장음표시 사용
141쪽
Ac potius foliis parcus vescatur amariS:
Si positis intus Chii veterisque Falerni
Μillo cadis, nihil est, tercentum millibus, acre Potet acetum age, si et stramentis incubet unde-
Pallad. I. 29 et umenta molis aquariis frano dixit idem Ι. 42. Est
tamen in coniectura ista, quod memoretur. Iure, an secus, Videat ei-nehius. Si umentum cibo paratur, et frangitur, addi solet instrumentum, quo angitur, ut in exemplis Palladii. Ita iam Virgil. Georg. I. 267. Wrrete igni frustra et frangite actaeo Plin. H. N. XVIII. VII. oraeum molis frangunt. Si quis simpliciter dicitur strana franstere, id facere cogitatur demtibua hoc est morsu angere, cum sonitu comminuere, ut Claudian. R.
Proserp. III. 42. de antiqua illa βα- νοφαγίρ, pecudum i more pererrant Aria, si frangunt eommunia a Iaolandes. Virgil. Georg. ΙΙ. l. dixerat de suibus, qui olandem fregere ubtilinia ubi plura Bum. Nisi Horatius elegantiam quaesiverit in eo ut idem verbum ad opposita retulerit,
Nei ere aurum et contingere granum, mallem aliud Verbum V. e. audeae esuriens uom nu con/umere stranum. Orat Epist. I. II. T. fruges eo umere nati, e Graeco, ut notum, ἀρουρnc καρπον ἔδουσι. Apiigius coniiciebat: eontundere granum. --
ουδ αυτις ηπτετο τῶν χρηματων.
Nihil est Variae sunt Ormulae, corrigentium quod dictum est minus Vero Plaut. Μ teil. IV. H. I. Nihil hoe quidem est, Trio ne minae, prae quam alio dap8ile sumtus δε- est. Horat in hac Satira s. 69. Seribe decem a Nerio non est satia ad metitae Nodosi tabula centum, mille de eatenas. Quae imitatus est Claudian in Eutrop. I. 204. Si Lyeiam tenuti e velis, tot millia ponas Si Phrygas, adde parum. Lege parum
est. Emis millibus aliquid addidisso intelligitur. Sed ne hoc quidem Eutropio satis esse videbatur. Ergo dicit parum est, ut mulier illa Satir. I. I. m. paulo aed pluris Seneca Epist. 78. Non respondit Parum eat. Risit, et quidem eae animo. Appul Apol. p. 578. Lustro mentitua e Partim hoc est Liberaliua agam.
Affectatum illud Senecae inmerc. Fur. 643. Lycus Creonti debita poenas Uabit. Lentum est, dabit dat Me
quoque est lentum dedit. Stramentis incubet, unde octoginta anno nutug. einerius: Ineptissime unde oetisinta anni commemorantur pro eo quem quilibet alius posuisset numero octoginta, itaque recepi emendationemra helii, dis Nec minuit corruptelae suspicionem quod Priscianus XVIII. 24 in suo quoque codice idem quod hodie editur scriptum habuit Priscianum vitiosis Horatii codicibus usum esse etiam aliunde constat Blud Vero nunc dubito utrum
quod Horkelius voluit poeta scripserit, an quod ipse tentavi ι tramentis incubet ulvae, quod proxime abest ab edito unde. mihi placet undeoctoginta. Si quid est, quod fulcrum metri reserat, hoc est. lnus illud cernitur in lavenal. Satir. VI. 192.
Tune etiam quam eaetus et octogerimus annua Pulsat, adhuc Graeee Conieceram ultra octoginta anno nae . Sed Vero similius est Horatium aliquid addidisse framenti8, quo Significaret, ne illa quidem suisse Optima Sic Seneca Epist. XX. Illum vidi
nudum, quant minu quam tramen-
142쪽
Octoginta annos natus, cui tragula vestis, Blattarum ac tinearum epulae, putrescat in arca: Nimirum insanus paucis videatur, e quod Μaxima pars hominum morbo iactatur eodem.
