장음표시 사용
501쪽
eodento Medi eoi aliorumque eodd. auetoritat id rostituimus pro vulg.quao ox Aldina fluxit. επειτα Antis tuentur libri. a reponti. odd.
rodoto urbs est Mortio, aliis insula
dieitur, de qua plura Diodor. I, 33. Stratio XVII. p. ii 34 A s. 786. p. lias A. s. p. Isu coli. XVI. p. liis A s. p. Iri ot X v II. p. IIII A
torum do Morcio loeos ne recentiorum seriptorum Ρlerosque affert For-higer Handh. d. ali. Geograph. II. p. 814 soqq. Etenim post Neeronium, do Meroe eopioso scriberi tom, ipsam hane regionem pluresndi omni viri doeti porostrinatoros, nureli hardi, Iesippol, Cnillaud, Hos-kins, quibus addi volim non mi
nus accurato hane omnem regionem iusque monum snta describoniona Russoggor: Rot seu ole. II, l. P. 180 soqq. Est voro Merse insula, luno non minus atquo urbs eiusdem nominis prisco aevo valde eelobris suit, on regio. quno Dune Vocatur Arear et iuniori parte ad regnum Sennanr, minori eaqua au-
atrali ad Ahyasiniam portinet, fluviis eum undiquo soro sit inelusnot satis ampla, ut Oo magis insulan veteribus nuncupari potuerit, quo hiseo fluviis pluviarum notato Ru-etis et torram longo latequo inundantibus illa revera inguino quandam speciem praebere vi dontur. uno haud seio an faciat Chrestinarratio: Nilum, dum Moroem eireumfluat, insulam efficere. In ea igitur rogiono Meroo collocanda erit si quidem paulo infra clum locum . quo nune invonitur Sehon
es. Rus ogger l. l. p. 192 . Ilio
omnia vidos monii montis cuiusvis conoris, templorum ruderibus . nodis ei orum nplendidi Rimorum roti-quiis rotaria; unde quanta olim suo rit urbs, quantum regnum, iuroetilligas. Namquo ista monumen-tn, roeentissimorum porostrinatorum studiis cognita et descripta, quam vIs in singulis quibusdam ab Ao- rapitis disserant, in mon in summaeum Aogyptiis ita eongruunt, ut altora Ox altoris osset a suisso apparoni. Undo Heoronius niti quo in his Moroὐκ monumentis, templis potissimum ne pyramidibus, ineunabula quiisi rerum Aogyptiarum omnium. quae inde sint prosectas, sibi roporisse visi sunt: eandemquo
etiam tenet opinionem Hos hins, qui in libro: Tra vela in Ethiopia ete. illustrating tho antiquities, aris and history os the ancient kingdom os Meroo Lond. 1835 , linee monumen in doseripsit atquo lapidi in-seulpta exhibitit p. 66 seqq. p. 348
seqq. At vero linee ipsa templorum no pyramidum frequentium rudera accuratius inspicientilius vix dubium os go poterit, longo inferiora, structurao molem et artem si rospicin hnoe videri iis, quae ipsa in hoe gonero praebet Aegyptus,
indoque ad multo seriorOm neta tem haec eqso resoronda, quae nil Aegyptiorum exemplaria effieta et oluti rata osse eonstat; cs. Edin
seqq. Dunelior Goseh. d. Alterth. I. p. 83 seqq., ne plura in ro nune satis coria si exposita afferam. Noe iungis opiis orit resollore virum doetum, qui in Edinbureb. Revio. Vol. XLI. p. tuo. Meroi m Atiam esse ponit so loco, eui adhue nomon Merame in superiore Dongota iuno nunc dicitur: hoe enim eum Herodoti vor- his hami convenire roeto statuit
502쪽
ιους σέβοντ*J Non prorsus cumliis eonsontit Strabo XVII. p. 1177 Dp. 822; cui tamen haud scio an IIo
rodoti sit antoserenda auctoritas, quocum monente Thorlacio in prolusion o de sacr. et sapioni. Aethiopp.
