Herodoti Halicarnassensis Musae textum ad Gaisfordii editionem recognovit, perpetua tum Fr. Creuzeri tum sua annotatione instruxit, commentationem de vita et scriptis Herodoti, tabulas geographicas, imagines ligno incisas indicesque adiecit J. C. F.

발행: 1856년

분량: 913페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

511쪽

498 HERODOTI

aeeurato dispntans in t Iahrbb. s. Philol. v. Paedae. Suppl. XIII. P. η soq. De eursit Istri cons. infra

IV, 4s. Istri ae Nili comparatio-nom instituit otiam Oppian. Cyno-get. II. l M. Do Istri sontibus pri-m rius exstat Pindari loens Olymp. III. 25 eoll. VIII, 63, undo profi-eiseitur Pausanias V, 7. Boliquos

votorum locos, Strahonis, nitorum,

qui indo ab Augusti aetate de Danubii sontibus ratulorunt, exhibuitae curat quo tractavit C. B. A. Fie klor: Die Donau - Quellon und das

grnph. u. Geseh. V. Alt-Italion II. p. 15 , vix adduci possum, cortis, quibus comprobem, argumentis do-stitutus 1 nisi liue trahere velis

bus Ηeentaeum quoque tangi volunt; es. Uhorti Damastes et Hecat.

p. 16 seq. Mihi probabilius videtur, Horodotum haee aeeopisse annulis s. mercatoribus, quos de his erat sciscitatna. στρος τε γυρ π Orci uoς αρξαμε-

λιοςJ Pyrone urbs vix aliunde nota. Cnm vero satis eonstot, Istrum non in montibus Pyrenaeis squo quidsm dueit Horodotea urbs Pyren ), verum in Abnoba monte Sehisaret ald) exoriri, ad eum ipsum montem eiusdemque soro aut cognati hominis urbem locumve Ho-rodoti IIDori, η, nonnulli roserre studuerunt. Quod enim duobus rivulis, quibus nune nomen Pries et Brege s. BHyaeh et Brege. formatur Danubius infra oppidum Donnues hingen, tertio quodam sonto aecedente, nee longo ab hoe oppido

invenitur vleus Psohren, ex his nominibus. Obscuriora quod essent, vol depravalia vel commutatis exstitisse Pyrenea nomen npud seriptores colobratiam, sod nihil ad hunc Ioeum portinens iam Glareanus senius loemn affert Ficklor. l. l. p. 12) oxistimaverat. Atque do iisdem rogionibus nominibusquo QO-gitans fortasso πρυγενης χώρας legendum esse putavit Daloeam pius

ad Plin. H. N. IV, 12. I. 24. Ad H-

euin illum Psohron Herodoteam Ρyrenen rosorri quoque voluit Equos do Lnng: Baterna Gauen ote. P. a.

Quid quod do Tirotonsi monte

quom nune voeant Arenner, hie sermonem osso putavit Ioannos a Muel

ter Opp. VI. p. 398 . Quibus noli

in assentiri; Herodoti onim univorsam narration m et sententiam,

quam de Nilo atque Istro ex iisdem sontibiis profusente eundemquo eursum ox opposito quidem) te-nonto protulit, accuratius consideranti vix dubium, quin Pyrenaeorum montium regiones intollexerit ibi quo Istri sontes collocaveriti No- quo voro inde sequitur, in Horodoto logendum osso LIυρήνης ορο vila. Oρεους scerto Oυρεος, ut Her doti dialeeto eonveniat , prouti olina in mentom venorat Stukio ad Pe

stotolis opinor loeum, qui in Meteorolog. I, 13 Pyrenon dieit montem esse in Cottiea torra, unde Ister

proveniat totam Europam permeans in Pontum Euxinum. Namquo uttae eam, 'renae eivitatem olim ditissimam et mereaturae deditam commemorari ab Aviono Or. M a. rit. 558 Ilorodotus, qui haue onauia ex auditu rotulit, Errore eo magis erit Oxcusandus, quo hae regiones ipsius aetato prorsus ineognitas suerunt, ipsoquo historiae pater eo usqne in itineribus suis porvontro haud potuorit. Cons. otiam Dahimannum in Horodot. p. 89 Herodoti lapsum in his expononum. Add. Zoussi die

