Herodoti Halicarnassensis Musae textum ad Gaisfordii editionem recognovit, perpetua tum Fr. Creuzeri tum sua annotatione instruxit, commentationem de vita et scriptis Herodoti, tabulas geographicas, imagines ligno incisas indicesque adiecit J. C. F.

발행: 1856년

분량: 913페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

491쪽

47S HERODOTI

ταμῶν. τέως δὲ οι ιὰν, οιιι ριου υδατος συμμσγομενου πολλου αὐτοῖσι, ἄτε υομενης τε τῆς χώρ=ὶς καὶ κεχαραδρωμενης, ρεουσι

μεγαλοι ' του δὲ θερεος ἡ τῶν τε Dus ρων επιλειποντων αυτους,

καὶ ὐπυ του ηλίου ἐλκομενοι, ασθενέες εἰσί. o δὲ Νεῖλος εὐν

26 τουτων αἴτιον εἶναι. Αἴτιος δὲ ωυτος ουτος, κατα γνώμην τὴν εμῆν, καὶ τον ξερα ξηρον τον ταυτri εἶναι, διακαίων τὴν διεξο

tiaici καὶ πιπολειπεσθαι πνρὶ εων-toνJ Putabant enim, aquas circa solem relinqui, qui illis ot aloroturot quasi paseoretur. Ita eorto Stoi- eos tradidisse, patet ox Plutarch. II. p. 220 A. Is . et Cleor. do nat. deorr. II. 15. Sed Oxplosit hane sentontiam Aristo toles Meteorol. II. 2. p. 551 Ε. Tu cons. otiam Le-ironno l. l. p. lat seq.τεως δε οι μὲν v. x. 1.J Ex Herodoti sontentia sol por hiomem, ubi

remotior a roliquis terris commoratur in superioribus regionibus si.

e. magis anstralibus , e fluviis ro-liquarum terrarum nil aquae attra- hero potest usquo nil aestatis tem

pus, quo ex illis locis superioribus ad quae frigoro repulsus erat; in

Per hi oruom solus omnium fluviorum Nilus sa solo promitur magnamque aquarum 4ndo amittit eo. piam , quam sol ad se attrahit, qui frigoris causa in liaseo plagas austratos rogressus illie subsistit Niloque quasi in eumbit, sed aestatis tempore in medium coelum hinc, rogressus non amplius e Nilo solo

aquae copiam adsumit, verum ne- quo modo Ex omnibus fluviis; unde consentanoum est Nilum minorem aqnae copiam amittere nostatis lem

poro, quam hiemis, indoque gliam

maiorom ipsum fluoro aestivo quam hiberno tompore. Herodoti sontentiam Plutarcho quoque commemoratam do Plaeit. philosoph. IV, 1. p. 8M A resutaro conatus est Diodorus Sieulus I, M. C P. XXVI.

vortia τον ηερα - ει ναι, quas Rhαλιος pendent, non addendum του,

verum monto intelligondum, ut II, 20. Plura hane in rem affert Nintonis. ad Plutareti. Themistoc . P. 140 seq. διακαιων την διεξοδον αυτ Jαυτω plurImos libros secutus odidit Gaissordius: vulgo αυτον, quod

492쪽

ad aerem, qui si lis transitu oxcaniadescat, referri uult Wosselingius; sed rectius opinor Schweighaeus rus intollexit de sole, qui exura

Atium transitum, i. e. O ira, quae frianaetii, exurat. διεφοδος enim erit

iraetus illse in coolo super terrain, quem permeat sol; cons. supra II, 24. - In seqq. ad eci ανω τῆς Λιβυης et paulo inserius τα ει νω etῆς Ευρώπης cons. noti . nd II, 24. Ad

