장음표시 사용
491쪽
rum semper circa corpus est cimo tant uehiculo uti: quare etiam cum a corpo te separetur, impressam tame corpori sormam suam, quasi 4 uestigiu relinquere. adipsum quom significat Homerias, qui n5 aliter ψ animae uacitu corpus, hoc est, cadauer ipsum σύμα appellet. Agamus 5c de animae partibus. Sane: Plato ratione in capite,iram in pectore,cupiditate subter praecordia collocauit. Audi ergo Homerum,haec ipsa ad unguent declarantem: ἰωe. ταῖ --ἔυμόν. Item: Aa se iis, M. ἄλλο πιτ ετλM. Et rursim Praeterea alibi: Affeci ones quo eas,quae παis dicunt a Graecis,onmeis Homerus circa cor ipsum consitituit,ut iram: ιραδία. ἔοIsοῦδενυλακ . Dolorem i -ο-οδυρομυορ ημι Mi ιύων Aia ἐμαιορ lisn Metu δ' mi HAEμα Hiae. Audaciam postremo, ut:
Inde illud in quod Stoicorum opinio prinisatu eordi potissimum tribuit. 6bene autem Homerus etiam causas e plicat affectionum, iram quippe ex animi moerore oriri,esseruescente circa coques fiuiguine, uel surguineo certer spiritu, ad hunc si sicat modum: . ἄχνυμινος, νερρ θ ιι γα
Rursum metuentum conindi spiritus, atm res silescere, ex quo humores , ite mores,pallorest in corporibus existant,ita idem lignificati
Non improbari aste monem illam,quae graeeo nomine uocetur Nemesis, in uidelices aegrer serimus, si quem indigner prosperiore fortuna utentem cernimus eriem itent couariam huic misericordia,ues ex hoc liquido manifestat , quod Ioui Utrami attribuit,ut i,ve γάρη νεμεσῶ3' εἰ λιωνωνὶ φωτὶ μύλωμα Item miserantem fecit eunde , cum ab Achille Hectoris eadauer circa patrios muros raptaretur. Absolutam Dono uirtutem accedere ad deos,sicut absolutum uitium ad belluas,etiam ante Aristotelem mostrauit nomerus. i summa prγditos uirtute, uocare identide Lingue solet, ac isti usurpat dicere: his autem cotrarios, bestiis pleru* ec pecoratius coparat . uacationem sane illam ab omni animi perturbatione, cui summam Stoici utitutis autoritatem tribuuntirid aliunde, ψ a nostro sumptam uel ex eo patet, quod perturbatiora sepe casu gat, quasio tollit,ac radicitus extirpat ut moerorem ais luctum: ab δεδακρυσαι παρωλυ ἀυ - Γουρα. Et alibi:
492쪽
4s4 P R AT Faru TI OPeripatetici a Stoicis dissidentes,laudant assectionsi potius mediocritate, Homero di ipsi aviore,cuius di illa sunt:
Eadem 5 in gaudio disti nictio.Nam Vlysias quidem, Cyclope decepto,de se
sic ait: Proci autem deturbato lio:
Virtutem satis esse ipsam ad felicitatem Stoici opinantur. Homerus uirum simplentissimum labores omness,doloresis subeuntem, omnem , uoluptate uimi tis gratia iacit aspernantem. Bona sic distinguut Peripatetici, ut prima elle animi, secunda corporis dicant, tertia quae uocemus externa: hcc quot a piaeclarissimo poeta sepe in bonis recensentur,darita hominibus dicuntur a superis,quos ob id etiam uocant δε ἀραρ εάων . Idem non Latis esse per se uirtutem sine bonis caeteris. uel tunc manifesto indicat, cum duos inducit heroas summa uirtute: sed diuersa fortuna,Nestore atq; Vbsiem: quorum qui minus prosperer agat δυςlωον uocare identidem non dubitat. Nullum esse uirtutis studium citra usum ipsum uel Patroci us declarat, ita Achillem increpans: δναtVτν me σG-Hιγονορ- ου μή Ηγειοιαν αἰκεα Mιγὸν ἄμυνηρ. Et Achilles ita conquerens:
Amicos diis esse bonos uiros eodem autore Stoici dicunt: ita enim scribit de Vlyssse: χῶρε Hνναία πεπνυμώω δικαίω.Doccri uirtute posse idem affirmat, sumpti si a natura principiis,cultu p erduci ad summum,HomeruS: τοιου γου - ὰρ ὀ ί πουπνοιιst ἔα Et ex Phoenicis persona:
Est& Arithmetica apud Pythagora magno in honore,multum ille uir numeris tris uit, duo* rerum principia prodidit: unitate ait binarium: priori bona, posteriori mala subiiciens. Viderat hoc ipsum multo ante Homerus,apud quem scilicet v νata ait in boni mallet intellectu legimus Todem , pertinet Sc illa:
Et cum in bello atin in consilio in luperatur, is plane F semperim pati numero tribuit plurimu.Nam 5c mundum ipsum in qui iam diuidit parteis,ec imparia diis offert coelestibus. Nestor enim tauros Neptuno novies nouemma diat, TiresiasQVIyssi precipit,ut agnum, taurinuerrem Q immolet. Contra Achilles in Patrocli rogum canes, equos,uirosin no nisi pari coniicit numero . Tem xij vero,quinarii, septenarii' numeri saeptissime: meminit, saepius quoque nou
Et, φναι οἱ Iώνη- . Et, γλαρος Est enim hic numerus a primo impari quadratus,& impariter par,utpote in treis ternarios diuisus, quorum unusquis in treis unitates distribuitur.Sed Θc computandi insinuat occasiones,ut qui ait in
HWτουν τ' ἐ-Vt ex hoc argumentotiuiocinemur, ad centuriiuginti hominum
493쪽
hominum millia sitae eos, qui in expeditione TroianIproseeu sint. De Troi
, Humi ἔσα Ex quo colligimiis,quinqua ni a Mise Troianorum millia, demptis auxiliis. Musice quom magno in precio Pythagoras habet, quam oc Homerus pluribus locis maxime comendat, ut cum de Sirenibus agit, re cum eam n5 conuiuiis modo,& genialibus festis,sed etiam operibus adhibet, prael insip re funeribus,utpote animi motus,atq; asse mones aut comprimentem,aut excitantem. Nel eum latet uo eum disteretia, sed aetatibus sexu li grauem acutaci discernit . Idem quippe in his usu uenit, quod in neruis crastioribus tenuioribus4 videmus, ut ex tardo celeri r motu graueis perinde at* acutos edant sonos. Sed oc Terpan d rum seria hit Plutarchus Homeri uatis imitatorem fuisse in musicis. Denim re taciturnitatem illam quam uocat ἰοῦ --,Homeri exemplo Pythagoras ipse sanxit. Sunt enim apud illum: Item: rcie ιδν-τ γνοπῆτ' αγοω ἔρνι he ac
Ex Homero quom Democritus simulacra illa sita desumpta
Ex Homeri Epicurus adductus uerbis,ut uoluptati primas detulerit, quodv lyssem audierat ad gratiam Alcinoi loquetem,summu uoluptati locum tribuere. Iri Homero Aristippus uitae sectam suae inuenit exemplum, ut apud quem nunc iri deliciis agit Vlyiles,nunc omnicius ludibrio despectuit est, nunc item splendido uestitit, nunc futili quoda laceroci centunculo amicitur. Sceptica quoq; illa atmorrhonia haeresis, quae definiat nihil, Hon ero scilicet,ut Timo Phliasius scripsit, emanauit: ut qui de eisdem rebus uarier uariis locis sententiam Dat. la dantur a uetus late sapientum uirorum dicta nonulla,quae αεφθεγι -- graece appellamus,sed ea quo p decerpta ex Homero sunt,ut illud επι A.,quo monemur deum sequi, ex illo sumptum apparet: οσπι Θεοie ἱκλυον Hij. Et illud: --, inde est nimirum:
Et item quod er coelo descendit, γνῶθι μώων, ut se uidelices quis p horit ab Hectore tractum manifesto itidemus, qui cum irruat in caeteros:
Et fidesinioni noxam astire ex illo sumptum i
Et illud Pythagorae, Amicus est alter ego,exhodi taν-αλν. Semeliae quom illae quas uocat γναμας, plurimi simi a maximis poetis ex H mero delibata . illius qitippe ut Manlius poeta inquit Ex ore profundo, omnis posteritas latices in carmina duxit,Amnem p in tenueis ausa est diducere riuos, Vnius foecuda bonis. Sed haec singulatim pessequi .nimis sortasse erit laborio sum.In ciuili autem ficultate,quam Graeci uocant, quantum excelluerit