512쪽

ακληων στηλέων' ομυρέουσι δὲ Κυνησίοισι, οῖ ἔσχατοι αρος δυσμέων οἰκέουσι των ἐν τῆ Eυρωπyi κατοικ*ιενων. τελευτα δὲ ὁ Ἱστρος, ἐς θαλασσαν ρέων την του ξείνου πον -

του δια πάσης Κυρωπης, τῆ 'Iστρίην οἱ Μιλησιων οἰκέουσι ll9 αποικοι. Ο μὲν δὴ Ἱστρος, ρε ει γὰρ δἰ οἰκευμένης, προς 34πολλων γινωσκεται ' περὶ δὲ των του Νείλου πηγέων οὐδεὶς

εχει λέγειν ' σοίκητος τε γάρ ἐστι καὶ ἐρῆιιος ἡ Λιβ sui. δἰ

omnibus quantum scio codd. allatum. Boti horo pineuit 'More1εων. id quo roponi quoquo iussit Bredov. p. i5 . 219 quom sequitur Din- dors. 'Hoc vas ιυν exhibuit Dioiseh. Maluerunt quidam: εο o Ηρακλη&ων Getha ων. euin Celtas, quorum nomino Hispaniae ineolae eontinenntur, Extra columnas Hereuleas censeri nequeant. Sed bene monet Vessalingiu , omnia Extra Hereulis Dotum in Oceanum versa inde a Calpe promontorio, ubi Herculeae eolumnae fixas eredebantur,oxtra haseo columnas dici; ut V. e. et Gades ot oxtremam Lusitaniae partem in Oeoanum porrigentem, et fortasse votoribus, qui necuratiori liuius terras cognitiono earehant, ulteriorem visam, quam reapse est.

Vid. Strah. I. p. 82 s. i7. p. 1 2s. 64. III. p. 256 s. 168. Praetorea Collas nd flumen Anam et Lusitaniae promontorium Sacrum et Nerium. eni et Celtico nomen, sedes olim habuisso. idem iestatur Strabo III. p. 2au B. s. pag. 153Cas. Qui Collao quo minus hoc loeo intolligantur, nihil certo ob stat; quod ipsum documento erit,

Pyronon Herodoteam non in Germania sod cirea Hispaniam montesque DFronaoos quaerendam ess .

Do Collis eons. oliam IV, 4s et C. O. Muollor. Etrusce. I. pag. 151 qui eum Herodoti Celtis eomparat Harodori Gle ea apud Stephan. ByE.

R. V., eum Graeca nomina κεχτοι,

Γαλαται. Γλῆτες ad unam eandemque radicem sint rovoeanda. De Collis vid. Zonsa l. l. p. 160 seqq. suo P ρεουσι δε Κυνησιοι nJ --nesios infra IV, 40 vocat Cynefas, quos eosdom occidentem voratis ultimos esse ait Stephanus Byzantinuη, quorumque sedes accuratius definiuntur ab Aviono Or. maritim. 200. Inde in extrema Lusitaniae ora o mento Herodoti eolloeanda videtur haee uens, Collis et ipsa acconsenda; cf. Zeu a l. l. p. l6l.

Diossonbaeli Celtiea II, 2. p. 25. Aliter statuit Redstob Tartes usete. p. 42 seq.), qui ut eoneodit Horodoto haberi Colias populum

omnium Europae extremum Oeei-dontem versus, ita eundem vult ea. ruisse aeeuratiore cognitione terrae ultra Pyrenaeos montes sitae, quam brevi traetu porro tam pono ipsos hos montes continere sedes Cynesiorum opinetur. Quas quomodo cum ipsis Herodoti verbis cohaereant quidoni haud intolligo. Cytiosios in Lusitaniao ora, vel in Galatin Astiiriaqne, quas nutae dieitur, vixisso reeto quoque vidit Arnold History os Rom. I. p. 491 seq., ea. quae Herodotus h. l. prodit e Phoenicum periplo quodam fluxissornius. - In seqq. vortia, ouao libri scripti omnos retinent ἡεων et ην του κ. E. 1., ipsi quoquo rotinondaeensnimus, lieot Val kenarius, quem pluros reeentiorum feeuti sunt, vo-eoni ἡέων ae doinde voees δια πα-σης Ευροσπης oiici iussisset. Dietaehnneia tantum inelusit hase tanquam spuria. τῆ 'Isto ην si Μιλησι eos otiiova tinoa voii Hatie urhom alii voeant Istros, alii Is tropolin, ut monet Larehor. in Tab. Googr. p. 282 seq. Tu vid. Forbiger. I. l. III. p. 1008, qui omnos voterum locos suppeditabit. Nune loco nomen Istere, ut idom seribit, non longe ab eo loco, qui nune voeatur Kostendae e. apnduetores Constantiana. unde ipsum roeentius nomen duetum putem.