indicantur, cons. I, 142. καὶ του οὐρανου τὴ μὲν νυν ὁ βορε ης v. t. a. t Bono hic partieulao sibi invieona in oratione hi- membri responderit; nam in priori ut τῆ μὲν et ταυτη μὲν, ita in posteriori τῆ δὲ ponuntur et ταυtη δὲ; cons. Schaoser in Molott. eriti. p. ill not., Werier. in Aeti. pili loll. Monaee. I, 1. p. 90. et Butiniann. ad Demosthon. Midian. p 156 ed. see. Attigit otiam hase Hartung: Lohro d. Partili. I. p. 175. 189. In seqq. diaplicem invonimus particulam αν, quae nitoro loco ad ipsum participium, altero loco ad verbum finitum roserri poterit. do conte eodem Wersoro l. i. I, 2. Png. 250. διεξιώντα δ' αν μν κ . T. a. JAd solem haec roserenda, qui ex Herodoti mente) si ab altera parto Europam Omnem porruearet ut nuneae. Libyam permeat , idom in Istro emeeroti quod nune in Nilo osse it. Cap. XXVII. ως ναρ rci απο θερπιον χωρεων v. x. a. J Cons. II, is sit. Cum Herodoto in his conveniunt Plinius Η. N. V, 9, Diodorus Siculus I. 38, alii, quos interpretes ad h. l. adi ieiunt. CAP. XXVIII. κοὰ ως αρχην Gρχην Wesseling. roddit tib initio. Tu eons. I. s et 80 ibi t. not. 140. Haud noeesso, quod vir doctus tint Classieni Iourn. XLIV. pag. 375)seribi vult et ην αὐχην pro coς ειρ χήν. Tu cons. allata ad 1, 140. eo υ ὁὲ ΝεΩου τας πηγας κ. T. 1.J In sandem sententiam disputat Diodor. Sieulus I, 37. Serihil enim Nili sotitos aut loeum, unde illo

proVeniat. neminem unquam adhuc vidisso nut cognovisso eorum, qui illos se vidisso probarint. Memorat porro Aegyptiorum sacerdotum opinionem, qua Nilum ex Oeeano terram circumfluonto derivari eontendorent , aliasque aliorum sententias ipsi quo adeo Herodoti, quarum inmon nulla ipsi probatur. Iubno rogis sentontiam, qua Niluso lacu erumpat haud longa ab Oeo-

493쪽

480 HERODOTI

aiio in monto itiserioris Mauritaniae

alia quoquo ex eiusdem regis seriptis asserens do Nili cursu, quae nuper in examen vocavit Matin Ert. in Geograph. d. Orteeli. U. Roem.

X, a. pag. 172 seqq. 2. pag. 542soqq. Addimus Chresti Romani sententiam, qui idom Nilum oriri statuit a incubus, qui sub montibus inoeeidonte altissimis Libyamquo ab Aethiopia disiungontibus in infinitam latitudinem extondantur. Vid. I. L. Lydum do mensa. pag. 266ot Booth. Reeetitiori aetato inulta da Nili sontibus eoiagossit Ludois. in Hist. Aethiop. pag. 122 seqq.; Post quom accuratius in haec inquisivit Dan vill in Mgmoirs do l'Aend. d. Inseripi. XXVI. p. 46 seqq. ,

illud quo posuit, Nili sontes hodio-

quo non magis sere eognitos esso

quam Herodoti ot qui oum feeuti sunt aetato. Harimann. Erdbo-Aehr. von Aegypt. pag. 75), Angliam peregrinatorem Bruce foeutus, Nili sontos osso scribit haud procul a vico Gisch in Abvssinia intra montos Asormaselia et Litoliambara. Quo eantius statuit Rennel. l. l.

pag. 574 seqq. , Nili sontos nemini adhue innotuisse, qui probabilitormeridiem versus hiab ipso aeqnator sint qnaerendi, eum et votorum testimonia ot ro contiorum, qui Asriene regiones interiores invisorint, iudieia oo ducoro vid antur. Quare Et ipso malim ad Ilittori nee edoro partes, qui varias ot votorum et reeontiorum do Nili sontibus opi. Diones examinans nihil tam on eortihine esset posso statuit Nili quo sontes veteribus aequo ae recontioribus notos esse negat; vid. Erilli undo

Ac vix multum profoeisse nobis videmur ex iis, qnao nostra notate ad Nili sonios revera eruondos aut Ruscepta sunt itinera, nut a viris

apprimo doetis hane in rem prolata rut adeo noti de soni, qui Nili sontos nilline incognitos ossa iudie n.

rorum hae in re praoeipuo appellandorum, Werno et Belie, afferuntur) eoll. Decemb. 1848. pag. 34 i. Atquo Werno de hae ro scripsit in C. Rittori libollo, Ein Blieli itidas Nilland p. 42 seqq. ae deinde libro singulari anno i 849 edito:

, Expedition gur Entdookung doruuellen dos weisson Nil ; alter vero, Carolus Bohe, in tribus dis. sertationibus nupor editis Der Nilund so ins Zuniisso ' in II. Berg-

probabilitatis specio quadam osteDdoro conatus ost, vix dubitandum esse, quin sonios Nili albi s. Bahret Abyud, quo nomino comprehondico D stat altorum idquo primarium Nili braehium ad oee identem veris gens , quaerendi sint in ea regione

quao vocatur nono Moeri, i. e. in rogi ono regis lunae, si in nostram linguam convertas. Unde simul patere ait nolis, eur Ptolemaeus retulerit sonios Nili ad to τῆς σελήνης Ooος. Neque etiam absonum

osso iudient idem vir doetus, quod olim Lusitani eontendorint, Nilum profluero e lacu Zambgro, qui in illa regione sano reperitur. Cum his soro eonsontiunt ea, quae de Nili sontibus disseruit RusAegger, qui ipso nd eos propemodum Progressus ost; vid. Reisen et . II, 2. p. 71 seqq. 8a seq. Quao eum

ita sint. snelio iis carere poterimus,quao nuper reiecta Ptolomaei auetoritato ipsisque eius verbis, quae modo attulimus, eliminatis, tanquam spuriis et ex serioris aetatis interpolationo illatis, disseruit W. D. Cooloy in libello, qui inscribitur: Claudius Ptolom1 and the Nilo; or, an Inquio in to that

habitarint, occidentem Versus, R

494쪽

λήνων των ἐμοὶ απικομένων ἐς λογους, ουδεὶς υπίσχετο εἰδε- νια, εἰ μη ἐν Αἰγ υπτω ἐν Gr πολι ὁ γραμματιστὴς των ἱρων

Cambyso rego post subnotos, quo tempors ipsis praefuit Thannyras. Inari filius. Eo enim usque uerodotum pervenisso statuit, ibiquo quassivisso do Nili sontibus. Noe omnino dubitandum, quin aliquam eserto Libyno partem oramque inprimis maritimam Noster adierit. Vid. IIoyso Quaest. Herod. I. pag. il 5 seq. Heuronio hie intolligendividentur Libyes, qui eommercii causa ox ipsis illis loeis Thobas venerint eaquo in urbe ab Herodoto fuerint eonsulti: vid. Ideen ete. II,

των τῆς 'Αθηναι ηςJ Quae verba citans Pollux in Onomast. IV, 19 γραμματιστης hic idona osηo ait atque γραMuci τευς. Larcherus, qui prius intollexerat Ane ordotem sacro norario atquo supellce illi prae&ctum , e surde des seriora sacres, post, Misthaolem secutus in Commenti. societ. Gott. I. p. 27l , interpretem reddidit HerisIuphoriam s. Auerarum aerip tiriarum. Ita quo illi merito obloquitur Seli voleti. Satisonim verba addita των ιρῶν χρη-mYτων indiearo videntur. quale huiu- sacerdotis stiorit munus, qui

norario sacro communibuRque Mn-

i. o. Mos esse montes, quorum tacuis mina in aeu tim desinant. Pro cem

HERODOT. I. eavi eum recenti. edd. απηγμένα. quod unum verum hie esse, vol

propo Elephantinon sita in Nili ripa orientali, ubi ipsa Aegypti ditio ineipit Aegyptiquo sunt fines. Ubi eum Nilus bono navigabilis sint

Aegyptiam torram quasi aperienA. ipsum urbis nomen hine deductum erodunt, quod Copiarum ot Aegyptiorum formons est Sotian i. e. raperiens, quod aperiundi hahel po- estarem i. Arabum lingua Masotian: sod hodiorna urbs paulo magis so-ptentrionem vorsus exstructa est ab antiquiori urbo duduin destrueta. Ι o utriusque urbis, ot antiquioris ot rocontioris, situ, et quantopereis advorterit Graecorum aAtrono mos ot geographos, Eratosthenem. Strabononi, Ptolomaeum, accurate egit, monotiis G., IOmard. in Deseripi. de PΕg. vol. I. cap. 2. P.

603 smq., Rosollini Monumenti dolCulto pag. tui seq.TIebais ot hie ot II, 92 non donomo Thohateo, qui dieitur II, 42, sod do ipsa Aogypti parto superiore intolligenda est. Cons. II. i5 Ibiq.

tino vid. noti. ad II, 17. Sed quas hoc ipso loco memorantur, on non ad Elophanti non vorum ad Philtia euius insulao nulla enotor qui apud Horodotum montio) portinere statuit Iomard. in Doseripi. do i E. Opt. Antiqq. vol. I. cap. 2. Reet. 2. pag. 18. Is coli. cap. a. p. l.

