장음표시 사용
371쪽
Gleba vetustate e terra provolvitur ingens, Ut jactetur aqua, & fluctu quoque terra vacillet: Ut vas in terra non quit constare , nisi humor
Destitit in dubio fluctu jactarier intus. yss
Ptaeterea , Ventus cum per loca subcava terrae Conlectus parti ex una procumbit , & urget obnixus magnis speluncas viribus altas ;Incumbit tellus quo Venti prona premit vis: Tum supera terram quae sunt exstructa domorum, r6o Ad coelumque magis quanto sunt edita quaeque, Inclinata minent in eundem prodita partem: protractaeque trabes impendent ire paratae: Et metuunt magni Naturam credere Mundi Exitiale aliquod tempus, clademque manere, psi
Cum videant tantam Terrarum incumbere molem.
Quod nisi respirent Venti, non ulla refrienet Res, neque ab exitio polIit reprendere eunteis: Nunc quia respirant alternis, inque gravescunt, Et quasi conlecti redeunt ceduntque repulsi, r7OSaepius hanc ob rem minitatur Terra ruinas, Quam
istam Aquam tanquam vas continet, titubatio.
quoque Terra vacillit. J Alii, Ut 1ati tur aquae fluctu quoque Terra vacillans :Nullo vero modo ferri potest istud Gi- lanii, Ut jactetur, aquae fucta quoque
ss . Ut Vas in Terra.) Vomus ad Catullum, p. 73 I. Ut Vas Inferii. vinum autem Inferium est Vinum novum , Vinum inferium, id quod in sacrificando infra patera labrum pou batur , Fessus uis vero ne it Vi
num novum non contineri in vasis aut
doliis si non satis deferbuerit; At rem ipsam non satis attendit Vir ille do eius : Quis enim vidit dolia ab isto novo vino quod non satis deferbuit iactata 3 Ω quae Nose vini necessitas, eum idem ciueeret Liquor vilissimus 3 Rectὸ igitur in Terra editur. 66. Praeterea, Ventus, &c. o Temtid, v. ao. Tellus vento agitatur, Nam ventus in speluncas Telluris i ruens, facit ut inclinet Tellus . sed elim flatus venti non sit continuus, olim aliquando repulsus cedat, se sua gravitate in pristinas sedes . imo in alteram partem nimis prolabitur Teriara , Istam autem Terra fluctnationem sequitur Tectorum dissolutio , st
ssia. Misent. Unde natum Immianent , P miverat, &c.s63. Protractae Trabes ) Nam inclinata Tellure, Trahes e suis sedi hus excusse protrahi videntur. s64. Et visitiunt credere. Et Homines metuunt usque adeo, ut credant exitium aliquod , clademque Μundo imminere, Lambinus : Ω forsan haec est verior interpretatio. s68. Reprendere euntes. Euntes, impetum facientes , Melitis Euntem; Terram , viz. perituram 3 Alibi Ira pro mori, aut perire. Diuiti by Corale
372쪽
Quam facit: inclinatur enim, retroque recellit, Et recipit prolapsa suas se in pondere sedeis: Hac igitur ratione vacillant omnia tecta, Summa magis mediis, media imis, ima perhilum. γ s7r Est haec ejusdem quoque magni causi tremoris,
Ventus ubi, atque Animae subito vis maxima quaedam, Aut extrinsecus, aut ipsa a tellure coorta In loca se cava Territi conjecit, ibique Speluncas inter magnas fremit ante tumultu : sgo Versabundaque portatur, post incita cima vis Exagitata serus erumpitur, artum Dimia dens terram magnum concinnat hiatum:
In Tyria Sidone quod accidit, & fuit iugis In Ρeloponnoso : Quas exitus hic animai r 8s
Dilturbat urbeis, & Terrae motUS ObortuS. Multaque praeterea cecs derunt moenia magnis Motibus in terris, & multae per mare pellun Subsedere suis pariter cum ciVibus urbes.
