Q. Horatii Flacci Satirae

발행: 1863년

분량: 234페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

Coenem ego tu pisces hiberno ex aequore Verris.

Segnis ego, indignus, qui tantum possideam ausori

Sume tibi doctos tibi tantumdem tibi triplex,

Unde uxor media currit de nocte vocatat

Filius Aesopi detractam ex aure etellae, Scilico ut decies solidum exsorberet, aceto Diluit insignem baccam qui sanior, ac Si Illud idem in rapidum flumen iaceretve cloacam 3

Quinti progenies Arri, par nobile fratrum,

Nequitia et nugis praVorum et amore gemellum, Luscinias soliti impenso prandere coemtRS, Quorsum abeant sani ut creta, an carbone notandi γΑodificare casas, plostello adiungere mureS, Ludere par impar, equitare in arundine longa Si quom delectet barbatum, amentia Verset. Si puerilius his ratio esse Vincet amRre, Nec quidquam differre, utrumne in pulvere, trimus Quale prius, ludas opus, an meretricis amore

Sollicitus plores, quaero, saciasne quod olim Μutatus olemo ponas insignia morbi, Fasciolas, cubital, focalia, potus ut ille

Dicitur ex collo furtim carpsisse OronaS, Postquam est impransi correptus voce magistri 3 Porrigis irato puero Dum Oma, recuSat; Sume, Catellei negat si non des optat Amator Exclusus es distat, agit ubi secum' eat an non, Quo rediturus erat non arcessitus, et haeret Invisis foribus Ne nunc, quum me Vocat ultro,

quae sequuntur, tu piae tibi de- ei tibi tantundem tibi eri-pleae, satis ostendere videntur necessitatem pronominis inserendi. Benueius legit: Tu nive Lucana vel Tu in nive cana Coniicio: In nive tu eana dormis ocreatus. Sic in noto Versu: Furius hibernas cana nive convult A es. Virgilius I. Georg. 43. canis montibua ubi Serv. alais X iVe. Eleganter quidem diceretur nive Lumna, propter rerum Lucanum sed aequor quoque hibernum appellat, non

epithoto proprii nominis insignit. Et

fra omnino postulatur, etiam propter coenem ego. Horat Epist. I. . . Tu nidum erva8. Eo laudo ruria amoe

ni Rivos Plaut. Casin. III. I. 5. Tu ama8. Esto Gurio Qui locus pertinet ad corrigendum alterum in eadem fabula IV. III. 4. St. quia via, mea Salus' l. auri hercle, atque adeo uua sitio. Leg. aeque adeo ac stitio.

152쪽

Accedam an potius mediter finire dolores 3

Exclusit, revocat redeam 3 Non, si obsecret. Ecce Servus, non paullo sapientior is here, quae res Nec modum habet neque consilium, ratione modoque Tractari non vult. In amore haec sunt mala, bellum, Pax rursum haec si quis tempestatis prope ritu

Μobilia et caeca fluitantia sorte laboret Reddere certa sibi, nihilo plus explicet, ac si

Insanire paret certa ratione modoque.

Quid, quum Picenis excerpens semina Omis, Gaudes, si cameram percusti forte, penes te es 3 Quid, quum balba feris annos Verba palato, Aedificant casas qui sanior Adde cruorem Stultitia atque ignem gladio scrutare modo, inquam, Hellade percussa arius quum praecipitat se,

Balba feria annoso verba palato. Interpretantur, per constructionem in-Versam feri palatum verbis Ges-nerus metaphoram a plectro et fidibus ducit Fortasse Horatius ridiculum quaesivit in verbis seriundis palato, eoque annoso tamquam ineude, qua nummiseriuntur. Ut autem nummi novi, ita et verba nova seriuntur Epist. ad Pison. 59. Signatum raraene nota procudere nummum. Fronto pag. 232. Ne quod novum verbum ut ara adulterinum praeudat. In huiusmodi blanditiis multa verba seriuntur, cum OVR, tum noVae significationis. Ferire cognitum est vel ex TriumViri a. a. a.

