장음표시 사용
481쪽
pANE PIS TEMON. 473tum I)etici, tragies, comici, satyrici, seis Ac ipsi partibiis distincti, mox elegiaci,&utriusque fatyrae scriptores, & iambici, bucolici, asinalographi, epithalamiogra-plii, monodi, epigrammatum' que autores: tum illa obscuriora poematum gen ra, it hyphallicum,mancrus,horimus,lytierses.Et item qualis centaurus ille Chaeremonis, quae communi uocabulo poemata dicuntur riplex autem genus, dramaticon,exegeticon, mixtum. Characteribus autem constant,longo,breui,m
dio florido. Quippe finitimus oratori poeta est ut Cicero inquit sicut numeris adstri ictior, ita uerbis licensior. Reliqua diuinasio est. quae prophetia quom dicitur a nostris. Haec ut ait sacer
Chrysostomus)aut spiritalis, aut naturalis, aut artificiosa, aut popularis, aut da innata est, proiana. Spiritalis ecstasi, uoce,parabola, afflatu, uisione. Visio pipsa triplex: oculis, imaginatione, mente. Naturalis, brutorum, furentium, dommientium. Bruta enim sicut hirundines, formicae, grues, alcedones, etinacii, aduentantem prςsentiunt hyemem. Furor est aut sicuti Plato ait quadruplex: uatum, poetarum,bacchorum, amantium. Visa dormientium, aut intommu sunt, aut somnium. Incomnio phantasma occurrit, quod uisum Cicero appellat, & mpialtes, qui latine incubus dicitur. Somni o, uisio re oraculum, quae citaecere .. τισμου dicuntur. Insomnium diuinatione caret. Ex cura animi, corporis, di fortunae. Somnia uel theorematica, uel allegorica sunt.Haec aute uel propria, uel aliena, uel communia,uel publica, uel mundana: quorum coniectura sit, natura, lege,consuetudine,arte,nominibus,definitione. Qui uero Amnia interpretant usi coniectores dicuntur a nostris. Extantu libri adhuc Daldiani Artemidori, Onirocriticon. Artisciosa est, qua medici, qua consiliam, qua gubernatores utuntur. Nam di medici morborum principia,momenta, fines , praesciscunt: ecconsiliarii quid expediat in posterum coniectant: & gubernatores uentorii tempestatum , praeuident uarietates. Popularis dicitur, quae uulgo nota, sicut hyotnem,dein uer, caeter c, deinceps temporum periodos futuras. Extrema illa eriquae malo adscribitur daemoni, quo genere Pythis Dodon Mesψ sunt,& item dia Dinaculi caeteri: ut homoplatoscopi,ut etiam qui exta pecudum,qui uolatus,qui cantus aut ii, qui monstra, qui toni trus, qui fulgura, qui sidera, qui sortes, qui symbola, omina, au icia, qui sternutamenta, qui mustellarum, qui murium uel sti dores,uel occumis, quic, aures tintinnantes, oculos salientes, soliorum crepit cuia pomoru semina in sublime iactata,bacilla,cortices,nomina imagines, phia las specula, di mille id genus alia obseruabant. Tu illa quo pars damnata in primis,quae uel malos genios consulit,uel deos euocat manis, cuiQ magicae nomen secimus,ut quam Pythones, ut quam profitebantur engastris hori ut item no omantia,sternomantia,secvOmanua,pyromantia, alphitomantia, aleuromanti crithomatia,aeromantia, hydromantia, geomantia,alhagalomantia, tyromantia, gyromantia.Sed di chiromantia, & item coscinomantia, multam id genus alia uana prorsus,re ridicula,quae que iam merito silent i, nos admonent. Dixi.
