장음표시 사용
481쪽
τῶ λογω, καὶ το Ἀμμωνος χρηστήριον γενομενον, τὸ ἐγω της ἐμεωυτου γνώμης υστερον περὶ Αἴγυπτον ἐπυθομην. οἱ γαρ δὴ ἐκ Μαρέης τε ποδεος καὶ 'Amος, οἰκέοντες Αἰγυπτου τα προσουρα Λιβυ5, αυτοί τε δοκέοντες εῖναι Λίβυες καὶ Ουω Αἰγυπτιοι. καὶ αχθομενοι τῆ περὶ τα ἱρα θρησκηχ, βουλομενοι θη- λεων βοων μὴ εργεσθαι. επειμψαν ἐς Ἀμμωνα φάμενοι, Ου3ὲν
σφίσι τε καὶ Αἰγυπτίοισι κοινον εἶναι ' Οἰκεειν τε γὰρ ἔξω του Λελτα, καὶ Ουκ ομολπεειν αυτοῖσι ' βουλεσθαί τε παντων σφίσιε ξείναι γευεσθαι. ὁ δε θεος σφεας Ουκ ἔα ποιεειν ταυτα, φας, Αἴγυπτον εἶναι ταυτην. τλὶν ὁ Νεῖλος ἐπιων αρδει' καὶ Αἰγυ-
κ . T. a.J Marea urbs oxtra Delta orat oeeidontem versus in eo terrae traeiu, quo laeus Mareotis nmari separa inr. Magna olim fuit urbs, infimis quoquo Vini eopia, quod o vitibus Mareotieis vel Romanorum astato eoi horrimis per-
d. ali. Geogr. II. p. 795. Primitivum urbis nomen Cliam pollioni l)Εg. sons l. Phar. II. p. 265 seqq.)vidotur suisso Mare A. Mari, quod valeat donum solis, Coptarumque nomon Phalat a. Niphniat, quo hane regionem vulgo designent, idem Ao-gyptio sermone sonare, quod Ornoe Libya . Nunc rogio appellatur Marsira valdoquo dosorin est nee nisi Arabilius nomadihus frequPntnia. Plura Rittori Erilhundo I. p. 8nd. 87l seq. - Apidis urbs non alia esse videtur atque κωuη Amil, quae a Paraetonio centum stadiis, ab Ammonis oraculo quinquo diorum itinero distat, tosto Strabono XVII. p. 799. Ad hane urbem aliis quoque scriptoribus eommemoratam reiasoriant ruinas in valle Botin-Adbtihahsitas, ubi adhue Aegyptiae ae Tripolitanao ditionis sunt fines. Cons. Forbigor I. l. p. 82a. Aliter sontit Sehlichthorst l. l. p. 60. αχθομενοι τῆ περὶ τα ιρασκηδενὶ olim θρεσκ1ίν, euius io eo Wossol in eius reposuit πιεσκον, quamvis, si libri serrent, maluissat υρηοκη , quod ipsum ot hoe loeoot II, 37 eum recenti. edd. nunc roposui, iubento Brodov. p. 184. Vid. noti. Ad I, 54.
Horod.: abstinere noluerunt em boum Devianarum. Nam satis constat. bo
ves Aegyptiis saeras suisse, quasmae inro minimo lieuorit. Cons.
modo II, 41. IV, 18n. Porphyr. de
IV, ili4 ἔργετο sine ulla leotionis varietato. Add. VII, IsT. V, 5
482쪽
πτίους εἶναι τουτο - , οῖ ἔνερθε 'Ελεφαντίνης πολιος οἰκέοντες
απο του ποταμου τουτου πίνουσι. ουτω σφι ταυτα ἐχρήσθη.
