Omnia quae extant opera juxta Benedictinorum

발행: 1830년

분량: 676페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

521쪽

ius Victoriam, liberavit opotem. Probatur divisionis assectUS, quando sic amabat nepotem, ut pro eo nec belli decis naret periculima. Quid est, si Numeravit l, HOC est,

elogit. Unde illud non solum ad sciuntiam Dei resertur, Sed etiam ad gratiam justorum, quod in Evangelio dixit Domi

nus Jesus Du Et capilli vestri omnes numerati sunt . a C Og-noVit autem Dominus qui sunt ipsius : eos autem, qui non sunt ipsius, non dignatur cognoscere. NumeraVit autem trecentos decem et octo, ut scias non quanti talem numeri, sed meritum olectionis expressum. Os enim SciVit, quos

dignos numero judicavit sidelium, qui in Domini nostri

Jesu Christi passionem crederent. Trecenios enim et graeca littera significal decem et octo autem summam Y eXprimit. Fidei ergo merito Abraham vicit, non populo SO Xercitu. Denique eos quibus quinque regum arma COSSOPUnt, Umpaucis egressus Vernaculis triumphaxit.

XVI. Sed qui vincit non debet sibi arrogare Victoriam, sed deserre Deo. Hoc Abraham docet, qui triumpho factus humilior est, non superbior Sacrificium denique obtulit, docimas dedit ideo tu ei Molchisedech qui interpretatione latina dicitur rex justitiae, rex pacis benedixit: e Erat enim

sacerdos summi Dei Qui est rex justitiae sacerdos Dei, nisi cui dicitur : Tu es sacerdos in aeternum Secundum hordinem Melchisedech , , hoc est, Dei Filius, sacerdos Patris, qui sui corporis sacrificio Patrem nostris repropiliavit dolictis. XIII. Quantum autem illud quod de praeda victoriae nihil voluit contingere, nec oblatum sumeres Minuit enim fructum triumphi mercedis susceptio, et beneficii arrodit

gratiam Plurimum enim refert utrum pecuni ae, an gloriae dimicaveriss alter mercenarii loco ducitum alter dignus habetur conservatoris gloria. Jure Sanctus de praeda Usum

522쪽

pare aliquid vel ob aliam rectis at ne dicat qui dedit: si uia, ego divitem suci eum D, hoc solum sibi satis osse testatur, quod pastu proeliantium juvenum profecisset. Dicet ali-- quis is Cum ipse Vicerit, quomodo dicit ad rogem Sodomos rum, hil sumam libSle; clam praeda Utique in potestate victoris fuerit Docet militarem disciplinam, ut regi sor-xentur omnia. Sane iis, qui secum fuissent in adjumentum

fortasse sociati, partem emollimonii tribuendam asserit lan litam mercedem laboris.

XVIII. Ideoque quoniam sibi mercedem ab homine non quaesivit, a Deo accepit, Sicut legimus scriptum; si uia post shaec Verba factum os Vorbum Domini ad Abram in , visu dicens : Noli timPre, Abram, ego protegam te, mer-

hces tua multa erit Valdo .s On est serus ad remunerandum Dominus, et cito promittit, o multa largitur; ne infirmos animos per dilationem aliquam subeat poenitentia contempsis S praesentia : et Vellat quadam usuraria largitate compensat, Ut Uberiori restituat ei qui captus non suserit oblatione praesensitam. XIX. Ab ipso quoque Domino mercedem quam positi

tot consideremus. Non divitias Ut Varus OXposcit, non longaevitatem Vitie istius, ut mel ICulosus mortis, non Olentiam ; sed dignum quaerit sui haerodem laboris is uid mihi, inquit, dabis Ego autum dimittor in siliis. Et

infra n uia mihi semen non dedisti, ornacia tu meus, mihi haeres erit is Discant ergo homines conJugia non spernere, nec Sibi sociare impares ne hujusmodi suscipiant liberos, quos haeredes ab re non possint; Ut Voltransfundenda haereditatis contemplatione, si nullo contuitu pudoris moVentur, digno studeant matrimonio.