482쪽
v n poeta Accius Tarenti sorter apud Pacuuiu grandi iam state& morbo corporis diutino asse inra,multo ipse iunior diuerti c. set, est tragoediam suam, cui Atreus nome eu, desideranti lecti tasPt: dixisse Pacuuium serunt, canoru quidem illud scriptora, ac poetici spiritus magnificentiam laudare se, duriora tame illa,
paulo , acerbiora sibi uideri:at 3 Accium id quide ita se habere
respondisse,ne' se ramen poenitere, 'uippe qui meliora se deinceps siripturum speraret ingenia enim humana prope uti poma esse, quae si duriuscula,aegustatu
acerba gignantur,tempestiud tamen maturescuhfiunt i mitia, iucunda: sin uoxo statim mollia atin uuida, praecocibus , similia enascantur,prius multo Φ maturescant,uieta fiant, oc putri/atam ingenio tan* pomis relinquendu et I quod ita sa die atm aetate mitificetur. Quorsum nam isthucr inqui . Quonia pleraet proine o Laurenti Medices,humano ingenio similia existuncqus cum ψeciem uiti sae deprauatae, naturae prae se serant,futurae tamen uirtutis indicia,Optims , indo is specimen a sapientibus iudicentur: quale ser an & hoc ipsum sit,quod tuo nuper in filiolo, noliro distipulo iram,quae quide ex increpatione,acceptac, ignominia proueniret, minimer improbandam esse prae me tuleram. Cuius quonia i dicit nostri rationem requisisti,non alienum certer Herit, paucis ea de re in praeses, tia disputare. Nem uero iram hoc tempore laudare propositu sit nobis: quamuis re illam Peripatetici non inutiliter a natura nobis adhibitam putent, utpote quae tum quibusdam ut aiunt)calcaribus fortitudinem incitet, tum uero a nonnullis id quod etiam Aristoteles inquit in ipsius fortitudinis partem reseratur.Sed cum ex omni uitioru genere id certer minimust habendu,quod a rationis orbita in minime: aberret: ira aute, si quidem Aristoteli credere oportet, uel ipsam quodam modo audiat ratione, eiust, quantu in ipsa est,uestigiis insistat,omniu merito uiariorum minimu et se illam credi par est. oniam uero,ut est apud Haccsi,uit ijs nemo sine nascit,aim optimus ille est,qui minimis urgetur, iram prose 'o in puero haud omnino detestabile esse, fatendu est Contra uero asse filo illa animi,quae ira omnino uacet, quam Hργησi η Graeci uocant, haud mihi seeus in puero, in in equo adolescente tarditas,uituperanda uidetur: quippe quae infirma adhue,imhecillain aetate cum a ratione proficisci nequeat,a stirpore certe, at p animi hebe
tudine proficiscatur necesse eu.Nam in queis permulta ec frigida talis est atra ut Aristoteles in Problematis ait 'a stolidi sunt, attoniti,ignaui:in queis permulta eccalida ii perciti ingeniosi,acres,propensi ad omnem excandescentiam.Calorem physici longe magis films naturae consentaneu putant. Cuius prose sto argumentu cum aliis permultis, tum uero ex anni temporibus persipicuerintelligitur. Cum enim soluitur acris hyems, grata uice ueris.&Luoni, mox pulcherrima illa mundi,naturael ornamenta reuiuiscunt,syluae frondibus uesti mitur,eampi floriuhus omnifariam, herbis distingituntur, er quibus oc odorum incredibilis suauititas amatur. Hinc auicularu blandissimis concentibus aer iam serenior demulcotiar,hinc lymphae rivis obstrepunt manantibus, omnia Oculis arrident, omnia a
ribus subblandiutur,prata amicolles,ssuae, comites,serarum oc cicurum omne genua
483쪽
genus, sim praeterea coelum, ipsa ut ita dicam rerum natura, ad pulcherrima,
at m admirandii sui spei iaculum, aures,oculos,mentest couocant: omnia pubescunt,ac lasciuiunt,omnia deni* ludus habet:uenit aestas ut calidior multo,ita scfiugum s inum omnium prouentu uberior. Hanc insequitur autumnus cal catis sordidus uuis quin fortunatum illud Amaltheae cornu, truictuum, pomorisq;