'Επερχεται δὲ ὁ Νεῖλος, ἐπεαν πληθυρ. ου μονον τὸ Βέλτα, l9Ωλα καὶ του Λιβυκου τε λεγομενου χώρου εἶναι, καὶ του 'Αραβίου, ἐνιαχῆ καὶ ἐπὶ δυο ν α ε ρέω ν έκατέρωθι οδον, καὶ πDυν
ἔτι τουτου καὶ ἔλασσον. υ ποταμου δὲ φυσιος περι Ουτε τι των ἱρέων Ουτε αλ-λο υ ουδενὸς παραλαμῖν ἐδυνασθην. προθυuος δὲ μ ταδε παρ' αυτων πυθέσθαι. o τι κατερχεται ιιὲν ο Νεῖλος πληθυων
dante regionesque ad incontos undis mente eum Schweighaonsero intelligoro lieobit. Haud iniuria eo maparat illo, quod proximo anteeedit I, 18r - ταυτην την ἡ Νειλος ἐπιω ν ἄρδει. Add. II, 97. Ad gonitivos subsequentes supple, si Opus erit, tir intolligit enim Noster partem eius ressionis, quae Loyae et Ara hiae esse dicitur. - χώρου Iaro vula. χωρίου iam revocavorat Selime ig-
αυτcus πυθεσθαι, i. e. cupidus s. atudiosus autem eram, hare ab iis
gnoscendi, ubi de forma imperse et i set es. noti. ad I. 187. Ad signis eationem vocis προθvμος es. VI 5. VII. h. IX, 13; nee aliter προ- θυιιι ην par ιν Noster dixit I, 204. o Tl κατερχετω μὲν ἡ ΝεHoc
πληθDων v. x. a.J o τι est cur. quare. Cons. Matth. g. 4 fiti pag. 893. De universo hoc argu mento cr. adseripsit locum Cieeronis do nat. doOrr. II, 52r , Aegyptum Nilus irrigat, et, eum tota a stato Obrutam Oppio tamque tonuit, tum recedit mollitosque et oblimatos agron ad serendum relinquit Add. Diodor. l. l. Iam nim nemo amplius dubitat, quin vere Noster retulerit. Nam primis plorumque diebus monsis Iulii Nilus eroseero ineipit, ita ut modio Augusto ad inerementi dimidium
sere dovenorit; ad summam autem altitudinem intra vieesimum et tricesimum Septembris diem assurgit quo in statu quatuordeeim serino dies manet. Quo prasterlapso tem poro deereseoro ineipit, sed tardius qunm anto erevorat, usquo ad vi eonimum soro Maium anni proximi: ubi nihil mutatur sins eonclitio Usque ad solstitium. Vid. Strabo XVII. p. 1137 C s. p. 78s et, ut alios ta- eoam. qui nostra netato in haee inquisivorunt, Rittori Erdkundo I. p. 837 eoll. Salmas. Exerciti. Plin n. p. 80l seq. Vorbis α' o Tos πίων των θεριννων solstitium indieari
aestivum, vix memorare attinet.
Ae diei vix potest, quot imaginibus hoe ipsum tempus indeque Pendens Aegypti sol ieitas deelaretur in anaglyphis templorum votusto.
483쪽
rum, quRe frequentissima por Ao-gyptum reperiuntur. Nonnulla ni
ligit Cronetoriis in Symbol. II. p. 29, alia idem monet in insulis Phi lis et Elophantine reperiri, do quihus Galli in Deseripi. do i Egypt.
lingius, πελασας hic paulo minusesso ac πληρωσας ἐς τον αριθμὸν II. Ir sequando compleverit propemodum hunere dierum numerum s. mnis
is ad verbum: quando creseendoaecesserit ad istum dierum numerum. Contra Lareherus πεχάGας do aereasti. i. e. de incremento fluvii in-iolligi vult, cui mox opponatur Toἀπερχεσθαι s. recessus fluvii. defe-ertis fluuii decrescentis. Verum in. lom interprolationem ipsum vorbum, quo Nosior utitur, respuit. Video tamen eam iam dudum prolatam misso a Salmasio in Exoreiit. Plinn.
, incipit erea cero luna nova, qua - , ,elinquo post solstitium ost, sen- , , im modi eque cancrum sole iratis, eunte, abundantissimo nutom leo
, nem, et residit in virgino iisdem, quibus necrevit modis; in totum, autem revocatur intra ripas in li--hra, ut tradit Herodorus, eontesimo dio.
