[Omnia quae extant juxta Benedictinorum versionem]

발행: 1835년

분량: 602페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

371쪽

hoc, quod pudor assicitur, et erubescit animus, si adducius fuerit ut tale quid dicat, et neque dicet, nisi sit ebrius. Cur enim in foro sedens etiamsi domi facias, illic non sacis anno propter eos qui adsunt Cur si adsit uxor tua, id non facis anno ut ne eam contumelia assicias Quod ergo propter uxorem non facis, Deum contumelia assiciens non erubescis P Adest enim ubique et audit omnia strioli, hinquit, inebriari ci rectu Nam etiam hoc ipsum per se annon est supplicium P Non dixit, Distende corpus tuum.

Sed quid i e Noli inebriarici , id est Do sic illud praecipites, ut auferatur principatus animae. Quid ergo annoncorporis habunda cura est Absit non hoc dico: sic enim Paulus praecepit De Carnis curam ne securitis in desideariis' a Sed ne curam geras ejus concupiscentiae. Ne rapias quae tua non sunt: no per avaritiam invadas aliena ne pejores. Quibusnam egent haec laboribus, quibusnam sudoribus; si Ne crimineris, inquit, ne alii nieris, a quis

in hac re labor P Contrari uni quidem certe est labor. Nam quando maledictis appelleris, statim os in periculo, in suspicione, ne sorte audierit is de quo dixisti, sive sit

magnUS, SiV Parvus. Nam si sit quidem magnus, statim re ipsa venies in periculum. Sin parVus, par pari reseret, imo gra Viora rependet, et te majoribus appetet maledictis.

Nihil dissicile, nihil grave nobis est praeceptum Si Velimus. Sin autem nolimus, etiam quae sunt facillima, nobis apparebunt gravia. Quid os sacilius quam comedere Sed propter multam mollitiem multi id quoque aegro serunt. Multos autum audio dicentes, quod etiam comedere stlabor. Nihil horum est laboriosum, si es s. Nam cum

gratia superna in voluntate sita sunt omnia Velimus ergo bona, ut etiam bona consequamur aeterna gratia et be

372쪽

364 s. uo. ΤΠBYsosTOMI AB cIIIEPIScopD c. r. nignitate, Domini nostri Jesu Christi, citi tam Patro, et Spiritu sancto, gloria , imperium et honor, nunc et semper, et in saecula saeculorum. Amen.

capitulum autem super ea quae dicuntur. Talem habemus Pontificem, qui consedit in dextera odis magnitudinis in caelis Sanctorum minister, et tabernaculi veri, quod fixit Dominus et non homo . I. IIumilia sublimibus admiscet Paulus, qui semper

suum imitatur magistrum, ut humilia viam muniant ad sublimia, et per c ad illa deducamur, et cum ad magna pervenerimus, discamus ea fuisse suae demissionis ad captum nostrum. Hoc ergo hic quoque facit, dicens quod se obtulerit et cum Pontificem cum esse flendisset, dicit: Capitulima autem super ea quae dicuntur. Talem habeamus Pontificem, qui consedit in dextera odis magnitu- studinis in coelis. Atqui hoc non ost Pontificis, sed ejus, cui oportet ungi munere sacerdolis a Sanctorum minissior. η Nec absolute minis lor, sed sanctorum minister. Et tabernaculi veri quod si xit Dominus, ct non homo. Vides sui domissionem. An non paulo ante distinxit, dicen Nonne omnes sunt administratorii spiritus 3 Et propterea non audiunt, Sede a doxtris meis; a hoc autem ait quod non sit minister qui sedet. Quomodo ergo

373쪽

dictus est hic minister, et minister Sanctoriam P ab ornaculum autem hic coeliam dicit. Ideo ut stendat quam dinserat a iudaico dicit, O Quod fixit Deus, et non homo. id quomodo erexit animos eorum qui crediderunt in Judaeis : est enim verisimile eos imaginatos esse nos non habore tale tabernaculum. Ecce, inquit, sacerdos et magnus, ct illo mullo major, et admirabilius obtulit sacrificium. At numquid haec sunt jactantia et animi oblectatio PPropterea rem prius facit credibilem ex jurejurando, deinde etiam ex labernaculo. Nam erat quidem haec quoque aperta Historentia es ipse Vero aliam quoque excogitat.

