장음표시 사용
481쪽
in divinitate ipsa qua est Unigenitus Patri coaeternus, sed in naturae humanae sit infirmitate perpessus. Nam Filium hominis descendisse de coelo, ipsum dixisse sic legimus : Nemo ascendit in coelum, nisi qui de coelo descendit, , Filius hominis qui est in coelo Unigenitum vero Filium Dei crucifixum et sepultum, omnes etiam in Symbolo confitemur. Unde os et illud Apostoli Si enim cognon issent, nunquam Dominum gloriae crucifixissent. Hanc unitatem personae Christi Iesu Domini nostri, sic ex natura utraque constantem, divina scilicet atque humana ut quaelibet earum vocabulum etiam alteri impertiat et divina humanae, et humana divinae beatus ostendit Apostolus, ubi nos cum ad humilitatem misericordem per Christi exhortaretur exemphim Hoc sentite, inquit, ins vobis quod et in Christo Iosia , qui cum in forma Dein Sset, non rapinam arbitratus est esse aequalis Deo sed n se ipsum exinanivit sormam servi accipiens, in similitudi- η ne hominum factus, et habitu inventus ut homo: η humiliavit se ipsum factus obediens usque ad mortem η mortem autem crucis Cum ergo Christi nomen ex eo illi sit quod scriptum est in Prophetia : Unxit te Deus Desus tuus oleo exultationis prae participibus tuis ',s unde ad id quod homo factus est, pertinet id quod formam servi accipiens habitu est inventus ut homo, qui utique habitus coepit ex tempore: de ipso tamen eodemque Christo dictum est Cum in forma Dei esset is cum profecto informa i ei antequam ab illo forma servi esset accepta non diim erat Filius hominis sed Filius Dei cui Patris
aequalitaS rapina non erat, sed natura. Non enim erat uSUrpando elatus, sed hoc erat natus, et ideo veritas. Ondum ergo erat Christus, quod esse coepit cum semetipsum exinanivit, non formam Dei amittens, sed formam servi acci-
482쪽
piens. Verum si quaeramus : Quis est ille sui cum in forma Dei QSSQt, non rapinam arbitratus est ess aequalis Deo Respondetur nobis voce postolica, Christus Iesus. Ergoo illa divinitas hujus humanitatis nomen accepit. Item Si quaeramus, utSnam sit factus obediens usque ad mortem, mortem autem cruci. Rectissime respondetur Ille qui cum in forma Dei esset, non rapinam arbitratus Si esse
aequalis Deo. Ergo et ista humanitas illius divinitatis nomen accepit. Apparet tamen idem ipse Christus, geminae gigas substantiae, secundum quid obediens, secundum quid aequalis Deo; secundum quid Filius hominis, secundum quid Filius Dei secundum quid dicat Pater man or me est secundum quid, si Ego et Pater unumn sum' u secundum quid non facit voluntatem suam sed ejus a quo missus est secundum quid sicut Patorsus ita mortuos et vivificat, sic et Filius quos vult vivificat . VII. Item sequuntur et dicunt: Ιs et in cruce pendens, Voluntate et praecepto Patris, carnem humanam tuam de sancta Virgine Maria suscepit, in manus hominum dereliquit et divinitatem suam in manus Patris Commendavit, dicens Pater, in manus tuas Commendo spiritum, meum Quia Maria moriturum corpus peperit, Deus
autem immortalis immortalem Filium genuit. Ergo mors Christi non diminutio est divinitatis, sed depositio corporis. Sicut enim generatio ejus ex virgine non fuit corruptio dealitatis ipsius, sed suscepti corporis ita et in morte ipsius non fuit passio et defectio dealitatis ipsius, sed separatio carnis ipsius. Sicut enim ciui indumentum coiiscindit, induto facit injuriam cita et qui carnem ipsius crucifixerunt, divinitati ipsius contumeliam intulerunt.
483쪽
Ecce in quibus verbis suis omnino manifeStant negare se, quod ad unitatem personae Christi etiam humana anima pertineat; sed in Christo carnoni et divinitatem tantummodo confiteri. Quandoquidem cum penderet in ligno, illud ubi ait Pater, in manus tuas commendo Spiritum, meum', divinitatem ipsam volunt eum intelligi commendasse Patri, non humanum spiritum quod est anima. Merito
in ista ipsa disputatione superius, ubi voluerunt intelligi
Christum Patris voluntatem fecisse, non suam hin eum minori atque diversae putantes esse naturae, illud commemorarunt quod ait, et ater, transeat a me calix iste , non η tamen quod ego Volo, sed quod tu vis φ. v illud autem noluerunt quod ait aristis est anima mea usque ad mor- η tem η Audiant ego ista commemorantibus nobis ris-n iis est anima mea usque ad mortem y Potestatem habeon ponendi animam meam majorem hac charitatem nemos hahet, quam ut animam suam ponat pro mi Ci SutS.