Molostam interpunctionem vulgo post απερχετο positam
eum Gaissordio sustuli, iubento iamdudum Worsoro in Actis phili. Monacon R. I. I. p. 85, qui partieipium απολείπιον eum ἀπερχεται ita coniungi vult, ut huius ipsius potestas hoc modo aueta reportatur, necusativumquo το ρε εθρον Meurato sie Oxponendum docet, ut Proprio valeat: quod ad fruensum al- tinet, aliis quoquo loeis similis
structurno ot eo alas notionis in medium prolatis. Recto tamen Sehwoighaousorus mihi monero videtur, verbum απερχεσθαι opponi ei, quod supra exstat κατερχεται. eodem quo modo απολειπων participio πληθυωω. Namque αποχε πειν to ρεεθρον vix aliter at tuo domino deeroeente intolligi poterit;
eoquo ipso adiecto aeen ratius do-elnratur et nmplifieatur id, quod in universum qui dom iam si unifieatum orat verbo ore θν/τω. Ita quo ne-
vam vim verbi αποχείπων roserrivulti relinquens fluenta. i. e. relinquens eursum, quem adhuc tenuit. et loca, quas adhuc inundaverat.
gotio suppleri potost, qui ipse additur I M. VII, a T. Do eodem
fluvio diminuto ac minori aquarum eopia fluento intollistondnmin continuo sequentibus. Ad οπίσω απερrεται es. noti. ad III, 16. Aa με rοι ου cons. I, 181. ουδενος reserendum ad παραχαβειν oo modo ae sensu, quo id om genitivus initio eap. huic vortio additus roporatur. Noneo, quod exstitit, qui περὶ seriptum vellet. unde ponderot ot δε-
νος. CL II, 29 init. roxo ρειν. quo bis in seqq. Noster utitnr, o taciscitari, quaerere: cons. noti. Rd
bati offorunt libri. recenti. Edd. re eoperunt pro vulg. τα λεγομενα, quas et ipsa codd. auctoritato non destituta est, Ioeum ita roddent Latino: .. Haec igitur. qtiae dixi.
Quos secutus Italus interpres vertit: se Volend' io e noscere te ante- de te coge . sti' interris a Mihi eous videtur, ideoquo rotinondumeensui τὰ λεγυμνα hoo sero sonata:
Ea igitur, quae de his do Nilo seil.
484쪽
eortum ad tempus eroseonte ne do-
scit . , emnoscere cupiens, quaesivi, itemque quaesivi, cur auras afflantes
v. t. a. J Ex Sehol. Sophocl. ad Aiae. 68a Larchorus monot ανων diei ventum exhalationibus loel
aquosi ant stagnosi ortum, αν - μον ventum, qui in aero exsistat.
Equidem illud addo, in re ipsa
quam maximo consentire enm Νο-stro Diodorum I, 38, ei rea Nilum
nequo nubes cogi, D quo Ruras exsistere frigidas, nequo ne rem Crasisseseors arermantem. In quo tamen veterum pro squo ni iter tradoro bono iam monuit Wossolingitis mcinnit ino I. Ludolsus Common inr. ad liis t. Aethiopie. p. III inanem die litana istam Horodoti aliorum que opinionem, qua Nilum nullos emittere vapores erodiderint. Tu vid. infra II, 27 ibi ii o notata. Revortio quidem hie monendum do va riis veterum sententiis do Nili in
er monto eiusquo enus is, quaκ ex
Plutareh. do Placit. philosoph. IV, laliisquo haud paucis seriptoribus eoileetas praebet Herodoti oditio Iungormanniana indoquo Wessorin-giana p. 787-802. E quihus praeeipue conferri volumus Diodorum
ot ita l. s. p. 789 seqq. , Ephorum Fragnam. Od. Marx.) p. 214 seqq. Plin. N. N. V. tu et quas in eandem rom loguntur apud Io. Laur. Lydum de monas. sint . eap. 683 p. Ill seq. s. p. 2no seqq. ed. ROB-ilior. Recontiorum sontontias sors omnos indieavit Boeti. Alig. Wolt-aesch. I. p. 269 seq.; antiquorum
tulit Uliori Geograph. d. Grieeh. M. Noe m. II, l. p. 46 seqq. Herodotea affori quoquo Whoolor Geographyos IIorOdo t. p. 258 seqq. CAP. XX. τῶν ri ετε ora μεν λεγει τους ἐτη-
i in Thaletem auctorem habet . ut x sono . Nat. Quaest. IV. ll si I iod. Si eul. I. 38, qui Oam iisdematquo Horodotus argumentis imis pugnat, diseimus. Reprobat etiam hane causam Arrianus Ind. 6, sed approbat quodammodo Plinius Hist. Nat. V, 1 v. g. 55 haec seri bonar ennsas hiatun ineromenti varina prodidero, sed maxumo probabilis
etesiarum eo temporct ox adverso flantium reporeusatim ultra in ornaeto mari, nut imbres A thiopinoaeAtivos iisdam e tostis nuhila illo forentibus o reliquo orbe. Apud Io. I nur. Lydum I. l. p. 263 et Euthymonos Massiliensis et Thrasyalees Thasius olnsdom pinionis suisso die untur. Quod mirum, cum Euthymenem secundae sententiae se ap.