poeta hie, non alio m sis Q Sintiliari testimonio declaratum uelim, cuius in Ang. Politi ε 3 decimo
494쪽
decimo Oratoriarii institvi'ree uerba sum: Igitur ut Aratus alauehiesplendinc
putat,nos ita riter coepturi ab Homero videmur: hic enim queadmodu ex Oceano dicit ipse amnium uim sontium , cuisus initium capere, omnibus eloquentiae partibus initium re ortum dedit: hunc nemo in magnis rebus sublimitate, in paruis proprietate superauiti idem laetus ac depressius iucundus re grauis, cii ci pia, tum breuitate mirabilis, nec poetica modo, sed oratoria utitute eminentissimustram* ut de laudibus, hortationibus, consolationibust taceam, nonne uel unus litio quo missa ad Achillem legatio c5tinetur,uel in primo inter duces illa contentio uel dicctae in secundo sententiae,omneis litium ac consiliora expli-.cant artes Astedius quidem uel illos mites, uel hos cocitatos,nemo erit tam in doeius qui n5 sua in potestate hunc autorem habuisse fiteatur. Age uero, none utriusta operis ingrenu in paucissimis uersibus legem prooemiorii non dico se uauit, sed constituit Nam di beneuolsi auditore inuocatione dearum, quas praesidere uatibus creditii est, de intentu propositarem magnitudine, ec docile summa celeriter coprehensa facit. Naiore uero quis breuius, i qui mortem nuntiat
Patrocli Quis significantius pol Φ qui Curetum Aetolorum p prstium es . nit Iam similitumnes,ampliticationes, exempla,digressus, signa rerum, & argumenta,csteraq; quae probandi ac refutandi sunt,ita multa, ut etiam qui de artibus. scripserunt,plurima earu testimonia ab hoc poeta perant. Nam θc epilogus quidem quis un' poterit illis rogantis Achillem Priami precibus aequari r Quid in uerbis,sentatis,figuris,dispositione totius operis, none humni ingen i modum excessit ut magni sit uiri, uirtutes eius non aemulatione quod seri non potest sed intelle mi sequi. Verit hie omnes sine dubio, & in omni genere eloquentiae procul a se reliquit Haec de Homero Quintilianus. Dion autem Chrysostomus de iis agens, qui sint ad eloquentia imitandi, in hanc sermer sentenuam super hoc autore loquitur. Homerus ec primus,& medius,& ultimus tantum omnibus uel pueris, uel uiris, uel senibus de suo praebet, quantu quisl accipere potis est gem uero ac distiplinam,idem haudquaqua ignorasse uideri potest, apud quem ira de sceptro loquatur Achilles:
Sed Θc Lycurgus qui Laced aemone durissimas tulit leges no aliunde J ab Homero dicitur ex la sumpsis ci Sc Solon Atheni insulator legum, quae scilicet ad Romanos deinde propagatae sunt,non minus extulisse in lucem putatur H merum,' Pisistratus ille tyrannus, qui dissipatu disperii Q eum, unum in compus colligendii congregandum di curauerit. Plato quom philosisphoru deus, Io uis illud cum Minoe colloquii de quo narrat Homerus, nihil nisi legum disciplinam interpretaturiparendii quom legibus, uel eo loco persuadet Homerus:
in idem ciuissem, militarem, agricolarem uitam in Achillis Hypeo expliacauit,multa* bonis moribus a posteritate recepta apud illu deprehederis, quale illud est, ut in bene institutis ciuitatibus prilis magnis de rebus ad senatu reser tur,st in concionem populus conuocetur.Ait enim: Quale ite ut potioribus dicto audientes simus, ut 3 digniorib. assurgamus, quo
