장음표시 사용
81쪽
At Novius collega gradu post me sedet uno; Namque est ille, pater quod erat meus. Hoc tibi Paullus Et ossala videris At hic, si plostra ducenta,
Concurrantque foro tria funera magna, sonabit Cornua quod vincatque tubas saltem tenet hoc nos. Nunc ad me redeo libertino patre natum, Quem rodunt omnes libertino patre natum: Nunc, quia sum tibi, aecenas, OnVictor, at olim,
Quod mihi pareret legio Romana tribuno. Dissimilo hoc illi est; quia non, ut forsit honorem Iure mihi invideat quivis, ita te quoque amicum,
Praesertim cautum dignos adsumere, rma
Ambitione procul. Felicem dicere non hoc
Μ possim, casu quod te sortitus amicum.
Nulla etenim mihi te sors obtulit optimus olim Virgilius, post hunc Varius dixere quid essem. Ut veni coram, singultim pauca loquutus,
deiectus Iugurtha. Sic nempe Grammatici credebant, unde in vetustis ed. Sallustii Mistipis ignotun Iusturthae noscere letum, Tarpeiae rupis uis ad ima venit. Vide Cori ad Iugurt. II 4. Cadmus fuisse dicitur earnifex.
Carnifex idem erat custos carceris unde Plaut. Rud. III. I. 19. hune quia carni em traderent. Quod hic obiicitur homini novo, idem Ciceroni ab inimicis obiiciebatur, qui talia ausus esset in civibus nobilibus Cicero apud
Plutarch. 22. Lentulum παρεδωκε τῶδnuic καὶ προσέταξεν ἀνελεῖν, tradidit earnifei. Nota formula in re tali, reddenda sortasse Velleio Paterc. II. 91. Rufiis Egnatius, Senator, Augustum interimere statuerat, ut alii ante eum, publiea uetoritate opprerat. Neque hi prioribus in Metiliando felicior fuit abditu8que arceri, cum Omelia facinoris, mortem dignissimam vita otia obiit. Conticio Velleium scripsisse: raditusque amisei. Qui publica auctoritate oppressi condemnantur, hos eareeri abditos quasi clam o medio tolli, non dicimuS. Concurrantque foro tria funera magna onabit Cornua quod vineatque
tubaa. Acro annotaVit: Aut magna cornua, aut magna funera, ut mast
δonabit, pro magne, ut Virg. infanda furentem. Optimum procul dubio est magna funera Heriatius qui viderat
iungenda esse magna fune 'a recte animadvertit, in funeribus non amplis non cornua modo, sed ne tubas quidem adhiberi quod cornua vineat sufficere, superVacuum de esse ma agonabit, et bene comparat Satir. I. IX.
25. inviaeae quod et Hermogene esto canto Funera dicuntur magna, puto, quae insigni pompa et sumtu celebrantur, fere ut ludi magni, quia, secundum Asconium Pedianum, magnis impensis dabantur. Doderlinus quoquefunera magna laudat, et contra lachnerum tuetur, cui displicebat praecipue, quod funeri ma-oni nullum exemplum inveniretur ostendens ampla funera, publica, censoria inveniri cur improbemus magna Neque ego hic exemplum eiusdem O-cis requiri arbitror.
82쪽
Insans namque pudor prohibebat plura prosari,
Non ego me claro natum patre, non ego circum
Μ Satureiano vectari rura caballo, Sed quod eram, narro Respondes, ut tuus est mos, Ρauca abeo, et reVoca non post mense iubesque Esso in amicorum numero. agnum hoc ego duco.
