장음표시 사용
41쪽
Μalthinus tunicis demissis ambulat est qui
Inguen ad obscoenum subductis usque acetus:
Pastillos Rufillus olet, Gargonius hircum. Nil medium est Sunt, qui nolint tetigisse nisi illas,
Quarum subsuta talos tegat instita veste; Contra alius nullam nisi olenti in fornice stantem. Quidam notus homo quum exiret fornice, MacteisVirtute esto, inquit sententia dia Catonis:
Matthinus. Ut plerumque fit in
fictis huiusmodi nominibus, Varie scribitur Malehinus michirnua, Me/ehinus, Maltinua Commentator: ΜΗ- thini nomine quidammaecenatem Significari suspicantur a re autem ipsis fictum est nomen. μαλθαxος enim et μαλοπος idem est quod mollis et delicatuo. Fortasse in suo codice vidit Matthaeinus. Hoc saltem derivari poterat a μαψακος Et ΜαλΘαxh est nomen Comicum, apud Lucian Rhetor Praecepi. 12. AiαλΘαxος non recte formatur Matthinu8, ut iam Benueius
Est qui noueri ad obseoenum ub- duetis usque faeetua. Suspicor librarios locum corrupisse. ulto certe elegantius pro δι qui nomen aliquod proprium legeretur, ut leguntur althinus, Ullus et Gargonius. Ortasse alicui aptum nomen in mentem Veniet. allem quoque insium ad ob
Pastillos Ullus olet. Rufillus haberi volebat facetu8, semper bene olendo non intelligens bene ciere, qui nihil olet. moderlinus idem volebat.
Ni medium eat. Dodeclinus interrogative Ivi medium est quia alioquin hoc dictum ad omnes homines pertinere Videretur, cum pertineat ad stultos Horatius loquitur e tuitis, in quibus nil medium esse, iam X-omplo Rufilli et Gargonii monstravit, et aliis deinceps monstrat. Quare in vulgata quidem potius Rcquiescam. Maeti Virtute esto, inquit sententia dia Catonis. Sunt, qui sententiam Catonia interpretentur ipsum Catonem, ut uirtus Catonis, similia, et adumbratum putent ex Lucilio Valeri sententia dia ita iam ousa secit ad Sulpitiae Satiram M. Quos inter Prisci sententia dia Catonis. Quis scit, an Lucilius ita ipsum Valerium significaverit Nota est periphrasis, in qua
Latini Graecos imitantur. Iam Homerus ἱερον ενος ' κινοοιο. Sed in omnibus huiusmodi exemplis indoles. conditio, natura totius hominis exprimitur. Horat. Satir Ι. m. 3. Virtus Seipiadae et mitis apientia Laeli. Commentator ad Satir. I. III. 3. Licinius autem de Hermogene loquens,
sic ait Sardi Tigelli putidum caput venit ubi venit est persecti temporis. Iuvenal. Satir. IV. 8I. Veni et Crispii unda enectua; et s. 197. Mon fani venter adest. Ad istam rationem sententia dia Catonia reserri non potest. Nam, ut omittam sententia inquit, quod mihi permirum videtur, gententia rum est substantivum simile illis irrua Catonis, emetum ivini, caput Tigelli. Ea sunt inseparabilia a Catone, Crispino, Tigellio, illos constituunt, comitantur, in illis sunt. At sententia Catonis et Cato non sunt isto modo eadem Multa erant Catonis sententiae, quas Variis temporibus, varias proserebat, sicuti aliquando hanc, ab Horatio memoratam. Quare ensentia Catoni accipienda, ut Lucretii III. 372. Niti in his rebus nequaquam umere poδδis, Democriti nou
42쪽
HNam simul ac venas inflavit tetra libido,
Huc iuvenes aequum est descendere, non alienas Permolere uxores. Nolim laudarier, inquit,
is Sic me mirator cunni Cupiennius albi. Audire est operae pretium, procedere recte Qui moechis non vultis, ut omni parte laborent,
saneta viri gententia ponit Nisimoratium ita interpretaris, clius erat: inquit sapientia dia Catonis. Metes iantia Catonis inquit, pro saΡiens Cato inquit Totus Cato erat sapientia, et appellabatur sapiens, quasi cogninmine Eadem coniectura in mentem venerat Estreo in Pros . Horat p. 255. Nam simul a vena inflavit tetra libido Vir doctus coniecerat tenta libido. Benucius Vulgatum tuetur duinbus exemplis, uno Porci Latronis in Catilin adiutore teterrimnrum libidinum; Item Lactantii de isti loquor, quorum teterrima tibia ne eapiti qui-aem parcit. De Porci Latrone, in- opto declamatore, Veri Latronis nomen mentito, nihil dicam. Et Cortius ad cap. 15. iam animadvertit, istum locum exiguae esse Virtutis ad confirmandum Horatii locum. Est in eodem
Latrone cap. 34 ratione vitae uae veteres a Novamin eoeercitatione teterrimarum libidinum olloeatas. Credo ista, magis etiam Lactantii, eo valere ut tetra inmoratio repudiemus. Nam indicant veram adiectivi significationem, de qua hic cogitari non potest. Cato libidinem detestatur, cui melius orat
adolescentes resistere, Sed natura instigante, resistere non possunt, illud simpliciter, quo, ut alibi dicit poeta. leat natura moneo. Talem libidinis vim detestari poterat communi aliquo
epitheto, appellam V. c. acram, ut auri sacra sumes, eliseelerutam quod ironice pronuntiatum, minus significat, quam Videtur non sic appellans tetram.