rus, qui Solem, Lunam, Dionystim memorat deos. Quod enim Iovem Nostor appellat ot Dionysiim, in- tollexit Iovem) Aniam atque Osiridem seons. II, l23; quem utrum- qne deum illie enitum fuisse satis
eomprobant anaglypha at tuo imagines , quihiis templorum rudorn ro. forta osso clamant petrogrinat ros roeentissimi, ni, Hoeronio citati l. l. De hoe Iove Hammone omnia sup-
pervasisse idem eontendit: qua dero nitit statuis, nihil differro intor Aegyptiorum atquo Asthiopum deos Re sacra, ipsa monumenta satis do elarant. Quaro otiam quod Ammonis templo quod inter ruinas illas Ietirenius sibi invenisso videtur, l. l. p. 4 in κοqq. 420 seqq.) iunctum fuit oraculum, id primordium quodammodo reliquorum per Aegyptum oraculorum haberi illo vult, quorum originem ad colonos istos re vocaveris licet, qui ex Aothiopia in Aogypti restiones demissi ad utramquo Nili ripam consederint. Quo ea dueore, quae Herodotus do iis mox tradat, qui orneulorum iussu nil hella prosciscantur, idem notat Hoorentiis. Cons. otiam Dio
dia haec omnia repeti volunt, cuiat Aethiopia et Aegyptus sacra sutiae templa debeat, eos nunc mitti mus, cum tale argumentum 'ab Ilo rodoto explieando, in quo uno nunc vorsamur, alienum videri queat. Vid. tamon Henrielison de Pho Die. commonti. alter. p. 8 Havn. 18273. CAP. XXX. et οισι ὁὲ Λυτouo λοισι in Deto σιοπινομα ἐστι 'Aout ri Nemo neseitvoee ADtouoλων indicari transfugas : quales fuerint Aogyptiorum militos, qui ad Aethiopes seeosso. rant. V eem 'Astitia, euius loco libri quidam alii Ox Hs bratea, alii alia ox lingua Oxpli- raro studuerunt. Si una litora ad dita loco retur Σασμώχ. id Inblons-kius explieari posse putat ex Ao-gyptiaeo Soameh aut SosmM, quod do notet plenos tonominia et deus ursi logeretur Ἀσασαώχ. compositam videri vocem, quast don tot ad si nisiram alantes . henequo eonveniat lini quos alii scriptores appolloni ενων vultας. Cons. etiam Willi in Mon. Mnnnors ete. I. p. i54 et Ui
lomann in Philolog. Aegypt. p. te, qui ex Coptiea lingua interprotatur
deferiores. Ad Horodotoam vocis interpretationem inprimis saeit Dio dorns I, 6 . Cum enim rex, sus-eepta in Syriam expeditione, peregrinoa milites praeserons in dox traneioi parte colloearet, Aegyptios vero in sinistrn, Aegyptii indignabundi do eisso si in Aethiopiam commigrasse dicuntur. Nam sint stra minus utiqno honorata; undo apportatio Maucia ignominiae causa illis indita suisso videtur. Sod alias quoque causas fuisse suspicoris li-eet, quae indigenas milites movorint, ut a Psammiticho doseiseerent
503쪽
δυναται δὲ τουτο ro ἔπος, κατὰ την Ελλ νων γλωσσαν. oi αριστερ λῆς χειρος παριστά rei ι βασιλέl . ἀπέστησαν δὲ αντια τέσσερες και εικοσι si υνιάδες Αἰγυπτίων των μαχίμων ἐς τους Αἰθίοπας τουτους δι' αἰτίην τοιήνδε. ἐπὶ ναμμζτίχου βασιλέος φυλακαι κατέστασαν ἔν τε 'Ελεφαντίνη πολinliasque sibi quaererent terras. Qui onim iam Sethonis ane ordotin sub imperio postpositi fuerint ac nee loeti . liqud moliori sorio usi es ovidontur Psam mitichl snh rogno, qui peregrinos more edo conduxorni militos, iisdem ino so custodiendiam radiderat. Cons. nott. nil II. 35'.