riim alterius in Mysia popula castigante, alterius in Iouis cosilio extat exempIss. Similia
495쪽
des culpam recte deprecatiar.Vt ignoscantur,quae impriadenter quisqua commermerin ital citharoedus ita se expurgat Vlysti: με --πωλεύμιω. Vis re rerumpis. status diuersos apud Homerum s Atqui hos quoip inueneris Regis quasi simulacra uel uno expressi uersiculo: Quem etiam omnisi Homeri carminum uideri sibi pulcherrima magnus aiebat Alexander. Mores vile quoies esse regis oporteat, ibi docet:
se αμὸν - αδικη θωων Βααλίων. Ex quo Dion Chrysostomus in lihro quem de regno secundsi componit, totare imagine ex Homericis duntaxat uersibus, id o Alexandri eiusdem Magni iudicio repraesentauit. Sed re optimates quinq; Boeotoru enumeratis ducibus, tredecimΦ Phaeacu non ignorat: nem item populit, qui in Achillis clypeo aequo
. Paucoruuero, di conisae multitudinis imaginem in Procis Troianis. depinxit Deora cultum ubi* in uat. Parcium autem in Telemachi persona, quibus etiam deberi alimenta a filijs ues uno significat uerbo,cum inquit, ain mκis ι θρεέα uir λτεδωκγ. Fratra benetiolentiae in s memnone & Menelao, amicorsi in Achille & P troclo,uxoris uiri hin Vlystere Penelope proponit exemplum, amorcm patriae
Nem uxoribus credenda arcana, ne* eis quicquam sine uiri autoritate conandum in illis deni declarat: seu μαδα παwmee data i ελπεο μυθάρ ωδή- . Item:
eiχωμα ρίλια θαλ/s οε ωκεανοῖο. Et madata domesticis dant, qui in bellum proficiscuntur,ut Hector atq; Vlysses, re tutores orbis sit is apud Homerui pra siciuntur,& mediocres non improbantur luctus, sicut nimii castigans Exequiarum quom di seneru,oc ulcrorsi, praecipuere eoru quae uocetur tus cosuetudinem*,ludisquosso certaminibus additis, uel ab ipis excogitata
possis existimare. em uero bellica in qua maxime: occupatus cst, omni b. ipsius partihus toto opere di argit. Nam-concurrunt apud illii armatae acics,dc moenia oppuMant,& nauali interim proelio res gerit ire,& in ripa fluminis agmen dirigitur,& singularia ineuntur certamina. Et disciplina est ducibus, praemittere Gquites,isebmittere pedites,singulosi uiros singulis cohortibus presicere:cum Φα se & uallo castra comuniantur,in mediis eis regis collocantur tabcrnacula, cum in extremis sortissmi uiri Achilles atm Aiax tentoria habeant.Nec doli de fuerint militares, nem ad oppetenda pro laude morte pulcherrima adhortamdia,
neq; ite prae alari usa cui nec desertorib. supplicia.Est de uulnera discrimen:
496쪽
pRAEFATroam ut in pectore laudantur,ita uituperantur in tergo. Suntqpiacepta marinia utilia, ut quae ne eos seoliis instandum protinus hostibus sidentibus iubenti nullius. non aetatis praesto sunt exempla. Qiud aute de medicina dixero, quam nisi maximi iacere nunc j illa prosecto scripsisset: Qui etiam scientiam esse illam si dicat in his: iii per A linoe mcίμως - πιωτ . Scientiam autem lubrium in lubrium. cum dicat:
Otμακα μῖν εδελλε ώγιμοι, - λα δε λυγρά. Nem ulla medicinae pars est, cuius non hic autor aliquando meminerit, ut eius quae in contemplatione occupata sit eo loco: Cuius cum alterum membrum in signis, alterum in causis contemplandis uera
setur, de priore in pestilentia ab Achille intellecta, de posteriore in his innuit
