장음표시 사용
401쪽
eOMMENT. IM EPIST. AD IIEBRIlog. mou. avi. 393Num si nos fecit imbecillos et iubeat, ipsius os accusatio. Quomodo ergo, inquit, multi non possunt quia nolunt. Quomodo ergo multi nolunt prae desidia Nam si velint, poterunt omnino Propterea Paulus dicit P. Volo omnes, homines esse sicut me ipsum , n quoniam sciebat omnes posse esse sicut erat ipse. Neque enim hoc dixisset, si fieri non posset Vis seri probus Solum apprehende initium. Nam dic mihi, in omnibus artihus, si velimus eas assequi, sussicit-ne nobis Velle, an etiam res aggredimur plit exempli causa vult aliquis esse gubernator, non dicit: Volo, neque hoc ei sussicit, sed etiam rem aggreditur. Vult mercator esse ; nec solium dicit Volo sed rem suscipit Vult peregre proficisci, non dicit Volo tantum, sed etiam rem aggreditur. Itaque in omnibus non sufficit solum velle, sed factum quoque est addendum; volens autem in coeliam ascendere , dicis solum Volo Quomodo ergo, inquit, dicebas quod susticit velle P Velle cum actis, rem et
laborem suscipere. Habemus enim Deum adjuvantem et opem serentem molitam eligamus, solum ad rem tanquam ad Opus accedamus, tantum simus solliciti, tantum mentem adhibeamus, et Omnia sequuntur. Sin autem dormiamus, et stertentes expectemus coeliam ingredi, quando poterimus hae editatem coelorum apprehendere Velimus ergo, rogo, vel inius Cur ad hanc vitam Omnia mercam Ur, quam cras deserim iis Eligamus ergo virtutem, quae nobis in Omne saeculiam sussiciet. In quo perpetuo orimus, et bonis aeternis perfruemur quae utinam Omnes asS quamur,
gratia et benignitate Domini nostri Jesu Christi cui cum
Patre et Spiritu sancto gloria, imperium et honor, nunc et semper, et in saecula saeculorum. Amen.
402쪽
Non enim in manus acta sancta esus introiit oxemplaria verorum sed in ipsum celum ut oppareat nunc vultui Dei pro nobis. Ne in Ut saepe osserat se ipsum, quemadmodum pontifex intrat in sancta sanctorum, per iugulos annos in sanguine alieno Alioqui oportebat eum frequenter pati ab origine mundi. Nunc autem semel in consummatione saeculorum ad destitutionem peccati per hostiam suam apparuit .
Ι. Valdo sibi placebant o osterobantur Judaei propter
templum et tabernaculum. Et ideo dicobant: Τomplum a Domini, teniplum Domini . Nusquam ni in terrarum constructum sui ejusmodi templum, nec quod attinet adsumptum ac magnificcntiam, nec quod ad pulchritudinem, nec quod ad quodvis aliud Deus enim qui constituerat, jussit ipsum fieri cum multa magnificentia, qti Oniam magis inducebantur illi ot attrahobantur corporalibus Latere enim aureos hahobat in parietibus, et licet volenti id discero in secundo Regum, o apud Zechiolum, et quot
auri tolonia tunc sue in consumpta. Secunda autem aedificatio sui praeclarior, et propter pulchritudinem, et propter alia omnia. Nec propterea solum orat magnificum et V nerandum, sed etiam quod esset unum, et omnes pulchritudine attraheret. Nam a sinibus terrae illuc veniebant,
403쪽
sivo a Babylone, sive ab Ethiopia. Et hoc significans Ludas dicebat in Actibus : Erant illic habitantes Parthi, et Medi, , et Elamitae, et qui habitant Mesopotamiam Judaeam, et, Cappadociam, Pontum et Asiam, Phrygiam et Pamphy-
aliam, Egyptum , et partes Libyae quod est circa Cyre-hnem . Qui ergo erant in toto orbe terrae, illii convenerant, et templi multum erat nomen. Quid ergo facit Paulus Nam sicut in sacri sciis, ita hic quoque Sicut illic ex adverso sacrificiorum posuit mortem Christi, ita hic quoque totum coeliam ex adverso templi ponit. Nec hanc solam ostendit dissercntiam, sed etiam quod adjecerit sacerdotem factum esse Deo propinquiorem. Dicit enim apparuisse vultui Dei. Fecit laque rem praeclaram, non Solum propter cellam , sed etiam propter introitum. Non solum enim hic per symbola, sed ipsum Deum illic videt. Vides quod ut se demittat et accommodo ubique omnia dicta sint humilia. Quid vero jam miraris quod intercedat, cum ipsum statuat tanquam pontificem P Neque ut saepe offerat se ipsum, quemadmodum pontifex intrat in sanctai per Singulos annos in sanguine alieno. Non enim in ma-ηnus acla sancta Jesus introiit, exemplaria Verorum'. η Illa ergo sunt Vera, haec vero typi. Tum plum enim ita erat conStructum, ut coelum coeli. Quid dicis Nisi coelum
