enim mei Deus . , Cur, o Daniel, tui recordatus non esset, quando tu loriscosti cum coram rege dicens . Et ego non in sapientia, quae est in me Sed quando injectus es in lacum 'o Dum , quia nequissim decreto non obtemperasti, cur Diui recordatus esset Propter hoc ipsum. Nonne propter illi iri

nunc injectus es Etiam, inquit Sod multorum debitorsum. Quod si ille post tantam exhibitam virtutem sic loquebatur, quid nos laudem Sed audi quid dicat David si quod si dixerit mihi, Dolui te, ecce ego, faciat mihi Aquod placitum est in conspuetu ejus etsi inii nisura

195쪽

polorat praeclara gesta sua dicere Heli quoque dicit : Do , minus est, quod placitum est in conspectu suo faciet . Hoc gratis sui vis convenit, non in boneficiis modo sed etiam in suppliciis et in cruciatibus, totum ipsi commit

tere.

IV. Quomodo enim ali surdum non esset, si cum Os videmus heros, qui servo suos Verberant, sic agere inimus, gnari ipsos servis esse parcituros, cum sui sint, Deus ipse puniens non parceret Hoc subindica it Paulus di cens : Sive vivimus , sive morimur, Domini sumus . Non vult, inquit, minui divitias suas movit quomodo puniat suos punit filios. Nemo nostrum sibi magis parcit, quam is qui nos ex nihilo produxit, qui solem Oriri curat, qui pliivias dat, qui an iniam inspirat, qui Filium suum dedit pro nobis. Verum ut dicebam, in omnibus quod a demissa sunt, humiles simus, ut par est, modeste agamus ut decol, ne sit nobis humilitas clationis occasio Humilis es, et omnium hominum humillimus Ne ideo altum a pias, neque aliis exprobres, ne gloriandi causam perdus. Ideo humilis es ut arrogantiam fugias. Si ergo per humi litatem in arrogantiam incidas, melius esset non esse humilem. Audi enim Puulum dicentem si Per bonum perastum est mihi mortem, Ut fiat supra modum pecc311Sη peccatum per mandatum Cum in mentem inciderit tibi, ut te ob humili talem magni facias, cogita Dominum tuum, quo descenderit, nec utra teipsum miraberis, nequo

laudabis, sed tu ipsum irridebis, ut qui nihil soceris Heomnino debitorem esse puta. Quidquid feceris , illam semper parabolam animo versa. Quis vestrum, inquit, has bens servum, num intranti illi dicat: Recumbe Non dico Vobis , sed, Sta et ministra mihi A. An gratias habemus Servis nostris nobis ministrantibus P Nequaquam. Sed Deus

196쪽

uobis gratias liabet, non milii strantibus illi, sed qnod ex-l odit nobis agontibus C aet 'Puni non ita assecti simus, ac si ille nobis gratias habeat, ut Diajores habeat; sed quasi

dubitu ui inplontes obit uni nim sunt omnia luci suci Inus. Nam si cum Servos pecunia in inius , illo Sempornobis vivere Optamus si iuuiali ni, noliis habere o lumus; quanto magis ille, qui nos ex nihilo produxit, qui postea preti OSO sanguine Suo DOS L domi P Pretium pro nobis deposuit, quale nemo unquam pro filio posuerit :s; inguin in est tulit si rima. Si ergo mille haberemus animas, illusque omnes deponeremus, an par ori referremus it

Nequaquam. Qua res Quia illo cum nihil nobis deberet,

hoc socii : sed totum ex gratia factum est O autem illi debitores sumus. Et ille, Deus cum esSet, Servii sac- tu ost Ut Una morti obnoxius non esset, se obnoXium secit in carne. Nos ero, otiamsi animas pro illo non O-

