Omnia quae extant opera juxta Benedictinorum

발행: 1830년

분량: 676페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

471쪽

Quod etsi secundum litteram planum Videtur, non tamensa cile colligas, nisi viri sapientis tibi nota sit consuetudo,

qui velut speculatrice Virtute utitur, et ei explorandorum negotiorum gerendorumque praerogati Vam quamdam vide tur committere. Ea ergo Virtus expendit naturas, ut si qua earum sibi vi Cottii committere prosectum, ei possit ad jungere. Communis enim quaedam est bonitas sapientiaeo liberalis et larga utilitatis ita ut quas morigeras sibi

cernit, associet : Ubi autem proposito suo Viderit aliquorum recalcitrare naturam, ebit ad hospitium familiaro sibi revolat et recurrit, quam sapiens et industrius an

quam manu Vadam menti seSlina CXCipere, Omne Coraperiens Uum quo etiam eam ab Sentem tenebat. Nunquam enim Oles Sapiens XSOPS esse propriae VirtutiS.

LXVI. Quid praeterea sibi velit quod tenuit septem diebus ullis columbam, et torum emisit eam nisi ut advertas quod bonum sapientis , optimumque propo Sillim Semper sibi etiam alios adjungere studet, errante Cmon dare, cor rigere vagante. Si quom in principio resilire conspexerit, tamen commutandi ita et corrigendi non desperet prosectum. Sicut enim bonus medicus, etsi tempus medicinae non sit, tamen Visitationis speculam ante praemittit de indonon neglligit justae expectationis Xciabias, et paulisper passionibus cedens , Opperitur facultatem medendi, quaecum fuerit Oblata, suum non intermittit ossicium cita ergo et sapiens verbis ac disputationibus tanquam medicus medicamentis, contrarias curare desiderat passiones. Et quia in omnibus remedio divini favoris utendum est ideo Septem expectavit dies quibus mundus omnis describitur absolutus, et operatori requies ministrata ut x illo auctore omnium sumeretur disciplina Operationis humanae.

472쪽

Columba quare dicatur ad Mesperam regressa cum Oliυ in ramo in ore e item unde aquas defecisse Noe cognoverit e tandem cur eadem columba post dies eptem tertio emiδεα non reversa sit LXVII. AEgongss est igitur columba ad vesperam ha-ηbens solium leae, et ramum in ore suo . 'OD Otiose posuit et Vesperam, et regressam, et habentem oleo solium, et ramulum in Ore suo, ut non fugitantem virtutem arbitreris prosectus suturi, si quos possit acquirereri neque rursus tanquam sine lumine eam suisse cognoscas , et qui busdam tenebris Occultam, sed diurno candor fulgentem expectasse usque ad occasum diei, et sic ad eum regres sam, apud quem etiam Vesperi tenebras habere non posSet.

Folium quoque quod secum detulit, olsi breve illud solium

detulisse videatur, spem eorum, quos sui poeniteret erroriS, etSi non magnam, aliquam tamen significavit. Folium enim sine Virgulto esse non poterat. Ergo quasi germinan iis correctionis, licet non magnum aliquod, tamen VeXit insigno et solium oleae, in qua arbore OliVa generatur, ex qua oleum conficitur, quo materiale hoc lumen fovetur, et tenebrarum fugatur obscuritas. Quid autem magis quam lumen familiare virtuti est Folium ergo et ramuliis in signe est correctionis : correcti autem quasi radicem sui

paenitentiam habet, quae paenitentia non potest in turbidis, sed in iis, qui spiritalem jam sermonem acceperint, germi

nare. In ore quoque non frustra ramulus oleae Videtur esse

Gen. III, II.