Plura Beeli. Wollet eb. I. p. I 26. Add. Soldan. in Mu A. Rhen. IV, i. p. l35. si int- Martiti in Motiti. dol'Aeadom. des Inseripit. T. XII. P. I. p. 307. Biographio Univors. T. XXXVI. p. 178 so a. qui milites hos ex Aegypto in Aothiopiam
Ille num orti A myriadum viginti et inins, nisi in ipsis numeris mendum latet, nimius videtur Zooga Do obolisec. p. 5In at suo Rossetinio Moniam. eivit. III. p. 208, cum Hermotvhio in nrimerris adscendat ad sodoeim myriados , Calani riorum
ad viginti quinque myriades. ad
illi erutram partem nutom see dentes portinuerint neeosse sit: vid.
II. 164 soqq. Elonim Ot vGχι una intolliguntur li Aegyptii, qui ad militii in tribum s Erisore aste) por-t inobant . in Aethiopiam transgre Mi eum regi Μ Aoeyptii imporium no-gro sorreni ; id quod valdo dimi.
nuisse censendiam est ipsorum Aegypti rouum saeuitntos et opes eum Onans robur in line militum tribu esset positum, roli qui antem Aegyptii nrmis serendis vix pares ess nt. G. Πeoron. Ideen ete. Il.
Aethiopin honieno sexeepti sedes ne-eeportant in torra cἰ iam, ubi prioribus ineolis loco pulsis suum quoddam regnum condorent. Plura Heo ren. l. l. II, 1. p. 427 seq. dat seq. In ea rogione, quite nunc sen--- dieitur, eos habitasse statuit whoolor l. l. p. 520. 524 seqq. Cr. ad h. l. ndseripsit Cornem ad ΠΟ-liod. Aethiop. png. 25 I AOq. ot J urnat. d. Sav. l810. Sept. p. 5l8-520. Noo enim J eo Angli euiusdam Bow- diei, sonioni in momoratur, Aethiopos ah Ao ptiis immigrantibus pulsos in intortorem Asrierim paulatini os Μo doliitos, ni pro parontibus gentis hollieosissimae Anglis aliquoties perquam satalis, Ashiante s. hn-bori possint. et Pace καὶ κατεστασαν mi τε E13 cptioim rroii προς Αιθιοπωτὶ προς Αἰθιοπων hie valet: adserans Aethiopes. Vol potius: ut Aegyptum lue rentur a parto Aethiopiae s. ab Ao. thiopibiis invadentibu 9. No quo nil ter mox: ποος Ἀραβων τε καὶ Σπι- ρων et ποδς Λιβυηe. Monuit Κυοι nor Gr. Gr. I. illit. T. II. p. 307.
Ad Elophantinon filios A gypti tum
positos eqso supra inni monuimus: ni nil mirum sit, sub Psam miti otio hic militum suisso eust diam Aimi lem in modum quo vol Roman rum aetato tres cohortes ibi eust
dinm opisso seribit Sirabri XVII. p. 817. Persurum sub imperio idom obtinuisso Nostor paulo post ipse
504쪽
καὶ ἐν Ῥι φνησι et νῆσι Πηλον- σίηsit Daphnae Pelusicleae, quno inissen quoquo memorantur II, 107.ntin multum nborant a Pelusio urbo, Polusin eo fluvio nppositn nd Ae gyptum ab exterarum gentium in eursionibus tutandnm. In eo lieo saero aliquoties occurrunt nomine
raphnes. quod ab hodierno 'nanon valde recedit. Cons. sol,lielit horsi. l. l. p. 75. Manneri l. l. X. l. p. 492 seq. IIn rimaran. Erdia heAehreib. von Aeg. p. 855. Mox cliin Behkero, quem encteri edd. seenti sunt. dolovi molestum δὲ viil go post αλλη illatum, eum nemo non vident, verba: καὶ ἐν dατνη si
κ. t. a. J Alia prodit Diodorus I, 67, quoeum conserunt Plutareh. M r. pag. nol R et Aristotel. Rhot. III in. Tu vid. quao paulo anto ipsi
II, 18. IV, 164. V. m. De Imperia
laeti forma, neglecto nuum nici, omnin eoilogit Bredo v. p. 302. t os δέ τι - λιγεται δια evici Toc ἰδοῖον plπειν R. t. a. J δpia αντα Brodov. p. 353 inuitis eodd. in δέ- ξαντα mutari vult, ut constans si hiroperiatur Herodotus, quem utriι- quo sormn uti potuisso ac revera etiam usum esse contendo. Simile quiddam do nobili uxore Iiula, Cn-tharina Ssor Ea, qt no domino F r-lensi erat nupta. ox Maeliinv ll. Ilist. Floroni. l. VIII. proseri Italia A intorpres. Ex antiquitato similo quid narrat Tncitus Ilist. II. la: - , semina Liuiis, quno filio abdito, eum simul pecuniam Oe- euitari milites erodidissent eoque per eruelatus intorrogarent, ubistium oecul rot, uterum ostendens Infere respondit otc. Do Lacaena multoro similia tradit Plutar ehus Morr. II. p. 244 B, ubi cons. Wyttentiae h. Animadverκs. T. II. pag. 121s; do Persarum seminis cons. eundem Plutarchum II. pag.