485쪽
τίους πληθυε ιν τον ποταμον, κωλυοντας ἐς θάλασσαν ἐκρέειντον Νεῖλον. πολλακις δὲ ἐτησίαι μὲν Ουκ ων ε πνευσαν, ὁ δὲ Νεῖλος τωυτο ἐργάνται. προς δὲ, εἰ ἐτησίαι α&ιοι ζσαν, χρῆν
καὶ τους ἄλλους ποταιιους, οσοι τογι ἐτησί/ὶσι ἀντίοι ρέουσι, ομοίως πάσχειν καὶ κατα ταλα τω Νείλω ' καὶ μαλλον ἔτι τοσου - τω, oσω ἐλάσσονες ἐοντες. ἀσθενέστερα τα ρευματα παρέχονται.
εἰσὶ δὲ πολλοὶ μὲν ἐν τῆ Συρμὶ ποταμοὶ, πολλοὶ δὲ ἐν τ)ὶ Λιβυηὶ,
21 οῖ -δὲν τοιουτο πάσχουσι, οἷον τι καὶ ο Νεῖλος. υ δ' ετων
ἀνεπιστ Mιονεστέρη μέν ἐστι τῆς λελεγμένης. λογω δὲ εἰπεῖν.
ris esse aquam ot similes olus beluas Niloticis statuerat. Cautius doetesiis pronuntiarat Chrestus Romn-nus, ut illio logimus p. 266. Si
vero quaeramus , quid roi sit, minime quid om solis etesiis esset por- suasum habemus, ut Nilus eroseat; nonnihil tamen easdem taeere ad Nili ineromontum Observarunt peregrinatoros recentiores. Vonti animetesiao a septentriono sant, indoa mense Maio paulo ante Nilumaeerescentem usque ad Novembrem et quidem tam continui, ut ne ulis ius alius ventus per hoe tempus inveniatur et hoc modo impediatur celer aquarum lapsus in mare,
quippe Nili ostiis vento quasi ob
p. 304, qui veterum locos attigit, in quibus praeeipue Philonem notamus, qui tale quid pronuntiavit in Vit. Mos. I. p. 620 A. Cf. etinis infra VI, 140, ubi venti etesias itiis
trione potissimum flantes. αλιους πληθυεινJ Do infinitivo,
qui sequitur voeem αἰτιους, cons. ,
si tanti est, Κuehner Gr. Gr. I. 639, III, ubi hio loeus affertur. Paulo. post eum Gaissord . rescripsi
De omissions particulae αν, quno verbo roην hae signifieatione addidebet, cr. laudat Sehaosor. Molott. eritiee. p. 130. 131, ubi plura omis- sao particulae exempla inveniuntur. Subtilius in haee inquisivit Baoumloin: Vober d. grio . Mod. p. 140 seqq. In seqq. Sanerosti
erasiti in his eonstanter observet Herodotus. doeonto Bredov. p. 202.