Filius aut etiam haec libertus ut bibat heres, Dis inimice senex custodis 3 , Ne tibi desit8
Quantulum enim summae curtabit quisque dierum, Ungere si caules oleo meliore caputque
Coeperis impexa foedum porrigine' Quare, Si quidvis satis est, periuras, Surripi8, aufers Undique n sanus Populum si caedere axis
Incipias servosve tu quo aere pararis, Insanum te omnes pueri clamentque puellae: Quum laqueo uxorem interimis matremque Veneno,
Incolumi capite es Quid enim Neque tu hoc facis Argis.
Nec erro ut demens genitricem occidis Orestes. An tu reris eum occisa insanisse parente, Ac non ante malis dementem actum Furiis, quam
In matris iugulo ferrum tepefecit acutum 3 Quin ex quo est habitus male tutae mentis Orestes,
eis incubantem Stramentis, ne isto quidem nomine dignis. Valde mihi arridet II helii atramentis in hetidis. quod Μeinelaus recepit. Dodorlinus cum Apugio respici pu
tat senem, notum eo tempore RVRrum,
qui tunc annum aetatis septuagesimum nonum ipsum impleVerat. Ita quoque accipit illa, mille adis, nihil est, ter
emtum millibu8, i. e. numerus rotun
dus mille nihil est, prae numero Vero ter centum millibu8. Serv ne tuo quo aere pararia Olim legebatur servom tu . Pulcherrima
emendatio debetur T. Fabro, laudata et recepta a Benileio et aliis omnibus Idem reddendum arbitror Plauto in Mosteli. I. I. M. Solam ille me ooli
sibi suo liberavit. Legam: uo aere liberavit. Male meae mentia rege . Benileius interpretatur ex Celso, qui dixit
valetudo tuta, et, in quo Omnia haec 3unt, i eae toto tutus est ut tituasere perinde sit ac uan , incolumis. Credo equidem. Nam in scriptis medicorum , de realetudine loquentium, tutu necessario significat tutum is morbis. Sed tutus per se non potest significare anum, minus etiam a domente agitur Eleganter dictum est, ait Benileius, male tutae ut male Unae Concederem, si ageretur de morbis animi quis esset morborum istorum caussa quid ad cavendos et sanandos Meret ut mena esset, fieret, maneret tuta
Tunc anam intelligi res ipsa et sententia docent. Nemo autem dixerit
tuta mens simpliciter pro sana. Menti male anae opponitur bene ana, ut Satir. I. Ix. 44 aeeenaa paveorum hominum et mentis bene anae. Ηο tius nunquam scripgisset mentis bene tutae, imaecenatem laudare voluis-
143쪽
Nil sano fecit, quod tu reprehendere possis:
Non Pyladen ferro violare ausuSVe SororemElectram tantum maledicit utrique, vocando
Hanc Furiam, hunc aliud, iussit quod splendida bilis. Pauper Opimius argenti positi intus et auri, Qui Veientanum estis potare diebus
Campana solitus trulla appamque profesti8, Quondam lethargo grandi est oppressus, ut heres Iam circum loculos et claves laetus ovansque Curreret Hunc medicus multum celer atque fidelisset ut Virum sapientem. Quare Orestes hic appellatur mentis male tutae, quisenon tuta est iis, qui cum eo erSRntur, ut V. c. mare propter breVia, copulos et procellas male tutum est navigantibus. Periculosum est Oreste fidere, ut lethargico illo in s. l. eum se pustu et medicum urget. Ηο-
ratius Damasippum metuens, respondet: Dum ne quid simile huic, estoti libet Modo ne me urgeas, trangules, ne male tutus, mentis male tuta sis. Et iam Lambinus, ut video, in hunc sensum ista ac perat. Nil sanefeeie. Sanua, insanus tmsaepe de mente sana et insana repetitur, qui in s. 20 legitur, manus fecit, ut putem oratium hic non scripsisse sane sed plane. Nota sunt pιane nihil prorsu nihil omnino ni-hia. Illud sane Dei significat quoque
sanus fecit, ut ane, inlane amare,
similis. Pauper Opimiua menti Oait in-