Quod placui tibi, qui turpi secernis honestum,
. Non patre praeclaro, sed ita et pectore puro. Atqui si vitiis mediocribus Rc mea aucis Mendosa est natura, alioqui recta, velut si Egregi inspersos reprehendas corpore ReVOS, Si neque avaritiam neque sordes aut mala lustra obiiciet vere quisquam mihi, puru et in80ns, Ut me collaudem, si et vivo carus amicis,
Causa fuit pater his, qui macro pauper agello Noluit in Flav ludum me mittere, magni
Quo pueri magnis e centurionibus Orti, Laevo suspensi loculos tabulamque lacerto, Ibant octonis reserentes idibus aera, Sed puerum est ausus Romam portaro docendum Artes, quas doceat quiVis eque atque senator Semri prognatos Vestem Servosque equenteS,
In magno ut populo, Si qui vidisset, avita
regio insperas reprenda corpore naevos ExspectaVeram deprena . Natura mea est vitiosa paucis et medio
cribus vitiis, similis egregio corpori, in quo aevi deprehenduntur, excusandi potius, quam reprehendendi, ut in carmine Horret Epist ad Pison. 35l. Verum tibi plura nitent in armine, non est paueis mendar maeulis. Si in iudicando volumus esse Severi, nihil ost, in quo non aliquid reprehendss. Satir. I. X. 52. q. Tu nihil in ma-9no doctu reprehendis Homero Ιudici autem severo et reprehensioni hic non est locus. Esset iniusta. om- naevis omnibus caret, ita nemo non in aliquo vitio est constitutus, sed stequenter, cui ignosci possit. arklandus quoque coniecerat a Teian a cur eum in et coniecisse dicat,irch-nerus, non intelligo. Caussa non est, credo, in deprehen a pro depren- o nam deprehen a pronuntiatur tamquam eprenduo, quod vir doctissimus non ignorisbat. Ut me collauiam. Si pater a Safuit, Horatium paucis et mediocribus tantum vitiis laborasse, si omnis laus patri debebatur, quomodo e collaudare
potuit Nonne potius legendum: Ne
mentator Conseri vitam suam egro ' me collaudem.
83쪽
,s Ex re praeberi sumptus mihi crederet illos. Ipso mihi custos incorruptissimus Omnes
Circum doctores adurat. Quid multa pudicum, Qui primus virtutis honos, servavit ab omni
Non solum facto, Verum opprobri quoque turpi, Noc timuit sibi ne vitio quis Verteret, olimSi praec parvas aut, ut fuit ipse, coactor
vidiore Benueius, si qui, ita legit
ex SS. pro quis ut in Myno Opulo, Vidisset. Laudat deinde Ovidiana: Si quia, ut in populo, n trinon immemor illis. Sulpicii Severi Ι 89. Ninis alena virorum mitiis centum et viginti, atque, ut in regno populo, abundana vitiis. Plura huiusmodi iuvenias apud Heing et Burm. ad vid. Trist. I. I. et ubique. Duo exempla apud Hei tum excipio, quae corrupta sunt. Quaeritur quid significet tit in populo. Significat respectu populi, pro onuitione populi, ut sit, feri solet, aliter feri non potest in populo: adde magno, est in populo magnae multitudinis, illustri et potenti, ut Plaut. Trucul. I. I. 55. de Romanis cogitans, utrumque hoc Oniunxisse videtur in magno populo, in
multi hominibus. Locus Horatii adeo explicandus est: si qui vidisset vestem
Servosque sequent , ut ervi sequuntur puerum in magno opulo, Vel si quis Vestem et servos vidisset, ut fit in magno populo, qui tali Observat. Νeutrum satis perspicuum Videtur. Baxterus populum de republiea accipit, os rus interpretRtur: in R-g- , qualis Romae esse sese hominum turba, se tamen conspicuum fuisse. Sod vostes et servi sequentes puerorum nobilium quotidie conspici poterant. Singulari quidem splendore et
insigni cultu, insolitum servorum Omitatum esse oportuit, si puer Horatius ora huc et illuc commeantium inso verteret. Tam dives et pecuniae negligens pater libertinus non erat. Omitto alias aliorum interpretationes. Fortasse legendum in magno ut puero. Si quis vidisset vestem et Servos Sequentes, ut magni pueri vestiunturcosque servi sequuntur honoris et securitatis caussa diceret, me ex re avita
sic haberi, nec cogitaret esse filium libertini, haud ita divitis. Doderlinus interpretatur Venusiae,
parVO oppidulo, omnes me et patrem norunt, Romae, magna urbe, nemo me OVit, nemo patrem meum, qui me, quasi esset Redagogus ut in artus, sequitur: qui me vident intermRgno pueros, eorumque Vestem et comitatum contemplantur, me iusdem conditionis esse credunt.