Et quod de illo intellexerunt Apostoli prophetatum
Quoniam non derelinques animam meam in in serno . Et his atque hujusmodi sanctarum Scripturarum testimoniis non resistant, fateanturque Christum, non tantum carnem, Sed animam quoque humanam Verbo unigenito coaptaSSe it 8Set Una persona, quod Christus est, Verbum et humo sed ipse homo, anima et caro; ac per hoc
Christus Verbum anima et caro. Et ideo sic intelligondus geminae substantiae, divinae scilicet et humanae, ut ipsa humana X anima Constet et Carne. ut si eo moventur quod
scriptum est Verbum caro factum est nec illic anima nominata est intelligant carnem pro homine positam, a parte totum significante locutionis modo' sicuti est uod
484쪽
, te omnis Caro veniet 4 Item, ex operihus Legis non justificabitur omnis caro . Quod apertius alio loco dixit: v x ego nemo justificabitur'. ratemque alio Non ,, justificatur homo ex operibus Legis M. Hi ergo dixit Omnis caro ac si diceret Omnis homo , Sic itaque dictum est: u Verbum caro factum est: s ac si diceretur: Vorbum homo factum est Verumtamen isti cum ejus Solam humanam carnem velint intelligi hominem Christum non enim negabunt hominem, de quo apertissime dicitur: Unus mediator Dei et hominum homo Christus, Iesus miror quod nolint consentire, propter hanc humanam quomodocumque naturam dici potuisse re Pan te major me est non propter illam de qua dictum
est: si Ego et Pater uum sumus 7. v Quis enim ferat, si quantuscumque homo dicat: u Ego et Deus unum sumus uEt quis non accipiat si homo dicat, Deus major me est pQuale illud est quod ait beatus Ioannes Major est Deus
VΙΙΙ. Ιtom dicunt ues qui voluntate et praecepto Patris totam dispensationem adimplevit, Voliintate et praecepto Patris Corpus suum a mortuis suscitavit : et Cum ipso Corpore, ut a Stor Cum Ve, et Sacerdo cum oblatione, et re cum purpura, et Deus Iam templo, a Patre
assumptus est in gloriam. Quaerendum est ab eis qui ista dicunt, qualem Ovem pastor reportaverit Patri. Si enim caro sine anima est quar reportavit, quid est ovis ista nisi terra sine sensu, quae nec agere gratia potest Quia sine anima caro quid potest ΘΙX. Item sequuntur et dicunt Is qui voluntate Patris descendit et ascendit, voluntate et praecepto Patris sedit ad dexteram ejus, audiens Patrem sibi dicentem
485쪽
Sede ad dexteram meam, donec ponam inimicos tuos, scabellum pedum tuorum Is qui voluntate et praecepto atris sedit ad dexteram ejus, is voluntate et praecepto Patris in consummatione speculi Venturus est, ApoStolo vociferante et dicente ipse, inquit, Dominus in jussu . in voce Λrchangeli, et in tuba Dei descendet des coelo Is qui Voluntate et praecepto atris Veniet, Oluntate et praecepto Patris judicaturus est totum mundum in sequitate, et redditurus singulis secundum fidem et opera sua, sicut ipse ait : si Pater judicat neminem , sed, omne judicium Filio dedit , Item , si Sicuti audio,, judico, et judicium meum Verum St, quia non quaero γγ Oluntatem meam, sed Voluntatem ejus qui me misit' , Unde et in judicando Patris praesentiam praeponit, et Suam divinam dignitatem et potestatem secundam postponit, dicens Venite benedicti Patris mei . , Ergo justus judex est Filius Gudicantis vero honor et auctoritas, atris imperiales leges sicut et Spiritus sancti ossiciosa advocatio et consolatio, ni geniti Dei justi judicis est dignitas. Iam quae Superius respondimus , etiam adverSUS
ista similiter valent. Quod enim voluntati et praecepto Patris obediens est Filius, nec in hominibus demonstrat diversam imparemque naturam, Patris proeCipientis, et filii hodientis. Huc accedit quod Christus non tantum Deus est, qua natura aequalis est Patris sed etiam homo, qua natura major est Pater, cujus etiam non solum Pater, Verum et Dominus est. Nam inde est et illud propheticum Dominus dixit ad me, Filius meus es tu . , Ibi est quippe inferior substantia qua Pater major sit, et Servi forma cui dominus sit. Haec autem forma humanitatis ejus, quam manente forma divinitatis accepit, ut in simi-
486쪽
litudinem hominum sieret et habitu inveniretur ut homo , in judicio Iuoque apparebit, quo vivos et mortuos judicabit. de dictum est de Patre, quod si Non judicabit 3 quemquam, Sed omne judicium dedit Filio ' , Formam
