P. Virgilii Maronis opera

발행: 연대 미상

분량: 306페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

Sanguine turpantem comtos de more capillos.

Interea genitor Tiberini ad fluminis undam Vulnera siccabat lymphis, corpusque levabat

Arboris acclinis trunco. Procul aerea ramis Dependet galea, et prato gravia arma quiescunt. Stant lecti circum iuvenes ipse aeger, anhelans, Cossa fovet, susus propexam in pectore barbam: multa super Lauso rogitat, muliumque remittit, Qui revocent, maestique serant mandata parentis. At Lausum socii exanimem super arma serebant Flentes, ingentem, atque ingenti 'ulnere victum. Adgnovit longe gemitum praesaga mali mens. Canitiem multo deformat pulvere, et ambas Ad caelum tendit palmas, et corpore inhaeret. Tantane me tenuit vivendi, nate, Voluptas, Ut pro me hostili paterer succedere dextrae, quem genui tuane haec genitor per vulnera fer ur, Morte tua vivens Heu, nunc misero mihi demum Exsilium infelix nunc alte vulnus adactum lIdem ego, nate, tuum maculavi crimine nomen, Pulsus ob invidiam solio sceptrisque paternis . . Debueram patriae poenas, odiisque meorum: Omnes per mortes animam sontem ipse dedissem l

Nunc vivo neque adhuc homines lucemque relinquo lsed linquam. Simul hoc dicens attollit in aegrum

Seriemur; et, quamquam vis alto vulnere tardat,

Haud deiectus, equum duci iubet. Hoc decus illi, Hoc solamen erat bellis hoc victor abibat

162쪽

Omnibus Adloquitur maerentem, et talibus insit: Rhoebe, diu res si qua diu mortalibus ulla est)Viximus. Aut hodie victor spolia illa cruenta

Et caput Aeneae reseres, Lausique dolorum Vltor eris mecum aut aperit si nussa viam vis, occumbes pariter. Neque enim, sortissime, credo Iussa aliena pati, et dominos dignabere Teucros. Dixit, et exceptus tergo consueta locavit Μembra, manusque ambas iaculis oneravit acutia Aere caput sulgens, cristaque hirsutus equina. Sic cursum in medios rapidus dedit Aestuat ingens no in corde pudor, mixtoque insania luctu: Atque hic Aenean magna ter voce Vocavit. Aeneas adgnovit enim laetusque precatur:

Sic pater ille deum faciat, sic altus Apollo,

Incipias conferre manum.

Tantum effatus, et infesta subit obvius hasta. Ille autem Quid me erepto, saevissime, nato Terres haec via sola suit, qua perdere posses. Nec mortem horremus, nec divum parcimus ulli. Desine. Iam venio moriturus, et haec tibi porto Dona prius. Dixit, telumque intorsit in hostem:

Inde aliud super atque aliud figitque volutatque

Ingenti gyro sed sustinet aureus umbo. Ter circum adstantem laevos equitavit in orbes, Tela manu iaciens ter secum Troius heros Immanem aerato circumsert tegmine silvam. Inde ubi tot traxisse moras, tot spicula taedet Disitigo by OO JIC

163쪽

Vellere, et urgetur pugna congressus iniqua; Μulta movens animo, iam tandem erumpit, et inter Bellatoris equi cava tempora coniicit hastam. Tollit se ad rectum quadrupes, et calcibus auras Verberat, effusumque equitem super ipse sequutus Implicat, eiectoque incumbit cernuus armo.

cIamore incedunt caelum Troesque Latinique. Advolat Aeneas, vaginaque eripit ensem, Et super haec: Vbi nunc egentius acer, et illa Effera vis animi Contra Tyrrhenus, ut auras Suspiciens hausit caelum, mentemque recepit: Hostis amare, quid increpitas, mortemque minaris 'Nullum in caede nefas nec sic ad proelia Veni, Nec tecum meus haec pepigit mihi foedera Lausus. Vnum hoc, per a qua est victis venia hostibus, oro; corpus humo patiare tegi. Scio acerba meorum circumstare odia hunc, oro, defende surorem;

Et me consortem nati concede sepulcro.