tua et auri Pauper argenti est qui non habet, ut pauperrimu bonorum Satis. I. I. s. opimium habere, significatur addito intus po/iti. Ita dicendum erat Dives Opimius. Interpretantur Horatium ex Horatiano magnaδ inter opes inops. O Latinum est, et hic erat Pauper opimiti amentum positum inter et aurum. Talia sunt, Tantalus sitit inter aqua8, Vel
in aquis, ut Appia de Deo Socrat. Nepos Eumeno excelluisse scribit. p. 171 Tantali te in suis divitiis inoratius tali modo Versum componerei p8, essens. Et sic antiqui Plaut. Μil. Glor. III. I. 109. At illa laua e magno in genere et in divitiis
marimi Liberos hominem educare. Ambros. . . p. 93. In summis
divitiis inops. Sic Latinum erat Pauper Opimius in urgento posito intus
et auro. Ut apud alios congrato pauper in auro. Et opimiua osse potest trisyllabum Horatius fortasse scripsit: Pauper opimiua argento posito intus et auro Pauper, quamvis haberet aurum et argentum intus in arca reconditum Plane ut S. 115. Si po/itia intus Chii veterisque Falerni Mille
eadia, Potet acetum. Dodertinus: Intus Vim sententiae
addit opimius domi neque multum
Paratae ecuniae, neque RS aureu
noque argentea habebat. Sacei nummorum V. 45. Fusi, oenori mox faciendo erant destinati Pauper argenti, reVera est pauper. Hune medieu multum eis atque faelis. edicus eler nescio . laudandus sit, nedum medicus multum celer, nisi quid addatur ad celeritatem commendandam, . . iudicio, ingenio, con8ilio, Sensu, quod est apud Veli. Paterc. II. 18. Iuvenis enere nobilig, manu forti8, en8u celer, ultra Barbarum promptu ingenio. Et II. 73. costitutor celer, seu cogitatu, ut
alii legunt. Hinc celerita ingenii, qua
144쪽
Excitat hoc pacto mensam poni iubet atque
Effundi saccos nummorum, accedere plures
Ad numerandum hominem sic erigit addit et illud: sebi tua custodis, avidus iam haec auferet heres. seMen' vivo 3 Ut vivas igitur, Vigila: hoc aget Quidvis3
potuisset: uno mediet ingenium e-lere araque suetis Excitat hoc pacto. Μagna medici Virtus in utraque recernitur. Statim perspicit, quomodo aegrotus erigi possit, et, qua est cura et fide, experitur. Doderlinus iungit celer eaeritat, quasieeleriter, et Mella tantum ad medicum
undi aecos nummorum. Talia sunt medimnua tritici, modiu annularum, εδιανοι πυρων, alia, quibus oudendorp. confirmat Sueton. Calig. 49. arcam veneriorum, quod et confirmari poterat Ciceronis de in IV. 37.
nare auri. Orat Carm. IV. XII. II.
Nara parvus onyx. Adde interpretes in Petron 60. cum alabaatri unguenti. Hinc corrigendus est locus Horatii Epist. I. VI. 55. Nam emille fabae mouit cum urrim unum.
Quis unqum dixit modii fabae Recte
modii frumenti, auri, argenti, quiR sunt genus at species pluralem poscit. Legendum Nam de mille fabam
modiis cum surripi unam, Damnum e non facinu8. Acrior quoque, ut
in tali disputatione, oppositu una faba mille modiis, quam unus modius ex mille. In antiquissima edit. Vidi fame mediis. Ille in S. fortasse Vidit fam, hoc est fabam. μή ivo 'Euo ζωντος Notum ex Homero, et imitatione Neronis apud Sueton. Neron. 38. Dieme quodam
in sermone communi uου Θανοντος
γαῖα ι τω πιυρί, immo, inquit,luo ζωντος mi legendum suspicor: luo δὲ inquit, ζωντος Nero, et ipse eis, Graece quoque, alludens Verbo mutato metrum servavit Latinum immo ortum videtur ex ΜO male scripto. Quod igitur deerat uo in sequentibus erat supplendum mo minus bene huic loco convenit. Conveniret
me autem, me quirim vivo. Sed vix ille in communi sermone ultimam er-SM Vocem πυρἱ pronuntiaVerat, quum Nero statim exclamabat, ἐuου δὲ ζῶντος.
