장음표시 사용
331쪽
nos, sed limentos ne hoc fiat. Praestat enim vos ex orbis sori uidit re, ne re ipsa tandem Olcatis. In ii praesertim pri identia Politi apparet. Neque vero dixit, Arbitramur. noque conjectura ira ac litius, neque expectam Us, Deque Speramus, Sed confidi in iis Quod olia in diccb: it scribens
ad Gulalac: Confido ante in do vobis in Domino, quod, nihil aliud sapietis . , Non dixit Sapitis, sed , a Sapie-
, lis. Ilii quid in quia valde eos reprehenderat, nec habens tande Cos a rubus praesentibus laudarui a si ituris id aggroditi ir, dicens : Nihil aliud sapietis hic autem a praesenti bos Coii fidimus aut una, dilecti, de vobis moliora et viciniora sabiti, cisi sic loquimur. Et quoniam a priaesentibus non nati ita habebat qua diceret, a praeteritis infli tui consolationem, o dicit u Non oti tui inj iis tus cst Deus, ut obliviscatur Oporis vostri, et diloctioni , quam osten distis in nomino ipsius, iii ministrassi Sanctis, et mi nistratis Papa lina o modo coria in recreatis confirmat animam res veteres revocans in memoriam et Pedigons ad nocessitatem non Oxpectandi Deum esse oblitum No cesse os enim ut illuci, occet, qui non certam habet persuasio noua de iis loliri judicio et de aequa mercede secundum vili rationem danda: o pii dic: Deum osse initis tum. Qua in Obrem os omni ii coegit expectar illa Iutura Eumenim iii ex robus praesentibus despui civit et animum despondit ox sulti iis poterit ii isti iam corroborὼ re, sicutili se iiD pie ad Galalus scribens dicebat Cii Probulis bono; i iis vos imi,edixitP Et iterum Tanta passi pesti Siti carisA, Si tamen Sine causa. s Sicut aulum Liccum iure palii, ii lati dem ponit dicens Cum debui elisa esse magi est ri prci pter te pus ita illic quoque uiro ps quod lum cito transserint in laus est Clim incrui,atione. cim de rebus magnis, quando excidei int, miramur.
332쪽
Vides in accusatio no et roprehcnsion cilis consam esse laudem. o do so solum hoc dicit, sod oliam do omnibus Aoninim dixit, onfido, sud si ita insidimus do vobis smosiora Bona , inquam, dicit. Aut haec autoni dicit dobona viti a r endi ration , aut do omnia oratio Do. Dcinde cum dixisset superius , quod siti reproba maledic lolii Oxima, et quod rit in combustionem . ne videatur dolis si h aec flavi, subjunxit stati in Non enim injustus, os Deus ut obliviscatur operis vostri et dilectionis , nostendens, quod etsi ita loqui naur, non omnino haec de vobis dicimus. Et si de nobis non dicis, quid demum tanquam desides perstringis, et, terros Spinarum refricans memoriam P Cupimus raritem Imumquemque Vestrumhoam dum ostendero sollicitudinum ad x phrtionem spei us is que in finem mi non segnes Ciliciamini, verum imitatores eorum qui side et inlientia hosti editu hunt promissiones .
ΙΙΙ Cupimus, inquit; non solum ergo ad verba usquelio volumus. Sed quid cupis P Cupimus vos adhaei crovirtuti, non tanquam priora condemnantes, sed deci uturis timentes. Et non dixit, tanquam priora condemnantes,
scd praesentia. Estis enim disso hi ti, facti estis segniores. Sod vide quam placide id ostendito et non soriit. Quid
enim dicit PCupimus autem unumquemque e Strum eamdem ostendere sollicitudinem usque in sinem. Hoc enim Pauli prudentiae est admirabile, quod non Ostendit eos
cessisse, et sacto Messe remissiores Dicere nina, Cupimusonum quem quo Vestrum , hoc est, perinde ac si dicas, Volo te semper studere, et quali prius eras, alem esse et nunc, et in posterum lio enim mitiorum sacit repro-hensionem, et non zaegre admittendam. Nec dicit Volo, quod orat docendi auctoritalisci sed quod paternae orat lienevolentia magis, quam Velle Cupimus propemodum
333쪽
dicens : Ignoscit si quid m0li' sitim Ct grave dixeris nus.
