장음표시 사용
311쪽
ptast illi Adae, quod eum noverat minime serValiurum
nihil autem Deus superfluxim facit ergo non est Scriptura ex Deo. Hoc enim objiciunt, qui Vetus non recipiunt es- tamentum, et has interserunt quaestiones. Vertini hi sua sententia et opinione vincendi sunt. Cum enim ovi Tes tamenti non resutant idem, exemplo stant arguendi, ut Vetus credan quoniam cum ibi divina praecepi et sacta
conveniant, unita auctoris Testamentum utrumque liquet esse credendum. Discant igitur non superfluum, non in justum etiam praevaricatur praeScriptum esSe mandatum.
Nam et ipse Dominus Jesus elegit Judam, quem proditorem sciebat. Quem si per imprudentiam electum putant, divinae derogant potestati. Sed hoc aestimare non OSSUnt, cum Scriptura dicat is Quia sciebat Iesus quis eum proditurus nesset Conticescant igitur repugnatores isti Veteris
XXXIX. Sed quoniam etiam gentilibus, si sorte istud objecerint, respondendum VidetUr, qui exempliam non recipiunt, rationem exigunt accipiant etiam ipsi qua ratione Dei Filius vel praevaricaturo mandaverit, Vel elegerit proditurum. Venerat Dominus Jesus Omnes SalVO sacere peccatores, etiam Circa impios ostendere suam debuit olim a lem. Et ideo nec proditurum debuit praeterire ut ad ver terent omnes, quod in electione etiam proditoris sui servandorum omnium insigne praetendit, nec in eo loesus est vel Adam, quia mandalum accepit, Vel Judas, quia electus est. Non enim necessitatem Deus vel illi praevarica
lionis, vel huic proditionis imposuit, quia uterque si quod
acceperat, CustodiSSet, a peccat abStinere potuisset. De Dique nec Judaeos omnes credituros sciebat, et lamen ait: 4 Non veni nisi ad oves perditas domus Israe . Ergo non in mandante culpa est, sed in praeVaricante peccatum est.
312쪽
Εiqiuod in De suit, ostendit omnibus quod omnes voluit
liberare. Nec almen dico quia prostvaricationem nesciebat suturam, imo quia sciebat assero : sed non ideo pereuntis proditoris invidiam in se debuit derivaro, ut ascriberetur Deo , quod uterque sit lapsus Nunc autem Utprque reda guttur, atque reconVincitur; quia et ille mandatum no laberetur accepit, et hic etiam in apostolatus munus ascitus est, ut vel benefici Dei revocaretur a proditionis assectu simul ut dum alii revincuntur prodesset Omnibus. Non enim consisteret peccatum, si interdictio non fuisset. Non consistente Utem peccato , non solum malitia sed etiam virtus Ortasse non esset quod nisi aliqua malitiae fuissent semina, Vel subsistere, Vel eminero non posset. Quid est enim peccatum , nisi praevaricali legis divinae, et coelestium inobedientia praeceptorum Non enim auribus corporis de mandatis caelestibus judicamus : sed cum esset Dei verbum, opiniones quaedam nobis boni et mali pullularunt: dum id quod malum est, naturaliter intelligimus esse Vitandum, et id quod bonum est naturaliter nobis intelligi mus esse praeceptum. In eo igitur Vocem Domini videmur audire, quod alia interdicat, alia praecipiat. Et ideo si quis non obedierit illis quae semel a Deo praecepta credimus,
poenae ObDOXius aestimatur Dei autem praeceptum non
quasi in tabulis lapideis atramento legimus inscriptum, sed cordibus nostris tenemus impressum Spiritu Dei vivi. Ergo opinio nostra ipsa sibi legem facit. Si enim gentes, quod legem non habent, naturaliter ea , qua legis Sunt, faciunt; ejusmodi legem non habuiales ipsi sibi sunt lex, qui ostendunt opus legis scriptum in cordibus suis opinio igitur humana sibi tanquam Dei locost. XL. Itorum hinc aliam faciunt quaestionem, ut ad invicem mandati ejus, quod diximus in hominis opiniono consistere, hanc ipsam opinionem impressam a Deo nobis
313쪽