fundo, seriundo. Sed balba mihi non placet. Bolba dicit, balbutit, qui bal

butientes imitatur. V. c. puero8, ut

Satir. I. m. 48 Balbutit Scaurum. Senex noster iuvenem imitatur iuvenis blanda verba blanditias dicit Sonem non decet amare, Dicere nec eano blanditia rapite, ut est apud Tibullum. Sed quomodocunque locum Horatii interpretere, aeris, ut nonnulli Volunt, minime admittam. Doderlinus Verum putat, quod est

ro, loqueris annoso palato, quale est

cem balbutientem ineptus amator imitatur. Comparat ex Anthologia τραυλίζει φίλτρα, et esychii τραυλον. ηδὐ λεπτον. Alii aliter interpretantur Ianus feria, ex palato protrudis ut vix intelligantur; elachlagerus: eris, corrumpis, ore senis pronuntiata fiunt alba, τραυλα mi τορά. Sin Dodorlino non placent. Nec mihi. Modo, inquam, miliae pereuaga Marius cum praecipitae se Cerrietis fuit Coniicio modo, inquam, Hellade pereussa Marii e praecipitantis. Cerritus fuit an mente commota Adde, ait, iram cruentam amori, Ruge stultitiam crudelitate modo, inquam, Marii, in modum Marii, nempe ut Marius secit, cum se, Hellade percusSa, praecipitavit. Quid ergo dices eum non fuisse insanum, quem Sceleratum fuisse negare non potes In his fero secutus sum interpretationem Commentatoris. Modo varii, ut apis Matinae more modoque carpentia thyma Praecipitantia melius certe est, quam praecipitat acceptum ersyncopen pro praeeipitavis Verbum

153쪽

Cerritus fuit, an commotae crimine mentis Absolves hominem et sceleris damnabis eumdem, Ex more imponens cognata Vocabula rebus 3 Libertinus erat, qui circum compita siccus

Lautis mane senex manibus currebat, et, Unum

Quid tam magnum 3 addens, unum me surpite mortil

lius iudicat conitingere ex more dam- inquam ita interdum ponitur, ut explicandis, aut connectendis iis quae Rntecedunt, inserviat, n multum disistrat ab sciliere, nempe, verbi cara G, prout sententia postulat. einehius

e coniectura Caroli Frankii edidit:

atque ionem gladio erutare modo, in quem Hellade pere a Marius cum praeeipitat e Voluit, credo scrutare ignem e modo, quo scrutatus est,arius, cum semellade percussa praecipitat. Pulchre. Doderlinus putat retium fuisse primum, qui recte interpretatus sit Perfodias insuper gladio ignem, morem, amicam tuam gladio, utiarius secit, ita modus furoris erit impletus. Idem Frankii emendationem recepit in quem pro inepto inquam. Cognata vocabula rebus Horkelius legebat non nata. eininius edidit. Recuus puto cognata, hoc est, interprete Scholiasta, diversa quidem, ea non multum inter a distantia. Sic

est consuetudo Vulgaris. Bene anum ac non incautum Vocat fetum et astutum, ut Satir. I. m. I. implicem Vocat aemu eommuni carentem. In

omnibus istis cernitur aliquod vinculum, cognatio sunt Vicina, propinqua, itima, appo8ita ut appellantur. Quintil. II. XII. 4 Est quaedam virtutum vitiorumque vicinia, qua maledicus pro libero, temerarius pro sorti, effusus pro copioso eripitur. Talia multa attulit Cori ad Sallust Catil. 52. Sint igitur Vocabulis non Veria,

sint salsa, si dicuntur rebus Non nata, Viciniam magis excludunt, quam mos patitur. Doderlinus evnata defendit, et menabis, quam eae more imponem, et imponen accipere tamquam epexegesin

Verborum ex more.