495쪽

2. IS seq. Recueil I. Pag. 36 se l. 88 seqq.) ipsumque istius insul ne

nomen hue resori, si quidem, ut ludum voluerat nocharius, Φιλωdoseendit a voce II, ndi eta Graeenterminatione, qua VOeo Aethiopes aliique Asiao populi elephnntem signi fleetit: in eum enim locum adia vectum esse notat o superioribus regionibus Asrieno ebur; quae resesius nominis enuan morti ). Unoeot alia multa siti quibus tu praeeipue cons. Zoeg. de Obolisee. p. 286 not. et 'oraoni ad Heliodor. Aethiop. II. pag. 25 3) in modium protulit Creua. Commenti. Herodd. pag. 175 seqq.) haec ndi ieiens:

, Quntia ratiotiem si niti plectaris,duno fuerint Elophanti titio insulae, altera postea sie quoque appellata altera Philae. Ae reapse quae Herodotus II, 2A do duobus montibus Syonsti inter atque Elophnntinen rosori iti loeo de sontibus Nili, ea ad Phila A portinere arbitratur Iomaria diis. Quod miri in sit in historico tam accurato ot qui ibidem prosi teatur eap. 2s , se ipsum ΝPoetatorem pervenisse Εlophantinen usque, quique quae ultra sita sunt audita, satis noeurate deseribat. Contra. si unam inlatummodo Do- vorat Elephantinon historino pater reoloberrimae insulae Philarum in eius libris noe vola nee vestigium ripparet. Utraque tamon res comis modo explieari potest. Ne ins Onim

magis Tentyrao, Latopolis, Ombinliarum tuo nobilium urbium templa, palatia roli iunquo monumenta meia morat. Strictim tantummodo Cnrpit superioris Aegypti roliquias

vidoliest hae caussa duetus, quod ante eum IIoenta iis Nilosius ea

oras earumque memorabilia nec uratius orat perseeutus CL DRgua. p. 21 seqq. ut not. nil IIerod. II, 15tin.). Neque igitur doetissimo Io- marito assentiar, qui illud si lotitium indo explicat, quod nil nisi ipsas Thebas in Thebaide cognoverit Herodotus Deserit t. do P Εg. I. cap. 5. pag. 3). unoe illo, plurimado Philis insula olusquo sacris disputans, quao ad Herodoti locum minus portinent. Qui si unam modo noverat Elephantinou, quam II. lIcommemorat, haud oquidem intolligo, quomodo illo ab erroris suspieiono libertiri queat. quod h. l. istam insulam eum Philis insula,

quae nonnihil romota est ab Ele phantino moridiona versus, consudori t. Nam Philae. ut Salmasii utar verbi - Εxore. Plinii. p. alu all) supra novi Asimum Cainrraeten, at ni rnoles nupra Syonen, cui Opposita Elophantino sub ipsum catarracteti sita ost, supra quem Phi-lno sunt. Hic autom insulam iu tolligondam osso, quae suprn ca-tnrructon sita Ost, nee infra illum, dubio vix earet. Plura Ilitter: Er-kundo I. pag. 1680. tm l. Do Philisne urato disputavit O. Parthoy in

Ciam meritation . de Philis insula eiusque monumentis odita Bero

Grilliearum osse iter. quae commode duabus horis ah Qxpodito pedito eonseiantur, s. 30,imo pedit. Pariss . . undo contum sindicirum intervallum, quod dixit Strabo XVII. p. 8lΝ. ad dimidium fore revocati dum sit ses. p. I soq. Si so sq. . Nilum voro, qui in do u sup riori catarra in ivndi 1lni senκi pineido fluit usquo nil Philas . iam hae inguin

496쪽

discedentem scopulisque obstructum

vix ullum praoboro seribit p. 7ὶ

loeum Opportunum, in quo Davos

appellant; tum parvo intervallo in cuintanet ne ii riserioris prope Syenen) angustias delabi. Hune vero locum navibus tum disseilem adeoque periculosum Herodotus, qui usque ad Elophanti non pervenit, ubi illa violato Aogypti siles positi orant es. II, 30 transire tioc voluit noesortasse potuit; indoque etiam Philarum cognitionem aut nullam Drorsus linbuisse videtur, aut Et quam habuit insulais extra Aegypti finestum positae neque iis monumentis, quibus adhue conspieuis Ptolemaeorum aetate exornata est, clarae, vix eam commemornro necesso habuit. CL Parthey. p. 6T seqq. De

Philis earumque monumentis singulis exposuit quoque Rosollini Monu- metiti dot Culto pag. 102 seqq. et Brugseli: Reisoberielit. aus Aegypt. p. 256 seqq.ttis μὲν Αρωqι τέο δὲ Mωτι J Ilune loeum et II, 29. 3 3. 42. 94.172. A. G. Sehleget in Oromptis posuit indoelinabiliter a Graeeis

usurpatorum nominum iti Indigeb.

