장음표시 사용
221쪽
nequo lingua loqui, nequo auris aliquid audiro do Deo potest pro dignitate. Ecquid dico linguam et aurem P No.
que enim mens quae haec longe superat, potest aliquideXacte comprehendere , quando de Deo volumus aliquidoloqui. Nam si pax Dei exuperat Omnem mentem, et quae sunt parata iis qui ipsum diligunt, in cor hominis non ascenderunt, multo magis ipse Deus pacis, Universorum opifex, nostram exuperat rationem. Oportet ergo Omnia suscipere cum sido et pietate, ac religione ; et quando imbecilla suerit ratio, ut non possit exacte et ac UratBexplicare et ostendere quae dicuntur, tunc magis Deum glorificare, quod talem habeamus Deum , qui mentem nostram superat et intelligentiam. Multa enim ex iis quae de Deo mente versamus, ne possumus quidem eloqui aut multa eloquimur, non possumus autem intelligero verbi gratia quod Deus ubique sit scimus: quomodo U- leui, non utique intelligimus. Quod sit vis quaedam in
Corporea, Omnium bonorum causa, scimus; quomodo autem sit, aut quodnam sit nescimus. Icce dicimus, et
non intelligimus. Dixi esse ubique, sed non intelligo dixi esse sine principio , et non intelligo dixi genuisso ex seipS , et nescio quomodo rursus intelligam. Sunt ergo quaedam quae nec dici possunt ut exempli causa intelligit cogitatio, sed non potest dicere. Et ut scias Paulum quoque esse imbecillum , et exempla non exacte dicere, et contremiscas, neque ulterius aliquid qua ras , audi. Nam cum dixisset silium , opificemque posuiSSet et creatorem, quid dicit . Qui cum sit splendor gloriae, et figura sub-s stantiae citis hoc pie est accipiendum, et abscindenda quae sunt ab Surda Splendo gloriae, inquit. Sed id ad quid hoc accipiat, et ita accipe, quod ex ipso, quod impatibiliter, quod eo non diminuto, nec esseci minori: qu0niam sunt quidam qui quaedam absurda ab exemplo
222쪽
,14 s. o. ΠnvsosTOMI AncΠIEΡIscop c. p. accipiunt. Splendor enim, in lianant, non est in se consis tons, scd quod sit habo iii silio. o hoc ergo accipias ohomo no iii Iahores morbo ui colli et 'holini. E pro pinquo enim tibi modoliar no in illum cogitatum incidasQnec permittit ut de turboris in orniciosam illam aegritudi nenia. Quid autem dicit erat si riira substantiae eius, a nempo, Sicut ipse est in hypostas sua, ni illius indigons; ita etiam Filius. Hic enim hoc dicit, ostendens non osse divorsitatem, nec lanam dissimilitudinem, o propriam esse figuram et characterem pro lotypi seu exemplaris, et quod per so consistat. Nam qui dixit superius quod per ipsum Deus secit omnia, hic dat o auctoritatem. Quid
enim subjungit a Portans tuo omnia vorbo virtutis suae; Ut ex eo accipiamus non solum siguram substantiae , sed etiam quod omnia guberno cum auctoritate. Vide ergo
quomodo quod os proprium Patris, hoc tribuit Filio.
Nam propiore non dixit absoluto, Poriansque omnia, neque dixit virtute sua, sed orbo virtutis suae. Sicut enim nobis nuper paulatim ascendobat et descendebat, ita nunc quoque tanquam gradibus ascondit in altum Deinde ruosus deorsum ducit, et ait, et Per quem se it et tecula.