513쪽

500 HERODOTI

Maritimam Aogypti oram non prorsus Citieias rospondore, eum nunc quidem satis eonstet, in Herodotum, qui graviter fuerit lapsus, minime invehamur, sed voniam illi demus, qui in liuiusmodi robus onnon vidorit, quae tam remotis tomis poribus vix moliu cognosci potuerint. Cons. Rennel. l. l. p. 455. Noo alitor iudieandum do comparatione, quam inter Nili atquo Istri cursum Horodotus in9titnit atque do iis, quao do sinops addidit, ex

advorso Istri ostiis sita, quas omnia quantum a Voro abhorroant, nune nemo sere nescit. Cons. Dahi in ann.

l. l. pag. 8 . Kruso de Istri ostiis p. 32 seqq. Quo gravius illud est quod haeo ipsa Herodoti verba alieno hoo loco logi, in quartum sellieot librum rotieionda, olim quis

suspicatus erat. Sed optimo com monstravit Valehon. , haec verba peris quam necessaria hie esse. Namque Herodotus tractum eursum quo Niliatquo Istri eomparat ab oecident versus orientem fluentium. Quom

admodum illo Libyam modiam dis speat . ita hieos Europam: illo fluit ab ooeidonti Libyno, hie ah oeeidenti Europae parto: illo Aegyptum

potit inquo ninro go effundit, hie in Pontum Euxinum offluit. Terminus orientnlis, ad quem usque Nilus ox Oee identi suons porvenit Aegyptus est; eni opposita est nam monstrandum orat, Aegypto obiectum rospondero locum, quo Ister in mare Oxit Cilicia montana, unde recta vin pergendo quinque diebus perveniri potest Sinopen ad Pontum sitam ot ohineontem Istro in idem mare se exoneranti. Ε qui-bns omnibus hano Noster coneludit summam: Nilum sper totam Afri eam. ut Istor par totam Europam in suontem Istro similom essehenoquo cum eo comparari posse. Cum Enim utrumque fluvium pari moridiano s. pari longitudinis gradu

cap. 33, ubi vid. noit.) oriri, alterum in Europa, altorum in Libya supra dixisset, eonsoquens inde orat, utriusquo stiam eursum sibi parom doelararo sui υσθαι), eum uterquo fluvius pari longitudino Orientem versus dolabatur. Vid. olstor l. supra l. - Ad vertin

514쪽

ἀνθρωποισι ἐστῆσαντο ν θεα τε καὶ - μους. ἐν τοῖcu αἱ μεν γυναῖκες ἀγοράζουσι καὶ καπολευουσι. οἱ δε ἄνδρες, κατ'

vidotur. Idem Matth. g. 455, 3 do

verbis προς ποσαν χωρην i. e. prae quavis alia terra a. si eum ulla alia terra eam eomparaveris ndmonuit; pertinent hue similes No

ntilorum , εθεα punitri mneis mores. Ae lavdnt Horoilol. IV, 95.1 . VIII, 14 . Tu vid. quae de his vocibus disputavit Bokhorus in

Spoeim. Philostrat. pag. II seq. Namqno ἐθος omnem mortim indo Iem. hahirum proprium qtiendam indieat aptequo inde etiam ad populi moros ot eivilia instituta transforri potest. - De morum Aegyptioremot Graoeorum diseropantia com ieieninsdam versiculos apud Athon. VII. p. 299 seq. assori Selimoigia

ἐν τοῖσι cii μὲν γυναικες αγορα- ζο υσι καὶ καπηλε onmJ Ad ipsam rem Nymphodori loeum afferunt in torpretes in geholiis ad Sophoel. Oo-

tur. Sesosirin primum muliebria munia viris assignasse, quo sei li-eot oos effominaret. Add. Pompon.