Bihlioth. II. a. p. 316, iniquitas tamen, ut saepius, de Horodoto iudieatis G. Quod otiim vir doetissimus Horodoto verba dedisse statuit sueerdotem AegyΡtium, Parum Perspexisse videtur sacra Aegypti ,-rum , de quibus dieemus ad II, Gl.

Monet vero Cham poli. PEgypt . sons l. Phar. I. pag. li4, nullum alium bie intollisti posso locum, Disi eum, qui apud Elophantinon sit iusti inua, ubi fluvii ripae utrinquo assurgnnt saxis praeeipitibus, utine unda niluat quaequo notis hieroglyphiois sitit inscripta: nec tamen gurgitona aut similo quid OAse consPicuum,tiodum Nili sontes. Quod hene ere dimus viro docto, eum veros Nili tantos nemo hic quaesierit. Motiphis. Mophi Aegyptio sermone ideineontendit esse: la honne, et Chrophi esse la innuNaiae. Mihi magis hue pertinore videtur Soneene loeus . Nat. Quaest. IV, 2, ubi inter alia haee leguntur: ,,Primum in erementum Nili eirea insulam, quam modo rotuli, Philas nascitur. Exiguo abhnu spatio potra dividitur: ἄβατοι Graeci voeant Deo illam ulli nisi

antistitos ealeant; illa primum a naue tum fluminis sontiunt. Post spatium deinde magnum duo emicant seopuli e Xlii venas vocant ineola , ex quibus magna vi landitur, non tamen quanta Oporire possit Aegyptum; in haee ora stipom sae ordo tes et aurea' dona Praesecti, cum solemno venit saerum, iaciunt τας ων δη πηγας του μΠου,

intelligas velim, ut veros Nili sontes illi e suisse existimes. Qui enim supra dixerat II, 1 IJ, Nilum a Cn. tadupis incipere, quidni idem eodem iuro dicere potuit, Illie, unde fluero incipiat i. o. ubi Aegyptum intrat Aegyptiisquo fluero incipiat), eius

es so fontes' Cons. Iomard. Roeuoilete. I. png. an. 37. Ae vol magis respieiendae sunt votorum Aegyptiorum religiones , qui omnem terrae salutem a Nilo suspensam sacerent eumque suminum coleront deum ae pio voti erarentur ipsius

Osiridis squi alias pro Solis habe utur numine) nomino; ut nihil sit mirum . illum locum . ubi intrat Ao gyptum iste fluvius a. deus, et ubi

eum erescentem Observabant, sin-stulari fuisse religiono consocratum

ab Aegyptiis, qui illie Osiridomsopultum osse contabularentur, sed redivivum quotannis e sepultura quasi exoriri utidasque suas saluti soras ex hoe loco til ex fori e per omnem Aegyptum volvere. De Osi ride qui Nilus OAt, dieomus ad II, 61. Quao hie ndseripsimus, pluribus disceptantur a Creugero iti Symbol. II. p. 23 seqq. ed. tori. ot a Ritior: Erdkundo I. p. 688. Herodoti lamon vel potius Raeordo.

tis Saltiei narrationem irridet Strabo XVII. p. 1174. A. a. p. 819. Sed

talos narrati nos vel sabulas medio aevo adhuc sparsas fuisse, Ostendunt quae leguntur in Evagatorio Fabri, monachi, qui seento deeimo

497쪽

484 HERODOTI

quinto por Oriontoni peregrinatus tradit do Nilo sequi emanans primo ex n hysso erupit in modio paradisi ex ingonti ot profundissima fovea, - ot illa fovea dieitur eaput Nili ad quod nulli patot nititus propter flammeum gladium t regionis altitudinem ote. T. III. p. 125 seq. d. Hassior. coll. p. 120, ubi idomFahor Horodotum affert de Nili ero-

dudum Oxposuit Wossoling. Add. Reir. ad Viger. do idiotis m. pag. a57 ihiquo Hormanti. png. 778. Insoqq. Valdo variant libri editi, prno.