ποται si κ. et . a.J Haec Olim quibusdam ideo displienisso video, quod Syrii fluvii non hoream verissus mare intrant, verum ad solem occidentem. Quos sane sugit elesias non minus diei o soptentrione, quam Oeeidente fiantes, monente
iam Diodoro I as. Cons. Aristotel. Meteorolog. II, 6.C P. XXI. Η δ' seiora ἀνεπιστημονεστερημεν ἐστι v. x. a J ἀνεπιστημονε- στερη est infestior, vel maiorem inscitiam prodens, ut IX, 62 ανεπιστημονες inscii. imperiti dicuntur
Porsao. Ad argumentum cons. quae e. 23 disseruntur. Absurdam vero
hane causam habent et Herodotus ot Diodorus I, 37, euius auctoressuisse dicuntur sacerdotes Aogyptii Indo tradita porti ibotur ab Euthymono Massilion I. ut Seneca l. l. atque Plutareh. do Plaeit. philos. IV. p. 897 F testantur. Haud alitor Dieaearchum ex mari Atlantieo Nilum offundi consuisse ex Laur. Lyd. l. l. p. 264 dis imus. Αe do niquo mea aei Milesii, quem anto Herodotum Aegyptum invisisso et deseripsisse constat, illa quoquo
486쪽
μηχανασθαι, τον δ' Ωκεανὸν γῆν περὶ πασαν si εειν. II δὲ τρίτη 22
τῶν οδῶν, πολλον ἐπιεικε στάτη ἐουσα. μαλιστα εφευσται. λε-
graph. I, 2. p. 26. 215. Hoentaei loeum do Nilo servavit Seholiast. Apoll. Rhod. IV, 250. Hie enim
existimavorat, torram in duas partes quasi divisam Oceano circumiassui. Quas suit Homeri et antiquissimorum poetarum Graecorum sententia, qui l ream pinnam et Oeeani eireulo eircumdatam esse putnrunt,
Hane sententiam professus erat Anaxagoras oram quo Aeeutus Euripides in fragm. ex Archel. trngoed. et in Horon. a monente Diodoro I, 38 qui hane sententiam aequo ae Noster rosellendam sibi sumsit, iisdemque sere argumentis impugnavit, hoc praeterea addens, si vel
nix, id quod vix probabile morit
in Aethiopia cecidisse sumatur, indo Nilum minime sic nuperi eonsenistaneum os o, quoniam fluvius, quihoe modo eroverit, ventos exei tot frigidos aeremque reddat crassi Orem. Quorum neutrum in Nilum eonvenire. Sed nivem, qua uterque seriptor Aethiopiam obtegi posse norat, subindo tamen, quamquam rarius, inveniri in montibus Aethiopias iam Ludolsus monuerat in Aothiopie. Nisi. I, 5. Anaxago- ruo sontentiam, de qua vid. nune fragmin. ed. Selinubael, p. 17s, n Diari quoquo Lydiis l. l. p. 260 itomaque Chrosti Romani, qui contra aliis argumentis probare studuorunt. Nilum o lique saetis nivibus augeri non posse, quod frigidus non sit, sod tepidus. Arrianus quoquo Ind. si indo Nilum e res coroposse noenuit. Ex Iubae rogis seri
piis Plinius Πist. Nat. V, 10. g. bi) tradit, prout in Mauritania nives imbresvo satiavorint, ita Nilum erescere. Timnoi mathomattei ration in occultam, qua Nili ineromentum explieare sinduit, idom Plinius i. i. g. 55 seq. protulit.
namque ne illa quidem quidquam dicit, i. e. quidquam veri dicit s. eontinet. In verbis seqq. ἀπο των θερuotcYGDν storicosi ἐεων ἐς et civ vroorpore Schweighaeus erum seiaeuti sumus, uncis includentes voeabulum τοπων. quod utiquo in quibusdam libris non legitur, cum in aliis, ubi legitur, omissnm in
Venias vocem oεωω, quas ad universam sententiam prorsus est D
cessaria. Dindors uncos sustulit, Diotseh rotinuit. Ad loei sonsum vid. Aristidos tom. II. p. 334. t coω τα πολλά ἐστι αυδοί τε λογίζεσθαι eoio Drων περι oico τε iaνtικ. E. I. J Liberius hnno locum ita expressit Schweighaeusorus: . Ac sunt anne permulta. - quihus homo. qui quidem iudieare de talibus rebtia
487쪽
Iel, eo ligat, nullo modo prohiabile esse. ut e nive Fidis fruni Quaeritur enim, quonam pertinoat g nitivus των , euius Ioeo Reis ius olim ropositum volebat τα ων τεχ- μηρια πολλά ἐστι. repudiante Wos sol innio, qui ad verba των τα πολ-ati subintolligi vult τεκuήρια sive μαρτνριce: quorum paulo ante scriptorum) indicia multa ad tini viroete. Hanc rationem sequitur Nestris explienns: των Flami ενων μοι
tionem inrtinre videtur. qui quid hue saeiat. haud so intolligero pro- stetur. In selieissimo in boo loeo
pag. XI, ubi, quod scribi iubet:
σωυ ταδε πολλά ἐστι. illud sie Oxplient: . ,euitia rei των non po), ne prohabile quidem esse, eram e nive fluere, haec multa sunt amumensa των πολλα ἐστι). Equi dom nihil mutandum Oxistimo, sed into rotations locum illustrandum, cuius hie mihi videtur sensus: suorum pleraque quas seir. do Nili inoro mento in hane opinion om dis pia tnn-lurin talia sunt, ut viro ne P habile quidem uideri possit. Nilum sitiere nive aurium. - Rotinui tilia κος pro εἰκος) ot h. l. ot cap. 24, eum hae sorma Nostrum constanter usum esse appareat ex iis, quae Bredov. p. Is 4 seq. Attialit: item- quo scripsi χωρίων cum recenti. edd. o Florentino eod. pro Vulg.