Sed & tenuitate ui mis multis locis comendat,& uini usum non ignorat Nam ut ingurstanti maxime noxium esse, ita modice a delatigato sumptu uiribus docet conferre. Atm ut suaue uinu laetitiae geniol dedicauit,ita temetum , quod diacitur uehemes,& captu noxium, Cyclopi obtulit.at inanimum illud uinu, quod 'pticae maxime naturae esse dicitur,etiam uulnerato Machaon indulisti Exercitationes autem sic probat,ut ne procis aut quidem Phaeacibus adimat: & las lit dini somnum remedio esse in Vlysse nautago signiscaca quo item resolui memhrorum compages non ignorat. unde illud: εὐδά δ' οἱ α' εα π-me. periculosi esse quae sepra modii fiant, multo etiam ante Hippocratem adin nuit Homerus: magnum esse ad ualetudinem momentit, in aeris habitu, atm n
tura,in describedis probauit Elysiis: quae si resigerandi uis,in respirante,quasi in reuiuiscente monstrauit Sarpedone. Quantii calida sementa latigatis prosint, in eodem naufrago Uysse: quantu autem lauacra ei, in VIJe Diomedec, uigillia consectis declarauit. Ager uero, larisiciose apud Homersi studium Menelasi curat Machaon. Prima uulnere su Nam eximit,tum diligentissmer plagam inspicit, exprimst dein sanguinem, postiemo arida inspergit medicamenta. Sicut Patroclus radicem in Eurypili uulnus amara indidit, haud ignarus maxime ad exiecandu ualere amara medicamenta. Sed re laboranti post cinationem diutule ac sedit, ut eius animu scilicet lepidis sebulamentis a cruciatu seuocaret. Potionum etiam uel quae prosint,uel quae obsint, illa sint exempla, in Helene crat eri insui
Est & diuinationis a ueteribus habitaratio, cuius altera para, quemadmodum placet
497쪽
Adeo ut ne sternutamenti quidem praesagium desideraris sicut nec hominis, qui diuinam ipse uocem exaudierit,ut haudqua* miremur, Socratem quoqt, ut testatur Plato, genio quodam subiiciete, fabulari. Adde huc, quod ne Homerus quidem ipse negari potest, futurorum praescius, qui tanto anter mansurum apud Aeneadas perpetuo canat imperium: ναυ δε δή -νti Dossci. κρα mciδων η gae ἱκνQuod quidem etiam anter nos animaduersimi a Silio Italico est, quin ita de H mero scribit: Atq; haec cuneia priusi cerneret, ordine terris Prodidit re vestram tulit uscp ad sidera Troiam. Idem & tragoediae summus habetur autor, cum nihil prose sto uideri aliud Homeri poemata possint, nisi adius quidam re dramata, demptis modo scelera ex emplis,qus fortasse immoderatius posteriores persequuntur. Comoediam quo ab eodem ipsb putant emanasse: quod diuerticula quaedam in gratiis sino opere inueniantur ad risum hilai itatem o excogitata, ut claudicans pincona deorum,4 uanus ille ac deformis Thersites,irus p luctans cum Vlyste, ec Mars cum Venere a Vulcano irretitus:sed nec amatorios aut affectus aut sermones in eo relii res, quamuis pudori legensis maxime: parcat: ex ea quippe nota est &illud,
κῖρος οῦδε γι- ῶγλνi mros μων zo ira:ν ὰιις Gid si eundem plicturae quo magistrum autorem p uocemus, num opinormentiemur c cum praesertim capientis dieium seratur, poesii esse loquentem piacturam, sicut e contrario pictura ipsa muta poesis uocatur. Qiiod si cui sortat se aut absurdum indetur, aut magnificum nimis, legat obsecro uel illam in A chillis clypeo caelaturam,uel si hoc grauatur,locu certer hunc de Euryclea anu, Vlyilemcx cicatrice agnoscente,diligenter consideret, ius equide imagine statumcl ochabitu non tam accipere auribus,* ipsis plane oculis uideor usurpare: M γρῶύρεμι Γαταπίυ.m λαζουσα ἀωδ' - αλγρ
περ ἐθάλ vim. Et quae deinceps sequuntur.