copia scaturiens, diuiti manu gestat. mae tandem omnia extinguit mox glaci iis hyems, canos hirsuta capillos. Sed redeo unde digressus sum: qui illam inqua
affectuum omnium uacationem, quam Graeci uocant, tantopere cx
tollunt, ii mihi non hominis, sed trunci certe, aut lapidis,quae nullia omnino sit, uitam fabricati uidentur. An uero ego eum mihi amplae, at p optimae spei puerit deligam,qui praecipientem somniculosus obaudiat, cui sit auris iugiter uellicanis ea, qui excutiendus manu sit,cui iurgia, cui uerbera, cui faces sint admouendae cInspiciendum in primis Laurenti est,ut est apud poetam: Et quis cui* dolor, uicto quae gloria palmae. Di enim recenti adhuc aetate, ita esset asseeius, ut nem is laude, ne p isnominia moueretur,nihil ab co quic* egregium siperandum fore Lacedςmon 3 iudicabant.At uero Quintilianus magistro xum ille excellentiissimus,eum sibi puerum dari postulat, qui uicitiis ploret ut stoiinsultet: ne* eum in puero lusius ostendit,quippe qui non secus at* haec ipsa, de ilia agimus ira,vegeti cuiusdam animi, ere 'aeli naturae sit argumentit. Quapropter di apud ueteres illos philosophates,ut est apud Plutarchii, in prouerbii iam
iocii concesserat quod dici solet, Iram no habcre, qui mente non habeant. Hinc illud fortasse est,q, cum ex oris habitu, morti quot aspectus Aristoteles iudicat: Quibus inquit, frons lata est, stupidi: quibus roriinda, iracundi sitiit. Manifestuiri Di delicet argumentii, natura quoq; ipsam uci ex oris lineamentis nos admonitosticile nihil tam maxime a stupore differre, ib iracundia. At uero cisim duo diuersi inter se aiseeius, ab uno quasi capite,& fonte emanantes, diuersa quom appella-isone coprehendantur, alter quide qui ut primos impetus remissores habet, ita diuturnior multo, permanentiorin est, radices , altius in animos agit: alter uero acrior quide prim5,8 cocitatior, sed suo sibi tepore placabilior: priore illu quem
Graeci nunc μανιμ,nunc νυγν, nostri uero rancore puto,appellent, illiberalis comtumacisc, naturae signu esse sapientes arbitrans endit enim ad odiu, ad ultione, ad iniuria,ad contumelia. Nem uero is recta ulciscedi uia grassar sed dolo saepius at* insidiis nititur. Vbi maxime: destinuisitu maxime est implacabilis. Si deprocere, exulceraΞ: si supplices, recrudescit: occasioes nocendi obseruat, & t ora, serpit cottidie latius,augescit in dies. Quod , Homericus ille Achilles instat Plutonis portam habebat inuisinn, aliud in pectore clausum, aliud in lingua promispium habeti Altera ut inquit Plautus manu seri lapide, pane ostentat altera: hie in mulierculis, hic in uulpecula, hic in iis qui abiecto sunt animo, prae caeteris uianet Hune diuine Homerus noster in rege regum Agamemnone adnotauit. Ei , deinceps testa quasi analogia plurimorii turpium et uiuoru ac facinorii perpetua sigmata inurit.Hoc nihil tetrius,nihil uirtuti oc bonitati insensius, nihil humano ingenio perniciosius cst. At uero ille alter incitatior primo, seruidior , mox in Placabilior motus animi,quin a Graecis θυμός, a nostris uero excandescentia appeliatur: in iis plerumF eminere uidet , qui ingenuo sunt animo, & liberali, ijdeo ec misericordes,&placabiles prς caeteris sunt, qui ad excandescentia propensiores. Neque uero ii uel in medio irastendi furore a rationis imperio penitus abhor rent: uidentur enim quod praeclarer Aristoteles inquit audire illam quidem, o audire tamisi, ni istitiora praeceserunt more, qui Mitequam totu quod imperatur
484쪽