XX. Sed si Abraho sententia ad corrigendum minus proficit, accipe Poculium Dei hujusmodi condemnantis

523쪽

haereditatem is Non erit inquit, haeres trius hic sed allers qui exierit de te, ille haeres litus orit uem dicit allo rum Peperit nim et Agar siliunt Ismael, sed non ipsum dicit, sed dicit sanctum Isaac. Et ideo addidit et ui xierit de te. Illo enim vere Oxivit ex Abraham, qui legillino conjugio procreatus est. Sed per Isaac Iugitimum silium, illum verum legi limum possumus intelli gere Dominum Jesum Christum, quem in principio Evangelii secundum Matthaeum Abrahae filium legimus , qui verum se Abrahi egessit haeredem, auctoris illuminans SUCCOSSionem, per quem Abraham respexit in coelum, et splendorem O Sle ritalis suae agnovit non minus illustrem, quam stellarum coelestium fulgo claritas. Sicut enim stella dissert a stellas in claritate, ita et resurrecti mortuorum , s Apostolus dicit eo quod resurrectionis sua donatis consortia, homineS,NUOS mors solebat terris abscondere, regni coelestis secis esse participes.

XXI. Quomodo autem Abrahae propago dissus est nisi per haereditatem fidei, per quam C l Comp3Γ3mUΓ, conscrimur Angelis, aequamur stellis P Ideo ait: si Sic orith semen tuum credidit , inquit, Eratiam Deo. Quid erodidit P Christum sibi per susceptionem corporis haeredem suturum. Ut scias quia hoc credidit Dominus ait: Abraham diem meum vidit et gaVisus est scide si Re-hpulatum est illi ad justitiam quia alionem non qυ 2-sivit, sed promptissima fide credidit. Bonum est ut ratio nem praeVeniat fides ne tanquam ab homine, ita a Domino Deo nostr rationem Videamus Xigere. lenim quam

indignum ut humanis testimoniis de alio crudamus, Dei oraculis de se non credamus Imitemur ergo Abraham,

LIV. 33

524쪽

514 AMBROSII ut haeredes simus terrae per justitiam fidei, per quam illo mundi haeres factus St.

Abraham ab adulterii crimine ob susceptum eae ancilla silium defenditum nempe quod ab humana fragilitate

non esset immunis, et tunc Chaldinorum superstitiones iae reliquisset deinde quod in legem utpoto necdum latam non peccaverit postea quod no= libidine, sed amore prolis inductus sit; ubi multa contra adulterium disputantur defenditur ultimo quod illud ipsum myδterium non peccatum fuerit. Ad extremum quo ritur an decuerit circumcisionem institui postea reυocandam, et minimum in Se perfectionis contia

nentem.

XXΙΙ. Ε fortasse dicat aliquis : Quomodo Abraham nobis imitandum proponis, cum de ancilla susceperit silium P Aut quid sibi vult hoc esse, ut tantus vir huic errori fuerit

obnoxius, cujus tanta opera miramur pit ideo ne quodam more navigantium locum hunc quem plerique Vadosum putant, declinasse Videamur, rationem ejus explanare cordiost. Non abnuo quod Abraham de ancilla susceperit silium ut cognoscas quoniam non superioris cujusdamnaturae ac substantiae sui Abraham, sed tinus o nianaeroo fragilitate universorum hominum Denique et de regione Chaldaeorum Vocatus est, quo sup rstitioni Vanae intentos SSe magis quam caeloros accepimus; et ideo

majorem invenit gratiam apud Deum, quia superioribus renuntiavit, ad priora se extendit, ut seqiueretur Deum.