498쪽
qso PRAEFATIO Sed ne in immensum prouehamur oratione, probemus p aliquando uobis, quod a principio nos faei os Umiseramus, summu esh uel Homeri ingenio,vel
operi tribuendii locum, agedu Plinii Se di grauissimi doctissmi uiri, in haere testimoniti adducamus ingenioru uiquit gloris quis possit agere delecὶuper
tot disciplinaru genera,& tantam rem operuc, uarietate riti si sorte Homero uate Graeco nullii felicius extitisse couenit, siue operis fortuna, siue materia s stimetur. I iam Alexander Magnus etenim insimibus iudiciis optime citra , inuidia tam superba cessera peragetur inter spolia Darii Pinarsi regis unguentoru scrinio capto,qd auro gemmisc, ac margaritis preciosum, uarios eius usus amicis demor urantibus,quando taedebat unguenti bellatore, & militia sbrdidu: Imo Hercule, inquit,librorum Homeri custodiae delire, ut preciosisIimu humani animi opus, . maxime diuiti opere seruaretur: hoc scilicet Alexandri de Homero iudiciu sit sicuius etia poesin utram no selum expeditionu comitem suas,sed capiti quoq; subieeta dormiens plerun* dicitur habuisse, ei adeo studiose incubuisse, ut i
tam plane ad uerbu edidicerit,eumc, poetam nunc summa uirtutis praecone, nucrociam appellare regiu consueuit,cuius quide carmina, non ut alioru ad cithari.
sed ad tubam potius canenda dictitabat, tum malle se Thersiten Honim esse, 6 Choerili Achillem aiebat, Achillenic, ipsiani sortunatu prsdicabat,qui lauda sit
rum praecone Homeru inuenisset. Ptolemaeus asit Philadelphus rex ille studiorii laude celeberrimus, tantus Honieri propugnator sitit, ut Zoilum illum cogia mento Homeromastiga, quod Homeri l. castigatore profiteri Arct ausus,delusum prius aliquandiu, extremo tandem supplicio excruciatu necauerit. Nec Sciapionem crediderim Asricanum tantu illuni utra non Homero plurini u tribuisse. cum in euocadis manibus apud Silium quaerat a Sibylla, quae: nam sit illa umbra, quam tanta heroum admirantia manus comitetur: cui iam Sibylla Homeri esse animam respondisset . tum Scipio talem Romanis poetam contingere optat, selicem & ipse Achille uocans,qui tanti uatis carmine sit celebratiis. cita ipsiano secro Silium,si uidetur,canentem audiamus: Aiqi hic Elysio tendentem limite cernens Emmem iuuenis, caste citi uitta ligabat Purpurea effusos per colla nitentia crineis, Dic, est,hic qus nam uirgo,cui luce restiget
Praecipua frons sacra uiro, multae in sequuntur Nirantes animae,5c laeto clamore uequentante
Qui uultus,quem si Stygia non in et in umbra Diesissem faciter esse deum.non falleris, inquit, Docta comes Triviae, meruit deus esse itides Et flut in tanto no paruum pediore numen.
Carmine complexus terram,mare,sidera,maneis,
Et cantu Musas,& Phoebum aequauit honore, Atqi haec cuncta prius Q cerneret ordine terris Prodidit ac uestram tulit ad sidera Troia Scipio perlustrans oculis laetantibus umbram: Si nunc fata darent,ut Romula talia per orbemi
Hic caneret uates,quanto maiora suturos,
icta eadem intrarent hoc inquit testenepotes. Felix Aeacide, cui tali contigit ore Gentibus ostendi, o it tua carmine uitam.