Quod nisi prorumpit, tamen impetus ipse Animai s9o Et fera vis Uenti per crebra seramina terrae Dispeta
72. Retroque recistit.) Reclinat, Tutus.. Ima perbitam. Paullii lum mn-do , fere nihil , imo nihil omnino,
quanquam Uerum Iann est. Faber.
clinationem Tremoremque Terrae Pulsus R Suecussio saepe comitatur: Nam si Ventus cavernas perrumpat, di iasimiatque Terram, tum Populi, Urbes , Insulae, &c. ingenti hiatu absorbentur : Si Ventus non perrumpat, tum tantum Tremor, & veluti Hor ror Telluris , a frigido , viet. Vento per omnes Terrae meatus diffuso oratus 3 Etsi autem nihil parumve timendum videatur 1 Tremore limplici, esse nihilominilis possit cum aliis specie-hus coniunctus , nec certus esse qui Lquam valeat, non ita increbiturum, viresque accepturum Tremolem. ut aut Tecta evertantur, aut Terra nonnihil dehiscat. V. 24.
lib. VI. cap. ao. Nullam tamen placet Epicuro causam ese mu orem, quam Spia
de Sidone ait confirmatur a Posidonio, dum apud Strabonem scribit urbem sitam supra Sidonem Terrae motu a serptam fuisse , R ipsius Suionis co ruita propemodum Besiem. Quod autem subjicit de rigis, respicit cladem Helices & Burae AEgis Peloponnesiacis vicinarum aptui Veteros cel brem. Ovid. Metam. lib. XV. Si quaeras Helicere, N Buran , Achai
dere Nautae Inclinata solent cum nroenibur oppida merss.
373쪽
Dispertitur, ut Horror ; R incutit inde tremorem:
Frigus uti nostros penitus cum Venit in artus, Concutit invitos cogens tremere atque moUeri.
Ancipiti trepidaut igitur terrore per urbeis: Tecta superne timent , metuunt inferne, caVernas Terrai ne dissolvat Natura repente :
Neu diffracta suum late dispandat hiatum:
Idque suis confusa velit complere ruinis.
Proinde licet, quamVis caelum terramque reantur GoIncorrupta sore aeternae mandata saluti:
Attamen interdum praesens vis ipsa pericli Subditat hunc stimulum quadam de parte timoris, Ne pedibus raptim Tellus subtracta seratur In barathrum , rerumque sequatur prodita Summa fior Funditus, & fiat Mundi confusa ruina.
Nunc ratio reddunda, augmen cur nesciat Κquor. Ρrincipio, Mare mirantur non reddere majus Naturam , quo tantu' fuat decursus aquarum, Omnia quo veniant ex omni Flumina parte. 6 Io Adde vagog imbreis , tempestatesque volanteis: Omnia quae maria, ac terraS sparguntque, rigantque. Adde sitos sonteis: tamen ad Maris omnia summam Guttai vix initar erunt unius ad augmen: Quo minus est mirum, Mare non augescere magnum. 6 I s
sya. Horror. Celsus, lib. III.
cap. 3. de Febribus : Horrorem voco, tibi totum Corpetu intremit.