Ipse mihi euato incorrupti in ua. Commentator: Hoc in eos dictum est, qui interdum, ut luxurientur pueri, donis student corrumpere suo ΘωR-wgos. Longe melius, quod Horatius Voluit, sic exprimeretur Ipse mihi euato incorrupto optimus. Quo sensu ineo ruptu accipiendum sit, apparete m. vincum ervavit. Horatius in scholas vehiebat incorruptus, incorruptus exibat. Quantum periculum saepe
in ludis literariis pudicitiae immineret,
discimus ex Iuvenale, Petronio, auctore de Caussis corruptae loquentiae, aliis. Res optime illustratur ex Suetonio de Illustr. Grammat. 23. Remmius -- laemon herilem scium dum omitatur in geholas, literna didicit postea manumisma, docuit Romae, a priscipem locum inter Grammatissa tenuit, quamquam infumi Omnibus vitiis, palamque Tiberio et mo Claudio prae- dieantibus, nemini minua institutionem
puerorum vel iuvenum ommittendam.
84쪽
Mercede sequerer neque ego essem questus; at hoc nunc
Laus illi debetur et a me gratia maior. Nil me poeniteat sanum patris huius eoque Non, ut magna dolo factum negat esse suo pars, Quod non ingenuos habeat clarosque parentes,
Sic o defendam. longe mea discrepat istis Et vox et ratio. Nam si natura iuberet
certis annis aevum remeare peractum
Atque alios legere, ad astum quoscumque parentes
tius voluntati naturae resisteret Scholiastae hoc videntes, interpretantur iuberet, permitteret Commentator GNam si natura me permitteret re-n ci, et eligere parentes, ex quibus naScerer, ego non mallem ex honestioribus muniis functis nasci, quam quibus natus sum. Acro: Si natura concederet, ut homines renascerentur: Vel quodsi natura faceret aliquem acerto anno repetere Vitam suam post
mortem, et fieret illi potestas eligendia satis quos vellet parentes, contentus essem parentibus meis. Permittere et concedere requirit sententia, ut in l. l. Ciceronis de Seneci. 23. Si quia Deus mihi lamiatur, ut eae hae aetate
repuerascam et in unis vagiam, valde recu3em. Cato recuaare posset Deo
largienti, oratius naturae Menti non poterat. Ubi autem iubere pro concedere positum invenitur Di ficultas loci inde quoque apparet, quod iam olim ad fastum non uno modo posuerunt. Acro: Ad fastum ad superbiam, ad nobilitatem an ad eligendi fastidium, quod ex copia Mestur' Porphyrio: Aa fastum, hoc est ad fastidium ac per hoc Verbe. Aliter, quam Acro, Horatius, puto, hoc voluit: Si hoc lege naturae esset
constitutum, ut homines, postquam certum annorum numerum XHeVerint,
Uam Vitam repeterent, et sibi quisque parentes legere posset, quos Vellet, ego non alium legerem, quam eum, quem in aevo peracto habui. maec sententia
A eertia annis aevum remsiare perseetum. Non satis intelligo quid sint anni reti. Arachesiastis nihil disces.
Commentator: Si natura permitteret me renasci, et eligere parentes ex quibus nascerer. Acro: Si natura concederet ut homines renascerentur, Vel, quodsi natura faceret aliquem a certo anno repetere vitam suam post mortem. Hoc est duplex interpretatio: qui renaaeitur Vitam repetit a primo initio, repuerascit, ut ait Cicero, et in cunis iterum agit qui repetit vitam
a certo anno, repetit . . ab anno decimo, undecimo, duodecimo anni, qui antecesserunt, quomodo pro nihil ducantur Valde mihi arridet puIcherrima coniectura Viri l. I. Bootii:
teneris annis aevum remeare per-aetum AeVum peractum it remeans,
facit hominem renasci sine parentibus. Ergo, si est aetate, tenera quidem, sed tamen aliquam iudicandi accitatem habento, ligit et sumit sibi parentes, quos Velit. In SS. autem
saepe pro TENERIS scribitur ERIS.