milia proseri Diodorus I, 28. Sodeolsiora Aethiopino loca, montium
p rnosortim cacumina nee nivs neo
grandine atque gelu carpre, honemonot Wossolingius testibuΑ allatis qitibns ni in adii eit Larehorus de pluviis, quas ni, Iunio menso indousquo nil Soptembrem in Aethiopinendore roeentio ros observarunt. At
que iam inter votores nonnulli Νi luin nugeri eoti tenderant imbribus nosti vis , qui in Aethiopia et quidem praeeipuo in montibus deei dant. Cons. sis on. XVII. pag. 3138 A. B. t Iasi H. s. p. 789 seqq. Sic, alios ut taeenm, Agnthare hidos Cnidius, qui Indo ad verum proximo necessisse dieitur Diodoro I. 41, e pluviis. qnno quotantias in
Aothiopino incintibus Ox is inni e n. tinentos, in rescero Nilum statuerat. Vid. Friotone Do Astathnr
Lydo de monss. pag. 26i ah etesiis tradiderant omnes nubes B Ruperioribus regionibus meridiem versus detriadi et indo, enm gravis pinvia dooidat. Nilum exaestuaro; atqno otium Thrasyaleos Thresin seam tenuit sententiam, glossis Nilum extrudi affirmans. Cum enim Aothiopia altioribus montibus circumdetur a quo excipiat nubes, qua otosiis protrudantur, Nilum inun dari. Neque aliter Callisthenes Nilum Ro invonisso tostatris erat ex infinitis imbribus in Aethicipia ortis dosorri. N stra aetato satis e mportum habemus, in pluviis tropi eis quao dierintvr n Mnici menseus ilio ad Septemheom sero deeidon. libus vorati, Nili eroseontis et in-tindantis ean am quaerendam esse, idque recte in m signissenuit Arrian. Indio. n. Cons. Harimnnn. Εrd-hesei, r. V. Aegypt. pag. 92 seqq.u ., Hoeren. Ideon otc. II, 2. pag.
seq. De ventis iacinnulla monuimun
488쪽
ἀκουσταλλος διατελέει ἐουσα ' ἐπὶ δὲ χιόνι πεσουση πασα ἀνάγκq
ἐστὶ υσαι ἐν πέντε risiseriσι' ωστε, εἰ ἐχιόνιζε, υετο αν ταυτατα χωρία. τριτα δὲ, οἱ ανθρωποι ο του καυιιατος μέλανες ἐοντες. ἰκτινοι δὲ καὶ χελιδονες M' ετ εος ἐοντες Ουκ ἀπολείπουσι γερανοι δὲ φευγου τι τὸν χει1ιωνα τὀν ἐν τῆ Σκυθικῆ χώρ)7 γινόμενον, φοιτέουσι ἐς χειαασίην ἐς τους τοπους τουτους' εἰ τοίνυν
νείκας, ουκ ἔχει ελεγχον. ου γάρ τινα εγωγε οἶδα ποταμόν
stes Graecos a Cretis. laudatos in Coinmenti. Herodd. pag. 187. 188 not. Iam in plausula haud praο- tormittendn Ephori sontentia et ipsaeommemorata a Lydo l. l. pag. 265.
Vid. Diodor. Sie. I, 30 et Ephori fragm. png. 2i4 seqq. Aegyptum ille dixerat, utpoto fluvii limo Ortam, humoris copiam in se reeiporeot per hiomem in ne constringore, aestato nutem lan illam sudores exso emittero; unde fieri, ut Nilus angoatur ot inundet.
