[Omnia quae extant juxta Benedictinorum versionem]

291쪽

bii quae mi in corde Deo enim pervadit et priniens et cxa

ni ita ans it quid dico, inquit, de hominibus inani etsi dicas Augelos et Aichangolos, o Cherubim et Seraphim, io quam euin quo cri Murum , Omnia illi Ocul sunt aperta ovinia clara et manifesta. Nihil i stiluod possit eum latore. O iiiiiiii sunt nuda et aperta oculis Oitis, ad quom nobis sermo. I porta autem Sr CC dicitur τετοαχηλι τμευη, id est, rus upi 'at , a metaphora pellium quae extrahitiatur a victi uis it uiua qua udo quispiam illis jugulatis pellem a

carne abstraxerit, omnia D. sunt inlus aperit et nostris

oculis reddit Dianis es la cita otium Deo clara et manis staproposita sunt omnia. Tu autem mihi considora quomodo corporeis semper opus habet iiii aginibus, quod quidem eratai: dilorum imbecillitatis. Nam quod ossent inbecilli, Ostendit dicens eos esse hebetes, ut qui Opus habeant lacte, Don solido cibo. Omnia uia nudia et aperta oculis eius, ad diuitum nobis Q, sermo. Quid oro est, u In idipsum η incredulitatis ex omplum P s Ut si qui causam quiniens dicat, Cur non viderunt illi terram Pocceperant arrhum L uJ potentiar, et cum oporteret credere, terrori magis e dei lusi x titillii de Deo magna apprehensa visione, pusilli tho j anthi essecti, perierunt. Potest etiam aliquid aliud nempe quod cum viae majorem partem consecissoni, iam essent ad ipsas portas, in ipso portu Sunt sui iure rbi. 0 d Iobis quoque lime , inquit Iloces , si il)hui emplum tu creduli tulis am quod ipsiqno tW multa possi sint, illis postea ter festimonium, dice n Ilemo moraui in pristinos dies, in quibus illumi- nuuti pug9 una certamen sustinuistis passionum . Neu uergo si pusilli et abjecti animi noque in simo animum us- pondeos concidat. Sunt enim, Sunt qu. in principio quidem prompto ut alacri animo certamina aggredi Iin lux,

292쪽

postea utcui oti parum nolentes adjicoro, lotima ordiderunt. Sustici tuit, in luit, majores ad vos rudiendos noli cadem incidalis, neque ondem patiari in quae passi sunt. Hoc est, In ipsum credulitatis exempli im. Ne dissolvamur, inquit, ot onerxemur. Quod etiam dicit in sine, Ro- η missas manus et genua soluta erigite. Ut ne in idipsum, , inquit, quis incidat incredulitatis exemplam . pHoc enimos revera cadere. De indo ne cum audisses quod quis in idipsum exemplum cadat, eamdem mortem existimes quam

illi obicrunt, id quid dicat : Vivus est enim sermo Dei se ostica , et pono tra inlior omni gladio ancipiti s Quo visonim gladio gravi iis in eorum antinas irruit sermo, graVes plagas in forens, ct 9lesque dat sectiones. Neque Vero OPUS est ut eorum adducat dent Onstrationem, neque I ea probet ac confirmet, cum do manifestam habeat narratio

nem Nam quodnam , inquit, bellum illos pordidit quis

gladius Λn non plane sua sponte ceciderunt post ergo quoniam non adem sumus perpessi, simus securi. Quandiudicitur hodie, si cot nobis recreari et refici; sed cum haec dixerit, o audientes ta e sunt animae, ignavi sint et socordes, addit etiam quae sunt corporis, haec docharans: ut cum rox aliquis principes suos, qui magnaritiae dam peccata admis 'runt, primum privat militia , ablatoque cingulo et iactoritale et praecone adducto, tunc punit cita hic

quoque facit gladius Spiritus. Doinde terribilius loquiturdo Filio, e Ad quem nobis est sermo, inquit. Id est, ipsi

debem a roddere stionem eorum quae gessimus. Itaqllen Cadamus, nequo animum despondeamus, susticiunt

tiam illa quae dicta sunt ad nos erudi ondos illi vero non satis illa sunt; sed haec adjicit a Uabemus autem etiam a Pontificem magnum qui penetravit coelos , Jesum Filium