Quid tam magnum a m8, unum. me tirpite morti. Ita in melioribus ΜSS. timidebatur quiadam magnum. Benueius explicat: non magnam rem postulo, ut unum saltem ex tot milibus morti eripiatis. Vobis certe, Di, hoc factu acillimum est. Recte autem Gesnerus animadvertit, sententiam munus extenuantis iam inesse in verbis via etenim faeile est neque Flaccum se nugacem Praeterea illud a Demillibus, quod Benueius explicandi

caussa apponit, melius ab ipso poeta esset additum nunc non sine Vi quadam ex Versu torquetur. Adden quoque significationem habet parum certam, rectiusque OnVeniret alteri lectioni uiduam magnum adden8. Quod ipsum tamen quomodo esset accipiendum, nemo divinaverit. Ergo ad solemnem aliquam exsecrationem, formulas, nomina Deorum, alia confugiunt

Coniicio unum, Dis etenim faetis

eae, unum, me surpite morti, Cui tam magnum, adden8, Orabat Sene unum,

unum hoc orabat, quod iis esset facile me gurripite morti et addebat, cui tam magnum ait Versus Theognide moratio ante oculos fuisse videtur: Αρτεu Moo νύν - υχομενεν μοι λυξ ι, καxa δ' raro κῆρα

ἐμοὶ δὲ εγα. Et facile huic rei proprium. Iam Homerus ρεῖα γὰρ ωστε

Θεώρ. Plautus Amphur. Prolog. 139 Deile meus pater, quod volt, facit Ovid. Quod superi oluere, peractum

154쪽

130 SATIRARUM

Dis etenim facile est orabat: sanus utrisque Auribus atque oculis, mentem nisi litigiosus Exciperet dominus, quum Venderet. Hoc quoque VulguS

Chrysippus ponit Decunda in gente eneni. Iupiter, ingentes qui das adimisque dolorest Μater ait pueri menses iam quinque cubantis of rigida si puerum quartana reliquerit, illo Μane die, quo tu indicis ieiunia, nudus In ibori stabit. Casus medicusve levarit Aegrum ex praecipiti, mater delira necabit In gelida fixum ripa febrimque reducet;

Quone malo mentem concussa timore deorum.

Haec mihi Stertinius, sapientum ocimus, amico Arma dedit, posthac ne compellarer inultus.

Dixerit insanum qui me totidem audiet atque

eae Lucian. Navig. 28. ἀλλὰ δυνανται γὰρ παντα ι Θεοὶ, ea τὰ ἐγιστα εὶναι δοκουντα, αἰτῶ δη βασιλευργενεὐαι. Unum orabat, ut Virgil. Aen. VI. 106. Unum oro. IX Aen. 283. e super omnia dona Unum oro. Addebat precibus hoc beneficium si praestaretur, sibi lare tam magnum. Addens ut Satir. I. u. Im Leporem venator ut alta In nive ectetur, positum te tangere nolit, Cantae, et apponit meus eat amor huis similis. Sapientum etavus. In ΜSS. Ρ

Versum esse nemo dubitabit. Effeci: Eπτα σοφοι χαιροιτε τον υκ ἀγαθον δὲ Κορυμβον ου συναρ εὐαεν. SiVesit Epigramma metro heroico cum pentemimeri heroica, sive particula maioris carminis. Fortasse Commentator idem ante oculos habebat, scribens: septem fuere sapientes Graeciae Hunc Stertinium adnumerat, quaSi ocimum, ludendo. Sic auctor Graeci versus Epigramma copticum in Corumbum se- est salvete mihi Vos, o Septem sapientes Corumbum autem, quum sit malus homo, vobis non innumerum , Corumbum non appellamus octavum sapientum, ne ioc quidem.