fuerit ingressus, non apparet qui adest ubique et implet omnia Vides quod haec omnia sint carnis. Dicit apparuisse vultui Dei pro nobis. Quid est pro nobis yoscendit, inquit, cum sacri scio quod potest placare Patrem. Cur vero, dic mihi ipse orat inimicus Angeli erant inimici, ipse non erat inimicus. am quodangeli fuerint inimici, audi quid dicat: Pacificavit quae sunt in terra et quae in
caelis. , Recte ergo dicit In coelum nunc ingreSSUS, ut vultui Dei apparea pDo nobis Nunc apparet, sed pro no-
404쪽
396 s. Jo. XIIRYsosTOMI AEcΠIEPIScopL c. r. bis. Neque ut saepe osserat Semetipsum, quemadmodum, pontifex intrat in sancta sanctorum per singulos annos in sanguine alieno. η Vides quam mutuae sunt disserentiae. Semel dissert a saepe quod in sanguino intraverit proprio, dissert ab ingressu in alieno Multum interest. Ipse ergo est et sacrificium, et sacerdos, et hostia Nam si hoc non esset, et multa offerre oporteret sacrificia, saepe opori re Cruci-sigi. a Alioquin oportebat cum frequenter pati ab origines mundi. Hic etiam quiddam abscondit. Nunc autem semel
in consummatione teculorum. Cur in consummatione saeculorum p post multa peccata Si enim facta suissent ab initio, nemo autem credidisset, omnia, quae ad oeconomiam spectant, suissent inutilia mori oportebat enim ideo iterum mori Christum. Quoniam autem postea multa suerunt peccata, merito tunc apparuit. Quod quidem dicit etiam alibi. Ubi abundavit peccatum, superabundavit et gratia .s Nunc autem Semel in consummatione saeculorum ad desstitutionem peccati per hostiam suam apparuit. Et quem admodum statutum est Omnibus hominibus semel mori,spost hoc autem judicium . nΙΙ. Cum ostendisso illum non saepe mori debuisse dicit etiam cur Semel est mortuus nempe quoniam unius mortis suit preti iam redemptionis. Statutum erat, inquit, Omnibus, hominibus semel mori. ηΙIoc ergo est, semel mortuus Stpro omnibus hominibus. Quid vero, an non adhuc morte illa morimur λ Morimur quidem, sed in ea non manemuS, quod nec est quidem mori. Mortis enim tyrannis et vere ostilla mors, quando mortuo non est amplius concessum ut redeat ad vitam. Quando autem Vivet post mortem, idque ita meliore, hoc non est mors, sed dormitio. Quoniam ergo futurum erat ut mors omnes detineret, propterea est
mortuus ut nos liberaret. Sic et Christus semel oblatus
405쪽
, est . , quo oblatus A se ipso scilicet. Hic non solum
eum dicit, Sacerdotem, Sed et hostiam et sacrificium. Deinde causam asser cur sit oblatus Semel, inquit, oblatus, ad multorum exhaurienda peccata. Cur multorum, et non omnium P Quoniam non omnes crediderunt, pro Omnibus quidem est mortuus, ut omnes sePvarent; quantum
ad ipsum attinet. Mors quidem illa ex aequo respondebat omnium interitui, non exhausit autem et sustulit omnium poccala, propterea quod ipsi noluerint. Quid est autem tollero peccata Sicut in oblatione sustollimus peccata, et dicimus : Sive volentes, sive inviti peccavimus, condona. Hoc est, primum ipsorum meminimus, et tunc petimus ut
condonentur Hoc ipsum hic quoque sit. Ubi hoc sedit Christus audi ipsum dicentem ossit pro ipsis sanctifico mo, ipsum L , Peccata abstulit ab hominibus, et Patri obtulit,
non ut aliquid adversu ipsos statueret, sed ut ipsa remitteret. Secundo sine peccat apparebit omnibus, inquit, , expectantibus eum in saliatem n Quid est autem sine
peccato ut polo qui non peccat. Neque enim ut qui
mori deberet, est mortuus, neque propter peccatum.