473쪽

delatus is quod irtus et sapientia in sermon sui haboat claritudinem, et ipsa statim specie lumen ejus essulgeat, maxime cum pacifica loquitiar quoniam hunc quoque ramulum pacem petentes praeserre consueVerunt. Tulit ramulum, eo quod simplicitas puritate ac sinceritate semina quaedam auribus nostris utilitatis insundit et bonae doctrina virtutis aut ad industriam provocat. et invitat ad praemium bonae sibi conscium disciplinae, aut gerendae paenitentiae, et sequendae conversationis cupiditatem injicit peccatori. LXVIII. Unde et praeterea cognoverit sanctus Noe quia defecerit aqua a terra , sicut scriptum est, OnSideran dum videtur. Primo omnium secundum litteram, quia polluit intelligere utrum siccum, an humidum solium esset assatum. Deinde quoniam non est hujusmodi columba, ut possit fructus latentes sub aqua eruere. Sed utrum illud solium ante diluvium fuerit exortum, an tempore diluvii, conluondum est tibi. Si ante diluvium, vir justus gavisus est fructum de veteri semine reservatum, et inde collegit misericordiae insigne divinae, quod jam diliivium removisset, quae fructum demonstraret, cui non potuissent nocere diluvia. Si diluvii tempore natum est solium, advertit utique justus noVa Semina misericordiae fructis asse coelestis, ut radices arborum Viverent, et quasi resumpta anima scelus germinarent etiaStos, atque in assuetos partus redi rent, quorum indicium praemissa soli demonstrarent. LXIX. Sed hoc alta potius interpretatione collegit, quia Dominus Deus noster quamVis acerbis iniquitatis nostrae ossensus esset erroribUs; tamen anuquae nobis prosapiae patriaeque Virtutis semen aliquod Vel Xiguum reservaret,

ne penitus Operis et Creaturae Uae omne circa humanum

genus amputaretur insigne. Unde et satas ait : Nisi

a Gen. VIII, II.

474쪽

464 AMBROSII ,, Dominus Sabaoth reliquisset nobis semen, sicut Sodomas facti ossemus , et sicut Gomorrha similes essemus , scin alterius nomine Civitatis exprimens caecitatis indicium, in alterius sterilitatem. Ita enim lingua patria Chaldaei nuncuparunt Sodomam et Gomorrham, carcitatem et flerilitatem significantes Merito quo Dominus in hujusmodi specie civitatum amputavit magis humana Vitia, quam puniendos homines judicavit. LXX. Tertio dimittitur colimiba post septem die8,

atque eadem non regreditur. Unde consideremus, ne id quod supra diximus inveniatur esse contrarium. Si verbo quidem collimba, opere autem virtus non reVertitur ad Justum ergo destitutus est Iustus, et defraudatus munere

suo P equaquam. Nunquam enim vir hujusmodi a vir tute disjungitur, nec cum ex ore omittit justitiam, disputationemque alterius virtutis inducit, virtute se exuit, et imitanda aliis aequilate dispoliat: sed vice solis alios illii minat, cum radios suae hicis emittit. Ignis nempe calefacit appropinquantes, ita ut calorem naturae suae ipse possideat. Numquid deficit hix diei, cum totum mundum ilhiminat clarilato labet nossensum cursum Sut in illibalamque naturam. Sic et ista in columbae specie Vir

tus, cum adhuc serveret diluvium , secundum avem tamen in terris secundum Virtutem in hominum passionibus

revertitur ad justum; quia in iniquorum pectoribus Virtus Ut OSSet arrere, non potuerat invenire. Et do iii illo secundo diversorio sui rogredion hostro atque requie Scit. At vero ubi de sorbuoi in dilii via passionum, o auditi verbi

compertaeque doctrinae hirimi studuerint esse con SorteS, jam non Unius patrimonium , sod commune bonum OSSE

incipit disciplina virtutis, o tanquam sapioni id poculum hauritur a plurimis qui ante silientes bibere noluerunt,

Isai. I, 9

475쪽

siciit in servent diluvia in pectoribus Judaeorum et cum aqua coelestis doctrinae exundet, potus eXUberet, non putant esse potandum. Vangelium legitur, Virtus Oxi do Sermone scelesti, tractat sacerdos in Ecclesia. Sod nosorte intra arcam positus solus non possit audiri, interdum et gressus Ecclesiam, ubi Judaeus Occurrerit, monet, exemplum asser coelestium Scripturarum. Claudunt ali res, ne Vel inVitos sons abluat, et verbi dominici humor aspergat. Si qui vero crediderint, currunt ad fonte a doctrinam expetunt, insinuari sibi Evangelium concupiscunt, nec satiantur assiduitate potandi. Ita sonte sapientiae certatim repleri desiderant, quem ante fugere gestiebant.

Quom sontem p Audi dicentem Si quis sitit, veniat ad , me, et bibat. Qui credit in me, sicut dicit Scriptura, assumina de ventre ejus fluent aquae vivae .

