장음표시 사용
541쪽
quit, rectos facile, id est, lecto anabulato. Hic dicit de ipsis cogitationibus lecto zmbulato, hoc est, non dubitantes. Si enim disciplina est ex charitate, si incipit a cura, si desinit in ,onum sinem De hoc et per res, et per verba, et per omnia ostenditur, cur ignavi os lis et remissi 'Tales enim sunt qui animum desponderunt, Di ne suturorum quidem spe confirmantur. Recta, inquit, ambulato ut non Oxtondamini ad claudicationem , o mutemini ad priora. Nam qui currit cum claudicatione, malum invehit. idos quod in nostra sit potestate ut curemur e Pacem, sequimini cum omnibus, et sanctimoniam , sine qua, nemo videbit Dominum Quod dicebat supcrius
4 Non deserentes collectionem , seu Congregationem nos-xtram , is hoc hic quoque tacite significat. Nihil enim ad superandum et Xpugnandum iam faciles facit in tenta tionibus quam osse divulsos. Et Vide quomodo disrumpe aciem in bello et ne laboro quidem opus habebunt inimici, sod os vinctos capient separatim inventos, et ea ratione imbecilliores. 4 Pacem, inquit , sequimini cum somnibus . n iam etiam cum iis qui male agunt hocoliam alibi dicit. Si fieri potest, quod in vobis est, cum omnibus hominibus pacem habent . Quod ad te, inquit,
attinet, pacem ge , pietatem nihil laedens , sed in eis quae pateris ea se sorti et generoso animo. Est enim malorum tolerantia, magna arma in tentationibus. Sic etiam Christus quoque discipulos suos brtes faciebat, dicens: acces mitto vos tanquam oves in medio luporum estote ergos prudentes Sicut serpentes, et simplicos sicut columbae A. Quid dicis, in medio imporum sumus, et sicut OVe nos esse jubes, et sicut columbas Maxime, inquit Ram eum
qui male facit, nihil adeo pudore asticit, ut quod nos sor
542쪽
facto nos ulciscamur. Hoc et nos reddit magis philosophos, et majorem concilia Diorcedem, et illos juvat. At hic vel illo to associi contumelia tu vero eum bonis verbis prosequere. Vido quam multa ex eo sis lucris acturus Malum extinxisti mercedem tibi conciliasti illum pudore asse cisti nihil es passus grave Pacem sequimini cum innibus et sanctificationem. Sanctificationcm , quid dicit Temperantiam, honestatem in matrimonio Sive quispiam,
inquit, non sit junctus matrimonio, Castus maneat, UXO- rem ducat. Sivo sit junctus matrimonio, non scortetur, sed uxore utatur. Nam hoc quoque est sanctificatio. Quomodo Non os matrimonium sanctificatio, sed matrimonium conservat sanctificationem quae procedit a fide non sinens conjungi cum meretrico Matrimonium enim est honorabile, non sanctum Purum est matrimonium , non
tamen praebet etiam sanctitatem, nisi quod prohibet non pollucro eam quae data est a sido et Sino qua , inquit, nemo videbit Dominum. O Quod etiam dicit Epistola ad Corinthios, a Nolito errare neque fornicarii, neque idos lis servientes , neque masculorum concubitores, neque avari, neque lares, neque ebriosi, neque detractores,
s neque raptores regnum Dei possidebunt Quomodo enim qui corpus sactus est meretricis, poterit esse corpus Christi . Contemplantes ne quis desit gratiae Dei: Ne quas radix amaritudinis desursum impediat, et per illam in- qninentur multi Ne quis sornicator aut profanus . a Vides quomodo ubique unicuique communem tradit salutem a Adhortamini vos, inquit, alter altorum per singulosa dies, donec hodio cognominatur . II. No ergo omnia congeratis in doctores ne iis qui praesunt omnia tribuatis. Pot0stis enim vos, inquit, alter