sortim quod ad in torpunctionem nt-tinet. Equid om minus interpunctiOtiis signum posui post απεφαινε, eum, quae sequuntur vorba, ad Herodotum ipsum neeessario reserenda. iudieium suum de iis, quae ab intorpreto rointa acceperit, ' iungant in siti hono monot Letron ne

potius sacerdotis Salti ei vortia ad suam rationem Oxplienntem, n verbo uin xινε pendeant, quocum aecusativi δίνας , παλιήἰοίην similem in modum iunguntur atqno I. 12s: τυο γης δέ ti ιν απεται νs τῶ 1ortu σκαιοτατον soντα. Quas in m adduntur altero orationis membro per δὲ illato, in iis Reensativum ot infinitivum μὴ δυνασθαι - ἰεναι ita sexplieandum eensonans , ut P minori otinnitation o ως ἐμὲ κατανοερινὶ vortium mente repetnmus. quam strueturam Nostro haud infrequora tem osso constat. CL noti. ad I.

58. IV. 5. 95. unoni loei sonsum recto expressit Aristides in Aegypt . tom. II. p. 345 Iobh. pag. 458 ed. Dind. his vortiis 1 si ταντ' αληθῆ, δοκειν reges δινας ιν

quidam sumi ea, vel potius: infe Diu uis otimiles quos trim, qui si ie

ρητηρίην es. II, 5 ibique noti. P. XXIX. ἐπὶ μωρυτατυωJ De line formula

498쪽

τιννὶς πολιος αυτο πτης ἐλθών, το δ' stam τουτου ακοῆ ῆδη ἴστο- ρεων. υπὸ Ελεφαντιννὶς πολιος ἄνω iοντι αναντες ἐστι χωρίον 'τα υτ γ ων δεῖ το πλοῖον διαδ οσαντας ἀu por εὐωθεν, καταπερ βουν, πορευε σθω ῆν δε ἀπούραγῆ, το πλοῖον οἰχετια φερομε νον υπο ισχυος του Οου. το δὲ χωρίον τουτο ἐστι ἐπὶ quερας τέσσερας πλόος ' σκολιος δὲ ταυτηὶ, καταπερ ὁ Μαίανδρος, ἐστὶ o Νεῖλος. σχοῖνοι δὲ δυώδεκά εἰσι Ουτοι, τους δεῖ τουτφ τω Illi τροπω διεκπλῶσω. καὶ ἔπειτα απαεαι ἐς πεδίον λεῖον, εν τῶ

loeorum disinntiam nee malo n I nretiero hunc in modum redditur: ..enyovssunt mea recher hes avssi Din. quelles polivolent alter. Ad tivo, i

mium libri I. ciueoπτης ἐλθωνJ Quo loeo mo- morabili supra sumus usi ad II, 15, ubi vid. Et iuro hoo in loco subsistunt, qui do Herodoti itineribus

Oxposuerunt cons. Hoyso Quaest. Horod. I. pag. 112). Nam univer-ηam Aepyptum Nostrum vidisso hine manifestum sit. Ano 'Εχσταντι νης πολιος ανω ἰοντι κ. T. 1. J Herodotum ob narrationis si gantiam atquo perspieuitatom laudat Longin . do sublina. cap. 16. g. 26. ubi Tonpius Lu-eian. do vor. hist. II, 27 nsfert. Ad argumentum ipsum vid. quae ex recentiorum peregrinatorum libris attulit Hoeron. Ideon etc. II l. p. 356 seqq. Et quae paulo anteox Partheyi libro attulimus. Qui enim nostra notate has regiones perlustrarunt, testantur Nilum supra Syenen usque ad Philns valde se

xuosum ac tortuosum esse, aquis

tam rapido delabentibus, ut adhue opus sit funibus, quibus naves adiavorso flumino trahantur; niveum Nili seri angustiorom indoquo impoditiorem ipsam navigntionem. Ut tra Philas vorum ost Nilum ita pla-eide fluero, ut nullum porieulum

subeant navigantos: sed mox inter Cedunt ontarracino superio ros Wadi Uni sons es, qnibus donuo disseul intos navigantibus opponuntur. Caotorum ad hiane Horodoti loeum cons. otiam Iomard. Boouoil etc. I. pag.