4 6 ANG. POLITI NIaudierint,excursant prae studio,ac deinceps in agendo aberrant,similesu sunt canibiis qui audito tantum m epitu, prius Q illi an ueniat amicus, considerarint, uenientibus omnibus sine discrimine allatrant. Hic ille est impetus, qui ut Homerus ait bellatorum ammis robur iniicit: hii erubς hunc cornua,hunc classica, hunc militaris illa inuice adhortatio, o cIamor, hunc imperatoriar excitant conciones, hunc ut caeteran5 accesserint unicauere. tas.laudat, & prieci siti irascimim,inquit, & nolite peccare: sol non occidat s per iram uestram: hinc & illa ab Hesiodo laudata edtentio orta est, quae& ad ini tutem,& ad decus capessendum calcar eximium habet: omnem haec ipsa ex antimo mollitie,languore,hebetudinem* omne exterminat Hsc infirmos sopitois animos erigit, di maiores ad rem gerenda ficit. Qii id tu illam in eminiae indolis puero couitiis ignominiaco affecto,iram praeter gloriae re utitures studiu interpretarer Non incusseras puero uerbera,non minis perte Teseceras, uerbis S lacrymas excussisti. Quid plorat Petrulus meus c quid queritur c nempe idipsum se mer quod 3c Myrmidones illi generosissimi Achillis comilitones,quod eius qua animo agitabant,bellicae laudis gloriam non assequerentur. Erubuit, inquit E micus,salua res est. An tu hanc puerilem iracundiam, non eandem esse re pud rem putas Simssima sent ista Laurenti, eosdem si redier aestimentur, pariunt etaehis. Pedissequae sunt,& comites uirtutis.Talem mihi Homerus Achillem efffingit, talem se mihi ostentat pius ille Aeneas, cum immortalitatis splendoris4 stia mulis accensus: Terribilis saeuam nullo discrimine pugnam Suscitat, irarum , omnes effundit habenas. Talis Sc Acheloum Ouidianus Hercules: - Iamdudum lumine toruo Spectat,& accensae non sortiter imperat irae.
Talem denique εc Verginianus ille generosis equuleus futurae uirtutis indolem prae se fert: -Tum si qua sonum procul arma dedere,
Stare loco nescit,micat auribus,& tremit artus: .
Collectum. premens uoluit sub naribus ignem. Quod si cui sorter naturae rationis ignaro, nimis haee irae laudatio absurda esse
uideatur: caetera uolentes concesso us, nunΦ mihi certer hoc extorquebitur, iram in puero ingenuae,erect liheralis* naturae esse argumentu. Accedet anni, literae,disciplinae omnia sent in dies mitiora, ad maturitatem suo tempore ante. marcescat, natura huiuscemodi perueniet. At no Iaudas in aetate iam costanti iracundia Esto,sit etiam flagitioia ac detestanda. Et gladius certer idem, si omitacis manu gestetur, detestabilis uideaturi si ad latus tis,aut imperatoris sit, ut tutis egregii . lacinoris imaginem prae se serat.
Pullulant sa re generoso in animo, instia uirtutibus admixta, non secus ataue uberi solo, cui nodum manuet agricolς accessierit,rubiinnasciantur,ec sentes.N que tamen qui agricolationis studiu insudant, uberem illam sincundi soli speciem probant: Quamuis semihominis uesano gramine tatu Mandragorae pariat flores, minuamin cicutam: Nec manibus mitis ferulas, nee cruribus aeque Terga rubi spinisin serat paliuron acutis.
uapropter ut boni agricolae, nihilominus noxio illas finibus plantas, he has p
485쪽
uerterint: ira prosecto paretes ac magis bos nihilo magis teneris adhuc uiti js ii dulgere oporter, quod ea optimae ingenuae . naturie documera praebuerint. Prin opiis obstandum,& quae eminent,retundenda fiant. Tarquinino instir papauerasumma capita uirga demetenda, semperi ualentioribus resistendum est. Ne tamen interim a naturae bene insti tutae ratione alienum esse putandum: si quide readere qui uoces iam scit puer,& pede certo si 'at humu,gestit paribus colludere,
α iram colligi hac ponit temere,& mutatur in horas. Vale.