4 Quod fixit, inquit, Deus, et non homo sibi sunt qui dicunt moveri coelum Ubi sunt qui pronuntiant id esse

sphaericum P Utraq . enim hic sunt sublata et Capituluma autem, inquit, super ea quae dicuntur. η Caput semper dicitur id quod est maximum. Rursus demittit orationem et cum dixisset quod est sublime, humilia postea libero profert. Deinde ut scias quod illud, Minister, , dictum sit de humanitate, vide quomodo rursus hoc significet. Omnis enim pontifex, inquit, ad ossorendum munera et, hostias constituitur. Unde necesse est et hunc habere ali, quid quod osserat is e quoniam audis eum sedere, existimes esse nugas quod dictus sit Pontifex. Nam illud quidem est Dei dignitatis, nempe sedere hoc autem multae in homines benevolentiae , et magnae curae quam nostri gerit Propterea hoc lenit, et in eo diutius immoratur timuit enim ne illud everteret. Propterea ad hoc rursus deducit orationem, quoniam quaerebant alliqui. Quare ostmortuus, cum esset sacerdos P Sacerdos autem non est absque sacrificio. Oportet ergo eum quoque habere sacrificium. Alioquin autem cum dixisset quod sit apud Superos, dicit et ostendit undique quod sit sacerdos, ex Melchi

374쪽

366 o. ci in Ysos TOMI AB III EPISCOPI C. P. sedech, eiuramento, ex O qiiod offerat sacrificilina. Ex hoc de caetero ullam alium contexit syllogismum e Si ergo a esset, inquit, ill e terrana, Doc esset sacerdos, claui nossent sacerdolos qui sterent secundum legem mu-anera Si ergo est Sacerdos, sicut corio est, oportet ipsum quaerere alium Ocum. Nam si esset quidem super terram , non esset sacerdos. Quomodo nim P Non obtulisset, non unctus esset munero sacerdotali et iure quidem nam istic orant sacerdotes. Et ostendit quod nec fieri quidem iotuit ut esset Sacerdos Super terram. Quomodo enim non insurrectio fuisset inquit. Hic nocesse os mentem erigere, et apostolicam contemplari prudentiam. Rursus en tui ostendit disserentiam sacerdotii e uis cxemplari, inquit, et umbra deserviunt coelestium .

Quaenam hic dicit coelestia P Spiritualia Nam etiamsi

mystice sant super terraui, sunt lamen digna coelestibus. Quando enim Dominus noster Iesus Christus proponitur mactatus et immolatus, quando advoni Spiritus, quando hic adest qui sedet ad dexteram Patris , quando finiat Filii per lavacrum, quando sunt cives eorum qui sunt in coelis, quando illic habemus patriam et civitatem, et institutum vitae, quando hic sumus per grini et hospites, quomodo non sunt haec omnia coelestia PII. Quid vero, non sunt hymni coelestes an non quae apud Superos canunt chori Virtutum incorporearum, Canos quoque qui infra sumus, loquimur illis consonantia λAnnon et ara est coelesti. Quomodo nihil habet carnale. Sunt spiritualia omnia quae sunt proposita. Non in cinerem, non in stimum, non in Didorom disssunditur sacris cium scd splendida laetioraque ossicit quae sunt proposita. Quomodo autem non sunt, quae fiunt mystico, coelestia PNam quando dicit, Si quorum relineatis peccata, Sunt