Vide quomodo hic quoquo duas capessit vias. Volens enim nos abducor a Sabellii tori innovationibus; quorum alter in hypostasi superstua tollit altor ero unam naturam per inaequalitatem divi lit ox abundanti, illo utrum
quo dejicit. Quomodo igitur hoc facit Perpetuo illa vorsat, et lO lii itura ut ne putetur esso in principio , vel a Deo alienus. Et ne stupeas his auditis, dilecte. Nam si etiam post tam multa , quae ostenduntur, sunt quidam qui dixerunt eum esse alienusim, et alterum ei dederunt patrem, ipsum quoquo dicentes cum eo bellum gerere: si
non haec dixisset, quid non essent locuti Quando igitur necesse habet his mederi, tunc etiam necesse habet loqui
223쪽
humilia ut illi id Constituit 'umideredum universorum,
e lior ipsum suci s. aecula. Ne aulum aliam partem destiuat, sex humilibus cum rursus deducit ad auctoritatem, et ostendit cum esse in eodem honore quo Pater, o adeo in c0d in honoro, Ut mulli existiment eumdem osse Patrem Vido autem magnam jus prudentiam : illud prius ponit, exactoque et accurato id confirmat; et cum hoc sui ostensum, quod sit Dei Filius, et quod ab ipso non sit alienus, luto deinceps quaecumque vult alta loquitur. Nam quouiam quod magnum aliquid do eo dixerit, multos ad hanc deduxit sententiam , do humilibus prius locutus, unc tu lo quantum vult in altum procedit et cum dixisset, O Quem constituit haeredem Diversorum, et quod por ipsum secit et specula, tunc subjungit, et Portansquo oomnia verbo virtutis suae. Nam qui Verbo solo gubernat omnia, non opus habuerit aliquo ad omnia producenda. II. Qi odio autem ita sit, vide quomodo rursus procedens dat ei auctoritatem, etiam illud, et Per quem,
cximens. Nam quoniam per ipsum quod Voluit est per lus, ab eo de caeluro discedens, quid dicit a Initio tu,
a Domine, terram undasti, et opera manuum tuorum sunt,c inli . , Nusquam illud, per quem , nequo quod peripsum secit saecula. Quid vero, an non ab ipso acta sunt pMaxime. Sed non sicut tu dicis, neque ut tu suspicaris, quasi se instrumentum , neque tanquam non fuisset sacturus, nisi Dianum ipsi praebuisset Pater Sicut enim nominem judicol, o dicitur judicare per Filium , quatenus judicona illum onuit ita cliam dicitur operari, qualenus genuit opificem. Si enim Pater eius est causa et auctor, multo magis eorum quae per ipsum facta svht. Quando ergo vult ostendero, quod ex ipso, necessario loquitur humilia. Quando autem vult alta loqui, ansam arrspuit
224쪽
Marcellus et Sabellius. Sed amborum excessum fugiens Ecclesia via Daedia est ingressa. Neque enim manet in hun illi talo, ne to una occupet Paulus Samosa tonus. Ne que firmi, OP r Duinet in altis et rursus ostendit magnam ejus propinquitatem , ne rursus insilia Sabollius. Dixit Filii Di, stillim urget Paulus Stimos alenus, dicens ipsum csso Filii uia, sicut multos. Sed certum ei vulnus inflixit, dicens haeredem. Sed adhuc impudenter se gerit cum AP rio Anui illi id . si Constituit ipsum haeredem, a ambo lenent. Ille quidem dicens osse imbecillitatis hic autem adhuc insurgit conans percellero eo quod deinceps sequi-tin'. an clam dixisset Paulus, Per quem secit et saecula, ηsupinum quidem prostravit impudentem SamosatenUm. Arrius autem adhuc videtur osse sortis. Sed vide quomodo cum quoque prostraverit, dicens: Quicum sit splendor glon rite ejus. Sed ecce rursus insiliunt Sabellius, Marcelliis, o Photinus Sod illis quoque omnibus unam infligit plagam, dicolas, et Et character substantiae ejus Portans tu somnia verbo Virtutis suae. η Hic rursus Marcionem quoque serit, non admodum quidem sortiter sorit tamen. Nam per totam Epistolam cumiis pugnat. Sed sicut dixit splendorem glorii , audi ipsum quoque Christum de illo dicente ua, ago una lux mundi propterea dicit splen dorem nempe, πα υγασμα, ostendens quod illud ita dictum sit, tanquam lumen a bimine. Non hoc autem solum ostenditur, sed etiam quod nostras illuminavit animas et Pali 0m ipse significavit, et per splendorem essentiae aequalitat in ostendit, et ejus cum Patre propinqui talem. O-gitu subtilitatem oriam quae dicta sunt: unam accepit essentiam, et hypostasim, ad duas ostendendas hyposta-ses. Quod etiam facit in scientia spiritus ut enim dicit unam esse scientiam Patris et Spiritus, ut quae revera sit
