장음표시 사용
31쪽
Animum rege quo velut compendio vir optimus, et in omnibus
vitae partibus moderatus, omnes suas Virtutes complexus est.
Itaque ad exemplum ejus te componis, Animum regis; hoc tibi gentilitium est et Ratione regis eum novisti enim, cupiditatum et affectuum lupatis aut calcaribus non regi animum, sed frangi vel efferari. Proinde jam alterum symbolum accipe, quem Romanus Sapiens id dicere volui, Vates tibi inculcat: Multos reges; nam sic inquit Multos reges, si Ratio te rexerit. Hisce tuis, et illustrium parentum suoruin vestigiis inssistit etiam generossislsimus et summae spei adolescens D. Cornelius de Jonglie, Toparcha in Osteriant, 'HeerHanstant, etc. alius sororis tuae, jam plus tres annos discipulus et convictor meus, suo merito mihi longe carictimus. Igitur applaudo clare: Fortes creantur fortibus et bonis. Et ssimul libellum hunc, quem prima editione nemini inscripseram, hac altera tibi, Vir Nobilis et Amplississime, cui multis ille nominibus debetur, volens et lubens inscribo, atque Libellum
ipsum, toto suo succo et sanguine meae erga te perennis observantiae monimentum Te jubeo. Vale. Dabam Lugduni Batavor. 1v. Januarii DCLXV.
32쪽
Oratiunculas aliquot, qua juvenis et pene adolescenso Lovanti, ubi Philosophiae Proses rem agebam, ab hinc annos tredecim lusi, dixi, edidi. Et lusi, inquam videor enim hic interdum Poeta videor entheo spiritu instinctus, anhelare subinde verius quam perorare. Hoc tunc juvabat, hoc sors tunc et aetas ferebat Legeram mihi genus aliquod dicendi arduum, abruptum, et quod vitio mihi vertebant adversarii mei Afrum, quod velut e Pythia quadam specu per intervalla detonaret, et tamen plus in sinum reconderet quod acutos tunc et perspicaces censere memini quam fronte mitteret. Solito me stylo et modulatione vocis abdicaveram nec meorum, sed eorum etiam quae ab aliis hauseram, conabar oblivisci. Eos tantum modos orationis, et velut metricas leges, quas ipse mihi dixeram, tenax et animosus observabam. Itaque nihil ab aliis mutuabar, ne a me ipso quidem quidquid depromebam, erat ex penu illa quam mihi recens comparaveram. De aliorum judiciis non laborabam; qui si boni essent, boni consulturos, quae bono dixissem animo; sin mali, alte contemnendo mihi et despiciendos arbitrabar. Hunc ego, qui dictas Declamationes animat, spiritum et ardorem evirare nondum aut sumaminare constitui vivat ibi, et gliscat
ibi Castigavi tamen eum, ne me conniventem patrem, et pro
libus meis usto plus indulgentem dicas crudiora digessi, austeriora mitigavi, quae luxuriare videbantur recidi ad extremum
33쪽
7 etiam, nulla alia causa, solum pro meo jure hinc inde quaedam addidi, dempsi, mutavi; sed totum id modice feci, aut etiam
Nisi quod forte primum Actum hujus fabulae orationem,
quam in auspiciis dixi studiose magis et accurate reconcinnaVi. Et erat operae pretium. Cum enim perversa Scholarum Dogmata a quibus hodie tantum in Ecclessis et Republica turpitudinis et turbarum non e Philosophia a qua equidem nihil nisi beneficum et salutare , sed e perverse Philosophantium affectibus quos ibi Geniorum nominibus insignivi scaturire
videamus promptum jam et expeditum erit unicuique, sive veterum, sive recentium Philosophemata pervolventi, permixtos cum iis errores certis et indubitatis criteriis deprehendere, et delirantes a Rationis ira sententias suis quasque Geniis, a quibus dimanant, assignare atque adeo iis ipssis Geniis Cape canem inurere. Genii enim tres, aut potius quatuor Pantomimus, ango, Dogmatisses, et Gerro , quos nostra illa exagitate insectatur ratio, illi fere sunt qui quum Trojanum infarciunt, quem jam diu fatalem et inauspicatum intra Scholam
Insuper hac secunda editione Libello meo lucernam geminam accendi, Paraphrassim et Commentationem. Sed has in limine tantum habeo; nam quid opus erat faculas illas omnibus locis interponere, et ubique lychnuchos ex fornice suspendere Si recte putas, non fui et hoc aliud quam oleum et operam perdere. Non prodest, inquam, ea res, sed obest perstringit oculorum aciem, obtundit et confundit. Tu igitur sume tibi, quem dixi, ardentem in vestibulo dimyxum, ut videas ubi pedem ponas, et gressum dirigens ea luce penetra jam securus in adyta Libelli Sicut enim generosos et itineribus aptos ac assuetos equos tantisper quidem fraeno ducimus, calcar etiam interdum addimus, donec viam illam, quam conficere decrevimus, insistant quam simul atque institerunt, illi alacres et
34쪽
sponte properant, nec deflectunt, sed institutum iter, 1 non aliud jussi fuerint, perpetuo et recta prosequuntur; sic etiam prudens et cordatus Lector satis habet per primas aliquot Librorum paginas Annotationibus dirigi, Commentario sensum et mentem Auctorum edoceri caetera quid 1bi velint, inter legendum suo marte conjicit et assequitur. Tandem ad calcem rationem subjeci, quam dixi Lugduni Batavorum a duobus plus annis, cum in illa Academia publicas in Logicam Lectiones auspicarer. Si hac ratione perlecta, argumentum ejus apud animum tuum mature perpendas, agnosces postremam hanc rationem primae illius Orationis Te supplementum Gerro enim e judicio, quod prima illa Tragoedia perhibetur, clanculum elapsus ut videre potes hoc libello pag. 56 , hic accipitur et vapulat sed alio schemate, et aliter personatus vapulat. Nam Gerrae ejus non ut Gerrae jam, sed
ut Sentinae et quid sunt aliud ' Hippocrenem Philosophicam
inquinantes spectantur. Hae ibidem Sentinae quatuor deteguntur, Prologus, Prognosis Mapsodia, et nomalia et ades o Hercules, o foetoris et nauseae patientissimus Hercules verus Amor Sapientiae), Augiae illud stabulum ut repurgeS.