375쪽

, habunt regni coelorum , squi eXemplari, inquit, et umbrae deserviunt coelestium, Sicut responsum est Moysi cum sconsummaret tubernaculum. Vide, inquit, omnia facitos secundum exemplar quod tibi ostensum est in monte . hQuoniam auditu. noster est ad discendum tardior quam visus. Non enim qua audimimus similiter animo mandamus atque quae Viderimus, ostendit o omnia. Aut hoc ab

exemplo ostendit et umbra, aut de templo subintelligit. Subjunxit nim, Vide, inquit, omnia facit secundum sexemplar quod tibi ostensum est in monte. Numquid vidit solum de constructione templi, an de sacrisciis, et de aliis omnibus i Ιmovero De aberraverit qui hoc dixerit. Coelestis enim est Ecclesia, et nihil aliud quam coelum.

v Nunc autem melius sortitus est ministerium, quanto et

melioris tes lamenti mediat0 est ' Vides, inquit, quanto ministerio melius est ministerium, si qui dom illud est exemplar et gura, hoc autem Voritas. Sed hoc nihil pro- durat audientibus, neque eos assiciebat laetitia. Propterea diei id quod maxima laetitia eos assiciebat. V Quod in me-

alioribus repromissionibus sancitum est. n Cum id extulisset a loco, et sacerdote, et sacrificio lunc ponit et quid intersit inter testamentum Antea quoquo dixerat quod esset imbecillum et inutile. Et vide cujusmodi ponit aquae ipsum muniunt, cum ipsum esset accusaturus. Nam cum illic dixisset, secundum virtutem vitae insolubilis, tunc dixit quod sit reprobatio praecedentis mandati. Deinde etiam postea magnum quid posuit, dicens: Per quod Deo η appropinquamus . Hic autem cum nos in coelum Sustulisset, ut ostendisset quod pro templo coelum habeamus, et quod illa erant gurae rorum nostrarum, et per haec X-

376쪽

tulisset ministerium, deinceps etiam merito extollit a cordotium Sod , sicut dixi, id ponit ilod eos maxime assicit laetitia, dicens : Quod in melioribus repromissionibus sans citum est. vilia de hoc constat Ex eo ilod ipsum qui domos ejectum illud ver ejus loco introductum. Propterea enim dominatum obtinet quod sit melius .mam sicut dicit: Si per ipsum orat consummatio, quid tidhuc opus sui secundum ordinem Melchisedech alium surgere sacerdotem pila hic quoquo usus est eodem syllogismo, dicens a Nam a si illud prius culpa vacasset, non utique secundi locus in-squireretur. Vituperans enim eos dicit . sic os si nihil

ipsi dosuisset, si eos essecisset nulli culpae astines. Nam quod do hoc dicat, audi sequentia Vituperans enim ipsos dicit, non vituperans ipsum et Ecce dies venient, dicit Do-

, minus, et consummabo super domum Israel, et super domum Juda testamentum novum'. Non secundum tes

tamentum quod feci patribus aeorum: in die qua ap- sprehendi manum eorum, ut educerem illos de terras aegypti, quoniam ipsi non permanserunt in loslamentos meo, et ego neglexi eos, dicit Dominus . Maxi1no otunde constat quod linem acceperit. Ostendit quidem et ex sacerdote Ostendit autem nunc quoque dilucidius disertis verbis, ipsum esse ejectum. Quomodo In melioribus ro- promissionibus. Ubi enim, dic quaeso, est inter coelum et terram aequalitas Τ autem considera quomodo illic quoque dicit, in repromissionibus : ne tu id quoque accuses Etenim illic, Per quam pom Deo appropinquam US',ainquit, meliorem, ostendens quod illic quoque sit spes, et hic meliorem repromissionem : subindicans nod illic quoque promiserit. Quoniam autem semper ac Cusabant,c Ecce enim, inquit, dies venient, dicit Dominus, et con-

377쪽

s summabo stipe domun Israiit, et stilior domitii Judas testamentum noviam. Non elu ali sit Od lesiam nluni. Nam ne hoc possent dicere, lzmpus quoque praescripsit.