Diserit insanum qui me, toti maudiet. Qui me dixerit insanum, De audiet. Quid Interpretantur quot 3 toties, quale, tale. Semper, Puto, desideratur substantivum. Quid sententia postulet, non latet. Qui me insanum dixerit, hunc eodem nomine compellabo. Par pari reseram. F tasse Horatius scripsit Diserit inm- num qui me, eatim idem audiet Versus quidem haud pulchre pedibus incedens, sed tanto melior sententia. Et Si quis quaerat, fortasse in Satiris

et Epistolis hic illic inveniet versum

non molliorem milius erat: Dixeris insanum qui me, at idem audiet, Satis audiet, Saepe, Saepius, quam gratum erit, audiet. oratius quoque potuisset Dizerie manum quae in me, totidem audiet. Quae ille, a quo compellatus sum, in me dixerit, totidem a me Rudiet in me insanum, tamquam, e naanum; oratius ut saepissime omittit. Diserte in me ut Plautus Curcul. IV. I. II. Qui alteriae nihilo audacter Heunt ontume-

155쪽

Respicere ignoto discet pendentia tergo.

Stoice, post damnum sic Vendas Omnia pluris: Qua me stultitia, quoniam non est genu unum, Insanire putas Ego nam videor mihi sanus.

Quid caput abscissum manibus quum portat Agave Gnati insolicis, sibi tum furiosa videtur 3

se Stultum me fateor, liceat concedere Veris, Atque etiam insanum tantum hoc edissere, quo me

liuοι, Et qui ipsi at habent, quod in

ipsos ere possit dicier. Dodeclinus: Si locus non est corruptus, in totidem cogitantur convicia Vel nomina, quod assumendum ex insanus. Ita Orellius Sententia tamen et haec esse potest: qui me insanum dixerit, totidem insanias, vel insaniae documenta, pendore tergo ignoto, atque pendentia respicere discet. Cui neutrum luceat, is fortasse emendet: Dixerit insanum qui memet, idem audiet.

Nevisere ignoto di et pendentia tergo Omnes comparant Catulli XXII. Non idemtia anticae quod in temorat et Phaedri W. . mala no8tra videre non Maumus. Atque ita in Graecis sabulis, ου ὁρωσι. Sed quomodo quis respicere potest, quod in tergo pendet Non habet oculos in oecipitio. Soli hoc Iano datum, qui sua terga Videbat, et is quidem solus de superis. Recte Lucretius IV. II5. atque alis alii irrident. Nec ua re- vieiune miseri mala azima. Quippe femi non est cogitatio, ut neque in in oratiano Cum tua praevi ago ιia male lippua nunetis. Persius quoque illud incongruum vitavit Satir. IV. 23. Ut nemo in ea teneat deaeendere, nemo Sed praeeedentio elatur mantica temo Melius mihi videretur Rriisere ignoto aliaeet -- aeneia tergo. Discet reiicere, αποβαλλειν,-- pendent in tergo, quod ipse

ignorat, nec videt aut sentit. Stoice με damnum i vendas omnia pluris Damnum ex mala emtione et Venditione ortum Emendandus hic est locus Senecae de Benefic. XII. Nenis maculanum aut Uurtinum emere paratus alubritatis ea εα et aestivi Meeraua, quot anno empturua ait disputat eum emerit, tuendum est Lipsius Varia tentat quota empturu8, quot nummo, Vel quot anno disputat ut reliqua sint e glossematio. Mihi Seneca scripsisse Videtur quanto damno empturus sit. Qui ita paratus est emere, non anxie deliberat de pretio, bene an male sit empturus. Stultum me fateor, item eme ereveris vir lius legebat leae eat -- cedere veris. einerius vincat --

aera veris. Sane dissicile distu eat, quid Meae significet. Conieci Seia-

eum in fatear ieet, et Oncedere veris, Atque etiam ganum tamen Meedia re, quo me Aegrotare putea animi vitio. Esto, ut dicis. Taceo. Qu-Vis autem taceam, et fatear me esse stultum, et Veris concedere, imo et in-SRnum esse, nam stultum dicere parum Videtur, tamen hoc scire cupio, hoc me doce, quo me animi vitio labo

rare putes.

Exspectasses libeat, ait Dodertinua, sed ieeat hic idem significat. ---Vis ineptum et turpe videri possit, si quis se ipse Vocet stultum et insisnum, hoc tamen mihi veritatis caussa sacere liceat, ut libet.