225쪽
una, et a se nihil disserat; ita hic etiam unum quidpiam apprehendit verbum ad duorum hypostases. Deinde sub junxit, Et character seu sigura. Figura enim seu character os alius ab exemplari prototypo Allius autem non Omnino, sed in eo quod ut in hypostasi 'an hic quoque
character os lotulit nulli in esse diversitatem , sed plano in omnibus porsectam simili tradi nona ejus , cujus est characle et sigura. Cum ergo ipsum vocet formam et characterem , quid diceti 'At homo, inquit, dictus est etiam imago imaginis. Quid vero, num ita ut Filius P Non , inquit sed quod imago non ostendat similitudinem. Atqui quatenus homo dictus est imago , ostendit similitudinem ut in homine. Nam quod Dous est in coelo, hoc est homo in terra,
quod in lilam , attinet ad principatum Det sicut homo dominatum obtinet in omnibus quod sunt in terra, ita Deus dominatum obtinet in omnibus quae sunt in coelo ot in terra. Caeterum homo non dictus sui character, non dictus sui splendor non dictus sui forma : quod quidem indicat essentiam, aut similitudinem quί est in essentia. Sicut ergo ornia sorvi nihil aliud exprimit, mam hominem in nullo disserentem ita otiam forma Dei nihil aliud exprimit quam Deum. Qui cum sit, inquit, splendor gloriae. Vide quid faciat Paulus. Cum dixisset, si Qui cum sit
splendor gloriae, subjunxit rursus Sedet ad dexteram sinajestatis in quibus Usus est nominibus , nusqtiam invento nomine essentiae Aeque enim ID 3jeSt9s, neque dextera ostendit nomon quod vult dicere, sed nomen non
potest invenire. Hoc est enim quod dico bam ab initio, Aliqua cogitamus et intelligimus, Et non possumus loqui. am neque Deus nomen est essentiae, neque illius ossentiae potest nomen omnino inveniri. Et quid mirum si in Deo, cum nec in Angelo in eneris nomen, quod significet essentiam Fortasse autem nec in anima. Non enim
226쪽
Spiritum multis in locis vi duris a molli pellari. Portansque onmia verti virtutis Suod vides quid dicit pIII. Quomodo ergo , quaeso io loquoris, o herotico . Dixit, inquit, Deus: Fiat lux . Palor iissis, Filius autem obediit. Sed ecce hic quoque ipso verbo facit. Nam,
portansque, inquit, omnii dii hoc est gubernans, quae Ca dunt continet. Non os cnim minus conlinoro, Nam mundum socisse. Sed si mirat,il alicium Dolio Plo dic oro, ostoliam maius. Nam illud quid in est cx nihilo aliquid pro
ducere qua saeta sunt autem , ad hoc tit non sint v co-
dentia, conlinore, et inter se dissidentia conjimgcro, hoc est illud nacignum et diu irabilo, et indicium magna, ir- lolis. Dcindo ostendon facili latona , dixit, lori uias scua serens v Non dixit gubernans, a molaphora corum iii digito solummodo aliquid movent, o osticiunt Ut cir uni seratur. Ilic ostendit magnam otium molem ess creat iratae,
o id quod magnum esto nihil esse Deinde rursus ost n-dit quod id iaciat citra saborum , dicens, Gorbo virtutiqs suae. η io te dixit, e orbo. Nam quoniam ori, iam apud nos videlia Posse Xilo tra nite, os londit id non esse
exilo et tenue in Deo. Quod quidem verbo portet, dixit. Quomodo autem Verbo portet, nequaquam adiecit u-que enim sciri potest. Deinde sub)tinxit de citas majestate. Sic enim secit tiam Joannes. Nam cum dixisset quod sit Deus, subiunxit Opificium creaturar. Quod cnim illo iacit innuit, dicens , si in principio erat Verbum , t Omnia spe ipsum facta sunt , hoc Paulus quoquo per Vorbum ostendit, et dicendo, e Per quem socii et saecula silenim
