[Omnia quae extant juxta Benedictinorum versionem]

201쪽

illa primum proximo largiri debemus. Quod si proximis

opem negem VS, quomodo a De consequi volumus si Beati uinquit, misericordes, quoniam ipsi misericordi aut conso irritientur . Nam si homines eorum qui tales sunt mise- Pontur, multo magis DeuS. Eorum ero qui non miserentur, non lem. x Judicium enim sine misericordia illi siti non, socii misericordiam . Bona re est miseri COP li9, t. P ergo

lianc non Oxlithes alteri Vis tibi peccata ignosci cur ergo peccanti non ignoscis Sed ad Deum accedis regnum n-lo Pinia postulans, et Si argentum a te eXpotatui non Orogos. Ideo misericordiam non OnSequimiar, qui I ii in misere

mur. Quid ergo, inquies , ann0n illud quoque ad iiii, o i cordiam pertinet, eorum qui non miserentur miseret ii Sod sui crudelem ob immanem, qui proximo mala innumera intulit, humaniter excipit, quomodo misericorsi uerit , ut tergo, inquies P annon lavacrum nos mille peccatis Ohno xios servavit Ab illis liberavit, non ut denuo peccas Qinui, sod ut a peccatis abstineremus. si Si enim mortui sumus y peccato, inquit, quomodo adhuc vivemus in illo tu uiderges an peccabimus quia non sumus sub leges Absit. Ideo enim te ab illis eripuit, ut non rursus ad illam ignoininiani revertaris. Nam et medici, febri laborantes ab illa flamma liberant, non ut sanitate utantur in malum et in cui iam melius enim esset infirmari, quam si qui ideo sanus fieret, ut in lecto se prorsus includeret. Sed ut infirmitatis mula experti, non ultra in eadem incidant, ut cautius bonam valetudinem servent, ut nihil non agunt quod adiam con

ferre possit. Lbi igitur est illa Dei clementia, inquies, ut si malos servaturus si P Saepe namque id multos audio dicentales ienignus est, et prorsus omnes salvos faciet. Ne tu que nos frustra decipiamus memini enim au id vobis p allicitum osse age hodie hac de re verba faciamus. Nu-

Mattia V, 7. - a Jacob. II, 5. - Rom. VI, 2-I5.

202쪽

per vos de gehenna allocutus sum, et de Dei clementia

loqui aliud in tempus distulimus. Ilodio igitur debitum

reddore par est. Quod itaque gehenna futtira sit, satis ut opinor dumonstravimus, quando di hi vium t caetera prius inflicta in medium attulimus, diximusque ieri non posse, ut qui illa secit, nunc inultos sinat peccatores. Si enim eos qui ante lege ui erant ita ultus est, eos qui post gratiam pejora admisere mala, impunitos non sinet. Quaerebatur ergo quomodo bonus Deus sit, qUomodo Clemens, si supplicio plectat, et rem aliud in tempus Ini simus ne rerum

multitudine aures vestras ObrueremuS.

ΙΙΙ. Age hodie debitui reddainus, et Ostendamus quomodo bonus sit Deus, etiam cum poenas expetit: etenim hic sermo etiam contra haereticos recte instituitur. Itaque diligenter attendamus. Cum nullo eorum quod apud nos sunt egeret Deus, nos condidit. Quod autem nullo egeret ostendit, cum nos postremo condidit; si enim eguisset, longe ante secisset. Quod si illo sine nobis erat, nos autem postremis tena-poribus facti sumus, non quod nostri egeret nos condidit. Coelum, terram, mare et Omnia propter nos condidit. Annon,

quaeso, haec ex bonitatu acta sunt Multa certo hac de re dici possint, sed compendii causa dicimus: Solent ii ris Curat super malos et bonos, pluit super justos et injus-stos ., Annon hoc ex bonitate Non, inquit. Nam olim cuidam Marcionistae dicebam Annon se ex bonitate λRespondit ille, si peccatorum rationem non expeteret, id bonitatis ore si expetat, id am bonitatis non esse Verum ille jam non adest. Age ero, quod tunc diximus, nunc

reseramus, et illis plura. Ego enim ex Abundanti Ostoridam, illum, nisi rationem expetat, non esse bonum, et quia expetit, ideo bonum esse. Dic enim mihi, nisi rationem a nobis expeteret, num humana vita stare posset Si enim