Ι ΜS. D v. legitur in verit atra ἐibido Coniicio: Nam simul ac venam in ei irrata libido morat. Sat.
I. II. Ti. me eum conferbuit ira Maritiai. IV. 66. Villiea e duri compre88a est nupta oloni nealuit quoties aueia vena mero. In ei irata, ut Satir ΙΙ. I. M. Si mala ondia rit in quem ut alia omittam , in quibus brevis syllaba, uti in noto Virgiliano Nam tibi Thymbre eaput Euam ius abstulit ensis, producitur. Scribe
illa corruptela, librariis quoque metro timentibus. Mirator tinni Cupiennius atri. Acro: Cupienuius quidam amator matronarum ait hoc me laudari nolo. Hic familiaritate Augusti clarus fuit, corporis sui diligens et sectator matronarum. Alibi autem matronalis dicitur. Illa altibi autem matronalis dieitur me primum morabantur, et nescio quid significari putabam. Legendum albi autem matronalia dicitur. Si non est error librariorum est saltem y thetarum. Procedere rete Qui Mehis non vultio, ut omni piarte laborent mininius: Μοωhos ab omni parte laborare, non ii, opinor, docendi erant, qui nolunt moechos recte procedere, sed ii potius, qui lavent moechis eorumque caussam defendunt itaque scripturae vitium latere puto, ne cum plurimi optimique libri non moechos habeant, sed moechis, nescio an scribendum sit procedere reet Qui moeehis rem vultis. Qua emendatione admissa locus etiam similior evadit Ennianis versibus, a Scholiasta comparatia audire est operae pretium, procede e recte Qui rem Romanam Latiumque austra-cere voltis. ihi hoc tam Verum Videtur, ut, si moechus sumi posset ad-
43쪽
Utquo illis multo corrupta dolore Voluptas, Atque haec rara, cadat dura inter saepe pericla.
Hic se praecipitem tecto dedit illo flagellis
Ad mortem caesus fugiens hic decidit acrommaodonum in turbam dedit hic pro corpore nummos, Hunc perminXerunt calones quin etiam illud Accidit, ut cuidam testes caudamque alacem
Demeterent ferro Iure omnes Galba negabat. Tutior at quanto merx est in classe secundis,
Libortinarum dico Sallustius in quas
iective pro moeehicus, praetere emendarem procedere recte Qui moeeham rem vultis, ut omni parte laboret. Desistite rei tam despcratae favere et succurrere laborat omni parte. In vultis respicit formulam, ut V. c. iV. XXII. 50. De mecum, qui et O8- me et rempublicam salvam vultis. Sic in Satira I. I. Non uxor salvum te vult. Res moeeha, ut res Romana. Liv. XXIII. II. Magisque ex ententia respubliea Grea vobis procedet. Cato tibi hae res tam ecunde processit. Ex re bene ducitur illis. Utque illi multo eorrupta dolore
voluptas Atque hae rara cadat dura inter saepe pericla. Hoc est utque illis eveniat voluptas corruptis multo dolore, atque haec ipsa Voluptas raris, et saepe inter dura pericula, Veniat. Quo rarius, puto, alicui Voluptas contingat, cum multo dolore coniuncta, et inter dura pericula, eo melius. Ortasse legendum Utque illis nullo eorrupta dolore volupta Bara adae, atque hae dura inter saepe pericla. Raro fruuntur voluptate nullo dolore eorrupta si stuuntur, plerumque fit inter dura pericula. Dolore et pericula, res diversae, in sq. Xplicantur. Vocabula in Satiris centies male trans posita sunt. Codd. SS. testantur. Librarii saepe transponebant, si metrum non constare iudicarent. Caudamque ualueem Demeterent ferro Ita legendum ex coniectura Barthii pro demeteret. Si hoc servandum, legatur ferrum ex ΜSS. Crustuli. Salacem commentator interpretatur libidinosam, a saliendo dictam. Hinc, credo, ompositum salaputium, et corrigo Sueton. Caesar. 59. Devectissimum quendam ex Corneliorum genere,