Dodeclino reti anni videntur esse oppositi mobili iuventae, aeta adeo
aetatem Horatius nunc habebat. Atque alio tessere, a fastum qu cunque parerete Optaret sibi quisque. Praestat sane iungi ad Datum optaret, ut nunc quidem ista eguntur. Sed hic nova dissicultas obiicitur. Si natura iuberet homines renasci, et sibi alios parentes legere, quomodo H a-
85쪽
Optaret sibi quisque meis contentus honestos Fascibus et sellis nollem mihi sumere demens Iudicio vulgi, sanus fortasse tuo, quod
Nollem onus, haud umquam solitus, portare molestum. Nam mihi continuo maior quaerenda foret res, Atque salutandi plures, ducendus et unus Et comes alter, uti ne solus rusve peregreVeErirem, plures calones atque caballi
Pascendi, ducenda petorrita Nunc mihi curto Iro licet mulo vel si libet usque Tarentum,
Μantica cui lumbos onere ulceret atque eque armos.
Obiiciet nomo sordes mihi, quas tibi, Tilli,
Quum iburte via praetorem quinque sequuntur
Te pueri, lasanum portantes Oenophorumque. Hoc ego commodius quam tu praeclare Senator,
Μillibus atque aliis vivo. Quacunque libido est,
quomodo ex vulgata lectione emci queat, non perspicio. Fortasse Acro, interpretans: et seret illi potestas eligendi a fatis quos vellet parentes aliud vidit quam ad Datum Caeterum compar Lucian Patriae Encomtum 2. που δ' ἔρεσίς εστι πολεων, ουδεὶς αν λοιτο τὴν λαμπροτεραν, ἐ4σας τὴν πατρίδa, αλV ευξαιτο μὲν ὰν εἶναι αἰ την παγίδα ταῖς ευδαίμοσι παραπλnσίαν, λοιτο δ' αὐτὴνοποιανουν τι δευτι Ουτο καὶ οἱ δικαιοι τῶν παίδων πράττουσι, καὶ οι χρηστοὶ τῶν πατερ υν ουτε γὰρ νεος
Meeta eontentu8. Horatius, uis, scripsit me eontentu8. atris quidem hic nulla ratio habetur, neque Horatius eam usquam nominavit. Nominasset, si et illi multum deberet. Recte in aliis parentes; nam quisque sunt plures. Horatius unum poterat optare, hoc est, legere. Quoscunque alii ad astum legerent, ego eundem legerem, meo essem contentus Meliorem egere non potuissem. Supra dixit me poeniteat sanum patris huius. Recte meo contentus, nollem
Quod nollem nug, haud unquam 3olitu portare molestum. Alii aliter distinguunt. Verius puto: Quod Nollem onus haud unquam olitus portare molestum. Quod nollem mihi Sumere parentem ad astum, ut alii Sumere repetendum ex s. T. Ita
Satira I. I. 19. Discedite. Nolint. Cur Horatius hic nollet, primum explicat
universe, deinde Singulatim. balli pascendi, ducenda petorrita. Doeringius annotaVit: ducenda Sc mecum, ut paulla ante ducendus et unus Et eomes alter. In edit. Hein-dorfiana legitur ducenta, operarum, ut videtur, errore. Est procul dubio error typothetarum. Nam eindorsus coniecturam tacitus in textum non reciperet, minime talem, quae et sententiae et metro obstaret. Recte igitur in aliis oditionibus correctum ducen . Dueenda fortasse explicari poterat, ressenda, venda Magis probarem Pnaeendi, et habenda petorrito Librarii, metro timentes, ut Se identur.