505쪽
eους ad Aethiopes speetat et nvorbo εξελοντας pondet, quod ipsum ad Aegyptios recens roeeptos re sorri dobot, hoe fore sensiit Iussu rex Aegyptios adrenas. ΩΚ Aothiopibus) eiectis. terram hahitare. ab
illis olim secvn m. Ubi usios- τας minime sollieitandum, quod Schwoigh. inetur his locis: I, li 3.150 etc. Cap. XXXI.
dissentire ab Horodoto Aristidemorat. Aegypt. par. adn. s. T. II. p. 4ssi od. Dindors. Sod hiceo aliis
ox sontibus sua hausisse eensori po- tost. In anteeodentibus πλοον καὶ
eorum, quae narrat, praesertim si mira aut a vulgatis με eon sustisnliona vid rontur, nuctore afforro nunquam supersedit, accurato dis-
eortions intor Oa iuno ipso viditot quas ab aliis tradi in nee pit. Plurn in Comment. Herodiat. I. u. rennei. ad qnos et hoc loco et II. 3a provocat Herodotus, merca toros misso videntur, quibuseum in eolloquium vonit. orim in urbo Cyrono vorsaretur; de qua ro vid. Comment. IIerod i. g. r. Etenim hi morentoros. qni commoretum eum intortoribus Asriens partibus ago. bant. indo ipsi has region os Di, tornni, itinoro per do orta in mngia comitatu, ut sori solet, taetri.
Hammone Syntnem. I. p. 28 seqq. . uni r liquoa volt. seriptoriam locoq
vi A Anam iiii templum atque oraculum satis notum tum propter religionem et saera. tum propter commore ii eolobritatom. Neque enim templum scillim illie suisse existi-
lis frequens, ut cryptao hominis, s
mon sim M. Cuius rei inprimis fidem nobiΑ Reit roeontissimus peregrinator do Minutoli, qui aeeuratissim hiane loeum doMerisAit in ii inornrio
506쪽
ειωνας ανδρας. το δὲ εθνος τουτο εστὶ μὲν Λιβυκὸν νεμεται δὲ την Συρτιν τε καὶ ο ν προς ζω χώρην της Συρτιος Ουκ επὶ πολλον. ἀπικομενους δὲ τους Λασααῶνας καὶ εἰρωτεωμενους, εἴ τι ἔχουσι πλεον λεγειν περὶ τῶν ερημων τῆς Λιβυης. ταναι, παρὰ σφίσι γενεσθαι ανδρῶν δυναστεων παῖδας υβριωτας, τους αλλα τε ιι χανῆσθαι ανδρωθεντας περισσὰ, καὶ δὴ καὶ ἀποκληρωσαι πεντε εωυτων, oφομενους τὰ ἐρῆμα της Λιβυης. καὶ εἴ τι πλεον ἴδοιεν των τα μακροτατα ἰδομιενων. Tῆς γαρ Λιβυηὶς τὰ
μὲν κατα την βορηδεὶν θαλασσαν ἀπ' Αἰγυπτου ἀρξαuενοι μί-
suo, quod Berotini prodiit a. 1824 Roiso Eum Tempsi dos Iupiter Ammon in d. libysebon Uusto ete. pag. 87 seqq. Cons. praeterea Heeron. Idoen otc. II, l. p. 2l2 seqq.ol Rittor. Εrdhundo I. p. 981 seqq. Aliis Ammonis templum in Oasi El-Κassar quaerendum videbatur. Vid. Ios. do Hammer in Annalibus Vion- nonsa. Vol. XLV. p. 31. Minus r ete, ut Dunc quidom sati A constat, post eximiam curam Minutolii at- quo aliorum peregrinatorum, e quibus hos modo afferro iuvat forum
in gratiam, si qui sunt, qui do his
neeuratiora docori conen piscant:
Nasamonos portinuisso ad Syrtiens gentes, quao Commercium cum interioris Asrieao gontibus egerint; ita ut itor illud tinuit quaquam per regionea plano ineognitau institutum vidori doboat; quippo quo hoc
potissimum rospexerint, amni quid ulterius, quam commercii onus uvulgo proseiscerentur, progrodi li
consentanea. Quae ultra deserta Salinra sunt regiones euitas ne sortiles, nune cognitne sunt nomine
Moritiae sive Sudan: quas noc Herodoto prorsus ineognitns misso, en ipsa deelarant, quas in hialta en pilis fino leguntur. Conser Πeeren.