34 s sq. st de Nili eursu Strab. XVII init. p. 78n s. IIIa ot p. IIII B

Nostra notato praetor alios hune Nili curarim seculna est in regiones superiores uaque nd sonios propomo dum Russegeter: Reisen ore. II. l.

quid .lsτι ἐπι ν iti ρας τεσσερας πλosci Indieant haee vortin navissationem quatridui; cons. II, Is et Matth. Gr. Gr. p. 794. Quo ipso spatium ab Elephantino insula usquo ad Taehompso indieari post Hannieli. statuit Larcherus, mox tamen svid. Tab. Geogr. p. 531 hae sententia reieeta, quatridui itinero docta rari vult longitudinem ab Elephantino usqne nd eum locum . ubi Nilus non ampliua sit tortuosus; undo alio tridui nni quatridui itinero di stare Taehompso: ita ut ad hane insulani ab Elephantino proseiseenti septom s. octo dies sint in sum nili. Mihi Hoeodoti verba vix alitor exaplieari posso videntur atquo de via ab Elophatititia usquo ad sum locum, ubi Nilus non amplius est

tortuosus. Quam viam eommercio frequentem esso monuit Heeren.

Idoen eis. II, 2. pag. 440.

499쪽

486 HERODOTI

Hompso ti Stephano Byzant. M. V. propo Philas osse dicitur, quae Ptolemaeo auctoro magis ad moridiem a Philis sita erat. Sunt, qui insulam appellent; sunt qui urboni vocent, quae Romanorum nutato ad regionem nomino Dod Oschooni no tam pertinuerit. Sed ipsa nrtis post deserta, quam Aethiopes ni initi sex illius rogi ono condiderant. Nune loco nomen e so Derar Alannert.

intolligi posse arbitratur insulani lapisiae, vel nitam quandam, quae quatuor milliaria ulterius e regione viei Girsebeii sita sit; nam in illa insula Apiondidissimn et amplissima

templorum rudera rocotitioris aetatis peregrinatores detexerunt, quos eosdom secutus Rittor: Εrdkundo I. p. 645 seqq. plura disputat. ID Aegyptio insulae ncimine Taehem-psah s. Tactimsah invenit .Cham poli. l'Εgypt. sous I. Phar. I. p. 152 seq. signifieationem Ioel, tili stini mulli crocodili, eum Amsia eroeodili sit nomen, do quo es. noti. nd II, 69. Quod idom antea posuprat IO-mardus Reeueil etc. I. pag. 92, ubi varia nomina attigit, quibus apud vetores 1inoe in uin designatur. onio πιοι δὲ τα απο 'Ei isti ντι νης ανω κ. r. 1 l Adscripsit G. Εustati iii locum ad Odyss. IV, 84. p. l51 in D. ot 152 supr. BRA. Est autem insignis hie loeus, si do Ao-gyptiorum votorum Originibus quaoras, quas ex Aethiopia repotendas osse volunt. Qua do ro, nostrum locum respiciens, haec a ripsit Crouet. in Commenti. Herodd. I. p. 180 seqq. r, Historiae pntor insulam Taehomps

partim ab Aethiopibus, partim ab Aegyptiis habitari prodit. Quod idem in Philotis tum insula loeum hahoro dieit Strabo, quoeum egregio tacitHoliodorus. Iam Cha impollio p. 57) olovaro studet tostimoninmStrabonis, ctamque eommunem habitationom soli inanino Tachompso arbitratur resorvandam, cum inis

ram supra Elophantinon ab Aothio pibus habitari et ipso profiteatur. Sed ut ad antiqnissima tompora r deam ira, quibus latius porroetam in meridi in Aegyptum saeit Philostratus; ipso Cham pollio I. p. 57 seq.

pius rei vestigia citandit in recentioribus itinerarii η, in quibus monumentorum Aegyptiorum montio fit, quae longe supra Philus vorsus meridiem appareant. Quae ressi accuratius et ad eortam silem historino exploretur: possint indidem multa Explicari, quae nune quidom nos impoditos totioni. Nemo enim non videt, origines Aegyptias Omnesque res vetustiorum Phara-onum alias esse, si, post occupR- tam a priscis illic colonis Aegyptum, Aethiopum res, opes, nitaque protinus seiuneta censens n Teiabus institutisvo Aogyptiis: alias contra, si plura per saecula ot Ao gyptios homines et Aethiopes eorundem rogum imperio subditos existimes , ac mutuo Omhium rorum commercio inter sese eoniunctos.