ic Tu Rus de Homero uate,do strinarum omnium,atq; in gem orsi autore,& principe, re dii hirus in coetu hominii, uel grace uel latine doctissimorum: sentio nullam eloquentiam nec optati,nec cocipi posse, quae uel auiditatem animi nostri expleat,uel rei magnitudini respondeat,uel acerrimo denim iudicio uestro,at w eruditissimis auribus satisfaciat. Nam re ego is sum, qui ab ineunte adolescentia, ita huius eminentis uin i poetae studio,ardores, flagrauerim,ut no modo eum totu legendo olfecerim, pCneo contriuerim, sed iuuetuli quoda, ac troper temerario ausis, uertere etiam in latinu tentaverim:& is de quo mihi agendu hoc tempore est,tantis abiidat, tam beni egiis laudibus,ut tu sit semper a laudatissimis quibusin certatim laudatus, a hinc tamen,pene etia illaudatus uideaturi & uos lii estis Fl.V. quorum in ciuitate gWaeca omnis eruditio, iampride in ipsa Graecia extincta, sic reuixerit at γ emoruerit,ut 8c uestri iam homines graecam publice literatur a profiteant,& primae nobilitatis pueri, id quod mille retro annis in Italia cottigit nun*,ita sincerer Attico sermone,ira facile expeditet loquaneut non deletae iam Athenς,at a Barbaris oecupatae, sed ipse sua sponte cum proprio auulsae lo,cum homni ut sic dixeri sita supellectile,in Florentina urbem immigrasse, mi se totas, penitus , infudissse uideant. Quae ego singula cotemplans,quasQ oneris cuiusda, quod mihi necesicario subeundusit, molem uastitatem oculis praemetiens, ita perturbor animo, atQ expauesco,iis ne mihi ingenium,necp consita suppetat,& in ipsis pener faucibus,consitaeta metu uox,nostraeq cursus orationis obstupescat. Et cuin noua quaedam aim inusitata eloquendi uis,copia . ad hunc celebrandu poetam requi ratur,utpote de quo nihil dici par est, quod de alio dici potuisse scriptore uideasi nobis tamen hoc tempore, etiam illam ipsam quantulam n dicendi facultata
de re sentimus quam superioribus annis reliquis exornandis scriptor us adhibebamus.Quisna igitur agemus Tacebimus nepem tus, 'uasio oneri succumbemusr An ueteres potius agricolas imitabimurcat ut illi Cereri spica Bacchoracem sua cuil deo munera offerebant, ita nos quantulamcu* hane dicendi ficultatem,in parentis .loquentiae praecomu, conseremus Quod si ut Propertius inquit descient uires,audacia certer laus erit In magnis & uoluisse sat est. Vos autem humanissimi uiri oratos uelim, ut nouitate cauandam in letiam , orationis
nostri aequi boni , collatiis, ne* mihi fraudi adscribatis,si aut Graeca latinis, ita
exigente ratione,crebrius inseruero,aut in iis quae suppetent prae nimia rerum copia, non tam dicendo exornandis, quam perceruendo enumerandis fuero occupat .Primum igitur de authore,tum de opere ipse carptim breuiterj dicemus,
486쪽
maius,nem opus aliquod extare humansi,quod ut Homeries poes ait Ieserendae Consueuere igitur,qui hominis laudationem cuiuspiam aggrediuntur,ab ipsa statim origine,hoc est, a patria parentibi ista ordiri,inet iis exornandis,attollendis a liberis ingenii uelut habessis, apertis , eloquentiae campis expatiari. Honino auuati haec est pi opria peculiaris , tribuenda laus, quod ne p ipse de sua nutum prodidit, At plei ειν illum nobilissimae ciuitates, suum quaeq; fume alum num contendunt.Nam di Rhodii,& Thessali & letae,& Chij, α Salaminii item re Colophonte asserunt sibi, re Argivi, Milesi, Smyrnaei, Cymant contrii uindia