s 97. Terrai Natura.) Ipsa Tellus. 699. Idque suis. que, Lambinus : id est, illumque hiatum. 6 . Proinde licet, &c.) Demum, v. 7. illis insultat, qui putant mundum aeternum fore & immortalem, eum Terram magnam illius partem, adeo concussam sentiunt, & labefactatam ; imo clim ipsi totius compagis dissolutionem & ruinam timent. o. Proinde licet quamvis. Proinde quamlum vis licet:=Lamhinus. 6or. Nunc ratio reddenda, &c. Quamobrem eX tot, tantorumque fluminum in mare exoner*tione Mare non exundet , sive non excrescat 3 Respondet Lucretim. v. 1. Ista vOrago in quam fit Fluminum effusio tam vasta est , ut omnis illorum decursus una cum Imbribus , Nive Grandine , Ω . vix unam guttam infundere videatur. Deinde, v. p. Sol ἡ Μari alto multum humoris evehit :Tertio, v. q. Μultum venti aus runt. Quarto , v. q. Nubes rapiunt. Denique , v. g. ut Fluvii in mare decurrunt , ita per Terrae meatus ad fontes suos relabuntur , ita sit Humoris eiusdem circuitus , ideoque minimὸ mirandum quod αquor non au
sit tantus.' Dissiliroo by Corale
374쪽
praeterea, magnam Sol partem detrahit aestit. Quippe videmus enim vestei S humore madenteis. Exsiccare suis radiis ardentibu Solem. At Pelage multa, & late substrata videmus. Proinde licet quamvis ex uno quoque loco Sol GoHumoris parvam delibet ab aequore partem: Lurgiter in tanto sipatio tamen auferet undis. Tum porro Venti magnam quoque tollere partem Humoris potiunt verrentes aequora ponti rUna nocte vias quoniam perispe videmus 6as Siccari, mollisque luti concrescere crustas Ρraeterea, docui multum quoque tollere NubelsHumorem magno conceptUm eX aequore ponti r
Et paisim toto terrarum spargere in orbe, Cum pluit in terris, & venti nubilia portant. 6ῖο
postremo , quoniam raro cum corpore Tellus Est, & conjunctas oras maris undique cingit: Debet, ut in mare de terris venit humor aquai, In terras itidem manare ex aequore salso; Percolatur enim Virus, retroque remanat, 6 rMateries humoris. , & ad caput amnibus omnis
Confluit :. inde super terras redit agmine dulci, Qua via sueta semel liquido pede detulit undas. Nunc ratio quae sit , per fauceis montis ut Elnae
gry. Pelage. Lib. v. U. 36. Propter Atlantaeam littus, Pelageque
Frustra igitur illi sunt , qui legunt,
Felagi multa. 63ri cinimc iis oras Maris, Rc. Lambinus. At omnes codd. Et conjuncta est oras Maris andique cin
639. Nunc ratio quae sit. yc.) duoniam Meteora, Terrae motus, & quaedam Maris Phaenomena sibi videtur satis explicasse, Reliqua admiranda, quae aliquem de Diis & Providentia opinionemi sacerent, aggreditur Et Primum, v. s. De AEtnae ignibus disputat, quos, licet interdum erumpentes Stelliam vastasent, non adeddehemuc admirari 3 ut Νaturae vires superare inconliderate putaremus 3 Dieat aliquis intens hoc esse incendium, & vires illius planΦ admiran. das 3 Nempe quia non vidit majus, sed in aliis rebus praecipites st incon
iiderati perinde sallimur. Nihil est quod magnum dici potest, nihil quod
debemus admirari, si Universum infinitum contemplemur ; nam ex it osubito potest confluere iminensa semianum Ignis. sive venti cupia, quae Semina in Fina, seu alio quolibet monἀte collecta. vim impetumque fumant, Terrae motus essiciant , erumpant demum , longe lateque flammain sparagant Q favillam. Hujusmodi autem eruptiones sunt veluti morbi , Ω conaa vulsiones. Diuiti Cooste
375쪽
Exspirent ignes Interdum turbine tanto, M. Expediam: neque enim media de clade coorta Flammae tempestas Siculum dominata per agros Finitimis ad se convertit gentibus ora, Fumida cum coeli scintillare omnia templa Cernentes pavida complebant pectora cura, εμ
Quid moliretur rerum Natura ΠOVarum.