ue vinus visita. Quomodo enim coh-rentri Opimius rogat haeres avidus mea mihi auseret, me vivo Respondet medicus D ut igitur Vivas Vigila, Vel vigila igitur ut vivas. At vivebat Ν-mius, dormiens quoque Vivebat. Interpretantur: in eo, quo nunc e Statu, Vix vivere Videris, cura igitur ut morbo
libereris. Sententia haud inepta, sed
quae ex Verbis non sine multo nisu torquetur Ut vivas recte significaret, ut ne brevi vivere desin , ne moriare, ut Otron. Ill. de muliere, quae Vitam abstinentia finire decreverat via, discu8am muliebri errore, quam diu lieuerit, lucis commodis frui uatim te jacentia orpus commovere debet, ut
vie Sed neque hinc locus satis intelligitur Horatius fortasse scripsit: Ut Uiles Uitur, instita tua custodis, ait medicus, maeres tua tibi inseret mne vivo inquit aegrotus. Medicus vivo, ut haeredes iam &cere vidisti; et quis Vetet, riuum tu lethargo oppressus nunquam fere vigiles. Vigila igitur, ut ignes. Sine te morbo liberari liberaberis autem sumto cibo. Alioquin venae te inopem destituent, unquam, ut nunc Aperrectus
es, expergiscere. Ut igitur tua custodire possis, vigilaro pro tuis possis ne tibi vivo eripiantur, Veterno SRnari, vigilare debes. Hoc age. hoc cura.
145쪽
is Deficient inopem venae te, ni cibus atque Ingens accedit stomacho fultura ruenti. isTu cessas' agedum, sume hoc tisanarium oryzael is Quanti emtae 3 Pareo. Quanti ergo Θ Octussibus. isHeu, heu, is Quid refert, morbo an furtis pereamve rapinis 3 is Quisnam igitur sanus 3 Qui non stultus. Quid avarus3 se Stultus et insanus. Quid, si quis non sit avarus, Continuo sanus 3 Μinime. Cur, Stoice 3 Dicam. Non est cardiacus, Craterum dixisse putato, Hic aeger Recte est igitur surgetque Negabit, Quod latus aut renes morbo tentantur acuto. Non est periurus neque sordidus immolet aequis Hic porcum Laribus. Verum ambitiosus et audax;
Naviget Anticyram. Quid enim differt, barathrone Dones quidquid habes, an nunquam utare paratis 3 Servius Oppidius Canusi duo praedia, dives Antiquo censu, natis divisse duobus
Opimius ambiguum vigilia ut vioὶles non intelligebat. Ergo rogat Quidvis Quid tua verba sibi volunt, quid
significant τί oυλεται τουτο τί φής; αἰνίγuατα λέγεις Veteres, ut Cicero, saepe in Verbis inflare et dormire Sim. luserunt. Cicero Caninium fuisse mirifiea inflanti iocatur, qui mo toto congulatu omnum non viderit. Oratius omnem orationem medico sic tribuere potuisset. Ni tua euatodis, avidua iam hae auferet haere Te vivo. in ioves Uitur vigila. Tua tibi auferentur te Vivo Cave ne fiat, quod fiet, ni te sanari patiaris. Oratio per interrogationem aegroti interrupta est vividi . Doderlinus corrigit in vivas igitur, vigil hoc age. Hoc est Iam ex lethargo erectus, facere aliquid debes, ut vitam continues, ut porro ViVere possis. - Quid faciam' - Fulturam
Stomacho fultura ruenti distens.
Illud inoen plerisque displicuit. Hinc
Variae coniecturae instans, hyedia, idym , et Benuei praesens. Nihil adhuc melius vidi quam praeam8, hoc eSt certum, magnum, paratum, ut interpretatur Ruhnk ad Vest. Patere. II. 2. Aberat in ordinandis Asiae orientiaque rebu ar, circumferen terrarum orbi pra entia ua pacis suae bona. Ubi aua auae merito eum offendebat. Legit praegentia pacis uae bona. Velleius, puto, et hic elegantiam quandam affectavit, scripsitque mae3en praesentia pacis suae
bona Ut in siceronis Epist ad Famil. I. . Qui tibi eae me fruetuc ben
tur, eo uberiore et raraentior pra en capere potui M.