In nota subioeta idem Cr. plura monet de roligionibus utriusquo populi, quae si Aegyptios Aethiopum colonos dieas uti Diodor. Si eul. III. 3), non poterant valde differre

itemque monumenta n duoent, tom.

pla, idola, alia id genus, qune Ao-gyptiis plane congruunt. Nostra

notato votoris Aethiopiao s. Nubiacmonumenta templorum grandia et peregrinniorum et artis eum eurane euratius eo ita esse laotamur:

tu vid. inpriinis Gavi Antiquitos de la Nubio Paris. 1822 sol. , alia. anno Oxcitantur in C. O. Muollori libro de Archaeolog. g. 218. not.2. Neque negari poterit, inter ea monumenta, quae in Nnhiae insorioris ad Aegyptum proximo Rec doniis partibus inventa sunt, nique ipsa Aegypti monumenta maximam intereodoro similitudinem, ut ab sa-dom gento iisdem quo saeris dedita pro laeta videntitur: sod id quoquo concodendum erit, Nubiae monu-

500쪽

ρων, αυτις ἐς ετ ερον πλ πον ἐμβὰς, δυωδεκα ζuέρας πλευσεαι καὶ ἔπειτα ν εις ἐς πολιν μεγαλην, τῆ ουνομα ἐ- Μερο=i. λέ-

monta nil eum persectionis ot puleritudinis gradum non nssurgore, quem in ipsis Thoharum monumenistis ndmiramur, immo his longo insoriora videri artisque dopravat nos lena praebere en monumenta tem plorum . pyramidum etc., quae inultorioribus Nubino regionibu , pr po Meroem adhuc inveniuntur. Qiano eum ita sint, in hae tota quaestione sano gravissima cautitis pronuntiandum es o nomo non vi dotaliaque adhuc osso exspectanda et eortiora pt nccuratiorn, qua . quid do primitiva illa quam statuunt Aethiopum cultura revora iudicandum sit, edoceant. εχεται τῆς νήσου λιανη μεγάλη κ . et . a J Nullus hodieque inavonitur illic laeus, nisi ipsum Nilum inundationis temporo laeus m a. eni speeiem praebero exintimos eo- qne Herodoti reseras vorba. Potuit otiam indo ab illa aetato mutari rostionis eonditio, laeusque olim qui fuit. arena compleri, potuit etiam haud neeurato do his edoctus enso Noster. Quorum quid statuendum sit, nolim discernere. Vid. Heo. ren. l. l. p. 359. Suspieptur Mal-tohrun cuius locum adseripserat . , Nouvolt. Annal. d. Voyng. 1820. vol. U. pag. 40a), planitiem, quas nune prope Amara est e regiono insulae Say, deeem milliaria la

tam , ex parte nun cultam, ex part eaque maiori tectam siliet hiis, olim soriasso lacum suisso it lum . euius npud Herodotum montio fiat, nune exsiccatum sermo.

N. x. i. J Vel haeo probantur

rocontiorum porogrinatorum testimoniis, exponon te II oron. Idoon l. l. Nam supra niterum ea inrractem, qui OAt prope locum Wadi Halsa 21' 50', erebrius in Nili ni

veo apparent seopuli ne saxa, qua silvii cursiam impodiant eatarractas. ino plures essetant, in quibus sin stulis indieandis non prorsus Per crinatorum narrat Ionos sibi conuo niunt. cet τις ἔτερον πλοῖον ἐμβας κ.τ. 1.J Isnee, opinor, spectant aden μ regiones, si uno fines septentrio natos torras Doricola transgresso patent et ad Moroom usquo Pertino t. Iam enim Nili alvous stlatior noe seopulis impeditus: ipse fluvius in plura brachia di-foetus plures officit inanins porquam sortitos omniumque rerum eopin nsfluentes. Vid. Heere a. l. l. Png. 360 seqq. Ex quo oodom illud adii cimus, quod nunc ni iundo etiam satis ronstat, omnem tinne eo rogionem ab Aegypti eonfinii A usqno ad Moroem in utrnquo Nili ripn splondidis tomplorum rudoribus nitis quo nodificiis amplissimi A maxim se insignem osso: si uno ipsn, cum Aegyptiis simillima sint idem quo structurae gonian exhil eunt, nil ea re elo diiudioanda qunm maxime valent, quae Paulo anto posuimus do Aegypti originibus et de commor.eio inter votoros Aethiopes atque

Aegyptios. titil Rr1itte riξεις noti ν μεγάληνl ηξεις etiam Lucinnus praebet do ver. histor. II. 2 , idemque sino nila luetionis varietato ex Atat apud Horodot. II, 30. Quare ae

SEARCH

MENU NAVIGATION