i. o. quod attinet ad eas Libyae paris
tea. quae aeeundum mare horetae A.
mediterraneum porrio tur: quibus
ora horoalis Libyas indientur, in
entus extroma occidentem vorsus
parto ab Horodoto colloeatur Sesola promontorium. Cons. Iv, 43. Quod promontorium Eaneis osse, eopiosa
507쪽
Σολοεντος ακρης. si τελευταὶ τῆς Λψυχὶς, παρήκουσι παραπασαν Λίβυες, καὶ Λιβυων ε εα πολλα. πλην ωον Ελληνες καὶ Φοίνικες εχουσι. τα δε υπὲρ θαλάσσης τε καὶ των επὶ ἡθα
η Λιβυη τα-κατυπερθε τῆς θηριώδεος , ψάμμος τέ εστι καὶ ανυδρος δεινως καὶ ἐρῆμος παντων. Ἐπεὶ ων τους νεηνίας lim
disputatione probatum it Retinolius l. l. p. 5ssy-5 0 improbatito Bre-dovio, qui cum Gosset in . promontorium Spar et ponit, euius loco alii promontorium Boindor intolligi posse existimant. Conter ibid. p. 570, 17. Rotinelium sequitur Man-nertias l. l. X, 2. p. 495 seq., nquo diseedons Sehliel thorst. l. l. p. 167 seq. indieari putat ab Norodoto id promontorium, quod Graeconomino ni pollutiar Ampetus M. Punico coles. Equidem eum Rii toro
telligere promontorium Sparte . neque ni, hae sententia me doduxe runt iudiein oorum virorum doctorum, qui ad Ronnelii sententiam sonuper applicuerunt, Movorsit Dio Phooni g. II, 2. Ρ. 544 seq.ὶ et Forbi geri l. l. p. ΝuT: n quibus ipsis non admodum dis 'odit Hirsebor Do Hammonis Poripio. Ehing. 18323, de eo promontorio hie cogitandum
esse ratus, quod album nunc vo- Ant. prope urbem AEamor Aitum.
Sod Barthio, qui ipso has regiones nuper perlustravit, vix dubium osse videtur, quin hoc loco de promontorio, cui nunc nomen Spartet, unico cogitari possit Wandorunget. d. Ge- sindo des Mittolinoers I. p. 13 8 eq. .
Quod ipsum in Oxtroma mnris meia diterranoi ora prominere in eolumnis Herculeis nemo nescit.