eui ad opprobrium vitae Salutioni eo- omen erat, in castris Meum habuit. Suetonius scripsisse videtur: Salaputioni. Salaputio estuarax putus, putio forma diminutiva, superlativo usus est Augus tus, appellans Horatium putissimum penem, ut narrat Sueton in vitainoratii. Caeterum conserantur interpretes
M. l. l. Suetonii, praesertim Scaligeret Bumannus in Anthes Latina . I. p. 676.ri re omnes. Ita iam recte distinguitur. Alii non recte iure omnea Pari modo in senatu res saepe per ocimu-tionem conficiebantur. Trebeli Pollio in Valerianoa. Quae quum eram 8aepius aieta, addiderunt omnes. Atque ita diserasum est. Vide Casaub Omnes hic consentiebant, solus Galba dissentiebat. Libertinartim leo Salluatius in qua Non minus insanit. Melius, ni sal r: Tutior at quanto merae ea in clarae ecunda, Libertinarum: dieit Sallustius, in qua Non minus inm-nit. In classe secunda, hoc est libertinarum, dicit Sallustius, merx est multo tutior. Tria ponuntur exempla trium sententiarum, Cupiennium et
44쪽
Non minus insanit quam qui moechatur At hic si,
Qua res, qua rati suaderet, quaque modeste Μunifico esse licet, vellet bonus atque benignus Esse daret quantum satis esset, nec sibi damno Dedecorique foret Verum hoc se amplectitur uno, Hoc amat et laudat: Μatronam ollam ego tango :Ut quondam arsaeus, amator Originis, ille, Qui patrium mimae donat fundumque laremque, ONil fuerit mi, inquit, cum uxoribus umquam alienis.
Verum est cum mimis, est cum meretricibus, unde
Fama malum gravius quam res trahit. An tibi abundo Personam satis est, non illud, quidquid ubique ossicit, vitare' monam deperdere amam, Rem patris oblimare, malum est ubicunque Quid intor- Est in matrona, ancilla peccesne togata 8 Villius in Fausta Sullae gener, hoc miser uno
Galba laudant matronas, Sallustius libertinas, Marsaeus mima et meretrices. Pro in qua Benti ex ΜS in qua, nempe et se. ei ius coniicit in ina omni in quas Latinum est. Seneca Epist. 94. eaque irri-
eamentum eae omnium, in quae insanim , admirato et Ongelua. Insa
nir in libertinas non differt ab r- aere inrisbertinas, qualis sententia hic requiritur. Ut quondam Maraam amator Orionis iue, Qui patrium mima Gnat. Interpretes merito adspernantur donat, tamquam per Syn pen positum pro donavit. Legendum fortasse Ut quondam Maraaeus amator Originis ille; Qui patrium mimae donans fundumque laremque, Nuduerit mi, inquit,
cum uxorisu unquam alienis.' Sallustius hoc uno se amplectitur, ut quondam arsaeus ille se amplectebatur, qui donans, cum donabat, nil mihi, inquit, cum uxoribus alienis. Dodorlin iudico antecedens quondam praesenti dona significationem persecti tribuit. Quaestio grammatim sane perdigna, quae amplius explicetur. Villitis in Fausta Sullam mer Vir doctus in Observ. w3cessan ΙΙ. p. m. Vult genere, ut Fausta dicatur genus Sullae. einerius: Non intellexisse videntur Critici illud in Fauata ex pr--
cedente Versu quid interest in matrons, ancilla peeeem togaea suspensum esse. Hinc consequens est oratium aeripsisse Uulius in auata Sullae oenero, hoe miser uno omine de ρὶ , poenas erit usque avemque V Admindum ingenioso. Voluit nimirum Villius in Fausta peccans, poenas dedit marito illius, qui erat gener Sullae.