tinuo post nisem de eoelo deInpsam es. I, II0 ibiquo noti. Ilox verba ἐν πιντε ηuερησι displicuerunt Fa-hro et Gronovio, qui alia eorum loco proponerent. Sed Gollii an etoritatem iure opponit Wosset inglus, Noett. Att. VIII. 4. Noe
minus eredibilo est, Herodotum, quae Thuriis alii suo locis ipso ae-eidoro viderat aut ab aliis sando audiorat. Ad Aethiopiae regiones transtulisse. - Mox υετο odidimus pro νε et , ut in Roigii oditiono oxia stat. De ipso verbo olusque usu eons. II, in. Qiano praoteron addit Nostor do adusto hominum eolore et de gruibus . ea. tosto wossol in
ταυτην την χωοην R. T. a.J ,,0uodsi istitur vel quanti laetixque nicae caderet istam in terram. tamen nihil eorum
quao indo seil. eolligunt. Nilum nive potissimum, quas in Aethiopia cadat, nugori) Meum hiabere
posse eenset a ster , ipsa ratione stente. Noe modo si loeum in- torpretoris , nulla utique me sentionis orit enusa, quas ad emendandum nos eognt. indequo stiam
ων cons. I, 1ss. CLP. XXIII. O δὲ πιοὶ eoi, 'Ωκεανου λεξας v. T. 1.J Hecataeum Milesinm in tolligit, ut vidimus II, 2 l. Herodotum soquitur Pausanias I. M. g. 4, nbi negat Aethiopes ad Oeoanum fluvium habitaro. ις ἀτανις tos μυθον ἀνενείκας,ουκ-nεγχονJ i. e. Illa cum ser-
489쪽
'Ωκεανον ἐοντα, χμηρον δὲ η τινα των προτερον γενομένων
24 Εἰ δὲ δεῖ, ριεμψάμνον γνώμας τὰς προκειμένας. αυτον περὶ τῶν αφανέων γνώμην ἀποδεξασθαι, φράσω. διου μοι δοκε ει πληθυεσθια ὁ Νεῖλος του θέρεος. την χειμεριννὶν AP λὶν απελαυνομενος ὁ ηλιος ἐκ τῆς ἀρχαίης διεξοδου υ πο τῶν
atim suam ad obscurum reiseeri ab eo, quod obscurum est, suspensam secerit nee firmo validoque argumento eonfirmarit) non habet . quod nos eon inent. Obscurum nutom ilia
lud s. ro υτανις intelligit Oeeanum et do eo tabulam, quippo rem
setam nec ullo modo probri inin atque npertam. Idem affirmat Noastor I v, 8 ab Homoro in his dis
cedens in cuius verbis do Oeoano iam olim desudarunt docti Grammatici, ut e Strabono I. p. s. s. p. 4 novimus. Tu vid. Homer. Ili.
XIV, 245 et quae do Homeri senia tontia uberius disputavit Ukert. in Goograph. d. Gr. u. Iloe m. I, 2. pag. 8 seqq.
δείκνυσθ- γνωμην est xen en iam elarare, in medium proferre. Cons.
III, 82. 160. IV, 97. 132. I, 207.
170. II, 146, ubi vid. noti. Item αποταίνεσθαι VIII. 49. Add. Hein-
dors. ad Platon. Gorg. png. 68. . Herodoti sontentiam paucis verbis contractam prnebot quoquo I. Laur. Lydus do monss. p. 263 ed. Rooth. M Cr. την χειuερινην tuo ην απελαυνο- μενος ὁ 'ν χιος κ. z. λ. J i. e. sol, per λHernum tempus repulsus e priori cursu ab hiemibus . aeredit ad Li ne regiones superiores. Ad ipsam son lentiam faciunt, quao disputavit Brodov. in Uranolog. Herodot. spo-cim. pug. VII: , Herodoto terra est plana, eo lo concavato in modum homisphnorii obtoeta, cuius margines extremis terrno snibus iungun
queari eoolesti sol tempore nosta. tis quotidiannm tenet viam fere in medior hieme nutem ingruento, Digoribus a montu suo in magisnustrales eooli partos depulsu , transit τα ανω τῆς Λιβυης. Quando igitnr sol Graociam calore ne iastatis urit: eodem tempore in partihus Asrieao australibus, solo in medium coelum recedente, hiems est, quamquam non hiems Graeciae; verum, cum sol tompore Grae- eis nostivo a Libya Et Graecia eo- doni soro spatio distare videbatnr. hiems Libyen eundoni &rs calorem habet . quem eotorarum terrarumaostas. Quando nutem frigore ingruento sol in fines eooli australes ropellitur, necesse est, ut soli margini in auoaris eoolestis inelinatae propior, vehementiori calore superiora Asrieno adurat. Itaque Donsolum Indi ot Aethiopes sub ortu solis, sed otiam Aethiopos Libyes, qui super Aegyptum habitant, ea-lore solis propioris aduruntur, ut nigroseant et crinos crispos maximo inter omnos homines habeant,
ru, ut explieat Sehwgh. iti Lox.