543쪽
couuEΝΥ. IM EPIsT AD ME HBaeos. mou. xxx. 53 salierum aedificaro. Quod etiam dicebat scribens ad hos salonicenses si Alter alterii aedificate, sicut et facilis. . Et rursus Consolamini alter alterum in verbis istis . . Hoc vobis quoque nunc suademus. Ilura quam nos, Si vultis, potestis alter alteri bona sacere. Vos enim longiori tempore inter Os mutuo conversamini, et res vestras alter alterius magis scitis, et delicta utrinque non ignoratis et majorem fiduciam habetis, haritatem, consuetudinem. Non haec sunt autem parva ad doctrinam, sed magni et opportuni aditus in igis quam nos poteritis increparo et exhortari. Nec hoc solum, sed quoniam ego quidem sum unus, Vos autom multi poteritis etiam quotquot estis om- nos esse doctores uamobrem rogo Vos me ne ali 0 atis hanc gratiam. Unusquisque habet uxorem, habet amicum, habet famulima, habet vicinum cum increpet, eum ad moneat. Quomodo enim non est absurdum, pro alimento quidem sacere convivia, et diem habere constitulum, Ut inter se conveniant, et quod unicuique deest implere per societatem verbi gratia sive eundum sit ad unus esseron- dum sive ad prandium, sive sit in aliqno serendum proximo auxilium ad docendam autem virtute ni non hoc
facere Eliam rogo nemo negligat. Accipiet enim magnam a Deo mercedem. t ut intelli: gas, cui quinque credita sunt talenta , is est doctor cui autem unum, discipulus. Si dixerit discipulus: Sum discipulus, in nullo versor peri-cido et communem hanc quam a Deo accepit doctrinae
rationen , nudam absconderit, et non admonuerit, et non dicendi libertate usus fuerit, non arguerit, non suaserit Si potest, sed in terra absconderit: vere enim est terra et
ciniscor quod absconditio gratiam si ergo absconderit, aut propter pigritiam aut propter improbitatem, non eum defendet ut excusabit quod dicat, unum habui alentum.
544쪽
Unum habebas latentii in oportebat alterima asserre et talentum dii plicare. Si adhuc unum attulisses, nullacsset culpa. Neque ni in i sui duo attulit, dixit: Cur non quin quo attulisti Sed cum iisdem dignum censuit quibus eum qui quinque attulit. Quare Quoniam quantum habuit exercuit, nec sivit esse Oliosum, ne quoia iam minus accepit quam cui fuerant tradita quinque la-lonia, propterea sui negligens, nec paucitate usus est ad Olium, nec te oportebat aspicere ad eum qui duo habcbat: im vero etiam ad thim oportebat aspicero et quemadmodum illo cum duo haberet, imitatus os illum cui data suerant quinque, ita te quoque imitari oportebat eum cui duo suorunt tradita. Nam si ei qui habet pecunias, o non impertit, infligitur supplicium : ei qui potest quom OdOCumque proXimum admonere, et hoc minime non facit, quomodo non maximum infligetur supplicium P Illic corpus nutritur, hic anima. Illic mortem prohibes temporalem
III. At non est, inquit, mihi dicendi facultas. Sed dicendi facultate non os opus, non eloquentia. Si videris amicum scortantem, dic ei: Res est mala quam admittis; non te pudet, non Crubescis est enim malum. Ille nescit, inquies, quod sit malima Certe scit sed trahitur a cupiditate. Igroti quoque sciunt aquae frigidae potum esse ma-brin P sed tamen egent iis qui sint prohibituri. Nam quilonetur assectione, non statim sibi in morbo poterit sum-CCre Τ ergo sano opus ad illius curationem; et si verbo non fuerit perstia sus Observa euntem, et retino, orta SSepudore assicietur. Et quid, inquit, juvat si propter me hoc