Fausta erat non Valde pudica Nominantur plures adulteri, fictis saepe nominibus undo multa in istis historiis obscura. Afferam verba Servii ad Aen. VI. 12. Quique ob adulterium caeri. Servius: Si occisi, Aegisthum significat, Thyestae filium: si reVer eam, Sallustium, quem si deprehensum sub sorvi habitu Verberavit in adulteri suae uxoris Faustae, filiae Sullae. Legendum: si reberisu caesi. Ita
Illud in Fausta pereans illustravi ad Horatii Carm. III. Sueton de Il-
45쪽
Nomine deceptus, poenas dedit usque, Superque Quam satis est, pugnis caesus erroque petitus, Exclusus fore, quum Longarenus foret intus. Huic si mutonis verbis mala tanta videntis
Diceret haec animus: Quid vis tibi Numquid ego a te
Magno prognatum deposco consule cunnum,
Velatumque stola, mea quum conferbuit ira 3 Quid resp0nderet oΜagno patre nata puella est. At quanto meliora monet pugnantiaque istis
Dives opis natura suae, tu si modo recte Dispensare velis, ac non fugienda petendis Immiscere. Iu vitio rerumne labore8,
Nil referre putas Quare, ne poeniteat te,
Desine matronas sectarier, unde laboris Plus haurire mali est quam ex re decerpere fructus.
Nec magis huic, inter niveos viridesque lapillos Sit licet hoc, Corintho, tuum, tenerum est semur aut cruS
Iustr. Grammat. I6. quum Diam patroni, nuptam Mareo Agrippae,
ceret, ευδpectu in ea, et ob hoc mmotus, ad Com. Gallum e contulit.
Mirum interpretes Plauti, Glor ΙΙΙ.I. IT sollicitasse alios, alios non intellarisso: Facite ea imperium in bonis. Dodorlinus quoque coniecturammei hi laudat, ac praeterea legit me miger uno, Nomine, deceptus me uno substantive nomine appositive hac unare, scilicet nomine deceptus Recte. Exclusu fore, quum Longaren- foret intus. Nota Graecorum formula, unde Lucianus Dialog Μer 8. ἐπειδηδὲ LMόντα ποτὲ απεκλεισα, Καλλιέως γαρ ὁ γραφε est ενδον ην. mi si mutonia verbis Diseret haec ---. Comica oratio. Ex Comicis Lucianus Pseudol. 26. προς Θεῶν, νλιν ταυτα η γλωττα ἰδέαν υ φ-m λαβουσα, καὶ τον πώγονα συνηγορον ἐπιπαλεσαuέ- τί αν ποπέ-
Mi, quam e re decerpere fructus. Commentator: Plus enim mali accepit, qui amat nobilem, si fuerit in rodeprehensus, quam fructus et iucund itatis ex amore. Et haec est sententia Mali omnino sussiciebat. Cur adderetur laboris Legendum scilicet Gnaelabori Plus haurire mali Me, quameae re decerpere fructus. Unde tu labori tuo plus mali hauris, quam ru
ctus ex m. Unde e Sectando matro
nas. Iste labor, si succedit, fit res, si non succedit, fit malum. Malum
Rutem semper maius est, quam fructus.
Conseratur illud Phaedri IV I9. Quem fruetum apis Ex hoc labore Nullum, inquit ille. Idem hoc dici sic
poterat quem fruetum apis huic labori, idque magis exquisitum quam huius laboris Elegans est iste usus dativi, saepe a librariis, non intelligentibus, in genitivum mutati. Vid. Μetam. VII. 12. Auram aevectabam requies erat illa labori. uden-d pius ad Caesar. B. G. V. 48. egregie illusumit. Sit ieet hoc, Cerinthe, tuum. mic
46쪽
Rectius, atque etiam melius persaepe togatae est.
Addo huc quod mercem sine fucis gestat, aperte Quod venale habet ostendit nec, si quid honesti est, Iactat habetque palam, quaerit quo turpia celet.
Regibus hic mos est ubi equos mercantur, pertos Inspiciunt, ne, si acies, ut saepe, decora Μοlli fulta pede est, emtorem inducat hiantem, Quod pulchrae clunes, breve quod caput, ardua cereis.