293쪽

II. Quod enim propterea id adjecerit, subjunxit: Non

,, enim habenuis Ponti si corii qui non possit oua pati insit sinitalibus nostris Propterea dicebat supurius si In cos in UO ESSUS est ipSe, et tentatus, potens est eis quis tentantur auxiliari id ergo quomodo hoc ipsu in hic quoquo facit. Quod auten dici est hujusni odi. Eam dem, inquit, quam nos viam iniit, imo vero asperiorem. Num Omnium rerum hamanarum accepit experientiam. Dixit illic, Non est creatura invisibilis in conspectu ejus divinitatem subindicans Deinde postquam suScepit car'nena, loquitur rursus submissius et humilius Ilahentes ergo Pontificem magnum qui penetravit coelos jui3jorem ejus ostendit curam, et quod eos tanquam suos dessendat et protegat, nec velit ut ipsi cadant. Nam Moyses quidem, inquit, non ingressus est in requiem, ipse autem est ingrcsSUS et quomodo ego dicam. Quod utilem hoc nusquam posuerit, non est admirabile : nam vel ne videantur invenire defensionem, ipsum una cori: prehendit vel ne virum xideretur accusare, hoc non dixit per te. Nam si cum nihil horum dictum sit, ham objiciebant, dicentes, Ipsu dixit adversus Moysem et adversus lΡgem, irili magis si dixisset, Non est altastina, sed culum, his majora dixissent. Sed non universum tribuit sacerdoti, sed etiam quia a nobis sunt praestanda requirit, consessionem in quam. IIabonios enim, inquit, Pontificem magnum, quia penetravit coelos, Jesum Filium Dei, leneamus consessios nem. Quamnam dicit consessionem P Quod sit resurrectio, quod sit remuneratio quod bona sint innumerabilia; quod Christus sit Deus, quod sit fides vecta Hie consilea

mum haec teneamus. Quod autem haec Vera Sint, est perSpicuum ex o quod intus sit Ponti l X. Ergo cum non excidi uuis, conlucanitur. Et iani Si res Ouisu iVl, nos ta-

294쪽

ob rem hoc quo tuo verum cst quod disso patitur : Henim Ponti lex noster os magnus v Non nini habenitis Ponti sincem, tui ion possit compati infirmitatibus no tris. Non est inquit, qui res ustras ignoret, sicut multi pontificos qui nesciunt eos qui sim in silictionibus, nocivo i ii id num sit assii cito. Nam apud homines soli non , tus Ut o jusqui malis vox atur, ori vox alionem is qui noli hei sumi cultura, et non transiit per sensibilia. Omnia enim sustinuit noster Pontis ex Ram pro pii re primum rastinuit, Ut tunc ascondit, D posset commiserari u Tentuli uia autem spor omnia pro similitudine alisquo peccato. Vide quo modo etiam supra posuit simile, et hic pro similitudine; hoc est, passus est perseculion m sui conspultis, CC Usa tus, irrisus, ea limantis appetitus, ejecius, postrem cruciastixus Pro similitudino abs tuo peccolo. Hic etiam aliud subindicat, nempo quod suri potest, ut qui os in afflictionibus, eas perserat absque Ucctito. Unam obveni etiam quando dicit In similitudino carnis, non hoc dicit, quod ac PI,ovit carnis simili ludi noua sod carnem Cur g dixit, In sinit illud in non iam dixit de carne peccatrice erat enim nostrae similis. Nam aliarainnidem erat ea domquae nostra, o CC di autem nequaquam cadum. Ad a-umus ergo cum fiducia ad thronum gratiae jus ut miseris cordidua conseqMamur, et gratium investitauius in auxilion opportuno a mnasii dicit thronum gratiae Thronum regium de quo dicit. I ixit I)ominus Domino meo , Sed a dextris mois, donec ponam inimicos tuos scίibe nitimi pedum tuorum'; ac si diceret, Adeamus cum fiducia: quoniam habu mus Pontificem nulli occalo assilium, quis raportivit Othona terra'. e Considite enim, inquit, go vicimundum . s Hoc nim est Omnia esse passum, mundum