Millibus atque aliis viro. iambi-
86쪽
Incedo Olus, percontor quatit Olus ac sur: Fallacem Circum vespertinumque pererro
Saepe forulia udsisto divinis, inde domum me Ad porri et ciceris rosero laganique catiniun. Coena ministratur pueris tribus, et lapis albus Ροcula cum cyatii duo sustinet, adstat echinus Vilis, cum patera guttus, Campana SupelleX. Deinde eo dormitum, non sollicitus, mihi quod cras Surgendum sit mane, obeundus arsya, qui se Vultum ferre negat Noviorum O88 minoris. Ad quartam iaceo; post hanc agor, aut ego lecto Aut scripto, quod me tacitum iuvet ungor olivo, Non quo fraudatis immundus Natta lucernis. Ast ubi mo sessum sol acrior ire lavatum Admonuit, fugi Campum lusumque trigonem. Pransus non Vide, quantum interpellet inani Ventre diem durare, domesticus otior Haec est Vita solutorum misera ambitione gravique;
His me consolor Victurum suaViu8, ac Si Quaestor Vus pater atque meus patruusque fuisset.
nus ex coniectura reposuit multi ut i pod. XVII. Vespertinua circumgemitque aliis Orcilius annotavit: Sane contris usum vulgarem dicit millibus
aliis pro mille aliis Nimis infinite secum mille aliis conferret in quibus m-terant esse cordones, non addito epitheto longo me opulentioribus. Erunt fortasse, qui hoc ex ipsa sententia sequi putent. moratium scripsisse OD-urati ovile. Satir. I. III ll T. qui Octurnus sacra legerit. H. IV. 17. Si vespertinus ubito te oppreMeri hospes. II. I. 99. moenia nocturni aubrepere. Et sic alii praesertim in temporis notione, ut Gracci xΘιζος, παρομεριος,
Post hanc russor aut eoo lecto. Uniceiicio: Nobilibusque aliis vivo. Eo Q l ora est distinctio enueiana quam otludero videntur ΜSS. in quibus est milibus, et in uno milietibus. Vespertinumque pererro Saepe mrum. elius arbitrabor respertinusque, quod idem coniecit Lambinus, addens tamen nihil resorro, utro modo legere-Μeinerius commendat. Do ablativis istis conserantur interpretes ad Sil. Ital. XIV. T. et Cori ad Sallustii Histor. V.
Qua tor avuδ, pater atque meus
patruu8que fuisset. me iudice, poetatur pertinua, credo, est exquisi elegantius scripsisset, Quaestor antia, tius, magisque ex more moratiano i praetorqua pater patruuaque uisaee.
87쪽
Ρroscripti Regis Rupili pu atque Venenum
Hybrida quo pacto sit Persius ultus, Opinor omnibus et lippis notum et tonsoribus esse. Persius hic permagna negotia dives habebatClazomenis, etiam lites cum Rege molestas, Durus homo, atque odio qui posset incere Regem,
Confidens tumidusque adeo ermoni amari,Sisennas, Barros ut equis praecurreret albis.
Ad Regem redeo. Postquam nihil inter utrumque
Convenit; -, hoc etenim sunt Omne iure molesti,
Quo series, quibus adversum bellum incidit intor Hectora riamiden animosum atque inter Achillem
Omnibus et lippis notum et On--ribu Mae Tanaq. Faber Volebat: havari pia Benueius refutat, quod
multa quidem sunt nota, tamen non
indigna relatu, et oratius Rupilium
oderat, eumque omnibus saeculis traductum Volebat, ne iocus intercideret, nec paucis notum esse potuit, quod publico in Praetorio actum esset ΗRec profecto Faber non cogitabat, neque illud, quod addam. Quia omnibus Otum erat, oratius, qui odio Rupilii literis mandare cupiebat, sine ostensa Augusti mandare poterat. Nam Augustus amarum illud, qui reges Onaueris tollere non libens audiebat. Etiam lites eum est molotas. Verum existimo etiam lite eum Beoe: molestus, Durus homo sq. Habebat permagna negotia Clazomenis, etiam habebat permagnas lites cum Rege mo- Ieatus, durus homo. olestus quoque homo erat inimicus illius. Horatius
. Io utrumque Vocat molestum. me etenim sunt om a iure moleati.