tanquam praescriptum di Vinae legi accusent. Noverat, in quiunt, hominem pec Caturum, qui crea Vit eum , et has opiniones boni et mali impressit, annon noverat Ut si dixeris quia non no Verat, alienum a majestate Dei sontias si autem dixeris quia sciens Deus peccaturum hominem, communes tamen opiniones ei boni et mali impressit ut propter admixtionem malorum Vitae perpetuitatem servare non posset, Sicut in illo non praesagum suturi, ita in hoc non bonum cum Significare Videaris. Atque hinc argu mentantur quia non Si Creatura hominis a Deo facia. Nam sicut supra ostendimus οὐ dicere quod non est mandatum Dei, sic et hic dicunt : Non ergo creatura hominis a Deo, quia Deus alii non fecit. Momo aut omopinionem accepit mali, dum a malis praecipitur absit
Dere. η ΗOc Ulem genere alium bonum Deum, alium operatorem hominis conantur asserere. Quibus respon 'dendum est illic secundum opinionem suam. Si enim hominem nolim a Deo sactum, quia peccator est homo, et hoc refugiunt, ne bonus Deus peccatorem fecisse videatur, quia non putant bonum, qui secerit peccatorem dicant utrum operatorem hominis a Deo saetiam pulent. Si enim a Deo factus est ille, ut dicunt, Operator hominis, quomodo bonus Deus operatorem mali fecit patique non bo nus, nam qui peccatorem sacit, non bonus cavendum ne gravius sit operatorem peccatoris secisse. Debuit enim bonus Deus prohibere natiVitatem ejus, qui peccati substantiam habobat inducere. Quod si diciant non essu renitum
operatorem mali, reqUirendum Uirum bonus Deus potuerit inhibere quoquo modo incipientem malitiam, annon potuerit Si nim non potuit, infirmus : Si potuit, ut non sedit, non bonus. Ergo si sibi ista non congruunt, nec
suae sibi haereticorum OnVeniunt opinioneS, requiramusne sorte rationis suerit, qua du a Deus siVe geniti, sive
314쪽
364 si laus nos 11 non geniti illius operatoris siverit malitiam introire ni
hunc mundum, cum possit inhibere. XLI. Itaque servantes unum et eumdem Deum bonum atque operatorem, id si pos Sumus, astruamuS , quod Pa
tio utrique convenuit no accusationis eorum decline
mus invidiam, qui ita dicunt si uomodo bonus Deus,
qui non solum passus est introire in hunc mundum malitiam; sed etiam in tantam confusionem Venire permisit. Verum haec accus alio tunc locum haberet, si ila animae vim et intima secreta mentis in si oret, ut nullo pacto p OS set aboleri, o immedicabilium vulnerum monti atque ani-m: nostrae Virus insideret esset enim aptior hujus que relae locus, quod cum omnia possit Deus, hominem tamen perire sit passus Verum cum Deus nostri miseri OPS QS puendi orroris remedia reservaverit, abolendique Omnis
contagii non aboleverit acullatoni quomodo irrationabile vel injustum est, si permisit nostrum materiale lentari quadam trepidation fragilitatis humanae ut cuneratior postea gratia per poenitentiam dolictorium in hominis rediret assectum, et fragilitatis suae conscius, quod iam facile a
divinorum mandalorum serie oviando trepidaverit, tanquam claVum animo suctuantis uiandala coelestia limeretani iti ero divinae misericol dio plus tribuens quod recepit amissum , et sibi aliquid usurpans gratiae quod reVertatur.
315쪽
An decuera a Deo prceceρ tum honi in de cibo dari et cur in pro 'oneytua Poena ion dictum fuerit, morientini, Sed morte moriemini P XLII. v xc quae sit illa ratio consideremus , quid sit istud, quod cum mandalum daret homini, de illa admira bili beataque vita praescribens, ne contra faciens morte moreretur, de manducando et non manducando pulaverit esse mandandum. Sunt enim qui piliant nequaquam man datum istud convenire coeli et terrae, atque Omnium Creatori nequaquam dignum in collis paradisi, eo quod illa vita similis Angelorum sit. Et ideo non terronum et corriaptibilem hunc cibum sui fuisse possumus aestimare; quia qui non bibunt, neque manducant, erunt sicut Angeli in coelo. Cum igitur in cibo neque praemium sit, quia es ea nos non commendat Deo; neque m 3gnUm periculima sit, quia, Non, quod intrat in os, coinquinat hominem, sed quod exit de , oro Q hvidetur sine dubio a tanto auctore non esse prae ceptum, nisi hunc cibum ad illum propheticum reseras, quia pro magno praemio Dominus Sanctis pollicetur suis :4 Ecce qui serviunt mihi, manducabunt VOS autem Subriolis . , Hic est enim cibus , in quo vita de simitur aeterna quo quisquis fuerit defraudatus, morte morietur. Quando quidem panis ViVus atque Ocelestis ipse Dominus est, qui vitam dat huic mundo. 1ide et ipse ait si is manduca a verilis carnem meam, et biberiti Sanguinem meum , non