Non nim absolute dicit, Secundum testamentum quod feci patribus eorum , ne id dicas quod factum fuit Abrahamo, aut quod facium fuit Noe. Sed quodnam inquit e Non secundum testamentum quod seci patrihus, eorum, qui erant in exitu et ideo subjunxit, in dio quas apprehendi manum eorum, ut educerem illos de terra, aegypti, quoniam ipsi non permanserunt in testamenton meo, et ego neglexi eos, dicit Dominus. III. Vides primum mala a nobis incipere. Ipsi, inquit. primum non permanser lant, et apud nos est negli rentia. Bona autem ab ipso ac nescia, inquam dic ponit lan- quam delensionem ostendens Rusam, propter quam eos relinquit. . Quoniam hoc est les id mentum, inquit, quod, disponam domui Israel post dies illos, dicit Dominus.

, Dabo leges meas in mente eorum, et in corde eorum ascribam eas et ero eis in Deum, et ipsi erunt mihi in a populum . Sic haec dicit de NOVO Testamento, quia dicit, Non secundum testamentum quod feci quaenam autem est alia quam haec disserentia 'Si quis autem dicat non in hoc ossedisserentiam, sed quod dati e Sint in cordibus eorum, id non praeceptorum ostendit disserentium, sed modum dandi. Non erit, inquit, testamentum in litteris, sed in cordibus. Hoc aliquando actum ostendat Jud eusa Sed non inveniet. Rursus enim factum sui in litteris post reditum a Babylono. Ego autem ostendo postolos nihil accepisse Scriptum sed suscepisse in cordibus per Spuitum sanctum. Quamobrem Christus quoque dicebat: u Isse cum Venerit, omnia a vobis revocabit in memoriam ei docebit os at non do. cebit unusquisque proximum suum, et nusquisque si a

378쪽

strena suu in , dicens : Cognosce Dominum. Quoniam somnus cient, a Di in ore usque ad majorem. Quia prospitius ero peccatis et in i luitatibus eorum et peccatorum sporum jam non noni Orabor . Ecce aliud quoque signum. A parvo, inquit, Usque adia agnum eorum me scient, et non

dicent. Cognosco Dominum. Quando factum est hoc, nisi nunc Θ Nam quod nostrum quid in est, est manifestum quod autem est illorum, nequaquam est manifestum, sed angulo inclusum. Alio lii in novum tunc dicitur quandosuerit aliud, o ostendit si quid plus habet quam vetus Hoc

quoque est novum, quando ejus alia quidem suerint ablata, alia vero non Ut Si quis, exempli causa, domus veteris, quod minatur ruinam, relicto universo standamentum con sarcinarit, confestim dicimus, Eam sucit novam, cum Ilia ex merit, alia eorum loco induxerit. Nam coelum quoquo dicitur novum quando non sui amplius aenoum, sed dedit pha viam : similii r quoque torra quando non amplius fuit insincunda, non quando sui mutata et domus tunc nova quando alia quidem ejus sunt abhata, alia vero manent. Quamobrem et Tostamentum ovum bone vocavit Ut Ostendoro quod illii testa montum factum sit vetustius, quod nullii in faciat fructum et ut exacte discas lego

siti: d dicat Aggaeus, quid Zacharias, quid Angelus, quid

Esdras incuset. Quomodo igitur iam excepit Quomodo autem nullias rogat Dominum, quando et ipsi sunt transgressi, otio ipsi quidem norunt. Vides quomodo tuum sit violatum P Ego autem pono meum, nempe quod o proprio dicatur novum. Alioquin autem ne illud quidem concedo do hoc esse dictum, quod erit novum coelum . Cur enim dicens in Deuteronomio, quod erit coeliam aereum ,

non hoc posuit in distinctione Sin autem audieritis, crit novum Atqui propterea dicit se aliud daturum testamen