Atque etiam manum. Fortasse: Adde, etiam imanum Fateor Ver eMe,

quω dixisti Stultus sum, imo insa-

156쪽

Aegrotare putes animi vitio. Accipe primum Aedificas, hoc est, longos imitaris, ab imo Ad summum totus moduli bipedalis et idem

Cδrpore maiorem rides Turbonis in armis Spiritum et incessum qui ridiculus minus illo 3 An quodcumque facit aecenas, te quoque Verum est, Tantum dissimilem et tanto certare minorem γ sentis ranae pullis vituli pede pressis, Unus ubi effugit, matri denarrat, ut ingens Bellua cognatos eliserit. Illa rogare, Quantane num tantum, suffans se magna fuisset ynus etiam. Iterum ad captandam Damasippi benevolentiam, et mite iudicium. Ex eadem rei confitentis sormula Satir. II. VII. 37. etenim fateor me, Due ventre levem n um nidore oupinor Imbecillua inera, si quid vis, adde, popino. Corpore maiorem rides Turbonis in armis Spiritum et inressum. Qui init

certamen singulare, eum habere portet non modo corpus, vires, sed eum arma paria adversario Spiritus audin, incessus superbus, ut Thrmonis, n-rum Ment. Hi non spondent neque praestant Victoriam, si corpus et arma non respondent. Ut nunc legitur, est: Turbo in armis, armatus, habet spiritum et incessum maiorem Viribus.

Quam iners sit illud in armi apparet ex Scholio Acronis: Turbo quidam dicitur suisse gladiator siVe miles exiguis staturae sed magni animi et in

proelio sortis, cum esset armatus.

Quis in proelium venit inermis Plenior requiritur comparatio Corpore maiorem Mea Turbonis et armis Spiritum et ine sum. Ut Turbo, si cum gladiatore, Viribus et armis longe superiore, congressus, Vinceretur, ita Ηο- ratius Maecenati erat dissimilis et certare minor Maecenas longe maiorem potentiam et pes habebat, corpus et arma Darides I Regum T. amR, ipsi a Saulo data, recusabat, quia erant corpore maiora, dicens: ου η μνωμα

ραuαι. Igitur sumebat baculum et I pides. Ille habebat spiritum et inces-

Sum maiorem corpore et armis, ut putabat Goliathes eorpore et armi8, ut Claudian. I. Rufin. 350. in Mili-ehon turmas, illine Gradivus agebant, Et eliseia et mole parra. Tantum dissimilem et tanto certare minorem ' In aliis tanto Fortasse legendum Tam te dissimilem, quanto certare minorem An Requum et iustum est te facere, quod aecenas facit, te,

inquam, qui Maecenati tam dissimilis

sis, quanto minor es cum e certare.

Cogitatur tanto dissimilia, Verbis non exprimitur, quia minus usitatum est tanto dissimilia. Exquisite autem tam tu sequente quanto Emendavi nuper

Virgilii Georg. IV. 4II. ea, quanto

ille magis formas a verte in omneε, Tam tu, nate, magia contende tenaria

vinela mi inrued erat tantu. Vulgo legitur tanto Confinem me Lei- densis a. 1861. p. 297. Quantane num tantum, sumam 8e, magna uisaei Maior dimidio. Num tantum 'Cruquius ex SS. suis

dedit num tantum, minan ae, a

gna uis es in Benueius effecit:

Quantane num tantum, minan M, ma afuisset Maior pe-imio. Num tantum' longam annotationem ita fi-

157쪽

-Μaior dimidio. Num tantum 3 Quum magis atque Se magis inflaret: Non, si te ruperis, inquit,

isPar eris. Haec a te non multum abludit imago. Adde poemata nunc, hoc est, oleum adde camino; Quae si quis sanus fecit, sanus lacis et tu. Non dico horrendam rabiem Iam desinet Cultum Maiorem censu; Teneas, Damasippe, tuis te. se Mille puellarum, puerorum mille furores. is maior, tandem parcas, insane, minori

nit: Quod si eiusmodi est, ut Horatio non tam dari, quam reddi et restitui videatur, equidem eius a S gaudebo si ita est, ut o dimidio nullo cis ab auctore possit abiudicari id