227쪽
stum ostendit et opificem et esse ante omnia specula. Quid vero cum de Patre quidem dicat Propitula εἰ saeculo oth usque in sarculiam in os do Filio autem quod sit anto omnia saecula , et omnium opifex, quid dixerint Prim0voro quando quod do Patro dicebat fi P, qui est ante specula,
hoc videris otiam dictum do Filio Et sicut dicit Joannos,
a Vita erat,s significans vim ac polos latem continendi creaturam , quoniam ipse est vita omnium cita Paulus quoque,n Portansque omnia verbo virtutis suae a non sicut Graeci, et ipsa croatione et providentia, quod ad ipsos itinet, ipsum privantes ad lunam usquo ejus concludente potentiam. Por so inquit, saeta purgatione peccatorum OS-trorum. Cum dixisset de illis admirandis et magnis quae sunt suprema, o caetero dicit etiam de cura ejus in hominos. Et maxime quidem erat illud en ortile et universa
complectens, et Portansque omnia: η Verum hoc quoquo est multo majus. Nam etiam est generale et universa complect0ns. Nam qu0d ipsum spectat, omnes salvos socii. Etenim Joannes quoque cum dixisset, si Vita erat, POVidentiam quoque significans, rursus dicit, Et lux erat. e Per se , inquit, acta purgatione peccatorum nostrorum, a sedet ad dexteram majestatis in excelsis Duo hic ponit maxima ejus cura indicia, et quod a peccatis nos purgaverit, et quod per se id socerit. Et multis in locis vides eum do hoc gloriari, non solum de reconciliatione erga Deum , sed etiam quod hoc actum sit per Filium Elonim revera magnum donum etiam majus aclum est, per hoc quod portitium. Nam cum dixisset, Sedet ad dexteram
et per se purgatione facta paceatorum nostrorum , crucem
quoque rex o cavit in memoriam , et cito subiunxit sermonem de Resurrectione et A scensione. Vide autem prudentiam ejus nossabilom. Non dixit Jussus est sedere, sed,
228쪽
sedet. Deinde rursus no existimes eum staro, subjungit. ε Ad quem autem Angelorum dixit aliquando Sede a deva tris ineis purio de orgo, inquit, ad dexteram in a justatis in excelsis. Quid est .n In excelsis Ps Deum-ne loco concludit Absit. Non ut id suspicemur sic locutus est sed sicut dicens, Ad dexteram, ii non eum figuravit, sed ostendit eum in codem esse honoro quo Pater. Ita oum dicens, et Innexcelsis, s non iam illic inclusit; sod ostendit cum esse omnium altissimum, et Omnia transcendere. Hoc est, pervenit ad ipsum thronum paternunt. Sicut orgo Pater est in excelsis, ita etiam ipse Consessus o ni in nihil aliud indicat quam in codem esse honoro. Si autem dicant cum dixisse, Sede eos interrogemus. Quid oro, dixit-no stanti At id , 'lut PQ non possint. Non dixit corte, quod jusserit aut impcrarit, sed dixit u Sedo , non propior aliud quam uoxistimes eum osse absque principio et sine causa. aIn quod propterea sic dixerit, os perspicuum ex loco Sessionis. Si enim voluisso significara diminutionem, non dixisset : A dextris, sed a sinistris. Tanto, inquit, nictio PhΑngulis essectus, quanto disso resilius pro illis nomen hae-bro ditavit 4 Illud os sectus, hic ost pro declaratus vel demonstratus, ut ita dicam. Deinde aliqua ratione id confir-niat ex nomino. Quomodo pol dos quod nomen Filius. solo significare gormani latomo Et certo si non esset QP- manus Filius, non ita locutus csset. Quare riuia germanus nihil est aliud luam x ipso, igitur oco confirmat. Nam si si gratia Filius, non solum non est Angulis praestantior, sed otia in mino P. Quomodo Quoniam homines quoque
justi vocati sunt illici et no inon silii, nisi sit filius proprius
et gerullinu S, non potest ostendero cxcellentiam. Et ut