Ironice. Idem ius habent, saltem sibi sumunt, quod sortes, ut sint implacabiles. iaciunt, quod Hector et Achilles. inus sortes, inertes adeo in hoc genere sunt feliciores et meliores. Sunt placabiles. Horatius iterum sibi non parcit. Erat haud ita λrtis testantur Philippi erat facilis irasci, tamen placabilis meringius coniiciebat me
etenim tint omnes more molesti. Sed ius saepe habet significationem moris. Facimus aliquid ex more, ut Solemus, nullo contra dicente, ex arbitrio nostro iure usurpato et concesso. Conserantur interpretes ad Flarum I. VII. Inter metora Priami en animosum atque inter Achillem Benueius vitiosum hoc loquendi genus et διωτικον magni merit nunquam ab oratio fuisse prosectum quemvis alium scriptorem inter semel tantum ponere; si bis ita ponitur, non magis ab usu quam ratione recedere tandem clari ad Hebraismum, quem Septuaginta expres-
ανα-έσον του σκύτους, quod Latinum interpretem noluisse dicere inter lucem et inter tenebra8, utpote Latino ser
De ratione disputare nihil attinet. Si scriptores probatae Latinitatis sic loquuntur, sequitur eos nihil in hac forma deprehendisse, quod ratio non
88쪽
Ira fuit capitalis, ut ultima divideret mors, Non aliam ob causam, nisi quod virtus in utroque Summa fuit duo si discordia vexet inertes,
Aut si disparibus bellum incidat, ut Diomedi Cum Lyci Glauco, discedat pigrior, ultro
Muneribus missis; - Bruto praetore tenente
surret. Atque hoc nobis in hac caussa sufficit. Horatius Epist. I. II. 11. Praepositionem iteravit Neator componere lites Inter Peliden festinat et inter Atriden: Benueius, haec mutare mactus, legebat Primus Peliden, hic legebat olim metora Priamiden Si duplex praepositio tantopere usui et
rationi repugnaret, Horatius V. o. Scribere potuisset quos bellum adcergumineidit inter metora Priamiden animosum atque inter Aehillem risuleeapitalis et in altero loco Vel, ut Benueius emendabat, Vel Nestorem seu lites epitheto auxisset: amem
nere lites Nestor Peliden festinat e inter Atriden. Sed iam Ruhnkenius
ad Sueton. Caesar. 39. iudicabat, hoc non debuisse offendere magnum Benileium, et laudabat Drahenb ad Liv. XXVIII. . Exemplum Hebraismi, Latine conversi, magis huc pertinens,
γυναικές. Interpres, ponam inter te et mulierem. Secutus est, credo, mitatam Vulgo sormam, ignorans Vel non recordatus, alteram inter et inter quoque Latinam esse. Iam eindoinus usum repetit inter sic illustravit, ut
nihil addi possit. a fuit apitalis, ut ultima divideret mors Saepe ultimu3, Uremug,
eaetrem , inditur morti, funeri, Vide Oudend. ad Appul. etam. p. 448. varia tamen significatione, interdum quasi in adverbium resolvenda, ut Benu admorat Epist. II. II. 173. O-nuit, optime h. I. interpretans trahiteapitalis, tam inplacabilis, ut ultimo, Vix tandem, mors eam divideret. Atque isto sere modo accipi possunt ἐ- timum praesidium, ultimum aurinum,
ultra quod nullum aliud reperitur, de quo Ruhnken ad Veli Patero. II. III. Aut i dispari a bellum incidit, ut Diomedi Cum vela Glauco, disee epistrior, ter Muneribus muris. Silentio non praetereundum putini, quod animadvertit Apittius displinebat illi bellum incidit, quod modo s. I esset adhibitum, nec laudabat, metam nullum exemplum addidisse inertibus, ut addidit disparibus; si Glaucus pigrior dicitur Diomede Diomedem quoque fuisse piorum caussam belli inter Gl--
cum et Diomedem omissi non iam ignaviam, sed hospitium mniorum, neque Glaucum dedisse munera, sed permutasse Rrmis, cuius permutationis auctorem fuisse Diomedem, et1o Glaucum, Diomedem omne certamen dissuasisse Horatium talia contra mentem Homeri scribere non potuisse.