tamen nostrum omnium interest, ut in Veterum scriptis non omnia aeque sine cura discriminis probare videamur. Equidem sic semper statui, et statuo: Horatius nunquam scripsit, quod Latinitati et sanae menti adversa fronte

repugnat. Si quid repugnet, hoc non illi, sed errori librariorum tribui debet. Si quaerimus, quid Latinitas et Sana mens hic postulent, hoc est: larvare, Quantane et an, dum arae

midio. Num tantum et cum magis atque e magis in rei Rana rogabat quantane fuisset ista bellua, et, dum se interea inflat, an tanta fuisset, quanta nunc inflata ipsa esset. Pullus

respondet: Maior dimidio fuit Mnaso rursus inflans num tantum magna

fuit Atque ita semper se inflare pergenti pullus, non si te ruperis, par eris. Quod unieci, proxime accedit ad scripturam ΜSS. Cruq. insat melius est quam uinae, quia sequitur inflaret. Opus est Verbo eodem in re eadem. Et sic Phaedrus I xxo. Moosam inflavi pellem et, Dum me utile infare validi . Locutio maior dimidio explicanda e more VulgRri, sero proverbiali, qua magnitudo rei comparatae simpliciter augetur, non ad

Vimm resecanda. Inserui et ante eum mastis, quod ad connectendam sententiam requiritur.

Windelius Maior dimidio interpretabatur rana se inflando, maior dimidi sacta, rogat. Sed agitur, puto, de magnitudine ranae cum Vitula -- parata, non de solita ipsius magnitudine cum inflata. Buman ad haedria. HIV. eleganter coniicit: Quan- eane Num eandem, se infans, ric

magna fuisset Maior Dimidio Ter

tanto.

Tene , Damasippe, tuis te. Et abstine te alienis. Tua cures, ut est apud Terentium, non aliena. Plaut. Pseud. o. VII. 8. Me boni ingenii quidquam in his ineat, nisi ut im Probis ae arisbus teneant. Petron 64.

Rogamus Noeturna8, ut uia a teneant, dum redimu a coena. Ubi

Sch erus puta mibus non Mibua

tum, credo, differt. Simplicissimum

erat suis e rebu teneant. Interest, dum redimus, ne nostra curarent, Sed

quiescerent. artial Epigr. III. 16. Luristi, satis eat sed te, mihi crede, memento Nun in pellicula, redo, tenere tua. Inmoratio autem tua imtelliguntur vitia. Porphyrio iste tuis vitiis redde. elius Commentator: istibi habeto tua vitia, quia cognos insaniam tuam. Talia sunt Graeea

158쪽

Unde et quo Catius 3 Non est mihi tempus aventi Ponere signa novis praeceptis, qualia incant Pythag0ran Anytique reum doctumque latona. DPeccatum fateor, quum te sic tempore laevo

Interpellarim sed des veniam bonuS, Oro.

Quodsi interciderit tibi nunc aliquid, repetes OX,

Sive est naturae hoc sive artis, mirus utroque. se Quin id erat curae, quo pacto cuncta tenerem, Utpote res tenues, tenui sermone peracta8. -Ede hominis nomen simul et Romanus an hospes.

olas memor praecepta canam, celabitur auctor.

Longa quibus facies ovis erit, illa memento, Ut succi melioris et ut magis alma rotundis,

Ponere namque marem cohibent callosa vitellum.

Caulo suburbano qui siccis crevit in agris Dulcior irriguo nihil est elutius horto. Si vespertinus subit te oppresserit hospes, Ne gallina malum responset dura palato,

SATIRA IV.