499쪽
pense operam dederit.Nam Socrates ille philosophoriam pares, ita te ei totu ad dixit, ut esse Homeri discipulus a Dione Chrysostomo dicatur, licet anter ipium poeta hic aliquot seculis aetatibus4 floruerit. Archesilaus aute nunqua aut lecto surgebat,aut cubitu discedebat, quinquasi solenniter ex Homero aliquid lectitaret, ad amasium pullumi, situm ire se dictitans. Anaxagoras porro etiam Metro dorum ad hunc legendum adhortabatur, ut de ipsius carminibus naturae rerii inceret disciplinamaestari identidem solitus Homericam poesin circa iustitiam maxime, uirtut Q consistere. Aristoteles ipse multa in Homerum comentatus di citur,necv quidquam habere antiquius uidetur,quam ut eius autoris uersus, suis de philosophia libris interserat,idemi tradit, Empedoclem Agrigentinum,summum illum uirum in primis Homericum filii se: Pyrrhonem quom Scepticae haereseos autorem, magnopere Homero deditum scribunt, sic ut eum supra quam dici posset, admiraretur,eius , semper carmina haberet in ore. Nam Aristarchum
Cratetemo Criticos illos,itcinc, philosephos grauissimos, Zenonem at* Heraclidem compositis in Homeri uel laudem, uel cnarrationem uoluminibus,maxi
mam sibi aiunt gloriam comparasse. Nam de Platone ipse quid dicam nescio,quictam huius autoris poesin inter prima admiretur, eum Q uelut reru omnium ima gines concipientem,onancisc, emngentem uoccs, fluuiorum,uentorum, at Q undaram,augusta maiestat c sublimem, plenumq; omnis gratiae at Q leporis, neget ullo pactio sine diuino amatu, Musarumc, oc Apollinis instinctu, talem tantum euasiste: cundem tamen civitate illa sua,non quide expulit,aut eiecit, sed unguentis clelibutum,coronatum , velleribus honorificentissimer dimisit: quod inquit parum digna de superis,paruista de inferis fibulatus est. Qua in re iuret ne culpe tur uates optimus, maiore profecto ovo dijudicandum existimo. Nel enim tomerer ausim duobus milii amicissimis hominibus, grauissimo utroq;,atin sancti
simo inter se accusantibus,damnare alterutru.setcrum Platoni ipsi, omnino multus in ore Homerus est,quem scilicet etiam magistrum uitae appellare non dubiatat,sicut nec eos praedicare fortunatos, qui usquequa in in eius pertraetandis poematis uersentur. Necp si nocere moribus, Homeri libros antiquitas iudicacset, in illorum potisssimum lectionepueros exercuisset. Nec iurisconsulti nostr sapientis limi homines, aut illius carmina scriptis suis, quamuis graeca latinis immiscerent aut eum quod faciunt omnisi parente uirtut si nuncuparent. Nec donique theologorii ille omniti fortasse'grauissimus, sed certe ut mihi uidetur eloquentissimus Basilius, cui Magno cognomenta fecerunt,tam audacter,quo clam in libro fateretur: totam Homeri poesin laudem esse uirtutis.Nam quid Barhariam illam extremam,Boristhenitas,indos p comemorem,quorum alteri ma
gnam impendere Homero opera dicunt soliti. Alteri uerd etia patria lingua eum Dabere conuersum perhibentur. Et clim stellarii quarundam spectaculo indi careant, quae in nostro orbe uisuntur,Priami tamen calamitates,Hecubae. & Andromaches lamenta, tum Hectoris atq; Achillis sortissima facta ipsi nobiscu p
riter contemplantur.inia quide in re etiam mihi Orphei cithara,Sirenum Q cantus uidetur superasse. ecp enim est maius, saxa 5c sylvas, di immanes seram groges,dulci modulameto mulcere, * Barbaros homines, linguae rerum nostrara imperitos sine ullis natiui sermonis illecebris,materiae tamen grauitate,sensussc,