I in mias , Omnino tamen ego natura: Onomus, ac D iniit paulo post a Miscossuri sumus. Sic et in pecuniis. luamvis non propter ipsum illas rogumus, per mortem illas necessario re idemus. Sic o de humili lato dicendum. Si non propter ipsum humiliemur, propter cui umna et calami tales et potestates hiaui iliabimur. Vides-De quanta

sit gratia oon dixit, Quid nim uigni faciunt Martyres

otiamsi enim propter o non more Penim , Omnino Am Unmoriuntur. Sed tigna illis habet gratias , qui lubentes Animam Olarint, quam postea ex naturae lugebo inviti posituri orant. Non dixit, Quid nim tigni faciunt, luilio cunias offundunt Omnino illas volint nolint deposituri sunt. Sed his quoque magnas habet gratias meque erubescit coram omnibus conti teri dominum a servis nutritum fuisse. Nam et hoc gloria dontini est, Servos gratos habero, et hoc item gloria illius est, quod ita Ser- ,erVO Suos nacta hoc tuoque sal iri a domini usi, quod

197쪽

quae illorum sunt sibi propria ducat, idquo coram omnibus consitori non erubescat. Revereamur ergo tantam Christicharitalem, amore ardeamus. Eliam si quis sit humilis, etiamsi visis, tam ei si audiamus quod ipse nos diligat, tunc

maxime erga illum amore accendemur, illumque in eximium honorem extollemus. Et nos illum amemus, Dominus Ver nos tantopere amat, et nos non expergiscimur pNe qui aeso, ne ita segnes simus circa animarum nostrarum

salii tem sed pro viribus nostris diligamus illum, omniaque impendamus pro ejus dilectione, et animam et pecunias et gloriam, et quodcumque aliud cum gaudio, laetitia et alacritate non quasi aliquid illi praebentes, sed quasi nobis ipsis. Ea quippe est amantium lex : bene secum agi putant, quando pro dilectis male patiuntur. Ita ergo et nos assecti

Simia c. Dominum nostrum, ut et sutura consequamur bona in Christo Jesu Domino nostro, cui cum Patre simulque Spiritu sancto gloria, nunc et semper, et in specula saeculorum. Amen.

Si ergo habes me socium, suscipe illum sicut me. Si autem aliquid nocuit tibi, aut debet, hoc mihi imputa. Ego Paulus scripsi mea manu : ego reddam, ut non dicam tibi quod et te ipsum mihi debes . I. Nihil ita solo ad dandum inflectore, quam Cum non simul omnia petuntur. Vide naria quo post quanta laudes, post quantum apparatum, hoc magnum posvorit. Postquam

198쪽

dixerat Filius meus, viscera mox socius Evangelii et ut fratrem illii in ocipis, ut fratrum hul, o, tunc adjecit, ut me nec ei libuit Paulus. Qui nim servus si dolium none rubescit ali peliati, sed id ipso satetur, multo minus id racusaverit. Hoc autem vult significare. Si eadem mecum sentis, ad eadem curris; si amicum arbitraris, excipe illum iit me ipsum. Si in luci iam te caesit, idem binam' quando id socorit. Domum postquam de illa re dixorat quoniam pecuni: P actura maxinio homines mordere solet ne de illa de incusaret verisimileque orat illam jam in sum planasti isso tunc hoc memorat, dicit: Si autem aliquid nocuit tibi. Non dixit: Si quid furatus est. Sod, quid Sinocuit tibi. Simul pecco tum consessus est, ct non ut servippocatum, sed quasi amici ad amicum injuri: magis quom furti nomino usus est. Hoc mihi imputa inquit; sid si mo ab dubito rom. Ego reddam. Dcindo cum gratia spirituati : si Ego Paulus scripsi mea manu. η simul ot monetatis et gratiam rogantis more Liquens si quidem Paulo ad om de re roscriptum dare non recusante, hoc ille ad mille re nollet mo autem et illum admodum in fluxit, et Onesimum a molestia eripuit. Manu mea scripsi,

in sitit. Nihil his visceribus ardentius, nihil studiosius, nihilphici ius. Pro viro uno vide quantam lii OVidentiam gerat.

4 Ut non dicam tibi, inquit, quod et to ipsum mihi debes. ηDuindo ne vi duretur obniti melio esse in eum qui rogabatur; si pro sui to non ausus esset rogare Ut tui petraret, initi quo sito reui litigat Lit non dicam, in luit, quod luto ipsum tibi debes non tua tantum, Sod te ipsum. Et hoc X charitale, et ex amiciti; logo, et quod illi valde consideret. Et vide quo uio io utriusque rei Curam gerat, ct cum magna securitate rogut, o ut ii id signum non sit

nimio fiduciae hi tu, frater . Quid os illud : Etiam, si a

199쪽

ior. Suscipe illum, inquit. Hoc enim oportet subintelligoro.