Sed quomodo apparebit Puniens, inquit. Sed hoc non dixit verum id quod est laetum et jucundum Sine peccato
apparebit iis qui ipsum expectant ad salutem, ut de caetero non amplius opus habeant sacrificio, ut salvi sint, sed ex operibus hoc faciant. Umbram enim, inquit, habens lexa suturorum bonorum, non ipsam imaginem rerum, a hoc est, non ipsam veritatem. Nam quandiu tanquam in pictura circumagit quispiam colores, est quaedam umbra. Ostquam autem florem quispiam deleverit, et colores illivorit, tunc sit imago. Tale quidpiam lex quoque erat. Umbram, enim, inquit, habens lex futurorum bonorum, non ipsam simaginem rerum, a hoc est, sacrificii, remissionis. Eisdem
406쪽
hipsis hostiis ita ossemita itideSinenter, nunquam potest naccedentes periecto lacer . Alioqui non cessassent L, serri, ideo quod nullaim haberent ultra conscientiam cuIstores semel mundati. Sed in ipsis commemoratio occastorum per singulos annos sit. Impossibile est enim sanguinos taurorum et hircorum auferri peccata. Ideo ingrediens, mundum, dicit: ΙΙostiam et oblationem noluisti, corpus autem aptasti mihi . Holocausta et pro peccato non tibis placuerunt. Tunc dixi: Ecce venio. In capite libri scripstiam cst de me, ut suciam, Deus, Voluntatem tuam. Supe-hrius dicens, quod hostias, Oblationes, et holocaustomata, set pro peccato noluisti, nec placita Sunt tibi lute secundum, lego misseruntur. Tunc dixi: Ecce venio, ut faciam, Deus,
s voluntatem tuam, aufert primum, ut Sequens statuat nVides rursus abundantiam Una est, inquit, haec hostia: illae autem multae. Ideo enim nec alida', quia sunt multae. III. Quid enim, dic quaeso, opus erat multis, cum una sussiciat Propterea multae, et quod semper Osserantur, ostendunt eos nunquam mundari. Sicut enim medicamentum cum fuerit validum, et efiiciens sanitatis, et valens omnem morbum propulsare, semel impositum ellicit uni versum. Pergo si Semel impositum consecerit universum, vim ejus ostendit, quod non amplius imponatur, et hoc est olus opus quod non amplius USUrpetur. Sin autem semperimponatur, Si perspicuum quod nullam vim habuerit: os Donim virtus modicamenti, Semel imponi, et non saepe.Ιia hic quoque Cur tandem iisdem semper curantur hostiis Nam si essunt liberati ab Omnibus peccatis, non sterrentur hosti e quotidie : erant enim constitutae ut semper ossurrentur pro populo universo, et Vespere, et interdiu. Erat itaque id quod fiebat, peccatorum accusatio, non Solutio : accusatio infirmitatis, non ostensio virtutis. Nam
407쪽
quoniam prima nihil valuerat, alia quoque osserebatur et quoniam ipsa nihil essiciebat, rursus aliara et ideo illa erat peccatorum con Victio. Atque quod offeratur quidem, arguit peccata quod autem semper, arguit imbecillitatem. in Christo autem contra Semel est oblatus, et in perpetuum satis suit. Ac recto dicit Exemplaria ergo solium habent typum, non virtutem Sicut in imaginibus siguram hominis habet imago, non virtutem. Quo sit ut Verum otsigura habeant inter se liquid commune : par est enim
sigura, Virtus inutum nequaquam. Ita oliam in coelo et in tabernaculo erat enim par typus erant enim Sancta;