Dive Antiquo cenευ. Porphyrio: AHic hoc est, parVO censu dives. Servius ad Aen. VII. 537. Auaoniisque olim ditissimu arvia. Secundum antiquum morem morat. II. Epist. III. 68. Dives antiquo cenau. Ubi pro piat scribendum erat Serm. et notandum quod in ali ΜS lego-
146쪽
SA TIRARUMFertur et haec moriens pueris dixisse vocatis Ad lectum: Postquam te talos, Aule, vicesque Ferre sinu laxo, donare et ludere vidi,
Te, iberi, numerare, cavi abscondere tristem, Extimui, ne Vos ageret Vesania discors, sedi Nomentanum, tu ne sequerere Cicutam. Quare per divos oratus uterque Penates, seri RV ne minuas, tu ne maius actas id, is Quod satis esse putat pater et natura coercet.
Praeterea ne vos titillet gloria iuro Iurando obstringam ambo uter aedilis fueritvo Vestrum praetor, is intestabilis et sacer esto. In cicere atque faba bona tu perdasque lupinis,
Latus ut in circo spatiere et aeneus ut SteS, Nudus agris, nudus nummis , insane, paternis 3
Scilicet ut plausus, quos fert Agrippa feras tu,
Astuta ingenuum vulpes imitata leonem 3 HNe quis humasse velit iacem, Atrida, vetas cur 3
batur enau. Serrius olim interpretatur Horatii ensu antiquo, non cogitat de dives oria et dives astrorum. Dubito a Bum ad Petron. 7 hoc intellexerit. Latus ut in ire spatiere. Hein-sius coniiciebat lentus. Bentleius explicat vulgatum, tamquam dictum eodem sensu et pari metaphora, qua sublimis incedere, cuius, et huic similis formulae, multa exempla apponit, lati nullum, nisi quod Senecam Epist. II 5. Omnium istorum, quos incedere altos vides, braeteata felicita est: non alto sed latos scripsisse suspicetur. Ego dudum ex isto Senecae loco Horatium esse emendandum putavi Altus ut in circo spatiere. Orat Carm. IV. IX, 44. Reiecit alto dona nocentium Vultu. Petron. 5. Nec urat aleo restiam trucem vultu. Qui altus spatiatur, alto vultu reiicit, trucest, homines et res despicit, tam bono quum malo senSu. Dodorlinus dolandit latu pro elatua. A8tuta instentium vulpea imitata leonem. Commentator: Quod eo viribus, hoc Vulpes conatur astutia facere. Constructio autem sic inplicanda Videtur tu vulpes imitaris leonem, filius
Oppidi imitaris Agrippam, ut stulo
modo consequaris, quod ille consecutus est ingenuo Ante vulpes omittitur ut tamquam, ellipsi Horatio 1-quentissima V. e. Epist. . . m. Vixisset canis immundu8, vel amica luto sua. Sed in tali comparatione praecipue quaeritur, quid filius Oppidii
egerit, Vulpis minor ratio habetur in lius putem astuta inomuum uis imitate leonem. Et casus Minoa,
et mutatum genus sunt Omiument ser
monis poetici. Virgil Aen. IX. M. Heu terra Unota eam a date praeda Latinis. Ne quis humarae velit Aiaeem, Atrida, velaa cur Ex hoc quoquo Versu paret, Oetas data Opem saepe bre-Vem syllabam produxisse, ut varietati et per eam eleganti negligentiae consulerent. moratius hic morem Vulgatum
147쪽
Rex sum. Nil ultra quaero plebeius. Et aequani Rem imperito ac si cui Videor non iustus, inulto Dicere, quod sentit, permitto. HΜaXime regum, Di tibi dent capta classem reducere rota. Ergo consulere et mox respondere licebit 3 isConsule. , Cur Aiax, heros ab Achille secundus, Putescit, toties servatis clarus Achivis,
sequi noluit dioens: Ne velit Aiarem
Quis humarae, Atrida, veta cur Τ Rex um. ultra quaero plebeius. Ee aequam Nem imperito.