7 τελνυταὶ. τῆς ΛιβυηςJ Secutus sum Gais sordium, quamquam valde arridet leutio a viro doeis olim proposita: η τελευτα τα τῆς Αι
βυης. euius loco Struve l. l. pag. ais praeserendum eons tr τὶ et λευ- τῶ τα τῆς Λιβυης. Nam eελευτῶosim seriptum suisso, eodicum Vestigia indicare videntur. - In seqq.ot ἐπὶ θαχασσαν κατήκονzες αν - θMurtoi eum ii sint, qui secundum maris mediterranoi oram habitant vortiar τὰ πιπὲρ θαλάσσης is καὶ xων - θάλαsσαν κατηκοντων ἀνθρωπων intolligonda erunt de interioris Asrieao regionibus, a mari romotioribus. Ad verba: ψαuμος
mento repetendum ri Λιβυη.Επεὶ cos τους ω1ηνιας ἀποπεμπομἐνους v. t. a. J Particulis ἐπεὶ, quam Onanos libri tenent, immerito displicuit viris doctis, adeo ut emera darent ει που vol otiam ἐκεῖ s. ἐκει-
νους. Sed loco suecurrondum erat non emendatione, sed interpretatione; Est enim oratio ἀνακολου- θος, cuius occasionem praebuerunt ea, quae do Libyeae torrae division o intortoeta nunt, indo ti verbis τῆς γὰρ Λιβυης τα μεν κατὰ
κ. g. a. usquo ad καὶ ἐρῆμος πάντων. Inm ha e confirmaturus iis, quae reliqua erant de Eteare hi narratione, porgit ἐπεὶ ων κ . r. a quorum verborum apodosis iudies Hormantio ad Vigor. pag. 784 seq.ineipiat a verbis διεξελθοντας δεχωὐον πολλον ψαμuώδεα - ἰδεῖν ori κοτε v. x. 1 ubi particula δὲ, post plerasque particulas temporaios set maximo post επει, Ρor RNneoluthiam in apodosi inferri solita praecipue in errorem interpretes induxisso eidem viro doeto videtur. Probat Hormanni rationem aliisque Oxomplis Herodote is confirmat Bro-dov. p. 107 seq. Aliam rationem orationis ανακολουθου constituendae iniit Matthiae in not. ad h. l. Cui Horodotus, eum dieere voltot si ων το ς νεηνίας αποπεμπο-uενους - ευ ἐεηρτυμενους l ἐν ciι, Iiναι πρῶτα μIν v. t. 1., prius ἰε- ται omisisso videtur, ut apodosis haeo siti ciναι πρεorci u N.
508쪽
ελασσονας ανδρων, λαβοντας δὲ αγε ιν σφέας φωνῆς δὲ Ουτε
υδασί to καὶ si τι o si sti ἐξηρτυμένους v. t. 1.J Bono nobis monoro videtur Hoeron. Ideon II, l. pag. lus, minime solos quinque in- tolligendos osso iuvenes nobiles, qui iter suse perint, vermn additos etiam illis ministros, eomites. NOMdielmus eine Earamane. Nee tamen illi iuvonos viam in istiusmodi prO- sectionibus solitam secuti esso videntur, sod rolicta illa, eum alias Asrieao regiones adhuc incognitas
pautacu/εα κ . T. 1. J Haee ad deserta Miliaria referri debero manifestum est: quibus desertis transmigratis id quod hodieque haud
Aino magno periento fiori potest),
haud mitius manifestum, pervenissse iuvenes ad eas regiones, quas nune nolemus voeare Neperi der. EO otiim quadrat et eoior Digor, qui incolis liarum terrarum tribuitur, et minor staturn eorporis, quam recentioris quoque t mporis peregrinatores observarunt, et indoles
ineolarum boni gno et hospitalitor advenas exeipientium, quam virtutem illius uentis hodiequo momorant; oo donique etiam apectant arbores frugiferae, itidem recentioribus peregrinatoribus illic observatae. Vid. Heeren. l. I. II, 1.
fruetus osse monet Lar hemis, sed sus iare fruestis, vexet, ut apud Thucydid. II, 50. Intelliguntur autem, ut eredibilo ost, si uetus arboris, quae dieitur Se a Totita, Soli hiatim
τρειον ἐχάσσονας αυδρώνJ Des Aethiopiso aneolis brevissimis statura, ita ut indo Pygmaeorum sabulam Ortam eredero liueat, Strab. XvII. p. 1176D s. p. 821. Similia quaedam Notinosus apud Photium Bibl.