e Cupimus unumquemque vesti una eamdem ostendero sol,licitudinem ad Oxpletionem spei vestrae usquo in sino m. Quid est hoc Spos , inquit, portat : ipsa recreat: ne
a siligamini, ne desperetis, ne sit Vestra Spe SN POPVRCanea. Nam qui bona operatur, Otia Sperat, et nunquam de so desperat L non segnes ossiciamini adlui ossiciamini. Atqui dicobat superius , Quoniam imbecilli facti estis ad audiendum. Sed vide quomodo segnitiem ibi ad
auditum usque statuerit hic aut in aliud taciti significat: cum dictis asonina esset, 'o permanentis, dixit: Ne segnes esticiamini rursus os ad sitiarum empla profert, quod cuippe non est assino, licens it non segniores osticiamini. Illius enim quod nondum est, nunquam suerimus culpae obnoxii Nam is quo ni quis hortatur ut in prcesens tempus sit diti gens o sollicitus, tit qui sit socors et negligens, erit etiam pigrior et negligentior; quem utilem in staturum,
non ita Cupimus autem, inquit, num triemque Vestrum. Mulia benevolentia , O magnorum et parvorum similiter curam gerit, et novit Omnes, et nominum uspieit sodin unumquemque eamdem gerit Curam, o parem in Omnes horioiem. Unde etiam mugi persuadebat , ut verborum susciperent molestiam et asperitatem. Ut non segnes,
inquit, ossiciamini. Nam ut desidia i addit corpus, ita oliam a bonis otium Ct cessali animam Supiniorum reddit, et ignaviorem ot imbecillam. Imitatores autem, inquit, eorum qui per idem O patientiam haereditant promissio nos Et quinam ii sunt cinceps dicit Prius dixit, initatam in ea quae prius a vobis recte gesta sunt. Deinde nodi cantra naenam P eos deducit ad Patriarcham tu o-arum quidem qua recte gesta Suiat. ipsis propria exempla asserens ne autem putarent Si esse desertos, a Patriarcha consorial Hoe autem facit, ne dicerent se con-
334쪽
lomplos quo si militis prolii dero lictos nisso sol pos soniscirc qii id virorii in valitu generosorum o sortium sit hoc, nempe viii in ingredi por lentatione, et Mod viris in agnis et od mirandis sic stis sit oris. Oli Ortet arilem, insitiit, inini serro cum alio nil hoc enim est olla in crodere.
Si aut oui dica quod do i, o statim a celioris, quia credidisti P Non os t. iupiit anili lius lia: sid i sod in o D, in litit, ii pronaisso prius xylo, et odi. iii autem dic alia.