Hoc illi recte ne corporis optima Lyncei
agitur de seminis. Cur uteretur X-emplo pueri, cum uti potuisset puellae' Culpam esse credo librariorum, non Horatii, qui ortasse scripsit Sit licet hoc, Cerintha, tuum. Licet semur sit Cerinthae, inprimis nobilitatum. Quod idem elegantius effertur licet tuum sit, o Cerintha Horatius in Carminibus praesert terminationem Graecam, dixissetque adeo Cerinthe, sed in Iambis, Satiris, et Epistolis Latinam ergo Cerintha Cons. Benti ad Epod. XVII. 17. Omina huiusmodi lamantur ex masculinis, ut e Lycus, Lyee, X Gruma, libertus apud Sueton Vesp. 23, Cerula, in Inscriptione apud Gruterum Cerulti est ἡρυλος. CerintheΚnρυνΘn herba a Plinio nominatur. At Virgil. IV. Georg. 63. Cerinthiae nobile gramen Librarii ubique fere terminationem Graecam et Latinam permiscuerunt lagentem exemplorum numerum congessit Oudend. ad Appul. Metam. p. 96 sq. Qui hic mutavit Cerintha in Cerinthe, sortasse noVerat
Cerinthum illum Sulpitiae Tibullianae,
vel non cogitavit, si Grinthe esset puella, ultimam produci. Hanc in Cerintlu corripi, ommunis est erudito
Doderlinus legit: sit, ieet, hoe Grinthe tuum. Hic tuus mos sit, Cerinthe: Maneat tuus mos orna te lapillis. Hoc te decet, et tibi prodest. Tum annotat: In hoc ego Cerinthone pathicum quendam, nomen idem, quod Corinthus Tibulli gerentem mecmeretricem, ab urbe Euboica ἡ Κῆριν- Θος appellatam, agnosco nisi ortasse dicta ierit Cerintha, itaque corrigendum sit. Mulier sententiae laci magis Spondet nomen autem mulieris, desinens in ua- non facile invenietur. Ne, i facies, ut aiaepe Geora Molli fultu pede est. Haec ita transponenda esse arbitror ne, i facie8, ut aepe, decora, Quod pulchrae clune breve, quod caput, ardua cerviae, Mollisulta
pede eat emtorem inducat hiantem. Facies hic non modo δ, Oculos, ste- Naa, nare significat, Verum etiam alias corporis partes, lunω, caput, mrmeem. Exempla dedit GronoV. Leci. Plautin. p. I. Facies decora, quamvis molli pede alta, emtorem inducit hiantem in sola acie, adeo ut pedem praetervideat mollis pes Vitio vertitur, mollia crura laudi. Ne corporis optima Lyneri Contemplere oculis, Hugae caerior illa, Quae mala une, pecto. Benueius recte emendavit: Tu corporis optima Lyncei Contemplare culis Hypsaeaeaecior illa Quae mala unt, vecta8. Quamquam illa ad Hypsaeam referre malim. In SS. erat contemptare. Mihi in mentem Venerat: Tu corporis optima Lyneri Contemplate eulis vecta8. Tu, postquam contemplatus es optima, negligis mala. Reges contra faciunt. Tu contemplate spectas, pro contemplatus, ut Virgil. Aen. IX. 485. Heu unibus date praeda Latinis A sitibusque inera. Mons Heindori.
47쪽
Contemplere culis, Hypsaea caecior illa, Quae mala sunt, spectes crus o brachiat ' Verum Depygis, nasuta, brevi latere ac pede longo est. Μatronae praeter faciem nil cernere pos8iS,Cetera, ni Catia est, demissa veste tegentis.