Mol. I, 9, 6 ibiq. TEsehueh. t. V. p. 204. Ad muliorum dignitatam

apud Aegyptios ea quoquo spectant quas npud Diodorum leguntur I 27. - ἀγορά ιν omnino est in foro assere et versari, ἐν ἀγορα περιπα-τειν, διατρίβειν. iit apud Nymphodorum exstat. Hoc autem ipsum apud Graecos virorum, haudquaquam mulierum orat. Cons. III, 137. lau. IV. 78. 164. - καπηχευειν ad id eommoreti genus pertinero, quod robus vilioribus ad vitae usum maxime neeossariis continetur, patet ex iis, quas ad I, 94 annota

vimus.

ad Horodot. IV, l 14) domostieis in B negotiis, ad quae tortorium opus potissimum portinohat es.

C. F. Hermann. Privatalterih. g. 10. not. s , vacare. contrarium Ao-gyptiorum morem eonsulto Nostor

hie doelaravit, haud alitor sors at- qno Sophocles, qui l. l. Oedipumate loquontom indueit, ut filios gnos nihil agonteκ stias autem summam ipsius euram habentes, Aegyptio moro agere dieat, haee addens:

ἔκει γὰρ οἱ μὲν αρσενες καtre μέγας

515쪽

οἴκους ἐο αες, υφαίνουσι. υφαίνουσι δὲ οἱ μὲν ἄλλοι ανωτὴν κροκον ώθεοντες, Αἰγυπτιοι δὲ κατω. τα αχθεα οἱ ιιὲνανδρες ἐπὶ των κεπαλέων φορέουσι, αἱ δὲ γυναῖκες ἐπὶ των

hane in rem dabimus ad Herodot. III, 119. Caotorum satia colebratas votorum Aogyptiorum toxturne

qnibus permulti hominoa iique inferioris plorumque conditionis Dp rabantur. Testatur vel sacra scriptura, quantam in texundo oporamposn rint Aegyptii quantum que excelluerint, ni ad Oo intor mala, qui-hna Aegyptus premitur, pOAt Pis-eatoros . qui nullos piReen eapore possunt inde ius moer iit, commomorontur apud Iss. XIX, si opiseos lineorum et textoros et ipsi lugenteR. perdita sua opora: add. XXX HII,

12 ot 11 Sam. XVII. I. ubi itidomviri textores appollantur; teAtantur ipsa anaglypha. Gallorum studiis nuper do torta, quae ut plurimum textores, textorias sollas, alia hue spectantia Oxhthoni. Atque ipsius Horodoti loeus II, 105 hue referri poterit. Quae si reputea, haud amplius miraboro, qui factum sit, ut tale opus virorum potius moritquam mulierum. Plura Heeren.

aon Nanners ete. III. p. Haseqq.134 seq., quo loeo imnginem Exhi-hot virorum Aegyptiorum in toxendi opero versantium. Ae simile quid traetantes mulieros exhibentnr in

alia imagino II. p. 60. Add. Hengulonbergi Die Biteher Mosis eis. p. 143.

aut toxendi modus omnibus gentibus suit nsitatus praetor iunm A gyptiis. ,, Aegyptii enim deorsum versus texebant, qui tramam in inseri rom partem irridebant. Apud

caeteras onim g rates cum trania

vot sta infra osson l. in superioribus tonebatur vestimentum: et si et rama semper meti ne ad supprio-rona part m ducetintur ot trudebatur; atque id sursum vorsras toxoro vol in altitudinem vocabant. Conistrario modo Aegyptii, ex superiori-hun, ubi erant sta vol licia. ad

insori ra procouebniit, tibi vestimentum vel tela. quae texebatur. In

p. 267, duplicom toxondi modum

apud antiquos in unu fuisse monen . ni terram. quo toxobant se-dondo ot deorsum κcirco . i. e. tramam ad insoriorom partem tru-dpndo unam ino simplicem totam tintum absolventes quemadmodum Aogyptios raeisso h. l. Noster

tradit . alterum . quo texebant stando ot totam percurrendo ab uno latero ad aliud, tramam Apntha an r- um versus i. o. ab inserioribus ad superi ra detrudendo. Ilaee Braun. , vortia Horodoli recto sie reddens t..teatini autem alii, auhtemen sursum

pellan ea, at Amyptii deorsum. Iusto textorio Indico, quod omnium simplicissimum sit, Aegyptios lason fuisse. ex aliorum observationibus notat Beeli. aligo m. WongeReli. I. p. 765. οἴ μιν ανδρες επὶ των κ3 - ειυντ ορε ovail ἐπι των κε ταχεων plano ut nos: vitis dem Ko e. Cons. Κuoh. ner. Gr. Gr. φ. 61i, I. - Ηnec vero minus eonveniunt eum anaglyphis in quibus haud raro conspiciuntur hominos onera in humeris gestantes. Cons. Costna. Doseripi. do P Εα. antiqq. I. moim. p. 69. Add. Rosollini Monum. ei vis. II. p. 453

eq. Nee ipsa sacra seriptura ron.