I)o, ut post corallim annos dabo , ita ut m non desti Pa veris tunc Da existis nosti id di gnum tunc habes de mo a in qua in par os opinionem. Vides Mod saepe nascitur incredulitas, non solii in e spei gos late, sed et tona ex
pusilliinimi lato, et quod ion sis potioni animo Ct non ex eo qui promisit uo in os onini, in itiit injustias Deus, i, ut obliviscatur dilectionis vostrae et sollicitudinis, quam nostendis lis in nomino ipsius, qui ministras lis sanctis, ta ministratis ii Magna de illis testificatur non opera 9ntum,
sod et alacri animo facta id quod tibi ait: Non oblitin autem, sed et so ipsos dederunt Oinino et nobis . Quam ostendistis, inquit, in nomino ejus, qui ministras lis pnelis et ministratis. Vido tio modo illos rursus curat, ut qui dixerit o hic ope liorit qui ministratis ut eos Oxcitet, os tondens quod non illis socorint, odio Qua in os londistis, inquit non sciliam in sanctos, sed in Deum. Hoc enim est, in nomine ipsius, ac si dicero : Propter no-i non jus omnia sucis lis Uui ergo tantam a vobis accipit sollicitudin m et dilectione in vos nunquam despiciut, ne que vestri oblivisco lur. IV. Haec audi 'latos rogo minis iremus sanctis. Omnisoni ui si dolis est sanctus, si inlcnus os fidelis Delia nisi quis sit mimilanus et sarcularis , est sanctus u Sanctis catushenim , inquit, est vir infidelis in uxore, et uxor insidolis
335쪽
, in viro . n Vide ito modo fides facit sancti sic attonom. Si ergo natanda natu viderimus in aliquo infortunio, manum ci porrigamus. No in os soluo qui sedent in imontibus nostrum studium ostendamus. Illi quidem sunt
sancti et vita, o sido. Sancti autem hi quoque si de multi
autem otiam vita. Ne si monachum viderimus in carcero, tunc ingrediamur : sin autem mundanum, non ingrediamur. Est hic quoque sanctus et frater. Quid vero, inquit,
si sit inmiundus et sceleratus Audi Christum dicentem, Nolito judicaro, ut non judicemini os uriti propter Deum. Et quid dico Etiamsi ex gentibus quempiam viderimus in infortunio , oportet ei benes acoro, et D semoldicam, omni hona in cui adversi aliquid accidit multo autem magis mundano doli. Audi Paulima dicentem,
Bonum facile ad omnes, maximo utilem ad domesticos, fidei Sed nescio iande hoc sit introductum, et undenam haec invaserit consuetudo. Nam qui eos Olim quaerit qui vitam agunt solitariam , et vult illis benefac ore, et de illis rursus curioso scrutans o dicens : Si non sit dignus, si non sit justus, si non faciat signa manum non porrigam, eleemosynae plurimum detraxit, quinetiam hoc ip- Sum quoque tempore procedente rursus auferet. Atqui illa etiam os eleemosyna quod sit in peccatores, quae in
reos. Hoc enim est eleemosyna, non eorum qui bona secerunt opera. Sed eorum, qui peccarunt, misereri. Et ut
scias, audi Christi parobo iura. Descendit, inquit, quidam ab Ierosolymis in epicho, et incidit in latronos A
et cum eum Verberassent, reli lii erunt in i somimortuum sauciatum. Venit autem sorte quidam Levita, et eum visum praeteriit sinat literque sacerdos illo viso praeterivit. Venit donaum quidam Samaritanus, et multam ejus curam gessit, diligavit vulnera, insudit oleum, impo-
336쪽
Suit asino, duxit in diversorium, dixit tu praesecto diversorii : Curam ejus gero. Et vide magnam liberalitatem nego, inquit, dabo tibi quidquid tua penderis. Deinde interrogat : Quis est crgo, inquit, ejus proximus Respondens logisperitus, Qui fecit misericordiam , audit, Vado ergo, o tu ac sinii litur. Et vide qualem dixit parabolam. Non dixit, quod Judaeus socerit in Samaritanum, sed quod