Haec fere Apiigius, qui eiectis bellumineidat ut Diomedi Cum Lycio Glatim legit aut si disparibus iis, cedat Dorior ultro Munertibus missis. Fortasse locus pluribus additamentis est inquinatus Parenthesi quidem 1-gior, o tantum consilio ducta videtur, ne, quod esset narraturus poeta, nimia brevitate laboraret. Atque illud de inertibus aut dispartibus tam parum requiritur, ut potius carere malles. Contrarius pugnae Ventus inter inertes et dispare satis ipse ex summa Virtute et ira capitali, non nisi morte alterius utrius finienda, in exemplo Hectoris Achillis apparet. moratius,
89쪽
Ditem Asiam, Rupili et ersi par pugnat, uti ioli Compositi melius cum Bitho Bacchius. In ius
Acres procurrunt, magnum Spectaculum terque.
Persius Xponit causam, ridetur ab omni
Conventu laudat Brutum laudatque cohortem: Solem Asiae Brutum appellat, stellasque salubres Appellat comites, excepto Rege canem illum,
Invisum agricolis sidus, Venisse ruebat Flumen ut hibernum, sertur quo rara Securi S.
eaeteris omissis, melius, credo, itR n-rasset nisi quod virtus in utroque Summa fuit. Nuper Bruto praetore tenente Ditem Asiam sq. Nuper, ut notum est, de tempore seu brevi seu diu praeterito sumitur.
Rupili et Persi par pugnat, uti non Compositi melius eum Bitho Bacehius. Benueius recte praetulit eon Miti in aliis ΜSS. erat eompogitum et compositas. Dubito autem an satis Latino dicatur par Rupilii et Persit, pro Rupiliva et Persius par. Ita Cicero Acad. Quaest. H. 46. Unum igitur
par, quod depugnet, reliquum est, Vo-ιuptas cum Honestate. Auctor ad Liviam 30I. Par bene compositum, iuvenum fortissimus alter, Altera tam forti mutua cura viro. Haec iam in Commentario enue adsunt. Adde Cicer de Opt gen Orat. 6. A me autem gladiatorum par nobilissimum indueitur, Aeaehinea, tamquam Ae8σ-ninus, ut ait uelli , non pure homo, sed Metua et acer Cum Paet-diano hic omponitur. Lucanus VII. 695. sed par, quod 3emper hibemu8, Liberta et Cae8ar runt Senec de Prov. 2. me par, Deo ionum, vir fortis eum mala fortuna compωit . Et sic ubique etiam ubi nomina propria non primuntur, sed cogitantur, ut Petron. p. 396. Par Thebanum, nempe Eteoele et Polynices non hebanorum, quod male legitur in inut. Fel octav p. IV. Parsincliniorum,
fratrum, amicorum, et alia huiusmodi, huc non pertinent. Iam si Verum est,
quod disputavi, Horatius scripsit Rupili et Persi par pugna erat, ut non Compositi meliua eum Bitho Baeehius. Ut Bithus et Bacchius non melius essent compositi, quorum certamen mors
sola finire poterat, ut certamen ersit et Rupili poterat Praetor. Ruebat lumen ut hibernum, fertur quo rara ecuria. Hi interpretantur: ubi virgulta et arbores flumini sunt impedimento illi ubi non sunt Virgulta et arbores. Neutrum, neque perspicue neque eleganter expremum, adeo ut non credam Horatium ita scripsisse. Si praecessiste aliva, paullo melius intelligeremus quo rura eetirliferretur,
vel sic tamen illud mihi displiceret.