Cod. III. p. η, quae roecutiorum quoque narratiotio probari mouet Lareherus. Noque Onim nunc aliam
do istis intortoris Asrieao gentibus opinio nom sorri confirmant, quae Hoeronius protulit t. l. p. 100. 200. Alia olim Ludois. Histor. Aethiop. pag. 60 74. Recentioris autem aetatis porogrinator, Mallioli., in medias Asrieae rogionibus hominestam parvae staturae eosdomqtio im-hoeillimos, ut iure Pygmaeos dixeris, so iuvenisse testatur, lingua aliam diversissimos a reliquis Afri eas gentibus, ut sano Horodotoa
narratio do Nasamonibus hine nonnihil luerotur ineis; videas Voyagedans I intdriour do i Asriquo etc. satio en 1818 t. II. p. 200. 262.
509쪽
απικεσθω ἐς πολιν κ. z. λ.J utine urbs, nisi ea est, quas sive TDΛ-hvelti sivo Tomhuriti nunc dieitur amplissima et commercio per varias
Asrieas partos hine instituto eele horrima , eerto in istia rogionibus sita suisse videtur. Ad istas enim regiones unice quadrant Herodoti verba. Tu cons. do hae urbs Rit
tor: Erdhundo II, 1. p. 4q5 seqq. 457 seqq. Dubitanter olim do his
pronuntiaverat V kort. Googr. dor Gr. u. ROem. I, 1. pag. an, qui
quo tempora scripsit, eo nondum istao regiones in m cognitue erant, quam nunc sunt recentiorum Euro
paeorum studiis, qui summo eum porieulo ad has torras progressi sunt. Ad hane eandoni dubitatio-nom rediisso video C. Vith. Tilme-eron in Diss. quao inseribitur: Cirea Asrieam intortorona veteribb. eognitam observati. IIolsingsors. 18 in. p. I. Id unum ox hae Herodoti narratione eorto eolligi posso Putat, usque ad mediterranoi maris oram eiusquo ineolas iam illa ao
ter viros doetos, fluvius isto quisnorit. Do Nili Oeeidqntalis s. albi brachio suorunt, qui cogita roni: es. Annalea dos Voyages iΑ48. Deeo in L.
genas fluvii est nomon, quod quo ipsum signis eat fluvium munum seu
eonveniunt Horodoti verba, ipsi. quo eroeodili in eo frequenlas esse dioiantur. vide Ilooren. l. l. II. l. p. 20 l. II. 2. p. 430 eoll. Rennel. l. l. p. 573. Riitor: Erdknndo I. pag. 472 seqq. 492 seqq. Loahe raonrnal os tho geographioat Soeloty l83l) Vol. I. p. 1 seqq. p. 24 seq. Whoolor: Geography Os Horodot. p. 57l seq. Gravius illud ost, quod
non minus inter votores, quam inter recentioros potissimum dise
pintum est, utrum hic fluvius, quem Nigrum esso diximus, cum Nilo cohaereat, adeoque unus idemque sit fluvius. Praefracto nomi Ren notius i. I. pag. 573 seq. nee omninoalitor statuendum erit, si ipsum Nigri eursum consideres montium- quo intortoris Asrieno tractum, et torram, quam Nilus porment, nitiorem ea, quam Niger irrigat, alia quae ab recentioribus peregrinato. ribus ohservata, bone notarunt Iseo.