Irriouo nihil est elutitia horto. Commentator: Caviis dulcior est quinascitur in aridioribus locis suburbana autem loca rivis abundant mutius, insipidius, dissolutius, liquidius, aquR-tius, minus sapidum, et fatui saporis. Acro: Elutius Limatius, i. e. minus sapidum. Acro sic elutius perlimatitia interpretari non potuit Pluribus, credo, interpretatus est, ut secit Commentator, sed limatius tantum

reliquerunt, qui Scholia illius in com

pendium redegere, ipsum autem V abulum acoepimus corruptum, eclym

phativa, unde librarii primum se retin haritia, deinde limis eius, tandem limatius. Ut ab aquatus fit aquari , ita a lympham fit lymphatiug.

Ne attina malum revori8et dura palato. Commentator: Malum, mese.

Recentiores accipiunt, alii, ut Commentator, alii response malum pro poenam responset, alii putant esse malum interiectionem irascentis, merinous coniicit parum responaee. Sed hoc contrarium significaret, quam quod sententia postulat Parum responiscit illa, qui non satis resistit. GmnoV. Plauti Menaechm. IV. II 57. in Lect Plaut. interpretatur: Numquis ervorum ae- liquit Num anesilae, aue ervi tibi Responsant serociter et irreverenter respondent, obloquuntur. Hoc confirmat tribus Horatii exemplis. Quod ex Plauti Trucul. II. VII. 43, iatu irae mihi respondei huc non pertinet, non magis, quam quod prius Plautinum anormulis simile iudicatur simplici,

pondere Formn frequentatiVa respon-gandi ipsa voluntatem et conatum re

pugnandi Verbis, et, si opus sit, lactis, indicat reapor an ita repugnat alicui aliquid imperanti, ut servi hero, et milites duci, quando iussa illius inter-

159쪽

Doctus eris vivam musto mersare Falerno:

Hoc teneram aciei Pratensibus optima fungis Natura est aliis male creditur. Ille salubres Aestates peraget, qui nigris prandia moris

Finiet, ante gravem quae legerit arbore solem.

Aufidius sorti miscebat mella Falerno,

pretantes, in eo sere sunt, ut exsequi nolint. Horatius figurate, ut Satir. II. VII. 85. Responsare eupidinibua IM. animu coeni reaponsae opimi8. Epist. I. I. M. qui fortunae te revomare superbae Uerum et erectum pra δem hortatur et aptae. Eandem significationem vulgo tribuunt simplici, pondere, atque ita Horatium esse usum

Volunt Epist. H. II. T. Ciuilisque

rudem belli tulit a tua in arma, Maria Augusti non raponsura lacertis. Porphyris: Non revomum: imparia. Bruti autem arma significat. Sententia quidem interpretationem admittit, an respo rara admittat, dubito. Bes, quae non respondet alteri rei, non satisfacit exspectationi, quam res alter conceperat quod praesintur, exspectationem non aequat, dissimile, impar est, non respondet Opinioni, optatis non respondet. Orat. Satir. II. VIII. 66. Responsura tuo nunquam est par fama labori Epist.

aere favorem Speratum meritis Arma Bruti non reaponsura lacertis Augusti, ad eam rationem explicata significarent, Brutum non satisfecisse spei, quam Augustus de eo conceperat, Brutumque adeo et Augustum fuisse amicos. RespIndere semper similitudinem rerum, ut hoc utar, amicam non ini-misam indicat, certe non talem, qua Brutus, in pugna Augusto impar et ab eo victus, Augusto non revoniaraediceretur. Afferri video bina Ciceronis exempla, unum ex Catilinaria II. 1 I. aliorum ex Epist ad Attic. IV. 0. eutrum, quod hic erat probandum, mihi satis probare videtur Catilinaria: Urbes coloniae, et municipiar pondebunt Catilinae tumulis sil-

ου tribua Ad Atticum Ut possim tibi aliquid respondere. Sed de istis alii

Viderint: sunt enim obscura nec R-tilinariarum auctoritati multum tribuo. Nisi meliora afferantur, Horatium in Epist. II. II. Q. scripsisse putabo: mollisque rudem belli tulit a tua in arma, Caeaaris Augusti revomatura lacertis Arma, quae scilicet resistere auderent et possent lacertis Augusti luonico loquitur de militia sua; hic Philippi eum demisere humilem pennis decisis, in Carminibus Philippos

e celerem fustam Sensit relicta noubene parmulct.