caiar,repetunt c, eunde ad se quasi Licinia,& Mutiat se Athenienses. Ita in modio positus literata princeps, ceu Atalanta illa,aut Hippodamia a tot, tam egregias ciuitatibus,quasi a generosissimis procis certatim expetitur. De parentibus quo in Homeri non admoduliquet, cum Herodotus atm Ephorus diuersa inter. se prodiderinti. Aristoteles autem etiam unum e geniis illis,quos Graci uocent, ex eorum scilicet numero,qui uersari inter Minas putarentur, Uire H mero tribuere non dubitauerit. Qtiod etsi mimis credibile uideri potest, no sine admiratione tamen diuini coelestiso triginti,uel creditu ab antiquitate, uri comsictu philosophus grauisssimus trasmittit in posteros. Similia Pene iis umi A quae
Adeo uidelicet sese supra hominis conditionem uates hie eminentissimus atque incomparabilis attollit, adeo , nihil moriale sonat, ut merito illi & patria coelum ipsum,ci mater esse Calliope uideri possit. At haec ego de Homeri patria parentibuso eo cosilio attigi,ui intelligeretis,quanta in illo iuro altitudo animi, rere a humanarum despicientia fuerit, qui in tot uersuum millibus nullam de patria umquam parentibusio suis secerit mentionem: imo uero, ne nomen quidem suum aut titulo addiderit,aut carminibus inseruerit: sed ut fatidici vates, qui Graeco nomine prophetae appellantur,diuina illa sua quasi responsi,atet oracula, tanquam ex arcanis quibusdam,sacrisi, deorum adytis emugium .ut plane appareret, noeum sibimet illa,sed omni genesi hominum, omni et posteritati elaborasse Admirandus prose o uir quem tamen etiam si a pra uirum crediderim quem nulla solicitarit ambitio,nulla honoris cupido prouexerit, nullum gloris stladium inflammaverit,omnia uirrinis causa,honestic, patrauerat,ne p sese extra quaesuerat: Idisa est enim uirtus ut poeta quidam inquit sibimet pulcherrima merces. Idem ocpecunis possessionem diuitias pro nihilo habuinquarum uehementius studith praecepsq cupido diuina omnia atm humana permiscuit: ita duas capitaleis homani generis pesteis, duo teterrima monstra, auaritiam at ambitionem deuicit penitus,atq; prostrauit .Quid dicam, quanta quam Q inexplebili discendi ovidiatate flagrauerit qui ab ineunte adolescentia etiam luminibus captus, rerum , omnium egentis,ut qui sibi in diem in mim carminibus quw taret,etiam pereo nationis incommoda subiit, ulmores hominum multorum, multantini, ciuitatum
487쪽
cosuetudines perstriatare eam multiplici rosi peritia,doelior Ioge indies, sapientiorip euaderet. Do ellectu est,ut in Homeri poesi uirtutu omiuu,uitioris p ex pla,oiniatu semina disciplinam, omni u rerii humanaru simulacra esligi est, intueamur ipse illa nobis expressa, expropiacp ante oculos costituerit, si ipsemet rs dio nuncb suis oculis usurpaverat. Nel uero n5 et illud in poeta hoc coelestis plandi inmortalis . naturς lume estulget,q, pulcherrima illa carmina, i iurer aetas omnis mirata est,illaborata ipsi,at teporanea fluebat,uiuocp ut ita dixerim gurgite exundabat, cu er diuerso Mantuanu poeta paucissimos die coposuisse uersius autor sit Varus.Extat adhuc no pauca canete illo excepta poemata, l .put a
bene malec, acceptus fuerat,cotinuo in eu subito quoda, reperino p instinctu, ecfercle ut at ut flatu. psereb ant,ut iaciter intelligan no quasi sub incude uenisse humanae fabrics sed diuino quoda impulsu instinctui, uelut e cortina atm adyto,sacris esse excussa pcordijs,ut iam dubitandu nullo paelo sit, quin uerer de illo Deianiocritus naturae reris coscius prs dicauerit: op cpὐμως ἐπέων κοσμον ἐτοῆ ναῖ π ῖiων. Sed ia de opere ipso. a pars filii altera nostrs oratiotis de stinata,hoc est de Homerica poesi, seruato rerii quantu in nobis fuerit ordine disseramus.Duplex est Homeri poesis,llias ait Odyssea.Na Batrachomyomachia, Margite, Phocaida,minorem, Iliada,ite 3 Cecropas, κιχλίδαe,aliam, huiuscemodi lusus potius ψ iusta opera de industria