203쪽

imminentibus timore, poenis et tribunalibus, alter alteria uidevorantes, pisces ipso superuVimus, et leones atque ii postransgressi sumus aliena rapientes nisi rati inos illo exposceret, et id persuasum haberemus, qualitis turbis imple

retur vita humana Quis labyrinthus in sabula allatus,

cum perverso mundi ordine comparari posset y Annon videres mille absurditates et iniquitates Quis patrem jam revereretur Quis matri parceret quis omne voluptatis, omne vitii genus omitteret Et quod res ita se habeat, ab una tantum domo tibi persuadere conabor. Quo Diodo Siservis alicujus vestrum, qui haec interrogalis, doctarem et suadeam, quod etiamsi dominationem xcutiant, et cor pora dominorum contumeliis impetant, omnia anserant, et susdeque vertant, et inimicorum instar agant non insein tentabuntur, non Uniqntur, ne Supplici tradentur, nec verba quidem molesta audient an hare bonitalis essent ΘΑ ego ostendo id extrema immanitati esse non modo

quod per hanc importunam benignitatum et uxor et filii prodantur; sed etiam quod et illi ipsi ante hos perituri

sint. Etenim ebriosi, impudici, lascivi, contumeliosi, et seris omnibus irrationabiliores erunt. An hoc, quoeso, bonitatis est, nobilitatem animae conculcare, ei se ipsos mutuo perdere Vides-ne quod rationes expetere, id sit be

nignitatis muliae opus P Et quid servos dico, qui ad ejusmodi scelera promptius accedunt i Si quis filios habeat, omniaque illis permittat, neque castiget quo non lancipio pejores illi erunt Ergo in hominibus castigare o punire bonitatis fuerit, non punire autem crudeli tutis apud Deum vero non item Itaque quia bonus est, ideo gehennam praeparavit Vultis aliam quoque Dei bonitatem ostendam Neque hoc solum, sed etiam quod non sinat bonos si ei

malos. Nam si eadem ipsa consecuturi essent, innus mali fierent. Nunc autem hoc bonos non parum consolatur.

204쪽

Audi nauaque Prophetam dicentem sit .aetabitur justus cum, viderit vindictam impii, manus suas lax obit in angit inus peccatoris L Ion gaudens, absit, Sed timens e cadum ipso patiatur, Vitam suam puriorem redde l. Mulliae ergo providentia illud uerit. Etiam, inqui usu sed comminari solum oportebat, non supplicium insurr . Si cum illo pii iii at, tu dicis, id comminationem asilum osse, id osti' 'nu' li sentior ossiceris: si vero comminatio tantum ossol, a: mon magis supinus evaderes Ninivit u si scivissent comminationem osse tantum p Pnitentiam non zis sunt: si iid i PO p enitentiam egerunt, minas in verbis tantum sisti

curavere. Vis tu id tantum comminationum esse in tua potos late id situm est. Melior evadu, et comminutio sistitur. Si vero, quod ala sit, minas spreveris, in xperimentum ventus. Qui diluvii tempore erant, si minas timuissoni, vom non experturi orant. Et nos Si minas timeamus, expcrimonium non habebimus; quod utinam non sub canitis. Sud concedat nobis benignus Deus ut omnes hic pys unam niunt om reducti, in ossabilia illa consequamur bona, qui bus utinam omnes dignemur gratia et bonignitas Domitii nostri Jesu Christi, quo cum Patre simulque Spiritu sancto

gloria, imperium, honor, nunc et Semper, et in saec tila sod-culorum. Amen.

205쪽

CONSTANTINOPOLITAN IARCHIEPISCOPI

ENARRAT1Ο IN EPISTOLAM AD HEDRMOS, Ex notis post ejus obitum a Constantino presbytero Antiocheno dila.

Beatus Paulus ad Romanos scribens dicit Quandiu, ego summontium Apostolus, diligenter ministerio hoc, perfungor, si quo modo ad demialandum provocem cor ,,nem meam . et rursus alibi 'am et Qui operatus osts Petro ad postolatum Circumcisionis , operatus est et in ηmo erga Gontes Si igitur Gentium postolus erat nam quo et noctis ad ipsum dicit Deus, 4 Vade , quia ad gentes longinquas mittam te quid ei n0gotii conite braeis suit aut cur etiam ad ipsos Epistolam misit' praeserti iii cum illis exosus essui, ut ex multis locis perspicuum est. Iudi nim quid Jacobus ad eum loquatur. Vides, Pater, a quo millia sunt Judaeorum qui crediderunt Et hi in anus audierunt de te, quod do sectionem doceas a Iogo et multa saepe quaestiones ea de re sunt ei exhibilae. Roget