faciat, et quod a me fuerit retonius Ne accurate scruteris. Interim quocumque modo eum abduc a mala actione, assuescat non ire ad illud barathrum sive per te, sive alio modo cohibeatur, lucrum hinc erit. Cum enim assuefece-
545쪽
ris olim illo non ire, tunc poteris paululum respirantem docero quod propter Deum portet hoc sacere, et non propter homi nom. velis universum simul corrigere non enim poteris, sed sensim et paulatim Si videris cum euntem
ad compotationem et ad convixia plena obrietate, illic quoque laesidipsum et rursus eum roga, ut si vi dori in loaliquem desectum ac vitium, libi opem serat et te corrigat. Sic enim et in se sero reprehensionem, cum viderit loquoque opus habere Ut reprehendaris, et non tanquam Omnia corrigentem, neque tanquam doctorem, sed tanquam amicum et Putrem, opem ferre. Dic ei: Ego tibi pro sui admonens eorum quae sunt utilia, et tu quod in me videris deficiens et vitiosum, coercu ut corrige si iracundum vi deris, si avarum, reprimo, scilicet admonitione. Hoc est
amicitia : sic frater a fratre adjutus, si tanquam urbs munita . Non enim c0medere et bibere faciunt amicitiam: talem enim habent latrones et sicarii sed si simus amici, si vere alter alterius curam gerimus, ad haec alter iteri conseramus ti nec nos adducunt ad amicitiam utilom. Haec prohibent ne ducamur ad gehennam. Neque ergo is qui arguitur aegro serat sumus enim homines, et sunt in nobis vitia et desectus neque qui arguit hoc faciat tanquam ridens et traducens, sed privatim cum lenitate et mansuetudine. Multa lenitale opus habet qui arguit, ut ita persuadeat serre incisionem. Non vides cum quanta lenitate medici adhibent curationem quando runt et secant puulto magis hoc sacere oportet eos qui arguunt. Nam et igne et erro vehomentius reprehensio facit exilire ideo medici magnum ponunt studium ut leniter serant incisio num et quam placidissimo seri potest, eam adhibent, otparum cedentes, et deinde concedentes ut respirent. Sic sunt etiam faciendae reprehensiones, Ut qui arguuntur non
546쪽
resiliant. AEtsi ergo oporteat contumelia ossici, et plagas accipere, non recusenius. Nam et illi qui secantur, valideo plurimum vociferantur adversus eos qui secant, sod illi nihil lioriana spectant, sed eorum solam qui laborant salutem. Ita hic quoquo oportet omnia accre uti litur ad reprehensionem, Omnia derre, inspicientes ad mercedem propositam si Alter, inquit, alterius Onera portate, ut ita, impleto legem Christi . Sic ergo et reprehendentes, et alter alterum serentes, possumus implero aedificationem Christi. Et sic nobis levem facietis laborem, nobis opem serentes in omnibus, et manum P ubentes, essecti partici-pos et socii, et alter alterius Salutis, et Suae unusquisque. Sustineanaus ergo et alter alterius Onera geStantes, et urguentes, ut SSequamur bona nobis promissa in Christo Iesu Domino nostro, cum quo Putri una cum . Saucto Spiritu gloria imperium et honor, nunc et semper ocius aecula saeculorum. Amen.