Si interdicta petes, vallo circumdata, nam te Hoc acit insanum multae tibi tum ossicient res, Custodes, lectica, ciniflones, parasitae,
et ustemannus ad orat Satir. II. II. 33. Matronae praeter faciem ni cernere possis cim. Diat. Μer. II.εino δὲ 3λην χεκριβως η το πρόσιυπον μονον, καὶ 3σα του σωματος φανερα; C todes, lectica, in ono, parasitae. Versus mihi valde suspectus est. Grammaticum aliquem adiecisse puto,
ad explicandum illud multae tibi eum elant ea. oratius in hac arte
sermonis tantum demonstrat in eo pore matronae nihil spectari potest, nisi facies caetera omnia teguntur in corpore libertae omnia apparent, eaque inveniuntur plerumque longo pulchriωra, quam in corpore matronae. De dissicultatibus matronae conveniendae hic non agitur. Has attigit A. 120 sq. Omitto ovatodes omitto quoque lecti- eam et para8itrea quamquam fateor, me non satis perspicere, qui nunc locus dari possit lecticae, cum res domisit agenda; neque simile huic exemplum vidi matronae habentis suas pararitas, ut maritus habebat auos parasitos. Dicam de insonibus Commentator: cinii ne et inerarii eadem significatione apud veteres dicebantur ab ossicio calamistrorum, qui acus et veruta nando in cinere calefaciebant, quibus matronae crines crispabant eius et Virgilius meminit, inquiens, vibrato calido ferro Acme Porphyri conveniunt. Acro: dicti autem cinisones, quod in cinerem stant ad calefaciendum serrum, quos et cinerarios appellant, unde et in Commentatore melius legeretur in cinerem. Putantes igitur cinisone et cinerarisa esse eiusdem significationis, interpretati sunt verbis sere iisdem, quibus Varro de L. L. V. p. 132. cinerarium. Calamistrum, ait, quo his calfactis
in cinere capillus ornatur. Qui ea ministrabat, a cinere inerarius me appellatus. Utrum Varro cinerarium recte, an, quod illi haud raro accedit, Secus a cinere derivet, nunc nihil ad nos. Verbum ipsum extabat, de Ornando calidis calamistris capillo usurpabatur, teste Varrone, et exempla er- 'bi in Catuli et aliis supersunt cinisonis nullum superest exemplum, nisi quod hic legitur. Varro ignorabat. Alioquin memorasset ipso illo loco,
ubi tam multa do mundo et ornatu muliebri, praesertim ad caput et capillos pertinentia, affert. Ergo nuS- quam invenit. Quod a nonnullis ad auctoritatem Plauti pro' atur, error est. Plautus Aulul. III. V. 35. Caupones, atastiarii, indu/iarii mu-Werenus ad Petron. p. 613. omninoe V. E. Florent legendum dicit cinisones. Si haec manus esset Plauti, exemplum diligentiam Varronis, quo nemo melius Plautum intelligebat, non
Dicet fortasse aliquis, quid Vetet, quominus cinis post Ennium, Plautum, alios veteres inventum sit, imo
ipse oratius procuderit Sed nova
nomina novis rebus imponuntur capillos calamistris inurere non erat res
nova Qui in eo ministrabant, testo
48쪽
Ad talos stola demissa, et circumdata palla: Plurima, quae invideant pure apparere tibi rem.
Varrone appellabantur inerarii. Νecessitas igitur non iubebat. Fortasse, inquit, elegantia sermonis suadebat ei-nimonem pro inerario Elegantia, puto, in hac caussa cernitur, si n0Vum nomen pulchrius et clarius apparesti, quam Vetus Cinino se non ita commendat. Si inino accipi possit quaesi qui in cinerem sat, ut Wronem nominamus. qui errat, dubito an recte inino pro ineris componatur, nec potius signifim qui cinerem me V. c. ex re, ut fisciebat Cacus, qui
ammas ore sonante vomit, et Θαυ-uατοποιις flammam et cineres sit
autem inino qui flat in cinerem, m-prie nihil aliud significaretur, nisi Vilis opera servi vel servae, ignes Subcinere latentes flando suscitantis, qualem famulam Franci appellant cen-drillon. Villa, inquam, opem, deo ut pro convicio usitetur, sicuti calfaetoris, qui ignem in monasteriis incendebat, unde nomen transiit in textri-n , et nostra plebs probri caussa utitur Sic et usus esse Videtur Vi tantius, teste Hieronymo Epist. 09. cinerario appellans eos, qui cineres
sanctorum martyrum Vener Rutur atque ista notio ex ini ne facile ducitur altera non intelligitur, nisi addas, quod Scholiastae addidere, flari in
cinerem, ad calefisciendum calamistrum, quo crines crispentur. Nec Viri eruditi istam Scholiastarum interpretationem laudant. Alii derivant aliunde,
Doderlinus ad h. l. opinatur Oeem esse compositam Graecam, tamquam eisino si xuαννοπολέων, ut vilio οἰο- πολέων, quod ipsum exstet ingeniose. Sed fac, Meι-οπολέων quoque eXstare, o Romanos inde lamasse inino, hoc, credo, non accidisset, nisi temporibus antiquissimis, quibus linguam Graecam, quamvis ipsi semi-graeci, non intolligentes, verba inde sumta male pronuntiabant et scribebant. Sic Catamitus invaluit pro Ganymede Alumentu pro Laomedonte, Proserpina
pro Persephone Suculae pro Hyadibus, Carthao pro Carchedone, quod ipsum Graeci ex lingua Punica iam finxerunt. Haud dissimili modo in Europa recentiore vocabula Francica, a plebe inprimis, corrumpebantur. Apud nos ornamenta quaedam calceis, ad modum Henrici Quarti amXa, appellabantur Arieutris. Ita rudis aetas Romana diu ante cinctutos Cethego xlxι-οπολέων
corrumpere potuit in eini . Sed Varro noVisset. Neque Romani isti incomtis capillis talem ornatum didicerant et Quintius ille Cincinnatus erat ei cinnatus
natura, non arte calamistratus, datumque illi cognomen ridiculi caussa, ut alia a capite et capillis dabantur, Veluti et Crispu8. Fac autem, ni nem esse mere Latinum, haud ita diu ante Horatium vel ab ipso Horatio inventum, et significasse, quod per inerarium significari aiunt Scholi tae, tum prosecto longe
aptius erat nomen insonis quam inerarii, et auctoritas, nisi aliorum, at Horatii, tanta, ut usu fuisset receptum.