Herod. s. v. Alias vocis notiones,
par l hivor, so dirigo vers etc. Quod vero Ῥrro του χειμωνος legi
490쪽
νων, ἔρχεται τῆς Λιβυης τα ανω. ώς μεν νυν ἐν ἐλαχίστω δηλωσαι, παν ειρηται ' τῆς γὰρ αν ἀγχοτατω ri χώρης ουτος ὁ θεος, καὶ κατ' ῆν τινα, ταυτην οἰκος διπῆν τε υδατων sis λιστα, κιὰ τα ἐγχωρια ρευαατα μαραίνεσθαι τιον ποταμων. Ως δὲ ἐν 25 πλεονι λόγω δηλωσω, ω δε εχ ει. διεξιων τῆς inβυης τα ανω ὁ
τος του ζερος του κατὰ ταυτα τα χωρία. και ἀλεεινῆς τῆς χώρης εοχψης, ουκ ἐοντων ἀνεμων ψυχρων, διεξιων ποι ἐει. OMν περ καὶ το θέρος ωθε ποιεειν, ἰων το μέσον του ουρανου. ελκει γαρ ἐπ' ἐωυτον τό Dδωρ' ελκυσας δὲ απωθεει ἐς τὰ ανω χωρία υπολαμβάνowτες δὲ οι ἄνεμοι καὶ διασκιδναντες τήκουσι ' καίεισι οἰκοτως οἱ απο ταυτνὶς τῆς χώρης πνεοντες, ο τε νοτος καὶ ὁ λὶ , ανέuων πολλὸν των παντων υετώτατοι. δοκέει δε μοι
vult singulari numero, ut II, 26, DEquo addieunt libri seripti neque Aristide- loeo mox laudando. τῆς Λιβυης - ανωJ , Superiora
dieii hoe loco in austrum versa, unda fluvius maximus Libyae in mare boreale i. e. mediterraneum mutir sieuti, eadom opinor ratione duovis, cap. 26 τα ανω τῆς Ευ- ρωπης neptentrionatos pnrtos Europae dieit. Bredov. l. l. png. XIII. Tu eoiis. otiam Aristid. II. p. 341 s. pag. 45a od. Dindor . Quod quidam in Herodoti loco ox-hibotit ἐς etα ανω, eo non opus.
ut Seliwsigh. reddit: ita brevissimis verbis res tora Gelarata est. Qui-hus respondent sa, quae initio proximi capitis leguntur: ως 31 ἐν πλέονι λογιο 3ηλωσαι. Do infinitivo In his posito post particulam ως cons. supra allata ad II, 10. In seqq. pro τῆς γαρ R. T. a. Bono. dict. Aetl. somin. rog. Lips. II.
p. 286) Horodotum haud dubio seri psisso ait τῆ γαρ κ. z. λ. . quod quidem mihi valdo dubium videtur. - Pro κατα ἐν τινα ot hoe loco sit II, 86 Struvo in Spse. Quaefit. do dialeci. Horod. I. p. 47 seribi mavult κατ' ἐν τινα, idque cum
Cap. XXV. διεξιών - ταδε ποιέειJ ταδε adsequentia spectat ot repetitur quodammodo verbis διεξιὼν ποιέει oION πες N. T. a. , ubi eum recenti.
sententia: aquam attractam sol omrotro quasi ad loen snporiora i. e. magis nustrali n) repelloro; quam ipsam ventos suseipientos et dissipantos liquosaeero; unde Explicandum, cur venti illine ossantes pluvias nanxime sorant. Tu cons. Salmas. ad Solin. pag. 303 C. D. Do snperlativo υετώtατοι iam dii hitaverat Butimannus Gramm . Gr. I. p. 273 , num tali A gradus comparationis omnino adhiberi posset itemque Sehwoighaeusor. in Lox. Horod. s. v. υετωδέστατot vel υε- τι-τατοι scriptum oportuisso Iuli-eans. Alterum hoe oo mngia reponi vult Brodov. pag. 68, eum ανεμος υίτιος aliquot loeis apud Theophrastum, alios reperiatur. Nihi non satis causae ossa videtur, ut a codd. loetiono rocedam; itaque rotinuit Eetcortitot, i. a. pluviosissimi vonti .maaeimam planiae copiam afferentea retinui etiam in seqq. ἐπέτειον. aheodom Brodov. p. 156 quem utro-