Pacem sequimini cum omnibus, o sanctimoniam Sine qua nemo videbit Dominum I. Multa quidem sunt quae exprimunt christianismum magis autem quam omnia, et meliusquam Omnia, mutua inter se dilectio et pax. Ideo Cluristus quoque dicit, Pacem η meam do vobis. Et rursus, si In hoc scient omnes quod dis-
acipuli mei estis, si dilexerilis invicem' Idco Paulus etiam
547쪽
s plantes ne quis desit gratiae Dei'. a Tanquam longam aliquam viam in magno comitatu simul conficientibus, videte, inquit,
ne quis remanserit. Non hoc solum qui agro ut vos accedatis,
sed ut alios quoque observetis. No quis, inquit, desit gratiae Dei. Gratiam Dei sutura dicit bona fidem evangelicam, optimam vitae institutionem. Sunt enim omnia Dei gratiae. o mihi dixeris : Unus est qui perit. Et propter num mortuus est Christus. Propter quem mortuus est Christus, ejus curam non uri. Contemplantes, inquit, hoc est,eXacte Scrutantes, considerantes, ediscentes, ut erga infirmos fieri solet, et per Omnia observantes, me qua a
udi amaritudinis sursum germinans impediat . io situm es in Deuteronomio, sumptumque sui a metaphor plantarum do qua, inquit, radix amaritudinis. Quod alibi quoque scribens, dicit, modicum sermentum totam a massam sermentat': Non propter illud solum hoc Volo, sed etiam propter illam qui inde orta est noxam HOC OSt, etiamsi sit aliqua radix ejusmodi, nullum germen sinas
ascendere, sed excindatur, ne suos ructus erat, i non
alios inficiat et polhiat si equa, inquit, radix amaritudi ηnis Ursum germinans impediat, et per illam inquinentur
3 multi. Et merito amarum vocavit peccatum revera
enim nihil est peccato amaritis. Hoc sciunt qui postquam id secoriant, tabescunt a conscientia, qui magnam Susti nent amaritudinem. Nam cum sit amarissimum, perVertit etiam ipsam vim ratiocinandi Ea ni ui est amaritudinis natura, Ut sit inutilis. Becto autem dixit, Padix amaritu dinis. Non dixit, amara, sed, amaritudinis. Nam sieri quidem potest ut radix amara dulces erat fructus, sed iuri non potest ut amaritudinis radix, sons et undamentuu i
548쪽
t ulcem unquam fructum erat. Omnia enim sunt amara, nillil laborat dulce omnia acerba, omnia insuavia, omnia plena odio et abominutione si Et per illam inquinentura multi. Hoc est, ne hoc eveniat, intemperantes et lascivos excindite a No quis fornicator aut profanus ut Esau, η qui propter ullam escam vendidit primitiva sua . Et tibi
fornicator fuit Esaii Non hoc dixit quod fornicator fuerit Esaii, sed id ponitur por oppositionem ad illiad, Sancti-
statem sequimini; scillud vero, si Pro sanus y ipsum spectare videtur. Ne quis ergo sit ut Esau profanus, hoc est, helluo, et intemperans, mundanus, Vendens Spiritia alia a Qui propter unam escam vendidit primitiva sua a Qui hunc a Deo sibi datum honorem propria vendidit socordia, o pro parva voluptate maximum honorem perdidit et gloriam. Hoc proprie ad ipsos pertinet. Hoc est abominandi, hoc immundi. Quare non solus scortator est immundus, sed et helluo, qui servit veniri. Nam iste quoque est SerVUS alterius voluptatis cogitur phira habendi leneri cupiditate : cogitur rapero, millies turpiter et indecoro se gerere, cum sit illius vitii servus, et saepe blasphemat, adeo nultius pretii esse suam dixit primogenituram. Quare temporali curam gerens quietis, pervenit etiam usque ad primogenituram. Itaque Sunt de caetero nostrae primogeniturpe, non udaeorum. Simul etiam et cum eo quod eis accidit hoc conseri, ut hic sero subindicatur, quod primus actus sit posterior, et qui erat secundus factus sit primus. Ille prinitas, propter constantiam et tolerantiam hic postorior, propter Socordiam et negligentiam. Scitote enim quos Di amet postea Cupiens haereditaro benedictionem, repro status est. Non enim invenit poenitentiae locum, quanquam cum lacrymis inquisisset eam .sIl. Quid hoc ost expellit-ne poenitentiam p Minime.