Legendum mihi videtur: Ae aequam Mem imperito. Si tu regnum ita interpretaris, ut tibi, quidquid velis, iustum iniustum, sacere liceat, taceo, qui sim plebeius, non 8 eur plura loquamur de eo, quod interrogaVi, Cur e-tes Aiacem sepeliri, non amplius qu--m, nou disputabo: at, inquit Agamemnon, iure vetui, neque est cur ta-
M. Si non iure vetuisse tibi videor, quisere, dic, quod sentis. Benucius praesert ex ΜSS. quaere, ut line quoque sint Verba Agamemnonis. Oratius varietatem in Dialogismo sectatur. Hanc ego, nisi plane necesse sit, haud minuam. Praetero dubito an in eo similo inveniatur exemplum brevi Vocalis, positione debili sic productae. Neque in annotatione Lennepiana ad Terent. aurum p. 4II. ccuratissime, ut a Lennepio, scripta, inVeni, quo quaere plebeius satis defendatur. Lucretii VI. 818. 2 spiratque fora in vaerea promeaque oeli Catulli V.
Io et ultima Britannia, et quis infinite ex Comicis addi possent, non ad Horatium sacere arbitror. Doderlinus legit Nil ultra quaeres plebeius Oratio illi videtur magis convenire Agamemnoni regi obedientiam
statim poscenti, quaere fortius esse quam quaere, neque ultimam impera. tivi per talem positionem, mutae cum liquida, recte produci. D tibi dent apta et gem reducere Holo. ΜSS. nonnullis os aeuu-cere. Bonueius hoc praesere, non metro timens, sed sententiae Vulgati. Quippe haec, ait, in Asia dicuntur, ubi in agro Troiano insepultus iacuit Aiax: duet igitur inde debuit classis, ut
postea ad Graeciam appelleretur. Reduci vero eam rursus in Asiam, qui Deos oret, is sane malam pestem et magnum infortunium Agamemnoni precatur. Haec mihi non recte disputata esse ridentur. Classis, puto, deducitur ex litoro, in quo stat, in mare. Est illud praeparatio vel initium itineris. Quot mala interea possunt accidere, ut Agamemnoni acciderunt, prius quam classis sit redueta Qui Deos orat, ut ne redueere, plus optat, quam qui duecte. Qui classem capta Troia reducit, reducit inde, quo antea duxit. Nemo cogitat de reducenda Troiam ex GrRecia, num non ex Troia in Grac-ciam. Et si Troia esset capta, cur Agamemnon classem in agrum Troianum reduceret Si necessarium esset, erepta Troia explicari poterat redueere Troia, ab Troia capta. Ut Horatius claram reducere, ita Plautus Bacchid. IV. IX. 147. Mercitum redueere Chrysalus ibi iocans sactum suum cum Per-yamsi lato comparat Salute, tra, atque urbe apta per dolum Domum
reduco integrum omnem eaeercitum.
Idem in Amphitr. I. I. M. Si quae
avorea ent, redderent, ae exemitum extemplo domum Reducturum, abituros agro Argivos. At in s. o. recto legitur exercitum deducerent, quia hostes loquuntur.
148쪽
Gaudeat ut populus Priami Priamusque inhumato,
Per quem tot iuvenes patrio caruere sepulcro 3
se Mille ovium insanus morti dedit, inclytum Ulixem
Et Menelaum una mecum se Occidere clamans.
DTu, quum pro Vitula statuis dulcem Aulide natam Ante aras, Spargisque mola caput, improbe, salsa, Rectum animi servas3 Quorsum3 Insanus quid enim Aiax Fecit, quum stravit ferro pecus Abstinuit vim Uxore et gnato mala multa precatus Atridis, Non ille aut eucrum aut ipsum violavit Ulixem. HVerum ego, ut haerentes adverso in litore naves Eriperem, prudens placavi sanguine divos. Nempe tuo, furioset Μeo, sed non furiosus. is Qui species alias veri scelerisque tumultu Permixtas capiet, commotus habebitur, atque
Verum ego ut haerentes advera in litore naves Eriperem. Non facile intelligitur quid sit litus aduresum. Variae interpretationes testantur. Optime Wustemannus, litore Graeco, adVerSO illi litori Troico, in quo Agamemnon loquitur. Sed Vel sic adversum tam parum significat, ut abesse malles. Nam eum praecessit Aulide satis repparet, ubi naves Graecae haeserint. Quid sen
tentia poscat, non est obscurum. Ad-Versa nempe tempestas Graecam clas
sem in Aulide tenebat Naves ibi in litore haerebant, quasi solo infixae
Deduci non poterant ob Venis semper contrarios Fortasse legendum Uerum eo ut haerentes advera ibi sidere naves Eriperem Siderum Ortus Vel occasus Variam tempestatem saciunt. Hinc sidus hibemum, adversum, idem quod praeello8um. Virg. Aen. V. 309. Hi erno moliri sidere clas8em. Lucan. V. 408. pavidas hiberno sidere clara . Ons GronM. ObserV. III. II. Agamemnon, Troia mertens, tale sidus expertus est. Virg. Aen. XI.