namque in Christo dii hominis tune ab o judicandi videbunt impii, de quibus dictum est Videbunt in quem, conflixerunt' η Dei vero formam in eodem ipso Christo, Iu aequalis est Patri, utique non videbunt. Unde Prophetia praecessit ollatur impius, ut non videat clari- , talem Domini M. , Quia et ad hoc pertinet Beati mundi i Corde, quoniam ipsi Deum videbunt Donique hoc apertissime testatur, ubi dicit Potestatem dedit ei judi- η cium facere, quoniam diu hominis est . , Non ergo quoniam Filius Dei est; nam secundum hoc coaeterna illi cum Patre et una eademque potestas est Sed quoniam filius hominis est, quod esse coepit ex tempore, Ut potesta Sei daretur in tempore. Quod non ita dicitur, tanquam eam si hi et ipse non dederit, id est, . alia V: in se humanae non dederit potestatem illa quae in eo natura divina est absit hoc credere. Quomodo enim aliquid faceret Pater, nisi per Unigenitum Filium Nec sine Spiritu sancto, quia inseparabilia sunt opera rinitatis. Ac per hoc quod potestatem
Filio dedit quoniam fidius hominis est, per eumdem ipsum ipsi dedit quoniam Filius Dei est u Omnia enim per ip-
i Sum facta sunt, et sine ipso factum est nihil . , Sed lio norifice et competenter tribuit Patri quod etiam ipse facit ut Deus muta de Patre est Deus. Ipse namque Deus
est de Deo : Pater autem Deus, Sed non de Deo. uoudivit, inquiunt, a Patre : sede ad dexteram meam', et ideo sedit ad dexteram Patris tanquam paterna
487쪽
jussione, non etiam sua id fecerit potestate. Hoc quidem nisi spiritaliter acceptum fuerit, Filio Pater ad sinistram erit. Quid est autem Patris dextera, nisi aeterna illa inensabilisque felicitas, quo pervenit Filius hominis etiam carnis immortalitate percepta Nam si ita ut manum Dei Patris, non secundum lineamenta corporis quae in Deo non Sunt, Sed secundum effectivam virtutem sapienter et si deliter cogitemus, quid intelligemus, nisi ipsum Unigenitum per quem facta sunt omnia De quo etiam Propheta dixi Et brachium Domini cui revelatum est 3 Quomodo autem Filius audit Patrem, quomodo dicuntur a Patre multa verba unico Verbo, quomodo transeunter loquitur ei quem stabiliter loquitur, quomodo aliquid temporaliter ei dicit in quo sibi coaeterno jam erant Omnia lude congruis quibusque temporibus dicit, qui haec audeat quaerere, qui Valeat invenire Et tamen , u Dixit, Dominus Domino me Sede ad dexteram meam sit quia dictum est, ideo factum est. Hoc ergo am erat in Verbo, quod Verbum caro factum est . Et quia in Verbo ante Carnem jam erat veraciter, ideo in carne completum est efiicaciter : quia in Verbo jam erat sine tempore, ideo
in Carne completum est Suo tempore. In qua Carne RS-
Cendit in coelum, qui de coelo non recessit etiam cum inde descendit et in qua sedet ad dexteram atris brachium Patris' et in qua descensurus est ad judicium , si ni jussu, in voce Archangeli, et in tuba Dei . Ubi illi minorem volunt videri Filii potestatem , quia in ussu dictus est descensurus. Sed quaerendiam est ab eis, Jussu cujus. Si Patris, interrogandi sunt iterum, quibus temporalibus verbis ubeat Pater aeterno suo Verbo ut descendat de coelo. Siquidem ipsa Dei jussio quae siet in tempore Suo, jam erat ante omnia tempora in ipso Dei
488쪽
verbo. Quod si Filius Dei per hoc quod filius hominis est,
descendet de coelo ergo per hoc quod Verbum est, per ipsum jubetur ut descendat de coelo. Nam si non per ipsum Pater jubet, non ergo Pater per suum Verbum jubet: aut aliud erit Verbum per quod jubeatur unico Verbo. Et miror si am illud nnicum erit, si et aliud erit. Factae sunt quidem Patris ad Filium quaedam etiam temporaliter Voces, Sicut de nube sonuit is u es Filius meus diu lectus non tamen ut Filius unigenitus per illas aliquid disceret; sed hi potius quos ita oportebat audire. Ac per hoc etiam ille transeuntium Verborum Onus non sinu Filio factus est Filio: alioquin non omnia per ipsum facta sunt. Sed numquid, cum jubebitur ut descendat de coelo, talibus sonis et vocibus opus erit, quibus Filius paternam OVerit voluntatem Absit hoc credere. Quidquid ergo illud erit quod fieri oportebit ad Filium, non
faciet ater nisi per eumdem silium. Ad ipsum scilicet, quia Filius hominis est et factus est inter omnia. Per ipsum autem, quia Filius Dei est et per illum fiunt a Patre omnia. Si autem quod dictum est In jussu , in Voces Archangeli ipsius Archangeli jussum volunt intelligi, sicut verba ipsa videntur sonare quid eis restat, nisi ut Angelis etiam minorem dicant unigenitum Filium, quorum jussis obedire perhibetur, si jubente minor est cui jubetur Quamvis quod dictum est In jussu , in Oces Archangeli:, possit etiam sic intelligi, ut ipsa vox Archangeli jussu Dei fieri accipiatur, id est, ut Angelus qui tuba Dei esse intelligendus est, a Domino Deo jubeatur emittere Vocem suam, quod inferiori creaturae necessariunFerit
audire cum Filius Dei descendet de coelo. Ipsa est enim tuba de qua dicit alio loco Canet enim tuba, et mortuin resurgent incorrupti .