549쪽
Sed quomodo, inquit, poenitentiae locum non invenit
Num si se ipsum condemnavit, si valde eiulavit, cur non invenit locum poenitentiae Quoniam ea res non erat poenitentia : sicut en in nec poenitentiae erat tristitia Caini, ut ostendit acta caedes, ita hic quoque Verba non erant poenitentiae id sit postea ostendit caedes. an ipse quoquo, quod ad animi institutum attinet Jacob interfecit. . Appropinquabunt enim, inquit, dies luctus patris mei,
, et interficiam Jacob fratrem meum . Non aluorunt
ergo lacrymo ei dare poenitentiam. Et non dixit per poenitentiam absolute, sed etiam cum lacrymis non invenit locum poenitentiae. Quamobrem Quoniam non quomodo oportuitigit poenitentiam. Hoc enim est poenitentia , non ogit paenitentiam ut oportuit. Alioqui quomodo haec diceret Quomodo cum segnes et pigri evasissent, eos rursus adhortaretur Quomodo cum claudi facti essent PQ noua odo cum essent remissi et soliati ΘΗoc enim est initium lapsus Mihi videtur subindicare quosdam in eis sornicatores, molle tamen tunc eos arguerora sed singit se ignorare, ut corrigantur. Oportet enim primum quidem
simulare ignorantiam : postea autem, cum perSCVeraVerint, tunc quoque inferre reprehensionem, ne pudorem exuant.
Quod Moyses quoque secit in Zambri et Casbitido Non
invenit, inquit, poenitentiae locum mon invenit poenitentiam. An quod pecca Vit majora, quam Ut eorum agi possit poenitentia an quod dignam poenitentiam non socerit PSunt ergo peccata aliqua majora, quam ut eorum agi possit poenitentia. Hoc est ergo quod dicit : Ne cadamus casu in curabili. Donec uerit solium claudicatio, facile est rectum fieri. Sin autem sucrimus ponitus versi, quid de caetero restabit Cum iis enim qui nondum ceciderunt, sic loquitur, metu eos concutiens, et dicit seri non posse
550쪽
ut qui ceciderit unquam assequatur consolationem. Iis alitem qui ceciderunt, ne incidant in desperationem, contraria sic dicit, si Filioli mei, quos iterum parturio, donec, sormetur in vobis Christus . v Et rursus e ui in logo, justificamini, a gratia excidistis 4 Ecce testatur cos ex cidisse. Nam qui stat quidum, audiens fieri non posse ut qui cecidit veniam assequatur, erit vehementior, et ad standum firmior o stabilior. Sin autem in eum qui ceciderit eadem utaris vehementia, nunqUam resUrget. Nam
qua spe ostendet mutationem Non soliam, inquit, sevit, sed etiam eam inquisivit. Non ergo expellit poenitentiam, cum dicit, et Non invenit poenitentis locum sud os vult
munire, frutosque reddere ac stabiles, ne ruant. Qui cumque ergo gehennae non credunt, horum reminiscantur.
Quicumque existimant pecepta non esse punienda, haec cogitent, cur Esai non est assecutus veniam Quoniam non ut oportuit egit poenitentiam. IlI. Vis videre exactam et absolutam poenitentiam PAudi poenitentiam Petri post Og ilionem. Nam quae Bb eo gesta sunt narrans Evangelista, Et egressus, inquit, Oras, flevit amaro'. Propterea ei etiam vomissum sui ejusmodi peccatum, quoniam quomodo portuit, egit paenitentiam. Atqui nondum oblatum uerat sacrificium, nondum iacta suerat Ostia, nondum sublatum erat peccatum adhuc dominatum obtinebat et tyrannidem exorcebat. Et ut scias quod negatio non tam erat socordiae ac negligentiae, quam eco quod Deus eum deseruerat, erudiens ut humanam Sciret amensuram, et non repugnaret iis quae dicebantur a magistro, neque magis quam alii altum saperet; sed sciret quod absque Deo nihil potest seri, et quod Nisi Dos minus aedificaverit domum, frustra laborant qui aedifi-ycant eam ; Audi quomodo monens et suadens ipsi soli