316쪽
, habebitis ita in aeternam . arat ergo panis aliquis de quo praescripserat edendum paradisi incolis. Quis illo PAccipe quem dicat : Panem, inquit, Angelorum mandu- cavit homo Est enim bonus panis, si facias Voluntatem Dei. Vis scire quam bonus panis Ipse Filius manducat hunc panem, de quo ait : Meus cibus est ut faciam vo- , luntatem Patris mei, qui in coelis est , XLIII. Iterum videamus qua ratione Dominus Deus Adae dixerit Morte morieminici quid intersit, utrum aliquis dicat: Moriemini, in addat: Morte moriemini. Ostendere enim debemus nihil superfluum in Dei esse mandato. Itaque hoc arbitror. Cum duo sibi sint contra
ria mors et ita, Se Ciandum Simplicem sermonem a Vita
vivere dicimus a morte mori. Si autem geminare velis utrumque, quia ita Vitam facit, dicitur: Vita vixit, sicut habes in lege. t quia mors mortem facit, dicitur: Mortes morietur. Non CS autem Superflua ista geminali est enim vita ad mortem, et est mors ad Vitam quia quis et dum vivit, moritur; et dum moritur, Vivit Fiunt ergo quatuor distinctione , ita ivere, morte mori morte Vivere, vila mori. Cum igitur haec ita se habeant, usus et consuetudinis praejudicium debemus Xcludere; quia usus hoc habet, ut communiter dicatur Vivere, et qui vitae vi
vit, et qui morti Vivit et communiter dicatur mori vel illo, qui morti morituri Vel ille, qui vitae moritur. Itaqueo quatuor illis duo significat, ut dicat viventem Vivere, nec melius deteriusque distinguat, et dicat morientem
mori, nec inter malam et bonam mortem Videatur esse
discretio. Nam indiscreta quaedam vita significatur, qua lis irrationabilium aut etiam parvulorum, et indiscreta
XLIV. Sequestrato igitur usu communi, quid sit vita
317쪽
vivere, et quid sit morte mori, et quid sit vivere morti, et mori vitae consideremus Puto enim secundum Scripturas, quia ita ViVere admirabilem quamdam illam vitam beatamque significet, et hunc Vivendi usum spirandique
munus cum beatae vitae gratia Veluti conjunctum, et qua dam participatione permixtum demonstrare Videatur. Hoc est enim ita Vivere , Virtute iVere, beatae Vitae actus habere in istius corporis ita Contra autem morte mori quid est aliud, nisi cum morte corporis deformitatem significare morientis , cujus et caro communi Vivendi munere defraudetur, et anima Vitae aeternae usum habere non possit Estoliam qui vita moritur, ut qui Vixit corpore, Sed actu moritur suo : quales illi sunt, de quibus ait Propheta De Des hcendunt in infernum viventes . Et illa de qua Apostolus
dicit: e Quoniam vivens mortua est Quartum Superest, quod sunt qui etiam morte ivunt, Ut MartJres Sancti, qui utique moriuntur ut Vivant. Oritur caro, sed vivit gratia mortuorum. Ergo ab Sit a nobiS, Ut participes mortis Vivamus : sed contra participe Vitae moriamur. Sanctus enim nec Vitae istius se vult esse participem, qui ait: si Cupios dissolvi, et cum Christo esse multo enim melius 4 Et alius ΘΗeu me, quod incolatus meias prolongatus est AthDolens lique cum consortia Vitae speret aeternae, istius vitae fragilitate se conlineri. Et ideo possum e contrario dicere, quia etsi ila ViVere bonum St, Vitae tamen vivere ambiguum sit. Potest enim dici quis Vitae Vivere, hoc est, Vita aeternae istius vita corporis militare. Potest eliam dici vitae vivere, hoc est, Vel quemcumque, Vel Sanctum istius vitae habere desiderium corporalis Ut Verbi gratia, si quis ideo honesto putet esse Vivendum , Ut is longa:vilatem vitae bonis actibus consequatur, quales plerique infirmiores sunt, quos hίec ita delectat.