rord nt, si qui dom in Genes. XL

516쪽

ἄμων ' ουρέουσι αἱ μὲν γυναῖκες ὁμαι, οἱ δὲ ἄνδρες κατήμενοι. EUuαρε si χρέωνται ἐν τοῖσι οἴκοισι, μολίουσι δὲ ἔξω ἐν τῆσι ὁδοῖσι, ἐπιλέγοντες, ιος τα μὲν αἰσχρα, αναγκαῖα δὲ, ἐν lπαποκρυφω ἐστὶ ποιέειν χρεων, τα δὲ μη αἰσχρὰ αναφανδον. ρῆται γυννὶ μὲν Ουδεμία ουτε ἔοσενος θεου ου τε θηλέης, ἄν-

dit . npud Indos, qui ad IIudsonisinum habitent, idem ab Anglo po-regrinatore observatum misso.

ρινὶ quod e Stobaeo 43, 74 tonuit wesselingitis, itemque Behvor otDin dors, meliorum librorum consensu ropositum est Ducro εη. Cons.

utro ινγ verum esse dicit, quom se- nius ost Dietsch. Indicat autem ευμαρε η, quod honestius rei tur pis est vocabulum, adiri exonerationem recteque exponitur a snida ἀποπατος. Add. Eustath. ad Ilo

mor. Ili. r. p. 070, 13 s. p. 980 od.

Rom. Ae Graeeos quidem ad istius modi necessitatos explondas nodi hns exire solitos asso ostondit Ca sauhonns ad Theophrast. Charael. 4 eoli. Aristophnn. Eecies. 3lo

θω. et cons. eundem ad Pausan.

VII, 22. g. 5. Ad ipsum loel ar

gnmentum quod attinet, mihi haeo quoque, ut reliqua sero, seripsisso Noster videtur, ad Graeeos eorumque morem plano contrarium respiciens, apud quos sacerdotio fungi viros aequo ae mulieres sic Ealia constat: vid. modo C. F. Hermann: Gottesdiensit. Altorth. g. 34. Gravius illud osso videtur. quod Η - rodoto, qui mulieros sacerdolos Aegyptiorum misso nognt, ot alii Oh loquuntur volares, qui mulieros sacerdotes disorto eommemorant, et ipsa Rosetiann inscriptio atque anaglypha. quae s minas sacerdotes hio illi e repraesentare videntur. Equidem, ut alia mittam a Creti.

et oro symbol. II. p. 10 ed. tori. aliisquo viris doctis hane in rem

disputata, nnimum vix indire re possum, ut salsa Herodotum conscripsisse putem, qui ipsn sacra sneerdotumquo eollogin, ad quas nullao uti ino mulieres nil mitterentur. intellexisse et prisca Pharaonnm tempora et quae proxima secuta sunt, respexisso mihi videtur. Nam postern notato Ptolomao rum potissimum tomporibuμ in his novatum fuisse qnis neget ' Cons. modo I. Franχ. in C rp. Ins ripit. Grn eo.

T. III. p. am. Ac vel ipsa Pharaoniam astato saerns quasdam intomplis suisse nantiores sίεὐοδου λους vulgo vocant), haud quidem tibhorret a vero, cum aliis quoque loeis idem obtinuisso videamn . Cf. noti. Ad I, 154 ol vid. infra II, M. Ad huiusmodi nutom mulieros eqnidem ea rotulerim, qua cunquo in anaglyphis hue spectantia reperiuntur. Cons. quae dixi in Anall. Heidolbor g. 1823 nr. 33 pag. lims q. st add. Toethen. in Minutoli Roiso E. Tempol dos Iuppitor Ammon pag. 150. Wilkinson: Man ners Oie. I. p. 261. II. p. 32l seqq. qni ipse Oxistimat. Horodoti verba

ad altiora saeordotum osset a m a nerave spectaro. qnae mulieribus

haud permissa morint alius quidem

517쪽

δρες δε παντων τε κώ πασεων. τρεφειν τους τοκέας τοῖσι μὲν

res administrantibus in Aegyptiorum sacris; cons. otiam sec. ser. II.

p. 375.