significo quod sit quoddam diis Pontia creaturarum et Opiscis, vide quid dicat: Cui nim dixit utiquando Angelo
229쪽
, rurn Filius meus es tu, ego hodie genui te Ps Et rursus.. Ego oro illi in Patroni, et ipse erit mihi in Filium . , Hae ede carne dicta sunt. Illud enim qΕg ero illi in Patrem, , et ipse erit mihi in Filium, hincarnationem declarat. Illud autem: si Filius meus es tu, ego hodie genui te, nihil aliud significat quam quod ex ipso sit. Sicut enim dicitur, b, id est, qui si a praesenti tempore, hoc enim ipsi magis con venit, ita etiam illud, hodie hic mihi videtur dictum osso
de carne. Nam quando eam apprehenderit, de caeter omnia effatur secure maro enim est particeps altorum, sicut
et Divinitas humilium. Nam Deus homo fieri non dedignatus, ut rem non recuSaVit, quomodo Verba recusaverit IV. maec ergo cum sciamuS, minime o pudeat, ne que altum sapiamus. Νam Si ipse cum Deus esset, et Dominus, et Dei Filius, non recusavit Servi formam suscipere, multo magis nos oportet omnia sacere, etiamsi sint: jocta et humilia. am undenam, dic UdeSO, O homo, altum sapis Ex saecularibus et iis quae ad hanc vitam pertinent P Sed ea praetercUrrunt prius quam apparuerint. Ex spiritualibus P Sed hoc quoque est bonum opus spirituale, non elato esse animo, nec sibi placere. Cur ergo elato es animes Quod te recte geras P Audi Christum dicentem, si Quando seceritis omnia, dicite, Servi inutiles s sumus Nam quae debebamus sacere, iecimus. At est erris et tibi places propter divitias Quare dic mihi. Annon audisti, quod nudi ingressi sumus in hanc vitam, o nudi abibimus P Imo non vides eos qui te praecesserunt nudos et abjectos abscessisse. Quis habens aliena essertur et sibi placet; nam qui ea ad SUO tantum USUS Convertere, est iis frui volunt, ipsi eis vel inviti privantur, saepe etiam
ante mortem cin Orto autem Omnino. At nos viventes.
inquit, is ut volumus utimur. Certe neminem cito videris
230쪽
iii vuli uti facultatibus. Quod si quisquam etiam ut vult
utatur, nullo os quidem Inagniana breV est eni in prae-Sens te ut pus, si coniuratur uni Saeculi quod non finiuntur.
Esterris, o homo, et gloriaris quod si dives Quare docent in adest et latronibus, ct auribus, it parricidis, et mollibus, et scor latoribus et Sceleratis omnibus. Cur ergo tibi places c essurris Nam si eo recte, et ut oportet usus es, non debes luto esse animo, et tibi placere, ne violes mandatum. Sin autem non rectuit ut oportet, ideo maxime lion debes, quod pocuniarum sactu Sis servus et Ossessionum, o toti in te dominatum obtineant. Nam dic quaeso, si quis febricitans multum quae biberit, quae brevi quidem tempore extingua sitim, postea autem accendat
flammam, exco-ne debet ussurri, sibi placere Quid vero si quis hirus habeat sollicitudines, propterea-ne debet sibi placere Cur dic quaeso Quoniam multos habes dominos PQuoniam multas curas PQuoniam multi tibi adulantur 3 sed tu illis sorvis. Et ut intelligas, audi aperte Italis quae in nobis sunt animi assectionibus, alia quidem sunt quandoque utiles, ut ira saepe est utilis. Nam si Ira, inquit injusta non erita innocens Quamobrem licet etiam juste irasci. Et
rursus, . Qui irascitur fratri suo temere, ori obnoxius fgehennar . ni ursus bonus e S Zelus ot cupiditas, haec quide ui cum existit in liberorum procreatione ille vero, quando habo aemulationem 4 ea qua bona sunt. Sicut etiam dicit Paulus. Bonum autum os o)mulari in bonox senaper . Et rurSUS, Tmulamini Charismata meliora': bAmbo gratur sunt utilia Arrogantia autem nusquam est bona, sed ubique est inutilis et noxia. Caeterum si elsorri et sibi placere oportet, propter Pauper lutum sibi placere oportet, non propter divitias. Qi iam ob rem PQuoniam qui paucis potest vivere, est Inulto major et melior eo qui non potest.