Cinino post Horatium in nullo scriptore reperitur. Locus, ubi poneretur, Saepe erat Valde opportunus in libris
Ovidii, Persii, Petronii, Iuvenalis, praesertim in Satira VI. 480 sq. mrtialis, in Anthologia Latina, in Apologiis
Christianorum, more paganos reprehendentium. Considera mihi annotationem Servii ad Virg. Aen. XII. 100.erinis libratos eali ferro, myrrhaque
madentis. Crispatos calamistro nam calamistrum est acus maior quae calefacta adhibita intorquet capillos unde etiam Cicero pro Sextio ΙΙΙ. culumistratam comam appellat requenter, quae etiam vituperationi si, unde et contra ad laudem os positum ' Ηο-
49쪽
Altera, nil obstat Cois tibi paene videre ostUt nudam, ne crure malo, ne sit pede turpi:
Metiri possis culo latus An tibi mavis
ratio I. Od. 12 me et inremti Curium apitiis et Ovidio VI. Fast. 264. Intonsi rema mayn, Numae.' Quis non vero simillimum putet, nomen Cini mi Servio fuisse incognitum Invenitur in Glossis. At Glossarum
auctores habuerunt ex Horatio iam corrupto Illi autem saepe vocabula Ηο-ratiana et Virgiliana interpretabantur: recordor, . c. Philoxenum interpretari
do, iam emendatum Enniua pater. --erenus ad I l. Petronii ex Gl sis affert Cini'. uπλέιerne et, Γυναικῶν κοσunHic, recte corrigens ciniso Exempla quidem Ioannis Salisberiensis et Balbi in Catholico nullum
momentum faciunt. Sunt scriptores qui Vivebant sub finem saeculi XII et XIII. Digna tamen, quae reserantur. Salisberiensis in M. Cur ΙΙΙ. 12. Quod cubicularii, aut ciniflones, nanive, ut quicunque nebulonum, quibus delicatus
divitiis sensus aut furor carere non O-test. Balbus Cathesima Ciniflo, qui calamistrum calefacit, scilicet serrum, quo capilli crispantur. Hic Vulgo eri-nifer dicitur. Ciniflonibus igitur, custodibus, lectica et parasitis eiectis, totum locum sic constituendum arbitror Si interietapetes, vallo circumdata nam te me
facit insanum multae elibi tum incient
res, Ad talos tosta demi a et cim eum ea palla Plurima, quae invideant pure apparere tibi rem. Qui matronus petit, petit quod interdictum, quod votitum est, et quasi Vallo circumdatum et munitum ab adulteris, ut inclusa illa Danae in turri aenea. Atque hoc ipsum to facit insanum, quia proprium est natura humanae in vetitum niti et cupor negata: qui igitur matronas potit, huic multa resisficient, quominus de pulchritudine totius corporis iudicare possit. Nihil videt praeter faciem Toga demissa est ad talos, et omnia fere sunt circumducta palla, quae toga et palla invideant apparere rem in clara luco Vi-dondam. In liberta omnia oontra.