virtus autem, et alia non eadem. Quid est: Ad destit stionem peccati per hostiam suam apparuit Θ, Quid si destitutio Abrogatio, contemptio peccatum non habet amplius fiduciam. Dostitutum enim et peccatum: UO- modo λdebebat poenam suscipere non Suscepit autem Hoc est, vim S passum. Quando Xpectabat ore ut omnes domedio tolleret, ipsum est de medio sublatum. Por hostiam suam apparuit, hoc est, manis Status est, ad Deum accessit. Non enim quoniam sacerdos hoc saepe facit in anno, putes hoc utcumque et non ob infirmitatem fieri. Si non ob infirmitatem, cur fiebant sublatis vialneribus, non opus esset modicamentis. Propterea jussit, inquit, semper asserri propter infirmitatem, ut peccata revocarentur in memoriam.
Quid veroPannon nos quotidie osserimus Posserimus quidem,
sed eius mortem revocamus in memoriam; et ipsa una est, non multae. Quomodo una est, non multae PQuoniam semel fuit oblata, sicut illa fuit in sancta sanctorum. Hoc est si aura illius, et ipsa istius. iam dem enim semper Osserimus non nunc aliam, cras aliam Uem, sed semper eamdem Quamobrem unum est sacrificium propter hanc rationem. Quoniam
multis in locis offertur, multi-ne sunt Christio Nequaquam,
sed unus ubique christus qui et hic est lemis, et illic
408쪽
pl nias, tanum corpus L ergo hillis in locis oblatus Unum est corpus, et non multu corpora ita tiam unum est sacriscium Pontifex noster illo est qui illam obtulit hostiam, quae nos mundat. Iliam nunc quoque osserimus quae tunc sui oblata, quae non potest consumi. Hoc si in recordalionem ejus quod tunc actum est et Hoc enim sa- scite, inquit, in moam commemorationem . sinon aliam hostiam sicut pontifex, sed eamdem semper facimus, vel potius sacrificii facimus commemorationem.
IV. Sed quoniam memini hujus sacrificii, volo pauca vobis dicero, qui mysteriis estis initiati, quae mensura quidem sunt pauca, magnam autem habent vim et utilitatem. on enim sunt nostra, sed divini Spiritus quae dicuntur. Quid est ergo Multi hujus sacrisci semel lolo anno sunt participes alii autem bis alii vero saepe Ad omnes ergo habetur oratio, non soliam ad eos qui hic sunt, sed ad eos etiam qni sedent in deserto. Nam illi semel in anno sunt participes, saepe etiam post duos annos. Quid ergo, quinam erunt nobis magis accepti, an qui semella qui saepe an qui raro Nec hi, nec illi sed ii qui cum munda conscientia , qui cum mundo corde, qui cum vita quae nulli est amnis reprehensioni. Qui sunt huiusmodi, semper accedant; qui non sunt hujusmodi, ne semel quidem. Quare Quoniam sibi sumunt iudicium, et con demnationem, et supplicium. Nec mireris. Sicut enim nutrimentum quod natura vim habet nutriendi, si in eum inciderit qui malis cibis ot humoribus est plenus, omnia perdit et corrumpit, et morbi sit occasio cita etiam haec veneranda m7steria. Fruoris mensa spirituali, mensa r gali, et iterum os tuum Iulo inquina. Ungis unguento et rursus imples foetores Dic mihi, cum post annum es particeps communionis, existimas-no quadraginta dies tibi
409쪽
suisicci' ad ona undationem peccatomim totius temporis Pet cum rursus prpelorierit hebdomada te dedis prioribus Dic mihi, si cuna pia traginta diebus a longo morbo Convalueris, rursus te dedas cibis illis, qui morbos procreant, non etiam priorem perdis laborem Nam si mulantur quae sunt naturalia, natillo magis quae nostri sunt instituti et liberi arbitrii. Ut exempli causa, natura videmus, et sano Shabemus oculos sed oppo a mala habitudine laeditur nostra videndi facultas. Si ergo mulantur naturallia, an- non Ulto magis quae nostr sunt liberi arbitrii Quadra ginta dies tribuis sanitati animae, fortassis autem nec quadraginta, et te Duum placasse expectas JocariS-ne,
homo Haec dico, non ab uno eodemque annuo CCeSSuVOS arcens, sed volens no perpetuo ad Sancta accedere. Propterea acclamat cliam diaconus, tunc sanctos Vocans, et per hanc vocem in omnibus ea quae sunt reprehendenda Considerans, ut nemo accedat non praeparatus. Sicut enim in uno grege, in quo multae quidem Vos sunt Sanae, aliae autem plenae sunt scabie, necesse est oves eas quoque
arceri a sanis Lita etiam in Ecclesia quoniam aliae quidem
Oves sunt sanae , aliae ver male assectae, per hanc vocem
has arcet ab illis, in omnem partem obiens, per hanc
vocem valde terribilem sacerdos sanctos Vocans et trahens. Nam quoniam seri non potest ut homo norit quae sunt proximi Quis enim, inquit , o hominibus nosvit ita sunt hominis , nisi spiritus hominis , qui est in homine Emittit hanc vocem OStquam peractum sui sacrificium , ut nemo in Considerate nec temere ad hunc sontem accedat spiritualem. Nam ingrego nihil enim vetat quominus eodem ruPSUS Utamur exemplo in morbidas quidem intus incliadimus, et detinemus in tenobris, et cis aliud damus nutrimentum, Don
410쪽
permittentes ut purum hauriant aerem, nequo Ut herba escantur incera, neque ut a sonte qui est soris bibant. Ergo hic quoquo vox ipsa est instar cujusdana vinculi. Non potes dicere bl csciebam, ignorabam hanc rum sequi periculum. tquo maximo quidem hoc protestatus cst Paulus. At dices : Non legi Ilo non est excusatio, Sed accusatio. Quotidio ingrederis Ecclesiam ct hoc adhuc
ignoras PV. Caeterum ne hoc possis uti praetextu, ea de causa magna voco, terribili clamore, tanquam praeco, manum tollens in altum, stans excelsus, et omnibus danis estus, ct in tremcndo illo silenti vehementer vociferans alios quidem oeat, alio vero arcet sacerdos : non hoc manu faciuns, sed lingua clarius et opertius quam manu. Nam vox illa in nostras aures incurrens tanquam manus , alios
quidem expellit et oiicit, alios autem introducit c sis lit. Dic mihi rogo, in Olympicis cor laminibus nonne ibi
Praeco magna et alta voco clamans , et dicens : Numquid aliquis cum accusat, sil-ne Servus, aut stir, aut mulis moribus P Atqui illa certamina non sunt animi, ne niorum, nec mentis, sed roboris et corporis. Si ergo ubi est cxercitatio corporum, instituli ci volitia talis magna sit inquisitio, multo magis hic ubi tota est animi decertatio. Stat ergo nunc quoque qui est apud nos praeco, non uram quemquo capite tenens et adducens, sed omnes simul interno capite detinens; non alios ipsis adlubet accusato
res, sed ipsos sibi ipsis. Non enim dicit : Num quis cum accusat Sed quid Num quis se ipsum accusat iam quando dicit: Sancta sanctis, h0 dicit : Si quis non est
Sanctus , non accedat. Non Solum , inquit, a peccatis pia PHS, sed etiam sanctus Sanctum enim non facit solum
liberatio a peccatis, sed etiam privsentia Spiritus, et bonorum perum copiae. Non solum, inquit, volo V0s a