318쪽
XLV Sicut orgo vitae vivere quid sit accepimus, quid
sit morti mori accipiamus , Vel morti vivere. Possunt enim esse qui moriantur morti, et qui Vivant vitae. Nam qui non
ita vivit, ut secundum mortem animae sui viVat, is morti moritur, quia non est obnoxius morti, id est, nexus eum aerumnosse morti amisit, non constringit ur Vinculis mortis odiernae MortuUS OS morti, hoc est, mortulas est pec calo , mortuit S QS poenae Cui contrarium est poenae Vivere,
hoc est, quando quis ViVit ad paenam, Vixit ad mortum. Qui autem moritur ad poenam, moritur ad mortem. Estoliam qui in hac vita positus moriatur ad Vitam , sicut ille, qui ait: si Vivo autem jam non ego, Vivit aulem in mes Christus . , Peccat enim mortuus est, o vivit, hoc Ost, Or in eo mortua est, Sed vita vivit, qui est Domi nus Jesus Ergo bona ita eorum , qui De Vi unt, malaxita eorum, qui peccat Vix unt. Est etiam media vita, ut animantium Cadterorum, Sicut habes Scriptum is Producat, terra animam Vi Ventem Secundum 'sciliis . , Est etiam vita mortuorum, ut Deus Abraham, o Deus Isaac, et Dous Jacob quia Deus mortuorum non St, Sed ViVOPUm. Sunt etiam , quibus communitas est quaedam mortis et vitae, de quibus ait Apostolus dicens , Si commortui estis, , et convivetis. Si enim Omplantali, inquit, sumus simi , litudini mortis ejus , simul et lesiarrectionis orimus : scientes quia Vetus homo noster Simul confixus est cruci; ut destruatur CorpUS pec Cati, Utilira non SerViamus pec-s cato. Qui enim mortuus est, iastificatus est a peccato . Sicut autems guras multas vitae diximus, ita etiam mortis inveniemus. Dicitur enim mors mala, secundum ilhid si Anima, quae e ecdi, ipsa morietur Dicitur et mors
communiter, Sicut habes, Verbi gratia : Quia Adam vixit
319쪽
1ot annos, et mortuus est, et appositu est ad patre suos. Dicitur etiam mors per baptismulis Sacramentum, Sicut habes si Consepulti sumus cum illo per baptismum in morte .s Et alibi: Si autem mortui sumus cum Christin, a credimus etiam quod stinui vivemus cum illo'. i, ides
quia mors quidem appellatione dicatur, sed haec vita sit
Cur hominem Deus non approbari nisi post faciam mulierem; et id maximo quod per hanc ille deceptus peccaveri e itemque cur eadem non do terra, ut Adam, Sed do coSta ejus creata it Z XLVI. TEu alia quaestio, quia dixit Dominus Non , est bonum solum esse hominem riim omnium Ognosce quia in superioribus, ubi hominem sinxit Deus de limo terrae, non addidit: si Et Vidit Deus quia borium est', squemadmodum in singulis peribus suis. Nam si dixisset illic bonuri esse, quia homo factus est, inveniretur hoc esse contrarium, ut hic non esse bonum dico rei, cum in Superioribus bonum esse dixisset. Sed hoc ibi cognosce, ubi solum Adam secit C elerum ubi communiter comprehendit et Virum et mulierem actos, lico no ibi quidem dixerit specialiteri tamen quia postea habes Vidit Deus omnia
320쪽
quae fecit, et ecce erant bona valde evidenter declaratur bonum ess quod o vir sit factus , et mulier. XLVII. Sed ex hac quaestione alia quaesti rurSUS emergit. Quomodo enim quando solus factus est Adam, non dictum est bonum esse factum Adam : quando autem et
mulier ex eo facta est, tunc osse bona omnia comprehensum est y Licet illic omnem laudaverit creaturam, et universitatis creati sit probala, quoniam in homine naturae praedicata communitas est tamen non Videtur otiosum , qua ratione ubi solus factus est Adam, non solum nequaqu3m praedicali boni complacito operi adjecta sit; sed etiam dictum
sit non esse bonum solum hominem cum Sciamus quod antequam stero mulier, non erraverit Adam; postea Veroquam mulier est sacta, prior divinum praevaricata manda tum, etiam Virum suum traxerit in errorem , et incentivum
ejus extiterit. Si igitur vir culpae auctor est mulier, quem admodum pro bono videtur adjecta Verum si consideres quia De universilatis est cura, invenies plus placere Domino debuisse id, in quo esset causa universitalis, quam condemnandum fuisse illud, in quo osse causa peccati. tide quia ex vir solo non poterat humani esse generis propagatio, pronuntiavit Dominus non esse bonum Ohim esse hominem. Maluit enim Deus plures esse quos SalVOS sacere posset, et quibus donaret peccatum, quam UnUm
solum Adam, qui liber esset a culpa Denique quia idem
utriusque auctor est operis, Venit in hunc mundum, ut Salvos saceret peccatores. Postremo no Cain parricidii reum prius quam generaret silios, passus est interire. Ergo propter generationem successionis humano debuit multor
adjici viro. Denique hoc ipsa verba declarant dicentis Dei,
non bonum solum osse hominem. am cis mulier prior peccatura erat tamen redemptionem sibi paritura non