Haec loquitur, iuguloque haud inscius accipit ensem, Indantique animam diffundit in arma cruore.

165쪽

AENEIDOS

LIBER UNDECIMUS.

ceanum interea surgens Aurora reliquit. Aeneas, quamquam et sociis dare tempus humandia Praecipitant curae, turbataque lanere mens est, Vota deum primo victor solvebat Eoo . Ingentem quercum decisis undique ramis constituit tumulo, fulgentiaque induit arma, Meaenti ducis exuvias tibi, magne, tropaeum, Bellipotens aptat rorantes sanguine Cristas, Telaque trunca viri, et bis sex thoraca petitum Persessumque locis clipeumque ex aere sinistrae subligat, atque ensem collo suspendit eburnum. Tum socios, namque omnis eum stipata tegebat Turba ducum, sic incipiens hortatur ovantes: 'Μaxima res effecta, viri Timor omnis abesto, Quod superest. Haec sunt spolia, et de rege superbo Primitiae manibusque meismegentius hic est. Nunc iter ad regem nobis murosque Latinos. Arma parate animis, et spe praesumite bellum: Disitigo by OO JIC

166쪽

Ne qua mora ignaros, ubi primum vellere igna Adnuerint Superi, pubemque educere Castris, Impediat segnisve metu sententia tardet. Interea socios inhumataque corpora terrae Μandemus: qui solus honos Aesieronte sub imo est a Ite, ait egregias animas, quae sanguine nobis Banc patriam peperere suo, decorate supremis Μuneribus maestamque Euandri primus ad urbem uittatur Pallas, quem non virtutis egentem Abstulit atra dies, et sunere mersit acerbo.

Sic ait illacrymans, recipitque ad limina gressum: Corpus ubi exanimi positum Pallantis Acoetes Servabat senior, qui Parrhasio Euandro Armiger ante suit; sed non felicibus aeque

Tum comes auspiciis caro datus ibat alumno. Circum omnis famulumque manus, Troianaque turba, Et maestum Iliades crinem de more solut e. Vt vero Aeneas soribus sese intulit altis; Ingentem gemitum tunsis ad sidera tossunt Pectoribus, maestoque immugit regia luctu. Ipse, caput nivei sultum Pallantis et ora Ut vidit, levique patens in pectore vulnus Cuspidis Ausoniae, lacrymis ita satur obortis: Tene, inquit, miserande puer, quum laeta veniret, Invidit Fortuna mihi, ne regna videres Nostra, neque ad sedes victor veherere paternas' Non haec Euandro de te promissa parenti

167쪽

Mitteret in magnum imperium, metuensque moneret Acres esse viros, cum dura proelia gente. Et nunc ille quidem spe mulium captus inani Fora et vota iacit, cumulatque altaria donis. Nos iuvenem exanimum , et nil iam caelesti s ullis Debentem, vano maesti comitamur honore.

Infelix, nati sunus crudele videbis lui nostri reditus, exspectatique triumphi 'Haec mea magna fides At non, Euandre, pudendis Vulneribus pulsum adspicies nec sospite dirum Optabis nato ianus pater. Hei mihi, quantum Praesidium, Ausonia, et quantum tu perdis, Iulei Haec ubi deflevit, tolli miserabile corpus Imperat, et toto lectos ex agmine mittit Μ ille viros, qui supremum comitentur honorem, Intersintque patris lacrymis solati luctus Exigua ingentis, misero sed debita patri. Haud segnes alii crates et molle seretrum Arbuteis texunt virgis et vimine querno, Exstructosque toros obtentu frondis inumbrant. Hic iuvenem agresti sublimem stramine ponunt: Qualem virgineo demessum pollice florem Seu mollis violae, seu languentis hyacinthi; cui neque uigor adhuc, nec dum sua forma recessit;

Non iam mater alit tellus, viresque ministrat. Tunc geminas vestes auroque atroque rigentes

Extulit Aeneas quas illi laeta laborum IPsa uia quondam manibus Sidonia Dido

168쪽

Fecerat, et tenui telas discreverat auro. Harum unam iuveni supremum maestus honorem Induit, arsurasque comas obnubit amictu:

Multaque praeterea Laurentis praemia pugnae Aggerat, et longo praedam iubet ordine duci. Addit equos et tela , quibus apoliaverat hostem Vinxerat et post terga manus, quos mitteret umbris Inserias, caeso sparsuros anguine flammam: Indutosque iubet truncos hostilibus armis Ipsos serre duces, inimicaque nomina figi. Ducitur infelix aevo consectus Acoetes, Pectora nunc foedans pugnis, nunc unguibus ora: Sternitur et toto proiectus orpore terrae. Ducunt et Rutulo perfuso sanguine currus. Post bellator equus, positis insignibus, Aethon It lacrymans guttisque humectat grandibus ora. Hastam alii galeamque serunt; nam cetera Turnus Victor habet. Tum maesta phalanx, Teucrique sequuntur, Tyrrhenique duces, et versis Arcades armis. Postquam omnis longe comitum processerat ordo;

Substitit Aeneas, gemituque haec edidit altor Nos alia hinc ad lacrymas eadem horrida belli

Fata vocant. Salve aeternum mihi, maxime Palla, Aeternumque vale. Nec plura effatus, ad altos Tendebat muros, gressumque in castra serebat. Iamque oratores aderant ex urbe Latina, Velati rami oleae, veniamque rogantes: corpora, per campos serro quae sus iacebant, Disjtigo by OO JIC

169쪽

Redderet, ac tumulo sineret succedere terrae: Nullum eum victis certamen et aethree assis

Parceret hospitibus quomdam socerisque vocatis. Quos bonus Aeneas, haud aspernanda precantes, Prosequitur venia, et verbis haec insuper addit: Quaenam vos tanto Fortuna indigna, Latini,

Implicuit bello, qui nos fugiatis amicos

Pacem me exanimis et martis sorte peremtis

oratis equidem et vivis concedere vellem. Nec veni, nisi sata locum sedemque dedissent; Nec bellum cum gente gero rex nostra reliquit Hospitia, et Turni potius se credidit armis. Aequius huic Turnum fuerat se opponere morti. Si bellum finire manu, si pellere Teucros Apparat his mecum decuit concurrere telis: Vixet, ii vitam deus aut sua dextra dedisset. Nunc ite, et miseris supponite civibus ignem. Dixerat Aeneas. Olli obstupuere silentes;

conversique oculos inter se atque ora tenebant. Tum senior semperque odiis et crimine Drances Insensus iuveni Turno sic ore vicissimorsa refert O sama ingens, ingentior armis, Vir Troiane, quibus caelo te laudibus aequem' Iustitiaene priua mirer belli ne laborum' Nos vero haec patriam grati reseremus ad urbem: Et te, si qua viam dederit Fortuna, Latino Iungemus regi. Quaerat sibi foedera Turnus. Quin et satales murorum attollere moleo ,

170쪽

Saxaque subvectare humeria Troiana iuvabit. Dixerat haec, unoque omnes eadem ore fremebant. Bis senos pepigere dies, et pace sequestra, Per tisas Teucri mixtique impune Latini, Erravere iugis Ferro sonat icta bipenni

Fraxinus evertunt ictas ad sidera pinus: Robora nec cuneis et oleutem scindere cedrum, Nec plaustris cessant vectare gementibus ornos.

Et iam Fama volans, tanti praenuntia luctus, Euandrum Euandrique domos et moenia complet, Quae modo victorem Latio Pallanta serebat. Arcade ad portas ruere, et de more vetusto Funereas rapuere faces. Lucet via longo Ordine flammarum, et lare discriminat agros. Contra turba Phrygum veniens plangentia iungunt Agmina. Quae postquam matres succedere tectis iderunt, maestam incendunt clamoribus urbem. At non Euandrum potis est vis ulla tenere: Sed venit in medios Feretro Pallanta reposto Procubuit super, atque haeret lacrymansque gemensque, Et via vix tandem voci laxata dolore est: Non haec, o Palla, dederas promissa parenti. Cautius ut saevo velles te credere martilHaud ignarus eram, quantum nova gloria in armis, Et praedulce decus primo certamine posset.

Primitiae iuvenis miserae bellique propinqui Dura rudimenta et uni exaudita deorum

SEARCH

MENU NAVIGATION