Quod alio die imminuta aqua, alio siccata terra memoretur, eo significari justum Joc in duabus generationibus primum fuis3e. Per de=ὶudationem arcin abdicationem corρorem delectationi e rimi. Quare primus Mel secundus mensis, Merni temporis dies dictus. Postremo illFcultas do solio reperto dissolvitur. LXXI. I primo et sexcentesimo anno Vitae Noe, primodio mensis imminutam aquam dicit a facie terrae; in se cundo autem mense Septima et Vicesima die mensis sic Calam terram esse commemorat. Quid sibi vult illa adjectio de aquae imminutione, cum supputata alio superior

LIV. do

476쪽

466 AMBROSII annum conclusisse Videatur, qui annus a secundo mense incipit, et in secundum mensem anni alterius usque progreditur Nisi sorte hic ausi sermam declaratam velimus accipere ut primus annus is fuerit, quo coepit diluvium,

post sexcentesimum scilicet annus primus primus iterum annus et primus menSiS OS SeXCentesimum annum, quando imminuta est aqua a facie terra : eo quod justus in peccatorum generatione, quae propter delicta deleta est, virtute primus erat, et in secunda generatione , quae coepit post diluvium, et ordine, quia primus Secundae generalionis suit, et merito primus evaserat. Recte enim ei honor

desertur qui et primae generationis primus sui et poste rioris principium , qui meruerit et de illa evadere, et isti ad seminatium propagari. Cum enim alii deperissent, solus vitae egregiae merito, et praerogativa virtutis apud Deum dives, non est expertus malitiae corruptelam, per quem factum est ne totum corpus generis humani vel abolitum videretur in terris, vel a Dei abscissum gratia

relinqueretur.

LXXII. Et denudavit, inquit Noe tectum arcae . Cum arcam sicut supra interpretati sumus, pro specie corporis acceperimus, quid sit denudari corpus intelligamus secundum altiorem scilicet sensum Caelerum liquet quemadmodum arca potuerit aperiri secundum littoram. Quid igitur tectum humani corporis sit quod clausum in diluvio fuit, nisi sorte delectationem accipiamus , quae operiebat hoc corpus nostrum, et quasi tegebat per illum Adae errorem Et eo maxime tectis similis aestimatur; quia sensus omnis in capite, inde delectatio quae corpus

omne subjectum habebat. Sed ubi mens justi viri sobria atque integra a corruptione diluvii, divinae cognitionis iussammata desiderio exilire atque volare voluit in supe

477쪽

riora, detexit omnia quae erant impedimento, et speciem Voluptatis, quae quodam operimento caeteras tegebat par les corporis redoperuit ac retexit Ut non solum corpus a servitio dominatricis ignobilis liberaret, Verumeliam ea, quae erant incorporalia, comprehenderet; quae enim non videntur aeterna sunt. Et ideo Iustus quem non videbat Dominum requirebat, corruptelae XSOPS, Upidu deter nitatiS.

LXXIII. Quod autem ait primum mensem vel Secundum, eumque esse Verni temporis diem habes et alibdictum, mi mensis primus erit vobis in diebus anni . Qui enim in gratia primus post periculum, hi recte prae rogativam primi mensis accepit. LXXIV. Nec te autem moveat quod diximus supra solium in ramo repertum post diluvium potuisse generari etsi sub aqua plerumque herbae soleant germinare tamen ut scrupulus Omnis possit auferri, quid magnum si Deo jubente, uno die quo imminuta suerit aqua, Statim ger

minavit et terra, cum idem sit fructuum reparator et coinditor, atque operis sui usum non fuerit oblitus Denique habes et in Genesi statim quod jusserit ut terha herbam pabuli germinaret, et lignum fructiferum cum fructu suo , et latim ejecit erra herbam pabuli, habentem semen Secundum genus, et lignum fructiferum et ille dies unus fuerit, quo haec Deus jussit aut secit. Ergo beneficii sui

Deus non immemor, immemor autem nostrae iniquitatis opus suum ejusdem qua cepit temporis quantitate reparaVit.

Exod. XII, a. - Gen. I, II.