37쪽
DICTA IN AUSPICIO QUAESTIONU QUODLIBET ICARUM,
Continet actionem in Seductores Genios Pantomimum praecipue,
Mangonem et Dogmatistam, qui Philosophiae tribunal citantur, fraudis, seductionis, et stellionatus rei aguntur. Quam tetris errorum fumis involuta Mentis Humanae fax est quam spissis dissicultatum fustibus subjicitur Obruta, suffocata, quid multa Τ exstincta non restat nisi tremula, quae fungum ellychnii pererrat, scintilla in Ludibrium quoddam sumus, quamdiu hac sumus scopus quidam sumus, in quem collineant
innumerabiles imposturae. Haeremus, cespitamus inter salebras et vepres, inter confragosa caligamus sine duce hoc deteriore conditione, quod nihilominus, et avidi ad pergendum et creduli unius vicem ducis, vario amplectamur seductores . Sensus nostros non sugillo circumscriptores illi quidem, sed
Ed. r. Quam densis errorum tenebris involuta mortalium mens est quam t0rtis difficultatum nodis irretita immersa carni, confusa, sopita et Xtincta propemodum est illa lucula a Scopus, in quem Ollimant. 3 inter . et V. Caecutimus. 4 quod quandoque nimium credulis officium Ducis praebeat illusor.
38쪽
et singuli stolidi et universi male foederati mutua consilia non raro mutuos astus eludunt patent, tenentur jampridem iis dica scripta, et palam fraudis mendaciique convictis fides abrogata . Sunt seductores alii, versipelles quidam Genii, ad fallaciam et technas nati. Hi non in cute substitere, si1cut Sensus, sed percolati, et medullam subeuntes, ad Animum penetrarunt. His utitur Animus, his, ut carussimis convictoribus, totum se credidit δὴ his non ducitur jam, sed agitur, trahitur, raptatur hos necessarios ei hos ei dominos fecit diuturna familiaritas . Tandem tamen aliquando manifestis
indiciis deprehensi ad igniculum Rationis, amictum illum
quidem eluctantem tamen ex intervallo et irradiantem clarius,
detecta perfidia; ad judices etiam delata nomina ' Acerrimos habent propugnatores Boni duces videntur vanis quibusdam et prurientibus ingeniis , quod interdum ' me offensa seducant longius suspenso gradu ductum obsecuti, praestolantur Eventum; at eventus ille non is scrob aut obex interea micant ancipiti spe, et ipsa periculi trepidatione gestiunt '. Quosdam longa majorum duces hos sequentium caterva patron OS fecit. Superstitiosum hoc genus, cui ne manifestus quidem Antiquitatis error sane sacrario est Novitatum fores audiunt. His accedit Philosophorum vulgus, vecors illud coecae consuetudinis mancipium. Hi communia, quotidiana, pervagata, quae passim apud populum increbuere, cujusmodicunque illassint, ferunt ea quorum insolentes sunt, Xssibilant, explodunt,
Nec duntaxat sensus nostros infamia illa notaverim impostores illi quidem, sed non admodum vafri, non conspirant satis mutuas subinde fraudes detegunt; jam dudum ad Omnia Philosophiae tribunalia citati, de apertis mendaciis convicti, fidem apud sapientes non habent a sistunt ut 3 sed intro ad animum penitus penitusque abiere. 4 His ille se ut fidelissimis domesticis commisit; his non . sed abripitur verius necessitudinem conciliavit longa familiaritas. Tandem tamen et illi. 6 ad rationis crepusculum detecta persidia, insuper ad judices delati. 7 curiosulis quibusdam 8 subinde sed longius; exspectanteventum, qui non nisi scrob aut obex, interea periculo pruriunt.