τρέφειν τους τοκεας v. g. a.J Seripsit haste Noster rospieions ad Graecos, ac potissimn m ad Athonienses, apud quos Stilonis logo institutum erat, ut parentos senes

vel infrmos alerent siti; his τις λη τρετη τους γονέας, ατι uos nico seribit Diogon. Laert. I, 55. Aliavid. apud Wostormann. ad Plutaret, . Solon. 22. p. 55. CAP. XXXVI.

τοισι dialoisi ανθρωποι σι Graecoapotissimum respiei, dubium vix osso potorit. Iam quas hoe loco roso runtur, iis non tam divorsam gaiacerdotum eonsuetudinem Horodo tum doelarare voluisso Lareherus Oxistimat, sed quo gentis univer-Ano eonsuetudinem a roli quis dinsorro monstrarot; a qua populi eonsuetudine no sacerdotes quidem nhosso, in hisco neque alion os nroliquarum gentium sneerdotibus. Mihi huuo loeum portogenti in mentem veniobant Iudaeorum instituta,

ex Aegypto opinor repotenda, in Lovitie. XXI. tibi plura disputat Sponeer. de riit. Hobrasorem II. 28 Aeet. 2. a. pag. 585 seqq. Namque Lovitis sio praeseribitur XIX, 273

,,no eircumcidite pilos ad intus en pitis vostri: nequo eorrumpito in

suo indueunto ne quo latns barbaosnao radunto. Ae videtur eonsulto haec aliaque otiis ganoris instituisso legislator, quo Iohovae sacerdotes quam maximo differroni ab Aora ptiorum sacerdotibus. Graecorum saeordotos comam aluisse plura d eont testimonia. Allata a C. F. IIor-

in anno I. l. q. 35. not. 18. In Ao-zyptiorum anaglyphis ne picturis, quotquot supersunt. hominos pinnot insi exhibentur, nisi qui Anni inferiorum ordinum. tosio Wilhinson. Matinora ete. III. p. 357 coli. II. p. 127. I. p. l25. Rosollini Momini. eivit. II. p. 394 seqq. Ad hos ver pertinobant eustodes illi, quorum inobriatorum genas contumeliae onusa

rasisso dieitur eallidus fur opum Rampsiniti, infra II. 121. I. d. De Aegyptiorum more disputat quoquo Crona. in Columenti. IIerodd. pag. 363, ubi do eorporibus Aegyptiorum medieatis, in quibus capillum residuum argunni mumiarum vetustissimarum erania o cryptis Thebaieis

tiqq. II. p. 3 li). Qui quidem in

mumiis non solum eapilli reliquias reporit, sod e incinnatum plano On-pillum ipsum apteque compositum. Ae suffragatur eius Observulionibus ipsius civis ne sodalis Rouyerius ibi d. Xδmo livrais. p. 208 nolle. sur los embaum omens). Ille voro eam rem dieit otiam eonfirmari alia quo, Aegyptiorum fguris, quns annia

glypha opera Thebaica picturaeque exhiboant. Undo idem vir doein Aeoniicit: qnno Horodotus II, 36)tradat do Ahrasis capitibias hominum AOgyptiorum, ea non usquo- quaque nequo in omnibus Ioeum habuisso. Barhae ut plurimum nullaecim parero Vestigia; etiam reliquas eo oris pnrtes sine pilis osse, qui quidem modicamontis adhibitis ah sumti vidoantur. Hoc ipso multa Oxpodiri possunt, quae do barbam iamiarum disputarunt viri docti. Idem Creurorns l. laud. p. assa not.aI2 nostrum Ioeum amrons haoe adseripsit: , Quo in locum non no eloxii do Rehmidi do Raeordotibus Aegypti. Etiam attigit Bochor. in Λugiasteo I. p. I. Λe plano tonsi videntur Aneordotos exhibiti osso in anaglyphis Thebai eis; vid. Op. Do- seripi. do l 'Εg. nntiqq. vol. II. Pag.