259. est triste Minervae Sidua et Euboicae aut . Solinus XI. Aminam et se vel Minervae ira, vel 'uod certior prodit memoria, sidus Areturi uribus os ei e Gu8. Nempe tuo, furio8e Meo. Plaut. Casin. V. IV. 28. St. Tuae dei ere 'Cl. mae. Qui species alias veri scelerisque tumultu Permiata capiet. Benueius distinguit Qui pecies alia8, veri βω-lerisque tumultu Permixta capiet. Coniicit quoque vectes alga Vel anas. orkelius alias eris, erebrique tumultu Permistas. Apiigius: alius veri celerisque hoc est ceterea, ut in Carm. I. VI 24. eleris iam s.
Μihi in mentem Venit Qui aperies falaa veri celerisque tumule Permiscet apitis. Qui concipit salsa re
rum species, nec scelus a Vero discer
nit, sed ea tumultu capitis permiscet. Satir. II. II. 3. ae imul asis' Miaeueris elixa, simul conchylia eurdis, Duleia ae in bilem vertent δω--ehoque tumultum Lenta feretistituita.
Vox tumultus saepe in animum, memeen resertur caput magis est Satiri- cum Ita Satis. II. I. 34. aliena negotia centum per aput aliunt. In Commentatore est mentis agitatione,
quod non differt a tumultu eapitis;
149쪽
Stultitiane orret, nihilum distabit, an ira. Aiax quum immeritos occidit, desipit, agnos; Quum prudens scelus ob titulos admittis inanes, Stas animo et purum est vitio tibi, quum tumidum est, corySi quis lectica nitidam gestare amet agnam,
Huic vestem ut gnatae paret, ancilla paret, aurum,
Rusam aut Pusillam appellet, fortique marito Destinet uxorem interdicto huic omne adimat ius aetor, et ad sanos abeat tutela propinquos: Quid, si quis gnatam pro muta deVOVet agna,
Integer est animi Ne dixeris. Ergo ubi prava
Stultitia, hic summa est insania; qui sceleratus, Et furiosus erit; quem cepit Vitrea fama,
Hunc circumtonuit gaudens Bellona cruentis.
caput agitatur ut mare tumultu um.
Cons. Ruhn n. ad Veli Paterc. II. I9. Dum inter dueem et supplicem eumultuatur; qui significationem tumul- eua egregie illustrat. Doderlinus laudat Blandin. Cod scripturam, eamque sic exponit: et is, qui species alias quam Veras capiet, et ille, qui species sceleris tumultu permixtas capiet, uterque commotus Vel insanus erit. Habebitur non est idem quod putabitur, sed reVera erit. Forti marito. Interpretantur ener una et honoratum, et Satir. II. V.
64 forti nube procera Corano Filia aleae strenuum militem, et ingenio promptum et liberum. Credo for
tem maritum esse non mollem, robu
stum, ut sortis dicitur agricola Tibuli. Π Π la Virg. Georg. III. 288. Sive
fortia hinc, sive a proelio ad maritum transfertur, qualis metaphora ex Petronio nota est, maritus fortis lepide opponitur agnae, animalculo tenero. Hinc emendem Plaut. ost. III. II. 65. Tam placida est, quum 8 aqua. Si Plautus aquam comparat, addit aliquid, quo aqua esse plueida intelligitur. n. Glor. III. I. 0. Opus leni leniorem dic quam mutum eae mare Ubi leg ne Poen. I. II. 142. Tam hereia tu perisei, nisi iliam mihi tam tranquillam Deis Quam mare eae olim, cum ibi aleedo puIlos educitatios. In Mostellaria legendum videtur Tam placida Me, quam ratis a. Terent. Adelph. IV. I. 8 quum fervet maxime, Tam placidum quam
Ad sanos abeat tutela propinquω. Hic abeat tutela, ipse est tutela, ut Properi. IV. m. 3. Lanuvium annosi eius est tutela Draconis ubi Burm alia attulit. Ille abeat, ut 8. 246. quoreum abeant 'mne circumtonuit gaudens Bellona
eruentis. Accipiunt pro hoministis cruentia, bellatoribus Vel cultoribus Bellonae, qui sibi lacertos et humeros
concidunt, Vel rebus cruentis, cruore.