Samaritanus omnem illam ostenderit liberalitatem. ΙΙinc discimus parem omni uua curam esSe habendam, nec domesticorum fidei solum , neglectis aliis. Sic ergo tu quoque si videris aliquom male patientem , nihil amplius scruteris. IIabet ille jus auxilii, quod male patiatur. Nam si asiniim, quem videris usib cari, erigis, ne cujus sit Scrutaris, multo magis non oportet scrutari iijus ille homo sit. Dei est, si vo sit Graecus , sive Judaeus si sit insidolis, indiget auxilio. Si enim examinare qui dom et judicare tibi esset perinissum, recte diceres. Nim autem calamitas non sinit tu Examinare. Nam si nec de sanis
oportet scrutari, nec de Blio Pima Chias esSe curiosos,
multo magis de male patientibus. Alioqui vero quid P i disti cum robus uti secundis, et gloria solere, et in bonaoxistimatione, cum dicis eum esse malim et improbum PMalo patitur; si autem Vidua male patientem , ne dicas cuna esse malum et improbum. Nam quando est quidem fama celebris, haec recte dicimus. Quando aulem os in calamitate, o eget auxili , non oportet dicere eum osse malitu hoc enim est crudelitatis, et inhumanitatis, et
arrogantiae. Quid, dic quaeso, fuit Judaeis iniquius Sodlamon Deus eos puniit, et jure atque adeo jure optimo. Et tamen eos qui ipsorum miserabantur, habuit acceptos: os vero qui ipsorum calami lati insultarunt o laetati sunt, punii l. ii Nihil, inquit, patiebantur ob contritionem Jos seph Et rursus diciti: Redime eos qui Occiduntur,
337쪽
imio parcas . a Non diXit, Scrutale, Ut qui Hi quis sit. Atqui ni agna ex partu mali sunt tu abducuntur sed
simpliciter dixit. Redimo quisquis sit, inquit Iloc enim maxime est eleemosIno. Nam qui amico bene facit, non id plane facit propter cum Qui autem ignoto, is pure et sincere facit propter Deum. Et ille quidem dicit, Ne pari, a pecuniis, etiamsi omne oporteat essundero, da nNos autem Videntes suffocari, lamentari, mille mortibus graviora pati, et saepe injuste, parcimus pecuniis, et non parcimus fratribus, rerum in animarum Curam gerim NS,
animam autem negligimus. Atqui dicit Paulus et In mana suetudine erudire eos qui adversantur. Q quando Deus, de illis poenitentiam ad cognoscondam Veritatem et resis piscant a diaboli laqueis, a quo captivi tenentur ad ipsius
1, Voluntatem . , equando dicit vidos iuuata patientia plenum sit verbum P tam nos quoque imitantes, de nemine desporemus. Etenim piscatores Cum saepe retia in mare jecerint, nihil sunt assecuti. Cum postea autem jecissent, totum acceperunt. Ita nos quoque neutiquam desperamus, sed expectamus, quod totum simul repente nobis ostendetis fructum maturum. Nam et agricola postquam seminaverit, primum diem et Secundum praestolatur, et longo tempore expectat et repente videt undique fructus simul germinantes hoc in vobis quoque sutiarum
cxpectamus gratia et benignitate Domini nostri Jesu Christi, cui cum Patro una cum sancto Spiritu gloria,
imperium, honor, nunc et Semper, et in Saecula Saeculorum. Amen.
338쪽
Abrahae enim pro mili pia D us, cum nominem haberet pori tuom juraret majorona juravit per socii, sum, licens: Nisi benedicensi nodicam tibi, et multi silicans nailtiplicabolo. Et sic longanimitur serens de plus est repromissi )nem. IOmino enim per uia jorem se jurant: Et omnis controversiae sinis in confirmatio non est juramentum . I. Cum Hobraeos vehementor et sortitor letigisset otios
satis torruisset primum quidem os consolatur laudibus. secundo autem, quod est etiam sortius, quod ea quae perant sint omnino consecuturi. Et consolatur; non a priE- sentibus, Sod a praeteritis quod quidem eis magis persuad bat. Quomodo enim in supplicio per illa magis terret, ita etiam in praemiis per haec consolatur, Dei ossa morona ost Iadens. IS autem est, non statim exhibere promissa, sed longo post tempore. O autem facit, o suae; potentiae magnum proferens indicium, et nos inducens adsidem, ut qui vivunt in asilietionibus, et nec promissa Iccipiunt, ne mercedes, ad laboros non deficiant e somnes