Sed redeo ad Versum nostrum Nestallina malum reapo et dura palato.

Si malum adhuc a nemine explicari potuit, ita ut castigatae Latinitati con-Venit Verbum esse oorruptum Vero-

simile videtur. Cur oratius non scripsisset: e visui gallina reaigeat aura patrato Prima corruptelae caussa in vocabulis transpositis: 'e allina

molli Vocabula in Satiris et Epistoliscenties fuisse transp iis, nemo ignorat, et iam alibi, ut sontem vitiatae scripturae uberrimum, notavimus. Iam molli erat mutandum, male repugnabat

metro, ergo scribebatur malum, mutandum erat resistat, acribebatur reενο et Iam dura gallina pulchre opponitur molli palato. Doderlinus quoque discrimen inter

respondere et re πιικure animadvertit, nec recusaret malum remonaea pro male malum tamen potius accipit quasi in parenthesi positum, ut inclignum l

160쪽

Μendose, quoniam vacuis committere venis

Nil nisi leno decet leni praecordia mulso Ρrolueris melius dura morabitur alvus, Μitulus et viles pellent obstantia conchae Et lapathi brevis herba, sed albo non sine Coo. Lubrica nascentes implent conchylia lunae;

Sed non omne mare est generosae fertile testae.

Μurice Baian melior Lucrina peloris, Ohtroa Circeiis, iseno oriuntur echini, Pectinibus patulis iactat se molle Tarentum.

Nec sibi coenarum quivis temere arroget artem, Non prius exacta tenui ratione Saporum.

Nec satis est cara pisce merrere menSR,

Ignarum, quibus est ius aptius et quibus assis Languidus in cubitum iam se OnViva reponet. Umber et iligna nutritus glande rotundas Curvat aper lances carnem vitantis inertem:

ramis committere venis. Seneca

Epist. Iri. Illi non videntur tibi e-tra naturam ineo, qui ieiuni bibunt, qui vinum reeipiunt nanum venis, et ad eibum ebrii tranaeunerme atis est ara pisera averreremema. In aliis avertere. Unde legi poterat avellere Pisces in mensa Venduntur, mensa pisces Vendit. Qui vendit rem delicatissimam, ea res illi non sine immenso pretio quasi avellitur, nec nisi invitus emtori tradit Commen

tator: RVerrere mensa eruere et au

ferre. ori se legendum eripere. Horat. Satir. I. II. 03. pretium a Llier. Terent Eunuch. m. m. 4. Credo ei placere hoc: Ayerat e a me avellere. Donatus: Bono usus est Verbo avellere, tamquam a pertinaciter retinente. ensa est mena pigeatoria. Ita Veteres Scholiastae. Gm--Vius avertere mema explicabat θ--

dare mensam alicuius delicati obsonio illo: Benueius averrere menδα, neque sufficit pisces impenso pretio coemtas in mensa sua exhibere, qui pro reliquiis averrantur, ut pote quo nemo convivarum tangere Velit, propterenquod aptum cuique condimentum desit. Si quod simplicius est, idem est

Verius, mensa piscatoria avellere sunso Veritate in hac caussa commendat. Doderlinus cum Dunigero averrere explicat omnes pisces ex mens tollere, ut nullus supersit. Comparant Μ-tial II. M. Quidquid ponitur hine et

inae verris.

Tynarum quibus eat ius aptiua re quibus assis. Horatius in hac Satira Ennii Hedyphagetica ante oculos habuisse videtur Appul Apolog. p. 490: de Ennio, qui alios pisces multis ver-ribu decorante, et, ubi gentium quisque eorum inveniatur, δtendit, qualiter araus aut iuδculentua optime a lat. Curvat aper lance carnem vitantia inertem Caro iners non est simpliciter insipida, nec quidquam habens, quo palatum suaviter ametat sed non habens vim altricem, quantum Camapri iligna glande pasti Seneca Epist.

SEARCH

MENU NAVIGATION