uarietate Sc pondere quasi delinitos captosci attrahere. ς cu ita sint, quid ii his agendum est, eruditissimi uiris An erimus Barbaris quo p ipsis duriores, alliinmaniores, ut hoc ccclesie opus,in quo tot uirorum lumina, siccisi omne suum
500쪽
PRAEFATioatoe industriam posuerat, ipsi in ramoenarum gremio enutriti, iacere neglechim in latu at* in tenebris patiamur Tantost illos omnium doctrinarum, sapietiae thesauros,tot illa tam* expressa uirtutum simulacra at* exempla, tam multa donique ad bene beatec, uiuendum adminicula, adhortamenta 3 caecis ut aiunt oculis,aut nardis auribus pertransibimus quin agite mecum alacres, Musis bene iuuantibus, regem que disciplinarum omnium uirtutum parentem,comuni sortunae iniuria perculsum ait prostratu attollite certatim ab humo, at p erigite, ut hoc tam magno quasi duce recepto,& coseruato,periclitanti iam prid' pubcherrimae Graecorum linguae,signum ad bene siperandum aliquod, quasso uexitilum ostedamus, ut quae in patrio solo deplorata penitus,aim extimcta iacer,apud italos certe, atque adeo in hac pulcherrima ciuitate, uestra P. uiri opera reuiuia scat. Dixi.
sv PER FABIO Q V iNT IOANO, ET sτAT ii sYLVI s. N T E Q v A Μ ea dicere exordiar,iuuenes, quae suscepti a nobis operis propria esse uidentur,rationem uobis totius consili j mei paucis explicabo. Non em m sum nescius, sore alli quos, quibus meum non satis iudicium probetur, quod ex tanto optimorum probatis limorumi, numero uoluminum
Statu potissimum Sylvas, Quintiliani Oratorias initia
tiones enarrandas susceperim: quoru alteras ne poetae quia
i dem ipsi satis editione dignas existimatas:alteras autem,eta maxime accuratae, erudiummar uideri possunt, Ciceronis tamen eodem in genere scriptis non Lisse anteferendas. Ad haec nere facis a nobis nostrum fieri ossicium iudicent, qui hac ingen i tenuitate, hac doctrinae paupertate, hac tam exru a,ati adeo nulla dicendi exercitatione cum simus,nouas tamen, quasic, inta cias uias ingrediamur,ueteres tritas , relinquamus. Necp autem discensium consulere utilitati, qui eius maximer seculi scriptores praelegamus,quo iam Romanae
nobilitas eloquentiae, ec quaedam quasi ingenuitas degenerauerat, multo p nos profecto fuiste rectius sieturos, si Vergilium, Ciceronem in ipsos latinae sacsidiae principes exponere essemus aggressi.His itam cogitationidus, rumoribus , ii
minum non malorum fortasse,nostri uero etiam amantium, paucis occurredum
eum existimo. Quod igitur ad Stalia attinet,ut non hos satis esse absolutos libros paulisper dederimus,nihilo tame secius, cur eos praelegendos susceperimus, emegid nobis ratio constiterit. Quid enim prohibet, uel ideo adolescentibus no ira tim summos illos, sed hos,si ita placet,inferioris, quassici secundae notae autores e discendos praebere,ut imitari illos iacilius possint. Nam quemadmodum nouel iis uitibus humiliora primo admini cula,atet pedameta agricolae adiungunt,quia hus se gradatim clauiculis illis suis, quas p manibus attollentes, in summa tande iuga evadant: ita nee statim ad ipsos, sicuti primi ordinis scriptores uocandi ad lescentes,sed humilioribus ijs, qui tame haud abiecti humi, iacentes sint, quas paulatim inuitandi subleuandit uidentur. ita ne* qui aurigari discunt, ualentis simas statim, ac praeferoces ad currum quadripas adhibent, nec qui nauali erodiuntur praelio, non in portu prius, tranquillow mari aliquandiu exercetur, ne