295쪽

autem esse a peccato. I si, inquit, nos stannus sub occalo, et

ipse tam in nono Si peccato Obnoxius, itioni Oti accedanius

cum si diicia Θ Nunc est sedes gi'ati tu, notis clus judicii ideo accedamus cum fiducia, ut accipiamus misericordiam qualem quaerimus. Munificentiae enim res est, donum regale si lis gratiam inveniamus in auxilio oppo it uno. Benedicit, . In auxilio opportun0.η Si nunc, inquit. adieris accipies et gra tiam, o misericordiam, opportune namque a codis. Sin aut 'na tunc adieris, ne lita quam si inportunus enim est itineaditus. Non est enim tunc thronus grati M. O sqtae ei limest sedes gratiae, quousque sedet rex duos gratiam. Quando autom est consummoti unci excitatur ad ijudicium. WΕxur : enim, itiqnit Deus judica torrit m . Ad ea uilis cum fiducia id est, ni illius rei malae nobis conscii, non dubitan tes Nam qui ost ejusmodi non potest accedoro cuna si diicia. Id 00 alibi dicit, . Tem p ire Oppor in Oxaiuli vi te, et in die .s saltilis adjii Plo'. Aam qn id nunc quo lue ii post la-Vacrum peccant, inveni in Purni leni iam , es aris ido eautum audiens Pontificem, ex istiuae eum Staro, Statim ducit ad sudem Sacerdos autum non sedet, sed stat. Vi des, quod ipse factus sit Pontilox, non esse naturae, Sed gratiae, et domissionis et oxinanilio nisi Ilo nobis quoque opportunum est dicere, adeamus cuin fiducia petentos. Solum fidem noramus, et dat muta 'tinc est tempus doni, Des mode se dos Ilei et Tunc est tempus do sperationis, quando clausus fuerit thalamus, qu; illo rex suerit ingressus ad videndos eos qui accumbunt quando sinus Patriarchae sunt accepturi eos, qui ii sunt dignandici nunc autem nondum . adhuc niua colis isti theatrum, adhuc instat certamen, adhuc pendet prae inium. IlI. Festin 'mus ergo Putilus enim dicit, si Sic curro,s non quasi in incertum L s Cursu opus est, eoque Veli

296쪽

menti. Qui currit, nullum videt ox omnibus, oliam si ingrediatur per prata, etiamsi per loca arida et a sp ra. Qui currit, non aspicit ad spectatores, sed ad praemium, etiamsi sint divites, etiamsi paul)eres, otiamsi luis irridoni, Otiamsi laudet, otiamsi contumelia asticiat, ulla nasilolii dibus

oppetat, otiamsi domum diripiat, otiamsi viderit filios,

etiamsi uxorem, etiamsi quodlibot, non avertitur in hoc solum est ut currat, ut praemium accipiat. Qui currit, nusquam stat : nam si Vol purum segnis fuerit et deses, totum perdet. Qui currit, non solum nihil aufert ante suem, Sed etiam tunc maxime cursum intendit Ilo a modictum est ad eos qui dicunt In juvontute nos exerCHim US, in juventute jejunavimus, nunc consenuimus. Nunc maxime oportet pietatem intendero. Ne mihi enumeres quae olim te recte sunt gesta, nunc e praeho uvODommorentemque et egotiam. Non maxime si idem qui cor

durit canities, non polos aequo currere. Nam quidquid est cortaminis, est in Ortiore. Tu autem quanam de causa cursum ni inuis Anima nim hic opus est, anima excitata Ot ore ta. Anima aulem roboratur in senectute, tunc ma Xime viget, tunc ex tillat Sicut nim corpus, tuandiu lui dona tenetur sobribus crebrisque et sibi invicem succeridentibus morbis, otiamsi sit sorte et robustum est tamen Antictum postquam ivlum fuerit liburatum ab illa ol, sidione. Suas vires Ocul, orat ita otiam animam febrici lutin juventulo, et ea ni maxina lone ainor glori:D, o doli Ciarum, Et rei Vonoreae, o aliorum inultorum asseclutam Cti inndvenerit autem son clus, a Xla 'lli: hi ' Oninio fluet