525쪽

Propositus est enim ad imitandum tibi, ut et tu advertas, quod si peccatis renunties, possis emereri Domini misericordiam. XXIII. Movere tamen aliquos potest, quod jam cum Deo loquebatur, et ad ancillam introivit, sicut scriptumost a Quia dixit Sara ad Abram : Ecce conclusit me Dos minus, Ut non pariam cintra ergo ad ancillam meam, ut, silio facias exilia . intitas actum est. Sed consideremus primum quia Abraham ante legem Moysis, o ante Evangelium suit nondum interdictum adulterium videbatur 37 . Poena criminis ex tempore legis est, quod crimen inhibuit: nec ante legem ulla rei damnatio est; sed ex lego. Non orgo in legum commisit Abraham, sed legem proeVenit. Deus in paradiso licet conjugium laudaVerit , non adulterium damnaverat. Non Vult enim mortem peccatoris, et ideo quod praemii est pollicetur quod poenae, non exigit. Mavult enim mitibus prOVocare, quam terrere Saevioribus. Et tu peccasti cum gentilis esses, habes excusationem venisti ad Ecclesiam, audisti legem : Non adulterabis', jam excusationem delicti non habes. Tamen quoniam cum his mihi sermo est, qui ad gratiam baptismalis nomen de derunt, si piis tantum crimen secit, sciat tibi tribuendam veniam ; sed quasi ei qui crimen commiserit, in reliquum lamon abstinendum noverit. Denique illi adultero quam in Evangelio obtulerunt scribo Pharisaeorum, ignovit quidem Dominus superiora, sed ait: si Vade, et amodo vide, no pecces Quod cum illi dicit, ibi dicit. Fecisti onatilis adultorium sucisti catechumenus PGgnoscitur tibi, romittitur tibi per baptismum Vade, et post haec vide n0

pecces. Habes unam Abrahae defensionem. XXIV. Secunda illa est, quod non ardore aliquo Vagae succensus libidinis, n0 petulanti formae captus decore,

526쪽

3, 6 AMBRO811 ancillae coaalubernio con; uga letin post habuit oratia, ea studio quaerendae posteritalis et propagandost sobolis Adhuc post dilixium raritas erat generis humanici erat etiam religionis, no quis non reddidisse debitum Videretur naturae.

Doni quo otio sancti silide hanc causam quaerendae posterilatis habuerunt, o genu deficeret humanum; et ideo publici muneris gratia rixatum culpam praeteXuit. Nec otiosum est quod uxor auctor saeti inducitur ut excusetur maritia S, DO VBSO 3ptu errore credatur simul ut discant in filiores diligere viros, nec agitari Vana suspicione pelli calus, aut invidere privignis, si ipso liberos non susceperint. Uxori bonae cordi erat excusare apud virum sterilita lem suam ; et ne Catis esset Viro quod is liberos non

liaberet, suadet ut intraret ad ancillam. Hoc socii Lia, hoc stachel postea. Disce, mulier, etiam deponere, qui Saepe mulieros in furorem incitat. XXV. Sed et Vos moneo, Viri, maxime qui ad gratiam Domini tenditis, non commisceri adulterino corpori quionim o ungit meretrici unum corpus est nec dare hanc occasi nona divortii mulierilaus. Nemo sibi blandiatur dologibus laominum. Omne Stuprum adulterium est, nec Virotico quod mulieri non licet. Eadem a Viro, quae abii Ore debetur castimonia. Quidquid in eam, quod non sit legitima uxor, commissum fuerit adulterii damnatur crimine. Ergo ad xortistis quid debeatis a Vero , ne qui sacramentis Se indignum praebeat.