206쪽

igitur ali litis, cum legis esset perilus, utpolo ad pedes Gamalielis doctus, o magno erga cana et assectus, Clii Oimio valde idone iis ad coli scindendum adversarios, cur

non ad Judoeos a Deo missus sit Quia eo nomine praeci ptio ipsi orant insensi. Cum lio pro sciret Deus, et quod eum non ess iit admissuri; Proficiscere ad gentes, inquit, . quia illi non accipient testimonium tuum de me tum ille : Eliam, Domino, ipsi sciunt, quod ego inciebam, ne Verberabam per Jnagogas crodentos in te, et cum Lnsunderetur sanguis Stephani tostis tui; ego quoquo ade-ηram opprobans eam caedem, Custodiens vestes interimen-stium illum at tuo hoc o signum osse et argumentum,

quod non credituri sint sibi. Sic enim se res habet. Quando quis a genio quopiam dosocerit, si sit ex infimis et nullius existi uiationis, non admodum id molestum est iis quos deseruit: quod si idem faciat eximius aliquis et suspiciendus, qui pridum illorum sentcntiae fuerit, id vero illos

male habot, et supra modum maerore conscit, ut quod maxime illo viam opinionem convellat, resiliendo ad alios.

Quin et aliud inerat, quod incredulos redderet. Quidnam hoc quod utrusit reliqui uni Christo convicerant, et prodigia ejus ac miracula viderant; huic autem nihil tale

contigit, sed cum esset in partibus Judaeorum, ropente transfugit ad nostros, id quod valde res nostras confirmavit illi enim se ad gratiam testimonium ferre videri poterant, quasi ola magistri desiderium attestarentur talia at hic resurrectionis testis, vocem solam ejus audiverat; lud propter Vidus os huic ex animo infestos seditiones concitantes , et nihil non in perniciem ejus molientes. C; uterum incredulos udaros haec causa abalienaverat, Credentes vero quaenam P Quia necesse habebat gentibus pure pra dicare christiana ni religionem, et quoties in Ju-

207쪽

datorum regione Versaretur, nihil id curabat Petrusonimo socii, ut qui Jerosolymis praedica ibant, ubi legis ervens studium erat, ne esse habebant eam jubere servari; at hic noster multa libertate titubatur, et plures ex gentilibus erant, quam Judiei, qui quod apud exteros degerent, non tanta legis religione tenebantur, eo tu facilius se ab illa absolvebant, Paulo omnia pure proedicante. Et ero ea de causa illum inducere videntur, ut multitudinem revereatur. Vides, in litiunt, si aler, quot millia sint Judaeorum cres dentium, qui ob hoc te oderunt quod audierint te desectios nem a lege docero b Cur igitur Judaeis scribit, cum non sit eorum doctor aut quonam ad eos Epistolam mittito Mea opinione Ierosolymam et in Palaestinam. Sed quomodo scribit ut et bapti abat, non jussus baptigare ait enim

se non missum ad baptigandum . Nec lamen vetitus erat, sed operae auctarium foc fecit. Et cur his non scriberet, pro quibus anathema esse volebat uapropter dixit: dΝ0stis fratrem tua otheum solutum, cum quo Si matus Pius venerit, visam Os Nondum enim comprehensus

erat. Cum igitur biennium Romae exegisset in vinculis, tandem dimissus est deinde in Hispanias prosectus; postea in Jud aeam venit, et Judaeos invisita ac luna rursus Romam QVersu est, quando et supplicium jussu Neronis pertulit: proinde Epistola ad Timotheum antiquior hacost illic enim diei Ego enim jam immolor Et rursum e In prima mea defensione nemo mihi assuit . , Saepe namque certavit, quemadmodum et Thessalonicensibus scribit u mitatores facti estis Ecclesiarum Iudaeae quin et ipsis scribens Cum gaudio, inquit, direptionem

η facultatum vestriirum ac epistis Vides eorum certamina Quod si Apostolos ita tractabant, non in Judaea

208쪽

Diodo, S ulit icti ni illi inter gentilos degebant; luid non stic turi erant tuleris fidelibus P Ideo vides ouin horum cu-rom gerere przecipuum. Cum enim dicit: si Proficiscor mi-i nistrali artis sanctis serosolymae risit rursum ciam adhortaturo orinthios ad beneficentiam, scribens Macedona, jam collationem fecisse , addens se quoque si opus sit pro su Murtim : hoc ipsum dicit. Et cum dicit Iantum ut ' pat perum memores essemus, id quod diligenter cu- , ravi idem dicit. Rursum dicens, Dextras dederunts societatis mihi et Barnabae, ut nos quidem ad gentes, s ipsi aut in ad circumcisos idom dicit. At non sic dopo iaporibus illic agentibus, sed vult nos participes esse erga illos bono siccntito. Non enim ut praedicandi, Sic pηN-porum iii Am ita illis commisimus, ut hi gentilibus, illi lii di is prospicerent. Vidos ubique quam sit sollicitus Pacmerito Aliud enim orat apud caeteras gentes, ubi Jud Picum Graecis promiscue vorsabantur. In Judaea vero fli: Oniam otiam tum quaedam libertatis species manebat, Uc