Hisce tibi rebus late 'st, alteque videndum, Et longe cunctas in parteis dispiciendum, Ut reminiscaris , Summam rerum esse profundam, Et videas, coelum Summai totius unum voQuam sit parvula pars, & quam multesima constetrEt quota pars Homo Terrai sit totius unus. Quod bene propositum si plane contueare, Ac videas plane ; mirari multa relinquas. Num quis enim nostriim miratur, siquis in artus 6ssAccepit calido Febrim fervore coortam, Aut alium quemvis Morbi per membra dolorem robiurgescit enim subito Ρes, arripit acer Saepe dolor Denteis , oculos invadit in ipsos rΕxistit sacer Ignis, & urit corpore serpens μοQuamcunque arripuit partem, repit que per artus. Nimirum , quia sunt multarum Semina rerum:
vulsiones huius Mundi. Atque ut morborum semina in Hominem Nam saepe febricitat, dolet dentes. &c. ex hoc Mundo . ita ex Universo in hunc Μundum derivari possunt :Nam si comparationem Instituas, ut Homo ad Mundum , ita Μundus ad Universum. I. Itidia de elade. Gronovit
codex Media Grineia de coorta : Sal masius . Media ὸ re clade coorta, id est, ex media rerum natura, ex Sum ma rerum : Sed olim monui Salma
sum haud feliciter interpretari Lucretium. Faber tandem, Dia de ei der Dia Tempestus est seu, quasi diceret Lucretius 3 Quaeramus nunc quid causae sit, quamobrem olim flammarum tempestas i tam Siciliam pervastarit, neque enim putandum est Deos tantam vim Inee dii in Insulam importasse. Egregia quidem conjectura , Neque istos mois ror , qui legunt Mediseri. 6s I. suam Multesima. Quam parisua , si cum toto comparetur , Multe sima pars est ea . cui multae debent esse pares aut similes. ad constituendum Totum: πικοςἰν appellant Graeci : Lambinuri 66o. Sacer Ignis. celsius , lib. U. cap. 28. Ignis Iacer malis ulceribus annumerari debet Huic addas Paullum aeginetam . lib. IV. cap. 2O. Quos . si vacet, lege : Nam in illis multa de Sacro Igne. Virgilius, Georg. 3. vers. 66. - Contactos artis sacer Ignisadisus. Dissilirco by Cooste
376쪽
Et satis haec Tellus nobis Coelumque mali fert,
Unde queat vis immensi procrescere morbi. Sic igitur toti coelo, terraeque putandum 'st 66ς Ex infinito satis omnia suppeditare, Unde repente queat Tellius conculsa moveri, Perque mare, & terras rapidus percurrere Turbo, Ignis abundare aetnaeus, flammescere Coelum. Id quoque enim fit, & ardescunt coelestia templa, 67 a Ut Tempestates pluviae graviore coortu Sunt, ubi forte ita se tetulerunt Semina aquarum. At nimis est ingens Incendi turbidus ardor. Scilicet, & fluvius, qui non est, maximus eii 'st Qui non ante aliquem majorem vidit: & ingens ε' ςArbor , Homoque videtur: & Omnia de genere omni, Maxima quae vidit quisque, haec ingentia fingit: Cum tamen omnia cum Coelo, Terraque, Marique Nil sint ad Summam Summai totius omnem. Nunc tamen, illa modis quibus irritata repente 68o Flamma foras vastis Tinae fornacibus efflet, Expediam. Primum totius subcava montis Est natura, fere silicum suffulta cavernis: Omnibus est porro in speluncis Ventus & Aer. Ventus enim fit, ubi est agitando percitus Aer. 68r Hic ubi percaluit, calefecitque omnia circum Saxa
nsim M sei. 669. Ignis abundare Finans. Ripas suas videtur superare dum erumpit Igneum flumen. Flammescere Cae-Ain dum coruscat & fulgurat. Fassur Quasi aliquid de Fulgure, &Goruscatione, Lucretiis, clim de R Nnae ignibus disputet : Sed in istius viri ineptiis refutandis non amplius
674. Solliret, Flavim, qui non es. &α) Codd. Sestiere re Histria qui vissim, &e. Unde Salmasim, Scr. ι ει N HusAu quis visas maximν ebr Fluvius aliquis visus est ei maximus , qui majorem non vidit; Istamquam Codices exhibent lectionem, sequi possimnus, at non rejicienda est itila altera Lambisἰ lectio.