XXVI. Accipito etiam alii ut, quia lauiusmodi intemperantia solvit charitalom conjugii, superbus ancillas facit,

iracundas matronas, discorde coniuges, concubinas procaces, inVerecundos maritos. Simul ut de domino conec

porit ancilla spernit dominam suam lanquam dilior partu domina se despici dolet, maritum auctorem injuriarum suarum arguit. Denique ara ipsa marito ancillae suae po-

527쪽

testatem dederat, et postea dicit ad eum Inifariam acci- , pio ego ex te ego dedi ancillam meam in sinium tuum , ubi aulom Videt conceptum SSO, Sprela SUm , inqUit, O - , ram ab ea judicet Deus inter me et te .i Q utus dolor, quam gravis querela sit sceminarum lection exponitu P. Da improvidum et lovem maritum qui morigerari nesciat, et divortii causas exhibet. Sed Abraham Vir modera lus et prudens Ecce, inquit, ancilla tua in manibus luis silere ea quomodo libi placuerit . 1 ualuit enim uxore natenere, quam famulam Nec hoc lamen plenum remediuva. Accepit potestatem irata uxor, et immoderatius ultione permissa utilia P. Quod si Sara moderationem non tenuit,

qua tenebit Ideoque scriptum est ut aflixit eam Sara, set fugit a facio ejus L , Duo sunt quae comprehendit Scriptura ut et domina gravem indignationem exprime ret, et ancillae tumorem ac superbiam. Quod a Jixit eam Sara, ad iracundiam asstigentis refertur quod Agar sugit, contumeliam servili patientia non serebat, quae ihi herilis contubernii indicabat fastigium Lindignata est injuriam, quod induerat insolentiam. Denique interroganti Angelo quo iret, respondit A facie Sario domino meo ego su agio' , t hoc tumoris immodici, ut prius nomen Saraediceret, postea dominam significaret. Illii ad injuriam

praemissum, hoc ad exprossionem personae additum. Non

placuit Angelo ancillae insolentia : c ideo dixit illi illo

η vertere ad dominam tuam lique n0n latuis sutori gelii , si vi suppliciorum Victa fugisset, ct magis reprehendisset Verbera illis saevitiam quam fugi tilis dis es sionem sed ut ostenderet quia tanquam superba fugiebat, ne superba esset dominae, addidit: si Et humilia te sub ma-anibus ejus Opto igitur ut hoc vitium nullus incidat:

528쪽

sed si quis inciderit, discat ancillam suam humiliare uxori suae; ne dum Vult ancillam Vindicare, excludat uxorem. XXVII. Ergo Abraham et linus de populo orat gentili, et causa posteritatis introierat ad ancillama quia uxor ejus sterilitatem suam obumbrare cupiens auctor ejus facti sue rat viro et tamen non otiosum est quod post hoc Deus statim, quia alia ejus opera probaret, vel hujus facti poenitentiam, dixit illi Ego sum Deus tuus, emerere in

conspectu meo, et est Sine querela . quasi adhuc pleno non emeruisset, qui de Speraret Sterilis partum uxoris et de ancilla posteritatem quaereret Esto, inquit, Sines querela, η hoc est, irreprehensibilis; unde te non queratur UXOr, nec quisquam tua facta reprehendat mutat nimnomen, littera addita, ut de Abram vocaretur Abraham lio est, do patre Vario, sicut habet latina interpretatio, vocaretur pater Sublimis, pater electus 'o do patro si reto pater filii Vanus erat cum Deum nesciret electus sactus est post quam cognovit Deum Pater erat cum de an

cilla prolem haberet: sed pater filii non erat; quia non orat ei filius, qui non orat legitimo susceptus conjugio. Peperit Sara, et factus est pater filii Circumcidi jubetur

accepturus veri Seminis haereditatem. Nonne evidenter Circumcisi carnis praeceptum est castimoniae, ut aliquis resecet libidinem carnis, et indomitas luxu ac lascivia responet cupiditatos Etenim circumcisionis vocabulo id praescribitur, ut omnis impuritatis cetor abstergatur, et incentivum libidinis auferatur. Duabus usi sumus desen sionibuS. XXVIII. Tertia quoque est, quam nobis apostoli Pauli tribuit auctoritas, qui ait Illa quae gessit Abraham ut de aiicilla susciperet sobolem, in siguram facta sunt, et secundum

allegoriam dicta allegoria os cum aliud geritur et aliud

Gen. XVII, I.