Requiritur, puto, aliquid, quo Bellonaeum circumtonuit. Quid autem circumtonuit Interpretantur, circumtonuit tuba bellici furoris, attonitum εαβρύν τον acit, circumtonare solet. Fac Bellona tonuit circun hunc non differre a solito BeIlona hunc attonuit, non perspicue uti e gauden crueneia intelligitur mos sanaticus sacerdotum, qui se cruentabant. Non credo
150쪽
Nunc age, luxuriam et oinentanum arripe mecum lVincet enim stultos ratio insanire nepotes.
Hic simul accepit patrimoni mille talenta, Edicit, piscator uti, pomarius, auceps, Unguentarius ac Tusci turba impia vici,
Cum scurris fartor, cum Velabro omne macellum
Mane domum veniant. Quid tum Venere frequontes;
Verba facit leno: Quidquid mihi, quidquid et horum
Cuique domi est, id crede tuum, et vel nunc pete et oras. Accipe, quid contra iuvenis responderit aequus.
In nive Lucana dormis creatus, ut aprum
Horatium fecisse talem Versum: Conieci Hune circumgonuit gladiis Bellona cruentis Agamemnon scelus admiserat ob titulos inanes, cupiditatem gloria militaris ineptam fuit sceleratus, atque adeo furiosus Fama Vitrea, splendens et fragilis ut Vitrum, oculos mentis illi praestrinxerat, et in furorem egerat. Oeta in oladii cruentis respicere potuit sacerdotes Bellanarios, quos ea primum ipsa gladiis cruentis circumsonat, quo exemplo irritati, faciunt, quod Lactant. Instit. I. XXI. dicit: sacra alia Virtutis, quam eandem Bellanam vocant, in quibua ipsi acer te non alieno, ae moeruore acri cane Meti namque humeria, et ueraque manu districtoaoἰadios eae8erent , currunt, esseruntur, i aniunt. Verba cireumtonare et cireumaonare in ΜSS. sere nusquam non confunduntur vide et . ad Ovid. Metam. I. 187. et Claudian de Num. Hon et Mariae 132. Spectandum modo, utrum sententiae loci melius conveniat.
In Ovidio quidem, Nunc mihi, qua
totum Nereus circumtonat orbem, Perdendum est mortale genus, Sententia omnino postulat Hreum/onae, quia non
est quaestio Oceani irati, in8ani, rentis, sed tantum circumfui. Arma, oludii aliquem cireumtonant est magis
Lucani, quam Virgilii et Horatii. Virgil. VIII. Aen. 474. Hinc Rutulua
premit, et muro circumsonat armis. Ubi in ed. a manu secunda erat circumtonat Burmannus se hoc non
reiecturum dicit, si pluribus SS. firmaretur. Ergo apud eum plus valebat tam leve unius literulae discrimen,
Vinee enim stulto ratio inaanire nepotes. Deest, ni lallor, copula: --ee enim et stultos ratio mani a mpotea Demonstraverat homines Variis modis insanire. Nunc arripit luxuriam nepotum, et hos quoque morbo animi, ut de quibus dixerat, laborare ostendet. Qui tum venere frequentes Benileius qui eum venere frequentes mininium: Quid tum ut venerefrequentes. Quid eum ' putat, ibi animn locum habet, ubi aliquid miri et inexspectati indicatur; Venisse autem --nes istos, quos conVocaris Nomentanus, homines, mirum prosecis non erat. Recte, credo. Etiam Commentator: Quid tum postea qu- omnes --
Mirum illud et inexspectatum, iudico Dodorlino est in muneribua, quae nepos iis donat, qui conVenere. R sponsum ad quia eum differtur ad augendam audiendi cupiditatem, et
datur in ace. sq. In nive Lueana dormia erea M.
Bonileius hic desiderat tu, ut supra Us 212 ubi alia addidit sussilia. Et