68o. Nunc tamen . ita modis. &e. inquiras cur collectae in Ruina flammae erumpant tanto impetu. U. 3I. de claratur ratio: Breviter , vi venti fit emptio; Venti autem istius semina ex Universo infinito veniunt, & in monte aetna collecta, flammas vel l tentes in visceribus Μontis vel ex ipso monte expressas ejiciunt, v. I
Aut Ventus iste irruit per speluncas quae sunt ad radices Μontis, S quarum ora, cum Mare a littore recedit mare enim radices Montis alluit aperta lunt , atque ita efflat Ignes 3 v. 7, Denique in ipsis faucibus Mon
tis generantur venti, V. 2. Sic mulistas ponit causas, ut inter eas una v
ra , ct certa diceretur. v. s. Disiligod by Coos e
377쪽
Soxa furens, qua contingit , Terramque: & ab ollis Excussit calidum flammis velocibus ignem :Tollit se, ac rectis ita faucibus ejicit alte, Funditque ardorem longe, longeque favillam G. Differt , & crallu volvit caligine fumum: Extruditque simul mirando pondere saxa: Ne dubites, quin haec Animai turbida sit vis.
Ρraeterea, magna ex parti Mare montis ad ejus Radices frangit fluctus pellumque resbrbet. Ex hoc usque mari Speluncae Montis ud altas Perveniunt subter fauceis : Hac ire fatendum 'st, v Et penetrare mari penitus res cogit aperto: Atque clitare seras, idcoque extollerc flammas, Saxuque subjecture , & arenae tollere nimbos. 7ciola summo sunt venti geni Crateres , ut ipsi Nominitant, Nos quas Fauccis perhibemus, & Ora. Sunt aliquot quoque res, quarum unam dicere causam Non satis est, verum plureis, unde una tamen sit.
Corpus ut exanimum si quod procul ipse jacere etor Conspicias Hominis: fit ut omneis dicere causas Conveniat lethi, dicatur ut illius una. Nam neque cum ferro, neque frigore vincere possis
ratius , Impellimi Animae lintea Thraciae.
698. Et penetrare Mari, &e. Misis D penetrare Μare. R penituι , se
Fatendum est male per has speluncas Penetrare, & penitus in angustuin cogi a seipso coarctato. Lumbinus: Displicet haec lectio , neque id injuria: Nam non de Μaris, sed de Venti in speluneas ingressu agitur. Ea re 1 gendum putat,
Et penetrare Animam pretim res coisgere aperto.
Sensiis itaque & ordo verborum sic se habet mnt. Futendum es animam . ventum hoe ire, H cogere re ignes, scintillam, cineres , saxa, &ς. penetrare aperto, id est , per apertum. seu per illas fauces. Istam interpre lationem vitiosa nuce non emerem. Si placet vox Animam, Ieg. Res cogit aperta , ut alibi, Maudiessa Meet res. Ex Muri aperto vix aliquis sensus potest exprimi , qui vero istas vocet retinet, hoc modo interpretetur 3 Muri aperto , id est, cum Μare re eedit 1 radicibus istius montis , Ω re sorbet fluctus.7 . Saxaque subjectare. In altum tollerer vid. lib. I. v. 8. I. Ventigeni Crateres. Alii. I. summo sunt vertice item Crateres. Prior
lectio placet , quippe duobus hisce
verssibiis declaratur, Ventum non ta
tum mr speluncas ad montis radices ingredi , sed etiam in ipsis faucibus generari; Noque id mirum, nam ni
378쪽
Interii se, neque a morbo , neque forte veneno: Verum aliquid genere esse ex hoc , quod Concio dicat, 7 Io Scimus : Item in multis hoc rebus dicere habemus. Nilus in se fati crescit, campisque redundat Unicus in terris Egypti totius amnis. Is rigat Egyptum medium per sepe calorem, Aut quia sunt aestate Aquilones ollia contra Is Anni tempore eo , quo Etesia flabra feruntur:
Et contra fluvium flantes remorantur, & undasCogentes sursus replent , coguntque manere.