Altera nil obatat Cois tibi paene
videre ea in nudam, ne rure mala,
ne sit pede turpi Metiri posaia oculo latus. Alii aliter distinguunt, ut Adtera id obstat Cois tibi inhi Cois pro in Cois non placet, nec Meae Cois satis Latine significaret propter
tes nec perspicuum est, utrum altera sit nominativus absolutus, niungendum altera obstat tum quaeritur dicendumne obsta ne sit, is videre est ne sit. elior ortasse esset
oratio Altera nil obstant Coae tibi;
paene videre e8 Ut nudam, ne crure mala, ne sit pede turpi. Metiri possis oeulo latus. Auera, interrogative, magis ex ellipsi, quam nominativo absoluto intelligenda. Quid altera agit-
ne, ut matrona eodemne modo se Vestimentis totam, excepta facie, involvit Ubi duo subiecta comparantur et alterum alteri opponitur, postremum recte per interrogationem ellipticam effertur Fortasse eadem forma
reddenda est Lucano III. 36-46. Ille Pompeius maior in arma rust-
Caesar ut emi ag - non illum gloria
pulsi Laeti a Magni Legam Camaar ut emissas enti rapuere arinas. Abgconditque fretum et ais, et litore solua Duae tetit Hesperis, non
illum olaria pulsi Laetineat Maoni.
Quaestio de nominativo absoluto latius patet et multa Xompla, quacasseruntur, ita explicari possunt, ut magis rationi conveniant, quam Videtur. Porigonius ad Sanctuminervam
50쪽
Insidias fieri, pretiumque avellier ante Quam mercem ostendi se Leporem venator ut alta In nive sectetur, positum sic tangere nolit: Cantat, et apponit: meus est amor huic similis; namhΤransvolat in medio posita, et fugientia captat. Hiscine versiculis speras tibi posse dolores Atque aestus curasque graves e pectore pelli ΘNonne, cupidinibus statuat natura modum quem,
Quid latura, sibi quid sit dolitura negatum.
iam sensit. Altera Est in Cois Coae nil tibi obstant, nil officiunt oculis tuis. Vides paene ut nudam vides ne sit
crure malo, an sit, nec ne sit. Ne
in tali dubitatione productum, ut in Calpurnii Eclog. V. 72. Sed tibi quum
vacuas posito velamine costas enudabit via, cireumspice, ne te aeuia r e la a cutis.
Doderlinus distinxit ultera nil obstat Cois tibi paene videre est Ut
nudam ne crure malo, ne te pede turpi. Ita ne pendet a nil obstat, et oie, modo praegnanti, idem St, miser- natur 88e, appareat. Alioquin, ait, altera accipi debet absolute, Vel, ut Dille urgerus interpretatur, sententiaestum abruptum eae imitatione ermonia quotidioni Sed melius est nominativos istos, non nisi ultimum resu-gium, adhibero. Haec Doderlinus. Positum te tangere nolit. Venatur leporem in alta nive fugientem, leporem sic positum, ut positum Videt, V. c. in nido iacentem, ut fere manu prehendere possit, intersectu facillimum, non vult tangere. Plaut Amphit. V. I. 20. Quia hic est meae, qui ante aedisnoatra sic laeet numnam hunc pere sit Iuppiter Credo edepol nam, pro Iuppiter sepultu est, quasi sit mortuus. Significatio particulae sic est multiplex, semper ex sententia totius loci ossicienda. Eadem est ratio Graeci ουτως, de quo tum certius constitui potest, si articipium antecedit. Sio
gligenter, ine eert consilio, neque pro εισῆ, ως ἔτυχεν, ponuntur. Interpretes Joann. IV. 6. meliora docuit inerus Grammat. p. 702. Ipsi scriptores igitur saepe aliquid explicandi caussa addunt, sic tenuiter, ουτω laeti, similia. Doderlinus praesert scripturam Cod. DesSin positum gi tangere nolit Le rem sectatur in vivo, quamvis in mensa positum tangere nollet. Si pro etiamsi, et positum pro appositum exemplis Horatianis confirmat Sententiam meam non muto. Positus Iepua eandem significationem requirit, quam habent posita in medio. Horatius utitur eodem
verbo, Callimachus diversis, βέβλnται
Quid latura, sibi qui ait olituranestatum optimus interpres mentis Horatianae est Seneca Epist lis. Nee illua praecipio, ut aliquid naturae ne-
γε contuma e8t, non potege vinci, suum poseu ae ut, quidquid naturam Medit, eis precarium Me,nium nec 3arium. Iriurio edendum
est. Utrum hic panis it plebeiua, an iligine , ad naturam nihil pertinet. Illa ventrem non delectari vult, ped impleri. Natura, dicit Horatius, cupidinibus suis modum statuit, et supervacuas sibi negari facile fert in sq. haereo deest enim quid poscat, quod sibi negari non erat. Fortasse legendum: Quia latret ibi quo sit dolitura negato. Quid, quo negato sit dolitura, sibi latret. Hoc igitur est ne