379쪽

tendo et ex iride dicit: Nam quod impossibilo erat legis,

, in quo infirmabatur per carnem . Et rursus e uid, tentatis Deiana imponere jugum super collum discipulos rum, quod neque patres nostri, neque nos potuimus ser-

,ro P, Sed illi quidem non permanserunt, in liuit. Hic ostendit quod nos dignatur maioribus et magis spiritualibus. In omnem enim, inquit, terram exivit sonus eorum, , et in sines orbis terris Verba eorum .n Hoc est, Non di

sic unusquisque proximo SUO: Cognosce Dominum. Et rursus et Implebitur terra cognitionc Domini, sicut aqua, multa operuit mare . Dicendo autem, inquit, novum, uvoleravit prius. Quod autem antiquatur et senescit, prope, intori tum est Vide quomodo quod erat occultatum aporuit, ipsam mentem Prophetae HonoraVitlogem, et noluit eam dicor nominatim Veterem; verumtamen hoc

dixi l. Nam si illud esset novum, non hoc quoque postea appellasso novum. Quamobrem et aliquid dans amplius, et alterum, inquit, inveteravit. Ergo dissolvitur et inierit. et non est amplius. Accepta a Propheta ducia, magis id

insectatur utiliter, ostendens quod nostra nunc floreant: hoc si ostendit esse elus Deinde accepto nomine vetustatis, et alio a se addito, nempe senii, quod restabat ex

aliis accopit, et dicit, e Prope interitum est. on orgo novum absolute abrogavit Volus Τestamentum, sed ut quod consenu urit, ut quod sit inutile. Propterea dicebat: a Prophtor infirmitatum et inutilitatem, et nihil ad persectum, adduxit lex, et quod si primum culpa non vacaret, non lutereretur secundi locus Culpa Vacans quid ost hoc est utile, sorte. Hoc dicit, non quod sit obnoxium criminibus, sed quod non susticiat, rudius est locutus, ut si quispiam

380쪽

dicat Culpa non vacat domus, hoc est , in ea est vitium, et non est firma et solida : Culpa non vacat vestis,

hoc est, di siluit. Non ergo hic dicit quod sit malum, sed quod in eo sit quod reprehendatur, desectusque et vilium. IV. Ita nos quoque novi sumus, vel potius fuimus novi: nunc autem inveteravimus. Propterea una Us prope intcritum, sed si velimus hoc senium amovebimus et abrademus. Lavacro quidem jam non possumus , sed possumus

poenitentia. Si quid sit in nobis vetustum , abjiciamus, si qua ruga, si qua macula, Si qua Sordes, abluamus , et pulchri reddamur, ut concupiscat rex pulchritudinem nostram licci, etiamsi in extremam deciderimus deformitato in , rursus illam acquirere pulchritudinom, de qua dicit David e Audi, filia , et vide, et inclina aurem tuam et, obliviscere populi tui, et domus patris tui, et concupis-scet rex decorem tuum . Atqui oblivio non facit decorem decorem, inquam, animae. Maenam est ergo oblivio POblivio peccatorum. Alioquitur enim Ecclesiam quae ostox sentibus, ei suadens Ut parentum On mominerit, nempe oriam qui sacrificabant idolis Deciis enim sui collocia Et non dixit, dic accedas, sed quod est amplius, ne eorum quidem veni: it in mentem. Quod otiam dicit alibi: Non recordabor nominum eorum per labia mea . sit rursus non loquatur os meum opera hominum is Nondum hoc est magna virtus imo est magna quidem,

sed non latis. Illic enim quid dicit Non dixit, Non loquaris quae sunt patrum , Sed nec eorum recorderis, nec

tibi in mentona voniant. Vides quanto intervallo vult nos abesse a vilio Nam qui non luminit, nec cogitabit qui non cogitat, nec loquitur; qui autem non loquitur, nec aget. Vides quam mullis spatiis via nos arcuit, et quam

SEARCH

MENU NAVIGATION