478쪽

Cur Nosi exiret eae arca Dei Pra'ceptum e ectaverit. Quomodo per ordinem quo idem cum suis ingressus atquo egressus describitur, abStinentia generationis necnon ejusdem usus designetur I Demum quid ille ordo spiritali intellectu nos edoceat. LXXV. ea dixit Dominus Deus ad Noe xi do arca, tu, et uxor tua, et filii tui . Itaque recedente aqua et siccata terra, exire potuit Noe de arca Sed Justus nihil sibi arrogat , sed lotum Se diVin committit imperio. Et maxime qui coelesti fuerat ingressus Oraculo, coeleste debuit ut egrederetur, expectare responSum. Verecunda enim justitia est; quia inverecunda iniquitas quod usurpat indebita, nec roVeretur auctorem. LXXVI. Nunc quaeramus qua ratione, quandiu ingrediebantur in arcam, hic ordo sui ingredientium, ut primo ipso ingrederetur et filii ejus deinde eius uxor, et uxores filiorum ejus, quando autem exierunt, Commutatum Sit. Nam scriptum est Exivit ipse, et Uxor ejus, et silii, et uxores filiorum ejus Et littera quidem significat in ingressu abstinentiam generationi , in egressu generalionis usum. Tim enim paler cum diis prius introivit, o silii cum paronte , et poStea UXOP ejUS , et filiorum ejus uxores, id est, non commiscetiar CXUS in introitu , commiscetur in gressu Aperte igitur Velut ordine ipso ingressionis vocem quamdam juStus emittit, tempus illud non osso concubitus, neque deliciarum, quo omnibus immineret

479쪽

interitus. Unde in Evangelio Dominus ait, reprehendens quod temporibus Noe manducarent et biberent, uxores ducerent, et filias nuptum traderent et ideo propter intemperantiam eorum supervenisse dii tum Moeroris igitur tempus illud non laetitia erat. Et inde Justus consorti non delectabatur uxoris, vel illi Justi petebant

copulam conjugalem. Quam enim indecorum, ut quo lempore ViVente morerentur, tunc perituri generarentur PPostea autem recte ad seminaPium caeterorum successit

Usus et cura conjugii, cum diluvium recessit Itaque non viri cum Viris, sed sceminae cum viris Xeunt ut virilis in se interdicta permixtio, permissa autem virilis et inminui legitima sorte conjugii copula Videretur. LXXVII. Sensus autem altior hoc habet : ubi pericu

tum est, Viriles quoddam et sortiores disceptationes menti adhaereant, et eo se meus quasi quamdam tueatur sobolem filiorum , quo tempestatibus et gravioribus passionibus acies quaedam Virilis occurrit. Decurso autem periculo, nillil obest si molliores cogitaliones validioribus opulentur; non ut essceminentur a mollioribus sortiores, sed ut molliores sensus velut quibusdam Virilibus roborentur, cum Omnia consilia nostra ad virtutem , justitiam, integritatem, sortitudinem dirigantur, et quodam Usu seminarioque Virtutum creari atque adolescere possint alidiora consilia. Non est igitur utile, cum Vitiorum aliqua consu

Sio est quae mentem Occupet, serere aliquas Cogitationes, atque generare et parturire mentem. Cum autem Compressae suerint cupiditates, et mens requieVerit, tunc seminario quodam disceptationis accepto, iritales possunto bona opera germinari.

480쪽

Qua de causa Noe aram injussus Deo edisicavit; qui locDeo , et non Domino e quare etiam holocausta e bestiis a Molatilibus mundis obtulerit; et quid sit quod ait Dominus: Recogitans non adjiciam maledicero

terram, etc.

LXXVIII. AE aedificavit, inquit, o aram Deo .

Qua ratione supra Dominias admonuit quae saceret, et secit Noe omni hoc autem quod non admonitus est secerit, sortasse requiratur. Sed utique Dominus non obuit quasinVarus mercedem gratia postularo Justus eam intellexit veram actionem gratiarum esse quae non juberetur, sed deserretur. Itaque nec dilationem passus est. Etenim grata animi virtus passionem dubitationis xcludit: qui autem debitum gratiae ut a se exigatur expectat, ingratus St. Quod autem et Edificavit, inquit, Deo, s et non dixit a Domino, sed si Deo secundum nominis interpretationem, non coacta Videtur haec acti osse gratiarum quasi Domino; sed virtus Justi morigera et girata quasi Doo. Quod imperiale est sequestravit; quod beneficii nominavit. LXXIX. Et sumpsit a hostiis, et a volatilibus mundis, , et obtulit, inquit, holocausta . 'illera videns est, quod ea quae incontaminata sunt, debemus Osferre, in qui bus assectus reluceat osserentis Altior autem interpretatio hoc habeb, quod bestiae mundae videntur Sensus 88B R-

SEARCH

MENU NAVIGATION