Sunt corpo is partim quidem imi Ompore, partim aut Qui per philosopli iam. In tensum nim robur corporis Oprimen sonectus ne his quidem uti volentem sinit animam: Sed idia luti in nutu gentis tostibus compressis, Cam OnS

297쪽

iiivit in loco puro a lia mullibus, et magnam efficii tranquillitatem, et maiorem asser timorem. Si nim nullus

alius, at sene quidem certe norunt se morituros, et morti

omnino esse propinquos. Quando igitur, quae ad lianc vitam pertinent, recedunt cupiditates ac libidinos, subito autem expeciali judicii, pervicaciam molliens et inobe dientiam, an non sit allentior si velit Quid vero, inquit, quod videmus senes juvenibus de loriores Summam mihi dicis xiiii exuperationem 'am et furiosos videntiis nullo impellente se dare praecipites. Quando ergo vel senecta borat morbis uvenum, id summum est vitium nec qui est hujusmodi, excusationem habuerit in juventulo. Non potest enim dic ore, Delicta juventutis meae et ignorantias

a meas ne memineris . Nam qui manet idem in senectute, os londit quod etiam in ju Ventulo, non propior ignorulionem, neque propter imperitiam, neque propter Dialom fuerit ejusmodi, sed propter socordiam. Ille enim polostdicore, Dolici a juvenitalis meae et ignorantias meas ne mea minoris, s qui facit quae seni conveniunt, qui mutatur in senectute. Si autem etiam in Senectute eadem ad milli probra et dedecora, quomodo par est Ut i Dominetur senex, qui ne elatem quidem reveretur Nam qui dicit, o Doli clas juventutis meae, et ignorantia meas ne memineris, haec dicit tanquam in sonec illi se Dei geren S. Ne ergo propter ea quae sunt in senectute, te ipsum priVes etiam onia peccatorum, quae admisisti in i Ventiate. Quonio do non est id absurdum et pejus quam Ut mereatur Venio m P senexobrius est, sedet in cataponiS, Sene proli et 3 ad quorum curriculum, senex ascendit in theatrum, tanquam pia dcurrens cum Vulgo Vere Si pudor et res ridicula extrin secus quidem ornari an ille, intrin Secta autem sensum

habere pueri et si quispiam uVenis eum contumelia aste

LXXXVII. I9

298쪽

I9o s. IO. ΤΠBYgosTOMI ahcΠΙΕΡIscopP c. i. cerit, statim objicit canos Tu cos prior reverere. Si tu autem tuos non reverearis, idque cum sis senex, quomodo aequum censes ut juvenis tuos revereatur Non revereris canos, scd eos probro et dedecore assicis. Deus te honoravit candor pilorum magnam tibi dedit praerogativam cur prodis honorem Quomodo e reverebitur juvenis, quando es e longe protervior et lascivior Canities enim

tunc est OVerenda, quando agit quae sunt canitiei. Quando autem agit quae sunt uvenum, magis erit ridicula quam juvenes Quomodo ergo potet itis haec suadere juvenibus, vos senos temulo uti ob immodestiam Non sciae accusans haec dico, absit; sed juvenes. Nam qui hipe agunt, etiamSi ad annum centesimum pervenerint. mihi sunt juvenes Sicut juve. nes etiamsi sint parvi pueri, sint autem modesti et temperantes sunt meliores Senibus. Nec cum est quod dicitur, sed hanc quoquo discretionem novit Scriptura. Senectus Venes rabilis , inquit, non diuturna, sed cujus cst vita immacus lata . ηIV. Canos enim honoramus, non quia album colorem nigro praeserimus, sed quia est signum vitae quae ex virtute agitur vel videntes, internos canos ex eo conjicimus. Sin autem ea gerunt quae canitiei sunt contraria, propterea magis sunt ridiculi. Nam et regem honoramus, et purpuram, et diadema, quoniam sunt signa imperii. Sed si eum viderimus cum purpura conspui a satellitibus conculcari, susso cari, in carcerem conjici, discerpi ac convelli, numquid reverebimur purpuram aut diadema, non otiam ipsum

habitum deplorabimus P e clis ergo honorari propter canitiem, cum tu ipso ei facias injuriam. Nam ipsa quoque de te debet poenas sumere, quod habitum adeo splendidum, pretiosum probro assicias. Non hod contra omnes dicimus, nec absoluto a me Verba fiunt adversus senectu

Sap. IV, 8.