Missis namque gratiosis verbis, rursus do prioribus agit: de seriis, quanquan et ista seria sunt. Nam quae a sanctis dicuntur setia sunt, etiamsi grata et dulcia. Ita, frater.

Ego te fruar in Domino. Resico viscera mea in Christo; hoc est Domino gratiam des, non mihi. Viscera mea erga te e Consistas in obedientia tua scripsi tibi . hQuum lapidem haec non emollirent Quam seram haec non mitiga-ront, et ad libenter suscipiendum non flectorent 'Postquam

tot et tanta virtutum ejus testimonia dederat, non renuit causam ipsius denuo tueri. Nec utcumque loquitur, non praecipit, nec cum auctoritatu agit; sed confisus in obedientia tua scripsi tibi quod in principio dixerat, fiduciam habens hoc otiam hic dicit cum Epistolae subscribit

u Sciens quoniam et super id quod dico facies . Simul enim his orbis illum concitat. Erubuisset enim, etsi ob nihil aliud, quod ille talem de se haberet opinionem, quod nempe plus quam ipse dicebat esset facturus, si non quan tum ipso postulabat secisset. 4 Simul autem et para niihi

η hospitium: nam spero per orationes vestras donari mus vobis . Et hoc valde considentis erat, imo etiam pro Onesimo, ut ne negligente agerent, imo scientes ipsum

Venturum, auditurumque ea 'IUM pSUm spectarent, omnem injuriae memoriam, deponerent, illumque in gratiam reciperent. Grandis enim erat proesentis Pauli gratia thonor Pauli nempe ex aetate Pauli ex vinculis Rursus ipsorum charitatis iudicium si, quod dicat ipsos orare, ut sibi ipso Paulus iterurn daretur. Etsi enim, inquit, in poriculis nunc sum, attamen videbitis me si precemini. Sa-hlutat te Epaphras concaptivus meus in Christo Jesu . Hic a Colossonsibus missus fuerat; ita ut hinc palam sit Philemonem suisse Colossis concaptivum autem Oeat

200쪽

illum, ostendens ipsum otiam in aerumnis multis esse Ita- quo etiamsi non propter illum ipsum, propter hunc saltem par orat illum iudiri. Qui nim in aerumnis est, et iis quae ad se spectant missis res aliorum curat audiri debet. II Et alioquin movet illum o ad pudorem concitat, si cum concivis it jus concapti Vus sit Pauli, et cum illo vexetur; ipse gratiam servo suo praestare nolit. Addiditque: u Concaptivus meus in Christo Jesu, ac si diceret, propter Christum. Marcus, Aristarchus, Dema S, Lucas, adjutoress mei .s Cur Lucam ultimum ponit etiamsi alibi dicat: u Lucas est mecum solus P a Et Demas, inquies, unus orat ex iis qui ipsum reliquerant, et praesens saeculum dilexerant. Haec autem otiamsi alibi dicta sint, non tamen intacta hic relinquenda sunt, neque simpliciter vel ulciamque audionda sui pacto dicit ipsos abitare eum qui se relique rat d Erastias nina, inquit, mansit Corinthi . Epaphram ut illis notum et inde ortum addit, et Marcum ut admirati dum virum. C. ur autem Domam illis annumerat Fortasso postea ignavior essectus est, quando pericula muli imminere vidit Lucas porro, qui ultimus est, factus est primus. Cum his orgo auitat ilium, ut magis moveatur ad obsequentiam ς et adjutores Vocat, ut magis lectat ad postula tum concedendunt. Gratia Domini nostri Josia Christi cunis spiritu Dstro, amen is Epistolam ratione concludit Ora

tio autem magnum est bonum et alii laro, animarumque nostrarum praesidium Magnum certo, si alior alione digna opera taestemus, ne nos indignos esticiamus. Et tu orgo,

cuni accedis ad sacerdotem, illo tuo dicit uisci obitur ut Deus, sili, ne verbo tantum considas, sed opera adii est, illa perfice, quae misericordia digna sint. Benedicet te Deus, sili. si benedictione digna seceris. Benedicet si orga proxiiii tanti aisericordia movearis. Quarenim volumus a Deo impotraro,