Nam dubio procul haec adverso flabra feruntur Flumine, quae gelidis a stellis Axis aguntur. 72OIllo ex peltifera parti venit amnis ab Austro Inter nigra virum, percoctaque saecla calore, EXOriens penitus media ab regione diei. Eit quoque, uti possit magnus congestus arenae Fluctibus adversis oppilare ostia contra, 7as Cum
hil certius, quam Aerem eX omni parte ad Flammam ruere , atque inde Ventum generari. 7io. Concio.) Turha Hominum adstantium. Alii, suod contigit eb. 7ia. Nilus in nati crescit, &c. Ab A stivo Solstitio ad aequinoctium
usque Autumnale Nilus ita intumescit . ut per AEgyptum eXundans, Oh-litos limo agros Reeundet, alias steriles futuros , egregium Divinae Providentiae monumentum': AUDpti incine aquartim beneffeta percipientes Α- quam colunt, &c. Iulius Firmicus,
mento pro more suo causis tantum naturales assignat Lueretius , V. 26. st
primd quidem , v. I a. venti Etesiae ab Septentrione spirantes aquas Amnis , qui ab Austro fluit. repellunt, faciuntque , ut impleto Alveo exui dent : Si vero Etesiae ad obsistetulum tanto aquarum ponderi, lenos enim sunt venti, impares dicantur , tum, V. s. Arena, quam Mare ah ilhis ventis agitatum congerit . obstruuntur Nili Ostia ; atque inde Exundatio. HIste eausis duas alias coniunge, nem pe Pluvias, quae ad fontes Nili dedi-dunt, v 6. R Nives. v. 3. resoli tas. Nam omnibus hisce caulis conia 'spirantibus Nilus , aut quilibet alius Fluvius exundet. 7Is. vitillones ossis contra, Anni tempore eo, quo Etesia flabra ferantur: Post hiduum cκortus Caniculae Aquilones constantilis perflant diebus quadraginta , quos Etesias vocant. Plinius , lib. II. cap 47. Et Lucretius, V. 73o. Desia subra Aquilonum. F Fus tamen , Etesar, sunt venti ab Austro , seu a Meridie flantem; & hoc Nili incrementum contendit fieri a duobus ventis contrariis , quorum at ter, nempe Aquilo, retardat Aquarum cursus; alter nempe Etesiae . ii
pellit illas. quoniam Nilus ah Austro in Septentrionem fluit. En dignum Lucretio Interpretem l iv. adverso flumine. ) Ut v. 7' s. Emesibin adver se Neque enim leo Flamiue Μallem tamen Gesidi.
379쪽
Cum Mare permotum ventis ruit intus arenam.
Quo fit uti pacto liber minus exitus amni, Et proclivus item fiat miniis impetus undis. Fit quoque, uti pluviae forsan magis ad caput ejus Tempore eo fiant, quo Etesia flabra Aquilonum et go Nubila conjiciunt in eas tunc Omnia parteiS. Scilicet ad mediam regionem ejecta diei Cum convenerunt, ibi ad altos denique monteis
Contrusae nubes coguntur, Vique premuntur.
Forsit & Tthiopum penitus de montibus altis 77s Crescat, ubi in campos albas descendere ningueis Tabificis iubigit radiis Sol omnia lustrans. Nunc age, Averna tibi quae sint loca cumque lacusque, Expediam , quali natura praedita constent. Principio, quod Averna Vocantur, nomen id ab re 74o
726. Ruit intus arenam. Sie lib. I.
v. 293. amlibet in partem trudunt res miste , ruuntque:
Virgilius , cumulos arena ruere , RSpumas Salis inre ruebant. 73o. Aquilonum nubila. J Faditu, Vir in errore constans , Ω qui eadem chorda semper egregie oberrat.