518쪽

κομεουσι, ἐν Αἰγυπτιμ δε ξυρευνται. τοῖσι α Ηοισι ανθρώποισι νομος αμα κ δεῖ κεκαρθαι τας κεφαλας, τοῖς μαλιστα ἱκνέεται ' Αἰγυπτιοι υπὐ τους θανατους ανιεῖσι τας τρίχας

αυξεσθω τας τε ἐν τῆ κεφαλῆ καὶ τῶ γενείω, τέως ἐξυρημένοι.

τοῖσι μ ὲ ν αλλοισι ανθρωποισι χωρὶς θορίων διαιτα αποκέκριται, Αἰγυπτίοισι δὲ ελμου θηρίοισι η δίαιτά ἐστι. απο πυρων καὶ κριθεω i/ ωυιοι ζωουσι. Αἰγυπτίων δὲ τῶ ποιευμένω απο

phus, regis iussu o careero eductus, an loquam ad Pliaraonem venisset, abrasisse eaptii et mninase vostos

tibus supplendum Μῆδος, ut ii intelligantur, ad quos potissimum vensi laetus. i. e. qui proximi sunt genere. Quod vero id om seribi vult: ἐς τους iacetiarα ιννεεται, ut

VI, 57 aliisqno ab ipso nitatis io

eis. eo minimo opus, ut recto monot Schwoigh. laudans Herod. IX, 26. - υπο τους θανατους. i. e. quando s. quo tempore quis eognatorum s. suorum) est moratius, ni

I, 5i, ubi vid. noti. Ad τεως in seqq. cons. I, 86 ibiquo noti. Αἰν πιπτίοι si δὲ otio υ θηρίοισι η3ίαιτα ἐστιJ δίωτα omnino visae si ratio, visendi modus ac Deus, ut I. 35. 157. II. 6'. quos locos nDsuri Sehweigh. Voco θηρίων domestiea poeora nos: natis siere potissimum intelligi, monoro vix

opus. At quo enndem prorsus vivondi ration om hominum pum P coribus domesti eis hodioquo advortit in Aserapto Minnioli siloiso naelidoni Tompol etc. in p. 243. m. ndii. l. adscripsit haec: , C s. Zoi gado obelisee. pag. 28a seq. st add. Deseripi. de i Eg. vol. II. p. aal, ubi animalia votorum Aegyptiorum domestica momorantur: in quibus tamen non suorunt et elephas et eam olus. M Quod utrumque animal in anaglyphis ae monum ontis Ao gyptiis cum vulgo deesse puta-roinr, a so inventum osso notat

Minnioli l. laud. pag. 29a. Dostephanto es. not. nd II, 28. Va luit autem hoc vitae quasi consortilam animalium atqno hominum adeon seeranda ot medieanda animnalium corpora, quo Apoetnt Zoegae l. l. Tn vid. noti. ad II. 67. In soqq. molioribus codd. rovocavi πυρων pro πυρεων. quod iuro damnavit Brodov. p. 2a5, qui as

bus in lodis sine ulla variolato seri

τας. υιας μετεξετεροι καuonsilmῶς rooepimns eum recenit. pro vulg. γας. probanto quoquo Bre dov. pag. 160. Atque Butim an nus, monento Crin Lexilog. p. 108 oontendit. Oavoα antiquissimam hordei appellationem esse in loquo similo frementi gonus desienare. Cui non usquequaquo hic suffraga tiar Ioeus. Nam ab Aordeo divor sum esso. ex anteo odontibus satis perspicitur; ad commune τῆς ditiqeonus portinuisso Videtur oλυore tanquam poeios. Quod enim di

519쪽

506 HEROD ΟΤΙ

τῶν uὲν ανδρῶν ἔκαστος ἔχει δύο, τῶν δὲ γυνmκων Τυ εκα - στη. τῶν lστιων τους κρικους κH καλους οἱ μὲν αλλοι ἔξωθε i προσδέουσι, Αἰγυπτιοι δὲ ἔσωθεν. γρωιματα γραφουσι κH

idem frumenti genus υλνραν diei monet. Tangit haee quo qne Plinius Hi l. Nat. XVIII, io, seel. 20. O. 4: Mox Arinea duleissimus panis: ipsa spissior, quam tar et mnior spica, eadem et ponderosior. - Εxtoritur in Graeeia difficulator: ob id in in enlis dari ab Homorodicta. Haee enim est, quam vi ram vocat; sadom in Aegypto sa-eilia sortilis tuo. Far sine arista st, item siligo - Tiphe et ipsa eiusdem ost generis, Ox qua si in nostro orbe Oryan. Apud Graecos

distingnatur a Boura Ha , i. o. a Dotira externo. Ad hanc sontonis

ipsis seulpturis a Mum R. Mura frequentor reperiri; tritieum vero non amplius eros ero per Aegyptum. Ac varia panum genera Parniadi modum exhibet imago apud eundomvirum doetum II. p. a85.