39쪽
sarcasmis exagitant et dicteriis proscindunt i, His freti patronis seductores, quem fraude sibi arrogarant, etiamnum fraude gerunt et administrant Ducatum , et porro seducunt impudenter
praeeunt passim in Philosophicis viretis credulum illud et sequax ovile. Et sicut Sensus olim, adipati cliens Epicuri, ridiculam suos asseclas devolvit in foveam, dum meridiano sole orientem occidentemque solem ' majorem fateri cogit, quia majorem oculi testarentur st ita et hi pudendis aeque, quos ducunt, imo turpioribus circumveniunt modis nisi frontem illaqueatis perfricuisset publicus ille ganeo et corruptor, os . Seductores hos hodierno die reos ago . Amor-Sapientiae partes hae tuae sunt sedet pro tribunali ' Assistite, quibus a praejudicatis opinionibus ' vacuum pectus, et justam judicum facite decuriam. Vobis judicibus pedum iis extorquebo de manibus, intensum ad viam indicem caeteris digitis aequabo et flectam in pugnum in , insidiosam dexteram usque et usque aventem inseri axillae, religabo post tergum Ducis illa insignia, Ducis haec munia, soli debentur Rationi soli vindicabo Rationi. Sic adversariis, antequam jure cum iis experimur, insultamus Τ, 1 causae confidimus et judici. Habeant sibi sane ad iniqua Vanitatis i , Superstitionis, Inscitiae tribunalia ratiosos patronos; at supremo hoc judice non sperent nisi ferale Theta.
Prodi huc primum antomime Allegoriae, Similitudinum, et Fabularum Geni λδ judicibus te siste. Quid Τ In gremio qI His accedit Philos vulgus, quibus mos est, quia rationem non percipiunt,inassueta quaevis explodere, et sicut vestium formas aut derident aut suspiciunt, prout eas recepti patriae suae mores vel rejecere vel admisere, ita etiam philosophandi rationem; lydius lapis, ad quem examinant veritatem, solere, Vel non solere dici et His r. air impost etiamnum usurpant sibi jus ducatus. sub clientela pinguis. 4 dum solem orientem meridiano. 5 e quod major videretur. 6 ita et hi in paria saepenumero quin et majora quoque propellunt absurda, nisi gravitatem lapsus extenuaret assuetudo. 7 His ego seductoribus hodierna die actionem intentabo. 8 Amor sap. jude esto. 9 a praejudiciis. Io sublatum indicem compellam in pugnum. 1 Sic adu insultamus ante pugnam. Ia curiositatis. cis Pant assimilandi genie sinu.
40쪽
O in t Lo . Charitum educatus, inter Parnassi flosculos lascivire solitus, amoenis Rhetorum spatiis inambulare , ludere natus eras, speciose puer quae te vesana compulit ambitio, munia Ducis, quibus fungendis par non es , assectare Viam praeire vis ad Veritatem; sed quid ad teneros istos pedes inaccessa Naturae tesqua, spinosa hilosophiae nostrae dumeta Genius hic, judices, cum ad omnem et amorphossim inclinat propendetque , tum in anima in animata transformandi longe cupidissimus est . Ipse lapides, ipse silvas, montes, urbeS, fluvio S, VentOS, et quaevis tandem adsciscit in humanam societatem, et jubet homines nobiscum esse. Queri ea saepe, saepe laetari facit, jam amore jam miseratione, iam odio, aliisque impulsa cupiditatibus inducit . Dum animi gratia, dum dicis ergo, inter Poeta ista suos comminiscitur, remitto, concedo, aequi bonique facio 7 dum pro seriis vendicat, malas artes malas artes lVel me tacente , res ipsa clamat Nec est quod ambigat de crimine; si inficias verit, convincam . Age. Cum olim in Gindo fluvio equus aliquis qui Cyro in deliciis i ' erat, submersus periisset nunquid flumini necem illam assignasti i , Pantomime nunquid credulo regi persuassisti, indum lacessere, et injuriis ultro laesam majestatem provocare δ' deo enim Cyrus facibus tuis exarssit in iras, ut continuo jusserit Gindum i in centum sexaginta rivulos, quo nobilis quondam fluvius exaresceret, dissecari. Ha nimis fero corde λβ Xerxes
campis exspatiari 2 quibus impar es. 3 in omnem metam pronus sit. 4 tum vel maXime prurit, ut inanimata quaevis transformet in viventia 5 quin-im lapides, ligna, domos, fluvios, asciscit innia. 6 nobiscum esse doloremiis interdum et questus, interdum laetitiam et risus, metum etiam, spem, et iras attribuit. 7 Dum joco laaec et animi gratia comminiscitur, non reprehendimus dum pro . vend. impostorem non ego, sed. me est quod de altera illa parte disceptet insiciari crimen istud non potest convincam manifeste. Io regi C. imprimis carus. II liuet. 1 nunq. . sensum astinxisti. Is indum hominem esse. I fluvium illum. 15 rivulos dividi. Lubet insaniam irridere: te miserum indum qui ante tam superbe intra alveum tuum decurreras, Pontem