velabantu suis legibus vivero, nondum Romanis ad ple- Duna subditi, non mirum si magnam sibi vindicabant tyrannide in . Si enim et in alionis urbibus, sicut Corinthi, pulsabunt archisynagogum ante ipsum tribunal proconsulis, Gullion ruin nihil curante annon magis in Judio a PII. Vidos igitur quo in odo in illis urbibus Apostolos ad

magistratiis chlii lint, o illi gentium Opem contra os posti hin donii oro nihil talo faciunt, sed ipsi convo calo 'Oli ilici in quosculo lii libuerit animadvertunt. Sic Stophai uim interlucerunt, sic Apostolos agris castigavertitit inconsultis prius idibus. Sic ot Paulum occisuri erant, nisi Tribunus eis se obiecisset. IIaec enim sebant manente adhuc auctoritate Pontificum, incolumi templo cum suo

209쪽

culii et sacrificiis. Aspico ipsum Paulum judicio sacerdotis subjici dicentem , me Sciebam esse pontifico in , id quo coram Romano praeside. anta illis tum orat licentia. Cogita igitur quam misera tunc fuerit fidelium Jerosolyma cost terani luo Judaeam habitantium conditio. uaro quid mirum si is qui anathema esse pro increduli cupiebat, et

de conversis ad idem tam erat sollicitus, in si ila res posceret, prosectionem non detrectaret ad ministrandum eorum necessitatibus, dignatur eos consolatione per litteras, et labantes sulci suis adhortationibias. In tantum enim

opprimebantur, ut penu deficerent: id quod i ca Epis toto sinem his orbis indicat uapropter manus remi S-

Sas et genua soluta surrigite . s Et rursum Adhuc η perpusillum temporis, et qui Venturus est veniet, et non, tardabit Et torum Si alieni estis a casti titione, sigitur spurii estis, non filii . , Quoniam enim udo ierant, o a patribus suis didicerunt in hac vita expectari das esse malorum et Onorum vicissitudines Munc vero spe bonorum post mortem dilata, mala lantum erant in manibus : non immerito post longam tolerantiam quidam reddebantur pusillanimes ad quos praesentem Sermonem distigit. Sed lite suo tempore disserornu prolixius, nunc satis sit indicasse , quo necesse illi silerit ad eos scribere, de quibus erat tantopere sollicitus Licet en in notis docausis ad ipsos missus non sit, illi lamen Votabiit uni scribere. Quod autem ad pusillanimitato in orgerent incli

cat his verbis : Remissas manus Q Soliata Critia suri i- g; te, et gressus CCto facito. Et torum Non niui, injustus est Deus, ut obliviscatur purum eSirorum et, charitatis'. sinam anima ipsorum crebris quassala ten

lationibus, saepe dimovebatur a soliditate idui. Ideo con-

210쪽

firmat eos talibus adhortationis iis, no sint cordo incredulo. Atque haec est causa citrii lia potissi in una Epistola multadu si de disserat tibi multis allatis exemplis circa sinem

ostendit, patribus quoque non reprae senta in M. D PO- missa sunt. Ad haec ne se putarent derelictos in adversitatibus, duobus modis eos instruit : primo quaecumqueaccciderint jubens ferro sortiter, deinde sperare certum praemium. Deum enim non neglecturum inhonoratum Abelem, et reliquam deinceps ustorum seriem. Et triplicem illis consolationem adhibet. Unam exemplo passionis Christi, dicens non esse potiorem servum quam sit ipsius

dominus: alteram ostentato credentium priaemio QPPliam dum docet qualisnam sit te advorsitas. Nec per sutura solum eos confirmat, quibus minus moveri poterant, rum etiam per praeterita, quae acciderunt ipsorum peti tribus . Idem et Christus facit, nunc negans serViam maj i-

rem esse suo domino, nunc multas esse mansiones apud Patrem suum asseverans , et nunquam non in redulis v:Pdenuntians. Porro postolus crebram mentionem facit Testamenti ovi simul et Veteris : quod id animadvorteret ad resurrectionis persuasionem valde conducibile. omni in propter passionem Domini, de resurrectione ejus dubiloni, Prophetarum eam testimoniis astruit docens nostris rebus venerationem deberi , non udaicis adhuc enim templiam stabat cum suis sacrisi iis Quapropter dicit: e Exeamus igitur extra castra , Opprobrium ejus por alantes . a Poterat autem hac parto contradici : Si ἰ Dcumbra tantum sunt et imago, qui sit ut non praetereant neque cedant am exortae hici veritatis, sed in suo vigoro perseverent Ideo hoc quoque venturum suo temporo

subindicat, hoc ipso eos confirmans, quod jam ante. longo tempore, per fidem in asilictionibus constanter por-