κ. t. a. J streis dicitur massa sarris tritieei aqua admixta: φοραν est histere, densere. Confirmat Strabo

XVII. p. ii Is C s. pag. 823, quod

Herodotus rotulit: proprium enim esse Aegyptiis: το uὲν πηλον ταῖς χερσὶ epvρῶν. το athcio go εἰς την αὐτοποιων Toῖς ποσι. Quibus

addit Wossetine. Anonym. in Pythag. reliqq. p. zl4 ed. Gal. Monet nutoni m. hodioquo si e sori in Aegypto, testibus Gallis doctis in Doscript. do i Egypt. vol. II. Png. 38s: id om laudat Hamaeher. in Loeti. Philostrati. p. 5 seqq. . qui tamen, si πηλον intolligi vult oinum. a loci sententia aborrasso putandus os t. Consor do hae voce

Cons. II. 81. Comprobantur haec Nymphodori tostimonio ap. Schol. ad Sophtiel. Oodip. Colon. aal, ubi

Sesostris morem introduxiAA rinr-ratur.

γoc u uατα γράφονσι R. T. 1. l . Dici non poto t. quas turbas dodorit loeus Herodoteus, quns idem mole utias sexhibuorit viris doetis, qui indo a renatis litoris in hane rem inqui Rivortitit. Nam prinitim hortostimonio usi sunt ii, qui Hobras

orum sermonem seriptionem quo eo

520쪽

λογιωνται ψ νi ισι, Ἐλληνες μὲν ἄπο των αριστερῶν ἐπὶ ταδ ε ξια φέροντες την χεῖρα, Αἰγυπτιοι δε απο των δεξιων ἐπὶ τα ἀριστερα ' καὶ ποιευντες ταυτα αυτοὶ ιιέν φασι ἐπὶ δεξια ποιέειν. Ἐλλη r/ας δε ἐπ' αριστερα. διφασίοισι δε

gnatum suisso eontenderunt eum Aegyptiorum formons ae scriptione,

quibus alii obloquuntur, qni diversum misso volunt. Doindo alii dia plieem seripturam Aegyptiacam veterem agnoseunt. commoti ipsa auctoritato patris historiae, ut qui vigentibus litoris Aegyptum ad iorit rnlii triplieom. qnoniam tripli eom

doctos. qui do his seripserunt. λογίζονται apii pDισι J i. o. ,.σω - is computant Graeci a sinistra pnrte

ad dextram promovontos manum.

ex sententia. Eaaηνες μὲν tino των αρι sit -Dῶν R. r. a. l . Quod seribendi rationem attinet, hoe nomino patri historino litem intenderunt nonnnili.

Quorum lamen eonatus rotundunt

eum Sacyo plane laciunt pius eivos

qui postoa in Thebaido grandia illa

monumenta Oxplornrunt. Cuius Oxaminis summa eo redit. ni sit his-roelyphicas litoras a dextra ad si nistram seriptas esso eontendant id ino cum in tomploram parietiniMinseriptionibus, tum nee minus iii voluminibus papyrnesis. quae volhioroglyphicam seripi arnm habent vel eurrentem, i. o. literis, quas ursivas dicunt, pietam. ,,Vid.

eiuntur, quas ad Aegyptiam votorem linguam atquo Nobraicam ex una stirpe progenitas ot quasi κororias, ut nonnulli eontendunt, speetant; quao ipsa recentissimae ne latis studiis ita eomprobata sunt ut utrnmqne linguam certo eo a tam et Ox sodom sero sonis pro- laetam dicero lieeal.

insertum eum Florant.. Sanerost.

aliis, abiseimus. Ae prohat Cren-goras in Commonit. Herodd. p. 3:0 ubi apto Platonia loeum Assori e

SEARCH

MENU NAVIGATION