omittemus. Porro in Iliade uirtute corporis, in Odyssea fortitudine nobis animi repsentat: utracp heroico descripta est carmine sid esse metroru omni u costat absolutis sinu,linguis , ex omniti. quassise Grs ci uocat collata est, sic ut unaquem Graecis ges sua apud illu idiomata deprehedat.Nessi rit comunia respuit uerba,sed ita callida utit, at scios a s luctura, ut sublimitate in copositude maiestatEi, retineat.Na quid de motibus figuriso loquar partim ad persipicuitate,partim ad oratiois ornatu acc5modares,de quib.nihil est lanea posteriorib.prsceptu,qd no ille in operib.suis lato antecosummaueritiq.exequerer diligeter,nisi ta angustis sore teporis sipatijs limii ibus4 coercitus. Age uero,custyli masnigna, sublime,lenue Zc mediu: qui b.in singulisThucycu
nis genus desiderabis,ubi scilicet re pulchritudo sipledeat, re gratia quae perindeat ipsi flores animo arrideat,quasichil tu voluptate permulceat. plena quippe his ornametis tota sunt Homeri uolumina: & de stylo quide ha ctenus. Est apud illa Q historica narratio ita omni b.absoluta numeris,ut personas,& causas,& locu ει lepus, ct instrumeta &fumi ipsium, moduc prespiciat, quorii ex la apponere nimis fortasse fuerit operosum Narrat simpliciter nonnunΦ,nsinun* similitudiaries coparatioes,imagine'; admiscet ex omni rerii natura decerptas Saepe ite celeri quada, re cocitata ut it narratioe,ut illo loco: mrsi: Me,νέκυορ .a G
in qua nulla est serme nohilior posteroru sentctia,aut opinio celebrata, cuius noin poeta Homero originem agnoscam uti Nam ut a reru naturae principiis ordi mur,Thales Milesius omniureru initiis aqvs attribuit,Homerii uidelicet secutus ita scribentem: ἀκεανόρ ρ ῶς ibo I τυκύ.
488쪽
Xenophanes aquam terram , in principijs recensuit,& ipse Holneri Gemplo
citius haec uerba sunt: . , ut elementa quatuor maluerimi, sumi singulis locum allignaummi, ocpli poesin excussisse Homericam uideri possunt: haec enim ab illo hauseris, siue cum de catena aurea meminit , siue cum loci sororem coniugem 3 Iunonem dodit, siue cum eandem suspensam a marito labulatus est, siue cum apud illa ita Noptunus loquitur: . . H optic γὰρ πιιρίνου Myn itinoue His ἐγώ - αναμων. Et mov
Nam quod Olympi mentionem fecit,puristimam coeli naturam intelIerest,hoc est eam quae a nobilissimis deinde philosophis quinta siue natura, siue ut Plaut no utamur uerbo essentia sit appellata . Discordiam porro illam , concordiam , Empedoclis ita noster hic vates Iuli'ne loquente inlinuauit:
Mundum esse unum duntaxat, eum4 terminis circumscriptu ex eo tam scat
Formam illius ec magni nidinem in his annuit:
Eundem suo moueri arbitri o,ut excellentissimis philosophoria uisum est,tune maximer significat,cum ad hunc modum inducit minitantem ivio ιρα cie αιδαο, κρα se rita est Et cum ste illum Iupiter adhortatur: ελι' ατν MI; συ με ν άθοωάMisi ι ἔνν mim 2exm i in Sed nec stellarum inscius Meri qui illa praesere scripseritum a s ρ ῶρixin Quit ursam circa polum se ait uertere, nem finitorem circulsiam gere;& qui tarde occidere Bootem dicat: qui cum reetias des ratur unus quatuor sisna occidens comitetur. Nec terraemotus illum cauta latebat, qui Neptunii γα vim atq; OAseνα appellauerit. Quoniam uero inclusis terne flatibus fiunt illae coiiuratis uentis, quae mecer vl-μi- uocitantur, tum caligo quaedam, soli set uelut obscoratio contingit,haec quom an cogni in Homerus habuerit, consideremus. quatit Neptunus terram, Achille in prosium exeunte, pridiel cius dici quis coeli habitus fuerit, ita declarauit: .6υς δ' α,-- ὀλοῶντι υῖς ρα Rῆυ ilia ν. Et mox: τρίκεραἰπουδέποτ' ἡλιοέσοον; ἀν-τae licto. δει γάρ tuo νη.