Quis enim aequo animo toleret, raria securis in silvam fertur, pro Silva, rara ecuri caraa, ilva diu ineaedua sim. Nunc praecedit flumen; ergo e- euria sertur adsumen, et assumendum, ad arborea in ripa fluminis caedendas. Μulta conieci, V. e. hoc quoque ruebat, lumen ut hibernum fertur rapido in sat eurau. Ut Homeri Il. . 492. Ω δ' ὁποτε πληΘων rorauo πε- δέονδε κατεισι ειαάρρος Virg. II. Aen. m. rapiduo montano fumine torren Sterni ustros, sterni sota laeta boumque labore8. Commentator: ut de altissimis montibus torrens hiberno tempore solet rapidissime decurrere. Videant alii, R vulgata vel
90쪽
Tum Praenestinus salso multoque fluenti Expressa arbusto regerit convicia, durus Vindemiator et invictus, cui saepe viator
Cessisset, magna compellans Voce cuculum. .
At Graecus, postquam est Italo perfusus aceto, Ρersius exclamat: Per magnos, Brute, deos te oro qui reges consuesti tollere, cur non Hunc Regem iugulas operum hoc mihi crede, tuorum est.
interpreturi Vc pulchrius corrigere . quivis sentit Persius nunc ita sere sub-Sciant. Ego coniectura tantum pro . iungi, ut metro implendo inferriisse pono, ut meliores eliciam omnibus, qui Videatur. Acerbe opΡonuntur Grueeua tentare possint et tolum acetiam. Quod additur Peri Salso vitoque suenti Ea reso ius, illud acerbum Vehementer minuit, arbusto merit convicia. Quid sit ar nec multum differtis Peratus nempe, busto, me non intelligere sateor optio Persius ouieet. Quanto elegantius metamum esset accipere cum Commentatore 1 dedisset Per te avos, lamat, peris prompta et prolae eae pectore tignos, Brute, Deo te oro. For- et obene hic dicit vindemiator, qui mula obtestandi nota est. Virgil Aen. in praecedenti Versu dixit urtiuato propretore.' Sed quis hoc emciat ex or-buato Bentleius hunc Verborum Ordinem constituit Tum PraenestinuS,
Vicia regerit Persio. Quomodo arbuatum interpretetur, non dicit. Credo, arbus-X. 597. Per te, per qui te talem W-nuere parentes Eurip. Phoenias. 1659. ναὶ πρις σὲ τῆσδε μnτρος laterpretes saepissimo illustravere, eximie his. ad Terent Andr. III. III. . latus te vos similis est illi in Satir. I. Ix. 38 Si me amas. tum vindemiatoris Horatius ortasse s Qui restea eonsuesti tollere. In aliis hoc voluit Tum Praenestinus regerit naueris. Bentleius consuesti recte convicia Persio, quae expressit ex salso praesert Lego, diecta literula eorι- et multo fluenti gutture fauce rostro, uestis. Tu et avi consuestis. Et Bru- rictu, Vel simili verbo, quod quale rius ad coniurationem contra I. Caesa-ruerit, aliis divinandum relinquo. M , rem exemplo maiorum incitabatur, ut, tinum esset e re83 e rictu ut Sue t Brute, non es Bruttia. eo credibileton in laud. o. Ira turpior πυ- est hominem Graecum, historiae non monte risiti, humentibus naribus Vari ignarum, Tarquinios praeteriturum affectus per rictum significantur. Cons fuisse. Dicti autem invidia aliquan- exempla ab mindorfio laudata ad Sa i tum mitigatur, addita cogitatione or-tir. I. X. T. quiniorum. Vi regnum Tarquiniorum, Salsus tamen vix a Graeco separari et Praenestin tribui potest, cui magis proprium est acetum. Rectius legeretur Salso multoque suenti Expressa iambuatus regerit convicia. Hoc in Addendis explicabo.
Persius eaeclamat per magnω, B Iute,
Deo te oro. Cum dixerat, At Grae- tu Caesaris sustulisti. Illi Tarquinios eiecerunt, tu Caesarem iugulasti. Iugula et hunc Regem. Sic demum eris
Operum Me mihi crede, tuorum est. Varia sunt Vitae genera, diversi artifices. Suam quisque habet artem, pros Si em, pus τέχον, ἔργον. Iam etia poatqvam est tuto perium aceto Bruti faciebant hoc opus, ut reges iob