seqq. 52 26, qui iidem ex eorundem peregrinatorum testimoniis sa iis patere adiiciunt, apud istarum terrarum ineolas eandem hodiequo ferri famam: Nigrum cohaerere cum Nilo, sive unum osso Eundemque fluvium. Cons. Datilinanti. in He rodot. pag. 86. Add. Puockler-
Fobr. Boi l. p. 268 qui et ipse meminit tamao adhue inter indigenas sparsno do fluvio magno, qui ex Oeeidonio proveniens eum albo fluvio si. o. oeeidontali Nili braehio)eoniungatur. Ronnelio obloquitur
mae antiquitatis aequo no recentiorum temporum insistendum ratus eam quo proponoris sententifim,
ut Nilus et Nigor por alium fluvium intermedium quasi iuneti existimentur, quomadmodum v. e. in Amorica meridionali Orinoco fluvius ot Amagonum fluvius inneti inveniantur fluvio Rio-Nogro et Cassi-quiard. Quo eodem speetant te. stimonia viri docti ot Angli et Galli. Quornm illo, FitE Claroneo, a mereatore Araho, qui pluries iam indon Foiκ ad Tombne tu iter feeerat, haec aucepit: urbem distaro dun-
510쪽
qλιον ανατελλοντα ' φαίνεσθω δὲ εν αυτω κροκοδείλους. o 33uὲν δη του 'Aμμωνίου 'μεαρχου λογος k τουτο uοι δεδηλώσθω, πλὴν οτι ἀπονοστῆσαι τε ἔφασκε τους Νασαμωνας, ώς οἱ Κυρηναῖοι ἔλεγον, καὶ ἐς τους Ουτοι crinικοντο ανθρώπους, γοητας εἰνια παντας. Tον δὲ δη ποταμον τουτον τον παρασοεοντα καὶ
Κτέαρχος συνεβάλλετο εἶναι τον Νεῖλον ' καὶ δνν καὶ ὁ λογος ουτω αἱρδει. ρεμ γαρ εκ Λιβυης ο Νεῖλος, καὶ μεσην τάιινων Λιβυηw καὶ ιος εγω συμβάλλομαι, τοισι ἰuφανεσι τα μη γινω
bus viae horis ab Nigro, qui orientem versus suons in magnum duleis aquae lacum sive mare desinat, in media Asrien situm Domine BahrMidan, unde qui ab altera parte exeat suvius. esse Nilum Aegyptium cons. Reviae Eneyclop. t. Iv. p. 57, Xhmo livrnis.). Quibuscum soro onsentiunt, quas Mollieno seisei tanti nonnulli dixorunt: Nigrum procul ab urbo Tombuetu oxire in lacum immensum, euius ipsius aquae dos uentos in Nilum dolaborentur. Vid. Voyago ete. t. I. pag. 2l0. t. II. pag. 291 seq. Cons. otiana inno afferuntur in Iahrhh. s. Philolog. u. Paedagog. si 82s) X. p. 365. 4 I. Routio encyelopodique 182s. Oetob. T. IV. 2. p. 5 seqq. Neque voro unquam do ulla Nigriot Nili eoniunctione cogitiari posse, nune satis cognitum habemus, meliora edocti studiis ot porogrinationibus Eorum virorum, qui summiserim laboribus ne perieulis in has interioris Asrieae regionos itinera instituerunt: intor quos unum hic nominavorim Landorum i e cuius libro Roiso in Africa Eur Ersor-sehung dos Niger. von R. u. I. Lan dor. Lips. 1833. I. p. XV seq.
do Nigri eursu necuratiora nune eon stant. Nam quo Niger e Senegam-hias montibus ortus primum orionistem versus undas volvit urbsmque Timbuctu praeterlabitur, mox vero in meridiem conversus aqvns suas effundit in sinum Guineas.
γοητας εἴνω πανταςJ Incania-II ERODOT. I. tionum et artium magicarum superstitionem per gentes Africae, quas vulgo Moer dicimus, adhuc valde celebratam osso observat Neerenius
atque eliam rutis ala suadet, ut seil. liuite fluvium Nilum esse erodaiamus. Cons. I, 132 sn. ibique not. De ipso argum onto ad II, 32 sn.
καὶ μεσην τάμνων Λιβυηνὰ καὶ dolovorat Wosselingit monitu Rei-κius, invitis libris. Rostituerunt
Schweighaousorus Et Gaissordius. Tu verte: , net mediam disseenns Lia iam. Do struetura verbi τεκ-
haeus rus: parallelum Irim cursum habeιοῦ minus opinor accurate, eum
Horodotus non tam do utriusque fluvii cursu quam de sontibus sivo de loeo, unde uterque fluvius initium capiat, loqui vi dontiae. Πnne vero sontinm locum utriquo fluvio ex opposito invoniri dieit hoe modo ut in meridionali orbis terrarum parte, ubi Nili cursus ineipiat, ibi dem in septentrionali Ister fluvius exoriatur. Quapropter postea, Istri eursum Nilo similem dos ripturus, addit modiam illum disse re Europam, ut a Nilo Ahicam secari mediam supra indicaverat. Vid. Guil. Henr. Kolster. de hoe loeo