299쪽

tem : non sum adeo insanus, sed adversus juvenilem ani-naam, quae dedecoro assicit senectutem. eque de iis qui consenuerunt haec dolentes dicimus, sed de iis qui canitiem dedecorant Senex enim est rex si velit, et eo qui est indutus purpura magis regalis, si imperet animi perturbationibus, et vitia tanquam satellites sibi subjiciat. Sin autem trahaturit a sede dejiciatur, et pecuniae, amoris, gloriae inanis, et sucalae elegantiost, deliciarumque et ebrietatis, et irae et rei venereae fiat servus, et pilos insucet oleo, et ostendat aetatem a libero animi arbitrio contumelia assectam, quo non fuerit is dignus supplicio Sed vos juvenes ne sitis tales. eque enim vobis ignoscitur si peccatis. Quamobrem Quoniam licet esse senem in juventute ac sicut sunt juvenes in senectute, ita et contra Sicut enim illic pilus dealbatus neminem servat, sic nec hic niger neminem impedit. Nam si haec quod dixi senem reddunt inhonestiorem, multo magis juvenem. Sed tamen nec iuvenis liber est a reprehensione. Nam juveni tune solum danda est venia,

quando vocatur ad rerum administrationem, cum sit imperitus, Cum tempore opus habeat et experientia. Quando autem oportet ostendere virilitatem temperantiae, nequa quam neque quando oportet pecuniis imperare. Est enim ubi juvenis magis reprehenditur quam senex. Nam senex quidem multa opus habet curatione, cum cum imbecillum reddat senectus. Juvenis autem cum possit si velit sibi Sumie Oro, quam nam assequetur Veniam, quando magis rapit quam seneX, quando accepta magis est inemo injuriae,

quando despicit, quando non m gis defendit quam senex, quando multa loquitur importune, quando contumelia apsicit, quando maledicto appetit, quando inebriaturi Sinutem in temperantia et continentia existima Se non posse reprehendi, vide eum hic quoque multa habere adjumenta si velit. Nam etsi cupiditas ot libido ei magis est molosta

300쪽

Iuam seni, Sunt tamen mi illa quae ioterit magis sacere quam senex, ct illam incantare bestiam. u aenam a sunt ΘLabores, lectiones, pervigilia jejunia. Cur automatae no-

his dicis ni non sumus monachi Haec mihi dicis Die

Paulo, itando dicit: igilantes in omni patientia se ora, itono 4 Quando dicit: Carnis curam o soceritis in con- cupiscentiis , Non enim de solum scripsit monachis, scd omnibus qui sunt in uri, ibus. Non debet enim mundanus seu Saecularis plus habere quam monachus, nisi in hoc solum, quod cohabitat cum uxore lii datur cibonia, in

aliis autem minimo, sed omnia cum Oportet sacere aeque atque Dionachum. Jam vero et beatitudinc quae a Christo dictae sunt, non dictae sunt solum monachis, nam periisset lotus orbi terriae, et ccusaremus Deum crudos latis. Si autem beatitudines dictae sunt solis monachis, et fieri non potest ut ea Consequatur mundanus ipse autem permisit Diaptius : ipse ergo Omnes perdidit. Si nim steri non potest ut cum matrimoni faciat quae sunt monachorum , te rior utit , et ad interitum redacta sunt omnia, et coacta est virtus in angustias Quomodo mulum sunt lonorabiles iupli te quod nobis uantum isserunt impedimonium P Quid ergo P Fieri potest atque adeo Valdesieri, ut qui habemus uxores, Virtutem sectemur et eXerceamus, si velimus. Quomodo Si habentes uxores inausian quam non habentos. Si non laetemur ob possessiones, si mundo utamur tanquam non utentes. Si qui autem impediti fuerunt a nuptiis, sciant quod nuptiae non uero impedimonio, sed liberum arbitrium quod male sum est nuptiis. Nam neque vinum facit obrietatem, scd mahim animi institutum, et ejus usus supra modum Moderate uterea iuptiis, et oris primus in regia coelorum, et frueris bonis omnibus. Quod detur nobis omnibus consequi, gratia et