489쪽
Videamus autem ecquid de his senseritinc prima quidem Gomte appes.lat ipses,de quibus ocula scribit:
τῶν Q ἀνέμοι eiam Y ὰθ αἶικαλέονται Corpora autem iis circundat, quod eorum sepe ministerio poesis indigeba haud alia tamen * humana, utpote quae sola sint scientiae rationis . capacia: se viam tamen eis,staturam p eiusmodi attribuit, ut simulacrorum primus uideatur maiestatem excogitasse.Ita* Phidiam quom serunt interrogatum, inide illam Iorais Olympici augustam formam, tantoq no imparem mmuni accepisset, ex illia vesponditur Homeri uatis carminibus:
490쪽
4sα PRAEFATIO Quapropter & Iupiter ab ipso Homero σαταρ uocatur,ratorii Vc λοῦν et . Neo hinc illa abhorrent: ω παρο- ονἰδν υmeri οφαί, g . Similiter & illa: εἰ- λῶν, τ*ίτ ἄψ ἀνθρωπων. Et quae Mineruaesuturi
Este uero intelligibilem deum, ita poetice innuit: ευρε δ' αγυοαα ίρονIδου σοῦμῖνον-Et rursum:
Scit idem deii esse mentem omniu scientem,omniat gubernanti, iram est:
Scit eum semper intelligere,unde illa: Gτ αλλ' Multa dicunt a philosophis de prouidentiae sed omni u serme autor Homerii apud quem semper dii pro hominibus excubant, unde illud ex Iouis persona: Item illud:
Sed quoniam propria diuinae providentis est,ut quam iussissimer inter se mor
Ex quo illud Stoicorum nascitur dogma, mundum hunc ciuitatem esse quamdam, quae iuste gubernetur, sito diis hominibvso comunis. Audiamus di quid de fato sentiat: ου ίαεν ουδε μυ εδελον, επίω τὰ Neo omnia tamen fato attribuit sed oc uoluntati uacuum relinquit Ioesi,nee diud excludit,quod nos coactum dicere latine possumus, ἰναγκασιανον Graeci uoiscant,id est,cum quispiam agens quς uult,in ea ipsa inciderit qus non uult ut cum stragri heroum in iliade irae Achillis imputans: subdit tamen paulo post, istie δ' .-λαεῖ Βουλαθc in Odyssea,sua ipsoru culpa socios ait Vlyssis periisse Multa etiaquae fato imeendeant, prouidentia euitari, Homericum dogma est: se, A ME Mς Mπερ μορον ωλετ οδυμα ἀμῶ G φρεσὶ θῆκε θεὰ γλαυκωπις Dbυναμο-οισι δε επεμυμαος λα si πιπυρὶ τρῖνναχῶν,ειωρμεγα θυμα Animam Pythagoras primus esse immortale assi acit, eis Plato etsi alas attribuit, sed prior hoc uiderat Homerus, qui reain ψυχα λείων Hαια u αὶ in βε is. Nem elle aliud homine,nisi ipsim anima arbitratur.Ita ait:
Corpus aut animae carcerem, ita inuentis δ-e appellat, sicut mortui σῶμα. Illa aut Pythagorae in alia corpora animarii immigratio,non aliunde * ab Homero est,apud quem re equi loquunt,& homines in bestias demutantur. Porro animam Stoici sipiritu esse dicunt congentisi, re sensibilem evaporationem e corpo iis humiditatibus accensa secuti haud dubie poetamnostrum, qui ita dicat: