장음표시 사용
51쪽
a priaesentibus discet Imperatore clari si mriri dari lentoriorum opifex. Nullus romanus immiti topria abo asso e . lus est honore Verum imperator illo lais lici vi nudi hic vero urbis medium occupat, ut ii as et Onians
his de suturis quoque crede. Si hic ubi pelle lydnrem
batur, lantum con Sectitus Si honorem, Cum en
erit Si ubi tentoriorum opifex erat tam clarus fuit, Cum venerit solaribus radiis fulgens, quid erit Si post tantam
vilitatem, tantam assecutus est magnitudinem, Cum Venerit, quid consequetur Num potest ipsa rerum Veritas vitari Quem non illud moveat quod lentoriorum opifex, cum honore superaverit, qui 3gis quam omnes imperato. res honoratus suit Si hic supra naturam multa facta sunt, multo magis in futuro. Crede, o homo, praesentibus, Si nolis credere suturi credo iis quod videntur, si nolis in visibilibus credere. Imo potius credo iis quae videntur ita eniin etiam iis quae non videntur credes. Si nolis,
opportuno tibi dicatur illud postolici mundi nos su
mus a sanguine Vestro : Omnia enim contestati vobis, sumus nihilque omisimus quae oportui dicet e , s vos sani vobis ipsis imputate gehennde supplicium. Nos autem, o silii charissimi, Pauli imitatores Simias, non Secundum sidona tantum, sed etiam secundum vitam. Ut coelestem gloriam consequamur, despiciamus braesentem gloriam : nihil nos praesentium allicia : contemnamus visibilia, ut coelostia adipiscamur; imo etiam per haec illa consequemur; sed scopus noster Sit illa potissimum consequi, quae utinam omnes Obtineamus gratia et benignitato Doni in nostri Jesu Christi, cui cum patre et Spiritu sancto
gloria, imperium, honor, nunc et Semper, et in saecula speculorum. Amen.
52쪽
Fidolis sermo : nam si commortui sumus, et convivemus si sustinem iis, et conrognabimus si negaverimus, et ipse negabit nos. Si non cr dimus, ille fidelis permanot: negare enim se ipsum non potest. Haec ad mono, testificans coram Domino. Noli verbis contendero, ad Di hilum enim utile ost, nisi ad subversionem audientium t.
I. uult ox infirmioribus fratribus, fido vim abdicant:
nec spei dilationem serunt. Praesentia tu erunt, et ex his de suturis conjiciunt. Quia igitur praesentia haec orant, mors, supplicia, vinculii; ille vero dicebat ipsos ad vitam aeternam esse venturos vix quis id credere poterat; sed sorte dicebant, Quid dicis cum vivo morior, et cum o rior vivo In terra nihil mihi promitiis, et in coelo dabis pQuae parva Sunt non das, o in agri praestabi. Ut ne itaque quis alia cogita rota non ambiguum hac de ro profert Sermoni apparatum, quem jam coeperat, ct ejus indicia dederat. Illud nim, Momor esto Christum Jesum restar rexisse a mortuis hoc est, quia post mortem re, Urrexit. Nunc vero hoc ipsum declarans dicit Fidelis sermo, quod qui vitam coelestem consecutus fuerit, aeternam quoqUE Obtinebit. Undouam doli. Quia 4 Si commortui sumus, a inquit, et convivemus h Dic enim mihi : si in asperis et
53쪽
laboriosis conam unicamus illi in bonis non leni P At id noli om quidem saceret, ut eum qui secum mori et siligi delegisset, si quando ad quietem veniret, negaret ipsum sibi consortem fuisse. Lbi autem commortui sumus Eam
mortem dicit, quam per laVacrum, et eam quam per passiones subimus. it enim , . Mortem Domini in corpores nostro circumferentes s et, a Consepulti sumus ei pers baptismum a et, si Vetus homo noster simul crucifixus nest; et, Complantati facti sumus similitudini mortis ηEjus . ii vero tentationum mortem magis insinuat. Nam in lentationibus aliquando hi ec scribebat. Hoc autem vult significare : Si propter ipsum mortui Sumus, an non propter ipsum vivemus Hac de re non ambigi potest. Si sustinemus, inquit, et conrognabimus. η Non simpliciter dixit, conregnabimus sed , si sustinemus : ostendens non satis eqso semel mori quotidie moriebatur Beatus hic. Sed multa patientia est opus, qua maxime egebat Timotheus. Ne mihi, inquit, priora dicas, sed an semper sic assectus sis. Deinde ex alia parte hortatur; non a bonis, sed a malis. Si enim eorumdem consortes forent improbi, non esset haec consolatio. Et si qui sustinerent, essent conrognaturi, qui Vero non sustinerent hoc Solum paterentur 'lito non conregnarent, grave certe thid esset plurimos tamen non tantum morderet. Ideo quod terribilius est dicit. Si negaverimus illum, et ipse negabit nos. Ergo non in bonis tantum, sed etiam in malis retributione erunt.
Is ver quem ille negaverit in regno suo quid passurus sit cogitate. Qui me negaverit, inquit, negabo illum et ego .s Non par est retributio, etiamsi ille hoc dicere videatur. Nos enim hominus sumus qui negamus, illo vero Deus est. Quantum vero sit discrimen Deum in lor et hominem,
54쪽
II. lio tuti nos inde laedimus cille se nihil laedit, ne quo nos .Pqi i'u QS sumus. Ideo subjungit hoc declarans , et Si,n00 credimus, ille fideli permanet negyruenim si ipsum
a non ullos l. v Id est, si non credimus cum reSurrexisse
nihil indi luditur ipse crux est, sirmus est, sive dicamus, sive non . Si ergo nihil a nobis negantibus haeditur, ob nihil
aliud consessionem nostram exigit, nisi ad utilitatem nostram. Illo nim nobis vel negantibus Io non negantibus, idem ipse manet negare enim se ipsuna non putes I, id est, negar quod sit. Nos dicimus eum non osse, etiamsi res non ita se labeat non habetiam naturam ut non id , ne cha bore potest id est, non potest eo redigi ut non sit Sem per manui ejus substantia somper est. Ne ita lue sic affecti stimus, ac si vo gratificemur illi, vel ipsi noceamus. Deinde, ne quis putet Tinaotheum his opus habere, subjunxit ei de admone iustificans coram Domino. Nolis verbis contendero , ad nihilum nim titilo est, nisi ads subversionem audientium. Iorribile illud est, Deo teste loqui. Si enim hominis testimonium nemo audeat irritum sacere, multo magis Dei. Exempli causa si quis pacta iniens aut testamentum edens , velit de dignos testos vocare, an audebit quis apud extraneum quempiam id deponere Mihirne, o iam si elit timens uni into3tium dem, sibi cavet. Quid sibi vult illud, tosti scans Deum dictorum et gestorum testem Vocat. Noli verbis coiit dure,
ad nihilum enim utilo est. ν Non modo nihil hinc lucri, sed detrimenti plurimunt. Haec igitur ad mono Si despiciant, Dotis ill0s judicabit. Cur aule in monet ut ne verbis contendat Novit rem esse lubricam, et humanam mentem semper litigare et contondere velli . No id sat igitur, non modo dixit non contendendum esse, sed terribiliora proferens subjunxit Ad subversionem audientium sol -
, licite cura te ipsum probatum exhibere Deo perarium
55쪽
, ii eonfusibilem , recte tractantem cibum veritatis'.
tibi quo ut ne erubescat 'riatur. Cur toties de pudore agit quia veris ix illo si naullos puduisso, quod Pauliani videront esse tentoriorum artis cena et de praedicat isthequoque puduisse, quasi ductorii iis pure ut lilius Christu4ophia crucifixus suprdi, a filiis cap posuit chndus erat,
omnia enim stili iro Oli 0rtet. Bieci tractantem Verbum
hyeri lati . IIo api 'si, dixit. fili si nivi illud undiquo trahunt et rapiant, plurini hi ' oris 'tur. Non dixit, dirigent ira, sed , recio raci in pna id e4t Spuria reseca et coetera hujus u odi cum elicia entia multa impe motam pyla, ut in corrigia si , gladi spiritus undique quod superstuum aut alienum es pri P licyti Q np, Pp pcA. et Pr9synnas autena 'cum os itales de is Neque enim hies labunt. Cum eniti si 'idis 'Isim ii quel im si aerit, semper
56쪽
istam, et stibvorterunt quorumdam idem. Recte dixit. Multum proficiunt. Nam hoc solum statim grave videtur esse. Vide autem quanta hinc malu pariantur. Si enim jam resurrectio fuit, non hac solum magna privamur gloria sed etiam judicium tollitur, nec non meritorum retributio. Si enim jam resurrectio uit, retributio quoque suit. Ergo boni aerumnarum et dolorum fructum perceperunt; mali vero non puniuntur; et bello sano, ut qui in deliciis nHillis versentur. Melius esset dicere non Ore resurrectionem, quam jam suisse. Et subvertunt quorumdam si- iidem, i inquit. Non omnium, sed quorumdam. Si enim
resurrecti non est, fides subvertitur. Si resurrectio non est, vana est praedicati nostra, nec Christus resurrexit. Si non resurrexit, neque natus est, neque in coelo aScendit vides- ne quod cum resurrectionem id impugnare videatur, plurima alia gravia secum trahat Quid igitur, inquios, nihil faciendum pro iis qui subvertuntur Sed, firmum undamentum Dei stat habens signaculium hoc cognovit Dominus qui sunt ejus, et discedat ab iniquitates omnis qui nominat nomen Domini . III. Ostendit eos, etiam antequam Subverterentur, non
fuisse firmos; neque enim primo statim impulsu subversi fuissent: sicut neque Adam ante mandatuin stabilis suit. Qui enim si mi sunt, non modo nihil patiuntur a deceptoribus, sed etiam admirationi habentur. Et firmum, in quit, o liuida mentum est Sic fidei haereat oportet is , qui hujusmodi signaculum habet. 4 Cognovit Dominus, quis sunt ejus a Quid hoc est pax Deuteronomio id aceopit: id est firmae animae stant fixae et immoloe. ndonam illae noscuntur Ex eo quod illo haec scripta habeant in operibus suis, quod a Deo noscantur, et non simul pereant, quod ab iniquitate absistant ut discedat, inquit,
57쪽
, ab iniquitate inuis filii noluinat nomen Domini. IIaec indicia sunt undainenti. Sicut undamentum siruium exhibetur. Ac si quis in lapide inscribat, ut litterae quidpiam significent. Hae vero litterae per Opera exilibentur ciabens, inquit, signaculum istud affixum, Omanis, inquit , qui nominat nomen Domini discedat ab siniquitate. Itaque si quis iniquus sit, non huic nindament haeret ergo signaculi hujus munus est, ut ne iniqua
perpetrentur. Ne ergo signum regium, ne nota deponamus, ne sine signaculo et deformes simus, ut sundamentum si mus, et undamentum firmum, ne circumseramur. Hoc
eos qui Dei sunt indicat, qui ab iniquitate discedunt. Quomodo enim quis potest esse justi Dei, si iniqua operetur, si operibus illum impugnet, si gestis illum contumelia assciat Rursum nos iniquitatem incusamus Drursum multos concitamus hostes Ilaec enim pestis ceu quidam tyrannus omnium anima in Vasit. Quodque gravius ost, non necessitate aut vi, sed suasion et blanditia et gratias habent de tali servitute. Hoc ore grave Si si citim V detinerentur, non amore, cito resilirent. ndutiam sit Ut res suavis esse videatur, cum amarissima sit inde nam amara justitia videtur, cum valde suavis sit A sensibus nostris. Ita enim me amarum esse quidam putaVere, et aliud noxium cum voluptate perceperunt. CauSa autem
non ex rerum natura petitur, Sed ex perversitate male a
sectorum. Cogita quid sit animae nostro judicium. Nam Statera, si lancem habeat vacillantem, pondera uste non profert. Anima quoque si lancem non habeat spinam et legi Dei infixam , de rebus probe judicare non poterit: sed circumseretur et trahetur. Etenim si quis accurate scrutetur, multam videbit iniquitatis acerbitatem, non inpatientibus tantum, sed et in agentibus, et in his magis. At nondum de suturis, sed de praesentibus disseramus.
58쪽
An non ii pugnae, illi unalia, convicia, invidia, maledicta liuid his acerbius Nonne odia, nonne bella Ilonne accusationes Nonne conscientia nos frequenter flagellato moidet Vel luna, si fieri posset, ni uiam iniqui ex corpore extra liere. Videres corte illam pallidam, trementem, pudibundam , anxiam sese damnantem. Etiamsi enim in prol undi uia nequitiae inciderimus, judicium mentis non corrumpitur, Od Stat incorruptum. Nemo autem accedit ilicon illiquitatum esse bona ui, sed occasiones singit, et
nihil non agit ut o verbis culpam dejiciat; sed a conscientia id nun ii iam obtinere poterit. Hi namque et ornatus Verborum, et principum vitia, et adulatorum greges justitiam Obscurare poterunt. Intus autem in conscientia, nihil horum habetur non adsunt adulatores, non pecu nide Uz judicem corrunt pant Naturaliter enim nobis inditum est judicium a Deo. Quod autem a Deo datum usi, nihil tuto patitur. Sed etiam somni ingrati, phantasiae,
et vitium in memoriam si equenter veniens, quietem n OS-tram turbat. Verbi gratia : domum quispiam ab aliquo injuste abstulit; non is modo, cui sublata est, gemit, Sed otiam is qui sustulit, si futuro credat judicio; nam qui
persuaSUS est, Vehemente ingemiscit et lamentatur. Si autem suturo non credat etiam Sic erubescit, et pudoro amicitur tino nullus est homo, vel Graecus vel Jud eris,
vel haereticus, qui de judicio non timeat. V. Etiamsi de suturis non philosophetur, Sed praeSentia timet, ne se Deus in pecuniis mulctet, ne in siliis, ne in domesticis, vel in anima. Nam multa saepe alia Deus facit. Quia cnim resurrectionis sides non potest omnes ad Sanam mentem reducere, hic etiam multa ejus justi judicii Signa praebentur ille avarus silios non habuit illo in bello cecidit, alius corpore mutilatus est, alius filium limisit.
Ilaec in phantasia volvens, in terror perpetuo vivit. Neβ-
59쪽
citis quanta patiantur injusti Annon haec ii corba sunt 3 Etiamsi vero nilii tale esSet, anti On Omnes ipsum damnabunt an non onmes odi liabent O aversantur Annon omnes brutis irrationabiliorem esse dicunt, otiam ii qui injusto agunt Si enim se ipsos damnant, mullo ni agis alios, rapiorem , a Varum , pernicio Sum oppellanius. Quid igitur suave habet nihil aliud quam quod majorem sollicitudinem habeat pro illorum custodia, quod majori cura teneatur. Quanto enim plures qui Conges Serit opes, tanto majorum sibi igilantiam apparat. Quid vero memorem maledicta eorum qui injuste deduntur quid supplices libellos Quid si morbus iii gruorit ' non potest enitam, Non potest aegro tu , etiam Si omnium impiissimus sit, non illa
curare C animo Oi Saro, qti9ndo nihil potest succre. Quandiu nim iii firmus anima Voluptatibus delinita, quae tristia sunt non fort. Cum autem X Orpore eXitura St, tunc
illam major timor excipit, utpote quae ad ipsa iudicii limina venerit. Nam latrone in carcere degentes, absque metu vivunt quando autem ad Veliam sistuntur, solvuntur
motu q) Cum enim mortis formido instat, quasi ignis
Omnia amovens, ni Inam philosophari cogit, et de suturis sollicitam esse. Nulla tunc adest pecuniarum Cupiditas. nullum avaritiae studium , nullus Corporum amor. Ilis laque nubium instar amotis, judicium jam liberum purumque est, succedente dolore duritiemque emollio niti. Nihil enim philosophiae ita contrarium est ut deliciίu ut contra aerumnae sunt adiltilosophiam opportunae. Consideres velim qualis tunc avarus erit: si Hora, inquit, aflictionis, soblivionem facit abundantis voluptatis. Quo animo erit cogitans eos quorum bona diripuit, quos in justo laesit. quorum facultates praedatus est quo animo erit, quando alio cernet avaritia sua frui, se vero mox poenas daturum PFieri enim nequit, ut incidens in morbum, haec non SUS 4.
60쪽
niri vido ut . si x hac vita discedere, tu id non patietur λEt hἰe opii doni in hac vita. Qua vero illic sutura sunt,no explicari luido in possunt. Hi 3ntum supplicium, quantae
pii 'nat, ilia et in in orni 'nia. I DC nos dici uitis, Qui habet, aures uti diundi, audius . . Si up ea de re loquimur, Olonises qui l uti lic ue, Od coacti Vollo intis oti immo initium pii deni ibi uni pro se mea vel si fieri non posset, alte uapulva adhibitu medicitia vos ad stini talem reducere Sed civin vos in i Orbo p ri, tu i Otis , sol tili se illi boralis animi Ossol absistori a ni dici Ossicio, ni ad immanitas et crudelitas osset. Si enim medicos cum de corporibus aegrisdi' per alit, rogamus dicentPS, O, circa to, ne e ligas, Sedus 'io Id xtremum id litum , quae tua Sunt proferre ne desistas, an non iam homi Agis nos ipsos concitu bimus Fortu sis enim cuni ad ipsas lithri portas onerit, et ad ne
pii lia tintilia, esipis Core potorit, e Cr ari convaleScere, o vitam et inam capessere. Quot enim , cum decies audissent, nec quid Sensia porcepissent, demum ex una conci in ' conversi sunt Irtio non ab una Hicetinim in docem illis fili sensu allic Orentur, tamen hi rati sunt', ac de Dium fructum totum decerpserunt. Siciat enim arbor, de revi ictibus acceptis, nec hu,sa, demum uno impacto decutitur, ii On uno ictu dejecto, sed postremi gestum decem
aliis quoquo ascribitur. Et qui ad radicum respicit id no- it qui aut Om superno et ex tiunco id videt, nihil similo potest conspicule ita ot hic. Et :Ppo cum in dici complures plui iuri attulere medicamenta, nihil profecerunt. denumque accedens alius, lotum curavit neque tamen illius est totum iis sud otium Oiliati qui prius morbo