737. Subigit. cogit, Virgilius ,
- Subagitque futeri: Lucilius, Insitum glebas subigas proscindere
τ g. Nunc age, Averna. &c. Beneficum Deum non agnoscit. Ir tum negat Lucretius , Ω ut Coeli Aerisque Phamomena Diis Superis , ita noxia quaedam ct in Terris admiranda Diis ivlanibus eripit. Nam quaedain sunt loca , quie, V. 9. Averna dicimus quae Avibus supervolantihus, aliisque Animali hus , quae forte illac trantierint, sunt pernicissa. Tais, lis est locus apud Cumas, V. a in ipsa Athenarum Arce, v. p. in Syria, . ψ. in uuibus locis Atri Ditis ianuam patere credidit Vulgus . ihiqile Animas Mortuorum ad Inferos & r gna subterranea descendere. V. s. Utverh vim naturamque Avernorum diis stinctius explicet, v. 49. Μonet Teris ram continere multa, ut salubria, ita noxia Hominibus , aliisque Animanistibus semina, multaque congerit ex empla, quibus docet multarum rerum emuvia multis rebus insalubria esse Ω mortifera. His propositis denique rem ipsam aggreditur ἔ Ω primum , U. II. Nempe ex Avernis teter Halitus erumpit, quo transvolaturae Aves subito amatae repente decidunt, vel, v. Io. hic Halitus erumpens ita at tenuat & discutit Aerem, ut Aves volantes in illo sustentari nos possint, decidentes autem in Inani protinus
expirent. Haec omnia , U. I a. 7 o. Vuod Averna vocantur, v
men id ab re Impostum es. Virgilius Lucretium imitatus , aen. 6. v. a 37. Spelunca alta fuit, vastoque tam nis hiatu .
Scrupea , tuta lacu nigro, nemorumque tenebris s
uam super haud ulla poterant impunὸ volantes
380쪽
Impositum'st, quia sunt Avibus contraria cunctis,
Ε regione ea quod loca cum advenere volanteS, Remigii obline pennarum vela remittunt,
Praecipitesque cadunt molli cervice profusae In terram, si forte ita fert natura locorum: 7sAut in aquam , si forte lucus subitratus Avernesst. Qualis apud Cumas locus est montemque Vesevum, oppleti calidis ubi fumant fontibus auctus. Est & Athenaeis in moenibus, arcis in ipso Vertice, Palladis ad templum Tritonidos almae, 7so
Quo nunquam pennis appellunt corpora naucae Cornices, non cum fumant Altaria donis: Usqueadeo fugitant non iras Palladis acreis Pervigili causa, Graium ut cecinere Poetae:
Tendere iter pennis, talis sese halitus
Faucibus es neens supera ad convexa ferebat sinde locum Graii dixerunt nomine
7 3. Remigii. virgilius, aliique,
Remigium Alinum: Quippe Alis tanquam Remis Aerem secant volucres. Nautae autem in portum succedentes, nec remis amplius usi vela etiam reis
mittebant ; Inde Remigium Alarum& Vela conjungit Poeta. 74 . Molli erevice profusae. volucris languidae, & morientis Imago. 7 6. Suhsrastis foemo es. Λυπ-xus est. 747. Gualis apud Cumas Deus es.&c. De duobus hisce versibus multa Interpretes, Omnium commenta refutavit Fabre, & ipse tandem legit, Ut Cumas apud es laeus Euboico sub
Nam Cumas in Campania coloniam esse Euboisam plurimi testantur ; Et qui a Lucretio Mons Euboicus dicitur, is a virgilio. qui perpetuo Lucretii vestigia pressit, Euboica rupes dicitur,
Qualis aptid Cumas Μiseni sub pede
ni Iectiones variae conciliari possint tum inter se, tum cum Virgilio , qui, Hl . 6. v. 27 . mentione faeta Μiseis ni, Averni descriptionem subjicit. 7so. Palladas almae. Fsecundae, Fadius : foecunda virgo i ut Virgilii , -- Inventa Ius Licibus Stis, Triginta capitum fatus enixa. Os Hominis l7 2. Non cum fumant altaria donis. Ita illum locum Cornices aversantur, ut etsi in eo sacra fiant, ne tum quidem advolent . quantumvis Carnium nidor illas invitare ad sese videatur. s . Pertarili causa. Vid. Ovid. Μetam. lib. II. V. s 7. Abdita fronde levi densa deeulabaν ab ulmo id facerent, Re. Fabula Corones notissima est , sed non illud Pervigilium; eredibile itaque fit, Lucretium alios secutum esse auctores , quam qui ad nos pervenerunt.