dimittens, licet haberet mullos, Abraham in modii mi adduxit, et propter viri auctoritatem, et quod id maxime in o evenerit. Quanquam dicit in sino Epistoliu quod isti
omnes cum a Procul vidissent et amplex ossent, non acceperunt promissiones, ne absque Obi Consummaren-
339쪽
, non habero per quem ii raro ni; ij irem, juravit per se- , mei ipsum, dicon si bono Ili confra, uno dicam tibi, ot, nati liis, licim Dalillis; licui, to Et siccio nil animi lor ursens, vado lilias Ost o promissionem. nomodo igitur in sino dicit, Non ac copi promissio nos hic vero longanimito serens adeptias Si repromis, iones P serio modo non a cupit pseuomodo os odos, tuo Non do iisdem hic o illic diei l. Sed duplico in sacit conso illi in m. Pro mi it Abrahae et quod hic quidem sunt, dedit longo post te miror 'in' ut in uic, nondum Dot si longa usus patientia, promissi O- non est ad plus. Vidos quod iri sola promissio loliana necit, sed 'liam longa patientia Hic eos torret ostendens quod saepe impeditur promissio per ius illi an mi vitium. Et hoc quide in ostendit per populum. Nam quoniam pusillo suorunt animo, non scii, adi 'li promissionem : Ontrari iam antem os tonditi robri ham Deinde in sinu laetiolium aliquid anal,lius, sistendit quod otiam cum longa patientia non es sqnt adopti, ne sic itidem sunt tristitiansi cli dominos otii mior majorem jurant et ipsis uitiis controvorsio sinis in confirmatione in est juramentum. Deias autoria cum nullum haberet injorem pur quom hi raret, jura it soni et ipsiam Recte. Quis est ergo qui juravit Abi alitu Annon filius i on, inquit. Undo hoc dicis pMaximo qui dona liso, sed non contendo seu in do ergo ipso juriit hoc ipso juramento , uomen, amen dico vobis: ς, an non id o se ilico t. quod non habeat m0jorem per quem juret L enim juravit Pater, ita otia in Filii is urat por sodicens si Ampia, am n dico vobis. Hic ipsis ovocat inmemoriam Christi quoquo juram Onia, quae die bat assiduo: Amen, ainen dico tibi qui credit in mo, non mori tu ini, aetern im . s Quid est, a sit omnis controversia sinis in
340쪽
a conlii mutionum est j iuramentum Pa Id est, ex hoc solvitur omnis controversiae dubitatio : non hujus, aut illius, sed omnis Atquo oportebat quidem otiam sine iuramento Boocredere. In quo, inquit, hundantiu volens Deus osten, dero pollicitationis haeredibus immobilitatem consilii sui, interposui jusjurandunt . Ilic comprehendit etiam sideles Propterea meminit citavi hujus promissionis, quae prior acta est conmuniter. Interposuit, inquit, jusjurandum. Hic rursus dicit Filium fuisse intercessorem, intor homines et cum . Ut per duas res immobiles, quibus him possibilo os mentiri Deum is Per quasnam res Porhoc quod dixit ac promisit, et per hoc quod promissioni adjeci jusjurandum. Num quoniam apud homines hoc vi detur osso credibilius, nempe, juramentum , propterea ipsum quoque addidit. II. idos quod non suam spectet dignitatem, scd quo- Diodo hominibus persuadeat, et do se indigna dici sustinet, Ut qui velit plenam et certam asterre probationcm pit in Abraham O lui de in ostendit tolli in osso Dei, non illius diu innast paliuiali die, siquidem Sustinuit otium addere juramentum; si per quem jurant homines, Deus quoquo per ipsum juravit, ompo per se ipsum. Sed illi quidem tanquam pormajorem hic utem non tanquam perim 3jorem et tamen sucit. Non sunt enim paria, hominem per Se jurare et Deum. om enim non habet sui potestatem. Vides quodli 0 non magis Abrahae dictum sit quam nobis P a Fortissi aurum, inquit, solatium habeamus qui confugimus ad c umendam propositam spem .s Hic quo lue rursus longa Suspatientia assecutus est promissionem. Nunc, inquit, et
non dixit: Quoniam juravit. Quid sit autum juramentum, ostondit, dicens inempe tirare per majorem. Sed quoniam est incredulum genus hominum, ad eadem ad qu D