529쪽

siguratur; sicut etiam ipse Apostolus docet dicens Dis Subs lege Volentes esse, legem non legisti. Scriptum est enim squoniam Abraham duos filios habuerit, unum de an siilla, et unum de libera sed is quidem qui do ancilla,

s secundiam carnem natus est: qui autem de libera, per η repromissionem : quae sunt per allegoriam dicta. Iam haec sunt duo testamenta : unum quidem a monte Sinas in servitutem generans quod est Agar duos populos ostendens de Abrahae generatione manare : Unum Judaeo rum, qui legis Illabis serviat eo quod de ancilla in servitutem Videatur esso generatus alterum Christianum, qui ad remissionem peccatorum coelestis gralia libertatem ac ceperit. Quod ergo putas esse peccatum , adverti PSSomJSterium, quo ea quae posterioribus erant sutura temporibus, revelabantur. Deniquo addidit: Vos autem, fratres, s secundum Isaac promissionis filii . Ideo, inquit, nolite η quaerere per legis ; quoniam non justificatur homo ex

ηοperibus legis, nisi per idem Jesu Christi ut scias quia Christianis dixit: si Et nos, inquit, in Christum Jessum exedimus it justificemur ex fide Christi, et non ex hoperibus legis Ignoscamus ergo quoniam h aec, quae in siguram contingebant, illis crimini non erant : nobis autem erunt, si ad correptionem nostram Scripta CaVere Osimus sed magis id agamus, ut cum simus Derae filii, quae est Sara, ne legis laqueis serviamus, cum Abraham liberam tenuerit, ancillam ejecerit.

XXIX. Quo loco plerosque moveri scio : Si enim bona est circumcisio, hodieque teneri debuit: si inutilis, mandari non debuit, divino praesertim oraculo ' Sed cum Apostoliis dixerit Paulias u Quia Abraham signum CCQ-ηpit circumcisionis ': sutique signum non ipsa reS, Sed al-

530쪽

letius rei est, hoc est, non Veritas, sed inclicium verilatis. Denique ipse exposuit et expressit dicens si Signum accepit circumcisionis, signaculum justitio et fidei . indo non incongruo intelligimus quia circumcisi corporalis signum ci cum cisionis est spiritalis. Ergo signum mansit donec Veniret veritas Advenit Dominus Jesus, qui ait: Ego iam Via, , Ioritas, et Vita . , Quia non partem exiguam corporis in signo, sed totum circumcidit hominem in veritate, signum detraxit Veritatem induxit; quia posteaquam Venit quod

persectum est, quod X parte orat evacuatum est et ideo cossavit circumcisi partis, ubi refulsit circumcisi uni vorsi latis. Jam enim non ex parte, sed totus homo Salva tui in corpore, salvatur in anima. Scriptum est enim si ut viil post me venire, abneget se ipsum, et tollat cru- Cem suam, et sequiatu me' Haec est persecti circumcisionis quia por corporis Oblationem redimitur anima,

do qua ipse Dominus ait: Qui perdiderit animam suam

η propter me, inveniet eam his XXX. Superest illa nunc quaestionis portio, Utrum de huerit pars praemitti, cum esset Ventura persectio. Qui locus facilis est ad di hiendum, si consideremus quibus pars mandata sit, Plibus servata persectio Pars enim mandata Ost secundum legem populo Judaeorum, illi dura cervice, illi infirmo, illi qui Deum suum non cognoVit. Cum ergo partem non potuerit sustinere, quomodo persectionem sui varo potuisso P Ut si puerulim litteris imbuas, a singulis litterarum clementis inchoandum est tibi, ut a singulis apicibus ad syllabas, a syllabis oum per ordinem ad nomina, Orationumque deducas. Nec potest mare quisquam

navigor intrepidus, nisi mi ante in luminibus navigaverit. Denique si quid aut conficiendi itincris, aut levandi

oneris puero clis provectiorique mandaro, numquid e-

SEARCH

MENU NAVIGATION