489쪽
Dixit ergo Filius Sicut audio, judico sive ex humana subjectioile, quia et Filius homini est, Sive Secundum illam incommutabilem simplicemque naturam, quae sic est Filii, ut tamen ei de Patre sit, in qua natura non
est aliud audire, aliud videre, aliud esse ; sed quod est esse, hoc audire, hoc videre. Unde ab illo ei est audire et Videre, a quo illi est ipsum esse. Nam et illud quod alibi ait Non potest Filius a se facere quidquam nisi quodn. Viderit Patrem facientem u mulio est ad intelligendum dissicilius quam hoc quod isti posuerunt, ubi dixi Sicut audio, judico. Si enim non potest Filius a se facere quidquam, nisi quod viderit Patrem facientem, quomodo poterit judicare, si Patrem non viderit judicantem p Sed Pater non judicat quemquam Omne quippe judicium dedit Filio Iudicat ergo Filius, accepto a Patre, non aliquo, sed omni judicio quamvis atrem non videat judicantem, quia ille neminem judicat. Quomodo igitur non potest Filius a se facere quidquam, nisi quod viderit Patrem sacientem, cum judicet, nec Patrem videat judicantem Non enim ait : Non potest Filius a se facere quidquam, nisi quod audierit Patrem jubentem sed, quod viderit Patrem facientem. In ista intendant,
ista cogitent, ista Considerent; et eorum quodam modo quantum ieri potest, excarnetur intentio, qui carnalibus cogitationibus moliuntur una marinitatis eamdemque naturam et substantiarum separare distantia, et potestatum
gradibus ordinare. Ideo enim dictum est, quod non faciat aliquid Filius a se, quia non est a se et ideo quidquid facit, Patrem videt facientem quia videt ex ipso faciendi
se habere potentiam, ex quo se videt existendi habere natur3m. Et quod ait Senon posse, non deficientis St, Sed in eo quod de Patre natus est permanentis clamque lau-
490쪽
dabile est omnipotentem non posse mutari, quam laudabile est quod omnipotens non potest mori. OSSet enim Filius facere quod non vidisset Patrem facientem, Si pOS- se facere quod per illum non facit Pater hoc est, si pOS-Set peCeare, neque naturae immutabiliter bonae, quae a Patre genita est, convenire. Hoc autem quia non poteSt, non deficienter non poteSt, Sed potenter.
Eadem namque sunt opera atris et Filii, non quod Filius sit idem ipse qui Pater est; sed quia nullum OPUS est Filii, quod non per eum Pater facit me ullum Patris, quod non per Filium simul facientem facit u Quae Cumque enim Pater facit, haec eadem Filius similiter, facit Evangelica est et ista sententia, Filii ipsius ConSequenter re prolata. Non sunt ergo alia Filii, et alia Patri Opera, sed haec eadem nec dissimiliter iunt a Filio, sed similiter. Cum autem non alia similia, sed haec eadem stant a Filio quae fiunt a Patre, quid est, Similiter,
nisi non dissimili facilitate, non dissimili potestate 3 Si
enim haec eadem quidem ambo faciunt, sed alter aliero facilius et potentius , non utique similiter ea facit Filius. Cum vero et haec eadem et similitor, profecto ne alia sunt Filii quam Patris Opera, nec operantium est diVerSapotentia. Nec utique sine Spiritu Sancto neque enim a faciendis amborum operibus ullo modo amborum Separabitur Spiritus Miro itaque eodemque utique divino
modo ab omnihus 1unt opera omnium, ab omnibus etiam Singulorum. Nam omnium opera sunt Coelium et terra omnisque creatura. 3 Filio quippe dictum est Om- nia per ipsum facta sunt u Quis autem ab Spiritu Sancto audeat alienare opera quarumlibet Creaturarum quem cernit operis ri dona sanctorum, de quibus Scriptum est: si omnia autem haec Operatur unus atque idem Spiri-